SlideShare a Scribd company logo
1 of 32
Download to read offline
DOI 10.14746/ssp.2016.3.11
Paulina Pospieszna
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji
pozarządowych skierowana do Białorusi i Ukrainy:
przesłanki oraz różne formy wsparcia1
Streszczenie: Wspieranie demokracji, czyli szczególny rodzaj pomocy zagranicznej
mający na celu promowanie idei i postaw demokratycznych, było dotychczas do-
meną demokracji zachodnich. Dlatego badania w dziedzinie wspierania demokracji
zazwyczaj koncentrowały się na programach prowadzonych przez międzynarodowe
organizacje, bądź rządowe i pozarządowe organizacje, fundacje ze Stanów Zjedno-
czonych, jak również z Europy Zachodniej. Jednakże niedawno do grona darczyń-
ców dołączyły również młode demokracje z Europy Środkowo-Wschodniej takie jak
Polska, Czechy, Słowacja bądź Węgry, które same tak niedawno były odbiorcami
tego typu pomocy. Biorąc jako studium przypadku działania Polski na Ukrainie i Bia-
łorusi niniejszy artykuł analizuje działania polskich organizacji pozarządowych na
rzecz wspierania demokracji w krajach partnerskich w latach 1990–2015. Celem ba-
dań było zbadanie przyczyn zaangażowania się polskich organizacji pozarządowych
we wspieranie demokracji, metod promowania idei i postaw demokratycznych oraz
charakteru współpracy ze społecznością obywatelską z krajów partnerskich.
Słowa kluczowe: demokratyzacja, organizacje pozarządowe, Białoruś, Ukraina
Wprowadzenie: Wspieranie demokracji przez młode demokracje
Wspieranie demokracji, czyli szczególny rodzaj pomocy zagranicz-
nej mający na celu promowanie idei i postaw demokratycznych,
było dotychczas domeną demokracji zachodnich (Alesina, Dollar, 2000;
Burnell, 2000; Carothers, 1999, 2004; Diamond, 1992; Lancaster, 2007;
Pinto-Duschinsky, 1997; Ottaway, Chung, 1999; Schraeder, Hook, Tay-
lor, 1998; Youngs, 2006, 2008). Dlatego badania w dziedzinie wspierania
1
  Badania finansowane w ramach projektu badawczego: „Ocena efektywności
działań młodych krajów donatorów we wpieraniu demokracji w krajach demokra-
tyzujących się”, Narodowe Centrum Nauki, Program SONATA UMO-2013/09/D/
HS5/04381.
236	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
demokracji zazwyczaj koncentrowały się na programach prowadzonych
przez międzynarodowe organizacje, bądź rządowe i pozarządowe organi-
zacje, fundacje ze Stanów Zjednoczonych, jak również z Europy Zachod-
niej. Jednakże niedawno do grona darczyńców dołączyły również młode
demokracje z Europy Środkowo-Wschodniej takie jak Polska, Czechy,
Słowacja bądź Węgry, które same tak niedawno były odbiorcami tego
typu pomocy (Drążkiewicz-Grodzicka, 2013; Kugiel, 2011; Kucharczyk,
Lowitt, 2008; Lightfoot, Szent-Ivantyi, 2014; Petrova, 2014; Pospiesz-
na, 2014). W przeciwieństwie do wielostronnej współpracy rozwojowej,
która świadczona jest za pośrednictwem wyspecjalizowanych organizacji
i instytucji międzynarodowych i która przeznaczana jest do krajów wska-
zanych przez te organizacje, pomoc dwustronna kierowana jest głównie
do krajów partnerskich. W krajach partnerskich, które są zbliżone geogra-
ficznie, jak i kulturowo oraz historycznie, nowi donatorzy upatrują moż-
liwość realizacji polityki zagranicznej, jak i również szansę na stabilne
i pokojowe sąsiedztwo. Dlatego kraje te uczyniły wspieranie demokracji
jednym z istotnych filarów dwustronnej współpracy rozwojowej (Po-
spieszna, 2014; Pospieszna, 2010a; Pospieszna, 2010b).
Biorąc jako studium przypadku działania Polski na Ukrainie i Bia-
łorusi, niniejszy artykuł analizuje działania polskich organizacji po-
zarządowych na rzecz wspierania demokracji w krajach partnerskich
w latach 1990–2015. Badania te oparte na materiałach, jak i wywiadach
przeprowadzonych z przedstawicielami Polskiej Pomocy przy Mini-
sterstwie Spraw Zagranicznych, licznymi przedstawicielami polskie-
go sektora pozarządowego2
oraz z National Endowment of Democracy
(NED) z Waszyngtonu w Stanach Zjednoczonych. Celem badań było
zbadanie  przyczyn zaangażowania się polskich organizacji pozarzą-
dowych we wspieranie demokracji, metod promowania idei i postaw
demokratycznych oraz charakteru współpracy ze społecznością obywa-
telską z krajów partnerskich.
2
  Ze względu na bezpieczeństwo realizatorów i beneficjentów projektów prowa-
dzonych na terenie Białorusi artykuł nie podaje informacji o organizacjach ani o dzia-
łaniach realizowanych w ramach projektów. Artykuł powołuje się na listę projektów
zarówno tą upublicznioną wcześniej przez organizacje pozarządowe, jak na przykład
lista projektów białoruskich sporządzona przez Fundację Batorego i Grupę Zagranica
albo w ramach programu Przemiany w Regionie RITA, jak i na listę ze strony polskiej
pomocy MSZ. Wiedza na temat współczesnych projektów białoruskich pochodzi z li-
sty projektów która udostępniona została przez organizacje pozarządowe tylko na
życzenie autora z zachowaniem dyskrecji.
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 237
Istnieje kilka powodów wyboru Polski na studium przypadku. Pro-
gram pomocy rozwojowej, tzw. Polska Pomoc, nadzorowany przez
Departament Współpracy Rozwojowej i finansowany z funduszy rezer-
wy celowej budżetu państwa przeznaczonej na współpracę rozwojową
dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych, był jednym z pierwszych pro-
gramów, który uczynił wspieranie demokracji i transformacji istotnym
elementami współpracy rozwojowej. Programem zostały objęte Afryka
Wschodnia, Azja, Bliski Wschód, ale przede wszystkim kraje Partner-
stwa Wschodniego takie jak Białoruś, Gruzja, Mołdawia i Ukraina (MSZ,
2016), a polskie organizacje pozarządowe stały się kluczowym partnerem
krajowym dzięki któremu możliwe jest dotarcie do społeczności obywa-
telskiej w tych krajach. Dla podkreślenia wagi znaczenia organizacji po-
zarządowych w realizacji projektów demokratyzacyjnych poza granicami
Polski przemawia powstanie w 2012 r. Fundacji Solidarności Międzyna-
rodowej (wcześniej funkcjonująca pod nazwami Polska Fundacja Trans-
formacji Rynkowej „Wiedzieć Jak” oraz Polska Fundacja Międzynarodo-
wej Współpracy na rzecz Rozwoju „Wiedzieć Jak”), która mocą przyjętej
ustawy o współpracy rozwojowej, przejęła m.in. obsługę konkursów na
realizację projektów przez polskie organizacje pozarządowe poza grani-
cami Polski.
Ponadto, na uwagę zasługuje fakt, że wspieranie demokracji stało
się najpopularniejszym kierunkiem zaangażowania polskich organi-
zacji zanim powstał program pomocy rozwojowej pod filarami MSZ.
W okresie transformacji wiele organizacji pozarządowych, które po-
wstały i zalegalizowały swoją działalność zdobywało jednocześnie
doświadczenie w  przeprowadzaniu zmian społeczno-politycznych
w  Polsce. Niewątpliwe na powstanie i umocnienie się społeczności
obywatelskiej w Polsce duży wpływ miała pomoc demokratyzacyj-
na pochodząca ze Stanów Zjednoczonych. Właśnie to wsparcie, jakie
miało miejsce w Polsce prawdopodobnie stało się pewnym zobowiąza-
niem do wspierania w tym obszarze innych krajów oraz dzielenia się
polskim doświadczeniem.
Ponadto, kolejnym argumentem przemawiającym za wyborem Polski
do analizy jest to, że budowa demokracji, jak i przemiany gospodarcze
w Polsce uznawane są za jedne z najbardziej udanych w regionie, dlatego
Polska może być odpowiednim wzorem dla innych krajów dokonujących
swoich przemian. Sukces transformacyjny czyni Polskę również bardziej
wiarygodnym donatorem, a polskie organizacje które brały udział w tych
zmianach automatycznie stały się jednym z rezerwuarów wiedzy i do-
238	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
świadczenia który z pożytkiem może być wykorzystany poza granicami
Polski, w szczególności w krajach bliskich nie tylko pod względem geo-
graficznym.
Polska jest rozpoznawana ze swojego aktywnego i silnego społe-
czeństwa obywatelskiego, które przyczyniło się do upadku komunizmu
(Ekiert, Kubik, 1999). Solidarność, która powstała na bazie strajków
w Stoczni Gdańskiej, z czasem przekształcając się w związek zawodo-
wy, była inspiracją dla społeczeństwa obywatelskiego w Polsce i poza
jej granicami do tworzenia opozycji i domagania się swoich praw. Stając
się z czasem nie tylko głosem robotników, ale i innych grup społecznych,
Solidarność stworzyła nowy model pokojowej transformacji od sytemu
autorytarnego do demokracji, w którym społeczeństwo obywatelskie od-
grywa bardzo dużą rolę. Model ten spowodował że badacze uznali spo-
łeczeństwo obywatelskie za najlepsze podłoże rozwoju oraz konsolida-
cji współczesnej demokracji. Donatorzy, natomiast zaczęli przeznaczać
w latach 90-tych wiele środków finansowych na budowanie i wzmac-
nianie organizacji pozarządowych w krajach postkomunistycznych. Bar-
dzo szybko organizacje pozarządowe (non-governmental organizations,
NGOs) stały się synonimem społeczeństwa obywatelskiego, które w wa-
runkach demokracji miało wzmacniać kapitał ludzki, reprezentować spo-
łeczeństwo w relacjach z władzami publicznymi, jednocześnie wywierać
wpływ i inspirować władze publiczne do podejmowania działań na rzecz
społeczeństwa. Niemniej jednak wspieranie organizacji pozarządowych
spotkało się z krytyką (Abramson, 1999; Adamosn, 2002; Hann, 2004;
Helms, 2002; Henderson, 2003; Ishkanian, 2007; Mendelson, 2002; We-
del, 1998). Dostrzeżono, że mechanizm wsparcia przyczynia się do po-
wstania organizacji, które czują się odpowiedzialne nie w stosunku do
społeczeństwa, ale do donatorów, realizując projekty według odgórnych
wytycznych, przyczyniając się jednocześnie do większej izolacji i wyob-
cowania organizacji.
Celem tego artykułu jest przedstawienie przyczyn oraz sposobu
wspierania demokracji przez polskie organizacje pozarządowe oraz
próba odpowiedzi na pytania: Czy projekty polskich organizacji po-
zarządowych wywierają wpływ na beneficjentów pomocy demokra-
tycznej? Czy działania te przyczyniają się do szerzenia demokracji
w regionie? Artykuł stawia hipotezę, że wypracowana strategia oparta
na zasadzie partnerstwa oraz inne wypracowane zasady współpracy
zwiększają prawdopodobieństwo przyczyniania się do większej efek-
tywności pomocy demokratyzacyjnej w Ukrainie i Białorusi. Weryfi-
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 239
kacja hipotezy została dokonana przez przedstawienie działań polskich
organizacji w  świetle krytyki wspierania demokracji przedstawionej
w literaturze.
Artykuł ten pozwala lepiej zrozumieć czynniki zewnętrzne, które
wpływają na procesy demokratyczne. Doświadczenia ostatnich 20–30
lat pokazują że kraje demokratyzują się regionalnie, czyli demokratyczne
procesy w jednym z państw zwiększają prawdopodobieństwo na podobne
procesy w innych państwach w regionie. Zjawisko to nazwane zostało
efektem domina, dyfuzji (democracy diffusion), bądź lawiny (snowbal-
ling effect) (Bratton, van de Walle, 1997, s. 29; Huntington, 1991; Bunce,
Wolchik, 2006; Brinks, Coppedge, 2006; Rogers, 1995, s. 10; Tarrow,
1998, 2005; Tarrow, della Porta, 2005; Gleditsch, Ward, 2006; O’Lough-
lin i in., 1998; Starr, 1991; Starr, Lindborg, 2003). Podobne zjawisko zo-
stało zaobserwowane przez naukowców badających fenomen kolorowych
rewolucji w postkomunistycznym regionie, które rozpoczęły się w 2000
roku (Bunce, Wolchik, 2006; Jacoby, 2006). Naukowcy wyjaśniają, iż
proces rozpowszechnienia tego rodzaju rewolucji w regionie nastąpił
poprzez rozbudowaną sieć współpracy, która obejmowała nie tylko za-
granicznych promotorów demokracji, ale również regionalne organiza-
cje pozarządowe i lokalną społeczność obywatelską. Dlatego analizując
wpływ projektów organizacji pozarządowych na młodych odbiorców,
badanie to przyczynia się do lepszego zrozumienia procesu dyfuzji idei
i postaw demokratycznych.
Analizując pomoc demokratyzacyjną i skuteczność projektów
w dyfuzji norm, postaw i wartości, istotna jest odpowiedź na pytanie
czy projekty organizacji są dostosowane do sytuacji politycznej kraju
partnerskiego i czy są reakcją na konkretną potrzebę społeczeństwa
obywatelskiego w tym kraju. Proces demokratyzacji zachodzi stopnio-
wo, w okresie otwierania się systemu autorytarnego, a potem podczas
liberalizacji, społeczeństwo ma inną rolę do spełniania (społeczeństwo
jest zazwyczaj w opozycji do władz; bardziej prawdopodobne są gwał-
towne ruchy protestacyjne) niż w późniejszej fazie demokratyzacji czy
w dojrzałej demokracji (społeczeństwo wspiera, doradza i kontroluje;
zazwyczaj mają miejsce bardziej pokojowe i konwencjonalne formy
zaangażowania obywatelskiego) (Geremek, 1996, s. 250). Biorąc pod
uwagę powyższe, rola jaką wspierana społeczność pełni w danym pań-
stwie w dużej mierze zależy od rodzaju reżimu i artykuł ten przedsta-
wia próbę dostosowania działań mających na celu wspieranie tej spo-
łeczności.
240	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
Zaangażowanie się polskich organizacji pozarządowych
we wspieranie demokracji
Wspieranie demokracji (z ang. democracy assistance), czyli szczegól-
ny rodzaj pomocy zagranicznej mający na celu wspieranie idei i postaw
demokratycznych jest jednym ze sposobów promowania demokracji (Dia-
mond, 2016, s. 425; McFaul, 2005), który zazwyczaj uzupełnia działania
dyplomatyczne. Wspieranie społeczeństwa obywatelskiego należy do
jednych z najważniejszych filarów wspierania demokracji. Inne dziedzi-
ny pomocy demokratyzacyjnej dotyczą praw wyborczych, ochrony i pro-
mocji praw człowieka oraz wspierania niezależnych mediów (Carothers,
1999, 2004; Kumar, 2006). W Polsce wspieranie demokracji odbywa się
w ramach wspomnianej pomocy rozwojowej. Jako członek Organizacji
Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w której znajdują się naj-
bardziej rozwinięte kraje na świecie, Polska dała wyraz że jest gospodar-
czo gotowa zostać darczyńcą pomocy dla innych krajów. Ponadto, wpływ
Unii Europejskiej, która oczekuje od swoich członków zaangażowania
nie tylko w wielostronną, ale i dwustronną pomoc rozwojową z zacho-
waniem odpowiednich proporcji oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA)
w stosunku do PKB3
, spowodował że program pomocy rozwojowej przy
MSZ musiał powstać. Niemniej jednak, mając swobodę w określeniu
kierunków pomocy bilateralnej oraz wyboru obszarów wsparcia, wspie-
ranie demokracji i dzielenie się doświadczeniem transformacji z kraja-
mi sąsiadującymi stało się istotnym obszarem współpracy rozwojowej.
Dla Polski naturalnym wyborem stały się Białoruś i Ukraina, których
znaczenie dla polskiej polityki zagranicznej nie daje się nie zauważyć
w podejmowanych przez polski rząd oraz grupy społeczne działań na
arenie międzynarodowej. Tutaj należy wspomnieć o wielu dyploma-
tycznych zabiegach polskiego rządu podczas Pomarańczowej Rewo-
lucji jak i Euromajdanu, czy też takich inicjatywach jak Partnerstwo
Wschodnie – specjalny instrument UE skierowany do bezpośrednich
wschodnich sąsiadów Unii Europejskiej – którego powstanie wynikało
między innymi ze starań Polski.
Ustawa o współpracy rozwojowej z 16 września 2011 r. art. 2 sta-
nowi, że pomoc rozwojowa polega m.in. na „promowaniu i wspieraniu
rozwoju demokracji i społeczeństwa obywatelskiego, w tym rozwoju
3
  Młode kraje UE miały osiągnąć poziom ODA/PKB w wysokości 0,17% do
2010 roku, a następnie 0,33% do 2015 roku (Rada Unii Europejskiej, 2005).
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 241
parlamentaryzmu, zasad dobrego rządzenia i przestrzegania praw czło-
wieka”, podkreślając tym samym ścisłą zależność pomiędzy rozwojem
gospodarczym a demokracją. Ponadto, Wieloletni program współpracy
rozwojowej na lata 2016–2020 wskazuje że realizacja Milenijnych Celów
Rozwoju (Millennium Development Goals, MDGs) oraz nowych zastępu-
jących je od 2016 r. Celów Zrównoważonego Rozwoju (The Sustainable
Development Goals, SDGs), które mają na celu wspieranie trwałego roz-
woju społeczno-gospodarczego i podejmowanie działań zmierzających
do redukcji ubóstwa jest możliwe dzięki wspieraniu demokracji i praw
człowieka.
Niemniej jednak zaangażowanie Polski we wspieranie demokracji nie
byłoby możliwe bez polskich organizacji pozarządowych, które tą ak-
tywność rozpoczęły już na początku lat 90-tych. Polskie MSZ dostrze-
ga w partnerstwie z organizacjami pozarządowymi szansę na uczynienie
pomocy demokratyzacyjnej bardziej efektywnej ze względu na ich dłu-
goletnie doświadczenie we współpracy ze społecznością obywatelską na
Białorusi i Ukrainie, a przez to i lepszą wiedzę na temat potrzeb kraju
partnerskiego. Ponadto, dla polskiego rządu przekazywanie środków na
obce konta organizacji pozarządowych nie jest możliwe również z praw-
nego punktu widzenia, tak więc jeżeli pomoc bilateralna ma trafić do
społeczeństwa na Ukrainie i Białorusi, zazwyczaj odbywa się to przez
finansowanie projektów organizacji pozarządowych.
Działalność organizacji pozarządowych we wspieraniu demokracji
wykracza poza projekty finansowane z polskiej pomocy rozwojowej.
Wiele organizacji pozarządowych nadal otrzymuje środki ze źródeł za-
granicznych – od organizacji rządowych, takich jak National Endo-
wement for Democracy (NED); prywatnych donorów, takich jak Open
Society Institute w Nowym Jorku; Międzynarodowego Funduszu Wy-
szehradzkiego; Komisji Europejskiej; Fundacji Forda; Charles Stewart
Mott Foundation; Szwedzkiej Agencji Międzynarodowej Współpracy
Rozwojowej (Sida), Friedrich Ebert Stiftung, Robert Bosch Stiftung
i Konrad Adenauer Stiftung. Wspierając projekty polskich organizacji po-
zarządowych skierowanych do Białorusi i Ukrainy, donatorzy wydają się
doceniać wartość, jak i potencjał tej współpracy. Przedstawiciele NED,
organizacji quasi-rządowej ze Stanów Zjednoczonych, która finansowała
i nadal wspiera projekty polskich organizacji pozarządowych na Białoru-
si i Ukrainie, zapytani dlaczego organizacja zdecyduje się na współpra-
cę z polskimi organizacjami pozarządowymi, podali kilka powodów. Po
pierwsze, traktują polskie organizacje pozarządowe jako wiarygodnych
242	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
partnerów, ponieważ współpracują z nimi od czasów transformacji kiedy
to one były odbiorcami pomocy. Po drugie, polskie organizacje pozarzą-
dowe są bardziej aktywne we wspieraniu społeczeństwa obywatelskiego,
co wynika z tego że posiadają pewne doświadczenie najpierw działając
w podziemiu, a następnie jako legalne organizacje. Po trzecie, z powodu
długotrwałej współpracy z partnerami białoruskimi i ukraińskimi, pol-
skie organizacje pozarządowe nie tylko są w stanie lepiej dotrzeć do tych
grup, ale również posiadają lepszą informację o sytuacji społeczeństwa
obywatelskiego na Białorusi i Ukrainie, co przekłada się na lepiej dopa-
sowane projekty. Według przedstawicieli NED, Polska ma dużo bardziej
efektywne, niż w większości innych krajów, doświadczenie transformacji
systemowej, a do jej sukcesów można zaliczyć: reformy w edukacji oby-
watelskiej, reformy samorządowe i powstanie lokalnej niezależnej prasy.
Co więcej, Polska jest jedynym krajem z Europy Środkowo-Wschodniej,
gdzie istnieje wiele NGO prowadzących działalność za granicą i które nie
są tylko zlokalizowane w stolicy, ale także w innych regionach Polski,
co natomiast przekłada się na ich doświadczenie związane z aktywizacją
lokalnej społeczności.
Na istotny fakt zasługuje to, że polskie organizacje pozarządowe dzia-
łające w obszarze pomocy demokratycznej często tworzone były przez
byłych działaczy opozycji wywodzących się z, bądź działających w, Soli-
darności, którzy zdobywali zagraniczne środki na ten cel. Z wieloma do-
norami kontakty przetrwały od lat 90-tych, kiedy organizacje otrzymywa-
ły od nich pomoc na działania związane z przystosowywaniem polskiego
społeczeństwa do zmieniających się warunków w wyniku transformacji
systemowej oraz na ich większą aktywizację w życiu publicznym i spo-
łecznym4
.
Niektóre fundacje takie jak Polsko-Amerykańska Fundacja Wolności,
założona przez Polsko-Amerykański Fundusz Przedsiębiorczości po-
wstały w 1990 roku w celu wspierania gospodarki rynkowej w Polsce, od
samego początku za główny cel stawiała sobie rozwój społeczności lo-
kalnych i wspieranie demokracji poprzez dzielenie się polskim doświad-
czenie w  tym zakresie. Za flagowy projekt finansowany przez PAFW
można uznać 9-miesięczny program stypendialny im. Lane’a Kirklanda,
4
  Fundacja Batorego jest jedną z organizacji pozarządowych, która miała na celu
wsparcie rozwoju demokracji. Wartym uwagi jest fakt, że była to pierwsza zarejestro-
wana prywatna fundacja w Polsce po przemianach roku 1989. Jej głównym założy-
cielem, a jednocześnie fundatorem był George Soros, Amerykański przedsiębiorca
oraz działacz społeczny.
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 243
realizowany od 2000 roku, który ukierunkowany jest na wspieranie de-
mokracji oraz przemiany wolnorynkowe w państwach Europy Środkowej
i Wschodniej. Ponadto, również od 2000 roku PAFW finansuje program
Przemiany w Regionie – RITA, którego zadaniem jest dzielenie się do-
świadczeniem polskim w zakresie przemian demokratycznych, a także
kształtowanie między innymi elit w społeczeństwie oraz nowych liderów
(Janiszewska, Michałowski, 2010). Program ten również zajmuje się od
2004 roku realizacją studyjnych wizyt w Polsce (Study Tours to Poland
– STP) dla profesjonalistów i młodych osób z Europy Wschodniej, ma-
jący na celu edukację o demokracji i zwiększanie świadomości obywa-
telskiej.
Wspomniane projekty wyróżnia to że są cykliczne i trwają nieprze-
rwanie od prawie już dwóch dekad, ale w porównaniu z różnorodnością
i wielością innych projektów, które wdrażane były przez organizacje od
lat 90-tych, są one tylko małym wycinkiem aktywności polskich organi-
zacji pozarządowych. W celu realizacji tego badania, dokonana została
również analiza projektów realizowanych przez organizacje pozarządo-
we należące do Grupy Zagranica. Grupa Zagranica jest federacją polskich
organizacji pozarządowych zaangażowanych w międzynarodową współ-
pracę rozwojową, wspieranie demokracji, pomoc humanitarną i edukację
globalną. Niemniej jednak wspieranie demokracji to najpopularniejszy
kierunek zaangażowania polskich organizacji zrzeszonych w federacji
(Grupa Zagranica, 2012). Obserwacje i analiza została dokonana na pod-
stawie dwudziestu organizacji z obszaru demokracja i prawa człowieka,
wśród których można wymienić takie organizacje jak Fundacja Rozwo-
ju Demokracji Lokalnej, która miała istotny wkład w powstanie polskiej
reformy samorządowej i od początku swojej działalności prowadzi pro-
gramy pomocowe m.in. na Ukrainie i Białorusi związane z tą tematyką,
czy Fundacja Edukacja dla Demokracji, która najpierw w Polsce, a teraz
poza granicami aktywizuje społeczeństwo i uczy odpowiedzialności oby-
watelskiej.
Wśród powodów zaangażowania się organizacji pozarządowych
w projekty na Ukrainie i Białorusi najczęściej wymieniane były takie
jak: 1) obowiązek pomocy wynikający z tego, że polskie organizacje
pozarządowe same były odbiorcami pomocy w przeszłości; 2) impuls
od Zachodnich donorów do prowadzenia działalności w innych krajach
postkomunistycznych i dzielenia się swoim doświadczeniem; 3) geo-
graficzna bliskość i większe prawdopodobieństwo, że pomoc zostanie
dobrze wykorzystana; 4) popyt na polskie doświadczenie w procesach
244	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
transformacyjnych, które postrzegane jest jako adekwatne do realiów
społecznych i politycznych w Białorusi i na Ukrainie; 5) komplemen-
tarność w stosunku do działań dyplomatycznych w ramach realizowanej
polityki zagranicznej w której Białoruś i Ukraina zawsze postrzegane
były jako kraje priorytetowe5
; 6) osobiste powody – wielu działaczy or-
ganizacji położonych w południowo-wschodniej Polsce, mając pocho-
dzenie białoruskie bądź ukraińskie pragnie dla swoich krewnych tych
samych swobód obywatelskich.
Ponadto, ze względu na historyczną przeszłość i wspólną kulturę
z sąsiadami, polskim organizacjom pozarządowych łatwiej jest współ-
pracować na Białorusi i Ukrainie. Polscy działacze społeczni czują się
pewnie podróżując do innych krajów postkomunistycznych również
z powodu braku barier językowych. Wielu aktywistów polskiego NGO
ma białoruskie i ukraińskie korzenie i zna język swoich wschodnich
partnerów, natomiast ci którzy nie znają ze względu na podobieństwo
języków słowiańskich mogą komunikować się w swoim rodzimym ję-
zyku.
Polskie organizacje pozarządowe wybrały specyficzny sposób re-
alizacji programów demokratyzacyjnych, który oparty jest na zasadzie
partnerstwa. W ramach partnerskich relacji, wiele projektów powstaje na
skutek uzgodnień z partnerem ukraińskim bądź białoruskim, a następnie
po uzyskaniu finansowania są wspólnie implementowane. Zasada part-
nerstwa wiąże się z tym że obowiązki związane z realizacją projektu są
dzielone według kompetencji partnerów – na przykład polska organizacja
pozarządowa daje swoje wsparcie merytoryczne, a organizacja ukraińska
zajmuje się organizacją oraz dotarciem do bezpośrednich beneficjentów.
Takie rozwiązanie jest też gwarantem efektywnego działania i daje moż-
liwość osiągnięcia zamierzonego celu. Jednocześnie pokazuje, że polskie
organizacje pozarządowe w przekazywaniu swojej wiedzy nie stosują go-
towych rozwiązań.
Pojawia się jednak pytanie czy możemy zaobserwować pewne róż-
nice w projektach kierowanych na Ukrainę i Białoruś, biorąc pod uwagę
ich odmienne uwarunkowania polityczne. Następna sekcja odpowiada na
to pytanie.
5
  Działacze organizacji pozarządowych wspominali, że wspieranie demokracji
jest też szansą na stworzenie pozytywnych współczesnych stosunków pomiędzy Po-
lakami a Ukraińcami i zatarcie negatywnych skojarzeń z wydarzeniami takimi jak
Powstanie Chmielnickiego, Rzeź Wołyńska oraz Akcja „Wisła”.
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 245
Działania polskich organizacji pozarządowych skierowane
do Białorusi i Ukrainy
Wspieranie demokracji w warunkach systemu autorytarnego
Początki lat 90-tych otworzyły nowe możliwości współpracy i przepły-
wu informacji oraz wiedzy pomiędzy polskimi a białoruskimi grupami spo-
łecznymi. Niemniej jednak w momencie przejęcia władzy na Białorusi przez
Aleksandra Łukaszenkę forma współpracy oraz charakter działań w ramach
pomocydemokratyzacyjnejmusiałyuleczmianie.Powprowadzeniuwieluin-
stytucjonalnych i administracyjnych obostrzeń, funkcjonowanie niezależnych
organizacji pozarządowych na Białorusi stało się niemożliwe. Białoruskie
władze dostrzegając w organizacjach społecznych zagrożenie wymusiły na
nich lojalność i zależność od władz, a te które nie chciały się podporządkować
zostały zdelegalizowane. Ponadto, reżim Łukaszenki wszczął metody karania
prodemokratycznych działaczy społecznych za współpracę z zagranicznymi
partnerami, wprowadzając z czasem całkowity zakaz otrzymywania pomocy
zagranicznej. Działania tych organizacji które brały udział w projektach fi-
nansowanych z tzw. niezarejestrowanych funduszy zewnętrznych uznawane
były za nielegalny akt regulowany przez prawo karne (Chernov, 2008; Lenzi,
2002; Wilde, 2002; Sannikov, Kuley, 2006; Usau, 2007).
Biorąc pod uwagę zagrożenia dla Białorusinów wynikające z wpro-
wadzonych przez reżim Łukaszenki zakazów, polskie organizacje poza-
rządowe musiały poszukać nowych rozwiązań związanych ze wspiera-
niem społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi. Ponieważ nieliczne
organizacje na Białorusi zdecydowały się kontynuować swoją działal-
ność w podziemiu w formie zdelegalizowanych organizacji w opozycji
do reżimu Łukaszenki, niektóre polskie organizacje powzięły ryzyko
utrzymywania z nimi kontaktu oraz wspierania ich inicjatyw. Niemniej
jednak dużo więcej polskich organizacji zdecydowało się współpracować
