η καθημερινη ζωη και η εκπαιδευση των αθηναιων

1. Ονοματεπώνυμο: Μπακοδήμου Εβελίνα
Έτος: 2016-2017
Τμήμα: Α’2
Υπεύθυνος Καθηγητής: Πετρίτση Αγγελική
3ο Γυμνάσιο Ιλίου

2. • Στην Αθήνα η μέρα αρχίζει όπως στη φύση, με την ανατολή
του ήλιου. Στον Αθηναίο δεν άρεσε η τεμπελιά. Πλούσιος ή
φτωχός, σηκωνόταν μόλις φώτιζε η μέρα.
• Η πρωινή προετοιμασία των Αθηναίων ήταν απλή. Έπλεναν το
πρόσωπο τους και τα χέρια τους. Τέλος ντύνονταν και
έβγαιναν.
• Περνούσαν τη μέρα τους στην αγορά ή σε γυμνάσια , όπου
συζητούσαν τα καθημερινά τους προβλήματα.

3. • Τα γυμνάσια αρχικά ήταν χώροι αναψυχής και άθλησης των
νέων καθώς περιβάλλονταν από άλση και φυσική βλάστηση.
• Αργότερα απέκτησαν κτιριακές εγκαταστάσεις.
• Συνήθως γύρω από μια μεγάλη αυλή διατάσσονταν ικανός
αριθμός από στοές καθώς και τα κτίρια άθλησης και
διαλέξεων.
• Ήταν μεγάλα, επιβλητικά, με σκιερούς διαδρόμους, με ευρείες
στοές, λουτρά και άλλα διαμερίσματα προορισμένα για τον
αθλητισμό, τις επιστημονικές απασχολήσεις και την
ανάπαυση.

4. • Στην Αθήνα διδάσκουν και συμβουλεύουν τα παιδιά με φροντίδα.
• Στην αρχή η παραμάνα, η μητέρα, ο παιδαγωγός και ο ίδιος ο
πατέρας φροντίζουν να γίνει το παιδί πολύ καλό, διδάσκοντας ότι
αυτό είναι δίκαιο κι αυτό είναι άδικο, αυτό είναι καλό κι αυτό είναι
κακό.
• Έπειτα, όταν τα παιδιά φτάσουν στην κατάλληλη ηλικία, οι γονείς τα
στέλνουν στους δασκάλους, όπου οι δάσκαλοι της γραφής και της
ανάγνωσης φροντίζουν να μάθουν γράμματα και να καταλαβαίνουν
τα γραπτά κείμενα.
• Οι κιθαριστές προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά πιο ήρεμα με το να
παίζουν μουσική και εξοικειώνουν τις ψυχές των παιδιών με τον
ρυθμό και την αρμονία.
• Ακόμα τα παιδιά συχνάζουν στα γυμναστήρια και στις παλαίστρες,
όπου οι δάσκαλοι της γυμναστικής (οι παιδοτρίβες) κάνουν τα
σώματά τους καλύτερα, για να μην αναγκάζονται να δειλιάζουν
εξαιτίας της κακής σωματικής κατάστασης.

6. • Από τον πρώτο του δάσκαλο, το γραμματιστή, ο μικρός
Αθηναίος μάθαινε ανάγνωση, συλλαβισμό, γραφή,
καλλιγραφία, ορθογραφία και αριθμητική.

7. • Ο παιδοτρίβης ήταν ειδικός εκπαιδευτής που καθοδηγούσε τα
παιδιά και τους εφήβους στις διάφορες σωματικές ασκήσεις
τους και επέβλεπε την ορθή διεξαγωγή τους.
• Υπήρχαν ιδιώτες παιδοτρίβες με δικές τους παλαίστρες και
δημόσιοι που εργάζονταν στα κρατικά γυμναστήρια.
• Συνήθως οι παιδοτρίβες ασχολούνταν και δίδασκαν όλα τα
αθλήματα και μπορούσαν να έχουν βοηθούς και υπηρετικό
προσωπικό.
• Από τον 5ο αι. π.Χ. ορισμένοι παιδοτρίβες, εκτός από την
καθαυτό σωματική άσκηση, συνδίασαν και την θεωρητική
έρευνα γύρω από την άσκηση του σώματος.

