2. Կախարդական դդում
-Մի կերեք ինձ,- ասաց նա։
Մարդիկ վախեցան և ասեցին.
— Փախեք-փախեք, դդումը խոսում է: Նրանք ոչ թե փախան,
այլ պատոհանից դուրս թռան։ Հետո դդումը աճեցրեց ձեռքեր և ոտքեր,
որ ամբողջ աշխարհը ուտի։ Երբ դդումը մեծացավ, ասաց.
-Դուք ինձ էիք ուտում, հիմա ես ձեզ կուտեմ։
Վերջը դդումը հաղթեց և դարձավ նոր աշխարհի թագավորը։
4. Կախարդական դդում
Կախարդական դդումը շատ խորամանկ էր։ Մի անգամ մարդիկ որոշին
դդումը կտրել։ Կտրեցին ու տեսան, որ մեջը միայն դդումի կոճերն են
մնացել, իսկ դդումը փախել է։ Նրանք գնում են դդումին ման գալու և չեն
գտնում, իսկ դդումը այնպիսի տեղ էր, որ հնարավոր չէր գտնելը։
Մարդիկ նորից են գնում ման գալու, ու այս անգամ դդումին գտնում են
լուսնի վրայից։
5. Կախարդական դդում
Մի անգամ մի մարդ հանդիպեց մի ծեր պառավի: Պառավը ասաց. Կանգնիր,
տղա: Հետո նրան տվեց մի դդմի կուտ և անհետացավ:
Տղան գնաց և մի գաղտնի տեղ ցանեց ու գնաց իր տուն գիշերելու:
Առավոտյան գնաց դդմի մոտ տեսավ , որ աճել է և փայլում է:
Տղան երազանք պահեց, որ նա դառնա թագավոր:Մեկ էլ հանկարծ երկու թռչուններ թագը բերեցին և
դրեցին նրա գլխին, իսկ երբ նա հետ վերադարձավ իր տուն և տեսավ, որ իր տունը թագավորի
պալատ է դարձել և նա հասկացավ, որ դդումը կախարդական է:Այդ օրվանից տղան ինչ ուզում անում էր
և ամեն օր երազանք էր պահում:
6. Կախարդական դդում
Լինում է, չի լինում մի դդում է լինում: Այդ դդումի անունը Գագիկ է լինում: Գագիկը կախարդական է, որովհետև նա կենդանացել է և ազգային դարձել: Նա կենդանացել է և ազգային
– Սա իմ դդումը չէ՞:
Եվ վազեց նրա հետևից: Երեխան մտածեց, որ Գագիկը գնացել է դուրս, իսկ Գագիկը օգտագործեց այդ հնարավորությունը և գնաց ձնի հետ խաղալու:
7. Կախարդական դդում
Մի անգամ մի մարդ դդում է աճեցնում։ Դդումը մեծացավ,
մի օր էլ այդ դդումը փախավ։ Մարդը եկ ավ,տեսավ որ
դդումը չկա։ Նա նայեց և տեսավ մի , մարդ որը շատ
վախեցածեր դդում աճեցնողը հարցրեց նրան ինչ է եղել
խոսացող դդումեմ տեսել որ տեղ, ճանապարին։ Նա գնաց
այդ ճանապարով և տեսավ որ սաղ փողոցով մարդիկ
գոռում են խոսեցղ դդում-խոսեցող դդում։ Դդում
աճեցնողը ասաց որ նրանք չ վախենան։ դդումը վազեց
մարդու մոտ որը սովածեր։ Սոված մարդը վերցրեց դդումը
և կերավ։
8. Կախարդական դդում
Կար չկար մի կախարդական դդում կար։Նա ապրում էր կախարդական
ավտոմեքենայի մեջ։Նա ուներ փայտիկներից ձեռքեր։Նշեմ, որ կախարդը նրան
կախարդել է։ Այդ դդումը շատ պստլիկ-ճստլիկ էր, նա մենակ մայրիկ ուներ։ Նրա
գույնը շատ հետաքրքիր էր։Դդումը ուներ մի շատ հետաքրքիր կախարդական
փայտիկ։Դդումի գույնը կարմիր է,մի քիչ էլ կապտագույն։Այդ դդումը շատ բարի էր ,մի
քիչ էլ չարաճճի և հոգատար։Նա շատ էր սիրում ուտել որդեր,թրթուներ և այլն։Նա
գնում էր նկարչության,նա կարողանում էր շատ լավ նկարել ոնցոր նրա նկարները
