1. VW: Happy Family? Generaties: (1.) Nel (ouderdom) (2.) Jeffrey (ouderdom) x Carlijn (honger) (3.) Rebecca (ouderdom) x Xander (geest), Lara (ouderdom) x Ciske (geest) x Tom , Marc (honger) (4.) Nina, Tessa, Roy, Patrick (5.) Sanne, Kevin De vorige keer was de opening van Toms boekhandel. Hij nodigde de schrijver Adam de Beer uit – de favoriete schrijver van Tessa. Tessa en de schrijver raakten aan de praat, en er was meteen een bijzondere klik. Hij nam haar zelfs mee uit eten. Voor Tessa is het nu in ieder geval zeker: ze is verliefd!

2. 2 dagen toekijken - Dag 1 Weken waren er inmiddels voorbij gegaan sinds de bijzondere ontmoeting tussen Tessa en de schrijver. Ze hadden veel gebeld, gemaild, brieven geschreven, en inmiddels hadden ze alweer een nieuwe afspraak staan. Tessa was dan ook erg verbaasd toen ze op een middag thuis kwam, en Adam op het pleintje zag zitten.

3. Abrupt bleef ze staan, en verschuilde zich achter haar huis. Wat deed hij hier? Ze hadden toch pas vrijdag afgesproken? Ondanks haar verwarring voelde Tessa meteen de vlinders in haar buik dansen, en haar hart begon sneller te kloppen.

4. Tessa besloot om maar gewoon naar hem toe te gaan. Het was tenslotte wel duidelijk dat hij speciaal voor háár hierheen gekomen was. ‘ Adam?’ Meteen keek hij op. ‘ Ha, kom erbij zitten.’ zei hij en hij klopte naast zich op het bankje.

5. Lang bleef het stil tussen de twee mensen. ‘ Mooi is het hier, hè?’ stamelde Tessa uiteindelijk. ‘ Zeker.’ knikte Adam en hij wrong nerveus in zijn handen. ‘Tessa, luister. Ik heb de laatste tijd heel veel nagedacht.’

6. ‘ Ik ook.’ zei Tessa meteen eerlijk. En terwijl om hen heen de kinderen lachten en speelden, kwam er een belangrijk gesprek tussen Tessa en Adam op gang. ‘ Laten we eerlijk tegen elkaar zijn.’ zei Adam kalm, en Tessa knikte.

7. ‘ Sinds ik jou ontmoet heb, is het een grote chaos in mijn hoofd. Dat ben ik gewend, als schrijver, maar toch is het nu anders. Jij bent alles waar ik nog aan kan denken.’ zei Adam, en hij bloosde. ‘ Echt?’ was het enige dat Tessa nog wist uit te brengen.

8. Zonder iets te zeggen schoof Adam dichter naar haar toe. Tessa protesteerde niet. Integendeel, ze pakte zijn hand en legde haar hoofd op zijn schouder. ‘ Ik voel heel veel voor je, Adam.’ zei ze zachtjes. En Adam legde teder zijn arm om haar schouders.

9. Een warme gloed verspreidde zich door Tessa’s lichaam, en even sloot ze genietend haar ogen. God, wat voelde dit goed. Ze verstrengelde haar vingers met die van Adam, en wenste dat ze hem nooit meer los hoefde te laten. Inmiddels kwam Nina uit haar werk, en ze liep fluitend over het pleintje.

10. Toen haar oog op het knuffelende paartje viel, bleef ze verrast staan. Een klein lachje vormde zich rond haar lippen. Ze wist het wel! Al vanaf het eerste moment had ze het geweten!

11. Het gesprek tussen Adam en Tessa bleef maar doorgaan. Allebei lieten ze hun gevoelens voor de ander duidelijk merken. Op een gegeven moment stelde Tessa voor om naar haar huis te gaan, en dat vond Adam een goed idee. ‘ Blijf je eten?’ vroeg Tessa.

12. ‘ Ik zou hier wel voor altijd willen blijven,’ zei Adam en weer sloeg hij zijn arm om haar heen. Met een dolgelukkige glimlach nestelde Tessa zich tegen zijn warme lichaam aan.

