1. Huraian terhadap istilah menurut Kamus Dewan adalah:
Pembangunan
Perihal membangun, proses membangun (mencapai kemajuan, perkembangan)
Usaha atau kegiatan membangun ( memajukan dan mengembangkan).
Oleh itu dapat dikatakan bahawa pembangunan bandar sebagai perihal untuk membangun atau
proses membangun dalam konteks dari kawasan mundur kepada kawasan maju.
Warisan
Harta peninggalan, harta pusaka
Sesuatu yang diwarisi, sesuatu yang turun temurun ( Peninggalan )
Warisan negara boleh dilihat dalam pelbagai aspek seperti alam semulajadi, bangunan, monumen,
kesenian, adat resam dan tradisi yang diturunkan oleh generasi terdahulu kepada generasi akan
datang.
Menjejaskan
Melukakan, merosakkan.
Mendatangkan ( meninggalkan kesan tidak baik atau merosakkan )
Kesan yang ditinggalkan daripada pembangunan bandar adalah tidak baik dan membawa kepada
kelukaan dan kerosakan kepada warisan negara. Menurut ‘The World Convention’, warisan boleh
dikategorikan kepada dua kategori utama iaitu warisan kebudayaan dan warisan alam semulajadi.
Dengan merujuk kepada ketiga-tiga istilah ini, persoalannya, Mengapakah pembangunan bandar
untuk kemajuan ini dikatakan akan menjejaskan warisan negara?
Alam semulajadi adalah warisan negara dan izinkan saya mengupas sudut ini dengan lebih
mendalam untuk menunjukkan ianya telah dijejaskan akibat pembangunan bandar. Melalui kategori
warisan alam semulajadi yang dirujuk oleh General Conference Of UNESCO pada tahun 1972,
membawa maksud bahawa ciri-ciri fizikal,biologikal dan geografi yang unik, habitat baka tumbuhan
dan binatang yang hampir pupus dan kawasan yang mempunyai nilai saintifik atau estetik dari
pandangan pemuliharaan. Tiga unsur alam semulajadi yang penting ialah hutan, air dan udara.
Hutan penyimpan khazanah alam semulajadi semakin berkurangan dan terputus-putus
akibat pembangunan bandar
Hutan berfungsi sebagai pembekal oksigen, kawasan tadahan, menyederhanakan suhu, sumber
ekonomi, sumber makanan dan tempat perlindungan habitat flora dan fauna. Pembangunan bandar
hanya melihat hutan dari segi ekonomi untuk tuntutan pembangunan fizikal.
Berdasarkan fungsi inilah warisan hutan perlu dikekalkan, sebagai contohnya sedikit masa lalu
negara perindustrian barat mengencam hebat tindakan negara Asia dan Negara sedang membangun
kerana menjalankan kegiatan pembalakan secara besar-besaran. Ini merupakan satu petunjuk
bahawa mereka telah melalui pengalaman pahit membangunkan negara dengan memusnahkan
hutan sebagai warisan alam semulajadi negara mereka.
Pembukaan bandar baru Seperti Bandar Muadzam Shah dan bandar-bandar baru yang lain
menyaksikan pembersihan hutan dan pemotongan bukit. Ini memberi kesan kepada hakisan tanah
bertambah kerana air larian dipermukaan bumi tidak dapat dihalang dan sejumlah besar tanah yang
berstuktur lemah dibawah bersama masuk ke dalam sungai. Penambahan keladak akan
mencetekkan dasar sungai dan aliran akan tersekat serta menyebabkan kejadiaan banjir kilat
terutama di kawasan rendah seperti Lembah Kelang. Sejak tahun 1992, kerajaan persekutuan
membelanjakan RM 760 ribu untuk Mendalamkan sungai Kelang sepanjang 43 kilometer.

2. Contonhnya petambahan beban sungai Gombak telah dikesan sejak tahun 1968 lagi disebabkan
pembinaan Leburaya Kuala Lumpur–Karak. Di samping itu juga, pembinaan leburaya turut
memusnahkan habitat hidupan liar yang terancam dan dilindungi seperti Tapir dan Gajah. Fenomena
ini jelas apabila terdapat kes-kes haiwan ini dijumpai mati akibat dilanggar oleh kenderaan ketika
melintasi leburaya.
Kualiti air terjejas teruk akibat pembangunan pembangunan bandar
Air diperlukan dalam semua jenis aktiviti bandar seperti industri, pertanian, perumahan, perdagangan,
perkhidmatan dan rekreasi. Pembangunan bandar turut meningkatkan permintaan air bersih dari
semasa ke semasa, manakala sumber air bersih semakin berkurangan dan berada di lokasi yang
jauh. Ini memnyebabkan peruntukan kewangan yang banyak diperlukan untuk mencari bekalan dan
pengagihannya. Para hadirin sekalian mungkin masih ingat apa yang terjadi di Lembah Kelang baru-baru
ini yang merupakan kawasan bandar yang sesak mengalami masalah bekalan air yang tidak
mencukupi walaupun terdapat tiga empangan yang membekalkan air iaitu Empangan Kelang Gate,
Empangan Semenyih dan Empangan Hulu Langat.
