ΙΣΤΟΡΙΑ Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΡΟΣ 2ο
Φύση και άσκηση - Αλιεία
1. ΑΛΙΕΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ
Με τον όρο αλιεία, κοινώς ψάρεμα, χαρακτηρίζεται γενικά τόσο η άγρα όσο
και η τέχνη (τρόπος) της όλης δραστηριότητας, με την οποία γίνεται η
σύλληψη και απόσπαση των ιχθύων και άλλων υδροβίων ζώων από τον
βιότοπό τους, (θάλασσες, λίμνες, ποτάμια, ιχθυογενετικούς σταθμούς κλπ),
είτε για τροφή είτε για βιομηχανικούς σκοπούς (παραγωγή ιχθυαλεύρων,
ελαίων, λιπασμάτων κλπ.). Το ψάρεμα είναι μια πανάρχαια και παγκόσμια
πρακτική με ποικιλία τεχνικών και παραδόσεων που έχουν μεταμορφωθεί εν
μέρει από τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα. Εκτός από το ότι παρέχει
μια σημαντική, σε ποιότητα και σε ποσότητα, πηγή τροφής και θέσεις
εργασίας, η σύγχρονη αλιεία αποτελεί επίσης μορφή ψυχαγωγίας (η
ερασιτεχνική αλιεία), αλλά και επαγγελματικό σπορ.
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ
Η αλιεία είναι μια πανάρχαια πρακτική που χρονολογείται τουλάχιστον από
την Ανώτερη Παλαιολιθική Εποχή, πριν περίπου 40.000 χρόνια. Στην Αρχαία
εποχή ο ποταμός Νείλος ήταν γεμάτος ψάρια. Φρέσκα, αποξηραμένα και
παστά τα ψάρια αποτελούσαν μια σημαντική πηγή πρωτεϊνούχας τροφής για
τον πληθυσμό της χώρας.[3]
Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι επινόησαν αρκετά εργαλεία
και μεθόδους για την αλιεία και τις εικονογράφησαν στις ταφικές τους
τοιχογραφίες και σε αρχεία παπύρου: απλές ψάθινες ψαρόβαρκες, δίχτυα,
καλάθια από κλαδιά ιτιάς, καμάκια και διάφορα αγκίστρια σε μεγέθη που
ποίκιλαν από 8 mm μέχρι 18 cm. Μέχρι τη 12η
δυναστεία χρησιμοποιούνταν
ήδη μεταλλικά αγκίστρια Όπως είναι συνηθισμένο και σήμερα, τα ψάρια
θανατώνονταν μετά την αιχμαλωσία τους. Οι πέρκες του Νείλου,
τα γατόψαρα και τα χέλια ήταν ανάμεσα στα σημαντικότερα αλιεύματα.
Κάποιες αναπαραστάσεις δείχνουν ακόμη ότι πάστωναν ένα μέρος από τα
ψάρια που ψάρευαν
2. ΚΥΝΗΓΙ
ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ
Το κυνήγι ή θήρα ή θήρευση είναι (γενικά) η πρακτική της καταδίωξης,
θανάτωσης ή παγίδευσης οποιουδήποτε έμβιου οργανισμού από άλλα έμβια
όντα, συνήθως όμως ο όρος περιορίζεται και εννοείται ότι άνθρωποι κυνηγούν
διάφορα «άγρια» ζώα. Ο σκοπός του κυνηγιού μπορεί να είναι η λήψη
τροφής, η αναψυχή ή και το εμπορικό κέρδος .Στον παρόντα χρόνο, το νόμιμο
κυνήγι διακρίνεται από τη λαθροθηρία, κατά την οποία το κυνήγι γίνεται
ενάντια στο εφαρμοσμένο νομικό δίκαιο. Τα είδη που κυνηγιούνται
αναφέρονται ως «θηράματα» και είναι συνήθως θηλαστικά ή πτηνά. Το κυνήγι
μπορεί ακόμη να περιλαμβάνει την εξολόθρευση ζώων, που είναι βλαβερά, ή
και απλά ως ένα μέσο για τον έλεγχο του αριθμού τους, για να αποφευχθούν
προβλήματα που δημιουργούνται από τον υπερπληθυσμό τους.
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ
Το κυνήγι είναι μαζί με τη συλλογή των πεσμένων καρπών, μια από τις
αρχαιότερες ασχολίες του ανθρώπου. Με το κυνήγι, ο πρωτόγονος άνθρωπος
προσπαθούσε να εξασφαλίσει την τροφή του. Για το λόγο αυτό, αντικείμενο
κυνηγιού αποτελούσαν τα πολύ μικρά ζώα, που μπορούσε να πιάσει με τα
χέρια. Αργότερα άρχισε να χρησιμοποιεί τα πρώτα όπλα, που ήταν πέτρες ή
δίκτυα, για να σκοτώνει τα ζώα από κάποια απόσταση. Το κυνήγι γινόταν
συνήθως ομαδικά. Γνωστές από την εποχή εκείνη ήταν οι ομάδες των
κυνηγών των μαμούθ. Χάρη στην φωτιά ανακάλυψε καινούργια όπλα. Είδε
πως τα όπλα που είχε, αν τρυπούσαν, θα ήταν πιο αποτελεσματικά. Έτσι,
άρχισε να δένει στην άκρη ενός μακριού ξύλου μια μυτερή πέτρα ή ένα μυτερό
κόκαλο. Τα όπλα αυτά ήταν πολύ πιο φονικά από τα προηγούμενα, αλλά και
πάλι έπρεπε να πλησιάσει το ζώο από κοντά, πράγμα που ήταν πολύ
επικίνδυνο. Άρχισε λοιπόν να ψάχνει για καινούρια όπλα. Πρώτα ανακάλυψε
3. τη σφεντόνα, ύστερα από πολλά χρόνια ανακάλυψε και το τόξο, που για
πολλές χιλιάδες χρόνια αποτέλεσαν τα πιο τέλεια όπλα που μπορούσε να
διαθέσει.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΤΑΞΗ Β2
ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΙΔΗΣ
ΠΑΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΟΥΔΗΣ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΙΟΥΣΗΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΛΑΔΑΣ