Transport Fever 2 przekazuje nam trzy strefy klimatyczne map – tropikalną, szczupłą i łagodną i odpowiednio tyleż rodzajów taboru – europejski, amerykański i azjatycki. Możemy wybierać wśród wielu praktycznych pojazdów – od wczesnych powozów konnych i parowców do aktualnych wielkich samolotów odrzutowych.

1. Opis gry PC Transport Fever 2 – Wspaniały symulator, gorszy tycoon
Trzy lata to dosyć sporo, by w niezłej grze znaleźć to, co nie powoduje jej żyć dużo skuteczną. Czy studiu Urban
Games udała się ta wartość a wraz z Transport Fever 2 czeka nas wreszcie konkurencja na ilość tej z popularnego
Transport Tycoon?
Transport świadomości także pomocy to właściwy materiał na zabawę ekonomiczną. Połączenie sklepu z formą
sprawnie funkcjonującego organizmu logistycznego stawia przed graczem mnóstwo wymagających zadań. Grunt,
aby ów potencjał właściwie wykorzystać.
W zeszłych dwóch latach widzimy zwiększone zainteresowanie twórców gier tym przedmiotem – oprócz serii
„Fever” na startu tego roku gościliśmy przeciętne Railway Empire, a dopiero kilka tygodni temu światło dzienne
ujrzała Railroad Corporation. W polu zawsze jednak majaczy chwalebna przeszłość gatunku – Transport Tycoon,
Industry Giant czy Traffic Giant to terminy, które zajmowały na dalekie godziny a jakie kiedy do ostatniej pory
stanowią doskonały wzór dla tych deweloperów.
Ważna grupa Transport Fever z 2016 roku spotkała się z raczej optymistycznym przyjęciem przez recenzentów,
choć osobiście wystawiłem jej w ocen dla Gry-Online jedynie 6.0, wskazując brak sterowanych komputerowo
przeciwników oraz zarzucając poważne niedociągnięcia w sferze ekonomicznej. Mimo swoich właściwości gra stała
się niezłą szansą dla miłośników transportu, którzy wybaczyli jej braki stricte „tycoonowe” i posiadając z morza
możliwości, które montowała w istoty rozbudowy sieci logistycznej oraz wzbogacając zawartość o liczne mody,
byliśmy skomplikowane systemy przewozu towarów. Zapowiedź nowego Transport Fever dawała nadzieję na
poprawę mankamentów poprzednika i dodanie kulejącego aspektu ekonomicznego. Czy wreszcie się to udało?
W Transport Fever 2, podobnie, gdy w centralnej grupie, przebywamy na czele przedsiębiorstwa logistycznego –
korzystając z lądowych, powietrznych i wodnych dróg transportowych przemieszczamy po sporych mapach towary
różnego gatunku oraz pasażerów. Gra działa na zmodyfikowanym silniku poprzedniczki, więc dla gościa, kto był
relację z pierwszą stroną, na ważny rzut oka wszystko wygląda bardzo znajomo.
Kilka ulepszeń, które wpisano do mechaniki, zmienia całkiem sporo. Teraz każde miasto przyjmuje tylko dwa
sposoby produktów – jeden dla strefy przemysłowej, drugi zaś dla handlowej. Trzecią, uniwersalną opcją
transportową w wszelkim mieście, są oczywiście pasażerowie. Gra tym udostępniono nam dużo atrakcyjne
narzędzie ulepszania stacji. Każdy przystanek możemy do woli rozbudować, dostawiając gotowe elementy, takie
jak tory, terminale, platformy czy przystanie. Dzięki tym też wielkim pomniejszym zmianom TF2 dostarczy jeszcze
wiele satysfakcji miłośnikom bycia skomplikowanych sieci transportowych.
