The Greek version of Esther, found in the Septuagint, contains six additions not found in the Hebrew version of Esther that is in most Bibles. These additions to Esther consist of a prologue, prayers by Mordecai and Esther, the texts of the decrees from King Ahasuerus, amplifications to, and elaborations of, the narrative, and a postscript.

2. 10. KAPITULUA
4. Orduan Mardokeok erran zuen: Jainkoak
gauza hauek egin ditu.
5. Zeren oroitzen naiz gai hauetaz ikusi nuen
amets bat, eta ezer ez da huts egin.
6. Iturritxo bat ibai bihurtu zen, eta argia,
eguzkia eta ur asko zegoen: ibai hau Ester da,
erregeak ezkondu eta erregina egin zuena.
7 Eta bi herensugeak ni eta Aman gara.
8. Eta nazioak ziren juduen izena galarazteko
bildu zirenak.
9. Eta ene nazioa Israel hau da, Jainkoari oihu
egin eta salbatu zena: zeren Jaunak salbatu
baitu bere herria, eta Jaunak libratu gaitu
gaiztakeria guztietatik, eta Jainkoak egin ez
dituen seinale eta mirariak egin ditu. jentilen
artean.
10. Argatik egin ditu bi sortak, bata Jainkoaren
populuarentzat, eta bestea jentilen guzientzat.
11. Eta bi zorte oek ethorri ziren ordu, eta
denbora, eta juizioko egunean, Jainkoaren
aitzinean nazio guzien artean.
12. Beraz, Jainkoa oroitu zen bere herria, eta
justifikatu zuen bere ondarea.
13. Beraz, egun haiek izango dira Adar
hilabetean, hilabete bereko hamalau eta
hamabost egunean, batzar batekin, eta
pozarekin eta pozarekin Jainkoaren aurrean,
bere herriaren artean betiko belaunaldien
arabera..
11. KAPITULUA
1. Ptolomeoren eta Kleopatraren erregealdiko
laugarren urtean, Dositeok, apaiz eta lebita zela
zioen, eta Ptolomeok bere semea, ekarri zuten
Phurim-en epistola hau, zeina bera zela esaten
zutena, eta Lisimako Ptolemeoren semea.
Jerusalemen zegoena, interpretatu zuen.
2. Artexerxes handiaren erregealdiko bigarren
urtean, Nisanen hileko lehen egunean,
Mardokeok Jairoren semeak, Semeiren semeak,
Zisairen semeak, Benjaminen leinukoak, amets
bat egin zuen;
3. Judua zena, eta Susako hirian bizi zena,
gizon handia, erregearen gortean zerbitzaria
zena.
4. Nabukodonosor Babiloniako erregeak
Jerusalemetik Jekonias Judeako erregerekin
eraman zituen gatibuetako bat ere izan zen; eta
hau zen bere ametsa:
5. Begira zalaparta-hotsa, trumoiak, eta
lurrikarak eta zalaparta lurrean;
6. Eta huna, bi dragoi handi ilki ziren
borrokarako prest, eta haien oihua handia izan
zen.
7. Eta haien oihuaren aurrean nazio guztiak
prest zeuden borrokarako, herri zintzoaren
aurka borrokatzeko.
8. Eta huna iluntasun eta iluntasun, tribulazio
eta larritasun, atsekabe eta zalaparta handiko
eguna, lurrean.
9. Eta nazio zintzo guzia asaldatu zen, beren
gaiztakeriaren beldurrez, eta galtzeko prest
zeuden.
10. Orduan oihu egin zioten Jainkoari, eta haien
oihuaren gainean, iturri txiki batetik bezala,
uholde handi bat egin zen, ur asko.
11. Argia eta iguzkia jaiki ziren, eta umilak
goratu ziren, eta irentsi zuten gloriosoa.
12. Eta Mardokeok, amets au ikusi zuena, eta
Jainkoak egitea erabaki zuena, esnatu zenean,
amets hau gogoan izan zuen, eta gauera arte
jakin nahi izan zuen.
12. KAPITULUA
1. Eta Mardokeok atseden hartu zuen gortean,
Gabatarekin eta Tharrarekin, erregearen bi
eunukoekin eta jauregiko zaindariekin.
2. Eta aditu zituen haien asmakizunak, eta
arakatu zituen haien asmoak, eta jakin zuen
Artexerxes erregeari eskua ezartzera zihoala;
eta halaxe eman zion haien erregeari.
3. Orduan erregeak aztertu zituen bi eunukoak,
eta hori aitortu ondoren, ito zituzten.
4. Eta erregeak egin zuen gauza hauetaz, eta
Mardokeok ere idatzi zuen.
5. Orduan erregeak agindu zuen: Mardokeori
gortean zerbitzatzeko, eta horregatik sari eman
zion.
6. Hala ere, Amadathus agagoaren seme Aman,
erregearekin ohore handia zuena, Mardokeo eta
bere herriari eraso egin nahi izan zion
erregearen bi eunukoengatik.
13. KAPITULUA
1. Hauxe zen gutunen kopia: Artexerxes errege
handiak idazten die gauza hauek bere menpe

3. dauden printze eta gobernadoreei, Indiatik
Etiopiaraino, ehun eta hogei eta hogei
probintzietan.
2 Gero, nazio askoren jabe egin nintzen eta
mundu guztian nagusi izan nintzen, ez neure
agintearen presuntzioz altxaturik, baina beti
zuzentasunez eta epeltasunez neure buruaz
eramanez, neure menpekoak bizitza lasai batean
finkatu nahi nituen etengabe, eta erreinu
baketsua, eta kostalde gorenetara pasatzeko
irekia, gizon guziek nahi duten bakea berritzeko.
3. Bada, galdetu nionean nere kontseilariei nola
gauzatu zitekeen hau, Aman, gure artean
zuhurtziari gailentzen zena, eta onetsia izan zen
bere etengabeko borondate onagatik eta
leialtasun irmoagatik, eta erreinuko bigarren
tokiko ohorea zuena.
4. Adierazi zigun, mundu osoko nazio guztietan
barreiatu zela jende gaizto bat, nazio guztien
kontrako legeak zituena, eta erregeen
manamenduak etengabe mespretxatzen zituena,
gure erreinuen elkartzea, gurekin ohoreki
asmorik gabe joan ezin den bezala. aurrera.
5. Ikusirik badakigu, bada, erri hau bakarrik
gizon guzien aurka dagoela etengabe, beren
legeen era bitxian ezberdintzen dela, eta gure
egoerari gaiztoa eragiten diotela, gure erreinua
sendo finkatu ez dadin egin dezaketen
gaiztakeria guztiak eginez.
6. Horregatik, agindu dugu, Amanek idatziz
adierazi dizkizuten guztiak, zeina gaien gainean
agintzen dena eta gure ondoan dagoena, denak,
beren emazte eta seme-alabekin, erabat
suntsituko direla beren etsaien ezpataz. , erruki
eta errukirik gabe, aurtengo urte honetako Adar
hamabigarren hilabeteko hamalaugarren
egunean:
7. Haiek, antzinako eta orain gaiztoak direnak,
egun batean bortizkeriaz hilobian sar daitezen,
eta horrela aurrerantzean gure aferak ongi
konpon ditzatela eta arazorik gabe.
8. Orduan Mardokeok pentsatu zuen Jaunaren
obra guzietan, eta egin zion otoitza,
9. Esanez, Jauna, Jauna, errege ahalguztiduna:
zeren mundu guzia zure esku dago, eta baldin
Israel salbatzeko jarri badiozu, ez dago inor
kontra egin diezazukenik;
10. Zeren eta lurra egin dituzu, eta zeruaren
azpiko gauza miragarri guztiak.
11. Zu zera guzien Jaun, eta ez da inor kontra
egin diezazukenik, zein den Jauna.
