1. 6
22 april 2015
20e jaargang
redactioneel onafhankelijk
magazine van de
hanzehogeschool groningen
LEGER
LANGSTUDEERDERS
KRIMPT MAAR NIET
GROTE GRONINGER
TERRASSENTEST
MUSCLE UP MET
GHETTO GYM
MAG
HANZE
6
22 april 2015
20e jaargang
redactioneel onafhankelijk
magazine van de
hanzehogeschool groningen
LEGER
LANGSTUDEERDERS
KRIMPT MAAR NIET
GROTE GRONINGER
TERRASSENTEST
MUSCLE UP MET
GHETTO GYM
MAG
HANZE
5. KEI ON STAGE
Dit jaar organiseerde de KEI-week in samenwerking met VERA voor het eerste de KEI on Stage, een
nieuwe band contest voor lokale bands. De winnaar van de avond kreeg als prijs een heus optreden op
de Grote Markt tijdens de KEI-week 2015!
Animal Antics, The Rising Sun, The Press and The President, Orange Fox en Knight Susan (foto)
streden op 9 april in Vera om die felbegeerde spot op het hoofdpodium tijdens de introductieweek. The
Rising Sun, een reggae/rock band die zichzelf omschrijft als ‘UB40 on steroids’, won en zal dus
in augustus gaan proberen een paar duizend nieuwe studenten aan het dansen te krijgen…
Foto: Pepijn van den Broeke
6. Soms vraag ik me af hoe het kan. En dat
terwijl ik weet dat de Hanze met zoveel
dingen bezig is dat er zo af en toe wat
schort aan het onderwijs.
Een tijdje terug was ik bij gesprekken
tussen studenten en medewerkers over het
zogeheten strategisch plan. We mochten
meedenken over hoe de school er in het
jaar 2020 zou moeten uitzien. Het ging
over erg interessante dingen, zoals duur-
zaamheid. Ik vind het goed dat de Hanze
zich bezighoudt met dit soort dingen. Dat
de Hanze niet alleen een onderwijsinstel-
ling is, maar ook een steentje bijdraagt aan
de maatschappij.
Maar ik vraag me ook af of ze niet zo af en
toe hun primaire taak misschien soms een
klein beetje verwaarlozen. Het is en blijft
namelijk een onderwijsinstelling. Dat kun
je maar beter niet vergeten.
Onlangs kregen mijn medestudenten en ik
een tentamen veel te laat terug omdat de
docent ziek was. Studenten móeten zich
aan de deadlines houden. In mijn ogen
moet een school dat ook. Ik snap dat er
sprake was van overmacht, maar is het echt
zo moeilijk om een collega te vinden die
het nakijkwerk kan overnemen? Zou zo’n
collega er niet gewoon standaard moeten
zijn?
’t Is maar een idee. Ik heb nog een idee, het
idee dat de werkdruk voor docenten soms
te hoog is. Docenten zijn niet supergoed-
koop, maar is het te veel gevraagd om ze
minder te belasten met bijzaken zodat ze
zich op de hoofdzaken kunnen richten? Op
lesgeven bijvoorbeeld?
Ik zou het waarderen als de Hanze vaker
aan studenten vraagt wat er beter kan op
hun opleiding, en ik zou het ook waarderen
als studenten minder vaak wordt gevraagd
of we meer moeten doen aan healthy
ageing. Dit wil niet zeggen dat de Hanze de
studenten níet vraagt naar wat er beter kan
aan het onderwijs. Dit gebeurt echt wel. Ik
denk alleen dat de Hanze er meer de focus
op moet leggen.
Strategisch of niet, het ís een idee.
HABON ABDULAHI
www.habon91.wordpress.com
vertellen, iets wat Van der Wal regelmatig doet.
Na de lezing tussen aanhalingstekens bewondert
de schaars gevulde topsporthal (er zijn nog geen
150 man) een tweegesprek. Docent Vladimir
Bartelds toont zich vooral geïnteresseerd in Van
der Wals opvattingen over het vak.
‘Wat is het verschil tussen stand-upcomedy en een
cabaretprogramma dat nog niet af is?’
Van der Wal pareert doeltreffend: cabaret is
minder spannend omdat het minder inspeelt op
wat er tussen publiek en podium gebeurt. ‘Youp
zo een goede stand-upper zijn. Maar hij kiest voor
cabaret. Hij schrijft een programma over dat we
het leven uitbundig moeten leven. Als-ie klaar
is, gaat hij de zalen in en voert dat programma
tweehonderd keer op. Tweehonderd keer precies
dezelfde show. Na die tweehonderd dagen gaat-ie
een weekend naar Parijs en als dat erop zit, schrijft
hij weer een programma over dat we het leven
uitbundig moeten vieren.’
Dat klinkt wel saai, geeft Bartelds toe, terwijl hij
nog eens inschenkt in het licht vervreemdende
decor: twee mannen die midden in een sporthal
op barkrukken achter een statafeltje zitten waar ze
glazen rode wijn naar binnen klokken onder het
toeziend oog van een halflege sporttribune.
Van der Wal probeert het nog, ‘We zouden toch
over vrijheid praten? Ik vind het best, hoor. Ik
ben hier toch en het betaalt goed’, maar Bartelds
werkt onverdroten z’n vragenlijstje af. Hij laat een
fragment van het pre-historische tv-programma
een Groot Uur U zien, waarin senator Edward
Brongersma een lans breekt voor pedoseksualiteit.
Het drinkende duo concludeert dat er heel wat is
veranderd sinds de jaren zeventig.
De mensen in de zaal mogen ook vragen stellen,
zelfs als ze het antwoord al kennen.
Meneer Van der Wal, mag je grappen maken over
verkrachting?
Meneer Van de Wal, mag je grappen maken over de
Jodenvervolging?
Natuurlijk mag dat van meneer Van der Wal,
als het maar goede grappen zijn. ‘De beste is van
Micha Wertheim: “Nou, als ik de hele zaak nu
zo overzie, had die hele holocaust van mij niet
gehoeven.’
Dat is bedoeld geestig. Maar onbedoelde humor is
bijna net zo geestig. Zo blijkt uit Bartelds’ vraag:
‘Jan Jaap, heb jij commitment naar verandering?’
In bepaalde kringen misschien normaal Neder-
lands, maar in een gesprek met een stand-upcome-
dian komt het over als post-modern absurdisme.
Een man in een rolstoel kart de Topsporthal van
het Willem-Alexander Sportcentrum binnen. Te
laat. ‘We zijn alvast begonnen’, zegt Jan Jaap van
der Wal, ‘ik vertel de mensen net over de moslims.
Niet schrikken, ze zijn hier niet, we zijn onder
ons.’
Ontspannen, zo begint de 35-jarige cabaretier Van
der Wal zijn Vrijheidscollege op 15 april: ‘Goe-
demiddag vrienden, halloooo!’ En ontspannen
blijft het. Maar het is geen voor de hand liggende
combinatie, Jan Jaap van der Wal en de Vrijheid
van Meningsuiting. ‘Ik kan hier gaan zitten
schijten op een cartoon van Mohammed en hard
roepen: ik schijt op Mohammed. Maar dat vind ik
geen goede grap.’
De grap is voor Van der Wal een middel, een
middel om een lach op te wekken, een middel om
spanning te ontladen. Terreur, radicaliserende
moslimjongeren, Syriëgangsters. Ridiculiseren
moet tot beleid worden verheven. ‘Ridiculiseren.
En wat mij betreft is de manier waarop ex-
minister Opstelten jihad uitsprak, zjiehod, een stap
in die goede richting.’
Nog beter is het om het youtube-filmpje uit te
zenden waarop een Haagse moslimjongen als een
hooligan geestdriftig overgaat tot autoridiculisatie:
Allah is de baas van Neduhrland, Allah is de baas
van Neduhrlahand. ‘Topamusement.’
Choqueren mag best. ‘Maar niet iedereen is Hans
Teeuwen, dat wordt weleens vergeten.’ Zelf vergeet
Van der Wal dat niet. Zijn verhaal over de mos-
limvrouw die haar boerka verkeerd om aantrekt
is teder en absurd, alledaags en spannend en als je
vooraf de clou kent (‘lacht zo’n man dan?’) is hij
toch nog leuk als je de grap hoort. En het is een
verhaal dat hij gerust aan een zaal moslims kan
BIJ DE LES
ALLAH IS
DE BAAS VAN
NEDUHRLAND
Boudewijn Otten
6
In een licht vervreemdend
decor houdt Jan Jaap van
der Wal zijn Vrijheidslezing
op de Hanzehogeschool. Alles
mag gezegd worden, vindt de
stand-upcomedian. ‘Maar niet
iedereen is Hans Teeuwen, dat
wordt weleens vergeten.’
MAAR EEN IDEE
9. De cijfers liegen er niet om. Het aantal chlamy-
dia-infecties in Groningen nam vorig jaar met 36
procent toe. Dit brengt het totale aantal patiënten
in Stad op 715. De meeste nieuwe slachtoffers
waren jong en hetero. Met andere woorden: chla-
mydia is een gevaar voor studenten. En bovendien
een sluipend gevaar, want chlamydia valt niet
op: wie besmet is heeft lange tijd geen of weinig
klachten. Maar het is mis als de aandoening
uiteindelijk z’n lelijke gezicht toont (zie kader):
allemaal dingen die je liever niet hebt.
Zoals bij meer seksueel overdraagbare aandoe-
ningen (soa’s) kunnen condooms het grootste leed
voorkomen. Maar helaas. ‘Jongeren vinden het
nog steeds erg lastig om condooms te gebruiken’,
zegt Fokke Postma, operationeel coördinator en
sociaal verpleegkundige bij de GGD Groningen.
‘Er is niets moeilijker dan je gedrag veranderen.
Mensen zijn gewend om bepaalde dingen te
doen op een manier die ze prettig vinden. Als het
gebruik van condooms daar niet bij hoort, is dat
niet eenvoudig in te passen.’
SLUIPER MET NARE TREKJES
Jongeren kennen de risico’s van onbeschermde
seks, maar ze handelen er dus niet naar. ‘Stel dat
ik met iemand een goed gesprek heb over con-
doomgebruik, waarin ik een aantal dingen uitleg
en toelicht’, zegt Postma. ‘Dan zegt die jongen aan
eind van het gesprek vast: “Goh Fokke, ik denk
dat je wel in bepaalde mate gelijk hebt. Ik snap
wel wat je bedoelt.” Maar op het moment dat hij
dezelfde avond in de kroeg hangt, en hij heeft een
biertje op… ja, dan maakt hij toch andere keuzes.’