13. ‘ Ik moest maar eens wat aan het eten gaan doen.’ zei Tessa na een tijdje, en met tegenzin maakte ze zich los uit zijn omhelzing. Ze stond op, maar Adam kwam haar achterna en pakte haar vast. En ineens was het moment daar – zijn lippen op de hare. Hun eerste kus.

14. De tranen sprongen Tessa spontaan in de ogen. Adam zag het niet, maar voelde wel dat Tessa al net zo geëmotioneerd was als hij. Liefdevol streelde hij haar over haar haren. Dit was zo bijzonder.

15. ‘ Wil je mijn meisje worden, Tess?’ vroeg Adam toen. Met twinkelende ogen keek Tessa naar hem op. ‘ En ik dacht nog wel dat deze schooljuf voor eeuwig single zou blijven.’ zei ze toen lachend. ‘Ja, ik wil niets liever dan verkering met jou, Adam.’

16. Tessa maakte aanstalten om naar de keuken te lopen, maar Adam hield haar tegen. ‘ Ik hou van je, Tessa.’ zei hij, eerlijk als een kind. ‘ Ik wil bij je blijven, voor altijd. Hier, samen met jou.’

17. ‘ Ik…ik hou ook van jou, Adam.’ stamelde Tessa, totaal overdonderd. ‘En het lijkt mij ook geweldig om voor altijd samen met jou te blijven, maar…’

18. ‘ Maar?’ herhaalde Adam. ‘ Ik weet niet. We kennen elkaar nog helemaal niet zo lang en…’ Adam snoerde haar de mond met een lange, zachte zoen. Meteen vergat Tessa al haar zorgen. Zo wilde ze voor eeuwig blijven leven, in Adams armen.

19. Een lang gesprek volgde. En pas rond middernacht waren ze het er over eens: Adam zou bij Tessa blijven wonen! Omdat het allemaal toch wel wat snel ging, sliep Adam die nacht op de bank. Om al meteen samen in bed te gaan liggen, vonden ze allebei wel wat snel.

20. Toch kon Tessa niet slapen. Die arme Adam, in zijn pyjama op de bank… ‘ Adam.’ fluisterde ze in de donkere woonkamer. Geen reactie.

21. Zo voorzichtig mogelijk ging ze naast de slapende man zitten. Ze glimlachte. Wat zou er nu in zijn hoofd omgaan? Ja, wat ging er eigenlijk allemaal om in het hoofd van een schrijver? Verliefd keek ze op hem neer. Hij was zo lief, zo mysterieus, zo vol verrassingen en mooie woorden. Ja, ze hield van hem.

22. De volgende morgen begon de dag weer precies zoals alle andere. Nina wist nog niets van wat er tussen Tessa en Adam gebeurd was. Neuriënd dekte ze de tafel. 2 dagen toekijken - Dag 2

23. Even later zat ze samen met de tweeling te ontbijten. ‘ Ik hoop maar dat mijn spreekbeurt goed gaat.’ mompelde Sanne nerveus. ‘ Ik weet wel zeker dat het goed gaat, lieverd.’ zei Nina. ‘Je hebt heel goed geoefend, er kan gewoon niks mis gaan!’

24. Na nog wat laatste aanmoedigingen moest Nina naar haar werk. Snel drukte ze een kus op de hoofdjes van haar kinderen, en rende toen de deur uit. ‘ Tot vanmiddag!’ riepen Kevin en Sanne in koor. ‘ Tot vanmiddag!’

25. Inmiddels was er ook weer leven in het huis van Tessa. Slaperig rekte Adam zich uit, en strekte zijn stramme, pijnlijke ledematen. Zo’n nacht op de bank was toch niet echt geweldig… Na een ontbijtje en een warme douche voelde hij zich gelukkig al stukken beter.

26. Een beetje onrustig stond Tessa voor de spiegel in de badkamer. Vandaag zou ze het ‘nieuws’ aan de rest van de familie gaan vertellen. Nu Adam hier bleef wonen, zou hij echt een deel van de familie worden. Hoe zou Tom erop reageren? Tessa had hem altijd als vader gezien, en verlangde nu sterk naar zijn goedkeuring.