8. • Απαραίτητο στοιχείο για την εκπαιδευτική ολοκλήρωση
θεωρούσαν οι Αθηναίοι τη μουσική, η οποία σύμφωνα με τον
Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη εμπνέει στις ψυχές την αίσθηση
της αρμονίας, της τάξης, της ωραιότητας και περιορίζει τα
ανθρώπινα πάθη. Τη μύηση στην τέχνη της μουσικής
αναλάμβανε ο Κιθαριστής, που εξασκούσε τον μικρό Αθηναίο
στο τραγούδι, τη λύρα, την εκμάθηση και την απαγγελία των
ποιημάτων του Ομήρου, του Θέογνη και του Σόλωνα.

9. • Με τον όρο μέτοικος εννοείτο κατά την αρχαιότητα εκείνος
που κατοικούσε στα όρια μιας πόλης-κράτους αλλά δεν
καταγόταν από αυτήν. Η κύρια ασχολία τους ήταν το εμπόριο.
• Δεν είχαν το δικαίωμα απόκτησης γης και οικίας. Επιπλέον,
ήταν υποχρεωμένοι στην καταβολή ενός ετήσιου φόρου αξίας
12 δραχμών για τους άντρες και 6 δραχμών για τις γυναίκες.
• Tο λεγόμενο μετοίκιον δεν ήταν ιδιαίτερα επαχθής φόρος,
καθώς αντιστοιχούσε στο ημερομίσθιο ενός εργάτη. Σε
περίπτωση όμως μη καταβολής του φόρου , ο μέτοικος
κινδύνευε να περιπέσει σε δουλεία .
• Οι πλουσιότεροι μέτοικοι ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν
έναν επιπλέον φόρο, την εισφορά, όταν κρίσιμες περιστάσεις,
όπως ο πόλεμος, το απαιτούσαν.

10. • Οι άνθρωποι πριν γίνουν δούλοι ζούσαν τις ζωές τους όπως ήθελαν εκείνοι,
αφού όμως γίνουν δούλοι ήταν υπό την κατοχή κάποιου άλλου ανθρώπου.
• Δεν είχαν απολύτως κανένα δικαίωμα και έπρεπε να δουλεύουν όλη τους την
ζωή μόνο για να πλουτίζουν οι ιδιοκτήτες τους . Μπορούσαν να αλλάξουν
ιδιοκτήτη, όχι με την θέλησή τους όμως, μόνο να πουληθούν και να
αγοραστούν.
• Οι δούλοι προέρχονταν, το μεγαλύτερο ποσοστό, από πολέμους. Όποια πόλη
νικούσε θα έπαιρνε ως δούλους τους αιχμαλώτους οι οποίοι θα μπορούσαν
να είναι άντρες, γυναίκες ακόμα και παιδιά Υπάρχουν πηγές που ισχυρίζονται
ότι οι δούλοι προέρχονταν από τις παρακάτω περιοχές: από την Θράκη, την
Φρυγία, την Συρία, την Αρμενία και γενικά από πόλεις με τις οποίες η Αθήνα
είχε εμπορικές σχέσεις.
• Η τιμή της πώλησης των δούλων ήταν διαφορετική, αφού επηρεάζονταν από
την ηλικία, το φύλο, την καταγωγή και τις σωματικές ή τις πνευματικές
ικανότητες του κάθε δούλου. Οι δούλοι, τότε, μπορούσαν να ανταλλαχτούν με
χρήματα και με αλάτι, αυτοί που ανταλλάσσονταν με χρήματα ονομάζονταν
«αργυρώνητοι» ενώ αυτοί που ανταλλάσσονταν με αλάτι ονομάζονταν
«αλώνητοι».

11. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!