More Related Content
More from PawachMetharattanara (20)
57_V13_N03_070โทคุดะ.pdf
- 1. 70
เก็บมาฝาก
พระวิวัฒน์ ธมฺมวฑฺโฒ วศ.16
โทขุดะ โทราโอะ ชาวญี่ปุ่น เกิดเมื่อ ค.ศ. ๑๙๓๘ ที่เกาะ
เล็กๆ ชื่อโทขุโนะชิมะ ครอบครัวมีฐานะยากจน บ้านก็เก่า
หลังคาก็รั่ว ทั้งยังไม่ใช่คนหัวดี แต่มีความเพียรอันล้นเหลือ (๒๖ ปี
ที่ผ่านมา ทำงานวันละ ๑๖ ชั่วโมง ปีละ ๓๖๕ วัน ไม่มีวันหยุด)
เมื่ออยู่ชั้น ป.๓ พ่อของเขาติดคุกเพราะลักลอบค้าน้ำตาล
ทราย ตี ๓ คืนวันหนึ่ง น้องชายอายุ ๓ ขวบป่วยหนัก เขารีบวิ่ง
ไปตามหมอที่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดซึ่งอยู่ห่าง ๒ กิโลเมตร แต่
หมอไม่ยอมมา เขาจึงไปสถานพยาบาลอื่น กว่าหมอจะมาถึงบ้าน
ก็หลังเที่ยง และน้องชายก็สิ้นลมไปแล้ว เขาจึงเริ่มดำริว่า จะอุทิศ
กายและใจเพื่อปฏิรูปการรักษาพยาบาลของญี่ปุ่นและของโลก
เมื่ออยู่ชั้น ม.๒ เขาไปขอรับการผ่าตัดเพื่อรักษาโรค
โพรงจมูกอักเสบที่โรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยโอซาก้า หมอ
บอกให้รออีก ๑ ปี คำแนะนำนี้ได้ลบล้างอคติที่เขาเคยคิดว่า พวก
หมอต้องการผ่าตัดเร็วๆ จะได้รีบเก็บเงิน เขาจึงเริ่มอยากเป็นหมอ
และตั้งเป้าหมายว่าจะต้องสอบเข้าคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัย
โอซาก้า
เนื่องจากโรงเรียนที่เรียนอยู่ไม่เคยมีใครสอบติดคณะ
แพทย์ในมหาวิทยาลัยของรัฐ เขาจึงติดต่อขอย้ายไปโรงเรียนที่
เคยมีนักเรียนสอบเข้าคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยโอซาก้าได้
ใช้เวลาทั้งหมดอ่านหนังสือเตรียมสอบ ไม่พักผ่อนในวันหยุด
ไม่ไปร่วมงานแข่งขันกีฬาของโรงเรียน
ครั้งแรกเขาสอบไม่ติด ทำให้ผิดหวัง แต่ก็ไม่ย่อท้อ เขาตื่น
แต่เช้าทุกวันเพื่ออ่านหนังสือมากขึ้น ให้ความสำคัญกับการสอบ
ทุกครั้ง ช่วงปิดเทอมก็อ่านหนังสือล่วงหน้า พอเปิดเทอมก็อ่าน
ซ้ำอีกจนจำขึ้นใจ ปีที่สองเขาจึงสอบเข้าโรงเรียนใหม่ได้
จากนั้นโทขุดะก็ประกาศให้ญาติมิตรทราบว่า จะสอบเข้า
คณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยโอซาก้า บิดาของเขาก็สนับสนุน
โดยขายที่นาเพื่อส่งเสียให้เรียน และสั่งกำชับก่อนที่ลูกชายไป
โรงเรียนใหม่ว่า ถ้าสอบเข้าคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยโอซาก้า
หมอมหัศจรรย์
หนังสือจุดประกายใจเป็นหนังสือที่ได้รวบรวมเรื่องจริง
หรือเป็นเรื่องที่มีหลักฐานน่าเชื่อถือ หลายเรื่องมีชื่อบุคคล
ที่สามารถตรวจสอบได้ นำเสนอแบบเรื่องจบในตอนทำให้
อ่านง่าย เข้าใจง่าย เนื้อหาจะเป็นอุทาหรณ์สอนใจว่า บุญบาป
และการเวียนว่ายตายเกิดมีจริง ถึงแม้บางคนจะแสร้งไม่เชื่อ
แต่เมื่อถึงเวลาหนึ่งบาปกรรมที่เคยทำไว้ย่อมส่งผลถึงบุคคล
คนนั้นอย่างแน่นอน
ตัวอย่างของเนื้อหาภายในเล่มมี อาทิ หมอมหัศจรรย์
ตกฟิสิกส์พลิกเป็นดอกเตอร์ ข้อเตือนใจแด่วัยใส ผลของ
เมตตา กรรมสนองกรรม ชีพอับเพราะคอร์รัปชัน รางวัล
แห่งกรรมดี ปฏิบัติการที่หาญกล้า มือถือเป็นเหตุ หนีไม่พ้น
คนถึงที่-ชีวีถึงฆาต ทำไมเข้าใจผิดว่า ทำดีไม่ได้ดี ทำชั่วได้ดี ฯลฯ
ผู้เรียบเรียงเชื่อมั่นว่าหนังสือเล่มนี้จะมีส่วนสร้างสรรค์
เยาวชนคนรุ่นใหม่ไม่ให้เป็นคนคอร์รัปชัน คนที่กำลังมีให้
คลายทุกข์ หรือคนที่คิดว่าเห็นโลกมามากแล้ว ถ้าได้อ่านแล้ว
นำไปปฏิบัติก็จะได้รู้ว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นควรอยู่ที่ใด...
