2. Begin Proloog

3. In de wachtkamer van het makelaarskantoor zitten twee mensen. Een jonge vrouw met blond haar speelt zenuwachtig met haar handtas. De man die op de stoel tegenover haar zit kijkt met een bedachtzame blik voor zich uit. De vrouw haalt haar mobieltje uit haar tas en begint een sms te typen, de man kijkt haar glimlachend aan, maar als hij ziet dat ze hem door heeft wendt hij zijn blik snel af.

4. Flora Bos kijkt naar de man die tegenover haar zit. Hij heeft een mooi profiel, de lichte stoppelbaard die op zijn kaak groeit maakt zijn uiterlijk stoer. Ze kijkt op het zilveren horloge wat om haar pols hangt, wanneer komt die makelaar nou, vraagt ze zichzelf af. Als er een deur opengaat kijkt ze op.

5. 'Flora Bos, Giel Brughout?' vraagt de man in het nette pak die net binnen is komen lopen. Flora staat op, de man ook. Ze trekt een wenkbrauw op maar laat hem snel weer zakken. 'Kom binnen.' zegt de makelaar. Ze loopt naar binnen en gaat op een van de twee stoelen zitten. Ze zet haar tasje op de grond en slaat haar benen over elkaar.

6. Giel Brughout, zit met een glimlach naar Flora te kijken. Ze heeft een mooi gezicht en hij schat haar niet ouder als een, tweeëntwintig. 'Fijn dat jullie er allebei zijn, meneer Brughout, mevrouw Bos. Tot mijn grote spijt moet ik u bekennen dat we een fout hebben gemaakt.' Giel schrikt van de makelaar. Hij kijkt de man snel aan.

7. 'Hoe bedoelt u? Dat u een fout heeft gemaakt.' zegt Flora, met een heldere stem. 'We hebben de koopaktes van verschillende huizen door elkaar gehaald, en tot mijn grote spijt moet ik u bekennen dat we de akte voor uw aan een andere klant hebben gegeven.' zegt de makelaar, terwijl hij op Giel wijst. 'We hebben schijnbaar een dubbele akte voor uw huis, en daar heeft meneer Burghout ook voor betaald.'

8. Flora bijt op haar lip, het begint haar langzaam te dagen. 'En dat betekend?' vraagt Giel met een zware mannelijke stem. 'Dat betekend dat u beide hetzelfde huis heeft gekocht.' Flora haalt diep adem en laat het over haar heenkomen. 'Op dit moment kunnen we niks anders voor u betekenen, en we hopen dat u beiden tijdelijk bij elkaar zouden willen intrekken.'

9. Einde Proloog

10. Giel kijkt naar het grote victoriaanse huis dat voor hem staat. Hij fluit. 'Flora heeft het mooi bekeken.' mompelt hij. De houten planken, die de muren sieren zijn blauw geschilderd en de veranda ziet er romantisch uit. Al met al lijkt het alsof het zo uit een film is weggelopen, met een glimlach loopt hij naar binnen.

11. Als hij een stap over de drempel zet, ziet hij dat het huis vanbinnen prachtig is opgeknapt, de muren zijn wit geschilderd en een moderne houten trap gaat naar boven. Het kleine zitje maakt de ruimte gezellig. Flora is niet alleen een mooie vrouw, maar ook een mooie vrouw met smaak, waar is ze eigenlijk vraagt hij zich af. 'Hallo! Flora?' roept hij.

12. Giel maakt een van de deuren in de hal open. Hij komt in de woonkamer, de kamer is met veel groentinten ingericht. Hij voelt zich er meteen thuis, het liefst zou hij op de bank gaan zitten en tv kijken, maar eerst Flora zoeken. 'Flora?' roept hij nog een keer.

13. In de keuken is ze ook niet. Hij kijkt door het raam naar buiten, het tuintje is klein maar fijn. Een vijvertje en een kleine moestuin. Hij lacht, Flora doet haar naam eer aan. Maar in de tuin is ze ook niet. 'Flora?' roept hij nog een keer, deze keer iets harder.

14. Hij gaat terug naar het halletje en loopt de trap op. In de overloop is ook een klein zitje, het hele huis ziet er prachtig uit, net als de eigenaresse. Giel denkt aan hun laatste ontmoeting, bij het kantoor van de makelaar. Ze was woedend, dat kon je zien. Hoe ze naar de makelaar keek met een gezicht vol afkeer. Ze had het kantoor met een rood hoofd verlaten, maar ze zich er toch bij neer moeten leggen dat Giel een tijdje bij haar kwam wonen.

