1. 138 SOUL 139
Κάθε τεύχος είναι και ένα ατίθασο θέµα: The
Gangs Issue, The Poverty Issue, The Cops Issue,
The What We Do Is Secret Issue, The Fear
Issue, The Iraq Issue, The Mentally Ill Issue, The
Turning Gay Issue, The Horse’s Ass Issue and
The Worst Issue Ever Issue είναι µερικά µόνο
από τα τεύχη που άφησαν εποχή γράφοντας
δηµοσιογραφική ιστορία. To franchise του «Vice»
ευδοκιµεί σε 16 χώρες µε 18 διαφορετικές εκ-
δόσεις σε 18 διαφορετικές γλώσσες. Ανάµεσά
τους ξεχωρίζουµε τη γιαπωνέζικη, τη µεξικάνι-
κη και τη νεοζηλανδέζικη, καθώς ακροβολίζουν
το «Vice» στην παγκόσµια εξέδρα της δωρεάν
ποπ δηµοσιογραφίας.
Το «Vice» ακολουθεί το µοντέλο της δη-
µοσιογραφίας της «Εµβύθισης» (Immersion
Journalism). Καταργεί τα προσχήµατα της ψευτο-
αντικειµενικότητας που υπηρετεί η παραδοσιακή
δηµοσιογραφία και βουτάει µε πείσµα στα βαθιά
νερά της υποκειµενικής/προσωπικής εµπειρίας
του αφηγητή/ρεπόρτερ. Το ζητούµενο της «εµ-
βύθισης» είναι να καταγράψει τις εµπειρίες του
ατόµου µέσα από µια βαθιά προσωπική µατιά κι
αντίληψη, κι έτσι να δώσει την ευκαιρία στον
Vice
free
magazine
Ιστορίες καθηµερινής τρέλας σε
προσωπικό κι ανεπιτήδευτο ύφος,
χωρίς σάλτσες και photoshop.
Αποστοµωτική αµεσότητα και
τροµακτική ευθύτητα. ∆ιεισδυτικό,
παρορµητικό, ζωντανό ρεπορτάζ.
Κάθε µήνα και στην πιο φιλική
τιµή των 0 ευρώ, το πολυεθνικό
περιοδικό «Vice» παρατηρεί τον
κόσµο µε τον τρόπο του. Κείµενο,
Συνέντευξη: Νίκος Κουλούσιος

2. 140 SOUL 141
του µύθου που τελικά µας τρέφει.
Συζητάτε µε τους αναγνώστες σας; Πώς; Και τι
σας λένε; Τα µηνύµατα που παίρνουµε από τους
αναγνώστες µας είναι διχασµένα. Το κοινό είναι
πολωµένο. Κλασικό σενάριο: Έρωτας - Θάνατος. ∆ε
θα µπορούσα να είµαι πιο περήφανος γι’ αυτό!
Ποιο είναι το πιο αρνητικό σχόλιο που έκανε
κάποιος για το περιοδικό σας; Ότι είµαστε αντιση-
µίτες.
Τι του απαντήσατε; Ότι είµαι Εβραίος.
Τι είναι αυτό που πραγµατικά σας αρέσει στο
περιοδικό σας; Το ότι το αφεντικό µου µου έδωσε
κάποια στιγµή ένα χρυσό δαχτυλίδι 18 καρατιών
µε το λογότυπο του «Vice».
Ίντερνετ: σύµµαχος ή αντίπαλος; Best lover, ever.
Τι σηµαίνει για σας «ανεξάρτητο» περιοδικό; Το
ότι σε αγαπούν οι άνθρωποι της τέχνης χωρίς να
σε έχουν διαβάσει ποτέ.
Ποιο είναι το µεγαλύτερο ψέµα όλων των επο-
χών; Το ότι δε µας τροµάζει τίποτα.
Έχετε µπλογκ; Ποιο µπλογκ διαβάζετε τελευταία;
Αυτόν τον καιρό το αγαπηµένο µου µπλογκ είναι το
bibliodyssey.blogspot.com.
Ποια είναι η πιο ηλίθια ερώτηση που έχετε ρω-
τήσει ποτέ σε συνέντευξη; Τους ρωτήσαµε αν
πίνουν καυτή σοκολάτα µε ή χωρίς σβόλους.
Πώς ανιχνεύετε καινούργια ταλέντα; Μέσα από τα
µπλογκ, τις εκθέσεις, τα µπαρ, τα καζίνο και µέσα από
το Ναυτικό.
Πώς κρατάτε αµείωτο τον ενθουσιασµό γι’ αυτό
που κάνετε; Σκέφτοµαι πως µια µέρα θα µπορώ να
αγοράσω το δικό µου σκάφος και να ξεχυθώ στους
πέντε ωκεανούς, να τους αλωνίσω.
Ποιο είναι το αγαπηµένο σας φάρµακο; Απλά, φυ-
σικά πράγµατα, όπως οι ενδορφίνες. Και Ασπιρίνη C.
Τι διαβάζετε αυτόν τον καιρό; ∆ιαβάζω το «The
Castle in the Forest» του Νόρµαν Μέιλερ και ξανα-
διαβάζω το «Seduction» του Μποντριγιάρ.
Τι θέλετε να γίνετε όταν µεγαλώσετε; Θέλω να
µπορώ να κάνω την ίδια ερώτηση µε εκατό διαφο-
ρετικούς τρόπους.
Ποιος είναι ο αγαπηµένος σας χαρακτήρας από
ταινία; ∆εν έχω αγαπηµένα πράγµατα. Μου αρέ-
σει όµως ο Jack Nance στο «Eraserhead». Και ο Mr.
Schnibli.
Πόσο απαραίτητοι σας είναι οι celebrities; Τους
γουστάρω όταν µου κάνουν δώρα.
Πόσο σηµαντικό είναι να οργανώνετε events για
τους αναγνώστες σας; Είναι µια σηµαντική πτυχή
του να είσαι πετυχηµένο περιοδικό.
Μπορεί η διαφήµιση να επηρεάσει το φόρµατ,
το lay out ή τη φιλοσοφία ενός περιοδικού;
∆ουλεύουµε στενά µε τους διαφηµιστές µας. Τους
βοηθάµε να αναπτύξουν ιδέες και προτάσεις που
σέβονται τη φιλοσοφία του περιοδικού και ταιριά-
ζουν στο προφίλ µας. Αλλά δεν τους αφήνουµε να
γίνουν και αρχισυντάκτες.
Ποια ήταν η µεγαλύτερη επένδυση που κάνατε
ποτέ στο περιοδικό; Νέα ταλέντα.
Πώς καταφέρνετε να προσελκύετε διαφήµιση
χωρίς να συµβιβάζετε το χαρακτήρα και την
ακεραιότητα του περιοδικού; Εξηγούµε στους δια-
φηµιστές ότι δε χρειάζεται οι ίδιοι να «εγκρίνουν» το
περιοδικό. ∆εν είναι απαραίτητο να τους αρέσει. Είναι
απαραίτητο να αρέσει στους αναγνώστες, οι οποίοι
απεχθάνονται αυτό που οι διαφηµίσεις αντιπροσω-
πεύουν και γι’ αυτό γουστάρουν να διαβάζουν το
«Vice». Αγαπητοί διευθυντές µάρκετινγκ του κόσµου:
Μην προσπαθείτε µάταια να καταλάβετε το πώς λει-
τουργούν τα µίντια· προσπαθήστε να καταλάβετε το
κοινό σας. Και φτάνει πια ο ναρκισσισµός.
Ποιο είναι το σλόγκαν σας; Be good.
Κυκλοφορεί το περιοδικό σας στην Ελλάδα;
Αν όχι, έχετε και συνδροµές; Πολύ σύντοµα θα
κατακτήσουµε και την Ελλάδα. Ναι, έχουµε και
συνδροµές.