bezpośrednio z beneficjentami: młodymi ludźmi, nauczycielami, rodzica-
mi, pisarzami i tzw. liderami społecznymi.
Zmieniająca się forma projektów w ramach wspierania demokracji na
Białorusi wynika ze świadomości organizacji pozarządowych, że powo-
dzenie zależy od dokładnej znajomości kontekstu i sytuacji kraju partnera.
Działania zmieniły się od tych jawnie podkreślających wspieranie demo-
kracji, na takie które w mniej oczywisty sposób odwołują się do demokracji
przez to nie doprowadzając do podejrzliwości czy bezpośredniej konfron-
246	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
tacji z reżimem Łukaszenki. Na przykład, podczas wdrażania projektów
polskie organizacje pozarządowe są ostrożne w używaniu takich słów jak
„demokracja”, „wolność”, „prawa człowieka”, zastępując takimi jak „par-
tycypacja obywatelska”, „aktywność lokalna”, lub „świadomość społecz-
na”, które nie są kojarzone działaniami demokratyzacyjnymi i nie prowo-
kują władz. Podczas gdy na Białorusi kiedyś możliwe było zorganizowanie
konferencji z białoruskim partnerem zatytułowanej „Od państwa autorytar-
nego do demokratycznego – charakter reform ustrojowych i gospodarczych
w Republice Białoruś”, która została przeprowadzona przez Centrum Edu-
kacji Obywatelskiej Polska – Białoruś, dzisiaj takie projekty praktycznie
nie istnieją (Fundacja Stefana Batorego/Grupa Zagranica, 2002).
Obecne projekty adresowane do Białorusi podkreślają rozwój kapitału
społecznego i ludzkiego, rozwój lokalny i zwiększanie uczestnictwa w ży-
ciu społecznym. Celem projektów jest aktywizacja białoruskich społecz-
ności lokalnych w celu poprawy ich funkcjonowania – projekty zachęcają
miejscową ludność do podejmowania działań mających na celu rozwią-
zanie problemów społecznych, nawet jeśli odnoszą się one do takich ma-
łych działań jak sprzątanie osiedli, tworzenie lokalnej rady osiedlowej lub
poprawy lokalu mieszkalnego. Projekty te mają na celu uświadomienie
społeczności lokalnej, że mogą same zmieniać coś w swoim otoczeniu
i podejmować inicjatywy nie czekając na gotowe rozwiązania od władz
centralnych. Działaniom tym przyświeca myśl, że im społeczeństwo ak-
tywniejsze i uświadomione tym bardziej chętne do przenoszenia tej ak-
tywności na wyższe szczeble partycypacji obywatelskiej.
Nawet jeśli projekty z pozoru mogą wydawać się za niemające wiele
wspólnego z demokracją albo budowaniem społeczeństwa obywatelskiego,
z punktu widzenia teorii demokratyzacji ważne w tych działaniach jest to że
białoruska społeczność utrzymuje kontakty z polską społecznością, dzięki
czemu następuje proces socjalizacji, który, jak badania pokazały, jest bar-
dzo istotnym czynnikiem przyczyniającym się do dyfuzji norm i postaw
demokratycznych (Checkel, 2005; Schimmelfennig, Engert, Knobel, 2006).
Polskie organizacje pozarządowe wydają się rozumieć tą prawidłowość
– mimo że, działania w sferach edukacji, kultury, turystyki i inicjatyw lokal-
nych nie odnoszą się do demokratyzacji w bezpośredni sposób, projekty te
dają okazję do dyskusji, interakcji z białoruskimi partnerami, przyczyniając
się do wzrostu ich świadomości, wiedzy i pewności siebie, a w pośredni
sposób do budowania mocniejszego społeczeństwa obywatelskiego.
Dostrzegając, że rząd w Mińsku nie promuje białoruskiej tożsamo-
ści narodowej, zwłaszcza języka białoruskiego, i utrudnia działalność
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 247
w dziedzinie kultury i nauk humanistycznych tym, którzy tą tożsamość
pielęgnują, polskie organizacje pozarządowe stworzyły dogodne warun-
ki umożliwiające społeczności białoruskiej na rozwijanie swojej kultu-
ry. Dla wielu pisarzy możliwość wydania w Polsce ich dzieł w postaci
esejów historycznych w języku białoruskim, monografii historycznych,
listów białoruskich emigrantów oraz słownika języka białoruskiego, jest
jedyną szansą, aby te dzieła mogły być opublikowane. Ponadto, artyści,
muzycy, malarze oraz fotografowie, którzy przyczyniają się do budowy
białoruskiej tożsamości narodowej poprzez propagowanie kultury biało-
ruskiej mogą wziąć udział w licznych wydarzeniach artystycznych, takich
jak na przykład coroczny Festiwal Niezależnej Kultury Białoruskiej we
Wrocławiu. Przedstawiciele polskich organizacji pozarządowych aktyw-
nie promujący kulturę białoruską uzasadniają ich zaangażowanie tym, że
taka działalność może dać odczucie solidarności społecznej wynikające
z silnej białoruskiej tożsamości kulturowej. Takie poczucie przynależno-
ści, jedności i solidarności natomiast z czasem może wzmacniać kapitał
ludzki i mieć istotny wkład w walkę o demokrację tego kraju.
Ponieważ dostęp do niezależnych informacji o wydarzeniach krajo-
wych i zagranicznych ma kluczowe znaczenie dla społeczeństwa białoru-
skiego, polskie organizacje pozarządowe angażują się także w tworzeniu
nowych mediów, które w mniejszym stopniu kontrolowane są przez reżim
Prezydenta Łukaszenki. W ramach jednego z projektów było stworzenie
Radio Racja z siedzibą w Białymstoku. Radio adresowane jest do miesz-
kańców Białorusi oraz do mniejszości białoruskiej mieszkającej w Polsce.
Radio zapewnia obiektywne wiadomości i analizy z Białorusi i zagranicy.
Radiostacja posiada również własny internetowy serwis informacyjny po
białorusku z aktualnościami o Białorusi. Dostrzegając rosnące znaczenie
mediów elektronicznych jako źródeł informacji i komunikacji, polskie
organizacje pozarządowe stworzyły wiele portali internetowych, takich
jak Kamunikat czy Belarus Live, które zapewniają dostęp do informacji
i artykułów napisanych w języku białoruskim o białoruskiej historii i li-
teraturze, oraz o obecnych wydarzeniach społecznych i politycznych na
Białorusi (MSZ, 2008).
Wspieranie demokracji w kraju demokratyzującym się
W przypadku Ukrainy od początku lat 90-tych współpraca polskich
organizacji pozarządowych z szeroko pojętym społeczeństwem obywa-
248	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
telskim (organizacjami pozarządowymi, wolontariuszami, stowarzy-
szeniami branżowymi, związkami zawodowymi, mediami, instytutami
badawczymi, niezależnymi badaczami i innymi ekspertami) odbywa
się bez większych zakłóceń, przyczyniając się do rozwoju i pogłębienia
współpracy. Celem projektów jest wzmacnianie potencjału organizacji
pozarządowych; edukacja nieformalna o demokracji, transformacji sys-
temowej i Unii Europejskiej; zwiększanie aktywnego udziału obywateli,
w szczególności młodych ludzi, w życiu społecznym; wspieranie wol-
nych mediów; zwiększania świadomości społecznej z zakresu przysługu-
jących im praw, ochrony i opieki ze strony państwa; integracja społeczna
i wzmocnienie zaufania.
Taka współpraca jest możliwa, ponieważ Ukraina, w przeciwieństwie
do Białorusi, jest krajem, w którym zachodzą stopniowe procesy demo-
kratyczne6
. Społeczeństwo nawet za czasów Prezydentów Krawczuka
i Kuczmy cieszyło się dużo większymi swobodami niż obecne społeczeń-
stwo białoruskie, dlatego polskie organizacje pozarządowe zaangażowane
w proces transformacji w Polsce jednocześnie mogło zacząć współpracę
z nowopowstającymi, niezależnymi i apolitycznymi grupami społecznymi
na Ukrainie. Taka długoletnia współpraca przyczyniła się między innymi
do wzmocnienia społeczeństwa które zaangażowane było w przygotowa-
nie i przeprowadzenie Pomarańczowej Rewolucji w 2004 roku7
. Ukraiń-
skie władze wybrały kierunek prozachodni i proeuropejski, ale który nie
jest taki oczywisty dla całego społeczeństwa, co dało się zauważyć podczas
i po Euromajdanie. Dodatkowo secesja i przyłączenie Krymu do Rosji oraz
konflikt we wschodnio-południowej Ukrainie wywołany przez separaty-
stów prorosyjskich, które są negatywnymi konsekwencjami Euromajdanu
spowodowały, że Ukraina musi zmierzyć się z wyzwaniami, które stawiają
konsolidację demokracji pod znakiem zapytania.
Czynniki geopolityczne, historyczne i ekonomiczne odgrywają rolę
w polaryzacji ukraińskiego społeczeństwa. Po uzyskaniu niepodległości
stało się oczywistym, że Ukraina składa się z dwóch wyraźnie różniących
się części: zachodniej i wschodniej. Oprócz różnic językowych (w za-
chodniej części mieszkańcy posługują się ukraińskim, we wschodniej
6
  Według indeksu Polity IV w skali od –10 (system autorytarny) do 10 (demokra-
cja), Ukraina otrzymała 6 punktów w 2015 roku. Według Freedom House uznawana
jest za częściowo wolną (partly free), a wolności obywatelskie, jak i polityczne oce-
niane zostały na 3 w skali od 1 do 7.
7
  Więcej na temat roli polskich organizacji pozarządowych przed i podczas Po-
marańczowej Rewolucji w Pospieszna (2014).
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 249
natomiast przede wszystkim rosyjskim), istnieje dużo istotnych różnic
związanych z tożsamością narodową oraz upodobaniami geopolityczny-
mi (D’Anieri, 2007a; Barrington, 2002; Barrington, Herron, 2004; Hesli
i in., 1998; Kuzio, 2006; Osipian, Osipian, 2006; Shulman, 2005; Wilson,
2006). Wpływ tych różnic widoczny był podczas wyborów, a w szczegól-
ności podczas wyborów prezydenckich w 2004 roku, a co więcej, polary-
zacja społeczeństwa w odniesieniu do przemian demokratycznych zosta-
ła użyta przez ukraińskich przywódców również jako narzędzie w walce
o władzę polityczną, przyczyniając się do pogłębienia różnic pomiędzy
wschodnimi i zachodnimi obwodami (AFP, 2007; Kuzio, 2007).
Badacze podkreślają, że polaryzacja społeczeństwa w odniesieniu
do przemian demokratycznych może mieć negatywny wpływ na rozwój
silnego społeczeństwa obywatelskiego i na procesy demokratyzacyjne.
Badacze zwracają uwagę na rolę kultury politycznej, czyli ogółu postaw,
wartości i wzorów zachowań dotyczących rządzących i stosunków wła-
dza–obywatel na rozwój demokracji (Almond, Verba, 1963, s. 369; Ingle-
hart, 1988; Putnam i in., 1983). Nieporozumienie co do najistotniejszych
kwestii takich jak władza powinna być sprawowana powoduje, że kultura
demokratyczna nie będzie mogła się wykształcić. Polskie organizacje po-
zarządowe wydają się rozumieć te zależności, ponieważ już od początku
lat 90-tych powstawało wiele projektów, które miały jednoczyć społe-
czeństwo ukraińskie, w którym silnie zaznacza się zróżnicowanie histo-
ryczne, językowe, kulturowe i polityczne.
Wątki integracyjne pomiędzy wschodnią a zachodnią Ukrainą często
były i są podkreślane w działaniach polskich organizacji takich jak Fun-
dacja Stefana Batorego, Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej (FRDL)
czy Fundacja Edukacja dla Demokracji. Projekty te często uwzględniają
nie tylko partnera z zachodniej części Ukrainy, ale także ze wschodniej.
Naturalną rzeczą jest to, że wiele polskich organizacji ma trwalsze i długo-
letnie kontakty z organizacjami z zachodniej bądź centralnej Ukrainy, co
wynika nie tylko z bliskości geograficznej, ale również z faktu że właśnie
w tym obszarze w dużych miastach powstawały pierwsze organizacje po-
zarządowe. Potrzeba lepszej integracji, wymiany informacji o problemach
charakterystycznych dla danego regionu, spowodowały że polskie orga-
nizacje zainicjowały, poprzez partnerskie organizacje z zachodniej części
Ukrainy, współpracę z organizacjami ze wschodnich obwodów. Taka trój-
stronna, niezakłócona i systematyczna współpraca w  ramach projektów
stanowić może nie tylko czynnik integrujący społeczeństwo ukraińskie, ale
może przyczynić się do lepszego rozwoju organizacji we wschodniej czę-
250	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
ści, które są małe, wyizolowane i podatne na niepożądane wpływy różnych
grup nacisku, zarówno politycznych, jak i biznesowych8
.
W przypadku Ukrainy projekty nie tylko mają na celu wzmocnienie
społeczeństwa obywatelskiego, ale także wsparcie programów działa-
nia oraz zmian systemowych na Ukrainie najpierw po Pomarańczowej
Rewolucji, a obecnie po Euromajdanie. Projekty polskich organizacji
pozarządowych w partnerstwie z ukraińskimi koncentrują się na zwięk-
szeniu możliwości państwa i jego instytucji oraz poprawy legitymizacji
i przejrzystości administracyjnej sektora publicznego. W szczególności
organizacje pozarządowe kładą szczególny nacisk na podniesienie świa-
domości społeczeństwa na temat wagi trójpodziału władzy w Ukrainie,
ale także przekonują o celowości decentralizacji władzy politycznej
jako głównego warunku konsolidacji demokratycznej. W osiągnięciu
tego celu upatrują wzmocnienie kompetencji i aktywizację lokalnych
elit zaangażowanych w różnego rodzaju reformy, w szczególności w re-
formy samorządowe.
Projekty te często uwzględniają nie tylko przedstawicieli ukraińskich
organizacji pozarządowych, ale również władze lokalne. Takie wspólne
projekty mają na celu wzmocnienie roli ukraińskich organizacji pozarzą-
dowych i postrzegania ich przez społeczeństwo jako istotnego partnera
dla administracji lokalnej kształtującego sferę publiczną. Ponadto, dzięki
takim projektom władze lokalne dostrzegają znaczenie organizacji po-
zarządowych jako istotnego aktora lokalnego, który nie tylko kształtuje
postawy obywatelskie i społeczne, ale także może mieć istotny wkład
w rozwój inicjatyw publicznych. Nadal organizacje, które wykazują za-
interesowanie sprawami publicznymi i wolę brania udziału w procesach
decyzyjnych, traktowane są z dużą nieufnością przez władze lokalne.
Dlatego wspólne projekty mają na celu podniesienie poziomu dialogu
pomiędzy władzami a lokalną społecznością reprezentowaną przez orga-
nizacje społeczne, co z kolei przyczyni się do zwiększenia udziału tych
ostatnich w planowaniu, realizacji oraz kontroli działań lokalnych.
8
  Przykładem projektu, w którym znajdują się dwaj ukraińscy partnerzy – jeden
z Zachodu i drugi ze Wschodu to projekt zainicjowany przez FRDL 2007/2008 w Kra-
kowie i wdrażany z ukraińską organizacją pozarządową z Iwano-Frankowska a innym
NGO ze wschodniego obwodu, Doniecka. Projekt zatytułowany „Jestem obywate-
lem: kształtowanie postaw obywatelskich wśród młodzieży na Ukrainie” adresowany
był do młodych ludzi w Doniecku o dotyczył aktywizacji i zwiększania świadomości
na temat problemów społecznych i lokalnych. Na podstawie listy projektów otrzyma-
nej od organizacji.
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 251
Projekty, które łączą przedstawicieli ukraińskich i polskich działaczy
organizacji, ukraińskich partii politycznych, władz lokalnych, regional-
nych czy państwowych stwarzają również szansę do dyskusji, wymiany
poglądów co sprzyja możliwości wypracowania lepszych rozwiązań. Ko-
rzyści płynące z takiej współpracy dla jednostek samorządu terytorialne-
go to przede wszystkim: zwiększenie możliwości efektywnego świadcze-
nia usług publicznych, bardziej gospodarne wykorzystanie posiadanych
zasobów oraz lepsze dopasowanie do potrzeb i wymagań lokalnej spo-
łeczności. Ponadto, taka współpraca sprzyja również wizerunkowi władz
lokalnych, szczególnie we wschodniej Ukrainie, gdzie społeczeństwo
nadal jest zdystansowane i nieufne w stosunku do rządzących. Uczest-
nictwo lokalnych urzędników w projektach organizacji pozarządowych
przyczynia się do postrzegania ich przez lokalną społeczność jako otwar-
tych, dostępnych i bardziej „ludzkich”.
Wsparcie w celu wzmocnienia niezależnych mediów było i nadal jest
również istotnym obszarem działalności polskich organizacji pozarządo-
wych na Ukrainie. Niemniej jednak wyłania się jedna z podstawowych
różnic – biorąc pod uwagę silną propagandę i indoktrynację w tradycyj-
nych mediach (państwowych) i ich całkowite podporządkowanie się re-
żimowi Łukaszenki, wspieranie niezależnych stacji telewizyjnych, prasy
oraz dziennikarzy jest bardzo trudne, a praktycznie nawet niewykonal-
ne. Natomiast w przypadku Ukrainy, działalność w obszarze wspierania
niezależnych mediów i dziennikarzy jest możliwe i miało miejsce już
przed Pomarańczową Rewolucją. Projekty wspierania wolnych mediów
i wolności słowa nadal skupiają się na szkoleniu dziennikarzy, wierząc
że niezależne media zatrudniające kompetentnych dziennikarzy, to jeden
z filarów demokratycznego państwa. Treningi mają na celu zwiększenie
zainteresowania dziennikarzy tematyką lokalną charakterystyczną dla da-
nego regionu i rozwinięcie umiejętności dziennikarzy do podejmowania
dyskusji na temat lokalnych reform. Ponadto, w ramach projektów wspie-
rających media, polskie organizacje dziennikarskie przekazują swoje do-
świadczenie w walce z korupcją, sprawowaniem kontroli nad instytucja-
mi publicznymi i promocji swoich działań w społeczeństwie.
Biorąc pod uwagę obecną sytuację na Ukrainie projekty również do-
stosowują się do aktualnych potrzeb społeczeństwa. W ostatnich czasach
można zaobserwować wzrost projektów mających na celu wspieranie
dziennikarstwa śledczego w ukraińskich mediach regionalnych i lokal-
nych. Dziennikarze zdobywają wiedzę i uczą się jak stać na straży re-
form samorządowych i decentralizacji władzy oraz ograniczać ryzyko ich
252	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
niepowodzenia bądź pokazywać obszary, w których zachodzą nadużycia.
Ponadto, w czasach wojen informacyjnych i konfliktów, dziennikarze
szczególnie z terenów Ukrainy objętych inwazją rosyjską, uczą się swo-
jej nowej roli.
Wspieranie mediów oparte jest na podstawowym założeniu, że wolne
media i wolność słowa są jednym z najważniejszych elementów demokra-
cji. Organizacje pozarządowe dostrzegają we współpracy z dziennikarza-
mi szansę w zwiększaniu transparentności działań władz, przyczyniając
się do budowy społecznego zaufania, tak jak to miało miejsce w Polsce
w trakcie transformacji, dlatego uznają za istotne przekazanie tego do-
świadczenie innym państwom z regionu.
Nowe wyzwania i możliwości, które pojawiły się na Ukrainie po Po-
marańczowej Rewolucji dały nowe pomysły na współpracę polskich or-
ganizacji pozarządowych i ukraińskiego społeczeństwa obywatelskiego.
Wprawdzie Ukraina podpisała z Unią Europejską układ o partnerstwie
i współpracy w latach 90-tych, dopiero relacje porewolucyjne spowodo-
wały obranie bardziej pro-europejskiego kursu w polityce nowego rządu
który złożył oświadczenie o ubieganie się o członkostwo w UE. Popular-
ne były projekty, które miały na celu podniesienie świadomości i wiedzy
na temat Unii Europejskiej, a przez to zwiększające poparcie społeczeń-
stwa i klasy rządzącej dla integracji europejskiej. Projekty miały pomóc
władzom w stworzeniu odpowiednich struktur umożliwiających dialog
polityczny z Brukselą, ułatwienie Ukrainie dostosowania się do unij-
nych norm i wartości, a obywatelom uświadomienie korzyści płynących
z większej współpracy z UE.
Mając duże doświadczenie we wprowadzaniu polskiego społeczeń-
stwa do struktur unijnych, polskie organizacje pozarządowe upatrują
w bliższej integracji z Unią możliwość umocnienia i konsolidacji proce-
sów demokratyzacyjnych. Niemniej jednak projekty o tematyce unijnej
wynikały z samego zainteresowania i chęci ukraińskiego społeczeństwa
do zbliżenia się do Unii Europejskiej. Powstało wiele projektów w któ-
rych polskie organizacje dzieliły się swoim doświadczeniem, takim jak
tworzenie w szkołach tzw. Szkolnych Klubów Europejskich, w którym
nauczyciele oraz uczniowie zdobywali i wzmacniali swoją wiedzę o histo-
rii, kulturze i instytucjach Unii Europejskiej. Wiele programów dotyczą-
cych integracji z UE kierowanych było do młodych ludzi, a także pracow-
ników służby cywilnej na szczeblu centralnym i lokalnym, dziennikarzy
i think tanków, którzy poprzez spotkania warsztatowe z zakresu edukacji
europejskiej nie tylko zdobywali wiedzę na temat integracji europejskiej,
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 253
ale również przygotowywali się do sprostania wymaganiom związanym
z perspektywą ściślejszej współpracy, a nawet przyszłego członkostwa
Ukrainy w UE. Demonstracje 21 listopada 2013 roku przeciwko odrocze-
niu przez prezydenta Wiktora Janukowycza podpisania umowy stowarzy-
szeniowej z UE, które przerodziły się w rewolucję na Placu Niepodległo-
ści, doprowadzając do przewrotu, pokazały że społeczeństwo ukraińskie
jest świadome korzyści płynących z integracji z Unią Europejską.
Obecne wyzwania będące pokłosiem rewolucji Euromajdanu takie
jak kryzys krymski oraz prorosyjski separatyzm we wschodniej i połu-
dniowej części Ukrainy, w wyniku którego zagrożona jest suwerenności
Ukrainy, mają swoje odzwierciedlenie w działalności polskich organiza-
cji pozarządowych na Ukrainie. Popularne stały się projekty kierowane
do społeczności lokalnych wschodnich i południowych regionów Ukra-
iny w celu wsparcia prodemokratycznych środowisk ukraińskich. Dzia-
łania mają nie tylko charakter informacyjny, ale mają również służyć
wypracowaniu lokalnych inicjatyw obywatelskich, wzmacnianie dialogu
pomiędzy społeczeństwem a władzami w celu opracowania konkretnych
strategii działań środowisk prodemokratycznych oraz przygotowania pla-
nu działań niezbędnych do przeprowadzenia reform. Taki trend można
zauważyć nie tylko wśród projektów finansowanych przez Fundację So-
lidarności Międzynarodowej z funduszy pomocy rozwojowej w ramach
obszaru wspierania demokracji, ale także wśród projektów finansowa-
nych przez Polsko-Amerykańską Fundację Wolności.
Tabela 1 w sposób syntetyczny ujmuje rodzaje projektów organizacji
pozarządowych skierowanych do Białorusi i Ukrainy. Należy również
podkreślić, że istnieją projekty wsparcia demokracji, które nie uwzględ-
niają specyfiki kraju partnerskiego. Do takich projektów należą wizyty
studyjne, staże, stypendia i inne projekty edukacyjne, które mają miej-
sce w Polsce i są skierowane do wielu uczestników krajów Partnerstwa
Wschodniego. Oczywiście organizatorzy, biorąc pod uwagę specyfikę
kraju w momencie rekrutacji i dotarcia do potencjalnych uczestników, ale
treści przekazywane i wiedza merytoryczna jest uniwersalna dla wszyst-
kich odbiorców.
Podsumowując, z analizy zebranej dokumentacji, pogłębionej o prze-
prowadzone wywiady i lata współpracy z organizacjami pozarządowy-
mi, wyłania się konkluzja, że polskie organizacje pozarządowe aktywnie
dzielą się swoim doświadczeniem transformacji systemowej, a współpra-
ca uwzględnia tło historyczne, polityczne, społeczne i kulturowe krajów,
które są beneficjentami wsparcia. Dla wsparcia hipotezy, że projekty
254	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
polskich organizacji pozarządowych są efektywne i że mogą przyczynić
się do szerzenia demokracji w regionie, przedstawiona zostanie krytyka
wypracowanych technik przez zachodnich donatorów.
Tabela 1
Wspieranie demokracji przez polskie organizacje pozarządowe
z uwzględnieniem sytuacji politycznej kraju odbiorcy
Białoruś Ukraina
Współpraca z zdelegalizowanymi organi-
zacjami prodemokratycznymi i/lub bezpo-
średnio z młodymi ludźmi, nauczycielami,
rodzicami oraz lokalnymi liderami.
Współpraca z organizacjami pozarządo-
wymi, władzami lokalnymi, mediami,
niezależnymi dziennikarzami, instytutami
badawczymi, think tankami.
Projekty mające pośredni charakter demo-
kratyzujący – działania w sferach edukacji,
kultury, turystyki i inicjatyw lokalnych.
Projekty wspierające zmiany systemowe,
zwiększenie możliwości państwa i jego in-
stytucji.
Rozwój kapitału społecznego i ludzkiego. Zwiększanie legitymizacji i przejrzystości
administracyjnej sektora publicznego po-
przez projekty pomiędzy społeczeństwem
a władzami.
Działania mające na celu zwiększenie po-
czucia przynależności i solidarności spo-
łecznej.
Działania mające na celu jednoczenie spo-
łeczeństwa ukraińskiego, w którym silnie
zaznacza się zróżnicowanie historyczne,
językowe, kulturowe i polityczne (projekty
Zachód-Wschód).
Rozwój lokalny i zwiększanie uczestnictwa
w życiu społecznym.
Podniesienie świadomości społeczeństwa
na temat celowości decentralizacji władzy
politycznej.
Promowanie białoruskiej tożsamości naro-
dowej.
Podniesienie świadomości i wiedzy na te-
mat Unii Europejskiej, a przez to zwiększa-
nie poparcia społeczeństwa i klasy rządzą-
cej dla integracji europejskiej.
Tworzenie nowych mediów elektronicz-
nych jako źródeł informacji i komunikacji.
Wzmacnianie niezależnych stacji telewi-
zyjnych, prasy oraz dziennikarzy.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie analizy projektów polskich organizacji poza-
rządowych.
Próba ewaluacji wpływu pomocy demokratyzacyjnej
polskich organizacji pozarządowych
Jedną z najczęstszych krytyk, która pojawia się w badaniach nad
wspieraniem demokracji przez świat zachodni w innych państwach post-
komunistycznych jest to, że darczyńcy niewiele zrobili w celu dostoso-
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 255
wania projektów do warunków krajowych i lokalnych kraju odbiorcy.
Badacze twierdzą, że zachodnie organizacje działały mając niewielką
wiedzę na temat kraju partnerskiego, narzucały zachodnie praktyki i roz-
wiązania, zaniedbując jego uwarunkowania historyczne, kulturowe i spo-
łeczne. Promując społeczeństwo obywatelskie przeoczyły fakt, że spo-
łeczeństwo obywatelskie jest agregatem lokalnych potrzeb i interesów
oraz lokalnej kultury i polityki. Co więcej, badacze zwracają uwagę na
to że świadczące pomoc zachodnie organizacje niewiele wiedząc o prze-
mianach demokratycznych starały się stosować te same wzorce wspar-
cia w każdym kraju i wymuszały na krajach partnerskich korzystających
z pomocy do pokonania tej samej drogi transformacji, niezależnie od pa-
nujących warunków społecznych i politycznych. Programy opracowane
w zachodnich stolicach nie uwzględniały specyfiki każdego kraju z osob-
na, ani co jest pożądane i możliwe w tych krajach. Ponieważ demokra-
tyzacja jest odmiennym doświadczeniem w różnych krajach i regionach,
pomoc demokratyzacyjna powinna być dostosowana do kraju odbiorcy
(Aksartova, 2005; Carothers, 1999, 2004, 1999; Grugel, 1999; Hadenius,
Uggla, 1998; Henderson, 2002, s. 155; Henderson, 2000, 2003; McMa-
hon, 2002, 2004; Narozhna, 2004; Mendelson, Glenn, 2002, s. 4; Otta-
way, 2003; Ottaway, Chung, 1999; Quigley, 2000, s. 192; Siegel, Yancey,
1992, s. 57–58; Sundstrom, 2006).
Współpraca partnerska polskich organizacji pozarządowych z gru-
pami społecznymi na Ukrainie i Białorusi kontrastuje z modelem stoso-
wanym często w Polsce na początku lat 90-tych, znanym jako „Bryga-
dy Marriotta” („The Marriott Brigade”) (Wedel, 1998; Kieżun, 2011).
W przeciwieństwie do zachodnich doradców przybywających do Polski
na zlecenie międzynarodowych instytucji finansowych i dawców pomo-
cy rozwojowej w celu prowadzenia szkoleń w hotelu Marriott na temat
zmian demokratycznych i budowy gospodarki wolnorynkowej, nie ro-
zumiejąc i nie znając polskich realiów, współpraca partnerska ma swoją
przewagę, ponieważ poprzez angażowanie społeczności obywatelskiej
istnieją szanse, że projekty będą lepiej dopasowane, uwzględniając kon-
tekst krajowy w kraju odbiorcy. Dodatkowo, będąc częścią opozycji i ma-
jąc doświadczenie związane z działalnością w podziemiu podczas reżimu
autorytarnego działacze polskich organizacji pozarządowych uważają, że
są przygotowani do pracy na Białorusi oraz do radzenia sobie z przeszko-
dami ze strony białoruskiego reżimu i wydają się nie zrażać technikami
represji i prowokacji służb specjalnych. Tak więc, ze względu na lepszą
znajomość sąsiadujących partnerów i rozumienia wewnętrznych warun-
256	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
ków, norm i sytuacji politycznej, projekty polskich organizacji pozarzą-
dowych dotyczące Białorusi i Ukrainy mają szansę być bardziej skutecz-
ne niż inne strategie w zakresie pomocy demokracji.
W wyniku partnerstwa tworzona jest również tzw. „własność lokal-
na” (local ownership) projektów pomocowych (Carothers, 1999; Quigley,
2000), czyli wiedza i narzędzia udostępniane przez donorów pomocy po-