15. Als hij naar de andere deuren in de overloop kijkt, worden zijn ogen naar een bordje op een van de deuren getrokken. Giel, staat erop. Hij legt zijn hand op de deurklink en maakt de deur open. Het is een slaapkamer, een hele mooie slaapkamer. De kamer is precies ingericht met de kleuren die hij mooi vind. Hij glimlacht en loopt de kamer uit.

16. Op een van de anderen deuren hangt ook een bordje. Flora staat er in dezelfde letters als op het andere bordje. Hij klopt op de deur. 'Flora ben je hier?' vraagt hij. 'Ja.' klinkt haar warme stem. 'Kom maar binnen.' zegt ze. Hij maakt de deur open. Flora zit te lezen maar kijkt op als hij binnenkomt. 'Je hebt het kunnen vinden.' zegt ze.

17. 'Ik heb het kunnen vinden.' grinnikt Giel. Flora is opgestaan, snel legt ze haar boek op weg. 'Ik hoop dat je het niet erg vind dat je een tijdje bij me moet komen wonen?' vraagt ze. 'Nee hoor, eigenlijk best prettig.' lacht hij. Een glimlach breekt door op haar gezicht. 'Je hebt het mooi ingericht.' gaat Giel verder. Ze voelt hoe het bloed naar haar wangen stroomt en ze begint te blozen. 'Dankje.' mompelt ze.

18. 'Ik vind het erg fijn dat je bordjes op de deuren hebt gehangen. Ik ben nogal slecht in dingen onthouden, zoals welke deur van mij is.' zegt hij. Flora lacht. 'Ach ik vond het er ook gewoon gezellig uitzien.' zegt ze. 'Ik ben in de tuin, die heb ik nog niet goed bekeken.' zegt Giel. Als hij de deur uitloopt laat hij een verbijsterde Flora alleen achter in de kamer.

19. Fluitend loopt Giel de tuin in, hij ziet dat er vissen in het vijvertje zwemmen en hij pakt een van de vishengels uit het schuurtje. Hij maakt een van de wormpjes uit het bakje vast aan zijn hengel en gooit hem in het water.

20. Even later loopt ook Flora naar de tuin. Ze zwaait naar Giel en loopt dan naar het moestuintje. Ze had hem al een paar keer horen roepen, maar ze had er niet op gereageerd, ze vond dat hij haar maar moest zoeken. Het moment dat Giel haar slaapkamer in was gekomen had haar buik een sprongetje gemaakt.

21. Ze pakt een zak mest en begint het op de aarde te strooien. De lucht doet haar denken aan haar ouderlijk huis. De boerderij van haar ouders, daar is ze van het buitenleven gaan houden. Ze denkt aan haar ouders, en het verschrikkelijke ongeluk dat hun het leven kostte, ze veegt een traan weg uit haar ooghoek en gaat verder.

22. Ze pakt een zakje met tomatenzaadje en scheurt het open met haar tanden. Ze pakt graaft een gat en gooit er een van de zaadjes in. Ze glimlacht. Het inzaaien van de planten liet haar vader nooit aan haar over, dat deed hij met veel zorg. Met dezelfde zorg waarmee Flora nu haar tomaten plantjes inzaait.

23. Wanneer ze klaar is loopt ze naar de voordeur op de veranda staat er een roze doos. 'Wie laat dat hier nou achter?' mompelt ze. Giel komt achter haar staan. 'Wat is dat?' vraagt hij. 'Er zit een kaartje bij...' ze pakt het eraf en begint te lezen. 'Het is van de makelaar, als goedmakertje dat we hier nu met zijn tweeën zitten in plaats van ik alleen. Het is een computer.' zegt ze. 'Daar hebben we nu niks aan, misschien kunnen we hem beter verkopen, daar hebben we meer aan.' zegt hij.

24. In de keuken staat Flora vrolijk boterhammen te smeren. Zo erg is met Giel samenwonen nou ook weer niet vind ze. Ze veegt een pluk haar uit haar gezicht en gaat verder. Ze snuift de geur van de verse boeketten bloemen op die ze in de keuken heeft gezet, en gaat dan verder.