իսկական լինեին։Նա ամենից շատ սիրում էր նկարել
ծաղիկներ,բնություն,անտառներ։Նա մի քիչ էլ կարողանում էր քանդակել։Դդումը
ուներ երկու ականի հեծանիվ։Հեծանիվը նրա չափից մեծ էր ու դդումը չեր
կարողանում վարել այդ հեծանիվը։Նրան մայրիկն էր սովորեցնում վարել հեծանիվ,
բայց նա չեր ուզում սովորել,իսկ երբ հասկացավ որ նա զբաղմունք չունի սկսեց
փորձել։Նա հոգնել էր վարելուց, բայց հենց որ փորձեց և ստացվեց այդ օրվանից
կախարդական դդումը մենակ երկու ականի էր վարում։և ահա եկավ ձմեռ
2020թ.։Դդումի ամենասիրելի ամիսն էր։Երբ ձյուն եկավ, նա դուրս եկավ
կախարդական ավտոմեքենայից։ Գնաց ձնեմարդ պատրաստելու և ձնագնդի
խաղալու։ Նա մենակ չեր կարողանա մեկ օրում պատրատել ձնեմարդ։
9. Կախարդական դդում
Կախարդական դդումը շատ մեծ էր: Իսկական դդում չէր. Մի անգամ
դդումի մոտ եկավ փիսիկը և ասաց կարող ես առյուծ դառնալ դդումը
պատասխանեց այո փիսոն ասաց չեմ հավատում դդումը դարձավ
հարցրեց իսկ կարող ես մկնիկ դառնալ դդումը պատասղանեց այո և
դարձավ մկնիկը կերավ բոլորը սկսեցին հանգիստ ապրել, որովհետև
բոլորը վախենում էին, քանի որ նա կարող էր դառնալ ամեն ինչ և
մարդկանց վախեցնել:
10. Հեքիաթ կախարդական դդումի
մասին
Լինում է, չի լինում մի դդում է լինում: Նա հեքիաթի սկզբում լինում է մի հասարակ դդում: Փոքրիկ ժամանակ նա կարմիր
էր, երբ մի քիչ մեծացավ՝ դարձավ կապույտ: Նա շատ էր ուզում մյուս դդումների նման դեղին լինել, բայց ափսոս ինչքան
իրեն մաքրում էր ջրի տակ միևնույն է կապույտ էր մնում: Մի օր նա մտածեց, թե իրեն ի՞նչ մասնագիտություն կսազի և
որոշեց կախարդ դառնալ: Նա իր կախարդ ընկերներից մեկին հարցրեց.
-Դդում ընկեր ինձ կսովորեցնես կախարդել, քանի որ ես կապույտ եմ, մտածեցի կախարդող դառնալ:
Ընկերն ասում է.
-Դե որ շատ ես ուզում, իմ ընկեր, կսովորեցնեմ:
Անցավ 1 տարի դդումը լրիվ կարողանում էր կախարդել: Նա իր կախարդելով շատ մարդկանց, դդումների էր օգնում:
Օրինակ իր ընկեր դդումը չէր կարողանում իր դասատուի տված խնդիրը լուծել, կախարդական դդումն այնպես
կախարդես, որ տեղն ու տեղը արագ խնդիրը լուծեց, մյուս ընկեր դդումի ոտքը ցավում էր, կախարդական դդումը նրան
նույնպես կախարդեց և նրա ոտքի ցավը արագ անցավ:
Շուտով եկավ կախարդական դդումի ծննդյան օրը: Ամբողջ քաղաքը կանգնած էր կախարդական դդումի տան դռան մոտ:
Հենց կախարդական դդումը տնից դուրս եկավ, բոլորը նրան ծննդյան վեց ամյակի համար շնորհավորեցին և
ամենավերջում նրա ամենամոտ ընկերը նրան շնորհավորեց, գրկեց և մի նվեր տվեց: Հենց դրսում կախարդական դդումը
բացեց նվերը և տեսավ հատուկ կախարդական փայտիկ և հատուկ կախարդողների համար շորեր: Նա մտավ իր տուն,
փոխեց իր շորերը և հագավ կախարդողի շորերը: Նա իրեն նայեց հայլու մեջ և տեսավ, որ մյուս դդումների նման դեղին է:
Նա արագ վազեց դուրս, կանգնեց աթոռի վրա ու ամբողջ քաղաքին հայտարարեց.