winny znajdować się w rękach społeczności lokalnej, której te projekty do-
tyczą nie tylko podczas wdrażania projektu, ale i po realizacji projektu.
Gdy zachodni donatorzy zapewniali, że przekazują pomoc na wspar-
cie społeczeństwa obywatelskiego, zazwyczaj odnosili się to do wspar-
cia dla organizacji pozarządowych (Carothers, 1999, s. 210; Raik, 2006,
s. 175; Hadenius, Uggla, 1996; Mitilin, 1998; USAID Mission to Poland
Europe and Eurasia, 1999). Niewątpliwie organizacje pozarządowe są
ważnym elementem społeczeństwa obywatelskiego, ponieważ pomaga-
ją obywatelom w rozwiązywaniu problemów społecznych, lobbują rząd
w imieniu obywateli, promują świadomość i wywierają nacisk na przej-
rzystość w rządzie i biznesie. Niemniej jednak nie mogą i nie powinny
być celem samym w sobie, a w krajach w których stosowane są represje
w stosunku do niezależnych organizacji, w wyniku czego przestają one
istnieć, stawianie znaku równości pomiędzy wspieraniem społeczności
obywatelskiej a organizacjami pozarządowymi jest nieadekwatne (Hen-
derson, 2000, 2003; Carothers, 2004; Rose-Ackerman, 2007). Jak zostało
to przedstawione w poprzedniej sekcji, polskie organizacje pozarządowe,
zwłaszcza w przypadku współczesnej Białorusi, gdzie wolność organi-
zacji niezależnych jest ograniczona, starają się dotrzeć do różnych grup
społecznych. Również w przypadku Ukrainy, większość przedstawicieli
polskich organizacji pozarządowych jest przekonana, że ich współpra-
ca ze studentami, nauczycielami i innymi organizacjami społecznymi
w pewnym stopniu miała wpływ na to co wydarzyło się w 2004 roku
na Ukrainie. W Pomarańczowej Rewolucji brali udział ludzie, którzy
podczas dziesięcioletniego okresu poprzedzającego te wydarzenie mieli
szansę na kontakt z polskim społeczeństwem obywatelskim.
Uczeni uważają, że wspieranie powiązań pomiędzy obywatelami oraz
z innymi grupami społeczeństwa obywatelskiego ma zasadnicze znacze-
nie zarówno dla budowania i umacniania społeczeństwa obywatelskiego
(McMahon, 2000, s. 253; Henderson, 2002; Richter, 2002; Wilde, 2002,
s. 433). Niemniej jednak jedną z istotnych krytyk pomocy, której udzie-
lały państwa i organizacje świata zachodniego było brak tworzenia sieci
powiązań pomiędzy grupami społecznymi. Pomoc zagraniczna powodo-
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 257
wała, że te organizacje w krajach odbiorców które otrzymywały środki
finansowe na projekty były również głównymi beneficjentami. Spowo-
dowało to dysproporcje pomiędzy tymi organizacjami, które miały łatwy
i stały dostęp do środków zagranicznych, a tymi które takiej pomocy nie
otrzymywały („the haves and the have-nots”), ponieważ nie były wy-
starczająco duże albo nie potrafiły napisać wniosków o pomoc w języku
angielskim (Henderson, 2003, s. 10; Narozhna, 2004, s. 248). Brak sieci
powiązań może doprowadzić do zaniku nawyków rozwijania współpracy,
solidarności i zaufania wśród obywateli, jak również marginalizacji grup
społeczeństwa obywatelskiego (Henderson, 2002).
Biorąc pod uwagę tę krytykę, można powiedzieć że współpraca na za-
sadach partnerstwa, którą stosują polskie organizacje pozarządowe wyda-
je się być lepszą strategią, ponieważ ułatwia powstawanie wewnętrznych
powiązań pomiędzy grupami społeczeństwa obywatelskiego w kraju od-
biorcy. Poprzez nakłanianie stałych organizacji partnerskich do poszuki-
wania partnerów z innych terenów Ukrainy i adresowanie projektów do
nowych grup społeczeństwa obywatelskiego z innych lokalizacji, przy-
czyniają się do ekspansji sektora pozarządowego i powstania nowych
więzi, a przez to budowania kapitału społecznego. Takimi projektami są,
wspomniane we wcześniejszych fragmentach artykułu, projekty łączące
zachodnią i wschodnią Ukrainę.
Projekty organizacji pozarządowych nie tylko wiążą się z korzy-
ściami, jakie wynikają ze współpracy partnerskiej i tworzenia sieci
pomiędzy grupami społeczeństwa obywatelskiego, ale również z do-
świadczeniem, którym sąsiadujący partnerzy mogą podzielić się. To do-
świadczenie i wiedza wydaje się być bardziej istotne po drugiej stronie
granicy, niż w krajach geograficznie odległych, często z powodu histo-
rycznej przeszłości i kultury, którą sąsiedzi zazwyczaj dzielą (Carothers,
1999, s. 267). Działacze polskich organizacji pozarządowych uważają,
że ich własne doświadczenie reform demokratycznych i wolnorynko-
wych jest bardziej przydatne w krajach sąsiednich, niż gdzie indziej. Na
przykład, FRDL brała udział w przygotowaniu polskich reform admi-
nistracyjnych, które są uważane za jedne z najbardziej udanych reform
w regionie postkomunistycznym (Regulska, 1998). Mając to doświad-
czenie i zaangażowanie, FRDL podjęła wysiłki, aby przekazać swoje
doświadczenie do krajów, w których reforma samorządowa jest przed-
miotem dyskusji lub jest w interesie publicznym. Wkład FRDL oraz
Instytutu Spraw Publicznych na rzecz rozwoju samorządności lokalnej
w regionie postkomunistycznym polegał na przeprowadzaniu szkoleń
258	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
organizowanych dla pracowników sektora publicznego państw-bene-
ficjentów i partii politycznych, jak również tłumaczeń i publikowania
polskiej ustawy o reformie administracyjnej w kilku językach regionu
postsowieckiego, w tym nawet na język białoruski i azerski. Podobnie,
ponieważ polskie NGO były aktywne w  przygotowaniu członkostwa
Polski w Unii Europejskiej oraz rozpowszechnianiu informacji na temat
UE, dziś dzielą się swoimi doświadczeniami z ukraińskimi partnerami,
jak przedstawiono wcześniej w artykule.
Wreszcie, we wspieraniu demokracji badacze uznają, że budowa-
nie zrównoważonego społeczeństwa obywatelskiego wymaga ciągłości
w finansowaniu i utrzymywaniu długoterminowej współpracy (Siegel,
Yancey, 1992; Ottaway, Chung, 1999; Quigley, 2000; Henderson, 2003,
s. 153; Jarábik, 2006, s. 86). Według Tudoroiu (Tudoroiu, 2007, s. 340)
krótkoterminowe zagraniczne finansowanie może pomóc w rozwoju or-
ganizacji pozarządowych, ale nie wystarczy na tyle, aby zapewnić rozpo-
wszechnianie na szeroką skalę wartości demokratycznych wśród społecz-
ności i szybki rozwój społeczeństwa obywatelskiego. Jedną z głównych
korzyści wynikających z partnerstwa organizacji pozarządowych ze spo-
łeczeństwem obywatelskim jest długoletni i trwały charakter współpracy,
który może w większym stopniu przyczynić się do przenikania i wywo-
łania zmiany poglądów i wzorców zachowań osób zaangażowanych we
współpracę.
Relacje polskich organizacji pozarządowych z ukraińskimi organi-
zacjami pozarządowymi lub grupami społeczeństwa obywatelskiego na
Białorusi, które nieprzerwanie trwają od wielu lat mogą przyczynić się
do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i przynieść zamierzone efekty.
W wywiadach,przedstawicielepolskichorganizacjipozarządowychzapy-
tani o rezultaty ich działalności wskazywali mierzalny wpływ projektów,
tj. wskazywali zmiany w danej szkole, wsi lub mieście, które powstały
w wyniku ich współpracy z organizacjami lokalnymi, takie jak utworze-
nie rady dla rodziców w szkole, zespół obsługi klienta w ratuszu, szkolne
kluby europejskie itp. Niemniej jednak są wyniki, które są trudno mie-
rzalne, ale na które trzeba spojrzeć z perspektywy dziesięciu lat, zwłasz-
cza jeśli dotyczy to takich projektów jak stypendia, staże, szkolenia, które
wiążą się ze zmianą opinii, postaw i aktywizacją. Naukowcy sugerują,
że wyniki projektów demokratyzacyjnych można również mierzyć nie
tylko poprzez poszukiwanie wpływu na instytucje lub w społeczeństwie
jako całości, ale także poprzez poszukiwanie zmian w życiu ludzi, czy-
li beneficjentów tych projektów (Quigley, 1997; Richter, 2002, s. 56).
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 259
Działacze polskich organizacji pozarządowych podają liczne przykłady
zmian w postawach i aktywizacji białoruskich czy ukraińskich partnerów
oraz uczestników projektów, które można przypisać wpływowi działań
organizacji. Za przykład podają ukraińskich działaczy społeczeństwa
obywatelskiego, którzy uczestniczyli w pomarańczowej rewolucji, czy
dziennikarzy, którzy zaczęli pisać artykuły o tematyce lokalnej lub by-
łych uczestników projektu, którzy podjęli wysiłki, aby dokonać pewnych
zmian w ich własnej społeczności.
Tabela 2
Potencjał polskiej pomocy demokratyzacyjnej
w dyfuzji demokratycznych idei i postaw
Negatywne strony wspierania
demokracji
Pozytywne strony wspierania
demokracji przez polskie organizacje
pozarządowe
Bezosobowe relacje donor-odbiorca. Partnerskie relacje w realizacji projektów.
Wiedza i narzędzia w rękach donorów bądź
organizacji działających na zlecenie.
Tworzenie „własności lokalnej”.
Podejście szablonowe bez uwzględnienia
specyfiki kraju odbiorcy.
Uwzględnienie tła historycznego, politycz-
nego, społecznego i kulturowego.
Uniwersalne podejście do faz rozwoju de-
mokracji.
Uwzględnienie kontekstu krajowego i lo-
kalnego w procesie demokracji.
Brak wzorców do naśladowania; nieade-
kwatność doświadczenia kraju donora.
Przydatność doświadczenia reform demo-
kratycznych i wolnorynkowych.
Wspieranie wyłącznie NGO. Wsparcie dla różnych grup społecznych,
nie tylko dla organizacji pozarządowych.
Dzielenie społeczeństwa obywatelskiego. Tworzenie sieci powiązań pomiędzy grupa-
mi społecznymi.
Myślenie projektowe. Długoletni i trwały charakter współpracy.
Krótkotrwałe finansowanie. Ciągłość finansowania projektów.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie krytyki modelów wspierania demokracji w li-
teraturze przedmiotu i własnej analizie działalności polskich organizacji pozarządowych
na Białorusi i Ukrainie.
Podsumowanie
Artykuł pokazuje, że projekty polskich organizacji pozarządowych na
Białorusi i Ukrainie oparte są na zasadzie partnerstwa i trwałości współ-
pracy, dlatego poprzez powiązania i ścisłą współpracę społeczeństwo
obywatelskie ma większe szanse przetrwania. Przeprowadzone bada-
nia pokazują przede wszystkim ważną rolę organizacji pozarządowych
260	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
w promowaniu demokracji, a w szczególności ich zdolność dotarcia do
społeczeństwa obywatelskiego w krajach partnerskich. Poprzez lepsze
zrozumienie obecnej sytuacji partnerskich organizacji pozarządowych
jako organizatorów i młodych ludzi jako uczestników, projekty te zwięk-
szają swoją skuteczność.
Z analizy przeprowadzonych wywiadów oraz zebranej dokumentacji
wynika, że młode kraje demokratyczne aktywnie dzielą się swoim do-
świadczeniem transformacji systemowej, a współpraca uwzględnia tło
historyczne, polityczne, społeczne i kulturowe krajów, które są benefi-
cjentami wsparcia. Współpraca pomiędzy polskim społeczeństwem de-
mokratycznym a prodemokratycznymi grupami na Białorusi może być
najbardziej skuteczną formą wspierania demokracji w tym kraju. Wynika
to z tego, że takie powiązania pomiędzy społecznościami sprzyjają wpro-
wadzaniu na Białorusi nowych rozwiązań, które bez tej współpracy nigdy
by nie powstały. Polskie organizacje pozarządowe uznają, że powodze-
nie wysiłków związanych ze wspieraniem społeczeństwa obywatelskiego
w innych państwach postkomunistycznych jest możliwe tylko we współ-
pracy z podmiotami krajowymi w kraju partnerskim.
Ponadto, przeprowadzone badania pokazują, że polskie organizacje
pozarządowe, które jeszcze niedawno były odbiorcami pomocy rozwo-
jowej, w oparciu o własne doświadczenia mają szansę uniknąć błędów
popełnianych przez zachodnich donatorów. Organizacje pozarządowe
wydają się lepiej zdawać sobie sprawę z wyzwań, jakie niesie za sobą
tego typu współpraca. Rezygnując z „narzucania demokracji” i ekspor-
tu „gotowych rozwiązań” dla krajów na różnym etapie procesu demo-
kratycznego, na rzecz dzielenia się własnymi doświadczeniami i asysto-
wania w implementacji projektów, ujawniły duży potencjał współpracy
partnerskiej społeczeństwa obywatelskiego w dyfuzji demokratycznych
idei i postaw.
Podsumowując, projekty organizacji pozarządowych oparte na zasa-
dzie partnerstwa, mają szanse być skuteczne z następujących względów:
1) dostosowują działania do sytuacji politycznej, kontekstu i sytuacji
partnera; 2) mają szacunek dla specyfiki kulturowej państw, dzięki czemu
wdrażane zmiany bardziej odpowiadają na określone potrzeby; 2) biorą
pod uwagę współpracę nie tylko z NGO, ale z różnymi grupami spo-
łecznymi; 3) mają na celu długoterminową współpracę. Bliskość geogra-
ficzna jest kolejnym ważnym czynnikiem, którego nie można pominąć
w analizie projektów polskich organizacji pozarządowych, gdyż ułatwia
on dyfuzję norm, postaw i wartości demokratycznych.
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 261
Bibliografia
AFP (Agence France Presse) (2007), Thousands Rally in Kiev against President,
April 2.
Aksartova S. (2005), NGO Diffusion in the former Soviet Union and its Effects, w:
Civil. Society from Abroad: U.S. Donors in the Former Soviet Union, PhD
Dissertation, Department of Sociology, Princeton University.
Azpuru D. i in. (2008), Trends in Democracy Assistance: What Has the United States
Been Doing?, „Journal of Democracy”, nr 19 (2), ss. 150–159.
Bernard A., Helmich H., Lehning P. B. (1998), Civil Society and International De-
velopment, North-South Centre of the Council of Europe and Development
Centre Studies of the Organization for Economic Co-operation and Develop-
ment, Paris.
Bernhard M. (1993), Civil Society and Democratic Transition in East Central Europe,
„Political Science Quarterly”, nr 108 (2), ss. 307–326.
Bunce V. J., Wolchik S. L. (2006), International Diffusion and Postcommunist Elec-
toral Revolutions, „Communist and Post-Communist Studies”, nr 39 (3),
ss. 283–304.
Burnell P. (1996), Politics and the Effectiveness of Foreign Aid, „European Economic
Review”, nr 40, ss. 289–329.
Burnell P. (2000), Democracy Assistance: International Co-operation for Democrati-
zation, Frank Cass Co Ltd., London–Portland.
Carothers T. (1999), Aiding Democracy Abroad: The Learning Curve, Carnegie En-
dowment for International Peace, Washington DC.
Carothers T. (2004), Critical Mission: Essays on Democracy Promotion, Carnegie
Endowment for International Peace, Washington DC.
Checkel J. T. (2005), International Institutions and Socialization in Europe: Introduc-
tion and Framework, „International Organization”, nr 59.
Chernov V. (2008), Third Sector in Belarus, „Nashe Mneniye Internet Journal”, Fe-
bruary 18, http://www.nmnby.org/pub/0802/18m.html.
Diamond L., Plattner M. F. (2001), The Global Divergence of Democracies, The
Johns Hopkins University Press, Baltimore–London.
Diamond L. (1994), Rethinking Civil Society: Toward Democratic Consolidation,
„Journal of Democracy”, nr 5 (3), ss. 4–17.
Diamond L. (1996), Toward Democratic Consolidation, w: The Global Resurgence of
Democracy, red. L. Diamond, M. F. Plattner, The Johns Hopkins University
Press, Baltimore.
Drążkiewicz-Grodzicka E. (2013), From a recipient to Donor: The Case of Polish
Developmental Cooperation, „Human Organization”, nr 72 (1), ss. 65–75.
Ekiert G., Kubik J. (1999), Rebellious Civil Society: Popular Protest and Democra-
tic Consolidation in Poland, 1989–1993, University of Michigan Press, Ann
Arbor.
262	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
Fundacja Stefana Batorego/Grupa Zagranica (2002), Działania polskich organizacji
pozarządowych adresowane do Białorusi, http://www.klon.org.pl/files/go-
2east.ngo.pl/public/dzialania_polskich_organizacji_pozarzadowych_adreso-
wane_do_Bialorusi.pdf, 15.05.2016.
Geremek B. (1996), Civil Society Then and Now, w: The Global Resurgence of De-
mocracy, red. L. Diamond, M. F. Plattner, The Johns Hopkins University
Press, Baltimore.
Grugel J. (1999), Democracy Without Borders: Transnationalization and Condition-
ality in New Democracies, Routledge, London.
Grupa Zagranica (2012), Demokracja i rozwój w perspektywie polskich organizacji
pozarządowych.
Hadenius A., Uggla F. (1998), Shaping North-South Centre of the Council of Europe
and Development Civil Society, w: Civil Society and International Develop-
ment, red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre of the
Council of Europe and Development Centre of the Organization for Economic
Co-operation and Development, Paris.
Henderson S. H. (2002), Selling Civil Society: Western Aid and the Nongovernmen-
tal Organization Sector in Russia, „Comparative Political Studies”, March,
nr 35, ss. 139–167.
Henderson S. (2000), Importing Civil Society: Foreign Aid and the Women’s Move-
ment in Russia, „Demokratizatsiya”, nr 8 (1), ss. 65–82.
Henderson S. (2003), Building Democracy in Contemporary Russia: Western Support
for Grassroots Organizations, Cornell University Press, Ithaca, NY.
Ishkanian A. (2008), Democracy Building and Civil society in Post-Soviet Armenia,
Routledge, London.
Jacoby W. (2006), Inspiration, Coalition, and Substitution: External Influences on
Postcommunist Transformations, „World Politics”, nr 58 (4), ss. 623–651.
Jarábik B. (2006), International Democracy Assistance to Belarus: An Effective
Tool?, w: Prospects for Democracy in Belarus, red. J. Forbrig, D. R. Marples,
P. Demeš, The German Marshall Fund of the United States and Heinrich Boll
Stiftung, Washington DC.
Keck M. E., Sikkink K. (1998), Activists Beyond Borders: Advocacy Networks in
International Politics, Cornell University Press, Ithaca–London.
Kieżun W. (2011), Patologia transformacji, Wydawnictwo Poltext, Warszawa.
Kucharczyk J., Lowitt J. (2008), Democracy’s New Champions: European Democra-
cy Assistance after EU Enlargement, PASOS, Praga.
Kugiel P. (2011), V4 Development Cooperation: Challenges and Prospects for Com-
mon Actions, „PISM Bulletin”, nr 102 (319).
Kuzio T. (2007), Political Tourism and Managed Civil Society in Ukraine, „Eurasia
Daily Monitor”, May 22, nr 4 (100), http://www.jamestown.org/single/?no_
cache=1&tx_ttnews%5Btt_news%5D=32759.
Kuzio T. (2006), Everyday Ukrainians and the Orange Revolution, w: Revolu-
tion in Orange: The Origins of Ukraine’s Democratic Breakthrough, red.
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 263
A. Åslund, M. McFaul, Carnegie Endowment for International Peace, Wa-
shington DC.
Lancaster C. (2007), Foreign Aid: Diplomacy, Development, Domestic Politics, Uni-
versity of Chicago Press, Chicago.
Lehning P. B. (1998), Towards a Multi-cultural Civil Society: The Role of Social Ca-
pital and Democratic Citizenship, w: Civil Society and International Deve-
lopment, red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre
of the Council of Europe and Development Centre of the Organization for
Economic Co-operation and Development, Paris.
Lenzi M. (2002), Lost civilization: the thorough repression of civil society in Belarus,
„Demokratizatsiya”, vol. 10, nr 3, ss. 401–424.
Lightfoot S., Szent-Ivantyi B. (2014), Reluctant Donors? The Europeanization of
International Development Policies in the New Member States, „Journal of
Common Market Studies”, vol. 52, nr 6, ss. 1–16.
Linz J. J., Stepan A. (1996), Problems of Democratic Transition and Consolidation:
Southern Europe, South America, and Post-Communist Europe, John Hop-
kins University Press, Baltimore.
McFaul M. (2005), Democracy Promotion as a World Value, „Washington Quarterly”,
nr 28 (1), ss. 147–163.
McMahon P. (2000), Building Civil Societies in East Central Europe: The Effect
of American Non-governmental Organizations on Women’s Groups, w: De-
mocracy Assistance: International Co-operation for Democratization, red.
P. Burnell, Frank Cass Co. Ltd., London–Portland.
McMahon P. (2002), International Actors and Women’s NGOs in Poland and Hun-
gary, w: The Power and Limits of NGOs: A Critical Look at Building De-
mocracy in Eastern Europe and Eurasia, red. S. E. Mendelson, J. K. Glenn,
Columbia University Press, New York.
McMahon P. (2004), Building Civil Societies in East Central Europe: The Effect of
American Non-governmental Organizations on Women’s Groups, w: Civil So-
ciety in Democratization, red. P. Burnell, P. Calvert, Routledge, New York.
Mendelson S. E. (2001), Democracy Assistance and Political Transition in Russia,
„International Security”, nr 25 (4), ss. 68–106.
Mendelson S. E., Glenn J. K. (2002), The Power and Limits of NGOs: A Critical Look
at Building Democracy in Eastern Europe and Eurasia, Columbia University
Press, New York.
Mitilin D. (1998), The NGOs Sector and its Role in Strengthening Civil Society and
Securing Good Governance, w: Civil Society and International Development,
red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre of the Coun-
cil of Europe and Development Centre of the Organization for Economic Co-
operation and Development, Paris.
MSZ (2008), Ministerstwo Spraw Zagranicznych Departament Współpracy Rozwo-
jowej. Raport Roczny 2008, https://www.polskapomoc.gov.pl/.../RAPORT_
ROCZNY_MSZ_2008_PL_maly.pdf.
264	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
MZS (2006), Ministerstwo Spraw Zagranicznych: Wieloletni program współpracy
rozwojowej na lata 2016–2020.
Narozhna T. (2004), Foreign Aid for a Post-Euphoric Eastern Europe: the Limitations
of Western Assistance in Developing Civil Society, „Journal of International
Relations and Development”, nr 7, ss. 243–266.
Ottaway M., Chung T. (1999), Debating Democracy Assistance: Toward a New Para-
digm, „Journal of Democracy”, nr 10 (4), ss. 9–113.
Ottaway M., Carothers T. (2000), Funding Virtue: Civil Society Aid and Democ-
racy Promotion, Carnegie Endowment for International Peace, Washing-
ton DC.
Petrova T. (2014), From Solidarity to Geopolitics: Support for Democracy Among
Postcommunist States, Cambridge University Press, Cambridge.
Pospieszna P. (2010a), When Recipients Become Donors: Polish Democracy Assist-
ance in Belarus and Ukraine, „Problems of Post-Communism”, nr 57 (4),
ss. 3–15.
Pospieszna P. (2010b), New EU Member States Taking the Lead in Democracy Aid:
The Polish Case, w: The European Union’s Neighborhood Challenge. Trans-
border cooperation, migration and Europeanization, red. K. Bachmann,
E. Stadtmuller, Wrocław University Press, Wrocław.
Pospieszna P. (2014), Democracy Assistance from the Third Wave: Polish Engage-
ment in Belarus and Ukraine, The University of Pittsburgh Press.
Quigley K. F. F. (1997), For Democracy’s Sake: Foundations and Democracy Assist-
ance in Central Europe, Woodrow Wilson Center Special Studies, Washing-
ton DC.
Quigley K. F. F. (2000), Lofty Goals, Modest Results: Assisting Civil Society, w:
Funding Virtue: Civil Society and Democracy Promotion, red. M. Ottaway,
T. Carothers, Carnegie Endowment for International Peace, Washington DC.
Rada Unii Europejskie (2005), External Relations Council: Accelerating progress
Towards Achieving the Millenium development Goals, http://www.unmillen-
niumproject.org/documents/EUExternalRelations24May.pdf, 16.05.2016.
Raik K. (2006), Making Civil Society Support Central to EU Democracy Assist-
ance, w: Prospects for Democracy in Belarus, red. J. Forbrig, D. R. Marples,
P. Demeš, The German Marshall Fund of the United States and Heinrich Boll
Stiftung, Washington DC.
Regulska J. (1998), The rise and fall of public administration reform in Poland: why
bureaucracy does not want to be reformed, w: Local Development and Public
Administration in Transition, red. M. Barlow, I. Lengyel, R. Welch, J. Attila,
University: Szeged, Hungary.
Richter J. (2002), Promoting Civil Society?: Democracy Assistance and Russian Wom-
en’s Organizations, „Problems of Post-Communism”, nr 48 (1), ss. 30–41.
Rose-Ackerman S. (2007), From Elections to Democracy: Building Accountable
Government in Hungary and Poland, Cambridge University Press.
ŚSP 3 ’16	 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji...	 265
Sannikov A., Kuley I. (2006), Civil Society and the Struggle for Freedom, w: Pros-
pects for Democracy in Belarus, red. J. Forbrig, D. R. Marples, P. Demeš,
The German Marshall Fund of the United States and Heinrich Boll Stiftung,
Washington DC.
Schifter M. (2000), Latin American Democratization: The Civil Society Puzzle, w:
Funding Virtue: Civil Society and Democracy Promotion, red. M. Ottaway,
T. Carothers, Carnegie Endowment for International Peace, Washington DC.
Sedogo P. F. (1998), Civil Society in Sub-Saharan Africa: How Can Western Coun-
tries Help Civil Society in Africa?, w: Civil Society and International De-
velopment, red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre
of the Council of Europe and Development Centre of the Organization for
Economic Co-operation and Development, Paris.
Schimmelfennig F., Engert S., Knobel H. (2006), International Socialization in Eu-
rope: European Organizations, Political Con-ditionality and Democratic
Change, Palgrave Macmillan, New York.
Siegel D., Yancey J. (1995), The Rebirth of Civil Society: The Development of the
Nonprofit Sector in East Central Europe and the Role of Western Assistance,
The Rockefeller Fund, New York.
Smith J., Chatfield C., Pagnucco R. (1997), Transnational Social Movements and
Global Politics: Solidarity Beyond the State, Syracuse University Press, New
York.
Sundstrom L. M. (2006), Funding Civil Society: Foreign Assistance and NGO Devel-
opment in Russia, Stanford University Press.
Tarrow S. (1998), Power in Movement: Social Movements and Contentious Politics,
Cambridge University Press.
Tarrow S. (2005), The New Transnational Activism, Cambridge University Press,
Cambridge.
Tudoroiu T. (2007), Rose, Orange, and Tulip: The Failed Post-Soviet Revolutions,
„Communist and Post-Communist Studies”, nr 40 (3), ss. 315–342.
USAID Mission to Poland Europe and Eurasia. USAID and the Polish Decade 1989–
1999, http://www.usaid.gov/pl/close-ou.htm#SHOWING%20SUPPORT%20
IN%20EVERY%20WAY%20POSSIBLE.
Usau P. (2007), Pro-Government Associations in Belarus. In Hopes, Illusions, Per-
spectives: Belarusian Society 2007, East European Democratic Center, War-
saw–Minsk.
Wedel J. R. (2001), Collision and Collusion: The Strange Case of Western Aid to
Eastern Europe, Palgrave for St. Martin’s Griffin, New York, NY.
Wilde C. (2002), The Challenge of Using NGOs as a Strategy for Engagement, w:
Independent Belarus: Domestic Determinants Regional Dynamics, and Impli-
cations for the West, red. M. M. Balmaceda, J. I. Clem, L. L. Tarlow, Ukrain-
ian Research Institute of Harvard University, The Davis Center for Russian
and Eurasian Studies, Cambridge.
266	 Paulina Pospieszna	 ŚSP 3 ’16
Democratization aid offered by Polish non-governmental organizations to
Belarus and Ukraine: premises and different forms of support
Summary
Supporting democracy or, in other words, a special kind of foreign aid aiming to
promote democratic ideas and attitudes, has been the domain of western democracies.
Therefore, the studies on aiding democracy have typically focused on the programs
of international organizations, governmental and non-governmental organizations and
foundations from the United States and Western Europe. Recently, the circle of ben-
efactors widened to include also the young democracies from Central and Eastern Eu-
rope – Poland, the Czech Republic, Slovakia and Hungary – the former recipients of
a similar support. The case study of Polish involvement in Ukraine and Belarus allows
the author of this paper to analyze the activities of Polish NGOs aiming to support
democracy in partner countries from 1990 to 2015. The objective is to examine the
reasons for Polish NGOs involvement in supporting democracy, the methods applied
to promote democratic ideas and attitudes and the nature of collaboration with civil
societies of partner countries.
Key words: democracy assistance, CEE, Belarus, Ukraine, NGOs