70-72 doctor.indd 70 6/24/08 6:18:08 PM
- 2. 71
ความไร้คุณธรรมของแพทย์คนอื่น จึงคิดจะปฏิรูปการรักษาพยาบาล
ของญี่ปุ่นและของโลก โดยสร้างโรงพยาบาลที่สมบูรณ์แบบ
และทำตนเป็นหมอที่มีคุณธรรม รักษาผู้ป่วยทุกคนไม่ว่ายากดีมีจน
ทุกเวลาและสถานที่ ไม่รับสินน้ำใจจากผู้ป่วย
เมื่อค้นพบพื้นที่อันเหมาะสมซึ่งเจ้าของยอมขายให้เพราะ
จะสร้างโรงพยาบาล นพ.โทขุดะก็ขอกู้เงินจากธนาคาร ทุกธนาคาร
ต่างปฏิเสธ ถ้าเป็นคนทั่วไปคงเลิกล้มความตั้งใจแล้ว แต่เขากลับ
บากบั่นยิ่งขึ้น แม้เพิ่งจะถูกไล่ออกมา พอผ่านไปไม่กี่วันก็เข้าไปใน
ธนาคารนั้นอีก เมื่อเทียบกับการสอบเข้าคณะแพทยศาสตร์แล้ว
การเดินเข้าออกตามธนาคารเป็นเรื่องเล็กน้อย
เขาได้หาข้อมูล เช่น ข้อมูลประชากร การประกันภัย เป็นต้น
มาเสนอพร้อมกับโครงการด้วย และในขณะนั้นหนังสือพิมพ์
ลงข่าวว่า “นิกสันสะเทือน” ทำให้วงการเงินปั่นป่วน วิสาหกิจทั้ง
ใหญ่และเล็กไม่สามารถกู้เงินจากธนาคารได้ เมื่อ นพ.โทขุดะ
นำโครงการไปขอกู้เงิน ธนาคารก็อนุมัติเงินกู้ให้ ๑๘ ล้านเยน
เพื่อซื้อที่ดิน
เพื่อกู้เงินมาสร้างโรงพยาบาล นพ.โทขุดะยินดีเอาชีวิตเข้า
แลก เขาซื้อประกันชีวิต ๑๗๗ ล้านเยน แล้วระบุให้ธนาคารเป็น
ผู้รับประโยชน์ แต่ธนาคารอ้างว่า แม้จะซื้อประกันชีวิต แต่ถ้าเขา
ไม่ตาย ธนาคารก็ไม่ได้เงิน เขาตอบว่า นอนป่วยในโรงพยาบาล
ปีสองปีแล้วโดดตึก หรือฆ่าตัวตายหลังซื้อประกัน ๑ ปีก็ได้เงินแล้ว
การยอมสละชีพเพื่ออุดมการณ์ทำให้ธนาคารสะเทือนใจจึงยอม
ให้กู้เงิน
เมื่อครั้งที่กู้เงินจากบรรษัทเงินทุนรักษาพยาบาล ๘๒ ล้านเยน
นั้น มีเงื่อนไขอย่างหนึ่งว่า ผู้ที่ขอกู้เงินเกิน ๕๐ ล้านเยน ต้องมี
ประสบการณ์ทางวิชาชีพไม่ต่ำกว่า ๑๐ ปี นพ.โทขุดะซึ่งเพิ่งจบมา
ไม่เกิน ๘ ปี ได้ให้เหตุผลว่า เขาทำงาน ๘ ปี ปีละ ๓๖๕ วัน วันละ
๑๖ ชั่วโมง ไม่เคยขอลาหยุดเลยสักวัน รวมแล้วได้ ๘ x ๓๖๕ x ๑๖
= ๔๖,๗๒๐ ชั่วโมง หมอทั่วไปหยุดวันอาทิตย์ ปีใหม่ วันหยุด
ราชการ จะทำงานปีละ ๒๖๕ วัน วันละ ๘ ชั่วโมง ถ้าทำงาน ๒๐ ปี
รวมแล้วได้เพียง ๒๐ x ๒๖๕ x ๘ = ๔๒,๔๐๐ ชั่วโมง ดังนั้นจึง
ถือได้ว่า นพ.โทขุดะมีประสบการณ์มากกว่า ๒๐ ปี
เพื่อนคนหนึ่งเหนือกว่า นพ.โทขุดะทุกด้าน ทั้งหน้าตา
สติปัญญา การศึกษา (คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยโตเกียว)
ไม่ได้ อย่ากลับมาให้เห็นหน้า
เขาเตรียมสอบเข้าคณะแพทยศาสตร์โดยนอนวันละ ๖
ชั่วโมง รับประทานอาหารมื้อละ ๓ นาที เข้าห้องน้ำครั้งละ ๒
นาที อาบน้ำ ๑๐ วันครั้ง เพราะเขาไม่เคยได้ยินว่าหากไม่อาบน้ำ
แล้วจะป่วยตาย เขาจึงมีเวลาเตรียมสอบวันละมากกว่า ๑๖
ชั่วโมง
การนั่งอ่านหนังสือวันละ ๑๖ ชั่วโมงทำให้ง่วง ยิ่งดึกก็ยิ่ง
ง่วง เขาจะแก้ง่วงด้วยการสั่นศีรษะหรือทำขาสั่นๆ ตามที่เขา
พบเห็นเมื่อไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดแห่งหนึ่งในโอซาก้า ผู้คน
