Zawiadomienie o podejrzeniu popelnienia przestepstwa przez arcybiskupa metropolite Slawoja Leszka Glodzia i jego biskupow pomocniczych

1. Anna Górska Gdańsk, 16.05.2019
Prokuratura Okręgowa
w Gdańsku
ZAWIADOMIENIE O PODEJRZENIU POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA
Na podstawie art. 304 par.1 k.p.k. zawiadamiam o możliwości popełnienia przestępstw z
art. 240 § 1 k.k. w zw. z art. 200 § 1 k.k. oraz z art. 239 § 1 k.k. w zw. z art. 200 § 1 k.k. w okresie od
dnia 13 lipca 2017 roku do dnia złożenia niniejszego zawiadomienia przez urzędników,
funkcjonariuszy i hierarchów Archidiecezji Gdańskiej i Kurii Metropolitalnej w Gdańsku, w
szczególności arcybiskupa metropolity Sławoja Leszka Głódzia, jego biskupów pomocniczych
Wiesława Szlachetkę i Zbigniewa Zielińskiego oraz innych biskupów diecezjalnych Kościoła
Katolickiego w Polsce.
Uzasadnienie
Na podstawie doniesień medialnych oraz raportu Konferencji Episkopatu Polski pt.
„Wykorzystywanie seksualne osób małoletnich przez niektórych inkardynowanych do diecezji
polskich duchownych oraz niektórych profesów wieczystych męskich zgromadzeń zakonnych i
stowarzyszeń życia apostolskiego w Polsce - wyniki kwerendy” przedstawionego podczas
konferencji prasowej w dniu 14 marca 2019 r., zachodzi uzasadnione podejrzenie, że urzędnicy,
funkcjonariusze i hierarchowie Archidiecezji Gdańskiej oraz jej jednostki pomocniczej – Gdańskiej
Kurii Metropolitalnej nie przekazali organom ścigania wiedzy na temat przestępstw związanych z
wykorzystywaniem seksualnym osób poniżej 15 roku życia popełnionych przez osoby duchowne.
Zgodnie z treścią wspomnianego raportu „Kwerenda dotyczyła zgłoszonych instytucjom
kościelnym od 1 stycznia 1990 do 30 czerwca 2018 r. przypadków wykorzystywania seksualnego
małoletnich. (…) Wyniki kwerendy obejmują ujawnione przez diecezje oraz jurysdykcje zakonne
przypadki wykorzystania seksualnego osób małoletnich w kategoriach do ukończenia 15 roku życia
oraz od ukończenia 15 roku życia ale przed ukończeniem 18 roku życia.”
Zgodnie z art. 240 § 1 k.k. niezawiadomienie niezwłocznie organów ścigania przez osoby
będące w posiadaniu wiarygodnych wiadomości o dokonaniu czynu zabronionego, o którym mowa
w art. 200 § 1 k.k. stanowi od 13 lipca 2017 roku czyn zabroniony ścigany z urzędu. W świetle
informacji zamieszczonych w ww. raporcie w latach 1990-2018 zgłoszono w polskich diecezjach
284 przypadki wykorzystywania seksualnego dzieci, a tylko w latach 2017-2018 – 66 przypadków.

2. W dniu wejścia w życie zmiany art. 240 § 1 k.k. ściganiu podlegały wszystkie przestępstwa
pedofilskie, które nie uległy przedawnieniu, czyli których ofiary nie ukończyły 30 roku życia. Tym
samym wiedza o wszystkich nieprzedawnionych przestępstwach, którą dysponowały diecezje
Kościoła Katolickiego, w tym Archidiecezja Gdańska, powinna być niezwłocznie przekazana do
organów ścigania.
Tymczasem w ww. raporcie czytamy, że „[z] przekazanych informacji wynika, że od 1990 do
2018 roku ze wszystkich przypadków zgłoszonych do jednostek kościelnych obejmujących zarówno
ofiary poniżej jak i powyżej 15 roku życia przypadków procedowanych przed organami państwa
było 44,0%.” Co nie mniej istotne, nie zostały one przekazane, jak przyznali biskupi podczas
konferencji w dniu 14 marca 2019 roku, przez same diecezje, a przynajmniej nie dysponowali oni
taką wiedzą.
Należy z tego wyciągnąć wniosek, że ogromna ilość przestępstw pedofilskich (minimum
56%), o których wiedzą władze kościelne, co same przyznały, nie została przez urzędników
kościelnych zgłoszona organom ścigania. Należy przy tym zaznaczyć, że poszczególne diecezje
przygotowujące informacje na potrzeby sporządzenia ww. raportu musiały dysponować
szczegółowymi informacjami o sprawcach i ofiarach czynów pedofilnych, o czym świadczy treść
formularza „Karta informacyjna przypadku wykroczenia duchownego przeciwko VI. przykazaniu
dekalogu z osobą, która nie ukończyła 15. roku życia”, na podstawie którego sporządzono raport.
Zawiera on m.in. informacje o wieku duchownego (w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu)
oraz liczbie lat duchownego od święceń (w czasie popełnienia zarzucanego czynu). Świadczy to, że
osobom sporządzającym informacje ma potrzeby raportu musiały być znane szczegóły
raportowanych zachowań oraz personalia sprawców.
Sprawy takie, jak wiemy z przytoczonych raportów, dotyczą również Kurii gdańskiej,
dlatego należy domniemać, że urzędnicy, funkcjonariusze i hierarchowie Archidiecezji Gdańskiej i
Kurii Metropolitalnej w Gdańsku nie informowali stosownych organów ścigania o przestępstwach
pedofilskich.
Dodatkowo, w świetle informacji zawartych w filmie pt. „Tylko nie mów nikomu”, w
Archidiecezji Gdańskiej i Kurii Metropolitalnej w Gdańsku miał miejsce proceder tuszowania
wykorzystywania seksualnego małoletnich przez księży, poprzez przenoszenie ich między parafiami
lub skłaniania ofiar do milczenia. Takie zachowania – mając na uwadze, że przestępstwa z art. 200
§ 1 k.k. ścigane są z oskarżenia publicznego – kwalifikować należy jako utrudnianie lub
udaremnianie postępowania karnego, pomagając sprawcy przestępstwa uniknąć
odpowiedzialności karnej, w szczególności przez ukrywanie sprawcy lub zacieranie śladów
przestępstwa, co stanowi przestępstwo opisane w art. 239 § 1 k.k.
W celu ustalenia skali opisanych przestępstw, wskazania osób, które je popełniły i
doprowadzenia do ich ukarania, należy niezwłocznie wszcząć odpowiednie postępowania, zająć
księgi i archiwa diecezjalne, przesłuchać osoby pracujące w i na rzecz Archidiecezji Gdańskiej i
ustalić fakty na drodze analiz dokumentów i zeznań świadków.