More Related Content

Similar to Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji pozarządowych skierowana do Białorusi i Ukrainy: przesłanki oraz różne formy wsparcia

Raport z badania Dobra Zmiana w Miastku
Raport z badania Dobra Zmiana w MiastkuRaport z badania Dobra Zmiana w Miastku
Raport z badania Dobra Zmiana w MiastkuWiesław Bełz
 
Serwisy z petycjami
Serwisy z petycjamiSerwisy z petycjami
Serwisy z petycjamiAnna Miotk
 
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnychJaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnychAgnieszka Stępińska
 
Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"
Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"
Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"magdagz
 
Grupa Zagranica - działalność rzecznicza
Grupa Zagranica - działalność rzeczniczaGrupa Zagranica - działalność rzecznicza
Grupa Zagranica - działalność rzeczniczamagdagz
 
Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...
Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...
Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...ngopl
 
Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...
Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...
Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...Małgorzata Sikora-Gaca
 
Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...
Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...
Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...Fundacja MY PACJENCI
 
Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013
Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013
Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013Fundacja "Merkury"
 
Maciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicach
Maciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicachMaciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicach
Maciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicachMałopolski Instytut Kultury
 
Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów na urząd Prezyd...
Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów  na urząd Prezyd...Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów  na urząd Prezyd...
Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów na urząd Prezyd...Agnieszka Stępińska
 

Similar to Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji pozarządowych skierowana do Białorusi i Ukrainy: przesłanki oraz różne formy wsparcia (20)

Raport z badania Dobra Zmiana w Miastku
Raport z badania Dobra Zmiana w MiastkuRaport z badania Dobra Zmiana w Miastku
Raport z badania Dobra Zmiana w Miastku
 
Multimedialny poradnik wolontariusza
Multimedialny poradnik wolontariuszaMultimedialny poradnik wolontariusza
Multimedialny poradnik wolontariusza
 
Serwisy z petycjami
Serwisy z petycjamiSerwisy z petycjami
Serwisy z petycjami
 
Serwisy z petycjami online
Serwisy z petycjami onlineSerwisy z petycjami online
Serwisy z petycjami online
 
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnychJaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
Jaka Polska w jakiej Europie? – analiza telewizyjnych audycji referendalnych
 
Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"
Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"
Prezentacja raportu "Polska Współpraca Rozwojowa 2011"
 
#EngagEUkraine
#EngagEUkraine#EngagEUkraine
#EngagEUkraine
 
Łukasz Dąbrowiecki - Uczestniczenie w praktyce
Łukasz Dąbrowiecki - Uczestniczenie w praktyceŁukasz Dąbrowiecki - Uczestniczenie w praktyce
Łukasz Dąbrowiecki - Uczestniczenie w praktyce
 
Leczenie raka
Leczenie rakaLeczenie raka
Leczenie raka
 
Kształtowanie relacji państwo–diaspora: przykład czarnogórski
Kształtowanie relacji państwo–diaspora: przykład czarnogórskiKształtowanie relacji państwo–diaspora: przykład czarnogórski
Kształtowanie relacji państwo–diaspora: przykład czarnogórski
 
Grupa Zagranica - działalność rzecznicza
Grupa Zagranica - działalność rzeczniczaGrupa Zagranica - działalność rzecznicza
Grupa Zagranica - działalność rzecznicza
 
Abc organizacji pozarządowej
Abc organizacji pozarządowejAbc organizacji pozarządowej
Abc organizacji pozarządowej
 
Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...
Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...
Opracowanie Stowarzyszenie Klon/Jawor i portal ngo.pl: Forma ma znaczenie. St...
 