27. ‘ Zullen we maar gaan, dan?’ vroeg ze toen ze beneden kwam. ‘ Geen ontbijt?’ ‘ Nee, ik wil dit zo snel mogelijk gehad hebben. Goedkeuring of niet, ik wil het achter de rug hebben.’ ‘ Okee, prima. Laten we gaan.’

28. Over het plein waaide een koel briesje, maar Tessa voelde het niet. Met een trillende vinger drukte ze op de bel van het huisje van haar stiefvader Tom. Adam legde zijn hand op haar schouder - het komt wel goed.

29. ‘ Wat een verrassing!’ riep Tom met een brede grijns toen hij de twee voor zijn deur zag staan. ‘Kom erin, kom erin!’ Zodra ze allemaal zaten, nam Adam het woord. Nerveus bestudeerde Tessa de meubels en de voorwerpen in de kamer.

30. ‘ U weet dat ik Tessa al vanaf die eerste ontmoeting erg graag mag.’ zei Adam, en Tom knikte. Ook hij herinnerde zich die dag nog goed. ‘ Tessa en ik hebben sinds die dag veel contact gehad, we hebben veel geschreven met elkaar en dergelijke.’ vertelde Adam.

31. ‘ Ik…mag uw dochter erg graag, meneer Ooms.’ Adam sloeg verlegen zijn ogen neer. ‘ Dat is mooi.’ zei Tom vriendelijk, al begreep hij niet echt waar dit gesprek heen ging.

32. ‘ Adam en ik zijn verliefd, pap.’ flapte Tessa er toen uit. ‘En we zouden graag samen gaan wonen, in mijn huis.’ Zo! Dat was eruit!

33. ‘ Maar dat is toch prachtig! Ik dacht minstens dat er iets ergs aan de hand was, toen jullie hier zo ernstig binnen kwamen!’ schaterlachte Tom en hij omhelsde Adam hartelijk. Adam kon alleen maar giechelen, zó opgelucht was hij.

34. Toen ze allemaal waren bijgekomen, ging Adam ineens door de knieën. Tom, die meteen al door had wat hier aan de hand was, keek glimlachend toe. Tessa scheen het echter nog niet te zien, en zij keek niet-begrijpend op haar vriend neer.

35. ‘ Lieve Tessa, jij bent zo bijzonder voor me. Boeken heb ik volgeschreven over de liefde, maar eigenlijk weet ik nú pas wat liefde is, nu ik jou heb leren kennen. Jij bent alles voor me. Jij bent mijn leven, lieve Tess. Ik ben zo blij dat we nu samen kunnen wonen. Maar eigenlijk heb ik nog een vraagje…’

36. ‘ Wil je met me trouwen?’

37. ‘ O, Adam!’ fluisterde Tessa met tranen in haar ogen. Ze pakte de ring uit het doosje en keek Adam trillend aan. Toen viel ze hem snikkend in de armen. ‘ Gaan we écht trouwen?’ huilde ze. ‘ Als jij dat wilt!’

38. ‘ Natuurlijk wil ik dat! Ja, ik wil!’ huilde Tessa en ze moest lachen door haar tranen heen. ‘O sorry dat ik me zo aanstel.’ ‘ Geeft niet lieverd, geeft niet.’ zei Adam en hij kuste haar. En al die tijd stond de oude Tom toe te kijken, met een dolgelukkig, trots gevoel van binnen.

39. Pas tegen de avond gingen Adam en Tessa weer naar huis. Onder het licht van de lantaarnpaal pakte Adam Tessa’s hand, en kuste haar verlovingsring. ‘ Je maakt me de gelukkigste man op aarde, weet je dat?’ ‘ En jij maakt mij de gelukkigste vrouw op aarde.’ Even keken ze elkaar diep in de ogen. ‘ Dan zijn wij het gelukkigste stel op aarde.’ En om dat te bevestigen, kusten ze elkaar zoals nooit tevoren.