2. POLECANA MIEJSCOWOŚĆ: Kędzierzyn-Koźle
• Miasto w województwie opolskim oraz siedziba powiatu
kędzierzyńsko-kozielskiego, położone w południowo-wschodniej
części Niziny Śląskiej, w Kotlinie Raciborskiej na Śląsku Opolskim, nad
Odrą przy wylocie Kanału Gliwickiego i ujścia Kłodnicy.
• Powstało w 1975 z połączenia czterech osobnych organizmów
administracyjnych: Kędzierzyna, Koźla, Sławięcic i Kłodnicy. W Koźlu
znajduje się jeden z największych portów rzecznych w Polsce. W
Kędzierzynie-Koźlu znajdują się jedne z największych w Polsce
zakładów chemicznych – Zakłady Azotowe Kędzierzyn, a także holding
„Blachownia”. Jest to drugie co do wielkości miasto województwa
opolskiego pod względem liczby ludności i obszaru.
WSB
5. Wydarzenia kulturalne oraz zabytki:
• stare miasto Koźle (w ramach założeń średniowiecznych)
• kościół parafialny pw. św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej, ul. Złotnicza,
z 1489 – XV wiek, 1570, XIX w., z wieżą gotycko-renesansową
• kapliczka-dzwonnica, tzw. Pańszczyźniana, ul. Wyspiańskiego, 1814
• zespół zamkowy w Koźlu: budynek zamkowy wzniesiony na przełomie
XIII-XIV wieku na niewielkim wzgórzu
WSB
7. Według danych Urzędu Miasta z 31 grudnia 2017
miasto liczyło 57 360 mieszkańców.
• Miasto leży w południowo-
wschodniej części województwa
opolskiego, w środkowej części
mezoregionu
fizycznogeograficznego Kotliny
Raciborskiej. Mezoregion ten
jest najbardziej na południowy
wschód wysuniętą częścią
makroregionu Niziny Śląskiej.
• Według danych z 1 stycznia 2011
powierzchnia miasta wynosiła
123,4 km².
• Rejon Kędzierzyna-Koźla należy do
śląsko-wielkopolskiego regionu
klimatycznego. Lato rozpoczyna się
wcześnie i jest ciepłe, zima jest
krótka i łagodna. Średnia
temperatura roczna wynosi 8,3 °C
(średnia temp. w styczniu 2,0 °C,
średnia temp. w lipcu 25,0 °C)[6].
Amplitudy temperatury są mniejsze
od przeciętnych w Polsce. Czas
trwania zimy wynosi 60 dni, czas
trwania lata wynosi 100 dni. Opady
atmosferyczne utrzymują się poniżej
średniej krajowej. Średni opad
roczny wynosi około 450 mm[7].
WSB
8. Pierwsze wzmianki historyczne o Koźlu pochodzą z 1104, jednak nadanie praw
miejskich nastąpiło dopiero w 1281. Ziemie te wchodziły wówczas w skład
księstwa kozielsko-bytomskiego, które od 1289 były lennem króla czeskiego. W
1526 księstwo kozielsko-bytomskie wraz z Czechami przeszło pod władzę
Habsburgów. Od 1741 pod panowaniem Prus. W 1743 nastąpił początek
rozbudowy twierdzy w Koźlu (Twierdza Koźle). Znaczny rozwój gospodarczy całej
okolicy rozpoczął się wraz z budową Kanału Kłodnickiego (lata 1792–1812). W
1807 twierdza kozielska była oblężona przez wojska napoleońskie. W 1845
uruchomiono linię kolejową Opole–Gliwice – był to początek rozwoju wsi
Kędzierzyn, w której umieszczono stację kolejową. Od tego momentu Kędzierzyn
rozpoczął swój systematyczny rozwój kosztem Koźla, którego rozwój ograniczało
istnienie twierdzy. Sytuacji nie zmieniło zlikwidowanie w 1873 twierdzy kozielskiej
i budowa portu rzecznego w Koźlu (lata 1891–1908). W 1921 okolica była
terenem walk podczas III powstania śląskiego. Ziemie te, na mocy plebiscytu,
pozostały w granicach Niemiec. W latach 1934–1938 wybudowano nowy Kanał
Gliwicki. W 1945 w wyniku przegranej Niemców w wywołanej II wojnie światowej
i po zdobyciu miasta przez Armię Czerwoną, miasto weszło w skład Polski. W 1951
Kędzierzyn otrzymał prawa miejskie, w 1973 Kłodnica i powtórnie Sławięcice. W
1975 nastąpiło przyłączenie do Kędzierzyna trzech miast (Koźla, Kłodnicy i
Sławięcic) oraz gminy Sławięcice, które dały początek dzisiejszego miasta
Kędzierzyn-Koźle.
WSB