Biblioteka – centrum lokalnej sfery publicznej / Olga Napiontek
Biblioteka – centrum lokalnej sfery publicznej / Olga NapiontekBiblioteka – centrum lokalnej sfery publicznej / Olga Napiontek
Biblioteka – centrum lokalnej sfery publicznej / Olga Napiontek
 
Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...
Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...
Kultura polityczna jako wyznacznik społeczeństwa obywatelskiego w państwach w...
 
Wiez 2017-3
Wiez 2017-3Wiez 2017-3
Wiez 2017-3
 
Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...
Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...
Kodeks Konsultacji. Plany jego wdrożenia w Polsce. Dotychczasowe doświadczeni...
 
Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013
Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013
Organizacje pozarządowe na Dolnym Śląsku. Raport z badań 2013
 
Maciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicach
Maciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicachMaciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicach
Maciej Zygmunt - Komentarz regionalne obserwatorium kultury w katowicach
 
Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów na urząd Prezyd...
Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów  na urząd Prezyd...Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów  na urząd Prezyd...
Problematyka europejska w przekazach programowych kandydatów na urząd Prezyd...
 

More from Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

The activity of the Mamy Głos Foundation in the context of youth political a...
The activity of the Mamy Głos Foundation  in the context of youth political a...The activity of the Mamy Głos Foundation  in the context of youth political a...
The activity of the Mamy Głos Foundation in the context of youth political a...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Impact of Brexit on the status of the English language in the European Union
Impact of Brexit on the status of the English  language in the European UnionImpact of Brexit on the status of the English  language in the European Union
Impact of Brexit on the status of the English language in the European UnionŚrodkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...
Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...
Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...
Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...
Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...
The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...
The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...
International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...
International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...
Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...
Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...
The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...
The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Education and information in consumer policy in the Republic of Poland
Education and information in consumer policy  in the Republic of PolandEducation and information in consumer policy  in the Republic of Poland
Education and information in consumer policy in the Republic of PolandŚrodkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Farmland and people as essential resources of Poland in the concepts of Poli...
Farmland and people as essential resources  of Poland in the concepts of Poli...Farmland and people as essential resources  of Poland in the concepts of Poli...
Farmland and people as essential resources of Poland in the concepts of Poli...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...
The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...
The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...
Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...
Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Human security, human rights and international law, and interactions between ...
Human security, human rights and international law, and interactions between ...Human security, human rights and international law, and interactions between ...
Human security, human rights and international law, and interactions between ...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...
Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...
Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...
Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...
Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...
Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...
Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
 
Ustrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecny
Ustrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecnyUstrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecny
Ustrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecnyŚrodkowoeuropejskie Studia Polityczne
 

More from Środkowoeuropejskie Studia Polityczne (20)

The activity of the Mamy Głos Foundation in the context of youth political a...
The activity of the Mamy Głos Foundation  in the context of youth political a...The activity of the Mamy Głos Foundation  in the context of youth political a...
The activity of the Mamy Głos Foundation in the context of youth political a...
 
Impact of Brexit on the status of the English language in the European Union
Impact of Brexit on the status of the English  language in the European UnionImpact of Brexit on the status of the English  language in the European Union
Impact of Brexit on the status of the English language in the European Union
 
Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...
Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...
Formation of populism in Spain: towards the explanatory framework of the 15-M...
 
Non-military dimension of the hybrid war in Ukraine
Non-military dimension of the hybrid war  in UkraineNon-military dimension of the hybrid war  in Ukraine
Non-military dimension of the hybrid war in Ukraine
 
Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...
Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...
Saturation of the media with conspiracy narratives: content analysis of selec...
 
Promotion of regional and traditional products
Promotion of regional and traditional productsPromotion of regional and traditional products
Promotion of regional and traditional products
 
The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...
The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...
The Rule of Law and the EU Budget for 2021–2027: More Solidarity or Renouncin...
 
International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...
International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...
International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exe...
 
Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...
Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...
Civil society as an actor in the political processes of local governance refo...
 
The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...
The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...
The influence of illiberal democracy on the effectiveness of attempts to cont...
 
Education and information in consumer policy in the Republic of Poland
Education and information in consumer policy  in the Republic of PolandEducation and information in consumer policy  in the Republic of Poland
Education and information in consumer policy in the Republic of Poland
 
Farmland and people as essential resources of Poland in the concepts of Poli...
Farmland and people as essential resources  of Poland in the concepts of Poli...Farmland and people as essential resources  of Poland in the concepts of Poli...
Farmland and people as essential resources of Poland in the concepts of Poli...
 
The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...
The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...
The impact of Brexit on the member states’ ability to build blocking coalitio...
 
Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...
Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...
Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności...
 
Human security, human rights and international law, and interactions between ...
Human security, human rights and international law, and interactions between ...Human security, human rights and international law, and interactions between ...
Human security, human rights and international law, and interactions between ...
 
Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...
Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...
Publiczne notowanie akcji jako źródło finansowania małych i średnich przedsię...
 
Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...
Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...
Polska w strefie euro? Trzy scenariusze i ich prawdopodobne konsekwencje ogól...
 
Trauma transformacji w Europie Środkowo-Wschodniej
Trauma transformacji w Europie Środkowo-WschodniejTrauma transformacji w Europie Środkowo-Wschodniej
Trauma transformacji w Europie Środkowo-Wschodniej
 
Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...
Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...
Próby reformy systemu wyborczego do Rady Najwyższej Ukrainy w okresie przypad...
 
Ustrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecny
Ustrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecnyUstrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecny
Ustrój samorządu lokalnego w Republice Mołdawii. Ewolucja i stan obecny
 

Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji pozarządowych skierowana do Białorusi i Ukrainy: przesłanki oraz różne formy wsparcia