12. Badakizu gauza guziak, eta badakik, Jauna,
ez zela ez mespretxuan, ez harrokerian, ez
gloriaren desiorik, ez nintzela makurtu Aman
harroaren aurrean.
13. Zeren gogo onarekin kontent nintzateke
Israelen salbamendurako haren oinen oinetan
musu ematearekin.
14. Bainan au egin nuen, gizonaren aintza
Jainkoaren aintzaren gañetik nahiago izan ez
nezan: eta ez zaitut zu baizik adoratuko, o
Jainkoa, ez det eginen harrokeriaz.
15. Eta orain, Jauna, Jainko eta Errege, barkatu
zure erria, zeren haien begiak gure gainean
daude, ezerezean eramateko; bai, hasieratik
zurea izan den herentzia suntsitu nahi dute.
16. Ez mespretxatu zuretzat Egiptotik libratu
duzun zatia.
17. Entzun ene otoitza, eta izan erruki zure
ondarearekin: biur ezazu gure tristura poz, bizi
gaitezen, Jauna, eta goraipatu zure izena, eta ez
hondatu, o Jauna, zure laudatzen dutenen ahoa.
18. Era berean, Israel guziak oihu egin zion
biziki Jaunari, beren begien aitzinean
baitzegoen haien heriotza.
14. KAPITULUA
1. Ester erregina ere, heriotzaren beldurrez,
Jaunagana jo zuen.
2. Eta utzi zituen bere soñeko gloriosoak, eta
jantzi zituen larritasun eta doluzko jantziak: eta
ukendu preziatuen ordez, burua errautsez eta
gorotzez estali zuen, eta asko apaldu zuen bere
gorputza, eta bere pozaren leku guztiak bete
zituen. bere ile urratua.
3. Eta othoitz egin zion Israelgo Jainko Jaunari,
esanez: Ene Jauna, zu zara gure Errege bakarra;
4. Zeren nire arriskua nire esku dago.
5. Ene gaztarotik entzun dut nere familiako
leinuan, zuk, Jauna, Israel herri guzien artetik,
eta gure arbasoak beren aurreko guzien artetik,
betiko ondaretzat, eta hitzeman zenion guztia
bete duzula.
6. Eta orain zure aitzinean bekatu egin dugu:
beraz, gure etsaien eskuetan utzi gaituzu.
7. Haien jainkoak adoratu genituelako: Jauna,
zuzena zara.
8. Alabaina, ez ditu asetzen, gatibutasun
mingotsean gaudela, baina eskuak jo dituzte
beren idoloekin.

4. 9. Ezabatu egingo dutela zure ahoz ezarri duzun
gauza, eta suntsitu egingo dutela zure ondarea,
eta itxiko dute zure laudatzen dutenen ahoa, eta
itzaliko dute zure etxearen eta zure aldarearen
aintza.
10. Eta zabaldu jendaien ahoak, idoloen
laudorioak agertzeko, eta haragizko errege bat
betiko handitzeko.
11. O Jauna, ez eman zure makilak ezer ez
direnei, eta ez dezatela barre egin gure
erorketaz; baina itzul itzazu beren asmakizuna,
eta egin ezazue gure kontra hau hasi duen
adibide.
12. Orhoit zaitez, Jauna, ezagut zazu gure
atsekabearen garaian, eta eman iezadazu
ausardia, o nazioen Errege, eta botere guzien
Jauna.
13. Emaidazu lehoiaren aitzinean ene ahoan
mintzo elokuentea: biur ezazu haren bihotza
gure kontra borrokatzen ari denari gorrotatzera,
haren amaiera izan dadin, eta bere gogoko
duten guzien artean.
14. Baña libra gaitzazu zure eskuz, eta lagundu
nazazu desolatua nagoan, eta zuk beste
laguntzarik ez daukadana.
15. Badakizu gauza guziak, Jauna; Badakizu
gorroto dudala bidegabeen aintza, eta gorroto
dudala zirkuntziziogabeen eta jentil guzien ohea.