Heel herkenbaar voor Hanzestudent Mark.
‘Nuchter ben ik heel bewust bezig met veilige seks.
Maar na een avondje stappen schiet het er wel eens
bij in. Letterlijk en figuurlijk.’
Mark is het lot van een soa gelukkig bespaard
gebleven. Johan, die niet met zijn eigen naam in
het magazine wil, was minder gelukkig. ‘Het is me
nog niet helemaal duidelijk van wie die soa kwam.
Wel wist ik dat er een kans was, toen ik voor
de zekerheid naar de GGD ging. Shit, het was
chlamydia,’ vertelt hij.
Hij bevestigt het typische beeld: geen klachten,
eigenlijk nergens last van, chlamydia is een sluiper.
Een sluiper met vervelende trekjes. ‘De geruchten
zijn hardnekkig, het blíjft je achtervolgen’, zegt
Johan. ‘Het is ook helemaal niet leuk om je schar-
rels of partners in te lichten over wat er misschien
aan de hand is.’
STUDENTEN NÍET OP DE HOOGTE
Soa’s zijn een lastig gespreksonderwerp. ‘Ik hoor
vaak dat jongeren het best awkward vinden om
over de thema’s seksualiteit en soa’s te praten,’ licht
Postma toe. Ietwat lachend vervolgt hij: ‘Laatst
was er een meisje bij wie het zweet losbrak toen
we het over seks moesten hebben. Toen zag ze
ook nog eens die oude gynaecologenstoel staan,
waarna ze helemaal dacht: my goodness wat gaat er
hier gebeuren!’
Het taboe dat op soa’s rust, is mede oorzaak van
het gebrek aan kennis. ‘Jazeker’, zegt Postma,
‘Heel veel jongeren, ook al studeren ze, zijn niet
helemaal goed op de hoogte van hoe het nu eigen-
lijk zit met de overdracht van soa’s en wanneer je
wel risico loopt en wanneer niet.’
Over het terugdringen van chlamydia is Postma
duidelijk: ‘Het moet echt uit de jongeren zelf
komen. Zij moeten inzien dat een gedragsveran-
dering echt noodzakelijk is.’ De GGD richt zich
vanzelfsprekend op de groepen die het grootste
risico lopen.
Johan heeft z’n lesje geleerd: ‘Ik ben nu veel
bewuster. Tegenwoordig heb ik het er met m’n
partner over, hoe hoog zij de kans inschat om iets
onder de leden te hebben. Hiervoor was het meer
van: ‘Ach, een soa, dat gebeurt mij vast niet!’
Chlamydia, hoe herken je het?
De seksueel overdraagbare aandoening chla-
mydia is een sluiper: lange tijd merk je niks.
Maar als het zover is… krijgt een jongen pijn
of een branderig gevoel bij het plassen, afschei-
ding uit de plasbuis en pijn in de balzak.
Een meisje kan ook pijn of een branderig
gevoel bij het plassen ervaren. Daarnaast kan
ze te maken krijgen met pijn en bloedverlies
tijdens en na het vrijen, bloedverlies tussen
twee menstruaties door, hevige pijn in de
onderbuik, een ontsteking in het bekkengebied
met koorts en meer of veranderende vaginale
afscheiding.
Chlamydia is eenvoudig te behandelen, en dat
moet je vooral laten doen, want de gevolgen
van een onbehandelde chlamydia-infectie zijn
ernstig. De man loopt kans op ontstekingen in
de bijbal en de prostaat en daarnaast op tijde-
lijk verminderde vruchtbaarheid. De vrouw
loopt het risico op ontstekingen in de eileiders
en het bekkengebied. Verder kan ze chronische
buikpijn krijgen en een verminderde vrucht-
baarheid.
9
In Groningen steeg het aantal
gevallen van chlamydia het
afgelopen jaar sterk. Ook het
aantal HIV-gevallen ging
omhoog. Hoe kan dit? Is een
one-nightstand onder de rook
van de Olle Grieze nog wel
verantwoord?
10. April is alweer over de helft en zo nu en dan
doet zich een dag voor waarop rokjes, T-shirts en
zonnebrillen het straatbeeld bepalen. Als het een
keertje zulk mooi weer is, kun je echt niet binnen
blijven zitten, ook al moet je studeren. Lunchen op
een terrasje kan altijd, of na een zware studiedag
een welverdiend biertje drinken. Ik ging op pad
en besloot de Grote Markt en de Poelestraat even
te laten voor wat ze zijn. Zeven verschillende
terrasjes, de één middenin de stad, de ander onder
de bomen van het Noorderplantsoen, en weer een
ander op het dak van een container. Vanaf nu weet
ik op welk terras de koffie lekker smaakt, waar
ik urenlang kan borrelen met vrienden, en, niet
onbelangrijk, waar je het langst kunt genieten van
de zon.
Ik begin mijn tocht met een terras dat zich
op misschien wel het mooiste plekje van heel
Groningen bevindt: café De Sigaar aan de Hoge
der A. Er is geen tafeltje vrij aan het water, dus
ga ik aan de andere kant van de weg zitten, tegen
het café aan. Het is mooi weer, maar nog een
beetje fris en dus wikkel ik me in één van de
warme fleecedekentjes. De bediening is kordaat en
vriendelijk, en al gauw zit ik te genieten van een
heerlijke honderd procent fairtrade cappuccino.
Eentje met pit, die niet alleen naar opgeklopte
melk smaakt. Ja, goede koffie kennen ze hier wel.
De Sigaar zit dan ook al drie jaar lang onder één
dak met espressobar Miss Blanche. Maar ook voor
bier, wijn en borrelhappen kun je prima bij het
cafeetje aan de A-brug terecht. Vooral de kaas-
plank met drie kazen, krentenbrood en portstroop
is een aanrader! Het café is leuk voor een groot
publiek: om me heen zitten studenten, stadjers en
ook een paar toeristen. Allemaal genieten ze van
de zon, die op deze plek volop schijnt. Ook ik heb
het nu wat warmer en doe mijn fleecedekentje af.
Zonnen maar!
Zonnig: ++
Bediening: ++
Rustig koffie drinken: ++
Gezellig borrelen: +
De dagen lengen, het zonnetje
laat zich zien, dus de hele
Groningse horeca heeft de
terrasstoelen en –tafels weer
buiten gezet. Maar waar kun
je het beste van het mooie weer
genieten? De bekende plekken
slaan we even over. Floor Meijs
neemt je mee naar de mooiste
terrasjes van Groningen.
++ Perfect!
+ Goed
+/- Voldoende
- Niet echt
-- Echt niet
10
Floor Meijs
DE GROTE
GRONINGER
TERRASSENTEST
DE SIGAAR
Hoge der A 2
Foto's: Floor Meijs
11. Whisky- en speciaalbiercafé De Toeter heeft,
naast een bruin, gezellig interieur, een terras
van goed formaat. Op een houten steiger staan
tafels, stoelen, loungebanken en parasols. Samen
met een stel vrienden vraag ik aan een jongen
van de bediening of we één van de banken op de
grasstrook voor de gracht mogen zetten. Geen
probleem, maar of we wel even de petitie willen
tekenen? De jongen vertelt dat De Toeter bezig
is met het bouwen van een extra stuk terras op
een woonboot. De gemeente heeft de plannen
goedgekeurd, maar buurtbewoners liggen nog
dwars. Wij tekenen direct: een terras op een boot,
hoe vet is dat!? De bediening werkt hier keihard
om het massale terras te voorzien van dranken en
spijzen. Wij nemen een speciaalbiertje en kaas-
stengels uit de frituur, heerlijk! Het terras is het
grootste in deze test, en ook het drukste, mede
door het lawaai van de straat die tussen de kroeg
en het terras in ligt. Wil je liever wat meer privacy?
Dan kun je hier een bootje huren en lekker op
de grachten dobberen. En binnenkort komt
daar hopelijk de woonboot met terras bij, ik ben
benieuwd…
Zonnig: +
Bediening: +
Rustig koffie drinken: --
Gezellig borrelen: +
Middenin het Noorderplantsoen ligt, om het
rondvormige café, het terras van Flinders. Groene
en oranje stoelen, afgewisseld met houten tafels
en banken, zorgen voor een kleurig sfeertje. Je
kunt er te midden van de natuur even ontspannen
terwijl je fietsers, hardlopers en skaters voorbij ziet
komen. Een plek met een goede balans tussen rust
en bedrijvigheid. Ik neem plaats aan een houten
tafel en sla een krant open. Het terras is goed
bemand met vrolijke bediening die de gasten snel
helpt. Een kop muntthee en een stuk chocolade-
taart staan dan ook binnen tien minuten voor m’n
neus. De taart is goddelijk, maar heel machtig, dus
beter om met iemand te delen de volgende keer.
Flinders is van alle markten thuis, zoals de uitge-
breide kaart ook laat zien: ontbijt, lunch, borrel-
happen en diner, voor volwassenen én kinderen. Ik
merk nu op dat er meerdere kinderwagens om me
heen op het terras staan, en er een paar kleuters
ronddartelen. Om echt goed door te drinken zou
ik hier dus niet gaan zitten, maar het redelijk
zonnige terras is perfect voor een theetje of lunch
met een glaasje wijn. Leuk weetje voor designlief-
hebbers: de meubels in het café zijn te koop.
Zonnig: +
Bediening: +
Rustig koffie drinken: ++
Gezellig borrelen: +/-
11
FLINDERS
Kruissingel 1
DE TOETER
Turfsingel 6
12. 12
Aan de Turfsingel, achter een hoge muur, ligt de
eeuwenoude Prinsentuin verscholen. Van april
tot oktober kun je, mits het terrasweer is, bij de
Theeschenkerij terecht voor een goed glas wijn, een
biertje van de tap of natuurlijk een kopje biologi-
sche thee. Van Lemongrass Green tot Indian Chai,
de theeschenkerij heeft het allemaal. Maar wat
biedt deze plek je meer dan thee? Rust. Het is een
verademing om na de drukte van De Toeter mid-
denin de natuur te vertoeven, daar waar de wind
door de bomen ruist en de merels vrolijk zingen.
Het is een intiem plekje, met zo’n tien tafels die
kriskras over het gras staan opgesteld, deels in
de zon, deels in de schaduw door alle begroeiing.