25. 'Smakelijk eten.' zegt Giel. 'Jij ook.' zegt Flora. Giel brengt zijn boterham naar zijn mond en neemt een hap. 'Het is lekker, Floor.' zegt hij met volle mond. 'Het is maar een boterham.' grinnikt Flora. Hij bekijkt haar nog eens goed, haar mooie bruine ogen, haar lieve neus, volle lippen en mooie blonde haar. Ze is zijn type, en als ze niet in deze omstandigheden hadden gezeten, was hij er zeker voor gegaan.

26. 'Waar denk je aan?' vraagt Flora. 'Aan jou.' zegt Giel eerlijk. Hij ziet dat ze begint te blozen. 'Hopelijk wel positief. Ik heb geen zin om met een man in huis te wonen die negatief over me denkt.' Giel lacht, ze heeft ook nog eens humor. 'Het was positief.' zegt hij.

27. Flora lacht, ze neemt een hap van haar brood. 'Grappig eigenlijk, ik weet niks van je, alleen je voornaam.' Giel knikt. 'Wat wil je van me weten?' vraagt hij. 'Waar je bent opgegroeid, wat je hobby's zijn, of je hebt gestudeerd...' 'Ik ben opgegroeid in de stad, ik kijk graag tv, en ja ik heb gestudeerd.' Flora moet lachen. 'Nou, dat was veel opheldering.'

28. Ze staat op. 'Ik heb gekookt, jij doet de afwas!' zegt ze geamuseerd. 'De zeep staat in het kastje onder de wasbak.' Giel staat op. 'Dus zo zit het hier in huis...' Flora knikt en loopt vrolijk de kamer uit.

29. Giel laat de wasbak vollopen en gooit zeep bij het warme water. Hij laat de borden in het water zakken en denkt aan de lunch. Het waren maar tien minuten, maar in die tien minuten is hij erachter gekomen, dat hij Flora aardig vindt, heel aardig.

30. Terwijl Flora en Giel zaten te eten, is het weer buiten omgeslagen. De warme zon is achter donkere wolken verdwenen en de regen komt met bakken uit de hemel. Flora zit te lezen, het boek is leuk. Pagina naar pagina slaat ze om, en alle kleine details worden onthouden.

31. Giel daarentegen laat zich niet afschrikken door de regen. In zijn slaapkamer trekt hij een jas aan. Even kijkt hij in de spiegel, hij gaat met zijn handen door zijn haar, en glimlacht naar zijn spiegelbeeld.

32. 'Ha Floor!' zegt hij als hij Flora ziet zitten lezen. Ze kijkt op. 'Hoi, Giel. Je gaat toch niet naar buiten? Het regent.' Hij knikt. 'Ach door zo'n klein buitje ga ik niet binnen zitten.' Flora schudt haar hoofd en leest verder.

33. Buiten loopt hij naar het schuurtje en merkt dat het “buitje” toch een bui is. Hij pakt zijn hengel en maakt het aas eraan vast. Met een glimlachje gooit hij zijn hengel uit.

34. Even later voelt hij wat aan zijn hengel trekken, hij begint binnen te halen en even later heeft hij een grote baars in zijn handen. Snel brengt hij hem naar binnen. 'Kijk eens wat ik heb gevangen!' zegt Flora als hij binnenkomt. Het enige antwoord wat hij krijgt is een opgetrokken wenkbrauw.

35. Flora heeft haar boek in de kast gezet, en loopt naar de keuken, door de vis die Giel heeft gevangen begint het haar ook te kriebelen. Als ze ziet dat de lucht weer blauw begint te worden staat ze op en loopt naar buiten. Ze hoort Giel fluiten en doet mee.

36. 'Hoi!' roept ze. 'Hallo.' zegt Giel. 'Nog wat gevangen?' vraagt Flora. 'Nee, zal ik de vis vanavond klaarmaken?' Flora knikt. 'Ik ben echt heel slecht met vis. Hij glimlacht. 'Ook met het vangen ervan?' Flora lacht. 'Dat zullen we nog wel eens zien.'