Τι θα φτιάχνατε µε ένα εκατοµµύριο µπαλάκια
του πινγκ πονγκ; Θα τα έδινα σε επιστήµονες στην
Ιαπωνία για να προχωρήσουν στις έρευνές τους για
την αποφυγή αληθινών χιονοστιβάδων.
Ποια ήταν η χειρότερη (ή η πιο περίεργη) συνέ-
ντευξη που φιλοξενήσατε ποτέ; Η συνέντευξη µε
έναν τύπο που έκανε τακτικά σεξ µε το σκύλο του
και είχε και µια υπερπλήρη δικαιολογία γι’ αυτό.
Αν θα µπορούσατε ή θα θέλατε να ξεκινήσετε µια
επανάσταση, υπέρ ή εναντίον κάποιου θέµατος,
τι θα αφορούσε; Θα ήταν εναντίον του να µαγει-
ρεύουµε µε ζωικά λίπη. Έχω µία λέξη για όλους τους
εραστές της ζωικής κρέµας γάλακτος: Ελαιόλαδο.
Τι προδιαγράφει το µέλλον για τα έντυπα Μέσα;
Λιγότερα δάση και περισσότεροι κοκαϊνο-εξαρτηµένοι.
Ποια είναι η επόµενη «µεγάλη ανακάλυψη» στο
χώρο των Μέσων; Το να αντιληφθούµε ότι, αντί
να κάνουµε πάντα το ζιγκ, µερικές φορές χρειάζε-
ται και το ζαγκ.
«Εάν δε σου αρέσουν οι ειδήσεις, βγες στο δρό-
µο και φτιάξε τις δικές σου». Τι πιστεύετε ότι
θέλει να πει ο ποιητής; Ότι ο κάθε ηλίθιος µε ένα
όπλο µπορεί να γίνει ήρωας.
Αν δεν ήσασταν περιοδικό, τι θα θέλατε να είστε;
Ένας σοφός γερόλυκος των θαλασσών. ✖
αφηγητή να περιγράψει το πώς ο ίδιος βιώνει (κι
επεξεργάζεται) εσωτερικά τα εξωτερικά ερεθίσµα-
τα. Έτσι και το «Vice»! ∆εν κρύβει λόγια, ούτε συνυ-
πογράφει τη λίστα του τι είναι πολιτικά ορθό. Σφυρο-
κοπά ανελέητα τις προκάτ θεµατολογίες και τα κλισέ
της δηµοσιογραφίας, µιλά όπως σκέφτεται και χωρίς
περικοκλάδες. Η κυκλοφορία του έχει απαγορευτεί
σε ορισµένα πανεπιστηµιακά ιδρύµατα και άλλους
χώρους διανοµής. Ανταποκρίσεις από το Ιράκ, το
Λίβανο, την Παλαιστίνη και το Σουδάν µε θέµατα
που δε θα δηµοσίευε ποτέ το «Newsweek» ή το
«Spiegel». Σαν σελίδες από µπλογκ ταξιδευτών
στα καυτά σηµεία του χάρτη, σαν ηµερολόγια.
Οδηγός του «Vice» για τη Βόρεια Κορέα και οδη-
γός του «Vice» για το «Πώς να κάνετε σεξ µε έναν
Μουσουλµάνο». Μερικές σελίδες παρακάτω,
ρεπορτάζ µόδας µε κεντρικό θέµα τα όπλα που
κατασκευάζουν ή εφευρίσκουν οι κρατούµενοι
στις φυλακές. Και στην επόµενη σελίδα «Anger
is Energy»: η µαρτυρία ενός νεαρού ταραξία από
το Έσεξ που διηγείται τις συνεδρίες του µε την
ψυχολόγο του λίγες µέρες πριν τον κλείσουν στο
αναµορφωτήριο γιατί τα έκανε λαµπόγυαλο υπό
την επήρεια κρίσταλ µεθ. Θα µπορούσε να είναι ο
Πιτ Ντόχερτι.
Το «Vice» έχει ξανοιχτεί ζωηρώς και στο ίντερνετ,
µε τη βασική του ιστοσελίδα, Viceland, να µεταδίδει
στον κυβερνοχώρο ακούραστα, πολυγλωσσικά
και πολυµορφικά λόγο, εικόνα και πολλά πολλά
πρότζεκτ, όπως η VBS.TV (www.vbs.tv): 24ωρη
διαδικτυακή τηλεόραση µε σλόγκαν «Rescuing you
from television’s deathlike grip». Ανάµεσα σε άλλα,
θα βρείτε και µια σειρά από βιντεάκια του Ρίτσαρντ
Κερν µε τίτλο «Shot by Kern».
Αν το «Vice» ήταν ήρωας, θα φορούσε πράσινα
σταράκια και µαντήλι στο λαιµό. Αν ήταν συναίσθη-
µα, θα ήταν έντονο. Αν ήµουν ο θείος Όσκαρ, θα
του έδινα το χρυσό για την πιο ανατρεπτική µατιά
στη δηµοσιογραφία του αύριο. Το «Vice» κάνει αυτό
που πολλοί άλλοι νοµίζουν ότι κάνουν, και το κάνει
δωρεάν. Παιδεύτηκα για να τους πείσω να µιλή-
σουν, αλλά η θέση στη συµµαχία του SOUL κερδή-
θηκε µε το σπαθί της. Ο Έκτορ Μουέλας διευθύνει
από το 2005 τη γερµανική έκδοση του περιοδικού,
την οποία ξεκίνησε ο ίδιος και στην οποία είναι
και συνέταιρος. Από τα µέσα του 2007 είναι και
coordinating editor στην ισπανική και την αυστρι-
ακή έκδοση. Πιθανολογεί και την ελληνική έκδοση
του «Vice» και την τοποθετεί στους πρώτους µήνες
του 2009. Οι συζητήσεις έχουν γίνει µε τους Έλλη-
νες, αλλά τίποτα δεν είναι ακόµα σίγουρο. Ήθη και
πάθη από το Βερολίνο: I told you, I was trouble…
Ποιο ήταν το πρώτο περιοδικό που έπεσε στα χέ-
ρια σας; Το ισπανικό «Vibora», ένα περιοδικό µε κό-
µικς για ενήλικες, του µπαµπά µου. Το αγαπηµένο
µου στριπ ήταν το «RanXerox» του T. Λιµπερατόρε.
Πόσων χρόνων είναι το περιοδικό σας; Τι σηµαί-
νει το όνοµά σας; Το «Vice» γεννήθηκε στο Μόντρε-
αλ του Καναδά το 1994, αλλά τότε λεγόταν «Voice»
(Voice of Montreal). Το όνοµα άλλαξε σε «Vice» το
1996, γιατί το Vice ακούγεται καλύτερα από το Voice,
πιστεύω. Το πρότζεκτ απογειώθηκε όταν η «έδρα»
µεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη το 1999.
Γιατί κανείς να ξεκινήσει ένα καινούργιο περιο-
δικό µέσα σε µια αγορά τόσο κορεσµένη; Εσείς
τι κίνητρο είχατε; Γιατί τα περισσότερα περιοδικά
είναι µαγαζάκια µε προσφορές και χαζοδωράκια.
Το κίνητρό µου ήταν πολύ ισχυρό. Είχα κουραστεί
να είµαι άλλος ένας µε µεταπτυχιακό και στο ταµείο
ανεργίας, όταν ήµουν στο Βερολίνο.
Ποιο είναι το µάξιµουµ που θα πληρώνατε για
να αγοράσετε ένα περιοδικό; Μάλλον το βλέπω
φετιχιστικά, αλλά θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι πολύ
ακριβό, όταν πρόκειται για µια µοναδική έκδοση µε
έντονη, διαχρονική και χειροπιαστή αξία. Τα υπό-
λοιπα τα καλύπτει το ίντερνετ.
