Oświadczenie stowarzyszenia Mieszkańcy dla Sopotu w sprawie wypowiedzi prezydenta Sopotu Jacka Karnowskiego.

1. 1
Dość agresji wobec opozycji ze strony prezydenta Jacka Karnowskiego.
Postanowiliśmy zareagować na obraźliwe zachowanie prezydenta miasta
Sopotu Jacka Karnowskiego, który (jak nas poinformowano) przekazał
publicznie (FB) wiadomość o rzekomym bełkocie i kłamliwym
przedstawieniu rzeczywistości ("celowe sianie kłamstwa”) w krótkiej
notatce prasowej, w której przytoczone były słowa prezesa
Stowarzyszenia Mieszkańcy dla Sopotu, która ukazała się na stronie
internetowej Radia Gdańsk w dniu 20 grudnia 2016 roku i dotyczyła
schroniska dla zwierząt w Sopocie.
Sprawa schroniska budzi od lat kontrowersje wśród mieszkańców ze
względu na działania mające na celu przeniesienia go w miejsce bardziej
oddalone od centrum miasta i poniesienie w związku z tym przez miasto
dużych nakładów finansowych, a także konieczność przeprowadzenia
wycinki drzew w sopockim lesie.
Określenie wypowiedzi prezesa Stowarzyszenia Mieszkańcy dla Sopotu
odnośnie niezadowolenia mieszkańców i odniesienie do zabudowy,
której powstanie zaplanowano, jak ustaliliśmy, wcześniej niż nastąpiła
ustawowa konieczność przeniesienia schroniska, jako "celowego siana
kłamstwa” postrzegamy jako obraźliwe i w związku z tym chcemy
przedstawić opinii publicznej nasze ustalenia i wnioski, które stanowiły
punkt wyjścia do wygłoszonych przez nas stwierdzeń.
Reakcja prezydenta robi wrażenie obrony przez atak. Uporczywe
zarzucanie kłamstwa przedstawicielom opozycji i jednoczesna odmowa
podjęcia dialogu z mieszkańcami jest co najmniej niepokojąca gdyż
sugeruje odrzucenie możliwości porozumienia prezydenta z
mieszkańcami ze względu na posługiwanie sie przez niego brutalnym
językiem i negację potrzeby jawności i komunikowania się z sopocianami
i sopociankami.
Według naszych ustaleń, które choć nie potwierdzone przez prawników,
jednak są bardzo prawdopodobne, sprawa legalności usytuowania
schroniska dla zwierząt w Sopocie powinna zostać urzędowo
rozstrzygnięta już ponad 10 lat temu więc regulacja tej sprawy dopiero
teraz może wskazywać na zaniechanie realizacji zobowiązań
ustawowych.

2. 2
Uzasadniamy to w następujący sposób: Pierwszym aktem prawnym
regulującym kwestie oddalenia schroniska od innych zabudowań było
wedle naszej wiedzy rozporządzenie ministra Rolnictwa i Gospodarki
Żywnościowej z dnia 21 stycznia 1999 roku w sprawie szczegółowych
warunków wymaganych przy prowadzeniu schronisk dla zwierząt.
W tymże akcie zawarto wymóg, że schronisko powinno znajdować się w
odległości minimum 300 metrów od siedzib ludzkich (§8).
W ustawie z 24 kwietnia 1997 roku o zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o inspekcji
weterynaryjnej nie znaleźliśmy przepisów nakazujących przystosowanie
się do takich regulacji pod groźbą jakiejś sankcji dla schronisk
prowadzących swoją działalność przed wejściem w życie tej ustawy, a do
takich należy bez wątpienia schronisko w Sopocie.
A zatem podlega ono regulacji artykułu 89 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca
2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt. Artykuł ten wymaga od podmiotów takich jak
schronisko w Sopocie tzn. nie podlegających obowiązkowi zamiaru
podjęcia swojej działalności powiatowemu lekarzowi weterynarii. A
zatem schronisko w Sopocie miało obowiązek w terminie 3 m-cy od
wejścia ustawy w życie zgłosić zamiar kontunuowania swojej działalności
Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii. Sankcją była utrata prawa do
prowadzenia dalszej działalności.
Skoro tak, to nawet jeżeli od 29 stycznia 1999 roku, czyli od czasu
wejścia w życie regulacji z w/w rozporządzenia nie dokonano kontroli
warunków lokalizacyjnych schroniska to już od wejścia w życie ustawy z
2004 roku schronisko musiało być skontrolowane także pod tym
względem przez powiatowego lekarza weterynarii. Co więcej, od dnia 19
listopada 2002 roku obowiązywało analogiczne rozporządzenie Ministra
Rolnictwa i Rozwoju Wsi w którym w §1 dodano, że wymóg minimalnego
oddalenia wielkości 300 metrów dotyczy nie tylko oddalenia od siedzib
ludzkich lecz także obiektów użyteczności publicznej. To samo kryterium
powtórzono w aktualnie obowiązującym rozporządzeniu w tej samej
materii z dnia 23 czerwca 2004 roku.
Wydaje sie nam zatem, że skoro od ponad dekady schronisko nadal
prowadzi swoja działalność to nie ma powodów żeby przypuszczać, że