จำนวนมากจะสั่นไหวไม่หยุดราวกับเป็นโรคประสาท และไม่มี
ใครง่วงเลย
แทนที่จะหยุดอ่านเพื่อคลายเครียด เขาใช้วิธีเปลี่ยนสถานที่
อ่านในบ้าน ในห้องเรียน หอสมุด แล้วกลับไปอ่านที่บ้านอีก หรือ
ย้ายตำแหน่งโต๊ะอ่านหนังสือไปทางทิศต่างๆ บางครั้งก็ท่องศัพท์
บนรถไฟฟ้า
เมื่อรู้สึกท้อแท้ เขาจะไปส่องหน้าที่กระจกและบอกตัวเอง
ว่า นี้คือใบหน้าของนักศึกษาแพทย์มหาวิทยาลัยโอซาก้าในปีหน้า
วิธีนี้ช่วยขจัดความท้อแท้ให้หมดไป
ด้วยการทุ่มเทเวลามากกว่าคนอื่น และใช้อย่างคุ้มค่าทุก
นาที ละความบันเทิง ใช้ชีวิตราวกับนักบวชผู้บำเพ็ญตบะ และที่
สำคัญคือ ไม่ละทิ้งกลางคัน เมื่อพากเพียรอยู่ถึง ๔ ปี คนที่หัวไม่ดี
อย่างเขาก็สอบเข้าคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยโอซาก้าได้
เมื่อเรียนจบและทำงานเป็นแพทย์ ได้พบข้อบกพร่องและ
70-72 doctor.indd 71 6/24/08 6:18:08 PM
- 3. 72
·∫∫øÕร์ม∫ริจา§หนัß ◊Õจÿ¥ªระกาย„จ„หâ·กàโร߇ร’ยน∑ัËวªระ‡∑ศ
(∂â“®– àß·øก´å§«√เ¢’¬π¥â«¬หม÷ก¥”)
วันที่ ...............................................................................................................................
เรียนคุณวิเชียร สุขสถาวรพันธุ์ (ดูที่อยู่ในข้อ 2)
ข้าพเจ้า (ชื่อ-นามสกุล) ..................................................................................................................................................................................................
ที่อยู่ ...................................................................................................................................................................................................................................................
.....................................................................................................................................................................................................................................................
โทร. ............................................................................................................... อีเมล์ .......................................................................................................................
ขอร่วมบริจาคหนังสือให้แก่โรงเรียนทั่วประเทศ ........................... เล่ม
ขอรับหนังสือไว้แจกเอง ........................... เล่ม
ขอรับหนังสือฟรี 1 เล่ม (โปรดส่งแสตมปáและซองขนาด C5 มาด้วย)
ขอแสดงความนับถือ
....................................................................................................