De bediening bestaat uit een wat oudere man en
vrouw, die op hun gemakje de gasten van drank
en eten voorzien. We moeten even op ons bier
wachten, maar daar hebben we geen moeite mee.
In zo’n serene tuin moet je je niet willen haasten.
Het publiek valt me alles mee. Ik had een tuin
vol bejaarden verwacht, maar er zitten ook jonge
mensen het weekend te vieren met een flesje wijn.
Als ik samen met een vriendin de tuin verlaat, ben
ik helemaal zen en een tikkeltje aangeschoten.
Hier komen we zeker terug!
Zonnig: +/-
Bediening: +
Rustig koffie drinken: ++
Gezellig borrelen: +
Dagelijks, vanaf 16.00 uur, wanneer het zonnetje
perfect de tafels verwarmt, opent het terras van De
Minnaar. Bijzonder aan het café is dat het een écht
bruin buurtcafé is, maar dat er genoeg studenten
en ander volk aanschuiven. Houten stoelen en
kerkbankjes staan parmantig voor het kroegje.
De Kleine Rozenstraat staat vol met bomen, is
knus en lekker rustig: hier zul je geen last hebben
van gierende auto’s. Slechts af en toe een fietser
op z’n gemakkie. Ik moet zelf naar binnen om
twee biertjes te bestellen, en raak meteen in een
leuk gesprek met de barman. De bediening lijkt
hier altijd in opperbest humeur te zijn. De kaart
is simpel: enkele (speciaal)bieren, wijn en wat
borrelhappen, that’s it. Ik ga voor twee koude
Koninkjes van de tap, die goed smaken in de
gouden zon. Wanneer ik het café weer binnenstap
om een leuk bordspel uit te zoeken, valt mijn oog
op een ingelijste column van Ronald Giphart. Hij
heeft een lofzang op De Minnaar geschreven, en
daar zijn ze hier trots op! Ik kan me wel vinden in
Gipharts woorden en bestel nog een keertje bij. Als
de schemering toeslaat is De Minnaar voor mij op
zijn best. Het terras heeft nu een bijna sprookjes-
achtig uiterlijk door de sfeervolle lichtjes.
Zonnig: +
Bediening: +
Rustig koffie drinken: --
Gezellig borrelen: ++
12
DE MINNAAR
Kleine Rozenstraat 64
PRINSENTUIN
Turfsingel 43
13. 13
Met tien verschillende soorten bier op de tap en
meer dan zeventig bieren op de fles is het terras
van De Pintelier de uitgelezen plek om een
bijzonder biertje te drinken. Samen met een groep
vrienden bestel ik een frisse Franziskaner Weiss-
bier. De beschutte plek, die de Pint deelt met de
Uurwerker, geeft het terras z’n charme, maar het
zorgt ook voor iets te veel schaduw nu in de lente.
Gelukkig zijn er heaters! In de zomer is het heerlijk
om op deze koele plek de zon te ontvluchten. Het
sfeertje is goed, veel studenten en ook af en toe wat
docenten, vanwege de ligging naast de universiteit.
De bediening is professioneel en ziet er ook zo uit:
zwarte overhemden en gele strikjes! Minpuntje is
dat je niet apart af kunt rekenen wanneer je met
een groep zit. De Pint is uitermate geschikt om
urenlang te blijven borrelen. Borrelhappen genoeg,
maar als je echt honger krijgt, kun je bij de over-
buren een pizzaatje scoren. Daarna wel weer snel
terug naar de Pint, want het bruine biercafé heeft
dan wel geen pizza’s, maar des te meer gezelligheid
en sfeer.
Zonnig: -
Bediening: +
Rustig koffie drinken: -
Gezellig borrelen: ++
Net buiten de grachten, in het Ebbingekwartier
staat Het Gasfornuis: vier opgestapelde containers
die een cafeetje vormen. Genoeg keuze hier om in
de zon te chillen: tegen het pand aan op één van
de houten banken, in een ligstoel of zitzak op het
uitgestrekte grasveld, of bovenop het dakterras met
prachtig uitzicht. The sky is the limit, ook voor de
activiteiten die Het Gasfornuis organiseert. Je kunt
er koffiedrinken, borrelen, lunchen, kookcursussen
doen, vergaderen en muzikaal talent bewonderen.
En bier drinken, natuurlijk, zoals mijn vrienden
en ik op deze zonnige dag doen. Het opvallende
gebouwtje is volledig recyclebaar. ‘De vloer komt
bijvoorbeeld uit een oud fabriekspand en de
terrasbanken zijn gemaakt van aardappelkistjes’,
verklapt barman Koen, die de korte historie van
het pand uit de doeken doet. ‘Het Ebbingekwar-
tier was een paar jaar geleden geen fijne plek om te
komen, en daar wilden de initiatiefnemers van Het
Gasfornuis iets aan veranderen.’ Vanaf vorig jaar
begon het terrein voor het eerst echt te leven, toen
veel mensen kwamen barbecueën en chillen. Wil
je liever wat actiefs doen, dan kun je achter de bar
vragen om een voetbal of een frisbee. Pas wel op
voor hondenpoep!
Zonnig: ++
Bediening: +
Rustig koffie drinken: +
Gezellig borrelen: +
HET GASFORNUIS
Kolendrift 11/1
DE PINTELIER
Kleine Kromme Elleboog 9
Foto: Malva Rodríguez
14. TEO VERSUS STUDIESTRESS
in mijn mond en sabbel er aan. Ja, hoor! Gewoon
pepermunt.
Het tabletje smaakt bitter, zowel in mijn mond als
in mijn geest. Terwijl ik op het tabletje zuig, zoek ik
een klachtenformulier op de website. Toch, voor de
zekerheid, nog maar eens de online bijsluiter lezen.
Zuigtabletten onder de tong plaatsen voor snellere
opname. Aanbevolen hoeveelheid: tussen de één en
drie tabletten per dag. Een opgeluchte zucht en een
mentholboertje.
Dag 2: Noopept heeft een oplaadtijd. Bij regel-
matige inname zou het middel binnen vijf dagen
merkbaar effect hebben. Ik neem de derde pil van de
dag en ga aan de slag. Ik merk niets.
Dag 3: de pillen smaken bitter. Ondanks de
duidelijk kunstmatige pepermuntsmaak vind ik het
innemen iedere keer weer een uitdaging. Ze lossen
ook nog eens allesbehalve snel op. Een scheef bekje
trekkend, kauw ik op het laatste restant en slik het
door. Ik twijfel: voel ik iets of voel ik niets?
Dag 4: na mijn tweede tablet weet ik het zeker: ik
merk wel degelijk iets. Een bijzondere kalmte draagt
me de dag door. Geen roze wolk, maar misschien
wel een warmoranje bries in de rug. Mijn zorgen
over waarom ik niet op tijd begin, verdwijnen lang-
zaam en subtiel. In plaats daarvan begin ik gewoon.
Dag 5: heerlijk, zo’n bitter tabletje bij de koffie!
Lekker achter de keukentafel aan het werk. Het is
dat ik weet dat ik Noopept neem, anders had dit de
perfecte ochtend kunnen zijn. Een ochtend waarop
ik zonder twijfel m’n deadlines zal halen. Ik zie het al
voor me, vanmiddag ben ik vrij.
Dag 6: ik beëindig de inname van Noopept. Het
Russische supplement heeft heel subtiel bijgedragen
aan het voltooien van mijn werkzaamheden. De
delicate werking is nauwelijks merkbaar en komt in
de vorm van een vreemde kalmte. Het is absoluut
geen agressor. Voor last-minute taken biedt het geen
soelaas: het moet ruim voor een deadline genomen
worden tijdens het studeren.
Conclusie: Noopept voldoet aan de heilige drie-een-
heid van studeren: focus, zitvlees en vastberadenheid.
Het is een aanrader voor stresskipjes. Rauwdouwers
hebben hier weinig aan.
Ik kijk naar het wit-oranje potje op tafel. Het ziet
er kleiner uit dan ik me had voorgesteld. Tijdens
mijn queeste naar een middel of methode om mijn
denk– en werkkracht te verhogen, wees een vriend
met ADHD mij op Noopept. ‘Helemaal legaal en
zelfs via internet verkrijgbaar.’ Hij had gelijk. Ik
bestelde het middel via een Nederlandstalige website
en binnen een dag stond het op tafel.
Alle bronnen die ik kan vinden zijn het er over
eens: Noopept, in 1995 in Rusland gepatenteerd,
bevordert de doorbloeding van de frontale lobben
van het brein, daar waar het meeste denkwerk
plaatsvindt. Noopept is een chemische afgeleide van
piracetam dat bekend staat om zijn concentratiever-
hogende werking. Bovendien wordt het toegepast bij
patiënten met Alzheimer en Parkinson, aangezien
het het herstel en de groei van de hersenverbindingen
zou bevorderen.
Dag 1: twee uur na de eerste tablet voel ik niets. Ik
zit achter mijn laptop met een harde deadline in het
vooruitzicht. Toch maar een tweede tablet nemen?
De geur van menthol komt me tegemoet wanneer ik
het potje opendoe. Dit was de eerste keer ook al zo.
Het gevoel dat ik genaaid ben door een frauderende
webwinkel besluipt me. Ik neem de tweede tablet
NOOPEPT HELPT
DE STRESSKIP
Teodor Lazarov
14
Als alchemie de zoektocht is
naar het recept waarmee je
uit lood goud maakt, dan is
Teo een cognitieve alchemist.
Hij speurt naar legale en
onschadelijke middelen en
methodes die van loodzware
tentamenperiodes gouden tijden
maken. In deze jungle van
alternatieven beproeft hij deze
maand Noopept.
14
Foto: Pepijn van den Broeke
15. 15
Dat ze altijd denkt dat er iemand naar haar
kijkt. Dat ze een hekel heeft aan haar naam.
Dat ze Second Life gebruikt als vlucht uit
haar saaie bestaan. Dat ze twaalf paar
schoenen heeft die ze nooit draagt. Dat haar
kamer een nog grotere puinzooi is dan die
van hem. Dat ze condooms onzin vindt, als
je toch allebei maagd bent. Dat ze het liefst
koude pizza eet voor het ontbijt.
Al die dingen weet ik na vannacht van haar.
We waren teruggegaan, de lege kroeg in.
Ze moest nog werken tot acht uur. Aan de
bar had ze me onderworpen aan een vragen-
vuur. Wie ik eigenlijk was, of dacht te zijn?
Waarom ik loog over mijn identiteit? En of ik
wel wist hoe dom het was om verhalen op te
hangen over iets dat zo makkelijk viel na te
trekken?