Σε τι διαφέρει το δικό σας από τα άλλα περιοδι-
κά; Ποιο είναι το niche σας; Το «Vice» διατίθεται
δωρεάν και δε λέει ποτέ ψέµατα.
Ποια είναι η κουλτούρα ή η «υποκουλτούρα» που
κρύβουν οι σελίδες του περιοδικού; Μην αφήνεις
κανέναν να σκέφτεται για σένα. Ρώτα για το καθετί,
όπου κι αν βρίσκεσαι.
Πώς/Τι µυρίζει το περιοδικό σας; Μυρίζει όπως τα
πορτοκαλί φοινικόδεντρα τον Φεβρουάριο.
Με µία πρόταση, τι ακριβώς κάνετε κάθε µέρα
στη δουλειά σας στο περιοδικό; Κατεβάζουµε
αρχεία από το ίντερνετ παράνοµα.
Ως αρχισυντάκτης, τι φοβάστε περισσότερο; Ότι
χρόνο µε το χρόνο χρειάζοµαι γυαλιά…
Ποιος είναι ο καλύτερός σας φίλος; Τα λάθη µου
και back-up plans για οτιδήποτε κάνω.
Πώς προσεγγίζετε το κόνσεπτ σας σχεδιαστικά/
στιλιστικά; Content is king. Αφήστε τις εικόνες και
το κείµενο να µιλήσουν και αποφεύγετε τα πυρο-
τεχνήµατα.
Πιστεύετε ότι η κυριαρχία της εικόνας θα κα-
ταστήσει κάποια στιγµή το κείµενο περιττό; Οι
εικόνες είναι λέξεις, κι αντίστροφα. ∆εν µπορούµε
να τα διαχωρίσουµε αυτά τα δύο, ακόµα κι αν το
δούµε θεωρητικά.
Πόση από την ύλη ενός «Vice» είναι ορίτζιναλ
ή τοπικού χαρακτήρα και πόση δανεισµένη από
τις υπόλοιπες εκδόσεις του «Vice»; Υπάρχει µια
κεντρική πηγή, µια µήτρα, από όπου όλες οι δι-
αφορετικές εκδόσεις αντλούν τα θέµατά τους;
∆ουλεύουµε όλοι µαζί για ένα τεύχος. Όποτε έχου-
µε µια ιδέα για τεύχος, όλοι οι αρχισυντάκτες από
όλα τα «Vice» ανά τον κόσµο την κουβεντιάζουµε
ηλεκτρονικά ή συναντιόµαστε σε κάποια ευρωπαϊ-
κή πόλη και ρίχνουµε ιδέες στο τραπέζι από κοινού.
Αυτές µετά επιλέγονται από τον αρχισυντάκτη της
αµερικανικής έκδοσης, τον Τζέσε Πίρσον. Στο τέλος,
στήνουµε ένα τεύχος το οποίο αντιπροσωπεύει
όλους µας. Μοιραζόµαστε περίπου το 80% της
θεµατολογίας µας και το υπόλοιπο 20% είναι ύλη
τοπικού χαρακτήρα - η αναλογία βέβαια εξαρτάται
από τον αρχισυντάκτη της κάθε έκδοσης.
Ποιος είναι ο ιδανικός σας αναγνώστης; Οι
αναγνώστες σας είναι και συντελεστές στο
«Vice»; Μου αρέσουν οι άνθρωποι που διαβάζουν
τα πάντα, όσο περισσότερο µπορούν. Για µένα το
ζητούµενο δεν είναι αν τους αρέσουν/δεν τους
αρέσουν, συµφωνούν ή διαφωνούν, αλλά η κριτική
διαδικασία που τους οδηγεί σε οποιαδήποτε συµπε-
ράσµατα. Και, ναι, όλοι οι αναγνώστες όλων των
περιοδικών είναι και συντελεστές, αφού όλοι µας
συνεχώς συνεισφέρουµε στη ροή της αλήθειας και