16. Badakizu nere beharra: zeren gaitzetsi
egiten dudala neure gorenaren seinalea, zeina
nire buruaren gainean dagoen egunetan neure
burua erakusten dudan egunetan, eta higuintzen
dudala trapu menstrual bat bezala, eta ez dudala
janzten pribatuan nagoenean. neure burua.
17. Eta zure neskameak ez duela jan Amanen
mahaian, eta ez dudala asko estimatu erregearen
jaia, ez eta edari-oparietako ardoa edan.
18. Zure neskameak ere ez zuen poztasunik
izan orain arte ekarri ninduten egunetik, zugan
baizik, Abrahamen Jainko Jauna.
19. O Jainko ahaltsua, guzien gainetik, entzun
zazuen ahotsa eta libra gaitzazu gaiztoen
eskuetatik, eta libra nazazu ene beldurretik.
15. KAPITULUA
1. Eta irugarren egunean, bere otoitzak amaitu
zituenean, utzi zituen bere doluzko soñekoak,
eta jantzi zituen bere soineko gloriosoak.
2. Eta ederki apaindurik, Jainkoari dei egin
ondoren, zeina den gauza guzien ikusle eta
salbatzailea, hartu zituen berekin bi neskame.
3. Eta bataren gainean makurtu zen, bere burua
dotoreki bezala;
4. Eta bestea atzetik zetorren, bere trena
eramanez.
5. Eta gorria zen bere edertasunaren
perfekzioagatik, eta bere arpegia alaia eta oso
atsegina zen: baina bere bihotza larrituta zegoen
beldurrez.
6. Orduan ate guziak igarorik, erregearen
aitzinean jarri zen, zeina bere errege-aulkian
eseri zen, eta bere maiestatezko soineko guziez
jantzia zegoen, guziak urrez eta harribitxiz
distiratsuz; eta oso beldurgarria zen.
7. Orduan altxaturik maiestatez distiratzen zuen
bere arpegia, oso sutsu begiratu zion: eta
erregina erori zen, eta zurbil, eta zorabiatu zen,
eta makurtu zen bere aitzinean zihoan
neskamearen buruan.
8. Orduan Jainkoak erregearen izpiritua
leuntasunera aldatu zuen, zeinak beldurrez jauzi
egin baitzuen bere tronutik, eta besoetan hartu
zuen, berriro bere baitan itzuli zen arte, eta hitz
maitasunez kontsolatu zuen, eta esan zion:
9 Ester, zer gertatzen da? Zure anaia naiz,
anima zaitez:
10. Ez zara hilko, gure manamendua orokorra
izan arren: hurbil zaitezte.
11. Eta altxatu zuen bere urrezko zetroa, eta
ezarri zion lepoan,
12. Eta besarkatu zuen, eta esan zuen: Hitz egin
iezadazu.
13. Orduan erran zioen: Ikusi zaitut, ene jauna,
Jainkoaren aingeru bat bezala, eta ene bihotza
larritu zen zure maiestatearen beldurrez.
14. Zeren miragarria zera, Jauna, eta zure
arpegia graziaz betea da.
15. Eta mintzatzen ari zela, ahuspez erori zen.
16. Orduan larritu egin zen erregea, eta bere
zerbitzari guztiek konsolatu zuten.
16. KAPITULUA
1. Artexerxes errege handiak ehun eta ogei eta
hogeita hamar probintzietako printze eta
gobernariei Indiatik Etiopiaraino, eta gure
mendeko leial guztiei, agurra.

5. 2. Asko, zenbat eta maizago ohoratzen diren
beren printze dotoreen ontasun handiarekin,
orduan eta harroagoak dira argizariak,
3. Eta ahalegindu zaitezte ez bakarrik gure
mendekoei kalte egiten, baina ezin jasanez
ugaritasuna, hartu eskua ongi egiten dutenen
aurka ere praktikatzeko.
4. Eta gizonen artetik esker onak ez ezik, gizon
lizunen hitz loriatsuekin altxatuak ere, inoiz
onak izan ez zirenak, uste dute Jainkoaren
justiziari ihes egiten diotela, gauza guztiak
ikusten dituen eta gaizkia gorroto duena.
