4. ტურიზმი
ტურიზმი აფხაზეთში ტექნიკურად
არალეგალურია, რასაც
განსაზღვარავს საქართველოს კანონი,
რომლითაც საქართველოს მთავრობა სადავო
ტერიტორიაზე უცხოელებს შესვლას
უკრძალავს.
თუმცა, აფხაზეთის პლაჟები შავი
ზღვის სანაპიროზე დღემდე იზიდავს
უცხოელ ვიზიტორებს, რომელთაც ხიბლავთ
ტრანსპორტირებისა და ბინადრობის
დაბალი ფასები, აგრეთვე აფხაზეთის,
როგორც ტურისტული ღირსშესანიშნაობის
საბჭოთა მემკვიდრეობა.
5. ბესლეთის
ხიდი
თამარის ხიდი ბესლეთზე - აფხაზეთში
სოხუმიდან რამდენიმე კილომეტზე მდინარე ბესლეთზე
არის ქვის თაღიანი ხიდი. წარწერის მიხედვით იგი
აშენებული უნდა იყოს ბაგრატ III-ის დროს, მაგრამ
რადგან ქართველ მეფეთა შორის ყველაზე საყვარელი
თამარ მეფეა, რომელიც ზაფხულს ხშირად ცხუმში
ატარებდა, ხალხმა ამ ხიდსაც "თამარის ხიდი" შეარქვა. ეს
ხიდი დიდი სამხედრო-სტრატეგიული დანიშნულებისა
უნდა ყოფილიყო.
6. სვიმონ
კანანელის
ეკლესია
წმ. სვიმონ კანანელის სახელობის ტაძრის თავდაპირველი
მშენებლობა VII-VIII საუკუნეებით თარიღდება, ხოლო
დღევანდელი ნაგებობა ქართული ხუროთმოძღვრების IX-X
საუკუნეების ნიმუშს წარმოადგენს. ქართული და უცხოური
ისტორიული წყაროების თანახმად, იესო ქრისტეს მოწაფეებმა
წმინდა სვიმონ კანანელმა და წმინდა ანდრია
პირველწოდებულმა ახალი წელთაღრიცხვის I საუკუნეში
პირველებმა იქადაგეს ქრისტიანობა სამხრეთ და დასავლეთ
საქართველოში, მათ შორის აფხაზეთშიც.
7. ბიჭვინთის
მონასტერი
საეკლესიო გადმოცემით, ბიჭვინთის სანახებში I საუკუნეში
წმ. ანდრია მოციქულს უქადაგია და ამიტომაც ბიჭვინთის
საეპისკოპოსო კათედრას „წმ. ანდრიას საყდრად”
მოიხსენიებენ. დღევანდელი გუმბათიანი საკათედრო
ტაძარი X-XI საუკუნეებშია აგებული. III საუკუნის ბოლოსა
და IV საუკუნის დასაწყისში ბიჭვინთა მნიშვნელოვან
საეკლესიო ცენტრად იქცა, რასაც მოწმობს ბიჭვინთის
ეპისკოპოსის სტრატოფილეს მონაწილეობა 325 წელს ქ.
ნიკეაში გამართულ პირველ მსოფლიო საეკლესიო კრებაზე.
საუკუნეების განმავლობაში ბიჭვინთაში მდებარეობდა
დასავლეთ საქართველოს საეკლესიო ცენტრი, რომელიც
XVI საუკუნის შუა ხანებში, ჩრდილო კავკასიელ მთიელთა
შემოსევების შემდეგ, გელათში გადმოვიდა. XVII საუკუნეში
ბიჭვინთის ტაძარი მიტოვებული იყო და არ
ფუნქციონირებდა. XVIII საუკუნეში ტაძარს მეხი დაეცა და
ძლიერ დაზიანდა.
8. აბაათა
აბაათას ეკლესია მდებარეობს აფხაზეთში, ძველი გაგრის
მიდამოებში, გაგრის (აბაათას) ციხის ტერიტორიაზე... ციხის
გალავანი და კოშკი კარგადაა შენახული. შუა საუკუნეებში ეს
ციხე კეტავდა მდინარეების გაგრიფშასა და ჟოაკვარას ხეობას
და აღმოსავლეთიდან დასავლეთისკენ მიმავალ გზებს.
საუკუნეების მანძილზე ციხე-კოშკი არაერთხელ დანგრეულა
და განახლებულა. მეოცე საუკუნის დასაწყისში პრინც
ოლდენბურგის ბრძანებით ციხის კედლის ნაწილი
დაანგრიეს და შიგნით ააშენეს სასტუმრო, ზღვისკენ
გამავალი გალავნის ნაწილი კი ჩაიშალა ზღვის ტალღების
ზემოქმედებით.
9. სოხუმი
სოხუმი,- ცხუმი —
ქალაქი საქართველოში, აფხაზეთის ავტონომიური
რესპუბლიკის დედაქალაქი და სოხუმის
მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციული
ცენტრი. სოხუმი კონფლიქტამდე საქართველოს
ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი სამრეწველო,
სატრანსპორტო, კულტურული და საკურორტო-
ტურისტული ცენტრი იყო.
აფხაზეთის კონფლიქტის შემდეგ ქალაქმა დაკარგა
თავისი მნიშვნელობა. 1993 წლის 27 სექტემბერს,
აფხაზმა სეპარატისტებმა, ადგილობრივი სომეხი
და ჩრდილო-კავკასიელი მოხალისეებისა და
რუსული ჯარის დახმარებით შტურმით აიღეს
სოხუმი. თითქმის ერთი წლის მანძილზე
განუწყვეტელი დაბომბვებისა და შეტევების
შედეგად ქალაქი ძლიერ დაზიანდა, მთლიანად
განადგურდა ინფრასტრუქტურა.
10. გალი
გალი
ასე ეწოდება კავკასიაში ტერიტორიას ენგურსა და
ღალიძგას შორის. სიტყვის ძირი არც გალთა ტომებს
უკავშირდება, არც გალილეო გალილეის და არც ბუტროს
ბუტროსგალის. ბედის ირონიამ გალელთა ბედი (ისე
როგორც აფხაზეთის) ისტორიულად რუსებს დაუკავშირა,
რის შედეგადაც ერთი უშუალო კოლხური სიტყვა „ღალი“
(პატარა მდინარე მეგრულ ენაზე) გალად აქცია
მურზაყანის სამშობლოში. მანამდე მას სამურზაყანო ერქვა.
გალელთა დიდი წინაპრის, მურზაყანისადმი მოწიწებისა
და თაყვანისცემის გამოსახატავად
17. კოდორის
ხეობა
კოდორის ხეობა — მდინარე კოდორის ზემო დინების
ხეობის მონაკვეთი აფხაზეთის ავტონომიურ
რესპუბლიკაში, რომელიც დე-ფაქტო საზღვრის
ფუნქციას ასრულებს საქართველოს მთავრობასა და
სეპარატისტთა და რუსეთის საოკუპაციო ჯარების მიერ
კონტროლირებად ტერიტორიებს შორის. ხეობის ზემო
ნაწილი, დასახლებული სვანებით,
