1. Վահե Կարմիրշալյան

2. 
Մեղուներ, թռչող միջատներ են, սերտորեն
կապված կիպրերի և մրջյուններիհետ,
հայտնի են փոշոտման մեջ իրենց դերով և
նրանով, որ տալիս են մեղր ևմեղրամոմ։
Ներկայումս հայտնի է 7-9 ճանաչված
ընտանիքներում դասակարգված մոտ 20 000
տեսակի մեղու,[1] չնայած դրանց իրական
թիվն ավելի մեծ է, ուղղակի նկարագրված չեն։
Դրանց կարելի է հանդիպել
բոլորմայրցամաքներում,
բացառությամբ Անտարկտիդայի, մոլորակի
բնական միջավայրում, որտեղ կան
միջատների միջոցով փոշոտվող
ծաղկաբույսեր

3. 

Մեղուներն ուսումնասիրող գիտությունը
կոչվում է ապիոլոգիա(ապիդոլոգիա)։
Մեղուները հարմարվել են նեկտարով և
ծաղկափոշով սնվելու, նեկտարն
օգտագործելով հիմնականում որպես
էներգիայի աղբյուր,
իսկ ծաղկափոշին՝սպիտակուցներ և այլ
սննդային նյութեր ստանալու համար։
Մեղուներն ունեն երկար փթիկ, որն
օգտագործում են բույսից նեկտար ծծելու
համար, ունեն նաև բեղիկներ, արուներինը
բաղկացած են 13 հատվածից, էգերինը՝ 12։
Բոլոր մեղուներն ունեն երկու զույգ թևեր,
ետևիններն առջևիններից ավելի փոքր
չափսերի են։

5. 


Մեղուների չափերը տատանվում են 2,1 մմ-ից
գաճաճ մեղուներ (անգլերեն՝, «Անխայթ
մեղուներ» մինչև 39 մմ
Ինդոնեզիայում ապրող մեղուներ։
Մեղուները մեղվակերների նախընտրած
ուտելիքն են։
Մեղուները դասակարգվում են հետևյալ
դասերում:

6. 


Մեղուների չափերը տատանվում են 2,1 մմ-ից
գաճաճ մեղուներ (անգլերեն՝ S «Անխայթ
մեղուներ» մինչև 39 մմ
(Ինդոնեզիայում ապրող մեղուներ)։
Մեղուները մեղվակերների նախընտրած
ուտելիքն են։
Մեղուները դասակարգվում են հետևյալ
դասերում

8. 
Մեղուների բնաշխարհիկ հնագույն
ցեղախումբ։ Մեղուներն ունեն զարգացած
հոտառություն, արագ աճում և բազմանում են։
Խաղաղասեր են և մաքրասեր։ Կուտակում են
մեծ քանակությամբ ակնամոմ, դիմացկուն են
վնասատուների նկատմամբ։ Աշխատավոր
մեղվի զանգվածը՝ 107, մայր մեղվինը 200-220
մգ է։

9. 
Կնճիթի երկարությունը՝ 6-6,9 մմ։ Մեկ
փեթակի միջին բերքը 18-25 կգ է։ Տարածված
է Սյունիքի, Վայոց ձորի մարզերում, նաև
դաշտավայրային և տաք շրջաններում։
Մաքրացեղ պահպանվել են
հատկապես Մեղրիում։Հայկական դեղին
մեղուների պահպանման և տոհմային
աշխատանքով զբաղվում են Երևանի
«Նեկտար» մեղվաբուծական ԳՀ պետական
ձեռնարկության Մեղրու հենակետում։