  • 1. DOI 10.14746/ssp.2016.3.11 Paulina Pospieszna Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji pozarządowych skierowana do Białorusi i Ukrainy: przesłanki oraz różne formy wsparcia1 Streszczenie: Wspieranie demokracji, czyli szczególny rodzaj pomocy zagranicznej mający na celu promowanie idei i postaw demokratycznych, było dotychczas do- meną demokracji zachodnich. Dlatego badania w dziedzinie wspierania demokracji zazwyczaj koncentrowały się na programach prowadzonych przez międzynarodowe organizacje, bądź rządowe i pozarządowe organizacje, fundacje ze Stanów Zjedno- czonych, jak również z Europy Zachodniej. Jednakże niedawno do grona darczyń- ców dołączyły również młode demokracje z Europy Środkowo-Wschodniej takie jak Polska, Czechy, Słowacja bądź Węgry, które same tak niedawno były odbiorcami tego typu pomocy. Biorąc jako studium przypadku działania Polski na Ukrainie i Bia- łorusi niniejszy artykuł analizuje działania polskich organizacji pozarządowych na rzecz wspierania demokracji w krajach partnerskich w latach 1990–2015. Celem ba- dań było zbadanie przyczyn zaangażowania się polskich organizacji pozarządowych we wspieranie demokracji, metod promowania idei i postaw demokratycznych oraz charakteru współpracy ze społecznością obywatelską z krajów partnerskich. Słowa kluczowe: demokratyzacja, organizacje pozarządowe, Białoruś, Ukraina Wprowadzenie: Wspieranie demokracji przez młode demokracje Wspieranie demokracji, czyli szczególny rodzaj pomocy zagranicz- nej mający na celu promowanie idei i postaw demokratycznych, było dotychczas domeną demokracji zachodnich (Alesina, Dollar, 2000; Burnell, 2000; Carothers, 1999, 2004; Diamond, 1992; Lancaster, 2007; Pinto-Duschinsky, 1997; Ottaway, Chung, 1999; Schraeder, Hook, Tay- lor, 1998; Youngs, 2006, 2008). Dlatego badania w dziedzinie wspierania 1   Badania finansowane w ramach projektu badawczego: „Ocena efektywności działań młodych krajów donatorów we wpieraniu demokracji w krajach demokra- tyzujących się”, Narodowe Centrum Nauki, Program SONATA UMO-2013/09/D/ HS5/04381.
  • 2. 236 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 demokracji zazwyczaj koncentrowały się na programach prowadzonych przez międzynarodowe organizacje, bądź rządowe i pozarządowe organi- zacje, fundacje ze Stanów Zjednoczonych, jak również z Europy Zachod- niej. Jednakże niedawno do grona darczyńców dołączyły również młode demokracje z Europy Środkowo-Wschodniej takie jak Polska, Czechy, Słowacja bądź Węgry, które same tak niedawno były odbiorcami tego typu pomocy (Drążkiewicz-Grodzicka, 2013; Kugiel, 2011; Kucharczyk, Lowitt, 2008; Lightfoot, Szent-Ivantyi, 2014; Petrova, 2014; Pospiesz- na, 2014). W przeciwieństwie do wielostronnej współpracy rozwojowej, która świadczona jest za pośrednictwem wyspecjalizowanych organizacji i instytucji międzynarodowych i która przeznaczana jest do krajów wska- zanych przez te organizacje, pomoc dwustronna kierowana jest głównie do krajów partnerskich. W krajach partnerskich, które są zbliżone geogra- ficznie, jak i kulturowo oraz historycznie, nowi donatorzy upatrują moż- liwość realizacji polityki zagranicznej, jak i również szansę na stabilne i pokojowe sąsiedztwo. Dlatego kraje te uczyniły wspieranie demokracji jednym z istotnych filarów dwustronnej współpracy rozwojowej (Po- spieszna, 2014; Pospieszna, 2010a; Pospieszna, 2010b). Biorąc jako studium przypadku działania Polski na Ukrainie i Bia- łorusi, niniejszy artykuł analizuje działania polskich organizacji po- zarządowych na rzecz wspierania demokracji w krajach partnerskich w latach 1990–2015. Badania te oparte na materiałach, jak i wywiadach przeprowadzonych z przedstawicielami Polskiej Pomocy przy Mini- sterstwie Spraw Zagranicznych, licznymi przedstawicielami polskie- go sektora pozarządowego2 oraz z National Endowment of Democracy (NED) z Waszyngtonu w Stanach Zjednoczonych. Celem badań było zbadanie  przyczyn zaangażowania się polskich organizacji pozarzą- dowych we wspieranie demokracji, metod promowania idei i postaw demokratycznych oraz charakteru współpracy ze społecznością obywa- telską z krajów partnerskich. 2   Ze względu na bezpieczeństwo realizatorów i beneficjentów projektów prowa- dzonych na terenie Białorusi artykuł nie podaje informacji o organizacjach ani o dzia- łaniach realizowanych w ramach projektów. Artykuł powołuje się na listę projektów zarówno tą upublicznioną wcześniej przez organizacje pozarządowe, jak na przykład lista projektów białoruskich sporządzona przez Fundację Batorego i Grupę Zagranica albo w ramach programu Przemiany w Regionie RITA, jak i na listę ze strony polskiej pomocy MSZ. Wiedza na temat współczesnych projektów białoruskich pochodzi z li- sty projektów która udostępniona została przez organizacje pozarządowe tylko na życzenie autora z zachowaniem dyskrecji.
  • 3. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 237 Istnieje kilka powodów wyboru Polski na studium przypadku. Pro- gram pomocy rozwojowej, tzw. Polska Pomoc, nadzorowany przez Departament Współpracy Rozwojowej i finansowany z funduszy rezer- wy celowej budżetu państwa przeznaczonej na współpracę rozwojową dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych, był jednym z pierwszych pro- gramów, który uczynił wspieranie demokracji i transformacji istotnym elementami współpracy rozwojowej. Programem zostały objęte Afryka Wschodnia, Azja, Bliski Wschód, ale przede wszystkim kraje Partner- stwa Wschodniego takie jak Białoruś, Gruzja, Mołdawia i Ukraina (MSZ, 2016), a polskie organizacje pozarządowe stały się kluczowym partnerem krajowym dzięki któremu możliwe jest dotarcie do społeczności obywa- telskiej w tych krajach. Dla podkreślenia wagi znaczenia organizacji po- zarządowych w realizacji projektów demokratyzacyjnych poza granicami Polski przemawia powstanie w 2012 r. Fundacji Solidarności Międzyna- rodowej (wcześniej funkcjonująca pod nazwami Polska Fundacja Trans- formacji Rynkowej „Wiedzieć Jak” oraz Polska Fundacja Międzynarodo- wej Współpracy na rzecz Rozwoju „Wiedzieć Jak”), która mocą przyjętej ustawy o współpracy rozwojowej, przejęła m.in. obsługę konkursów na realizację projektów przez polskie organizacje pozarządowe poza grani- cami Polski. Ponadto, na uwagę zasługuje fakt, że wspieranie demokracji stało się najpopularniejszym kierunkiem zaangażowania polskich organi- zacji zanim powstał program pomocy rozwojowej pod filarami MSZ. W okresie transformacji wiele organizacji pozarządowych, które po- wstały i zalegalizowały swoją działalność zdobywało jednocześnie doświadczenie w  przeprowadzaniu zmian społeczno-politycznych w  Polsce. Niewątpliwe na powstanie i umocnienie się społeczności obywatelskiej w Polsce duży wpływ miała pomoc demokratyzacyj- na pochodząca ze Stanów Zjednoczonych. Właśnie to wsparcie, jakie miało miejsce w Polsce prawdopodobnie stało się pewnym zobowiąza- niem do wspierania w tym obszarze innych krajów oraz dzielenia się polskim doświadczeniem. Ponadto, kolejnym argumentem przemawiającym za wyborem Polski do analizy jest to, że budowa demokracji, jak i przemiany gospodarcze w Polsce uznawane są za jedne z najbardziej udanych w regionie, dlatego Polska może być odpowiednim wzorem dla innych krajów dokonujących swoich przemian. Sukces transformacyjny czyni Polskę również bardziej wiarygodnym donatorem, a polskie organizacje które brały udział w tych zmianach automatycznie stały się jednym z rezerwuarów wiedzy i do-
  • 4. 238 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 świadczenia który z pożytkiem może być wykorzystany poza granicami Polski, w szczególności w krajach bliskich nie tylko pod względem geo- graficznym. Polska jest rozpoznawana ze swojego aktywnego i silnego społe- czeństwa obywatelskiego, które przyczyniło się do upadku komunizmu (Ekiert, Kubik, 1999). Solidarność, która powstała na bazie strajków w Stoczni Gdańskiej, z czasem przekształcając się w związek zawodo- wy, była inspiracją dla społeczeństwa obywatelskiego w Polsce i poza jej granicami do tworzenia opozycji i domagania się swoich praw. Stając się z czasem nie tylko głosem robotników, ale i innych grup społecznych, Solidarność stworzyła nowy model pokojowej transformacji od sytemu autorytarnego do demokracji, w którym społeczeństwo obywatelskie od- grywa bardzo dużą rolę. Model ten spowodował że badacze uznali spo- łeczeństwo obywatelskie za najlepsze podłoże rozwoju oraz konsolida- cji współczesnej demokracji. Donatorzy, natomiast zaczęli przeznaczać w latach 90-tych wiele środków finansowych na budowanie i wzmac- nianie organizacji pozarządowych w krajach postkomunistycznych. Bar- dzo szybko organizacje pozarządowe (non-governmental organizations, NGOs) stały się synonimem społeczeństwa obywatelskiego, które w wa- runkach demokracji miało wzmacniać kapitał ludzki, reprezentować spo- łeczeństwo w relacjach z władzami publicznymi, jednocześnie wywierać wpływ i inspirować władze publiczne do podejmowania działań na rzecz społeczeństwa. Niemniej jednak wspieranie organizacji pozarządowych spotkało się z krytyką (Abramson, 1999; Adamosn, 2002; Hann, 2004; Helms, 2002; Henderson, 2003; Ishkanian, 2007; Mendelson, 2002; We- del, 1998). Dostrzeżono, że mechanizm wsparcia przyczynia się do po- wstania organizacji, które czują się odpowiedzialne nie w stosunku do społeczeństwa, ale do donatorów, realizując projekty według odgórnych wytycznych, przyczyniając się jednocześnie do większej izolacji i wyob- cowania organizacji. Celem tego artykułu jest przedstawienie przyczyn oraz sposobu wspierania demokracji przez polskie organizacje pozarządowe oraz próba odpowiedzi na pytania: Czy projekty polskich organizacji po- zarządowych wywierają wpływ na beneficjentów pomocy demokra- tycznej? Czy działania te przyczyniają się do szerzenia demokracji w regionie? Artykuł stawia hipotezę, że wypracowana strategia oparta na zasadzie partnerstwa oraz inne wypracowane zasady współpracy zwiększają prawdopodobieństwo przyczyniania się do większej efek- tywności pomocy demokratyzacyjnej w Ukrainie i Białorusi. Weryfi-
  • 5. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 239 kacja hipotezy została dokonana przez przedstawienie działań polskich organizacji w  świetle krytyki wspierania demokracji przedstawionej w literaturze. Artykuł ten pozwala lepiej zrozumieć czynniki zewnętrzne, które wpływają na procesy demokratyczne. Doświadczenia ostatnich 20–30 lat pokazują że kraje demokratyzują się regionalnie, czyli demokratyczne procesy w jednym z państw zwiększają prawdopodobieństwo na podobne procesy w innych państwach w regionie. Zjawisko to nazwane zostało efektem domina, dyfuzji (democracy diffusion), bądź lawiny (snowbal- ling effect) (Bratton, van de Walle, 1997, s. 29; Huntington, 1991; Bunce, Wolchik, 2006; Brinks, Coppedge, 2006; Rogers, 1995, s. 10; Tarrow, 1998, 2005; Tarrow, della Porta, 2005; Gleditsch, Ward, 2006; O’Lough- lin i in., 1998; Starr, 1991; Starr, Lindborg, 2003). Podobne zjawisko zo- stało zaobserwowane przez naukowców badających fenomen kolorowych rewolucji w postkomunistycznym regionie, które rozpoczęły się w 2000 roku (Bunce, Wolchik, 2006; Jacoby, 2006). Naukowcy wyjaśniają, iż proces rozpowszechnienia tego rodzaju rewolucji w regionie nastąpił poprzez rozbudowaną sieć współpracy, która obejmowała nie tylko za- granicznych promotorów demokracji, ale również regionalne organiza- cje pozarządowe i lokalną społeczność obywatelską. Dlatego analizując wpływ projektów organizacji pozarządowych na młodych odbiorców, badanie to przyczynia się do lepszego zrozumienia procesu dyfuzji idei i postaw demokratycznych. Analizując pomoc demokratyzacyjną i skuteczność projektów w dyfuzji norm, postaw i wartości, istotna jest odpowiedź na pytanie czy projekty organizacji są dostosowane do sytuacji politycznej kraju partnerskiego i czy są reakcją na konkretną potrzebę społeczeństwa obywatelskiego w tym kraju. Proces demokratyzacji zachodzi stopnio- wo, w okresie otwierania się systemu autorytarnego, a potem podczas liberalizacji, społeczeństwo ma inną rolę do spełniania (społeczeństwo jest zazwyczaj w opozycji do władz; bardziej prawdopodobne są gwał- towne ruchy protestacyjne) niż w późniejszej fazie demokratyzacji czy w dojrzałej demokracji (społeczeństwo wspiera, doradza i kontroluje; zazwyczaj mają miejsce bardziej pokojowe i konwencjonalne formy zaangażowania obywatelskiego) (Geremek, 1996, s. 250). Biorąc pod uwagę powyższe, rola jaką wspierana społeczność pełni w danym pań- stwie w dużej mierze zależy od rodzaju reżimu i artykuł ten przedsta- wia próbę dostosowania działań mających na celu wspieranie tej spo- łeczności.
  • 6. 240 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 Zaangażowanie się polskich organizacji pozarządowych we wspieranie demokracji Wspieranie demokracji (z ang. democracy assistance), czyli szczegól- ny rodzaj pomocy zagranicznej mający na celu wspieranie idei i postaw demokratycznych jest jednym ze sposobów promowania demokracji (Dia- mond, 2016, s. 425; McFaul, 2005), który zazwyczaj uzupełnia działania dyplomatyczne. Wspieranie społeczeństwa obywatelskiego należy do jednych z najważniejszych filarów wspierania demokracji. Inne dziedzi- ny pomocy demokratyzacyjnej dotyczą praw wyborczych, ochrony i pro- mocji praw człowieka oraz wspierania niezależnych mediów (Carothers, 1999, 2004; Kumar, 2006). W Polsce wspieranie demokracji odbywa się w ramach wspomnianej pomocy rozwojowej. Jako członek Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w której znajdują się naj- bardziej rozwinięte kraje na świecie, Polska dała wyraz że jest gospodar- czo gotowa zostać darczyńcą pomocy dla innych krajów. Ponadto, wpływ Unii Europejskiej, która oczekuje od swoich członków zaangażowania nie tylko w wielostronną, ale i dwustronną pomoc rozwojową z zacho- waniem odpowiednich proporcji oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) w stosunku do PKB3 , spowodował że program pomocy rozwojowej przy MSZ musiał powstać. Niemniej jednak, mając swobodę w określeniu kierunków pomocy bilateralnej oraz wyboru obszarów wsparcia, wspie- ranie demokracji i dzielenie się doświadczeniem transformacji z kraja- mi sąsiadującymi stało się istotnym obszarem współpracy rozwojowej. Dla Polski naturalnym wyborem stały się Białoruś i Ukraina, których znaczenie dla polskiej polityki zagranicznej nie daje się nie zauważyć w podejmowanych przez polski rząd oraz grupy społeczne działań na arenie międzynarodowej. Tutaj należy wspomnieć o wielu dyploma- tycznych zabiegach polskiego rządu podczas Pomarańczowej Rewo- lucji jak i Euromajdanu, czy też takich inicjatywach jak Partnerstwo Wschodnie – specjalny instrument UE skierowany do bezpośrednich wschodnich sąsiadów Unii Europejskiej – którego powstanie wynikało między innymi ze starań Polski. Ustawa o współpracy rozwojowej z 16 września 2011 r. art. 2 sta- nowi, że pomoc rozwojowa polega m.in. na „promowaniu i wspieraniu rozwoju demokracji i społeczeństwa obywatelskiego, w tym rozwoju 3   Młode kraje UE miały osiągnąć poziom ODA/PKB w wysokości 0,17% do 2010 roku, a następnie 0,33% do 2015 roku (Rada Unii Europejskiej, 2005).
  • 7. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 241 parlamentaryzmu, zasad dobrego rządzenia i przestrzegania praw czło- wieka”, podkreślając tym samym ścisłą zależność pomiędzy rozwojem gospodarczym a demokracją. Ponadto, Wieloletni program współpracy rozwojowej na lata 2016–2020 wskazuje że realizacja Milenijnych Celów Rozwoju (Millennium Development Goals, MDGs) oraz nowych zastępu- jących je od 2016 r. Celów Zrównoważonego Rozwoju (The Sustainable Development Goals, SDGs), które mają na celu wspieranie trwałego roz- woju społeczno-gospodarczego i podejmowanie działań zmierzających do redukcji ubóstwa jest możliwe dzięki wspieraniu demokracji i praw człowieka. Niemniej jednak zaangażowanie Polski we wspieranie demokracji nie byłoby możliwe bez polskich organizacji pozarządowych, które tą ak- tywność rozpoczęły już na początku lat 90-tych. Polskie MSZ dostrze- ga w partnerstwie z organizacjami pozarządowymi szansę na uczynienie pomocy demokratyzacyjnej bardziej efektywnej ze względu na ich dłu- goletnie doświadczenie we współpracy ze społecznością obywatelską na Białorusi i Ukrainie, a przez to i lepszą wiedzę na temat potrzeb kraju partnerskiego. Ponadto, dla polskiego rządu przekazywanie środków na obce konta organizacji pozarządowych nie jest możliwe również z praw- nego punktu widzenia, tak więc jeżeli pomoc bilateralna ma trafić do społeczeństwa na Ukrainie i Białorusi, zazwyczaj odbywa się to przez finansowanie projektów organizacji pozarządowych. Działalność organizacji pozarządowych we wspieraniu demokracji wykracza poza projekty finansowane z polskiej pomocy rozwojowej. Wiele organizacji pozarządowych nadal otrzymuje środki ze źródeł za- granicznych – od organizacji rządowych, takich jak National Endo- wement for Democracy (NED); prywatnych donorów, takich jak Open Society Institute w Nowym Jorku; Międzynarodowego Funduszu Wy- szehradzkiego; Komisji Europejskiej; Fundacji Forda; Charles Stewart Mott Foundation; Szwedzkiej Agencji Międzynarodowej Współpracy Rozwojowej (Sida), Friedrich Ebert Stiftung, Robert Bosch Stiftung i Konrad Adenauer Stiftung. Wspierając projekty polskich organizacji po- zarządowych skierowanych do Białorusi i Ukrainy, donatorzy wydają się doceniać wartość, jak i potencjał tej współpracy. Przedstawiciele NED, organizacji quasi-rządowej ze Stanów Zjednoczonych, która finansowała i nadal wspiera projekty polskich organizacji pozarządowych na Białoru- si i Ukrainie, zapytani dlaczego organizacja zdecyduje się na współpra- cę z polskimi organizacjami pozarządowymi, podali kilka powodów. Po pierwsze, traktują polskie organizacje pozarządowe jako wiarygodnych
  • 8. 242 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 partnerów, ponieważ współpracują z nimi od czasów transformacji kiedy to one były odbiorcami pomocy. Po drugie, polskie organizacje pozarzą- dowe są bardziej aktywne we wspieraniu społeczeństwa obywatelskiego, co wynika z tego że posiadają pewne doświadczenie najpierw działając w podziemiu, a następnie jako legalne organizacje. Po trzecie, z powodu długotrwałej współpracy z partnerami białoruskimi i ukraińskimi, pol- skie organizacje pozarządowe nie tylko są w stanie lepiej dotrzeć do tych grup, ale również posiadają lepszą informację o sytuacji społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi i Ukrainie, co przekłada się na lepiej dopa- sowane projekty. Według przedstawicieli NED, Polska ma dużo bardziej efektywne, niż w większości innych krajów, doświadczenie transformacji systemowej, a do jej sukcesów można zaliczyć: reformy w edukacji oby- watelskiej, reformy samorządowe i powstanie lokalnej niezależnej prasy. Co więcej, Polska jest jedynym krajem z Europy Środkowo-Wschodniej, gdzie istnieje wiele NGO prowadzących działalność za granicą i które nie są tylko zlokalizowane w stolicy, ale także w innych regionach Polski, co natomiast przekłada się na ich doświadczenie związane z aktywizacją lokalnej społeczności. Na istotny fakt zasługuje to, że polskie organizacje pozarządowe dzia- łające w obszarze pomocy demokratycznej często tworzone były przez byłych działaczy opozycji wywodzących się z, bądź działających w, Soli- darności, którzy zdobywali zagraniczne środki na ten cel. Z wieloma do- norami kontakty przetrwały od lat 90-tych, kiedy organizacje otrzymywa- ły od nich pomoc na działania związane z przystosowywaniem polskiego społeczeństwa do zmieniających się warunków w wyniku transformacji systemowej oraz na ich większą aktywizację w życiu publicznym i spo- łecznym4 . Niektóre fundacje takie jak Polsko-Amerykańska Fundacja Wolności, założona przez Polsko-Amerykański Fundusz Przedsiębiorczości po- wstały w 1990 roku w celu wspierania gospodarki rynkowej w Polsce, od samego początku za główny cel stawiała sobie rozwój społeczności lo- kalnych i wspieranie demokracji poprzez dzielenie się polskim doświad- czenie w  tym zakresie. Za flagowy projekt finansowany przez PAFW można uznać 9-miesięczny program stypendialny im. Lane’a Kirklanda, 4   Fundacja Batorego jest jedną z organizacji pozarządowych, która miała na celu wsparcie rozwoju demokracji. Wartym uwagi jest fakt, że była to pierwsza zarejestro- wana prywatna fundacja w Polsce po przemianach roku 1989. Jej głównym założy- cielem, a jednocześnie fundatorem był George Soros, Amerykański przedsiębiorca oraz działacz społeczny.
  • 9. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 243 realizowany od 2000 roku, który ukierunkowany jest na wspieranie de- mokracji oraz przemiany wolnorynkowe w państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Ponadto, również od 2000 roku PAFW finansuje program Przemiany w Regionie – RITA, którego zadaniem jest dzielenie się do- świadczeniem polskim w zakresie przemian demokratycznych, a także kształtowanie między innymi elit w społeczeństwie oraz nowych liderów (Janiszewska, Michałowski, 2010). Program ten również zajmuje się od 2004 roku realizacją studyjnych wizyt w Polsce (Study Tours to Poland – STP) dla profesjonalistów i młodych osób z Europy Wschodniej, ma- jący na celu edukację o demokracji i zwiększanie świadomości obywa- telskiej. Wspomniane projekty wyróżnia to że są cykliczne i trwają nieprze- rwanie od prawie już dwóch dekad, ale w porównaniu z różnorodnością i wielością innych projektów, które wdrażane były przez organizacje od lat 90-tych, są one tylko małym wycinkiem aktywności polskich organi- zacji pozarządowych. W celu realizacji tego badania, dokonana została również analiza projektów realizowanych przez organizacje pozarządo- we należące do Grupy Zagranica. Grupa Zagranica jest federacją polskich organizacji pozarządowych zaangażowanych w międzynarodową współ- pracę rozwojową, wspieranie demokracji, pomoc humanitarną i edukację globalną. Niemniej jednak wspieranie demokracji to najpopularniejszy kierunek zaangażowania polskich organizacji zrzeszonych w federacji (Grupa Zagranica, 2012). Obserwacje i analiza została dokonana na pod- stawie dwudziestu organizacji z obszaru demokracja i prawa człowieka, wśród których można wymienić takie organizacje jak Fundacja Rozwo- ju Demokracji Lokalnej, która miała istotny wkład w powstanie polskiej reformy samorządowej i od początku swojej działalności prowadzi pro- gramy pomocowe m.in. na Ukrainie i Białorusi związane z tą tematyką, czy Fundacja Edukacja dla Demokracji, która najpierw w Polsce, a teraz poza granicami aktywizuje społeczeństwo i uczy odpowiedzialności oby- watelskiej. Wśród powodów zaangażowania się organizacji pozarządowych w projekty na Ukrainie i Białorusi najczęściej wymieniane były takie jak: 1) obowiązek pomocy wynikający z tego, że polskie organizacje pozarządowe same były odbiorcami pomocy w przeszłości; 2) impuls od Zachodnich donorów do prowadzenia działalności w innych krajach postkomunistycznych i dzielenia się swoim doświadczeniem; 3) geo- graficzna bliskość i większe prawdopodobieństwo, że pomoc zostanie dobrze wykorzystana; 4) popyt na polskie doświadczenie w procesach
  • 10. 244 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 transformacyjnych, które postrzegane jest jako adekwatne do realiów społecznych i politycznych w Białorusi i na Ukrainie; 5) komplemen- tarność w stosunku do działań dyplomatycznych w ramach realizowanej polityki zagranicznej w której Białoruś i Ukraina zawsze postrzegane były jako kraje priorytetowe5 ; 6) osobiste powody – wielu działaczy or- ganizacji położonych w południowo-wschodniej Polsce, mając pocho- dzenie białoruskie bądź ukraińskie pragnie dla swoich krewnych tych samych swobód obywatelskich. Ponadto, ze względu na historyczną przeszłość i wspólną kulturę z sąsiadami, polskim organizacjom pozarządowych łatwiej jest współ- pracować na Białorusi i Ukrainie. Polscy działacze społeczni czują się pewnie podróżując do innych krajów postkomunistycznych również z powodu braku barier językowych. Wielu aktywistów polskiego NGO ma białoruskie i ukraińskie korzenie i zna język swoich wschodnich partnerów, natomiast ci którzy nie znają ze względu na podobieństwo języków słowiańskich mogą komunikować się w swoim rodzimym ję- zyku. Polskie organizacje pozarządowe wybrały specyficzny sposób re- alizacji programów demokratyzacyjnych, który oparty jest na zasadzie partnerstwa. W ramach partnerskich relacji, wiele projektów powstaje na skutek uzgodnień z partnerem ukraińskim bądź białoruskim, a następnie po uzyskaniu finansowania są wspólnie implementowane. Zasada part- nerstwa wiąże się z tym że obowiązki związane z realizacją projektu są dzielone według kompetencji partnerów – na przykład polska organizacja pozarządowa daje swoje wsparcie merytoryczne, a organizacja ukraińska zajmuje się organizacją oraz dotarciem do bezpośrednich beneficjentów. Takie rozwiązanie jest też gwarantem efektywnego działania i daje moż- liwość osiągnięcia zamierzonego celu. Jednocześnie pokazuje, że polskie organizacje pozarządowe w przekazywaniu swojej wiedzy nie stosują go- towych rozwiązań. Pojawia się jednak pytanie czy możemy zaobserwować pewne róż- nice w projektach kierowanych na Ukrainę i Białoruś, biorąc pod uwagę ich odmienne uwarunkowania polityczne. Następna sekcja odpowiada na to pytanie. 5   Działacze organizacji pozarządowych wspominali, że wspieranie demokracji jest też szansą na stworzenie pozytywnych współczesnych stosunków pomiędzy Po- lakami a Ukraińcami i zatarcie negatywnych skojarzeń z wydarzeniami takimi jak Powstanie Chmielnickiego, Rzeź Wołyńska oraz Akcja „Wisła”.
  • 11. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 245 Działania polskich organizacji pozarządowych skierowane do Białorusi i Ukrainy Wspieranie demokracji w warunkach systemu autorytarnego Początki lat 90-tych otworzyły nowe możliwości współpracy i przepły- wu informacji oraz wiedzy pomiędzy polskimi a białoruskimi grupami spo- łecznymi. Niemniej jednak w momencie przejęcia władzy na Białorusi przez Aleksandra Łukaszenkę forma współpracy oraz charakter działań w ramach pomocydemokratyzacyjnejmusiałyuleczmianie.Powprowadzeniuwieluin- stytucjonalnych i administracyjnych obostrzeń, funkcjonowanie niezależnych organizacji pozarządowych na Białorusi stało się niemożliwe. Białoruskie władze dostrzegając w organizacjach społecznych zagrożenie wymusiły na nich lojalność i zależność od władz, a te które nie chciały się podporządkować zostały zdelegalizowane. Ponadto, reżim Łukaszenki wszczął metody karania prodemokratycznych działaczy społecznych za współpracę z zagranicznymi partnerami, wprowadzając z czasem całkowity zakaz otrzymywania pomocy zagranicznej. Działania tych organizacji które brały udział w projektach fi- nansowanych z tzw. niezarejestrowanych funduszy zewnętrznych uznawane były za nielegalny akt regulowany przez prawo karne (Chernov, 2008; Lenzi, 2002; Wilde, 2002; Sannikov, Kuley, 2006; Usau, 2007). Biorąc pod uwagę zagrożenia dla Białorusinów wynikające z wpro- wadzonych przez reżim Łukaszenki zakazów, polskie organizacje poza- rządowe musiały poszukać nowych rozwiązań związanych ze wspiera- niem społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi. Ponieważ nieliczne organizacje na Białorusi zdecydowały się kontynuować swoją działal- ność w podziemiu w formie zdelegalizowanych organizacji w opozycji do reżimu Łukaszenki, niektóre polskie organizacje powzięły ryzyko utrzymywania z nimi kontaktu oraz wspierania ich inicjatyw. Niemniej jednak dużo więcej polskich organizacji zdecydowało się współpracować bezpośrednio z beneficjentami: młodymi ludźmi, nauczycielami, rodzica- mi, pisarzami i tzw. liderami społecznymi. Zmieniająca się forma projektów w ramach wspierania demokracji na Białorusi wynika ze świadomości organizacji pozarządowych, że powo- dzenie zależy od dokładnej znajomości kontekstu i sytuacji kraju partnera. Działania zmieniły się od tych jawnie podkreślających wspieranie demo- kracji, na takie które w mniej oczywisty sposób odwołują się do demokracji przez to nie doprowadzając do podejrzliwości czy bezpośredniej konfron-