Sumber air sedia ada dari sungai atau tasik turut tercemar apabila bahan buangan industri, domestik
dan pertanian tidak diolah dengan baik dan dialirkan terus ke sungai dan pantai. Di beberapa batang
sungai khasnya di bahagian muara seperti Sungai Juru, Sungai Sepang dan Sungai Kelang, menjadi
seperti sungai mati kerana bahan pepejal terampai telah tepu dan tidak dapat dialirkan.
Begitu juga halnya dengan kawasan perairan negara yang tercemar. Aktiviti perdangangan yang
pesat di bandar-bandar Pantai Barat Semenanjung Malaysia menyebabkan Selat Melaka menjadi
satu-satunya jalan air yang paling tercemar di dunia. Pencemaran ini datangnya dari aktiviti cari gali
minyak, pembuangan sisa minyak dan tumpuhan minyak dari pelanggaran kapal -kapal dagang yang
melaluinya. Dalam akhbar The News Strait Time 1972, melaporkan pelanggaran kapal tangki minyak
milik Filipina ( Diego Silang ) telah menumpahkan 6000 tan minyak di perairan Batu Pahat Johor dan
sebahagian tumpahan itu telah memasuki Sungai Muar dan terperangkap di kawasan paya bakau
yang tentunya menjejaskan ekologi perairan pantai.
Kemajuan yang di bawah oleh pembangunan bandar turut meningkatkan pembaziran air. Rekreasi
yang bertaraf mewah contohnya pembinaan padang golf 32 lubang mengunakan air sebanyak 1 juta
liter sehari hanya untuk menyiram pokok-pokok. Air ini pula akan mengalir terus ke saliran utama
seperti sungai yang membawa kandungan kimia beracun daripada penggunaan baja kimia dan racun
serangga.
Adakah kita perlu menunggu kejadian seumpama di Teluk Minamata Jepun Berlaku di negara ini baru
timbul kesedaran untuk memelihara warisan negara yang terjejas oleh pembangunan bandar.
Pencemaran udara dan peningkatan suhu akibat pembangunan bandar
Kita masih beruntung hadirin sekalian kerana masih boleh menyedut udara tanpa dikenakan bayaran.
Udara segar yang dihasilkan secara semulajadi oleh proses fotosintesis tumbuhan penting untuk
pernafasan yang menjamin kelangsungan hidup. Tetapi bagaimana sekiranya udara yang kita sedut
ini tidak segar lagi dan mengandungi bahan-bahan kimia yang tentunya tidak boleh di terima oleh
tubuh badan.
Bahan-bahan pencemaran seperti karbon monoksida, sulfur oksida, plumbum, nitrogen oksida dan
hidrokarbon terdapat dalam udara akibat aktiviti bandar seperti pengangkutan, asap dari industri,
pelupusan sisa domestik dan stesyen janakuasa.
Pembangunan bandar yang pesat menampung sejumlah besar penduduk yang mengamalkan cara
hidup moden dan perkhidmatan bandar seperti kereta dan peralatan rumah ( peti sejuk , penyaman
udara dsb memberi kesan rumah hijau ). Kesemua ini akan menyumbang kepada peningkatan bahan
cemar di udara seperti plumbum dan CFC ( cloro floro carbon ) yang secara langsung membantu
proses penipisan ozon. Kesan seterusnya menyebabkan peningkatan pelbagai penyakit barah kerana
pancaran sinar ultra unggu tidak dapat di biaskan oleh lapisan ozon.

3. Suhu bagi kawasan bandar kini tidak berada ditahap normal akibat kandungan pelbagai jenis karbon
di udara. Keadaan ini menyebabkan kejadian jerubu sering berlaku terutama di kawasan bandar.
Pada tahun 1997 jerubu paling teruk melanda oleh Malaysia dengan IPU ( Indeks Pencemaran Udara
) menunjukkan paras bacaan melebihi had bahaya iaitu 500ppm sebagaimana yang ditetapkan oleh
Pertubuhan Kesihatan Sedunia ( PBB ). Darurat terpaksa diistiharkan di Kuching Sarawak dengan
menutup beberapa sekolah dan orang ramai terpaksa mematuhi perintah berkurung kerana jarak
penglihatan kurang 100 meter dan masalah kesihatan. Sektor ekonomi turut terjejas dengan
penutupan kedai, penurunan sektor pelancongan dan penangguhan penerbangan serta menjalankan
pembebihan awan yang menelan belanja kira-kira RM 50,000 untuk setiap kali pembenihan
dijalankan.
Berdasarkan kepada hujah-hujah di atas jelas dilihat bahawa pembangunan bandar akan
menjejaskan warisan negara dari segi warisan alam semulajadi.