Het was ongemakkelijk geweest. Maar ook
eerlijk. Intiem. Ze had mijn stem herkend,
al direct die eerste keer in de klas. In één
klap waren de urenlange gesprekken die we
hadden gevoerd teruggekomen. Na mijn
plotselinge verdwijnen had ze rondgedwaald
op onze favoriete plekken. Club Amnesia
natuurlijk, maar ook in de straat, waar we
elkaar leerden kennen en bij de hangmatten
in bar Eden, waar we voor het eerst hadden
gezoend.
Uiteindelijk pleegde ze digitale zelfmoord.
Als iemand haar in Second Life zoveel pijn
kon doen, dan kon ze net zo goed haar leven
oppakken in First Life, zoals ze het noemde.
Wist zij veel dat ik was opgenomen in een
afkickkliniek.
Na haar werk wilde ze andere schoenen aan,
deze knelden. Haar studentenhuis lag op nog
geen vijftig meter afstand van de kroeg. De
flessen drank die we uit de kleine, smoezelige
keuken meenamen, waren in een mum van
tijd leeg. We lagen tussen haar schone was,
omdat dat het enige was dat lekker rook. Ze
vertelde me over haar kinderjaren, over die
keer dat haar tenen waren bevroren.
Toen was daar haar lichaam, warm en zacht
en dichtbij, en alle andere dingen die ik nog
niet wist, daar kwam ik achter.
En nu... Nu ligt hier tussen de sigaretten-
peuken, lege flessen drank en hopen vieze
kleren, de gelukkigste man op aarde.
3Hoog is dé studentenfotosoap van Nederland. De strip volgt de avonturen van Jurre, een ruige kraker met een klein
hartje, René, de anders-geaarde huis-ADHD’er, Merel, een bipolaire blondine en Harrie, het frisse verenigingsmeisje.
3Hoog wordt gemaakt door Ype Driessen, de bekendste fotostripmaker van Nederland en omstreken.
16. 16
Het eerst zag je ze in Griekenland, later in Amerika, maar nu duiken ze ook in
Nederland op, ghetto gymmers. De Groningse Bar Brothers houden van bier en van
rondhangen. Ondertussen zitten ze zwaar aan de calisthenics. De gemeente houdt de
boot af, maar de nieuwe verslaafden schreeuwen steeds harder om een eigen plek.
Muscle up, man!
18. Wie op een willekeurige zondagmiddag rond drie
uur langs het pleintje aan de Canadalaan fietst,
kan weleens worden geconfronteerd met iets wat
sterk doet denken aan een scène uit een gevange-
nisfilm. Brede kerels rond een klimrek. De één
drukt op, een ander touwtjespringt, een derde
doet pull-ups aan een stang. Is dit een gevaarlijke
hangjeugdbende? Absoluut niet. Dit zijn de leden
van de calisthenics-groep Bar Brothers Groningen,
een interessante mix van Stadjers en studenten uit
verschillende landen. Hun speelveld is de stang.
Hun eigen gewicht is het enige obstakel. Calisthe-
nics, ook wel ghetto gym genoemd, kan het beste
beschreven worden als straatturnen.
TRICKING, FREE RUNS: MOVEMENT
‘Echt nieuw is deze manier van trainen niet’, zegt
Jeroen Kappen, student Civiele Techniek. ‘Ook
Spartanen deden dit soort oefeningen. Het is
een hele natuurlijke manier van krachttrainen.’
Maar dan in het getto? ‘Ja, zo kun je het stellen’,
lacht hij. In het afgelopen anderhalf jaar is Jeroen
verslaafd geraakt. Hij legt uit dat naast calisthenics
er nog een aantal andere disciplines zijn, zoals
tricking en free running. Samen vallen ze onder één
overkoepelende term: movement.
‘Het gaat om vrij bewegen in de open ruimte.
Yoga kan daar bijvoorbeeld ook bij horen.’ Wat
yoga is, behoeft geen uitleg, maar tricking en free
running? ‘Free running is wanneer je een parcours
hebt met obstakels, zoals muurtjes. Het is de
bedoeling dat je zo sierlijk mogelijk van punt A
naar B gaat. Tricking bestaat eigenlijk uit enkel de
trucjes die je gebruikt bij free running.’
WORKOUT-PARK CIBOGA
De gemeente lijkt deze nieuwe ontwikkelingen te
hebben opgepikt. Zo zoetjesaan zie je steeds meer
pleintjes met een optrekstang verschijnen. Zo werd
onlangs aan ’t Jaagpad, achter sportcentrum Aclo,
een veldje aangelegd waar men gratis kan trainen.
Volgens Jeroen is dit nog maar het begin.
‘We zijn in gesprek met de gemeente om een echt
groot workout-park aan te leggen tussen de contai-
nerwoningen bij het Ciboga-terrein. De bedoeling
is dat we daar gratis kunnen trainen en les geven
aan beginners.’ Hij kijkt naar het klimrek waar
zijn vrienden de meest spectaculaire en zwaarte-
kracht tartende capriolen uithalen. ‘Zo’n klimrek
is leuk, maar laten we eerlijk wezen: het is niet
voor dit intensieve werk gemaakt. Op een gegeven
moment gaat het stuk.’
Als men moet oordelen op basis van het aantal
likes op de facebook-pagina Workout Park
Groningen, is er genoeg animo voor het initiatief.
Na het aanmaken van de pagina in november
vorig jaar staat de teller op bijna duizend blauwe
duimpjes. Vooral na de deelname van Bar Brothers
Groningen aan het ondernemersevenement Let’s
Gro zit de interesse in de lift. Op Let’s Gro stond
een tijdelijk parcours van onder andere steiger-
stangen en autobanden.
HANNIBALTHEKING,FRANKMADRANO
‘De komst van zo’n workout-park zou zeker mooi
zijn voor Groningen’, vindt sociotherapeut Ray
Messak, die Maatschappelijk Werk studeerde aan
de Hanzehogeschool. Hij is sinds vorig jaar april
een gepassioneerd Ghetto Gym Addict. Een naam
die refereert aan de naam van de whatsapp-groep
waarmee hij en zijn vrienden communiceren over
waar en wanneer er wordt getraind. ‘We twijfelen
nog tussen deze naam en Bar Addicts, aangezien
we graag aan de bar hangen’, lacht Ray.
Volgens hem wordt calisthenics de komende jaren
heel populair in Nederland. ‘In Amerika traint
men al jaren in parkjes. Met helden als Hannibal
the King en Frank Madrano op YouTube groeit de
sport in rap tempo uit de underground.’
Ray ziet ghetto gym als een compleet pakket van
2018
19. meer, totdat hij de uit Aruba afkomstige Emilio,
student Nutrition and Dietetics, tegenkwam.
Emilio en zijn vriend Rich introduceerden hem in
de calisthenics. Sindsdien heeft Jeroen veel minder
last van zijn rug.
HEILIGEGRALENVANDEGHETTOGYM
‘Het is een geweldige sport. Ik was verkocht bij
mijn allereerste training.’ Emilio moet even bij-
komen van de Human Flag, een oefening waarbij
de uitvoerder zich vasthoudt aan een verticale
stang en zijn lijf naar horizontale hoogte hijst.
Hierdoor lijkt hij zo goed als gewichtloos, net een
wapperende vlag.
‘Één van de moeilijkste oefeningen’, weet Ray.
‘Je hebt heel veel basiskracht nodig, vooral in je
middensectie. Je gebruikt trouwens altijd al je
spieren, dat is het mooie aan deze sport.’ Elke
straatturner streeft naar de Human Flag en naar de
Muscle Up. Dat is jezelf bovenop de hoogste stang
hijsen in één vloeiende beweging. Ook de Front
Lever, al hangend planken met gestrekte armen en
met je borst naar de stang toe, behoort samen met
de omgekeerde variant, de Back Lever, eveneens tot
de heilige gralen van het ghetto-gymmen.
‘Het is altijd vechten tegen jezelf en blijven
pushen naar het bereiken van nieuwe doelen. The
sky is the limit.’ De straatturners hopen daarom
dat de gemeente gehoor geeft aan het initiatief
Workout Park Groningen. Het is namelijk nog
niet helemaal zeker of dit trainingspark er daad-
werkelijk komt. Één ding weten de mannen wel:
park of geen park, ze blijven stanghangen. Daar
zijn ze het gelukkigst.
kracht, souplesse en creatief denken. ‘Het heeft
bovendien enkele voordelen boven een sport-
school. Het is gratis, je bent in de buitenlucht en
de sfeer onder de deelnemers is anders dan in een
normale gym.’ Gedurende de periode dat Ray
traint, is het hem opgevallen dat de gunfactor
binnen de sport heel groot is. Iedereen helpt
elkaar, steunt elkaar en is blij wanneer de ander
een nieuw plateau heeft bereikt. Zelfs wanneer
je elkaar niet kent. Jeroen beaamt het. Net als
Ray denkt hij dat deze vorm van sporten snel zal
uitgroeien tot een alternatief voor de klassieke
krachttraining. Ook al omdat blessures in deze
tak van sport vrijwel niet voorkomen. ‘Het kan
zelfs helpen bij het herstellen’, zegt Jeroen die
scoliose heeft, een S-vormige ruggengraat, en net
is hersteld van een hernia. Sporten leek geen optie
1919
20. De meeste fans hadden er al lang niet meer op
gerekend, maar ineens kwam de aankondiging:
een nieuw album van Blur, opgenomen in slechts
vijf dagen in Hongkong, zal 27 april verschijnen.
Een grote verrassing, want vooral zanger Damon
Albarn leek zijn handen vol te hebben aan Gorillaz
en solo-projecten. Puur toeval was het, een concert
tijdens hun Aziatische tour ging onverwachts
niet door en zo hadden de bandleden ineens vijf
dagen vrij. Ze besloten een studio in te duiken en
namen een flinke hoeveelheid muziek op, die pas
een jaar later door gitarist Graham Coxon in de
vorm van nummers werd gegoten. Het klinkt niet
bepaald als een recept voor een goede comeback-
plaat, maar The Magic Whip is verrassend sterk.
Opener Lonesome Street klinkt als Blur in zijn
begindagen, een echt Britpop-liedje over hun stad
Londen. De rest van het album is echter een stuk
wereldser, met veel aandacht voor Azië, zowel in
tekst als muziek. Aan het einde wordt het zelfs
trippy op There Are Too Many of Us en Thought I
was a Spaceman. Geïnspireerd en fris: wie Blur zo
beluistert, kan zich niet voorstellen dat er niet nog
meer albums zullen volgen.