  • 12. 246 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 tacji z reżimem Łukaszenki. Na przykład, podczas wdrażania projektów polskie organizacje pozarządowe są ostrożne w używaniu takich słów jak „demokracja”, „wolność”, „prawa człowieka”, zastępując takimi jak „par- tycypacja obywatelska”, „aktywność lokalna”, lub „świadomość społecz- na”, które nie są kojarzone działaniami demokratyzacyjnymi i nie prowo- kują władz. Podczas gdy na Białorusi kiedyś możliwe było zorganizowanie konferencji z białoruskim partnerem zatytułowanej „Od państwa autorytar- nego do demokratycznego – charakter reform ustrojowych i gospodarczych w Republice Białoruś”, która została przeprowadzona przez Centrum Edu- kacji Obywatelskiej Polska – Białoruś, dzisiaj takie projekty praktycznie nie istnieją (Fundacja Stefana Batorego/Grupa Zagranica, 2002). Obecne projekty adresowane do Białorusi podkreślają rozwój kapitału społecznego i ludzkiego, rozwój lokalny i zwiększanie uczestnictwa w ży- ciu społecznym. Celem projektów jest aktywizacja białoruskich społecz- ności lokalnych w celu poprawy ich funkcjonowania – projekty zachęcają miejscową ludność do podejmowania działań mających na celu rozwią- zanie problemów społecznych, nawet jeśli odnoszą się one do takich ma- łych działań jak sprzątanie osiedli, tworzenie lokalnej rady osiedlowej lub poprawy lokalu mieszkalnego. Projekty te mają na celu uświadomienie społeczności lokalnej, że mogą same zmieniać coś w swoim otoczeniu i podejmować inicjatywy nie czekając na gotowe rozwiązania od władz centralnych. Działaniom tym przyświeca myśl, że im społeczeństwo ak- tywniejsze i uświadomione tym bardziej chętne do przenoszenia tej ak- tywności na wyższe szczeble partycypacji obywatelskiej. Nawet jeśli projekty z pozoru mogą wydawać się za niemające wiele wspólnego z demokracją albo budowaniem społeczeństwa obywatelskiego, z punktu widzenia teorii demokratyzacji ważne w tych działaniach jest to że białoruska społeczność utrzymuje kontakty z polską społecznością, dzięki czemu następuje proces socjalizacji, który, jak badania pokazały, jest bar- dzo istotnym czynnikiem przyczyniającym się do dyfuzji norm i postaw demokratycznych (Checkel, 2005; Schimmelfennig, Engert, Knobel, 2006). Polskie organizacje pozarządowe wydają się rozumieć tą prawidłowość – mimo że, działania w sferach edukacji, kultury, turystyki i inicjatyw lokal- nych nie odnoszą się do demokratyzacji w bezpośredni sposób, projekty te dają okazję do dyskusji, interakcji z białoruskimi partnerami, przyczyniając się do wzrostu ich świadomości, wiedzy i pewności siebie, a w pośredni sposób do budowania mocniejszego społeczeństwa obywatelskiego. Dostrzegając, że rząd w Mińsku nie promuje białoruskiej tożsamo- ści narodowej, zwłaszcza języka białoruskiego, i utrudnia działalność
  • 13. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 247 w dziedzinie kultury i nauk humanistycznych tym, którzy tą tożsamość pielęgnują, polskie organizacje pozarządowe stworzyły dogodne warun- ki umożliwiające społeczności białoruskiej na rozwijanie swojej kultu- ry. Dla wielu pisarzy możliwość wydania w Polsce ich dzieł w postaci esejów historycznych w języku białoruskim, monografii historycznych, listów białoruskich emigrantów oraz słownika języka białoruskiego, jest jedyną szansą, aby te dzieła mogły być opublikowane. Ponadto, artyści, muzycy, malarze oraz fotografowie, którzy przyczyniają się do budowy białoruskiej tożsamości narodowej poprzez propagowanie kultury biało- ruskiej mogą wziąć udział w licznych wydarzeniach artystycznych, takich jak na przykład coroczny Festiwal Niezależnej Kultury Białoruskiej we Wrocławiu. Przedstawiciele polskich organizacji pozarządowych aktyw- nie promujący kulturę białoruską uzasadniają ich zaangażowanie tym, że taka działalność może dać odczucie solidarności społecznej wynikające z silnej białoruskiej tożsamości kulturowej. Takie poczucie przynależno- ści, jedności i solidarności natomiast z czasem może wzmacniać kapitał ludzki i mieć istotny wkład w walkę o demokrację tego kraju. Ponieważ dostęp do niezależnych informacji o wydarzeniach krajo- wych i zagranicznych ma kluczowe znaczenie dla społeczeństwa białoru- skiego, polskie organizacje pozarządowe angażują się także w tworzeniu nowych mediów, które w mniejszym stopniu kontrolowane są przez reżim Prezydenta Łukaszenki. W ramach jednego z projektów było stworzenie Radio Racja z siedzibą w Białymstoku. Radio adresowane jest do miesz- kańców Białorusi oraz do mniejszości białoruskiej mieszkającej w Polsce. Radio zapewnia obiektywne wiadomości i analizy z Białorusi i zagranicy. Radiostacja posiada również własny internetowy serwis informacyjny po białorusku z aktualnościami o Białorusi. Dostrzegając rosnące znaczenie mediów elektronicznych jako źródeł informacji i komunikacji, polskie organizacje pozarządowe stworzyły wiele portali internetowych, takich jak Kamunikat czy Belarus Live, które zapewniają dostęp do informacji i artykułów napisanych w języku białoruskim o białoruskiej historii i li- teraturze, oraz o obecnych wydarzeniach społecznych i politycznych na Białorusi (MSZ, 2008). Wspieranie demokracji w kraju demokratyzującym się W przypadku Ukrainy od początku lat 90-tych współpraca polskich organizacji pozarządowych z szeroko pojętym społeczeństwem obywa-
  • 14. 248 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 telskim (organizacjami pozarządowymi, wolontariuszami, stowarzy- szeniami branżowymi, związkami zawodowymi, mediami, instytutami badawczymi, niezależnymi badaczami i innymi ekspertami) odbywa się bez większych zakłóceń, przyczyniając się do rozwoju i pogłębienia współpracy. Celem projektów jest wzmacnianie potencjału organizacji pozarządowych; edukacja nieformalna o demokracji, transformacji sys- temowej i Unii Europejskiej; zwiększanie aktywnego udziału obywateli, w szczególności młodych ludzi, w życiu społecznym; wspieranie wol- nych mediów; zwiększania świadomości społecznej z zakresu przysługu- jących im praw, ochrony i opieki ze strony państwa; integracja społeczna i wzmocnienie zaufania. Taka współpraca jest możliwa, ponieważ Ukraina, w przeciwieństwie do Białorusi, jest krajem, w którym zachodzą stopniowe procesy demo- kratyczne6 . Społeczeństwo nawet za czasów Prezydentów Krawczuka i Kuczmy cieszyło się dużo większymi swobodami niż obecne społeczeń- stwo białoruskie, dlatego polskie organizacje pozarządowe zaangażowane w proces transformacji w Polsce jednocześnie mogło zacząć współpracę z nowopowstającymi, niezależnymi i apolitycznymi grupami społecznymi na Ukrainie. Taka długoletnia współpraca przyczyniła się między innymi do wzmocnienia społeczeństwa które zaangażowane było w przygotowa- nie i przeprowadzenie Pomarańczowej Rewolucji w 2004 roku7 . Ukraiń- skie władze wybrały kierunek prozachodni i proeuropejski, ale który nie jest taki oczywisty dla całego społeczeństwa, co dało się zauważyć podczas i po Euromajdanie. Dodatkowo secesja i przyłączenie Krymu do Rosji oraz konflikt we wschodnio-południowej Ukrainie wywołany przez separaty- stów prorosyjskich, które są negatywnymi konsekwencjami Euromajdanu spowodowały, że Ukraina musi zmierzyć się z wyzwaniami, które stawiają konsolidację demokracji pod znakiem zapytania. Czynniki geopolityczne, historyczne i ekonomiczne odgrywają rolę w polaryzacji ukraińskiego społeczeństwa. Po uzyskaniu niepodległości stało się oczywistym, że Ukraina składa się z dwóch wyraźnie różniących się części: zachodniej i wschodniej. Oprócz różnic językowych (w za- chodniej części mieszkańcy posługują się ukraińskim, we wschodniej 6   Według indeksu Polity IV w skali od –10 (system autorytarny) do 10 (demokra- cja), Ukraina otrzymała 6 punktów w 2015 roku. Według Freedom House uznawana jest za częściowo wolną (partly free), a wolności obywatelskie, jak i polityczne oce- niane zostały na 3 w skali od 1 do 7. 7   Więcej na temat roli polskich organizacji pozarządowych przed i podczas Po- marańczowej Rewolucji w Pospieszna (2014).
  • 15. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 249 natomiast przede wszystkim rosyjskim), istnieje dużo istotnych różnic związanych z tożsamością narodową oraz upodobaniami geopolityczny- mi (D’Anieri, 2007a; Barrington, 2002; Barrington, Herron, 2004; Hesli i in., 1998; Kuzio, 2006; Osipian, Osipian, 2006; Shulman, 2005; Wilson, 2006). Wpływ tych różnic widoczny był podczas wyborów, a w szczegól- ności podczas wyborów prezydenckich w 2004 roku, a co więcej, polary- zacja społeczeństwa w odniesieniu do przemian demokratycznych zosta- ła użyta przez ukraińskich przywódców również jako narzędzie w walce o władzę polityczną, przyczyniając się do pogłębienia różnic pomiędzy wschodnimi i zachodnimi obwodami (AFP, 2007; Kuzio, 2007). Badacze podkreślają, że polaryzacja społeczeństwa w odniesieniu do przemian demokratycznych może mieć negatywny wpływ na rozwój silnego społeczeństwa obywatelskiego i na procesy demokratyzacyjne. Badacze zwracają uwagę na rolę kultury politycznej, czyli ogółu postaw, wartości i wzorów zachowań dotyczących rządzących i stosunków wła- dza–obywatel na rozwój demokracji (Almond, Verba, 1963, s. 369; Ingle- hart, 1988; Putnam i in., 1983). Nieporozumienie co do najistotniejszych kwestii takich jak władza powinna być sprawowana powoduje, że kultura demokratyczna nie będzie mogła się wykształcić. Polskie organizacje po- zarządowe wydają się rozumieć te zależności, ponieważ już od początku lat 90-tych powstawało wiele projektów, które miały jednoczyć społe- czeństwo ukraińskie, w którym silnie zaznacza się zróżnicowanie histo- ryczne, językowe, kulturowe i polityczne. Wątki integracyjne pomiędzy wschodnią a zachodnią Ukrainą często były i są podkreślane w działaniach polskich organizacji takich jak Fun- dacja Stefana Batorego, Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej (FRDL) czy Fundacja Edukacja dla Demokracji. Projekty te często uwzględniają nie tylko partnera z zachodniej części Ukrainy, ale także ze wschodniej. Naturalną rzeczą jest to, że wiele polskich organizacji ma trwalsze i długo- letnie kontakty z organizacjami z zachodniej bądź centralnej Ukrainy, co wynika nie tylko z bliskości geograficznej, ale również z faktu że właśnie w tym obszarze w dużych miastach powstawały pierwsze organizacje po- zarządowe. Potrzeba lepszej integracji, wymiany informacji o problemach charakterystycznych dla danego regionu, spowodowały że polskie orga- nizacje zainicjowały, poprzez partnerskie organizacje z zachodniej części Ukrainy, współpracę z organizacjami ze wschodnich obwodów. Taka trój- stronna, niezakłócona i systematyczna współpraca w  ramach projektów stanowić może nie tylko czynnik integrujący społeczeństwo ukraińskie, ale może przyczynić się do lepszego rozwoju organizacji we wschodniej czę-
  • 16. 250 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 ści, które są małe, wyizolowane i podatne na niepożądane wpływy różnych grup nacisku, zarówno politycznych, jak i biznesowych8 . W przypadku Ukrainy projekty nie tylko mają na celu wzmocnienie społeczeństwa obywatelskiego, ale także wsparcie programów działa- nia oraz zmian systemowych na Ukrainie najpierw po Pomarańczowej Rewolucji, a obecnie po Euromajdanie. Projekty polskich organizacji pozarządowych w partnerstwie z ukraińskimi koncentrują się na zwięk- szeniu możliwości państwa i jego instytucji oraz poprawy legitymizacji i przejrzystości administracyjnej sektora publicznego. W szczególności organizacje pozarządowe kładą szczególny nacisk na podniesienie świa- domości społeczeństwa na temat wagi trójpodziału władzy w Ukrainie, ale także przekonują o celowości decentralizacji władzy politycznej jako głównego warunku konsolidacji demokratycznej. W osiągnięciu tego celu upatrują wzmocnienie kompetencji i aktywizację lokalnych elit zaangażowanych w różnego rodzaju reformy, w szczególności w re- formy samorządowe. Projekty te często uwzględniają nie tylko przedstawicieli ukraińskich organizacji pozarządowych, ale również władze lokalne. Takie wspólne projekty mają na celu wzmocnienie roli ukraińskich organizacji pozarzą- dowych i postrzegania ich przez społeczeństwo jako istotnego partnera dla administracji lokalnej kształtującego sferę publiczną. Ponadto, dzięki takim projektom władze lokalne dostrzegają znaczenie organizacji po- zarządowych jako istotnego aktora lokalnego, który nie tylko kształtuje postawy obywatelskie i społeczne, ale także może mieć istotny wkład w rozwój inicjatyw publicznych. Nadal organizacje, które wykazują za- interesowanie sprawami publicznymi i wolę brania udziału w procesach decyzyjnych, traktowane są z dużą nieufnością przez władze lokalne. Dlatego wspólne projekty mają na celu podniesienie poziomu dialogu pomiędzy władzami a lokalną społecznością reprezentowaną przez orga- nizacje społeczne, co z kolei przyczyni się do zwiększenia udziału tych ostatnich w planowaniu, realizacji oraz kontroli działań lokalnych. 8   Przykładem projektu, w którym znajdują się dwaj ukraińscy partnerzy – jeden z Zachodu i drugi ze Wschodu to projekt zainicjowany przez FRDL 2007/2008 w Kra- kowie i wdrażany z ukraińską organizacją pozarządową z Iwano-Frankowska a innym NGO ze wschodniego obwodu, Doniecka. Projekt zatytułowany „Jestem obywate- lem: kształtowanie postaw obywatelskich wśród młodzieży na Ukrainie” adresowany był do młodych ludzi w Doniecku o dotyczył aktywizacji i zwiększania świadomości na temat problemów społecznych i lokalnych. Na podstawie listy projektów otrzyma- nej od organizacji.
  • 17. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 251 Projekty, które łączą przedstawicieli ukraińskich i polskich działaczy organizacji, ukraińskich partii politycznych, władz lokalnych, regional- nych czy państwowych stwarzają również szansę do dyskusji, wymiany poglądów co sprzyja możliwości wypracowania lepszych rozwiązań. Ko- rzyści płynące z takiej współpracy dla jednostek samorządu terytorialne- go to przede wszystkim: zwiększenie możliwości efektywnego świadcze- nia usług publicznych, bardziej gospodarne wykorzystanie posiadanych zasobów oraz lepsze dopasowanie do potrzeb i wymagań lokalnej spo- łeczności. Ponadto, taka współpraca sprzyja również wizerunkowi władz lokalnych, szczególnie we wschodniej Ukrainie, gdzie społeczeństwo nadal jest zdystansowane i nieufne w stosunku do rządzących. Uczest- nictwo lokalnych urzędników w projektach organizacji pozarządowych przyczynia się do postrzegania ich przez lokalną społeczność jako otwar- tych, dostępnych i bardziej „ludzkich”. Wsparcie w celu wzmocnienia niezależnych mediów było i nadal jest również istotnym obszarem działalności polskich organizacji pozarządo- wych na Ukrainie. Niemniej jednak wyłania się jedna z podstawowych różnic – biorąc pod uwagę silną propagandę i indoktrynację w tradycyj- nych mediach (państwowych) i ich całkowite podporządkowanie się re- żimowi Łukaszenki, wspieranie niezależnych stacji telewizyjnych, prasy oraz dziennikarzy jest bardzo trudne, a praktycznie nawet niewykonal- ne. Natomiast w przypadku Ukrainy, działalność w obszarze wspierania niezależnych mediów i dziennikarzy jest możliwe i miało miejsce już przed Pomarańczową Rewolucją. Projekty wspierania wolnych mediów i wolności słowa nadal skupiają się na szkoleniu dziennikarzy, wierząc że niezależne media zatrudniające kompetentnych dziennikarzy, to jeden z filarów demokratycznego państwa. Treningi mają na celu zwiększenie zainteresowania dziennikarzy tematyką lokalną charakterystyczną dla da- nego regionu i rozwinięcie umiejętności dziennikarzy do podejmowania dyskusji na temat lokalnych reform. Ponadto, w ramach projektów wspie- rających media, polskie organizacje dziennikarskie przekazują swoje do- świadczenie w walce z korupcją, sprawowaniem kontroli nad instytucja- mi publicznymi i promocji swoich działań w społeczeństwie. Biorąc pod uwagę obecną sytuację na Ukrainie projekty również do- stosowują się do aktualnych potrzeb społeczeństwa. W ostatnich czasach można zaobserwować wzrost projektów mających na celu wspieranie dziennikarstwa śledczego w ukraińskich mediach regionalnych i lokal- nych. Dziennikarze zdobywają wiedzę i uczą się jak stać na straży re- form samorządowych i decentralizacji władzy oraz ograniczać ryzyko ich
  • 18. 252 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 niepowodzenia bądź pokazywać obszary, w których zachodzą nadużycia. Ponadto, w czasach wojen informacyjnych i konfliktów, dziennikarze szczególnie z terenów Ukrainy objętych inwazją rosyjską, uczą się swo- jej nowej roli. Wspieranie mediów oparte jest na podstawowym założeniu, że wolne media i wolność słowa są jednym z najważniejszych elementów demokra- cji. Organizacje pozarządowe dostrzegają we współpracy z dziennikarza- mi szansę w zwiększaniu transparentności działań władz, przyczyniając się do budowy społecznego zaufania, tak jak to miało miejsce w Polsce w trakcie transformacji, dlatego uznają za istotne przekazanie tego do- świadczenie innym państwom z regionu. Nowe wyzwania i możliwości, które pojawiły się na Ukrainie po Po- marańczowej Rewolucji dały nowe pomysły na współpracę polskich or- ganizacji pozarządowych i ukraińskiego społeczeństwa obywatelskiego. Wprawdzie Ukraina podpisała z Unią Europejską układ o partnerstwie i współpracy w latach 90-tych, dopiero relacje porewolucyjne spowodo- wały obranie bardziej pro-europejskiego kursu w polityce nowego rządu który złożył oświadczenie o ubieganie się o członkostwo w UE. Popular- ne były projekty, które miały na celu podniesienie świadomości i wiedzy na temat Unii Europejskiej, a przez to zwiększające poparcie społeczeń- stwa i klasy rządzącej dla integracji europejskiej. Projekty miały pomóc władzom w stworzeniu odpowiednich struktur umożliwiających dialog polityczny z Brukselą, ułatwienie Ukrainie dostosowania się do unij- nych norm i wartości, a obywatelom uświadomienie korzyści płynących z większej współpracy z UE. Mając duże doświadczenie we wprowadzaniu polskiego społeczeń- stwa do struktur unijnych, polskie organizacje pozarządowe upatrują w bliższej integracji z Unią możliwość umocnienia i konsolidacji proce- sów demokratyzacyjnych. Niemniej jednak projekty o tematyce unijnej wynikały z samego zainteresowania i chęci ukraińskiego społeczeństwa do zbliżenia się do Unii Europejskiej. Powstało wiele projektów w któ- rych polskie organizacje dzieliły się swoim doświadczeniem, takim jak tworzenie w szkołach tzw. Szkolnych Klubów Europejskich, w którym nauczyciele oraz uczniowie zdobywali i wzmacniali swoją wiedzę o histo- rii, kulturze i instytucjach Unii Europejskiej. Wiele programów dotyczą- cych integracji z UE kierowanych było do młodych ludzi, a także pracow- ników służby cywilnej na szczeblu centralnym i lokalnym, dziennikarzy i think tanków, którzy poprzez spotkania warsztatowe z zakresu edukacji europejskiej nie tylko zdobywali wiedzę na temat integracji europejskiej,
  • 19. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 253 ale również przygotowywali się do sprostania wymaganiom związanym z perspektywą ściślejszej współpracy, a nawet przyszłego członkostwa Ukrainy w UE. Demonstracje 21 listopada 2013 roku przeciwko odrocze- niu przez prezydenta Wiktora Janukowycza podpisania umowy stowarzy- szeniowej z UE, które przerodziły się w rewolucję na Placu Niepodległo- ści, doprowadzając do przewrotu, pokazały że społeczeństwo ukraińskie jest świadome korzyści płynących z integracji z Unią Europejską. Obecne wyzwania będące pokłosiem rewolucji Euromajdanu takie jak kryzys krymski oraz prorosyjski separatyzm we wschodniej i połu- dniowej części Ukrainy, w wyniku którego zagrożona jest suwerenności Ukrainy, mają swoje odzwierciedlenie w działalności polskich organiza- cji pozarządowych na Ukrainie. Popularne stały się projekty kierowane do społeczności lokalnych wschodnich i południowych regionów Ukra- iny w celu wsparcia prodemokratycznych środowisk ukraińskich. Dzia- łania mają nie tylko charakter informacyjny, ale mają również służyć wypracowaniu lokalnych inicjatyw obywatelskich, wzmacnianie dialogu pomiędzy społeczeństwem a władzami w celu opracowania konkretnych strategii działań środowisk prodemokratycznych oraz przygotowania pla- nu działań niezbędnych do przeprowadzenia reform. Taki trend można zauważyć nie tylko wśród projektów finansowanych przez Fundację So- lidarności Międzynarodowej z funduszy pomocy rozwojowej w ramach obszaru wspierania demokracji, ale także wśród projektów finansowa- nych przez Polsko-Amerykańską Fundację Wolności. Tabela 1 w sposób syntetyczny ujmuje rodzaje projektów organizacji pozarządowych skierowanych do Białorusi i Ukrainy. Należy również podkreślić, że istnieją projekty wsparcia demokracji, które nie uwzględ- niają specyfiki kraju partnerskiego. Do takich projektów należą wizyty studyjne, staże, stypendia i inne projekty edukacyjne, które mają miej- sce w Polsce i są skierowane do wielu uczestników krajów Partnerstwa Wschodniego. Oczywiście organizatorzy, biorąc pod uwagę specyfikę kraju w momencie rekrutacji i dotarcia do potencjalnych uczestników, ale treści przekazywane i wiedza merytoryczna jest uniwersalna dla wszyst- kich odbiorców. Podsumowując, z analizy zebranej dokumentacji, pogłębionej o prze- prowadzone wywiady i lata współpracy z organizacjami pozarządowy- mi, wyłania się konkluzja, że polskie organizacje pozarządowe aktywnie dzielą się swoim doświadczeniem transformacji systemowej, a współpra- ca uwzględnia tło historyczne, polityczne, społeczne i kulturowe krajów, które są beneficjentami wsparcia. Dla wsparcia hipotezy, że projekty
  • 20. 254 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 polskich organizacji pozarządowych są efektywne i że mogą przyczynić się do szerzenia demokracji w regionie, przedstawiona zostanie krytyka wypracowanych technik przez zachodnich donatorów. Tabela 1 Wspieranie demokracji przez polskie organizacje pozarządowe z uwzględnieniem sytuacji politycznej kraju odbiorcy Białoruś Ukraina Współpraca z zdelegalizowanymi organi- zacjami prodemokratycznymi i/lub bezpo- średnio z młodymi ludźmi, nauczycielami, rodzicami oraz lokalnymi liderami. Współpraca z organizacjami pozarządo- wymi, władzami lokalnymi, mediami, niezależnymi dziennikarzami, instytutami badawczymi, think tankami. Projekty mające pośredni charakter demo- kratyzujący – działania w sferach edukacji, kultury, turystyki i inicjatyw lokalnych. Projekty wspierające zmiany systemowe, zwiększenie możliwości państwa i jego in- stytucji. Rozwój kapitału społecznego i ludzkiego. Zwiększanie legitymizacji i przejrzystości administracyjnej sektora publicznego po- przez projekty pomiędzy społeczeństwem a władzami. Działania mające na celu zwiększenie po- czucia przynależności i solidarności spo- łecznej. Działania mające na celu jednoczenie spo- łeczeństwa ukraińskiego, w którym silnie zaznacza się zróżnicowanie historyczne, językowe, kulturowe i polityczne (projekty Zachód-Wschód). Rozwój lokalny i zwiększanie uczestnictwa w życiu społecznym. Podniesienie świadomości społeczeństwa na temat celowości decentralizacji władzy politycznej. Promowanie białoruskiej tożsamości naro- dowej. Podniesienie świadomości i wiedzy na te- mat Unii Europejskiej, a przez to zwiększa- nie poparcia społeczeństwa i klasy rządzą- cej dla integracji europejskiej. Tworzenie nowych mediów elektronicz- nych jako źródeł informacji i komunikacji. Wzmacnianie niezależnych stacji telewi- zyjnych, prasy oraz dziennikarzy. Źródło: Opracowanie własne na podstawie analizy projektów polskich organizacji poza- rządowych. Próba ewaluacji wpływu pomocy demokratyzacyjnej polskich organizacji pozarządowych Jedną z najczęstszych krytyk, która pojawia się w badaniach nad wspieraniem demokracji przez świat zachodni w innych państwach post- komunistycznych jest to, że darczyńcy niewiele zrobili w celu dostoso-
  • 21. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 255 wania projektów do warunków krajowych i lokalnych kraju odbiorcy. Badacze twierdzą, że zachodnie organizacje działały mając niewielką wiedzę na temat kraju partnerskiego, narzucały zachodnie praktyki i roz- wiązania, zaniedbując jego uwarunkowania historyczne, kulturowe i spo- łeczne. Promując społeczeństwo obywatelskie przeoczyły fakt, że spo- łeczeństwo obywatelskie jest agregatem lokalnych potrzeb i interesów oraz lokalnej kultury i polityki. Co więcej, badacze zwracają uwagę na to że świadczące pomoc zachodnie organizacje niewiele wiedząc o prze- mianach demokratycznych starały się stosować te same wzorce wspar- cia w każdym kraju i wymuszały na krajach partnerskich korzystających z pomocy do pokonania tej samej drogi transformacji, niezależnie od pa- nujących warunków społecznych i politycznych. Programy opracowane w zachodnich stolicach nie uwzględniały specyfiki każdego kraju z osob- na, ani co jest pożądane i możliwe w tych krajach. Ponieważ demokra- tyzacja jest odmiennym doświadczeniem w różnych krajach i regionach, pomoc demokratyzacyjna powinna być dostosowana do kraju odbiorcy (Aksartova, 2005; Carothers, 1999, 2004, 1999; Grugel, 1999; Hadenius, Uggla, 1998; Henderson, 2002, s. 155; Henderson, 2000, 2003; McMa- hon, 2002, 2004; Narozhna, 2004; Mendelson, Glenn, 2002, s. 4; Otta- way, 2003; Ottaway, Chung, 1999; Quigley, 2000, s. 192; Siegel, Yancey, 1992, s. 57–58; Sundstrom, 2006). Współpraca partnerska polskich organizacji pozarządowych z gru- pami społecznymi na Ukrainie i Białorusi kontrastuje z modelem stoso- wanym często w Polsce na początku lat 90-tych, znanym jako „Bryga- dy Marriotta” („The Marriott Brigade”) (Wedel, 1998; Kieżun, 2011). W przeciwieństwie do zachodnich doradców przybywających do Polski na zlecenie międzynarodowych instytucji finansowych i dawców pomo- cy rozwojowej w celu prowadzenia szkoleń w hotelu Marriott na temat zmian demokratycznych i budowy gospodarki wolnorynkowej, nie ro- zumiejąc i nie znając polskich realiów, współpraca partnerska ma swoją przewagę, ponieważ poprzez angażowanie społeczności obywatelskiej istnieją szanse, że projekty będą lepiej dopasowane, uwzględniając kon- tekst krajowy w kraju odbiorcy. Dodatkowo, będąc częścią opozycji i ma- jąc doświadczenie związane z działalnością w podziemiu podczas reżimu autorytarnego działacze polskich organizacji pozarządowych uważają, że są przygotowani do pracy na Białorusi oraz do radzenia sobie z przeszko- dami ze strony białoruskiego reżimu i wydają się nie zrażać technikami represji i prowokacji służb specjalnych. Tak więc, ze względu na lepszą znajomość sąsiadujących partnerów i rozumienia wewnętrznych warun-