3. 3
poniechało swojego obowiązku zgłoszenia się do powiatowego lekarza
weterynarii. A skoro tak i skoro do dziś nie zmieniono lokalizacji
schroniska to oznacza, że powiatowy lekarz weterynarii urzędowo
stwierdził, że lokalizacja schroniska jest zgodna z prawem albo, że
doszło do poważnego zaniechania ustawowego obowiązku, wobec
którego nie wyciągnięto należytych konsekwencji. Być może nie
posiadamy wszystkich informacji na ten temat ale dyskusja o
schronisku toczy sie od tak dawna, że UM powinien przekazać
mieszkańcom rzetelne wyjaśnienia tak aby nie pozostawiać miejsca na
domniemania i spekulacje.
Chcemy zapytać zatem, po pierwsze: Dlaczego mimo wspomnianych
przez nas regulacji schronisko do dzisiaj znajduje się w lokalizacji, która
podobno jest sprzeczna z prawem skoro ustawa nakłada bardzo surowe
sankcje już od 2004 roku?
Po drugie dlaczego w akcie notarialnym z marca 1997 roku, w którym
przekazano działkę przylegająca do schroniska w dzierżawę jest mowa o
przeniesieniu schroniska, a dzierżawca deklaruje kwotę 2 150 tys. na
przeniesienie schroniska do nowej lokalizacji ("na podstawie Aktu
Notarialnego z 4 marca 1997 roku, właściciele sąsiadującej z
obecnym schroniskiem działki zobowiązali się do pokrycia połowy
kosztów przenosin schroniska w nowe miejsce, co ustalono na
kwotę 2 150 tys. zł" Radio Gdańsk) skoro jeszcze wówczas, wedle
naszych ustaleń, nie obowiązywała jakakolwiek regulacja odnośnie
odległości schroniska od innych zabudowań?
Czy oznacza to, że plany przeniesienia schroniska pojawiły się zanim
jeszcze powstała ustawowa konieczność jego przeniesienia?
Dodatkowo chcemy zapytać: dlaczego skoro w 2001 (obowiązuje
obowiązek 300 m oddalenia od schroniska dla zwierząt) powstała
restauracja Harnaś, która prawdopodobnie znajduje się bliżej niż 300 m
od schroniska - pogwałcenie zakazu lokalizacji restauracji w tak
niewielkiej odległości od schroniska nie spotkało się z reakcją władz
samorządowych i powiatowego lekarza weterynarii? Czy to prawda, że
restauracja Harnaś znajduje się w odległości mniejszej niż 300 metrów
od schroniska?
W 2004 roku zmieniono zapis w rozporządzeniu dotyczącym odległości

4. 4
schroniska od siedzib ludzkich na 150 metrów.
Czy to prawda, że w 2006 roku rozbudowano UG i w związku z tym
odległość miedzy schroniskiem a UG zmniejszyła się? Czy dalsza
rozbudowa UG w kierunku schroniska oznaczała, że decyzja o
przeniesieniu schroniska zapadła wcześniej niż wprowadzono regulacje,
które nakazują zachowanie odległości 150 metrów pomiędzy
schroniskiem a siedzibami ludzkimi i (od 2004 r.) także obiektami
użyteczności publicznej?
Według ustalonych przez nas faktów decyzja o przeniesieniu schroniska
zapadła jeszcze przed wprowadzeniem regulacji odnośnie konieczności
zachowania odległości schroniska od siedzib ludzkich.
Dlaczego więc przez tyle lat, mimo zapisu w akcie notarialnym o
wkładzie finansowym dzierżawcy działki obok schroniska na rzecz jego
przeniesienia, zwierzęta przez tyle lat pozostawały w złych warunkach?
10 lat temu w Sopocie istniała większa ilość działek i tym samym być
może były możliwości znalezienia terenów na których mogłoby zostać
zlokalizowane schronisko bez konieczności wycinania drzew.
Nasze informacje sa niepełne. Jesteśmy tylko organizacja oddolną, która
ze względu na brak jawności umów w Sopocie z trudem może dochodzić
prawdy o naszym mieście. W przeciwieństwie do prezydenta nie
posiadamy wyspecjalizowanego biura prawnego.
Jednak nie odbiera to nam i mieszkańcom Sopotu prawa do rzetelnej
informacji dotyczącej zaistniałej sytuacji, a próby jej wyjaśnienia nie
powinny wywoływać ataków prezydenta i oskarżeń o kłamstwo i
obraźliwych określeń o bełkocie.
Nie chcemy dyktatury w Sopocie tylko prawdy, informacji i demokracji.
Mieszkańcy dla Sopotu