37. Ze pakt een hengel uit het schuurtje en maakt haar aas eraan vast. 'Wedstrijdje?' vraagt ze aan Giel. Hij lacht. 'Is goed, wedden dat ik win?' vraagt hij. 'Echt niet, jij doet er een halve middag over om een baars te vangen.' Giel lacht. 'Ik moest er gewoon nog even inkomen.' Flora steekt haar tong uit en gooit haar hengel in het water.

38. 'Ik wist niet dat jij kon vissen?' zegt Giel een kwartiertje later als hij ziet dat Flora nog steeds overeind staat. 'Ik kan wel meer dingen, waar jij niks van weet.' zegt Flora. Giel lacht en kijkt naar het rustig water, een vis komt even boven water en verdwijnt dan meteen weer onder het oppervlakte.

39. Als het donker is geworden voelt Giel opeens een harde ruk aan zijn hengel, hoe hard hij ook probeert rechtovereind te blijven staan, het lukt hem niet. Al snel ligt hij op de koude grond. 'Verdomme.' roept hij kwaad.

40. Kwaad staat hij weer op, hij veegt wat zijn van zijn broek. 'Nee hé!' roept hij, als hij ziet dan zijn hengel bijna helemaal in de vijver valt. Snel pakt hij hem eruit even raken zijn vingertoppen het water. Hij rilt even en trekt zijn vingers er snel uit.

41. Flora lacht, eerst een zachte giechel maar dan een harde warme lach. Giel werpt haar vernietigende blik toe en dan moet ze nog harder lachen. Bijna laat ze haar hengel uit haar handen vallen en dan moet ze nog harder lachen. 'Ik ga koken.' zegt Giel, hij bergt zijn hengel op in het schuurtje en loopt naar de keuken.

42. In de keuken pakt hij zijn eigen gevangen meerval uit de koelkast. Met snelle bewegingen begint hij de vis te fileren en te kruiden. Even later legt hij hem in de koekenpan en snuift de heerlijke geur van gebakken vis op.

43. Flora heeft ondertussen minder geluk. In plaats van een vis heeft ze een laars gevangen. Giechelend kijkt ze naar de algen die eraf druipen, ze gooit hem weer in het water. 'Maar goed, dat Giel dat niet heeft gezien.' mompelt ze.

44. Een klein kwartiertje later maakt Giel de deuren naar de veranda open. 'Floor, het is eten is klaar!' roept hij. Flora knikt en bergt haar hengel op. Op de veranda ziet ze dat Giel het eten buiten heeft opgediend. Ze glimlacht en gaat op haar plaats zitten. 'Laat het je smaken.' zegt hij als hij naast haar komt zitten.

45. Giel neemt een hap van zijn vis. Flora kijkt hem glimlachend aan. 'Heb je olijfolie op de vis gebruikt?' Hij knikt. 'Vind je het lekker?' Flora knikt. 'Heel erg lekker.' Giel lacht. 'Eigenlijk zou dit best romantisch zijn, als we niet in deze omstandigheden zaten.' Flora glimlacht. 'Zelfs in de omstandigheden kan het romantisch zijn.' zegt ze, terwijl ze met haar glas tegen het zijne tikt.

46. 'Ik ga me even douchen, jij wast af hé!' zegt Giel Flora lacht. 'Is goed, je weet hopelijk waar de badkamer is?' deze keer lacht Giel. 'Het is gewoon de deur waar geen bordje op hangt!' Flora knipoogt. 'Je bent slimmer als ik dacht.'

47. Als Flora haar eten op heeft loopt ze op haar gemak naar de keuken. Ze laat de gootsteen vollopen en zet de borden erin. Vrolijk zingt ze een liedje, ze hoor hoe de douche boven aangaat en glimlacht. Ze heeft een gezellige dag gehad met Giel, iets wat ze totaal niet had verwacht. Ze had er echt totaal geen zin in, maar misschien kan het wel heel anders uitpakken.

48. Giel draait aan de douchekop en voelt hoe de warme stralen naar beneden beginnen de stromen, hij wast zijn gezicht. Heerlijk na een dagje vissen. Hij merkt hoe de stress van de eerste dag met Flora samenwonen van zich af stroomt, het is meegevallen moet hij concluderen. Hij had het veel erger verwacht.

49. Flora laat zich op de bank zitten, ze is moe, heel moe... Ze zet de tv aan en pakt de tv-gids van de salontafel. Ze zet een comedy op en laat zich in de kussens zakken, een avondje lachen, daar heeft ze zin in. Voor de film begint rent ze nog even naar de keuken om een glas cola in te schenken. Ze neemt een slok en gaat dan snel weer terug naar haar plekje op de bank.

50. 'Hoi.' zegt Giel. 'Hoe was je douche?' vraagt ze. 'Prettig, je hebt ook een mooie badkamer.' zegt hij. Flora grinnikt. 'Het is ook jou badkamer, de komende tijd.' zegt ze. Giel gaat zitten. 'Maar jij hebt alles ingericht.' ze lacht. 'Hou toch op, nu is het ons huis!'

51. 'Je hebt vanmiddag wel wat dingen aan mij gevraagd. Maar ik nog helemaal niks aan jou...' Flora lacht. 'Wat wil je weten?' zegt ze. 'Vertel iets over jezelf, je hobbys's, dingen die je graag doet...' Giel kijkt haar geïnteresseerd aan. 'Ik heb tot mijn twintigste bij mijn ouders op de boerderij gewoond, daarom werk ik ook graag in de tuin, dat is mijn grootste hobby...' Giel lacht. 'Interessant.' Flora glimlacht.

52. Als de comedy is afgelopen is gaat Flora naar een andere zender. 'Wat vind jij leuk? We hebben net gekeken wat ik leuk vind.' Giel pakt de afstandsbediening van Flora af en gaat naar een andere zender. Een auto scheurt over het scherm, Flora schudt haar hoofd. 'Ik had het kunnen weten.' glimlacht ze.

53. 'Ik ga douchen.' zegt ze even later. Giel knikt en draait zijn hoofd naar haar toe als ze naar de deur loopt, ze heeft een prachtig lichaam, mooie vrouwelijke vormen en lange benen. Bij de deur draait ze zich nog even om en een klein glimlachje speelt om haar lippen.

54. In de badkamer gooit Flora haar kleren op de grond, ze gaat onder de douche staan en spoelt alle restjes aarde van zich af. Dan wast ze haar haar. Ze denkt aan Giel die beneden tv zit te kijken en moet onbewust glimlachen, de gedachte dat ze komende tijd het huis met hem deelt vind ze eigenlijk zo erg nog niet...

55. Giel heeft zijn ondergoed aangetrokken en loopt de badkamer binnen. Hij ziet dat Flora haar handen staat te wassen. Ze heeft hem niet door, hij glimlacht. Giel merkt dat hij al een tijdje naar haar benen staart die onder haar korte pyjamajurkje uitkomen. Hij is en blijft een man.

56. Als Flora de kraan dichtdraait en een halve draai met haar benen maakt staat ze oog in oog met Giel. 'Ik had eerst moeten kloppen.' mompelt hij. 'Je kon niet weten dat ik hier was.' zegt ze zachtjes terug. Flora kijkt naar Giel. Hij heeft een mannelijk lichaam, sterke armen en benen en voor haar enorme spierballen.

57. Ze merkt dat ze begint de blozen en wendt haar blik snel af. 'Wat is er Floor?' vraagt hij. 'Ik eh, hoe zal ik het zeggen... Ik keek naar je op een manier waarop een vrouw naar een man kijkt.' een zenuwachtige giechel ontsnapt uit haar mond. Giel grinnikt. 'Ik keek net ook op die manier naar je dus er is niks om je voor te schamen.' Flora lacht. 'Ik ga naar bed, slaap lekker.' Flora maakt aanstalten om de kamer uit te lopen. 'Jij ook.' zegt Giel.

58. Giel laat een glas vollopen met water een neemt een slok. Hij kijkt naar zijn spiegelbeeld, zo bijzonder is hij toch niet. Het kan toch niet dat Flora hem een knappe man vindt?

59. Flora loopt haar slaapkamer binnen, en slaat haar dekens open. Ze stapt in bed en gaat liggen. Ze is kapot, niet meer gewoon moe maar kapot. Ze maakt haar nachtlampje uit en maakt haar ogen dicht, voor ze het weet is ze in een diepe slaap verzonken.

60. En ook Giel is naar zijn slaapkamer vertrokken, hij gaat op zijn bed zitten en wrijft in haar ogen. Hij werpt een korte blik op zijn wakker. Hij is moe, moe van alle indrukken, en van al het vissen. Met een glimlach om zijn lippen valt hij in slaap.

61. Tot de volgende update!