-Ինձ պետք էր կախարդող դառնալ և ես դարձա, երբ ես հագա կախարդական շորերն ու փայտիկը նայեցի հայլու մեջ,
տեսա, որ իմ կապույտ գույնը լրիվ անցել է: Այդ առթիվ կախարդական դդումը իրենց քաղաքը կախարդեց, դրեց լիքը
ծաղիկներ, ծառեր, խոտեր, այգիներ, այգիներում երգող թռչուններ և մի փոքրիկ գետակ, վրան պառկած ուռենին,
վարդերի հետ միասին և ահա ավարտվեց հեքիաթը: Դդումին անվանեցին գեներալ լեյտենանտ մայոր կախարդական
դդում:
12. Կախարդական դդում
Լինում է չի լինում, մի դդում է լինում։ Նրան տեղից
պոկում են, նրա արմատները նորից են կպնում։ Վերջը
նրան մի ձև պոկեցին, տարան խանութ։ Խանութից նա
փախավ, հասավ մի տուն այնտեղ նրան ուզում էին ուտել։
Երբ ուտում էին, նա նորից էր ստեղծվում։ Երբ սերմերը
դնում էին հողի տակ ,նրանք փախնում էին մտնում դդմի
մեջ։ Նա այնտեղից էլ փախավ, գնաց, հասավ իր հայրենիք՝
գյուղ, իր բարեկամների՝ հայրիկի, մայրիկի, տատիկի,
պապիկի, քույրիկի և եղբոր մոտ։
13. Կախարդական դդում
Մի անգամ մի կախարդական դդում տեսան, որն ուներ ոտքեր և
ձեռքերը: Նա շատ էր սիրում սարքել նոր բաներ: Մի օր դդումը
չարացավ և սկսեց մարդկանց խաբել: Նրան ասում էին սպորտով
զբաղվիր: Նա սկսեց սպորտով զբաղվել և մի քանի օր անց մի քիչ բարի
դարձավ: Դրանից հետո նրան ասեցին մի քիչ էլ զբաղվի սպորտով և մի
քիչ էլ պարապեց և դարձավ ամենաբարին: Նրան բոլորը ասում էին.
-Դու ամենալավ դդումն ես բոլոր դդումներից:
15. Կախարդական դդում
Լինում է , չի լինում մի Դդմիկ է լինում։ Նա ապրում եր
ամենահասուն թփի վրա ։ Մի օր մի մարդ Դդմիկին հանեց,
ոչ թե քաշեց, այլ վերցրեց և նա հեշտ ու հանգիստ դուրս
եկավ իր փափուկ թփերի միջից։ Նա սովորական Դդմիկ
չէր, այլ ոսկե Դդմիկ։ մարդը լռեց։ Նա իսկույն տեղավորեց
իր փափլիկ թփերի մեջ։ մարդը հեռացավ։ Դդմիկը
սովորական Դդմիկ էր բայց երբ մարդը շնորհքով վերցրեց
նրան, նա դարձավ ոսկե Դդմիկ, և մարդու շնորհիվ էր
դարձել ոսկե Դդմիկ և երբ մարդը հեռացավ, Դդմիկը
հասկացավ որ մարդը ոչ անկուշտ էր, ոչ ագահ, ոչ էլ
վայրենի, որովհետև նա չկերավ նրան, նա ոսկին չվերցրեց և
չքաշքշեց:
16. Կախարդական դդում
Լինում էր չէր լինում, մի դդում էր լինում: Էս դդումը այգում իր համար
աճում էր: Մի օր ինչ-որ մի կախարդ եկավ և դդումին կախարդեց գնաց:
Էս դդումը դարձավ գունազարդ դդում: Տերը ով աճացրել էր այդ
դդումին, անվանեց գունազարդ դդում: Որքան էլ այդ դդումին լվանում
էր, միևնույնը չէր մաքրվում:
17. Դդմաընթերցարան
Նյութը պատրաստեց Հյուսիսային դպրոցի 3․1 դասարանի սովորողներ
Ալեքս Գևորգյան, Նարե Մելքոնյան և Տարոն Կիրակոսյանը
Դասվար Մանուշակ Աբրահամյան