5. Askotan, beren lagunen aferak kudeatzeko
fidantza jartzen direnen hizkera zuzenak ere
eragin ditu aginpidedun asko odol errugabearen
parte izatera, eta erremediorik gabeko gaitzetan
bildu ditu.
6. Beren izaera lizunaren faltsukeriaz eta
engainuaz engainatuz printzeen xalotasuna eta
ontasuna.
7. Bada, hau ikus dezazuke, deklaratu dugun
bezala, ez hainbeste antzinako historien bidez,
ainbeste, ikertzen baduzue azkenaldian gaiztoki
egin dena agintean duin gabe jarri direnen
jokaera izurritearen bidez.
8. Eta zaindu behar dugu ethorteko denboraz,
gure erreinua lasai eta baketsua izan dadin
gizon guztientzat,
9 Bai gure helburuak aldatuz, eta beti ere
agerikoak diren gauzak berdintasunez epaituz.
10. Zeren Aman, Mazedoniar bat, Amadataren
semea, egiaz arrotza baita Persiar odoletik, eta
gure ontasunetik urrun, eta arrotz bat bezala,
guregandik errezibitua.
11. Ordaindik aurrera nazio guziei erakusten
diegun faborea lortu izana, gure aita deitzen
baitzuten, eta erregearen ondoko guziak
etengabe ohoratzen baitzuten.
12. Berak, ordea, bere duintasun handirik
eraman gabe, gure erreinua eta bizia kentzera
joan zen.
13. Engainu anitz eta maltzurrez gugandik
hondamena bilhatu gintuzten, baita
Mardokeorena ere, zeinak gure bizia salbatu eta
etengabe gure ongia lortu zuena, baita Ester
errugabearena ere, gure erreinuko parte-
hartzailea, beren nazio osoarekin.
14. Zeren bide hauetaz pentsatu zuen,
adiskiderik gabe aurkitu gintuztela Persiarren
erreinua Mazedoniarrei itzultzeko.
15. Baña eriden degu juduak, zeñak gaizto
gaixto honek erabat suntsitzeko libratu dituenak,
ez direla gaiztoak, baizik lege zuzenenen
arabera bizi direla.
16. Eta Jainko biziaren goi eta ahaltsuenaren
seme-alaba izan daitezela, zeinak agindu baititu
erreinua bai guri bai gure arbasoei era
bikainenean.
17. Horregatik, ongi egingo ez duzue Aman
Amadataren semeak bidali dizkizuten gutunak
betearaztea.
18. Zeren gauza hauen egile izan zena, Susako
atheetan urkatua dago bere familia guziarekin:
Jainkoa, gauza guziak gobernatzen dituena,
bere desertuen arabera laster mendekatzen
duena.
19. Beraz, gutun honen kopia leku guztietan
argitaratuko duzue, juduak beren legeen arabera
libre bizi daitezen.
20. Eta lagunduko diezue, egun berean, Adar
hamabigarren hilabeteko hamahirugarren eguna
izanik, mendekatuak izan daitezen, zeinek
beren atsekabearen denboran ezarriko baitituzte.
21. Zeren Jainko ahalguztidunak bozkario
bihurtu ditu haientzat, herri aukeratuak galduko
zituen eguna.
22. Beraz, zuen jai nagusien artean ospatuko
duzue egun handia jai guztiekin.
23. Orain zein aurrerantzean segurtasuna izan
gaitezen guretzat eta ondo kaltetutako
persiarrentzat; baina gure kontra konspiratzen
dutenei suntsipenaren oroigarri bat.
24. Hortaz, gauza hauen arabera egingo ez
duten hiri eta herrialde oro, errukirik gabe, suz
eta ezpataz suntsituko dira, eta ez bakarrik
gizonentzat igaroezin bihurtuko dira, baizik eta
basapizti eta hegaztientzat gorrotagarrienak ere
betiko.