  • 22. 256 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 ków, norm i sytuacji politycznej, projekty polskich organizacji pozarzą- dowych dotyczące Białorusi i Ukrainy mają szansę być bardziej skutecz- ne niż inne strategie w zakresie pomocy demokracji. W wyniku partnerstwa tworzona jest również tzw. „własność lokal- na” (local ownership) projektów pomocowych (Carothers, 1999; Quigley, 2000), czyli wiedza i narzędzia udostępniane przez donorów pomocy po- winny znajdować się w rękach społeczności lokalnej, której te projekty do- tyczą nie tylko podczas wdrażania projektu, ale i po realizacji projektu. Gdy zachodni donatorzy zapewniali, że przekazują pomoc na wspar- cie społeczeństwa obywatelskiego, zazwyczaj odnosili się to do wspar- cia dla organizacji pozarządowych (Carothers, 1999, s. 210; Raik, 2006, s. 175; Hadenius, Uggla, 1996; Mitilin, 1998; USAID Mission to Poland Europe and Eurasia, 1999). Niewątpliwie organizacje pozarządowe są ważnym elementem społeczeństwa obywatelskiego, ponieważ pomaga- ją obywatelom w rozwiązywaniu problemów społecznych, lobbują rząd w imieniu obywateli, promują świadomość i wywierają nacisk na przej- rzystość w rządzie i biznesie. Niemniej jednak nie mogą i nie powinny być celem samym w sobie, a w krajach w których stosowane są represje w stosunku do niezależnych organizacji, w wyniku czego przestają one istnieć, stawianie znaku równości pomiędzy wspieraniem społeczności obywatelskiej a organizacjami pozarządowymi jest nieadekwatne (Hen- derson, 2000, 2003; Carothers, 2004; Rose-Ackerman, 2007). Jak zostało to przedstawione w poprzedniej sekcji, polskie organizacje pozarządowe, zwłaszcza w przypadku współczesnej Białorusi, gdzie wolność organi- zacji niezależnych jest ograniczona, starają się dotrzeć do różnych grup społecznych. Również w przypadku Ukrainy, większość przedstawicieli polskich organizacji pozarządowych jest przekonana, że ich współpra- ca ze studentami, nauczycielami i innymi organizacjami społecznymi w pewnym stopniu miała wpływ na to co wydarzyło się w 2004 roku na Ukrainie. W Pomarańczowej Rewolucji brali udział ludzie, którzy podczas dziesięcioletniego okresu poprzedzającego te wydarzenie mieli szansę na kontakt z polskim społeczeństwem obywatelskim. Uczeni uważają, że wspieranie powiązań pomiędzy obywatelami oraz z innymi grupami społeczeństwa obywatelskiego ma zasadnicze znacze- nie zarówno dla budowania i umacniania społeczeństwa obywatelskiego (McMahon, 2000, s. 253; Henderson, 2002; Richter, 2002; Wilde, 2002, s. 433). Niemniej jednak jedną z istotnych krytyk pomocy, której udzie- lały państwa i organizacje świata zachodniego było brak tworzenia sieci powiązań pomiędzy grupami społecznymi. Pomoc zagraniczna powodo-
  • 23. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 257 wała, że te organizacje w krajach odbiorców które otrzymywały środki finansowe na projekty były również głównymi beneficjentami. Spowo- dowało to dysproporcje pomiędzy tymi organizacjami, które miały łatwy i stały dostęp do środków zagranicznych, a tymi które takiej pomocy nie otrzymywały („the haves and the have-nots”), ponieważ nie były wy- starczająco duże albo nie potrafiły napisać wniosków o pomoc w języku angielskim (Henderson, 2003, s. 10; Narozhna, 2004, s. 248). Brak sieci powiązań może doprowadzić do zaniku nawyków rozwijania współpracy, solidarności i zaufania wśród obywateli, jak również marginalizacji grup społeczeństwa obywatelskiego (Henderson, 2002). Biorąc pod uwagę tę krytykę, można powiedzieć że współpraca na za- sadach partnerstwa, którą stosują polskie organizacje pozarządowe wyda- je się być lepszą strategią, ponieważ ułatwia powstawanie wewnętrznych powiązań pomiędzy grupami społeczeństwa obywatelskiego w kraju od- biorcy. Poprzez nakłanianie stałych organizacji partnerskich do poszuki- wania partnerów z innych terenów Ukrainy i adresowanie projektów do nowych grup społeczeństwa obywatelskiego z innych lokalizacji, przy- czyniają się do ekspansji sektora pozarządowego i powstania nowych więzi, a przez to budowania kapitału społecznego. Takimi projektami są, wspomniane we wcześniejszych fragmentach artykułu, projekty łączące zachodnią i wschodnią Ukrainę. Projekty organizacji pozarządowych nie tylko wiążą się z korzy- ściami, jakie wynikają ze współpracy partnerskiej i tworzenia sieci pomiędzy grupami społeczeństwa obywatelskiego, ale również z do- świadczeniem, którym sąsiadujący partnerzy mogą podzielić się. To do- świadczenie i wiedza wydaje się być bardziej istotne po drugiej stronie granicy, niż w krajach geograficznie odległych, często z powodu histo- rycznej przeszłości i kultury, którą sąsiedzi zazwyczaj dzielą (Carothers, 1999, s. 267). Działacze polskich organizacji pozarządowych uważają, że ich własne doświadczenie reform demokratycznych i wolnorynko- wych jest bardziej przydatne w krajach sąsiednich, niż gdzie indziej. Na przykład, FRDL brała udział w przygotowaniu polskich reform admi- nistracyjnych, które są uważane za jedne z najbardziej udanych reform w regionie postkomunistycznym (Regulska, 1998). Mając to doświad- czenie i zaangażowanie, FRDL podjęła wysiłki, aby przekazać swoje doświadczenie do krajów, w których reforma samorządowa jest przed- miotem dyskusji lub jest w interesie publicznym. Wkład FRDL oraz Instytutu Spraw Publicznych na rzecz rozwoju samorządności lokalnej w regionie postkomunistycznym polegał na przeprowadzaniu szkoleń
  • 24. 258 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 organizowanych dla pracowników sektora publicznego państw-bene- ficjentów i partii politycznych, jak również tłumaczeń i publikowania polskiej ustawy o reformie administracyjnej w kilku językach regionu postsowieckiego, w tym nawet na język białoruski i azerski. Podobnie, ponieważ polskie NGO były aktywne w  przygotowaniu członkostwa Polski w Unii Europejskiej oraz rozpowszechnianiu informacji na temat UE, dziś dzielą się swoimi doświadczeniami z ukraińskimi partnerami, jak przedstawiono wcześniej w artykule. Wreszcie, we wspieraniu demokracji badacze uznają, że budowa- nie zrównoważonego społeczeństwa obywatelskiego wymaga ciągłości w finansowaniu i utrzymywaniu długoterminowej współpracy (Siegel, Yancey, 1992; Ottaway, Chung, 1999; Quigley, 2000; Henderson, 2003, s. 153; Jarábik, 2006, s. 86). Według Tudoroiu (Tudoroiu, 2007, s. 340) krótkoterminowe zagraniczne finansowanie może pomóc w rozwoju or- ganizacji pozarządowych, ale nie wystarczy na tyle, aby zapewnić rozpo- wszechnianie na szeroką skalę wartości demokratycznych wśród społecz- ności i szybki rozwój społeczeństwa obywatelskiego. Jedną z głównych korzyści wynikających z partnerstwa organizacji pozarządowych ze spo- łeczeństwem obywatelskim jest długoletni i trwały charakter współpracy, który może w większym stopniu przyczynić się do przenikania i wywo- łania zmiany poglądów i wzorców zachowań osób zaangażowanych we współpracę. Relacje polskich organizacji pozarządowych z ukraińskimi organi- zacjami pozarządowymi lub grupami społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi, które nieprzerwanie trwają od wielu lat mogą przyczynić się do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i przynieść zamierzone efekty. W wywiadach,przedstawicielepolskichorganizacjipozarządowychzapy- tani o rezultaty ich działalności wskazywali mierzalny wpływ projektów, tj. wskazywali zmiany w danej szkole, wsi lub mieście, które powstały w wyniku ich współpracy z organizacjami lokalnymi, takie jak utworze- nie rady dla rodziców w szkole, zespół obsługi klienta w ratuszu, szkolne kluby europejskie itp. Niemniej jednak są wyniki, które są trudno mie- rzalne, ale na które trzeba spojrzeć z perspektywy dziesięciu lat, zwłasz- cza jeśli dotyczy to takich projektów jak stypendia, staże, szkolenia, które wiążą się ze zmianą opinii, postaw i aktywizacją. Naukowcy sugerują, że wyniki projektów demokratyzacyjnych można również mierzyć nie tylko poprzez poszukiwanie wpływu na instytucje lub w społeczeństwie jako całości, ale także poprzez poszukiwanie zmian w życiu ludzi, czy- li beneficjentów tych projektów (Quigley, 1997; Richter, 2002, s. 56).
  • 25. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 259 Działacze polskich organizacji pozarządowych podają liczne przykłady zmian w postawach i aktywizacji białoruskich czy ukraińskich partnerów oraz uczestników projektów, które można przypisać wpływowi działań organizacji. Za przykład podają ukraińskich działaczy społeczeństwa obywatelskiego, którzy uczestniczyli w pomarańczowej rewolucji, czy dziennikarzy, którzy zaczęli pisać artykuły o tematyce lokalnej lub by- łych uczestników projektu, którzy podjęli wysiłki, aby dokonać pewnych zmian w ich własnej społeczności. Tabela 2 Potencjał polskiej pomocy demokratyzacyjnej w dyfuzji demokratycznych idei i postaw Negatywne strony wspierania demokracji Pozytywne strony wspierania demokracji przez polskie organizacje pozarządowe Bezosobowe relacje donor-odbiorca. Partnerskie relacje w realizacji projektów. Wiedza i narzędzia w rękach donorów bądź organizacji działających na zlecenie. Tworzenie „własności lokalnej”. Podejście szablonowe bez uwzględnienia specyfiki kraju odbiorcy. Uwzględnienie tła historycznego, politycz- nego, społecznego i kulturowego. Uniwersalne podejście do faz rozwoju de- mokracji. Uwzględnienie kontekstu krajowego i lo- kalnego w procesie demokracji. Brak wzorców do naśladowania; nieade- kwatność doświadczenia kraju donora. Przydatność doświadczenia reform demo- kratycznych i wolnorynkowych. Wspieranie wyłącznie NGO. Wsparcie dla różnych grup społecznych, nie tylko dla organizacji pozarządowych. Dzielenie społeczeństwa obywatelskiego. Tworzenie sieci powiązań pomiędzy grupa- mi społecznymi. Myślenie projektowe. Długoletni i trwały charakter współpracy. Krótkotrwałe finansowanie. Ciągłość finansowania projektów. Źródło: Opracowanie własne na podstawie krytyki modelów wspierania demokracji w li- teraturze przedmiotu i własnej analizie działalności polskich organizacji pozarządowych na Białorusi i Ukrainie. Podsumowanie Artykuł pokazuje, że projekty polskich organizacji pozarządowych na Białorusi i Ukrainie oparte są na zasadzie partnerstwa i trwałości współ- pracy, dlatego poprzez powiązania i ścisłą współpracę społeczeństwo obywatelskie ma większe szanse przetrwania. Przeprowadzone bada- nia pokazują przede wszystkim ważną rolę organizacji pozarządowych
  • 26. 260 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 w promowaniu demokracji, a w szczególności ich zdolność dotarcia do społeczeństwa obywatelskiego w krajach partnerskich. Poprzez lepsze zrozumienie obecnej sytuacji partnerskich organizacji pozarządowych jako organizatorów i młodych ludzi jako uczestników, projekty te zwięk- szają swoją skuteczność. Z analizy przeprowadzonych wywiadów oraz zebranej dokumentacji wynika, że młode kraje demokratyczne aktywnie dzielą się swoim do- świadczeniem transformacji systemowej, a współpraca uwzględnia tło historyczne, polityczne, społeczne i kulturowe krajów, które są benefi- cjentami wsparcia. Współpraca pomiędzy polskim społeczeństwem de- mokratycznym a prodemokratycznymi grupami na Białorusi może być najbardziej skuteczną formą wspierania demokracji w tym kraju. Wynika to z tego, że takie powiązania pomiędzy społecznościami sprzyjają wpro- wadzaniu na Białorusi nowych rozwiązań, które bez tej współpracy nigdy by nie powstały. Polskie organizacje pozarządowe uznają, że powodze- nie wysiłków związanych ze wspieraniem społeczeństwa obywatelskiego w innych państwach postkomunistycznych jest możliwe tylko we współ- pracy z podmiotami krajowymi w kraju partnerskim. Ponadto, przeprowadzone badania pokazują, że polskie organizacje pozarządowe, które jeszcze niedawno były odbiorcami pomocy rozwo- jowej, w oparciu o własne doświadczenia mają szansę uniknąć błędów popełnianych przez zachodnich donatorów. Organizacje pozarządowe wydają się lepiej zdawać sobie sprawę z wyzwań, jakie niesie za sobą tego typu współpraca. Rezygnując z „narzucania demokracji” i ekspor- tu „gotowych rozwiązań” dla krajów na różnym etapie procesu demo- kratycznego, na rzecz dzielenia się własnymi doświadczeniami i asysto- wania w implementacji projektów, ujawniły duży potencjał współpracy partnerskiej społeczeństwa obywatelskiego w dyfuzji demokratycznych idei i postaw. Podsumowując, projekty organizacji pozarządowych oparte na zasa- dzie partnerstwa, mają szanse być skuteczne z następujących względów: 1) dostosowują działania do sytuacji politycznej, kontekstu i sytuacji partnera; 2) mają szacunek dla specyfiki kulturowej państw, dzięki czemu wdrażane zmiany bardziej odpowiadają na określone potrzeby; 2) biorą pod uwagę współpracę nie tylko z NGO, ale z różnymi grupami spo- łecznymi; 3) mają na celu długoterminową współpracę. Bliskość geogra- ficzna jest kolejnym ważnym czynnikiem, którego nie można pominąć w analizie projektów polskich organizacji pozarządowych, gdyż ułatwia on dyfuzję norm, postaw i wartości demokratycznych.
  • 27. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 261 Bibliografia AFP (Agence France Presse) (2007), Thousands Rally in Kiev against President, April 2. Aksartova S. (2005), NGO Diffusion in the former Soviet Union and its Effects, w: Civil. Society from Abroad: U.S. Donors in the Former Soviet Union, PhD Dissertation, Department of Sociology, Princeton University. Azpuru D. i in. (2008), Trends in Democracy Assistance: What Has the United States Been Doing?, „Journal of Democracy”, nr 19 (2), ss. 150–159. Bernard A., Helmich H., Lehning P. B. (1998), Civil Society and International De- velopment, North-South Centre of the Council of Europe and Development Centre Studies of the Organization for Economic Co-operation and Develop- ment, Paris. Bernhard M. (1993), Civil Society and Democratic Transition in East Central Europe, „Political Science Quarterly”, nr 108 (2), ss. 307–326. Bunce V. J., Wolchik S. L. (2006), International Diffusion and Postcommunist Elec- toral Revolutions, „Communist and Post-Communist Studies”, nr 39 (3), ss. 283–304. Burnell P. (1996), Politics and the Effectiveness of Foreign Aid, „European Economic Review”, nr 40, ss. 289–329. Burnell P. (2000), Democracy Assistance: International Co-operation for Democrati- zation, Frank Cass Co Ltd., London–Portland. Carothers T. (1999), Aiding Democracy Abroad: The Learning Curve, Carnegie En- dowment for International Peace, Washington DC. Carothers T. (2004), Critical Mission: Essays on Democracy Promotion, Carnegie Endowment for International Peace, Washington DC. Checkel J. T. (2005), International Institutions and Socialization in Europe: Introduc- tion and Framework, „International Organization”, nr 59. Chernov V. (2008), Third Sector in Belarus, „Nashe Mneniye Internet Journal”, Fe- bruary 18, http://www.nmnby.org/pub/0802/18m.html. Diamond L., Plattner M. F. (2001), The Global Divergence of Democracies, The Johns Hopkins University Press, Baltimore–London. Diamond L. (1994), Rethinking Civil Society: Toward Democratic Consolidation, „Journal of Democracy”, nr 5 (3), ss. 4–17. Diamond L. (1996), Toward Democratic Consolidation, w: The Global Resurgence of Democracy, red. L. Diamond, M. F. Plattner, The Johns Hopkins University Press, Baltimore. Drążkiewicz-Grodzicka E. (2013), From a recipient to Donor: The Case of Polish Developmental Cooperation, „Human Organization”, nr 72 (1), ss. 65–75. Ekiert G., Kubik J. (1999), Rebellious Civil Society: Popular Protest and Democra- tic Consolidation in Poland, 1989–1993, University of Michigan Press, Ann Arbor.
  • 28. 262 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 Fundacja Stefana Batorego/Grupa Zagranica (2002), Działania polskich organizacji pozarządowych adresowane do Białorusi, http://www.klon.org.pl/files/go- 2east.ngo.pl/public/dzialania_polskich_organizacji_pozarzadowych_adreso- wane_do_Bialorusi.pdf, 15.05.2016. Geremek B. (1996), Civil Society Then and Now, w: The Global Resurgence of De- mocracy, red. L. Diamond, M. F. Plattner, The Johns Hopkins University Press, Baltimore. Grugel J. (1999), Democracy Without Borders: Transnationalization and Condition- ality in New Democracies, Routledge, London. Grupa Zagranica (2012), Demokracja i rozwój w perspektywie polskich organizacji pozarządowych. Hadenius A., Uggla F. (1998), Shaping North-South Centre of the Council of Europe and Development Civil Society, w: Civil Society and International Develop- ment, red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre of the Council of Europe and Development Centre of the Organization for Economic Co-operation and Development, Paris. Henderson S. H. (2002), Selling Civil Society: Western Aid and the Nongovernmen- tal Organization Sector in Russia, „Comparative Political Studies”, March, nr 35, ss. 139–167. Henderson S. (2000), Importing Civil Society: Foreign Aid and the Women’s Move- ment in Russia, „Demokratizatsiya”, nr 8 (1), ss. 65–82. Henderson S. (2003), Building Democracy in Contemporary Russia: Western Support for Grassroots Organizations, Cornell University Press, Ithaca, NY. Ishkanian A. (2008), Democracy Building and Civil society in Post-Soviet Armenia, Routledge, London. Jacoby W. (2006), Inspiration, Coalition, and Substitution: External Influences on Postcommunist Transformations, „World Politics”, nr 58 (4), ss. 623–651. Jarábik B. (2006), International Democracy Assistance to Belarus: An Effective Tool?, w: Prospects for Democracy in Belarus, red. J. Forbrig, D. R. Marples, P. Demeš, The German Marshall Fund of the United States and Heinrich Boll Stiftung, Washington DC. Keck M. E., Sikkink K. (1998), Activists Beyond Borders: Advocacy Networks in International Politics, Cornell University Press, Ithaca–London. Kieżun W. (2011), Patologia transformacji, Wydawnictwo Poltext, Warszawa. Kucharczyk J., Lowitt J. (2008), Democracy’s New Champions: European Democra- cy Assistance after EU Enlargement, PASOS, Praga. Kugiel P. (2011), V4 Development Cooperation: Challenges and Prospects for Com- mon Actions, „PISM Bulletin”, nr 102 (319). Kuzio T. (2007), Political Tourism and Managed Civil Society in Ukraine, „Eurasia Daily Monitor”, May 22, nr 4 (100), http://www.jamestown.org/single/?no_ cache=1&tx_ttnews%5Btt_news%5D=32759. Kuzio T. (2006), Everyday Ukrainians and the Orange Revolution, w: Revolu- tion in Orange: The Origins of Ukraine’s Democratic Breakthrough, red.
  • 29. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 263 A. Åslund, M. McFaul, Carnegie Endowment for International Peace, Wa- shington DC. Lancaster C. (2007), Foreign Aid: Diplomacy, Development, Domestic Politics, Uni- versity of Chicago Press, Chicago. Lehning P. B. (1998), Towards a Multi-cultural Civil Society: The Role of Social Ca- pital and Democratic Citizenship, w: Civil Society and International Deve- lopment, red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre of the Council of Europe and Development Centre of the Organization for Economic Co-operation and Development, Paris. Lenzi M. (2002), Lost civilization: the thorough repression of civil society in Belarus, „Demokratizatsiya”, vol. 10, nr 3, ss. 401–424. Lightfoot S., Szent-Ivantyi B. (2014), Reluctant Donors? The Europeanization of International Development Policies in the New Member States, „Journal of Common Market Studies”, vol. 52, nr 6, ss. 1–16. Linz J. J., Stepan A. (1996), Problems of Democratic Transition and Consolidation: Southern Europe, South America, and Post-Communist Europe, John Hop- kins University Press, Baltimore. McFaul M. (2005), Democracy Promotion as a World Value, „Washington Quarterly”, nr 28 (1), ss. 147–163. McMahon P. (2000), Building Civil Societies in East Central Europe: The Effect of American Non-governmental Organizations on Women’s Groups, w: De- mocracy Assistance: International Co-operation for Democratization, red. P. Burnell, Frank Cass Co. Ltd., London–Portland. McMahon P. (2002), International Actors and Women’s NGOs in Poland and Hun- gary, w: The Power and Limits of NGOs: A Critical Look at Building De- mocracy in Eastern Europe and Eurasia, red. S. E. Mendelson, J. K. Glenn, Columbia University Press, New York. McMahon P. (2004), Building Civil Societies in East Central Europe: The Effect of American Non-governmental Organizations on Women’s Groups, w: Civil So- ciety in Democratization, red. P. Burnell, P. Calvert, Routledge, New York. Mendelson S. E. (2001), Democracy Assistance and Political Transition in Russia, „International Security”, nr 25 (4), ss. 68–106. Mendelson S. E., Glenn J. K. (2002), The Power and Limits of NGOs: A Critical Look at Building Democracy in Eastern Europe and Eurasia, Columbia University Press, New York. Mitilin D. (1998), The NGOs Sector and its Role in Strengthening Civil Society and Securing Good Governance, w: Civil Society and International Development, red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre of the Coun- cil of Europe and Development Centre of the Organization for Economic Co- operation and Development, Paris. MSZ (2008), Ministerstwo Spraw Zagranicznych Departament Współpracy Rozwo- jowej. Raport Roczny 2008, https://www.polskapomoc.gov.pl/.../RAPORT_ ROCZNY_MSZ_2008_PL_maly.pdf.
  • 30. 264 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 MZS (2006), Ministerstwo Spraw Zagranicznych: Wieloletni program współpracy rozwojowej na lata 2016–2020. Narozhna T. (2004), Foreign Aid for a Post-Euphoric Eastern Europe: the Limitations of Western Assistance in Developing Civil Society, „Journal of International Relations and Development”, nr 7, ss. 243–266. Ottaway M., Chung T. (1999), Debating Democracy Assistance: Toward a New Para- digm, „Journal of Democracy”, nr 10 (4), ss. 9–113. Ottaway M., Carothers T. (2000), Funding Virtue: Civil Society Aid and Democ- racy Promotion, Carnegie Endowment for International Peace, Washing- ton DC. Petrova T. (2014), From Solidarity to Geopolitics: Support for Democracy Among Postcommunist States, Cambridge University Press, Cambridge. Pospieszna P. (2010a), When Recipients Become Donors: Polish Democracy Assist- ance in Belarus and Ukraine, „Problems of Post-Communism”, nr 57 (4), ss. 3–15. Pospieszna P. (2010b), New EU Member States Taking the Lead in Democracy Aid: The Polish Case, w: The European Union’s Neighborhood Challenge. Trans- border cooperation, migration and Europeanization, red. K. Bachmann, E. Stadtmuller, Wrocław University Press, Wrocław. Pospieszna P. (2014), Democracy Assistance from the Third Wave: Polish Engage- ment in Belarus and Ukraine, The University of Pittsburgh Press. Quigley K. F. F. (1997), For Democracy’s Sake: Foundations and Democracy Assist- ance in Central Europe, Woodrow Wilson Center Special Studies, Washing- ton DC. Quigley K. F. F. (2000), Lofty Goals, Modest Results: Assisting Civil Society, w: Funding Virtue: Civil Society and Democracy Promotion, red. M. Ottaway, T. Carothers, Carnegie Endowment for International Peace, Washington DC. Rada Unii Europejskie (2005), External Relations Council: Accelerating progress Towards Achieving the Millenium development Goals, http://www.unmillen- niumproject.org/documents/EUExternalRelations24May.pdf, 16.05.2016. Raik K. (2006), Making Civil Society Support Central to EU Democracy Assist- ance, w: Prospects for Democracy in Belarus, red. J. Forbrig, D. R. Marples, P. Demeš, The German Marshall Fund of the United States and Heinrich Boll Stiftung, Washington DC. Regulska J. (1998), The rise and fall of public administration reform in Poland: why bureaucracy does not want to be reformed, w: Local Development and Public Administration in Transition, red. M. Barlow, I. Lengyel, R. Welch, J. Attila, University: Szeged, Hungary. Richter J. (2002), Promoting Civil Society?: Democracy Assistance and Russian Wom- en’s Organizations, „Problems of Post-Communism”, nr 48 (1), ss. 30–41. Rose-Ackerman S. (2007), From Elections to Democracy: Building Accountable Government in Hungary and Poland, Cambridge University Press.
  • 31. ŚSP 3 ’16 Pomoc demokratyzacyjna polskich organizacji... 265 Sannikov A., Kuley I. (2006), Civil Society and the Struggle for Freedom, w: Pros- pects for Democracy in Belarus, red. J. Forbrig, D. R. Marples, P. Demeš, The German Marshall Fund of the United States and Heinrich Boll Stiftung, Washington DC. Schifter M. (2000), Latin American Democratization: The Civil Society Puzzle, w: Funding Virtue: Civil Society and Democracy Promotion, red. M. Ottaway, T. Carothers, Carnegie Endowment for International Peace, Washington DC. Sedogo P. F. (1998), Civil Society in Sub-Saharan Africa: How Can Western Coun- tries Help Civil Society in Africa?, w: Civil Society and International De- velopment, red. A. Bernard, H. Helmich, P. B. Lehning, North-South Centre of the Council of Europe and Development Centre of the Organization for Economic Co-operation and Development, Paris. Schimmelfennig F., Engert S., Knobel H. (2006), International Socialization in Eu- rope: European Organizations, Political Con-ditionality and Democratic Change, Palgrave Macmillan, New York. Siegel D., Yancey J. (1995), The Rebirth of Civil Society: The Development of the Nonprofit Sector in East Central Europe and the Role of Western Assistance, The Rockefeller Fund, New York. Smith J., Chatfield C., Pagnucco R. (1997), Transnational Social Movements and Global Politics: Solidarity Beyond the State, Syracuse University Press, New York. Sundstrom L. M. (2006), Funding Civil Society: Foreign Assistance and NGO Devel- opment in Russia, Stanford University Press. Tarrow S. (1998), Power in Movement: Social Movements and Contentious Politics, Cambridge University Press. Tarrow S. (2005), The New Transnational Activism, Cambridge University Press, Cambridge. Tudoroiu T. (2007), Rose, Orange, and Tulip: The Failed Post-Soviet Revolutions, „Communist and Post-Communist Studies”, nr 40 (3), ss. 315–342. USAID Mission to Poland Europe and Eurasia. USAID and the Polish Decade 1989– 1999, http://www.usaid.gov/pl/close-ou.htm#SHOWING%20SUPPORT%20 IN%20EVERY%20WAY%20POSSIBLE. Usau P. (2007), Pro-Government Associations in Belarus. In Hopes, Illusions, Per- spectives: Belarusian Society 2007, East European Democratic Center, War- saw–Minsk. Wedel J. R. (2001), Collision and Collusion: The Strange Case of Western Aid to Eastern Europe, Palgrave for St. Martin’s Griffin, New York, NY. Wilde C. (2002), The Challenge of Using NGOs as a Strategy for Engagement, w: Independent Belarus: Domestic Determinants Regional Dynamics, and Impli- cations for the West, red. M. M. Balmaceda, J. I. Clem, L. L. Tarlow, Ukrain- ian Research Institute of Harvard University, The Davis Center for Russian and Eurasian Studies, Cambridge.
  • 32. 266 Paulina Pospieszna ŚSP 3 ’16 Democratization aid offered by Polish non-governmental organizations to Belarus and Ukraine: premises and different forms of support Summary Supporting democracy or, in other words, a special kind of foreign aid aiming to promote democratic ideas and attitudes, has been the domain of western democracies. Therefore, the studies on aiding democracy have typically focused on the programs of international organizations, governmental and non-governmental organizations and foundations from the United States and Western Europe. Recently, the circle of ben- efactors widened to include also the young democracies from Central and Eastern Eu- rope – Poland, the Czech Republic, Slovakia and Hungary – the former recipients of a similar support. The case study of Polish involvement in Ukraine and Belarus allows the author of this paper to analyze the activities of Polish NGOs aiming to support democracy in partner countries from 1990 to 2015. The objective is to examine the reasons for Polish NGOs involvement in supporting democracy, the methods applied to promote democratic ideas and attitudes and the nature of collaboration with civil societies of partner countries. Key words: democracy assistance, CEE, Belarus, Ukraine, NGOs