Oczywiście wszelkie atuty poprzedniczki w współczesnej roli zostały zachowane, dalej to jesteśmy do
postępowania z bardzo ciekawym systemem przepływu surowców opartym na realistycznej obecności każdej
pojedynczej jednostki materiału na karcie, rozbudowanym układem sieci kolejowych z semaforami i elementami
kontrolnymi oraz wieloetapowej logistyce zadowoleń z użyciem różnych środków transportu. Ewolucji lecz nie

2. doczekał się przestarzały system budowy torów – dalej musimy budować kawałek po kawałku, zamiast, co byłoby
niezwykle bardziej proste, modyfikować poszczególne elementy szkicu wytyczonej trasy. Nie nie pochylono się
również nad adaptacją rodzajów artykułów do czasów, w których dajemy. W 1850 roku żyją manufaktury plastiku,
natomiast w 2000 nie uświadczymy fabryk układów elektronicznych.
Do programie większych problemów z mechaniką gra do zainstalowania angela dołączają również ograniczone
możliwości sterowania załadunkiem – nie możemy na przykład wysłać jednego pociągu, który zbierze sporą ilość
towarów z niewiele innych stacji, gdyż pojazdy zawsze zabierają końcu z prostych surowców, ile są w okresie
pomieścić. Oczywiście, możemy zrobić sklep z dalekich rodzajów wagonów, problem jednak jest nierozwiązany,
gdy towary, które pragniemy pozbierać z innych miejsc, prowadzone są tym jedynym typem wagonu np. cysterną.
Podobnie liche są opcje ustalania planu i organizacji ruchu pojazdów na pewnej linii.
##video##
Transport Fever 2 oferuje nam trzy strefy klimatyczne map – tropikalną, suchą i umiarkowaną oraz adekwatnie
tyleż rodzajów taboru – europejski, amerykański i azjatycki. Możemy przebierać wśród wielu realistycznych
pojazdów – od wczesnych powozów konnych i parowców do nowoczesnych wielkich samolotów odrzutowych.
Zbliżenie kamery na pojazdy pozwala podziwiać ładne, szczegółowe modele, zaś zaczepienie na nich kamery daje
wrażenie pierwszoosobowej przejażdżki. Ta zaś jest o znacznie bardziej satysfakcjonująca niż w TF1, gdyż twórcy
znacznie podnieśli walory estetyczne świata gry. Przyznam, że tworząc w pamięci przeciętne tereny z jedynki,
byłem zdziwiony tym, jak dobre widoki dało się wygenerować na silniku gry a to wszystko przy o znacznie
ciekawszej optymalizacji. Gra tym świetnie okazują się również miasta i rozszerzające się w skalę naszych postępów
biznesy.
Nowością w tamtej połowie jest generator map dla gry swobodnej – pochodzące spośród tego narzędzia światy
można spersonalizować pod indywidualne sprawy. Nie są to natomiast jedne bardzo interesujące kreacje,
przypominają raczej losową rozsypankę miast i biznesów na kilku urozmaiconym terenie. To wprawdzie za chwila
miesięcy nie będzie posiadało żadnego problemu – jestem bowiem pewny, że społeczność graczy zapełni warsztat
Steam ciekawymi pomysłami.
Poprzedniej części zarzucałem kiepski interfejs, w którym istotne informacje gubiły się w gąszczu przeładowanych
niepotrzebnymi danymi okien. W Transport Fever 2 poczyniono ogromny postęp. Wciąż jednak bardzo tu do
ideału – klika się za dużo, a znaczną część oddzielnych okien ważna by z możliwością połączyć w wielofunkcyjne
panele (np. okno grup i pojazdów wymagające nieustannego ich przełączania).
Oczywiście na marginesie, gdy zatem przeważnie gości w strategiach ekonomicznych, no i w następnej odsłonie
przygrywająca w środowisku muzyczka przyznaje się do szybkiej wymiany na dowolną godną playlistę. Z kolejnych
drobiazgów twórcy znowu użyli chyba do lokalizacji tłumacza google, co że teraz w menu („Free play” zostało
przetłumaczone jako „Darmowa gra” sic!). Zapewne temat zostanie zorganizowany w patchach.
Spoglądając na ogromny system logistyki oraz sensowne zręby przemysłu, piękne wizerunki i długie pojazdy, aż
żal się robi gdy owa cała zacna zawartość nie dostaje szansy na polepszenie swojego ogromnego potencjału.
Problem w zasadzie jest sprzężony z dwóch osobnych kwestii – taniego i nieczytelnego systemu gospodarczego
oraz braku zdrowych trybów rozgrywki.
