2. Płock – miasto na prawach powiatu na Pojezierzu
Dobrzyńskim i w Kotlinie Płockiej, nad Wisłą,
w województwie mazowieckim, siedziba ziemskiego powiatu
płockiego historyczna stolica Mazowsza oraz stolica Polski w
latach 1079-1138 siedziba rzymskokatolickiej kurii diecezji
płockiej (1075) siedziba władz Kościoła Starokatolickiego
Mariawitów i mariawickiej diecezji warszawsko-płockiej, port
rzeczny, rafineria ropy naftowej (1964), szkoły
wyższe, teatry, muzea.
3. Bazylika katedralna wzniesiona została w 1144 roku z fundacji
biskupa Aleksandra z Malonne. Wielokrotnie przebudowywana,
zachowała jednak swoje pierwotne romańskie elementy. W Kaplicy
Królewskiej znajduje się sarkofag dwóch władców Polski –Władysława
Hermana i Bolesława Krzywoustego. W kruchcie – kopia słynnych
brązowych, romańskich Drzwi płockich, wykonanych dla katedry
płockiej około 1154 roku w Magdeburgu
4. Świątynia Miłosierdzia i Miłości – katedra mariawicka, wybudowana
z inicjatywy Marii Franciszki Kozłowskiej (uznawanej przez
mariawitów za świętą) w latach 1911-1914. W skład kompleksu
budynków wchodzi także klasztor – siedziba władz Kościoła
Starokatolickiego Mariawitów. Świątynię i klasztor wzniesiono w
stylu neogotyku angielskiego na planie litery E. We wnętrzu świątyni
znajduje się pozłacana konfesja, nagrobek Marii Franciszki i biskupów
mariawickich.
5. Ulica Grodzka, posiada XIII-wieczny rodowód. Łączyła dwa rynki
miejskie: Kanoniczny (obecnie Pl. Narutowicza) oraz Stary Rynek. W
zabudowie dominują neoklasycystyczne kamieniczki z XIX wieku.
6. Stary Rynek – do połowy XIX wieku tętnił
życiem. Tutaj znajdowały się zajazdy,
oberże i sklepy. Pośrodku rynku wznosił
się gotycki ratusz z niewysoką wieżą, a
przed nim szafot.
7. Płocki ratusz – zbudowany w latach dwudziestych
XIX wieku, zaprojektowany został przez Jakuba
Kubickiego (twórcy m.in.Belwederu w Warszawie), w
okresie klasycyzmu , był miejscem ostatniego
posiedzenia Sejmu Królestwa Polskiego w 1831 r.
(tzw. Sejm Powstańczy). Od chwili powstania ratusz
był zawsze siedzibą władz miejskich.
8. Płockie zoo. W malowniczo położonym na
nadwiślańskiej skarpie ogrodzie zoologicznym
można podziwiać ponad 3700 zwierząt w
320 gatunkach. Zoo posiada wiele osobliwości
świata zwierzęcego, w tym 25 gatunków rzadkich i
ginących. Są wśród nich m.in:irbisy, pingwiny
przylądkowe, żurawie mandżurskie, słoń
indyjski, lamparty perskie i kondory wielkie.
9. Na stadionie Wisły Płock im. Kazimierza
Górskiego rozgrywane są ważne mecze
międzypaństwowe w piłce nożnej. Piłkarze ręczni
Wisły Płock w 2008 roku zostali mistrzami Polski i
zdobyli Puchar Polski, a jeden z zawodników –
Marcin Wichary w barwach kadry narodowej
rozgrywał mecze podczas igrzysk olimpijskich w
Pekinie. Płock ma swoich olimpijczyków oraz
medalistów mistrzostw świata i Europy w innych
dyscyplinach (kick-boxing, wioślarstwo, tenis ziemny
osób niepełnosprawnych). W 2009 r. obok stadionu
Wisły rozpoczęła się budowa hali widowiskowo-
sportowej na 5 tys osób.
10. Amfiteatr płocki zlokalizowany jest w niszy pousuwiskowej skarpy
wiślanej nad Wisłą. Pierwotne dzieło trzech płockich architektów
Czesława Korgula (szef), Ignacego Bladowskiego oraz Henryka
Sęczykowskiego powstał w latach 60. XX wieku. Projekt został
wykonany społecznie, podobnie jak wszystkie inne prace związane
z obiektem. Generalnego wykonawstwa podjęło się Płockie
Przedsiębiorstwo Robót Mostowych (Mostostal Płock) przy
czynnym udziale innych zakładów pracy oraz młodzieży. Oddany
obiekt o pojemności około 3 000 widzów komponował się w
wiślaną skarpę i przez prawie 40 lat służył mieszkańcom miasta
11. Molo - spacerowe na Wiśle w Płocku
będące pomostem dla pieszych o
długości 357,8 m na końcu, którego
znajduje się restauracja, zlokalizowane
jest naprzeciw Wzgórza Tumskiego
usytuowanego podobnie jak sam obiekt
po prawej stronie Wisły. Szerokość
pomostu mola spacerowego wynosi 5,3
m, a przy końcu obiektu w miejscu w
pobliżu, którego znajduje się budynek
restauracji szerokość ta zwiększa się do
15,3 m.
12. Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego –
Początki teatru w Płocku sięgają początków XIX
wieku. 20 sierpnia 1812 roku dzięki staraniom
ówczesnego prefekta departamentu
płockiego Rajmunda Rembielińskiego rozpoczyna
swoją działalność płocki teatr. Siedzibą teatru
staje się budynek kościoła św. Trójcy. Niestety w
1940 roku Niemcy rozbierają budynek teatru, a
tym samym kończą jego działalność. Dzięki
staraniom społeczeństwa zostaje powołany Teatr
Płocki. Swoją działalność rozpoczyna 12 stycznia
1975 roku. Pięć lat później teatr otrzymuje
imię Jerzego Szaniawskiego. W grudniu 2005
rozpoczęto generalny remont obiektu.
