1. gina zaza

2. Η νεοελληνική στιχουργική βασίζεται στον δυναμικό τονισμό.
Η εναλλαγή των τόνων δημιουργεί το μέτρο.
Βασικά μέτρα
Ίαμβος υ- (άτονο, τονισμένο)
Βαριά βροντούν, πικρά βαρούν
υ -, υ -, υ -, υ -
Τροχαίος –υ (τονισμένο, άτονο)
Λευθεριά, για λίγο πάψε
υ υ, - υ , - υ, - υ
τώρα σίμωσε και κλάψε
- υ, - υ, υ υ, - υ

3. Άλλα μέτρα
Ανάπαιστος (υυ-)
τα τραγούδια μου τά ‘λεγες όλα
υ υ -, υ υ - , υ υ -, υ
Δάκτυλος (-υυ)
ξέρω μια λύρ’ ακριβότατη
- υ υ, - υ υ, - υ υ
Αμφίβραχυς ή μεσοτονικός (υ-υ)
Η Δόξα δεξιά συντροφεύει
υ – υ, υ - υ, υ - υ

4. Συνίζηση : η συμπροφορά στο στίχο δύο φωνηέντων
που ανήκουν σε συνεχόμενες λέξεις σε ένα χρόνο
 Του πατέρα σου όταν έρθεις
υ υ, - υ - υ - υ

5. Ο στίχος ανάλογα με το μέτρο λέγεται
 Ιαμβικός (υ-)
 Τροχαίος (–υ)
 Αναπαιστικός (υυ-)
 Δακτυλικός(-υυ)
 Αμφιβραχικόςή μεσοτονικός (υ-υ)

6. Ο στίχος ανάλογα με τον αριθμό των συλλαβών
λέγεται
 Δεκαπεντασύλλαβος
 Εντεκασύλλαβος
 Οχτασύλλαβος
 Εξασύλλαβος
κ.λ.π

7. Ο στίχος ανάλογα με την τελευταία συλλαβή
που τονίζεται λέγεται
 Οξύτονος
 Παροξύτονος
 Προπαροξύτονος

8. πηγή
Λίνου Πολίτη,
Ιστορία της
Νεοελληνικής
Λογοτεχνίας