Poczynając od sytuacji pierwszej – ekonomia przebywa w bardzo szczątkowej formie. Nigdzie nie możemy
doczytać się, jakie zmienne stanowią o zapłacie za wykonany transport. Przez ostatnie zaś, jako przedsiębiorca,
działamy całkowicie w noc. Z moich uwagi wynika, że funkcjonuje tu prosty schemat – ilość pomnożona przez
odległość bez jasnego połączenia z rodzajem przewożonego towaru. Wychodzą z tego różne absurdy, np.
darmowe gry dla dzieci aplikacje daje się tworzyć na same surowce, gdyż produktów złożonych zachodzi w
sztuce po prostu mniej. Gra tym źle zbalansowany mnożnik za odległość sprawia, że wbrew intuicji daje nam się

3. wozić materiały z najbardziej różnych punktów, nawet jeżeli bliżej znajdują się dostawcy tego jednego typu.
Oczywiście, nie możemy czekać na żadne sensowne zmiany występujące w gospodarek wraz z upływem lat.
Wartości i opłacalność za przewóz nie ulega zmianom, nie pojawiają się żadne nieprzewidziane wydarzenia
gospodarcze i nie zmienia się profil produkcji zakładów adekwatnie do realiów czasowych.
Drugą składową problemu z gameplayem jest katastrofa w trybach rozgrywki. W Transport Fever 2 jeszcze nie ma
sztucznej inteligencji! Przez to gra prosta jest na standardy tycoona po prostu sucha i wyglądowi jako takie
wyzwanie dopiero na ogromnym stopniu trudności. Lub może wtedy długa, złożona z 18 misji, wydanych na trzy
rozdziały kampania ratuje sytuację? A nie! Zadania praktycznie zmniejszają się do sprawy czysto logistycznych
także toż wciąż prostych – przewieź X artykułu z problemu I do B. Do ostatniego dodana stanowi w znaczniej
mierze durnowata narracja w pozycjach pobocznych, które notabene polegają praktycznie tylko na klikaniu w
jakieś elementy na karcie (widać, że twórcy badali zrobić to, co udało się Ubisoftowi w Anno 1800). Tym, co już
kompletnie przelewa czarę goryczy i zamyka całkowicie element ekonomiczny, jest abstrakcyjna sumę pieniędzy z
jaką zaczynamy każdą misję. W wyniku w działalność gra się dokładnie tak, jakbyśmy wpisali kod na nielimitowaną
forsę. Nie warto zatem tykać tego sposobu, naprawdę może mina kilkoma podstawowymi scenariuszami w istoty
samouczka.
Co zatem jest? Piaskownica dla miłośników projektowania złożonych systemów transportowych. To nadal wielu
także dla wielu graczy będzie odpowiednim argumentem, żeby zainteresować się najnowszą pracą z feverowej
stajni. Mimo to zęby zgrzytają, oczy puchną od łez, a chomiki przestają biegać w bezpośrednich kołowrotkach, gdy
gra z wielkim potencjałem, mogąca swobodnie bronić się najlepszym transportowym tycoonem w dziejach,
uczestniczy w wersji średniaków przez ostatnie, że zabrakło czasu albo podatności na dopracowanie tak ważnych
elementów.
Dla mnie Transport Fever 2 to konkretne i dotkliwe rozczarowanie. Gdy jakaś gra jest po prostu kiepska, katuje się
ją w recenzji i przekłada na półkę. Tu a jest inaczej. W najróżniejszej prac ze studia Urban Games imponujący pałac
złożonej logistyki, ciekawych technik i wyjątkowych, dużych map chlapnięto tanim gipsem i różową farbą olejną
kiepskiej ekonomii i minusa zdrowych trybów rozgrywki.
Nowe Transport Fever na pewnie znajdzie dużą rzeszę odbiorców u miłośników transportu w sandboksowej
formule, lecz u graczy lubiących zarządzanie firmą oraz wyzwania ekonomiczne wywoła spore rozczarowanie. Jak
zwykle nie gaśnie choć we mnie nadzieja. Może wraz z nową częścią przyjdą wreszcie pożądane zmiany. Oby!