CW
♥ ♥ ♥ ♥
Fans van het fenomenale Breaking Bad wisten niet
waar ze het moesten zoeken, toen werd aangekon-
digd dat er een spin-off zou komen. Nu is hij er, in
de vorm van Better Call Saul. Een titel die iedere
fan van Breaking Bad bekend in de oren klinkt:
de slogan van de sleazy advocaat Saul Goodman.
Het eerste seizoen is nu te bekijken op Netflix.
De serie opent met Saul in zijn nieuwe identiteit:
een manager van een restaurant. Daarna flitsen
we terug naar het verleden, toen Saul nog Jimmy
McGill heette en het probeerde te maken als
beginnend advocaat. Wat volgt is een tragikomi-
sche reis van een hopeloze loser die door een reeks
slechte beslissingen steeds dieper in de stront lijkt
te zakken. De serie duikt ook wat dieper in het
verleden van Mike Ehrmantraut, die zo mogelijk
een nog grotere badass blijkt te zijn.
Iedereen weet natuurlijk dat Better Call Saul nooit
het niveau van Breaking Bad zal evenaren. Onmo-
gelijk. Wat blijft er over? Een uiterst vermakelijke
serie die prima op zichzelf staat. Kleurrijke karak-
ters (en lelijke auto's) overgoten met het sterrenstof
van schrijver Vince Gilligan.
JMX
♥ ♥ ♥ ♥
Insurgent is het tweede deel van de Divergent-
trilogie. Tris en de rest zijn in deze film half op
de vlucht voor Jeanine, een leider van één van de
facties van de stad. Intussen zijn ze op zoek naar
de overgebleven leden van hun eigen factie.
De film bevat meer actie dan z’n voorganger. Op
zich niks mis mee, maar het gaat wel ten koste van
de diepgang. Het is een kwestie van smaak, maar
het tweede uur van de film is beter dan het eerste:
het vechten- en vluchtenscenario uit het eerste uur
maakt plaats voor psychologisch spanning.
De film is mooi gemaakt maar stijgt niet uit boven
andere films in het zelfde genre, Young Adult.
Echt mooi zijn de vijf simulatietesten, waar de
personages in een denkbeeldig landschap worden
gedropt waar ze hun angsten moeten overwinnen.
Al met al is Insurgent een prima film, maar ik
vraag me wel af waarom het per se voor het witte
doek gemaakt is. Deze film zou namelijk even
goed gewaardeerd worden op een grote tv in je
woonkamer. Sterk is de cliffhanger, het laatste
shot, dat je nieuwsgierig maakt naar Allegiant, het
derde deel van de trilogie.
HA
♥ ♥ ♥
HOREN
& ZIEN
INSURGENT BETTER CALL SAUL BLUR
THE MAGIC WHIP
20
21. Op 21 mei opende een nieuwe editie van
Illustratie57, inmiddels een jaarlijks terugkerend
evenement waarbij illustratoren (studenten en
alumni van Minerva) zichzelf presenteren.
Dit jaar is het thema instinct en zal de expo
worden aangevuld met randactiviteiten zoals een
animatie-avond met aansluitende borrel in Sub-
sonic, een muziekavond met mini-expo rondom
illustratief werk voor bandjes (gig posters, art
work en dergelijke), er komen sprekers (waaronder
Merlijn Poolman van Subsonic over creatief
ondernemerschap) en er zijn diverse scholen
uitgenodigd om met een klas te komen kijken.
Tijdens de Nacht van Kunst & Wetenschap wordt
de expositie aangevuld met twee lezingen van filo-
soof Daan Evers en stadsecoloog Jan Doevedans.
De expositie is te bezoeken tot en met 5 juni.
21
ILLUSTRATIE57:
INSTINCT
Senne TripJan Hamstra
Roos Vink
Jaime Jacob
23. 0%
10%
20%
30%
40%
50%
60%
70%
80%
2000
14%
22%
65%
Studeert nog
Is uitgevallen uit het HO
Heeft een bachelordiploma
2001
13%
22%
66%
2002
14%
20%
66%
2003
14%
20%
66%
2004
14%
21%
65%
2005
15%
21%
63%
2006
14%
24%
62%
2007
17%
23%
60%
23
LEGER
LANGSTUDEERDERS
KRIMPT
MAAR NIET
Petra Vissers / HOP
Ondanks verwoede pogingen
het studietempo te verhogen,
blijven studenten steeds langer
hangen in het hbo. Bijna
dertigduizend langstudeerders
zitten al meer dan zes jaar in
de collegebanken.
HBO-studenten landelijk.
Begonnen in 2000 t/m 2007. Resultaat na zes jaar studeren.
24. WISSELEN EN WAT VERTRAGING
In 2007, het jaar van de goede voornemens,
begonnen bijna tachtigduizend studenten aan
een hbo-opleiding, één op de zes (17 procent)
was in 2014 nog niet afgestudeerd. Dat zijn meer
dan dertienduizend mensen, ongeveer het aantal
inwoners van Texel.
Grote hogescholen in de Randstad hebben de
meeste moeite om hun studenten snel door de
opleiding te loodsen. Meer dan één op de vijf
studenten loopt minstens twee jaar uit. Hoge-
school Inholland, de afgelopen jaren veelvuldig in
het nieuws vanwege de vele langstudeerders, doet
het eigenlijk niet veel slechter dan hogescholen van
vergelijkbare grootte.
DE HANZE IS GEMIDDELD
De Hanzehogeschool zit met zeventien procent
langstudeerders precies op het landelijk gemid-
delde: van de meer dan vijfduizend eerstejaars
in 2007, zitten er 900 na zes jaar nog in de
collegebanken. Het hele beeld van de Groningse
hogeschool stemt overeen met de landelijke cijfers:
ondanks alle inspanningen, gaat het studiesucces
(de snelheid waarmee een student door zijn oplei-
ding gaat) langzaam achteruit.
‘Vervelend’, zegt Thom de Graaf, ‘maar misschien
ook wel onvermijdelijk.’ De Graaf is voorzitter van
de Vereniging Hogescholen (zoals de HBO-raad
sinds enige tijd heet). ‘We willen de kwaliteit van
de bacheloropleidingen verhogen en dat staat soms
op gespannen voet met de wens om studenten
sneller te laten afstuderen. Daarvan hebben de
hogescholen gezegd: als die spanning niet goed op
te lossen is, dan kiezen wij vol voor kwaliteit.’
Dat betekent niet dat hogescholen klakkeloos
moeten accepteren dat grote groepen studenten
meer dan twee jaar uitlopen. ‘Je kunt natuurlijk
niet met een beroep op dat kwaliteitsargument
zeggen: laat maar zitten. Studenten moeten niet
nodeloos lang studeren, of nodeloos uitvallen.
Bijvoorbeeld omdat ze een verkeerde studie kiezen
of te weinig begeleiding krijgen.’
Meer dan zes jaar is Mieke bezig met haar
hbo-opleiding. Eerst moest ze een onterecht
bindend studieadvies aanvechten en later kreeg
ze problemen met haar stage in het buitenland.
Toen dat achter de rug was, besloot de hoge-
school haar opleiding op te heffen. Er waren
geen tentamens tot er een nieuwe docent Frans
was gevonden en het kostte haar meer dan
een half jaar voor ze goedkeuring kreeg om af
te studeren. Inmiddels zit ze in haar zevende
studiejaar en hoopt ze dit voorjaar haar diploma
te halen. ‘De regels en eisen werden steeds
aangepast, en er waren niet genoeg docenten’,
geeft ze zelf als belangrijkste redenen voor haar
vertraging.
Mieke is één van de duizenden jongeren die het
niet lukt om binnen vier jaar een hbo-diploma
te halen. Met alle gevolgen van dien. Studenten
krijgen maar vier jaar een basisbeurs en vijf jaar
een ov-studentenkaart. Na zeven jaar kunnen
ze niet meer goedkoop lenen bij DUO en wie
binnen tien jaar geen diploma haalt, moet alles
terugbetalen.
MET DE BILLEN BLOOT
In 2007 besloot het hoger beroepsonderwijs
dat er maar eens een einde moest komen aan
het leger van langstudeerders. Hogescholen
beloofden de begeleiding te verbeteren en het
aantal contacturen te verhogen. Onderwijsmi-
nister Ronald Plasterk zegde miljoenen toe. ‘Wie
binnen is moet meteen met de billen bloot’, zei
toenmalig HBO-raadvoorzitter Doekle Terpstra
in 2009 ferm.
Maar de maatregelen helpen geen fluit, zo blijkt
uit cijfers die het Hoger Onderwijs Persbureau
opdiepte. Integendeel, het studietempo gaat
jaar op jaar achteruit, het hbo herbergt steeds
méér langstudeerders. Het aantal studenten dat
langer dan zes jaar over de studie doet bedraagt
inmiddels dertigduizend. Daar kun je sportpaleis
Ahoy twee keer mee vullen.
16%
63%
21%
25%
45%
30%
Studeert nog
Is uitgevallen uit het HO
Heeft een bachelordiploma
24
0% 20%4 0% 60%8 0% 100%
Hogeschool van Amsterdam
Haagse Hogeschool
Hogeschool Inholland
Hogeschool Leiden
Saxion Hogescholen
Landelijk gemiddelde
Studeert nog
Is uitgevallen uit het HO
Heeft een bachelordiploma
Begonnen in 2007. Resultaat na zes jaar studeren.
Niet-westerse allochtone studenten
begonnen in 2007.
Resultaat na zes jaar studeren.
Autochtone studenten begonnen in 2007.
Resultaat na zes jaar studeren.
25. met een niet-westerse achtergrond nog altijd groot.
Mede daardoor hebben de grote Randstadhoge-
scholen relatief veel langstudeerders.
‘Ik heb me daar de afgelopen jaren druk over
gemaakt’, zegt Johan Sevenhuijsen, tot eind
2014 directeur Onderwijs & Kwaliteit van de
Hogeschool Rotterdam. ‘Studenten met een
niet-westerse achtergrond kiezen vaak voor een
economische opleiding, vanuit de gedachte dat
daar uiteindelijk goede banen mee te vinden zijn.
Maar het is beter als jongeren een studie kiezen
die aansluit bij hun interesses.’
Maar misschien nog wel belangrijker: het hoger
onderwijs is nog steeds een blank bolwerk.
Sevenhuijsen: ‘Mensen verkijken zich op hoe
hardnekkig de dominante cultuur is, hoe helemaal
niet discriminerend bedoelde opmerkingen toch
de boodschap kunnen uitzenden: ja, je bent hier
wel binnengekomen, maar eigenlijk hoor je hier
niet thuis.’ Wie steeds maar het gevoel krijgt dat
hij eigenlijk niet op een hogeschool thuishoort,
gaat daar zelf in geloven, wil Sevenhuijsen maar
zeggen.
Hogeschool Rotterdam doet het met minder
langstudeerders en meer diploma’s beter dan
andere grote Randstadhogescholen. Daar heeft
de hogeschool hard aan gewerkt, maar tevreden
is de inmiddels gepensioneerde Sevenhuijsen
allerminst. ‘Er is nog steeds een kloof tussen
allochtoon en autochtoon, en die hebben we niet
volledig gedicht.’ Hij verwacht veel van de studie-
keuzecheck die hoger onderwijsinstellingen hun
studenten sinds 2014 verplicht aanbieden.
DE JONGENS TEGEN DE MEISJES
Autochtonen studeren om allerlei redenen sneller
af dan allochtonen. Maar de echte sterren aan het
firmament zijn de meisjes. Maar liefst 86 procent
van de meisjes heeft na zes jaar studeren een
bachelordiploma op zak.
Mannen geven er niet alleen vaker de brui aan,
ze doen ook langer over hun studie. Eén op de
vijf mannen die in 2007 begonnen, was na zes
De naam Mieke is gefingeerd omdat ze bang is dat
haar docenten haar anders niet laten afstuderen.
Volledige naam, hogeschool en opleiding zijn bekend
bij de redactie van het Hoger Onderwijs Persbureau.
(HOP)
Hogescholen werken hard om het aantal uitvallers
en langstudeerders te verminderen, maar volgens
De Graaf moeten we geen onrealistische verwach-
tingen koesteren. ‘Hogescholen hebben niet altijd
een directe invloed en kunnen niet alle omstandig-
heden naar hun hand zetten.’
HET BLANKE BOLWERK
Maar wie zijn dat eigenlijk, die duizenden
langstudeerders in het hbo? Vooral mannen en
allochtonen halen de finish vaak niet zo snel, blijkt
uit de cijfers. Ondanks de miljoeneninvesteringen
van voormalig onderwijsminister Plasterk is het
verschil tussen autochtone studenten en studenten
Mannen Vrouwen
Studeert nog
Is uitgevallen uit het HO
Heeft een bachelordiploma
0%
20%
40%
60%
80%
100%
jaar nog bezig. Bijna twee keer zoveel als onder de
vrouwen. Zowel voor autochtone als allochtone
studenten geldt: de meeste langstudeerders zijn
man.
‘Mannen denken sneller dat het allemaal vanzelf
wel goed komt’, verklaart lector Gerda Geerdink
van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. ‘Als
de opdracht niet meteen duidelijk is denken ze:
dat komt wel. Meisjes doen meer moeite.’
Jongens hebben behoefte aan duidelijkheid. Ze
zouden af en toe moeite hebben met het softe
gedoe van docenten. ‘Tegen mannen kun je
zeggen: je moet dit volgende week afhebben
en anders wil ik je niet meer zien. Dat blijkt te
werken. Jongens geven aan dat ze die houding
waarderen’, weet Geerdink. ‘Oneerbiedig gezegd:
jongens hebben een schop onder hun kont nodig.’
LANGSTUDEERDER, SO WHAT?
Maar of die mannen er nu echt last van hebben
dat ze wat langer studeren? Telkens weer blijkt
dat ze het op de arbeidsmarkt beter doen dan
vrouwen. ‘Doorgaans hoeven mannen minder
te presteren om toch waardering te krijgen’, zegt
Geerdink.
Ach, zo erg is het niet om iets langer over je oplei-
ding te doen, relativeert ook Johan Sevenhuijsen.
‘We moeten af van het beeld van de typische
student als zeventienjarige havist die binnen vijf
jaar klaar is met zijn studie. Langstuderen wordt
meestal veroorzaakt door switchen van opleiding,
werken naast de studie, mantelzorg of omdat
studenten een gezin hebben. So what, zeg ik dan.
Accepteer dat sommigen wat langer over hun
studie doen. Uiteindelijk redden ze zich meestal
wel.’
25
Jongens en meisjes begonnen in 2007.
Resultaat na zes jaar studeren.
26. ‘Als je je punten niet haalt word je vanzelf een
langstudeerder. Maar ik heb me ook een tijdje
uitgeschreven omdat ik een idee voor een eigen
bedrijf wilde uitwerken. Ik had tijd nodig om me te
oriënteren op de mogelijkheden. Uiteindelijk schreef
ik me een half jaar later weer in. Ik wilde toch wel
echt mijn diploma halen. En de jongen met wie ik
het bedrijfsidee wilde uitwerken had een heel ander
doel voor ogen dan ik. Daarom beëindigden we de
samenwerking ook. Met de investeerder heb ik nog
wel steeds contact.
‘Als kind organiseerde ik voetbaltoernooitjes waarbij
je prijzen kon winnen, echte mooie prijzen. Een
computer bijvoorbeeld. Om die aan te schaffen,
schakelde ik sponsoren in. Tijdens mijn studie koos
ik de Da Vinci-minor, een Honoursprogramma voor
ondernemend gedrag en conceptontwikkeling.
‘Bij ondernemen had ik het beeld van mannen in
strakke pakken die je dingen willen verkopen. Daar
ben ik wel van teruggekomen: ondernemen is het
uitzoeken van wat je leuk om te doen vindt en dat
vervolgens ook daadwerkelijk gaan doen.
‘Tijdens m’n stages ontdekte ik dat ik misschien
niet zo heel goed ben in het problemen oplossen van
mensen. Wel goed ben ik in het naar boven halen
van iemands talent. Of beter gezegd, het inzien van
iemands talent en dat weten in te zetten. Dus of ik
ooit fulltime als maatschappelijk werker aan de slag
ga, weet ik niet, maar m’n studie vind ik heel erg
leuk.
‘Van de zomer studeer ik af. Ik ben nu druk met
mijn scriptie. Daarnaast loopt mijn bedrijf nog
steeds door, want ik ben het gewoon blijven doen
naast mijn studie. Maar die staat nu op één.
‘Soms ben ik een beetje kwijt hoe lang ik al studeer.
Zes jaar volgens mij, inclusief het half jaar waarin ik
fulltime met Spraakmakend bezig was. Spraakma-
kend is de reden voor m’n studievertraging, maar dat
is helemaal niet erg: het is een project waar ik nog
steeds erg in geloof.’
26
‘MIJN STUDIE
STAAT NU OP ÉÉN’
Teodor Lazarov
NAAM: MARTEN DE RUITER
LEEFTIJD: 24
STUDIE: MAATSCHAPPELIJK WERK
EN DIENSTVERLENING
STUDIE-UITLOOP: TWEE JAAR
LANGSTUDEERDERS
27. ‘Ik heb heel doelbewust gekozen om een jaar langer
te studeren. Dat is in mijn ogen geen verloren tijd
geweest, maar juist een heel goed geïnvesteerde
periode. Ik heb een jaar genomen om me op per-
soonlijk en op professioneel vlak te ontwikkelen.
‘Ik besteed vier tot vijf avonden in de week aan
ballroomdansen. Ja, inderdaad tango, wals, foxtrot,
noem maar op. Twee jaar geleden danste ik nog
bij de debutanten. Dat is de klasse net onder de
wedstrijdgroep. Nu dansen mijn danspartner en ik
op het op één na hoogste niveau. Mijn doel is ook al
heel lang om de beste ballroomdanser van Neder-
land te worden.
‘Wat het beroepsmatige betreft: ik heb nooit de
ambitie gehad om voor een baas te werken. Ik weet
het per slot van rekening toch altijd beter. Nee, maar
even serieus. Een maandelijks salaris is voor mij geen
uitgangspunt. Geld is voor mij een middel. Voor de
rest wil ik doen wat ik leuk vind. Want als je bereid
bent om hard te werken en je doet iets waar je passie
ligt, dan komt het wel goed.
‘Tijdens m’n studie volgde ik een Honoursprogramma.
Daarvoor word je geselecteerd op grond van je
studieresultaten en je ambitie. Je moet het echt leuk
vinden en bereid zijn om extra tijd te investeren in
je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Het
is namelijk de bedoeling om jaarlijks tien punten
meer te halen dan andere studenten. Daar was ik wel
gemotiveerd voor.
‘Uiteindelijk heeft het Honourstraject ertoe geleid
dat ik samen met een vriend een eigen bedrijf ben
begonnen: I.Turn.IT. Wij laten aan een heel breed
scala van jonge mensen, in een vroegtijdig stadium
van hun leven, zien én ervaren wat IT is en wat je
ermee kunt doen. Inmiddels geloven Gasunie, KPN
consulting, DUO en RDW in I.Turn.IT. Wekelijks
ben ik er minimaal twintig uur mee bezig, naast
mijn afstuderen, het Honourstraject én het dansen.
Genoeg redenen om een jaar langer bezig te zijn.’
27
‘IK HEB EEN JAAR
GENOMEN OM ME
TE ONTWIKKELEN’
Foto's: Pepijn van den Broeke
NAAM: VINCENT VEENBRINK
LEEFTIJD: 22
STUDIE: VASTGOED EN MAKELAARDIJ
STUDIE-UITLOOP: ÉÉN JAAR
28. ‘Ja, ik ben officieel een langstudeerder. Naast mijn
studie ben ik altijd ondernemend geweest. Zo ben
ik een eigen vormgevingsbedrijf begonnen in het
tweede jaar. In de opstartfase moet je echt hard
werken voor je bestaansrecht. Elke klus is er weer
één. Ik was dus echt gefocust op het binnenhalen
van opdrachten.
‘Daarnaast werkte ik met heel veel plezier voor
poppodium Simplon. Na mijn stage communicatie
beviel het me daar zo, dat ik als vormgever ben
gebleven. Ik doe nog steeds af en toe klussen voor ze.
Het levert me veel opdrachten voor mijn bedrijf op,
en ook een heel breed netwerk.
‘Het grappige is dat hoewel al deze activiteiten me
heel veel tijd hebben gekost, ik toch altijd de ruimte
kon vinden om mijn studiezaken voor elkaar te
krijgen. Natuurlijk liep niet alles precies op schema,
maar toch kreeg ik het telkens af. Soms betekende
het dat ik na een klus overdag, ’s avonds nog tot laat
in de nacht met studie-opdrachten bezig was. Dat
maakte me ook niet uit, want ik wilde alles tegelijk
doen en ik wist dat dit de prijs was die ik daarvoor
moest betalen.
‘Waar is het misgegaan, denk je dan? In het tweede
jaar moest ik de cursus Adviseren volgen. Dat is een
tweedaagse bijeenkomst die eens in de drie maanden
wordt gegeven. Je wordt er onder meer voorbereid
op je stage. Toen die cursus plaatsvond, kreeg ik
net mijn eerste grote klus binnen. Ik koos op dat
moment voor die klus.
‘Ik dacht altijd: die cursus Adviseren komt nog wel.
Uiteindelijk heb ik het onderschat. Ik heb nu echt
alles afgerond, behalve die twee dagen Adviseren.
Ook heb ik me een tijdje uitgeschreven om geld
te besparen. Het probleem is wel dat ik daardoor
slecht op de hoogte ben: ik weet dus niet wanneer
Adviseren weer op de rol staat. Nu loop ik vanwege
zo’n lullig cursusje een jaar uit. Sorry dat ik het zo
zeg, maar het frustreert me gewoon.’
NAAM: THOM DONGSTRA
LEEFTIJD: 26
STUDIE: COMMUNICATIE
STUDIE-UITLOOP: ÉÉN JAAR
28
LANGSTUDEERDERS
‘IK KOOS VOOR MIJN
EERSTE GROTE KLUS’
29. heel natuurlijk’, zegt Yuri Nauta (26), die later bij de
groep kwam. ‘In het begin lag de focus op de expo-
sities. Dat is langzaamaan verschoven. We zijn sinds
kort afgestudeerd, dus dan wil je ook aan het werk.
Daarom ligt de focus nu meer op samen projecten
uitvoeren.’
Met opdrachtgevers als Academie Minerva, Hotel
De Marne en de Groninger Ondernemersprijs laat
PIT zien dat ze voor kwaliteit staan. ‘We zijn heel
kritisch op elkaar en op onszelf’, zegt Hans. Yuri
en Joshua knikken. ‘Soms is dat lastig. Gelukkig
kunnen we het daar in de kroeg goed over hebben.
Dan komen de fricties naar boven. Juist omdat we
vrienden zijn, kunnen we eerlijk over onze ver-
schillen van inzicht praten.’
Een opdrachtgever zal niets merken van die
meningsverschillen.
‘Het is uiteindelijk gewoon logisch redeneren’, zegt
Yuri. ‘PIT richt zich voornamelijk op het probleem
van de opdrachtgever, die wil een oplossing. Hij
komt met een verhaal over een filmpje of een
website. Wij analyseren het probleem en kijken of
zijn visie past bij zijn vraag. Het creatieve proces,
met al die dingen die frictie kunnen veroorzaken,
komt vooral om de hoek kijken bij de vertaalslag van
oplossing in vormgeving.’ Hans: ‘Het is niet zo dat
we dagelijks in een kringetje zitten te yogaen totdat
er ineens een Eurekamoment komt. Gewoon logisch
nadenken, alles analyseren en keihard werken.’
organiseren. De meeste mensen kozen voor de veilige
optie. Ze klopten aan bij bestaande panden om
te vragen of ze hun werk daar een weekje konden
tentoonstellen.’ Hans Geluk (24) en hij wilden het
anders aanpakken.
‘We hebben onszelf in het diepe gegooid’, zegt
Joshua over het pand dat ze huurden. Een onder-
neming die in eerste instantie allerlei kostenposten
met zich meebracht. ‘Door wekelijks exposities van
Groningse artiesten te organiseren konden we de
huur betalen’, vertelt Hans. Het idee was simpel: een
kunstenaar kon z’n werk bij PIT tentoonstellen voor
een kleine bijdrage. PIT inde niet het gebruikelijke
bemiddelingspercentage dat galerieën rekenen als
een werk wordt verkocht. ‘Een eerlijke constructie
vonden we zelf.’
In minder dan een jaar was PIT een zelfvoorzie-
nende onderneming. Het was zo succesvol dat
Minerva het concept graag wilde overnemen toen
de mannen van PIT het werk niet meer konden
bolwerken vanwege studie en stage. ‘Wij hebben
geweigerd. We hadden er gewoon te veel tijd en
moeite in gestoken’, vertelt Hans. ‘Bovendien zagen
we de potentie en wisten dat we het zelf uiteindelijk
konden voortzetten.’
Nu, drie jaar later, zijn de exposities slechts een
onderdeel van een groter geheel. PIT doet zijn naam,
die voor groei en kracht staat, eer aan. Hoe gaat de
overstap van galerie naar creatief bureau? ‘Eigenlijk
‘Tips voor de studentondernemer? Alleen ben je
sneller, samen kom je verder.’
Hans, Yuri en Joshua lachen.
‘Niet in clichés vervallen’, grijnst stagiair Jesper Vos.
Joshua: ‘Dan hou ik mijn mond wel.’
Welkom bij PIT, het creatieve bureau van vier
afgestudeerde studenten van Academie Minerva.
Een plek waar ondernemerschap en kunst elkaar
ontmoetten, afstootten en uiteindelijk fuseerden.
‘Het begon met een project’, vertelt Joshua Maldo-
nado (27). ‘Ik moest met een groepje een expositie
29
Deze maand bestaat PIT drie
jaar. De voormalige studenten
van Academie Minerva
koppelen kunst probleemloos
aan ondernemerschap. Dat
deden ze al als student.
‘Uiteindelijk is het gewoon
logisch redeneren.’
Foto's: Jasper Bolderdijk
PIT GEEFT TIPS AAN
STUDENT-ONDERNEMERS
Teodor Lazarov
30.
31. Foto's: Pepijn van den Broeke 23
LOCOLuuk Steemers
TWEEDEJAARS
BIOLOGIE EN MEDISCH LABORATORIUM-
ONDERZOEK CAS CORNET (18)
SPEELT LACROSSE BIJ DE
GRONINGEN GLADIATORS.
‘Als we in de trein op weg zijn naar een wedstrijd
vragen ze vaak of we vlinders gaan vangen. Lacrosse
komt van Noord-Amerikaanse indianen die met het
spel conflicten uitvochten. Qua regels lijkt men’s
lacrosse op ijshockey. Bij de mannen is het een hard
spel met veel duwen, slaan en trekken, voor vrouwen
is echter het een non-contactsport. In Nederland is
het vooral een studentensport, maar in Canada is
Lacrosse een sport voor iedereen. Groningen Gladia-
tors speelt in de tweede divisie. Tot nu toe winnen we
alles.’ Meer info: lacrossegroningen.nl.
33. Lieve Loes,
Ik was afgelopen vrijdag in mijn allereerste studenten-
huis. Dat gaat in de verkoop, dus hielden we nog één
groot feest om het af te sluiten. Ik hield het zelf bij bier
en wiet, maar er lag voldoende om heel Groningen te
laten zweven. Om half vier strompel ik naar huis. Op
het Zuiderdiep steekt er opeens een bekend gezicht zijn
hoofd uit het autoraam en begint naar me te roepen.
Blijkt het mijn collega te zijn. Ik kan me er niet veel
meer van herinneren, alleen dat we wat patatjes
hebben gedeeld. Nu de vraag: hoe kan ik nog enigszins
normaal op mijn werk verschijnen als mijn collega me
op mijn ergst heeft gezien?
Jan Marc
Beste Jan Marc,
Het was vrijdagnacht half vier, je collega steekt zijn
hoofd uit het autoraam en roept jou. Jullie eten
samen een patatje. Wat is het probleem? Ten eerste,
half vier is voor een student een keurige tijd om
over straat te zwalken. Ten tweede, jouw collega
zat in het holst van de nacht in een auto op het
Zuiderdiep. Het lijkt me niet waarschijnlijk dat hij
broodnuchter uit de kerk of bij zijn schoonmoeder
vandaan kwam. Dus zag die collega er vast ook niet
op zijn fris-en-fruitigst uit. Ten derde: misschien
maakt je collega zich wel druk om precies hetzelfde.
Niet tobben, Jan Marc, totaal overbodige energie.
Chill, zelfs collega’s zijn mensen.
Lieve Loes,
Mijn vriendin en ik denken erover om te gaan
samenwonen. We balen van het heen-en-weergereis,
zij woont nog bij haar ouders in de provincie en ik
heb een kamer in de stad. Nu heeft ze een aanbod van
een kennis gekregen die een huisje op het platteland te
huur heeft. Het is een heel tof huisje met een joekel van
een tuin en ze was er dolenthousiast over. Ik ook wel,
maar ik zie er soms ook ineens als een berg tegenop om
nu al in the middle of nowhere te gaan wonen, ook al
zien we elkaar dan wel elke dag. Ik ben opgegroeid in
een gehucht en vooral in de winter werd ik daar soms
behoorlijk somber van. Wat moet ik doen Loes?
Frederik
Beste Frederik,
Ik zeg: niet doen! Het is pas leuk om op het
platteland te wonen als je ruimschoots hebt genoten
van al het goeds dat de stad te bieden heeft. Het
platteland is fantastisch om op te groeien en naar
terug te keren als je zelf kinderen krijgt of als je
vijftigplus bent en rust zoekt. Jij bent net verlost van
het gehucht waar je bent opgegroeid, dan ga je toch
niet vrijwillig terug? Zo jong gaan samenwonen
vind ik ook dubieus. Waarom zou je eerst niet een
poosje lekker op jezelf wonen? Als je samenwoont
moet je altijd rekening met de ander houden. Moet
je je ondergoed in de wasmand gooien en het dopje
op de tandpasta draaien. Moet je naar verjaardagen
van je schoonfamilie… Als je samenwoont moet je
vaak heel veel en mag je weinig. Nog helemaal niet
aan beginnen, Frederik. Geniet van de stad en het op
kamers wonen. Het houdt de relatie ook spannender
als je niet op elkaars lip zit.
REDACTIE-ADRES
Zernikeplein 7
T0.01 / T0.02, Groningen
POSTADRES
Postbus 30030
9700 RM Groningen
telefoon: 050 5955588
e-mail: hanzemag@org.hanze.nl
REDACTIE
Chris Wind - hoofdredacteur
050 5955585 c.f.wind@pl.hanze.nl
Boudewijn Otten - (eind)redacteur
050 5955582 j.b.m.otten@pl.hanze.nl
VORMGEVING & ART DIRECTION
Jean-Maxim van Dijk
j.m.x.van.dijk@pl.hanze.nl
www.jmxcorp.net
MEDEWERKERS
Douwe Dijkstra (illustrator cover)
Luuk Steemers
Loes Vader
Habon Abdulahi
Aron de Jong
Jana Keiša
Sandy Kim
Teodor Lazarov
Floor Meijs
Serena Melenhorst
Anna Soroka
Eva Staal (illustrator)
Pepijn van den Broeke (fotograaf)
Jasper Bolderdijk (fotograaf)
Šarūnė Paulauskaitė (fotograaf)
Malva Rodríguez (fotograaf)
Annie Smetanenko (fotograaf)
Ype Driessen (fotostrip)
Rick van Duuren (cartoonist)
Sam Peeters (cartoonist)
Leo van der Reest (cartoonist)
PRODUCTIE
Redactie HanzeMag &
Grafische Industrie De Marne B.V.
Oplage: 7.000
ADVERTENTIES
Bureau Nassau
020 6230905
info@bureaunassau.nl
Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al
tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je
docent en kun je je niet meer op je studie concentreren?
Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet
waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskun-
dige. Inzenden mag zelfs anoniem.
LIEVE
LOESlieve.loes@live.nl
33
HANZE
MAG
34. The Infoversum is the first 3D dome in the Neth-
erlands. It has many purposes, according to Shawn
Laatsch, the site director of the dome: ‘Astronomy
is our major strength, but we also do art and music
events and events with other scientific themes. If it
can be built in graphics, it can be shown here.’
Infoversum is an initiative of the University of
Groningen and the local municipality. The first
experiment that Infoversum did took place in
collaboration with the local university hospital
(UMCG). The aim was to build a special ani-
mation for educational purposes. Shawn laughs
when he tells about the anatomy lesson. ‘It had to
do with the process of taking a leg bone out and
fitting it into someone’s jaw. It was in full 3D and
some of it was quite gory.’
The dome also cooperates with art academy
Minerva, part of Hanze UAS. Lector Anne Nigten
and three other people from the academy went
to the Chicago Science Fair to visit the ADLER
Planetarium in October last year. Shawn’s
colleagues in Chicago cooperate with artists to
collect science data and turn them into beautiful
visualizations. This inspired the Minerva team,
according to Shawn. ‘We made a plan to start a
visualization lab to help students create visualiza-
tions, for art or for other purposes.’
Shawn sees the dome as a place where education
and entertainment meet: ‘It is a unique way of
bringing science to anyone, making it accessible,
understandable, and hopefully interesting and
exciting. The ultimate goal of a place like this is to
inspire people, especially kids.
As a child, Shawn was inspired by a visit to the
planetarium in his hometown in Wisconsin, and
the mysteries of space fascinate him to this day.
‘We are products of the stars,’ he says. ‘And stars
basically created everything else through the
process of nuclear fusion.’
Shawn is passionate when he tells people just how
important astronomy and space exploration is.
‘That we have cellphones and digital cameras is all
because of astronomy research.’
But it’s not all science and technology. Infoversum
hosts conferences, meetings, gaming events, and
more. This year it played host to several events of
the Eurosonic festival. International students need
not feel left out either. The dome offers events in
Dutch, English, and German. So whether you’re
a future astronaut, a cutting-edge digital art fan,
or you just want to space out to a Pink Floyd show
in glorious high definition, Infoversum surely has
something for you.
Every Tuesday, the 3D shows are in English.
For more information and a schedule of the
Infoversum’s daily movies and other events,
check infoversum.nl.
6int
The Infoversum is a truly cosmic
treasure, which can take you
to another universe. Want to
travel to Mars? Hop aboard.
Pass through the evolution
chain? Easy. Fly with birds and
dive underwater? Yes, you can
do it all at the Infoversum.
THE PEARL
OF GRONINGEN
Anna Soroka
35. ‘I came to the Netherlands when I was nineteen
because there are a lot of English study pro-
grammes on Dutch universities, and I thought it
would be a good country to live in. I imagined
that there would be a lot of freedom and
open-mindedness in the Netherlands, and that is
exactly what I found. At first it was difficult to do
group work together with Dutch students because
they are so laid back, and I was a bit of a control
freak at that time. Now I have learned to take
things easier and just see how things go.
‘When I lived in Romania, I thought that people
were quite open-minded. However, after I have
had the opportunity to get to know other cultures,
I think that Romanians still need to open their
horizon a bit more and be more accepting of other
cultures.
‘In the beginning, I missed my friends. But, as
time has passed by, I feel that I have grown into a
different direction. Now I find fewer similarities
between me and my Romanian friends. Some-
times it's hard to have a conversation about what is
happening in my life because they say they under-
stand, but I know that if you haven’t been in this
situation, you cannot fully understand how it is.
‘The best part of studying at the International
Business School is being able to meet people from
all over the world and travel to foreign countries
during the third year of the study programme.
First, I went to Toronto, and I felt as if I was in
Asia – but not in Asia. There were so many Asians
there, it was nice actually. Then I went to London,
which is also a cosmopolitan city. I liked both
cities, I felt integrated from the beginning. After
my graduation, I want to move back to the UK to
find a job. I choose London because it's closer to
my home and family, and I would like to stay in
Europe.’
‘My roots are in Vietnam, but my home is in
Romania. I lived in Vietnam until I was three, I
don’t have that many memories of that period of
my life. But I think I’m a mix of both cultures.
I talk Vietnamese with my parents and Roma-
nian with my sister, because it’s easier for us. My
parents are really conservative and rather strict,
but I was never inclined to follow their rules
entirely. I tried to learn the best values that are
important and relevant for me.
LEGAL
ALIEN
Jana Keiša
TRANG NGUYEN (22)
4TH YEAR STUDENT
INTERNATIONAL
BUSINESS SCHOOL
ROMANIA
5.7 TIMES THE SIZE
OF THE NETHERLANDS
Photo: Annie Smetanenko
7int
36. 4int
April offers a wide range of special-occasion
dresses; prom, gala or something for a fancy night
out. They also offer vintage styles that range from
the roaring twenties to the iconic fifties. The
dresses are mainly from designers like Rene Derhy
and Henza Benty. When you want to go shopping
here, don’t forget your wallet, since the dresses are
exclusive and quite pricey. ‘The quality is high and
most of it is hand-made, you can tell that it is the
work of great designers’ explains, employer Didi
Paap. Interested? Then hesitate no longer, because
the shop will close soon, in October this year.
If you are looking for high quality vintage clothes
for a reasonable price, Mona Lisa might be the
best place to look for in Groningen. Liesbeth
Harteveld, the elegant-looking owner of the store,
is also a fan of vintage style herself. ‘Vintage
style has always been my favourite. I only select
high quality and hand-made vintage fashion
items.’ You can find unique clothes of various
styles, leather bags, and shoes while enjoying the
atmosphere of this tiny vintage store. It’s definitely
a must-go-to.
Looking for good quality fashion items? KROY
Vintage will satisfy your needs. Exclusive old
jackets, coats and hats are brought back to life and
fit your closet better than most modern items. ‘I
want everyone to wear what they want and mix
Vintage in their own way. That, to me, is what is
modern’, says KROY owner George Saya.
WEARS
Oude Kijk in 't Jatstraat 35
LISA
Schuitendiep 64
APRIL
Oude Kijk in 't Jatstraat 3
KROY
CLASSIC
MONA
VINTAGE
37. 5int
Stardust is a very new and modern store that
offers a modern twist on vintage clothes but also
sells unique items. You can find real vintage and
some designer brands at the same time. Platform
shoes, handbags, jewellery, Polaroid cameras and
books, you can find it all here. ‘We want to offer
our customers a comfortable environment just
like they’re walking through their own closet’ says
owner Simone Wielinga. Stardust was founded
in 2012 and is the first ‘modern’ vintage shop in
Groningen. They work closely together with local
designers.
This is one of the core vintage stores in Groningen;
it offers a wide variety of designer and non-de-
signer fashion items. You can mix-and-match and
find some unique pieces to fill up your closet.
‘Vintage style is amazing because there is only one
item of everything and that makes it so special’,
says employee Simone Rienstra.
STARDUST
Carolieweg 13
LINDE
Steentilstraat 15
ONDER DE
38. Mamamini is the ultimate shop for buying
second-hand items. They own a great diversity of
old and (relatively) new, furniture and fashion,
household stuff and entertainment. ‘If you are
looking for cheap and usable items for daily
use, Mamamini is the place to look for’, says
Mamamini employee Joelia den Holland.
BACK TO
THE VINTAGE
Serena Melenhorst & Sandy Kim
2int
From an old closet for your
room to a unique fashion item
to spice up your outfit: Minor
Journalism students Serena and
Sandy present their guide to
the must-go-to vintage shops in
Groningen.
Photos: Šarūnė Paulauskaitė
MAMAMINI
Noorderbinnensingel 100
39. Nelzer offers a wide range of unique items; from
jewellery, postcards, prom dresses, handbags and
shoes to interior decoration. Simple and with a
wink to the past: ‘Mixing the old with the new
and creating something totally new’ is owner
Nelske Elzer’s motto. Cool fact: if you want to buy
some original work of Nelske, you can find her
professional photographs throughout the store.
This vintage shop is perfect for finding fabulous
party outfits: from disco costume to football
player outfit, Recessie has it all. Moreover,
Recessie owns a great deal of original and unique
cowboy boots, in case you feel like exploring your
inner cowboy. ‘We have costumes, regular clothes,
shoes, cowboy boots for all kinds of people and
all kinds of events, it is your own mix-and-match
adventure’, says owner Wolter Schoorl.
3int
RECESSIE
Oude Kijk in 't Jatstraat 54
NELZER
Oude Kijk in 't Jatstraat 46
40. 22 april 2015
editorially independent
magazine of
hanze university
of applied sciences
6
IN
TER
N
ATIO
N
A
L
ED
ITIO
N
BEST VINTAGE
SHOPS IN TOWN
INFOVERSUM:
THE PEARL OF
GRONINGEN
MAG
HANZE
22 april 2015
editorially independent
magazine of
hanze university
of applied sciences
6
IN
TER
N
ATIO
N
A
L
ED
ITIO
N
BEST VINTAGE
SHOPS IN TOWN
INFOVERSUM:
THE PEARL OF
GRONINGEN
MAG
HANZE
