Familia Ésnidos: pequeño resumen y 3 imágenes

1. Orde Odonatos
Os odonatos son unha orde de insectos que inclúe libélulas e cabaliños do
demo. Os adultos mostran un aspecto moi característico, cunha cabeza
máis ancha que o resto do corpo, cuns ollos compostos e dúas antenas moi
curtas, un abdome longo e delgado, no que o mesotórax e metatórax están
soldados entre eles, catro ás membranosas transparentes, as patas son
robustas e posúen numerosas espiñas. Viven asociados a ambientes
acuáticos, que son necesarios para o desenvolvemento das súas ninfas.
Os odonatos están caracterizados por non poder pregar as ás sobre o
abdome.
As ninfas dos odonatos son acuáticas e adoitan denominarse náiades. Teñen
a cabeza pentagonal ou rectangular, provista dun par de grandes ollos
compostos, tres ocelos e un par de curtas antenas. A súa principal
característica é o seu aparto bucal: o labio está moi modificado formando a
máscara, un dispositivo que mantén pregadura baixo a cabeza e que
proxecta cara a adiante de xeito repentino para capturar as presas. O tórax
é similar ao do adulto, pero só leva uns esbozos de ás. O abdome pode
levar tres láminas branquiais apicais
Ésnidos
Os ésnidos (Aeshnidae) son unha familia odonatos. Os adultos teñen catro
grandes e delicadas pero potentes ás que lles permiten voar durante moito
tempo sen esgotarse. As súas ás están sempre estendidas horizontalmente,
e permítenlles voar en calquera dirección. O seu abdome é longo e delgado,
na maioría dos casos de cor verde ou azul, con manchas ocasionalmente
amarelas ou negras. Teñen ollos compostos hemisféricos de gran tamaño,
que lles permiten unha excelente visión. Son voraces predadores que usan
as partes afiadas da súa boca para cazar e alimentarse.
Esta familia caracterízase porque: os ollos contactan entre si amplamente.
Non todas as especies desta familia teñen as mesmas preferencias no que a
condicións ambientais se refire.
A metamorfose dos odonatos é incompleta. Isto é, presentan ninfas
parecidas morfoloxicamente aos adultos, aínda que con diferenzas
rechamantes como a ausencia de ás ou a boca, e entre ninfas e adultos non
pasan por unha fase de pupa. Este cambio coincide tamén co cambio de
medio na súa vida, pasando do medio acuático no que se desenvolveu a
ninfa (salvo unhas poucas excepcións tropicais con ninfas terrestres) ao
aéreo no que vivirá o adulto.

2. CABEZA DA NINFA DE ÉSNIDO: podemos observar os ollos compostos característicos desta
familia.
APARTO BUCAL: permítelle alimentarse á ninfa de ésnido.
CABEZA. Podemos apreciar as curtas antenas que caracterizan esta familia.
DAVID CANCELA E MANUEL LENCE