เกิดในตระกูลใหญ่ซึ่งมีชื่อเสียงกว่า ๓๐๐ ปี แต่ความสำเร็จเทียบกับ
นพ.โทขุดะไม่ได้ เพื่อนคนนี้ก็คิดจะสร้างโรงพยาบาลในอุดมคติ
แต่ไม่สำเร็จ เพราะไม่ลงมือทำ ส่วน นพ.โทขุดะ เมื่อตั้งเป้าหมาย
แล้วก็มั่นใจว่าจะต้องสำเร็จ ไม่ลังเลสงสัย แล้วประกาศให้คนอื่นรู้
เพื่อผูกมัดตัวเอง จากนั้นดำเนินการทันที ไม่ยอมหยุดจนกว่าจะ
สำเร็จ ทำงานอย่างจริงจังปีละ ๓๖๕ วัน วันละ ๑๖ ชั่วโมงขึ้นไป
เขาทำตารางแสดงเวลาทำงานและติดตั้งให้เห็นชัดเจน เพื่อ
บังคับตนเองไม่ให้ขี้เกียจ
นพ.โทขุดะมักไปเยี่ยมคนไข้ในห้องไอซียูซึ่งมีเข็มและหลอด
ต่างๆ เสียบเต็มไปหมด ทุกคนกำลังต่อสู้กับความตาย ความยาก
ลำบากในการสร้างโรงพยาบาล การปฏิรูปการรักษาพยาบาล เมื่อ
เทียบกับความทุกข์ยากของคนไข้ในห้องไอซียูแล้วก็ไม่ใช่เรื่อง
ใหญ่โตอะไร
นพ.โทขุดะตั้งโรงพยาบาลโทขุดะเมื่อ ค.ศ. ๑๙๗๓ และตั้ง
โรงพยาบาลอื่นๆ อีก ๙ แห่ง มูลค่าหลายหมื่นล้านเยน สิ่งเหล่านี้
เกิดจากหัวสมองที่ไม่ดีของเขาทั้งนั้น เขายืนยันว่า ถ้าสอบเข้า
คณะแพทยศาสตร์ได้โดยง่าย ก็จะไม่มีเขา (ซึ่งประสบความ
สำเร็จอันน่ามหัศจรรย์) ในวันนี้
สิ่งที่น่าสรรเสริญมากก็คือ แทนที่จะยึดเป็นสมบัติส่วนตัว
นพ.โทขุดะได้ยกโรงพยาบาล ๙ แห่งและทรัพย์สินรวมมูลค่า
หลายหมื่นล้านเยนให้เป็นของมูลนิธิ เมื่อวันที่ ๑ เมษายน ค.ศ.
๑๙๘๑
(§—¥¬àÕ®“° À—«‰¡à¥’°Áª√– ∫§«“¡ ”‡√Á®‰¥â
‚∑¢ÿ¥– ‚∑√“‚Õ– ‡¢’¬π Õ∏‘§¡ «— ¥‘≠“≥ ·ª≈)
บทความนี้คัดมาจากหนังสือจุดประกายใจ (164 หน้า
กระดาษถนอมสายตา 75 แกรม ปก 4 สี 260 แกรม อาบ PVC
ด้าน) จัดทำโดยพระวิวั≤น์ วศ.16 เมื่อพิมพ์เสร็จแล้ว (มิ.ย.-ก.ค.)
จะบริจาคหนังสือนี้ประมาณ 35,000 เล่ม ให้แก่โรงเรียน
ทั่วประเทศในสังกัด สพฐ. กระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งมีประมาณ
32,000 โรงเรียน เชิญร่วมบริจาคเล่มละ 25 บาท โดย
1. โอนเข้าบัญชีออมทรัพย์ในนาม
WIWAT PIRIYANASORN (เปิดไว้ก่อนบวช)
ë ธนาคารกสิกรไทย สาขานางเลิ้ง เลขที่ 062-2-07476-1
ë ธนาคารกรุงเทพ สาขาราชวิถี เลขที่ 131-0-21581-7
2. ธนาณัติ (สั่งจ่าย ปณ.สำเหร่) หรือเช็คสั่งจ่ายในนาม
นายวิเชียร สุขสถาวรพันธุ์ 42-44 เจริญนคร 34 คลองสาน
กทม. 10600 โทร./·ø°´å 0-2862-4401-4
70-72 doctor.indd 72 6/24/08 6:18:09 PM