1. Դրախտավարդ
Դրախտավարդը պատկանում է քարբեկազգիների
ընտանիքին: Հայրենիքը Ճապոնիան ու Չինաստանն է: Մեր
մոտ աճեցվում է պարտեզայինը: Թփի բարձրությունը
հայրենիքում և Սև ծովի ափերին հասնում է մինչև 2 մետրի:
2. Ճյուղերի վրա հակադիր նստած, օվալաձև, սրածայր,
ատամնավոր տերևների վերին մակերեսը մուգ կանաչ է,
հակառակ կողմը` բաց կանաչ: Ցայտուն ընդգծված տերևաջղեր
ունի: Ծաղիկները ծաղկաբույլերով են, որոնք գնդաձև կամ
հովանոցաձև տեսք ունեն:
3. Ծաղկաբույլերը փարթամ են ու խոշոր, բազմերանգ են,
հիմնականում լինում են սպիտակ կամ վարդագույնի տարբեր
երանգներով: Պարտեզագործության մեջ շատ տարածված է
դրախտավարդի ծաղիկների գույնն արհեստական եղանակով
փոխելը:
4. Այդ նպատակով ծաղկելուց մի քանի շաբաթ առաջ բույսերը
ջրում են ալյումինի պաղլեղով (շիբ)՝ մեկ լիտր ջրի մեջ լուծելով 5
գրամ շիբ: Դրանից հետո դրախտավարդի սպիտակ ծաղիկները
ձեռք են բերում երկնագույն, իսկ վարդագույնը` բաց
մանուշակագույն երանգներ:
5. Ծաղկած ժամանակ դրախտավարդը պահում են
ստվերում: Ծաղկում է ամառվանից մինչև աշուն: Բույսը
բազմանում է կտրոնով: Կտրոնից պետք է ունենալ 2-3
հանգույց: Բազմացումը կատարվում է փետրվար-մարտ
ամսին:
6. Դրախտավարդը խոնավասեր է: Ամռանը պետք է առատ ջրել,
ինչպես նաև բույսը ցողել ջրով: Իսկ սեպտեմբերի երկրորդ
կեսից հետո ջրման նորման աստիճանաբար պակասեցնում են,
որի հետևանքով բույսը հետզհետե դադարում է աճել և ուշ
աշնանը տերևաթափ է լինում:
7. Ձմռանը դրախտավարդը պահում են 3-4 աստիճան
պայմաններում: Բույսն ամբողջությամբ տերևազրկվում է, և
սկսվում է հանգստի շրջանը, որը տևում է 2,5-3 ամիս: Հանգստի
շրջանում ջրման նորման խիստ պակասեցնում են և
խոնավացնում են միայն հողի արտաքին մակերեսը:
