Behuni Lider

1. A duhet të kemi ëndrrën e një lideri?
Që në krye të këtij shkrimi, personalisht prononcohem ndaj kësaj ideje, për më tepër i nxis të
gjithë studentet të synojnë të bëhen lidera. Por në përgjigje të pyetjes në titull, kuptoj që ka
mendime e hamendësime nga më të ndryshmet. Disa përgjigjen e gjejnë në histori, duke
përmendur të vërteta, apo duke iu referuar legjendave ose anekdotave nga më të larmishmet. Të
tjerë e gjejnë zgjidhjen me gjeografinë, klimën, relievin, pozitën gjeografike, mënyrën e të
jetuarit në vite. Shumë gërmojnë në trashëgiminë kulturore, tiparet e shqiptarit, varfërinë etj.
Natyrisht që pjesë të së vërtetës, mund të ketë në këto hamendësime. Por oreksi i shqiptarëve
duket më i shtuar dy dekadat e fundit dhe nuk mund të konkludohet vetëm me sa përmenda më
lart. Kuptohet që duhet “gërmuar” më thellë në vetë demokracinë. Nuk është e vështirë të
arsyetosh që demokracia është një bazë e mirë, pasi liria dhe sistemi hapin hapësira e horizonte
për këdo për të menduar më mirë dhe për mirë, për vete, familjen dhe shoqërinë në tërësi, duke
synuar dhe majat e posteve shtetërore. Por përsëri mbetet një “por” pa u zgjidhur.
Por a ka demokracia ne shtetin tone? Po në vendet e tjera që dalin hapur se kemi demokraci a ka
në të vërtetë?
Për mendimin tim demokracia nuk ekziston, sepse de facto demokracia është si “një rrjete
merimange ku mizat e mëdha deportojnë nga rrjeta dhe shpëtojnë”. Gjithashtu duket më logjike
pyetja: përse studentet nuk e shprehin dëshirën e tyre dhe te punojne shume per tu bere
kryeministera?
Të gjithë e dimë se praktika ka treguar se zyrtar i lartë në Shqipëri mund të bëhet kushdo.
Mjafton të dish të hartosh një imazh të rremë me CV të zbukuruar për veprimtari e punë që nuk i
ke bërë kurrë, apo të kesh mik një politikan dhe menjëherë mund të ngjitesh në majat e pushtetit.
Ka zyrtarë të lartë pa shkollë, por me diplomë false, ka të tjerë që me miqësi dhe me para kanë
mundur të rrëmbejnë një diplomë të pamerituar, të tjerë akoma që për punë në zyrat e shtetit
njohin veç vjedhjen, korrupsionin dhe matrapazllëkun.Atehere demokraci eshte kjo?! Por ne nga
studimet tona mësojmë se ligjet zbatohet, sovraniteti i perket popullit etj. Shpesh herë profesorët
tanë thonë se “mos mendoni se në realitet ligjet zbatohen si në shkollë”. Ata fatkeqësisht kanë të
drejtë, se me të vertet ligji “përkembet” nga ata të cilët e njohin ligjin dhe dinë ku ta “shkelin”.

2. Përse atëherë të mos i futemi politikës, me njohurite tona qe marrim ne bankat e shkollës, dhe të
çojmë këtë shtet në funksionimin që ne duam? Këtu ndalemi te gjithë, se kur ne shprehim
dëshirat tona në ndarjen e profesionit themi gjithmonë : “dëshira ime është behem prokuror,
gjyqetar, avokat” etj, dhe mbetemi gjithmonë duke komentuar qeverinë për gabimet që ajo bën.
Nëse vërtet duam të ecim përpara duhet të mos mbushim kafenetë plot, por duhet të mbushim
mendjet tona, dhe ti ushqejmë me idenë se dhe unë dua të bëhem kryeministër në mënyrë që ti
shërbej me devotshmëri dhe sovranitet popullit tim.
A ka ndonjë që beson se Shqipëria po ecën në rrugën e duhur?
Ne dëgjojmë se vritet një kalimtar i rastit në rrugë, vritet një kriminel nga banda rivale apo
dikush vritet për gjakmarrje. Në vend që t’i kërkojmë përgjegjësitë te qeveria dhe keqqeverisja,
ne e kalojmë në heshtje ngjarjen, në mos dhe me mendimin e pashprehur: “që kështu barbarë
janë këta njerëz dhe nuk ke çfarë pret prej këtij soji”. Nuk duhej që qeveria, drejtësia, policia,
pushteti i çdo niveli të zbatonte ligjin, të parandalonte ngjarjen dhe t’i ndëshkonte para se t’i
lejonte të kryenin krimin e radhës, pasi qeverinë e kemi votuar për t’na mbrojtur pikërisht nga
këto ngjarje të frikshme? Marrja e jetës sot është më e shpeshtë se në kohë lufte dhe të gjithë
mbetemi indiferentë. Nuk mund të imagjinoj çfarë do të bënin familjarët e një amerikani,
gjermani, francezi etj. nëse dikush do i merrte jetën një familjari të tyre dhe shteti t’u jepte si
zgjidhje mosveprimin. Kujdes këtu: shtetasit që nuk mund të qëndrojnë indiferentë ndaj këtyre
ngjarjeve, nuk mund të bëhen qeveritarë. Por shteti është jo ekzistent në shumë e shumë fusha të
jetës së qytetarit, dhe për çudi qeveritari dhe shtetasi kanë gjetur dakordësinë deri në mirëkuptim
të nënkuptuar absurd. Askush nuk pi ujë nga çezma, por edhe nëse janë të imponuar të pinë, janë
krejt të pasigurt për cilësinë e ujit. Fare pak personave u shkon në mendje të fajësojnë dhe t’u
kërkojnë llogari pushtetarëve për këtë, pasi ata janë ngarkuar dhe paguhen për t’na furnizuar me
ujë të pastër dhe të sigurt. Po kështu është edhe furnizimi me naftë, që ka kaq shumë ujë e
papastërti sa nafta është “pakicë kombëtare” në atë përzierje që shitet me çmim bajagi të
shtrenjtë për rajonin e globin. Po, qeveria duhet vlerësuar që ka bërë fushatën e pestë të luftës për
zbatimin e ligjit kundër pirjes së duhanit, e duke ngritur këtë radhë dhe Taskë-Forcë speciale të
radhës, duke e realizuar me stoicizëm me të njëjtët persona, por me disfata gjithnjë e në rritje. Të
durueshëm, përsëri në bashkëkombësit presim fushatën e 55-të, të premtuar nga qeveria, me
shpresën që atëherë mund të ketë ndonjë sukses kjo fushatë gallatë antiduhan. Kështu ligjet

3. shkelen dhe kjo e prish zinxhirin shoqëror, sepse njeriu jeton në shoqëri dhe merr të mirat dhe të
këqjat e saj, por fatkeqësish ka me shumë të këqija.Studentët e dëshpëruar e kanë parë shumë
më të lehtë kalimin e kufijve nga malet, detet, rrëpirat dhe honet në kërkim të punës në Greqi,
Itali, Zvicër, Gjermani etj., por asnjëherë nuk i janë drejtuar me tërsëllëm qeverisë për vende
pune. Por ndërsa i riu apo e reja nuk kanë asnjë shans për të gjetur vend pune, ata ditën më të
keqe të jetës së tyre e kanë e kur diplomohen, se atëherë janë më shumë në vështirësi për jetën
tyre, ndryshe janë studentet në Amerikë, Gjermani etj etj të cilët ditën më të lumtur e kanë ditën
e diplomimit pasi janë të sigurt për të ardhmen që i pret në profesionin e tyre dhe atë të vendit
ku jetojnë. Disa studentë u duket punë e vështirë të merren me arsimin dhe kjo i step për të
kërkuar të bëhen kryeministra. Atehere e kane gabim se “ sic jemi do qeverisemi”.Nëse në rrimë
bëjmë rolin e spektatorit dhe të komentatorit , dhe nuk studiojmë për të ardhmen tonë dhe të
popullit atëherë kjo ëndërr mbetet gjithmonë në sirtar por nëqoftëse ne jemi popull me moral të
lartë, me karakter të fortë dhe serioz ndaj qeverisë dhe ajo ashtu do na drejtohet. Për t’ua
lehtësuar punën,duhet të orientojmë shoqërinë sa të mundemi drejt kultures, edukatatës dhe
moralit. Mos harrojmë që nëse vazhdojmë kështu ne si student, na vijmë në ndihmë familjet dhe
shoqëria.Ne jemi rilindësit e vërtet dhe duhet të lindim dicka të re, me horizonte të reja. Duhet të
kemi ëndrrën e një lideri dhe ti bëjmë të tjerët përsëri të gëzohen me rilindjen tonë se kur “ti
linde të tjerët qeshën, ti qaje” Kështu që bëjeni të vështirën të lehtë dhe turrjuni pushtetit, se
asnjëri nga ne nuk mund të jetë më injorant nga ata që e kane mbajt dhe po e mbajnë me paterica
tani.
By: Silvi Haruni