Geachte Mariëtte Hamer, In de ophef en de discussie m.b.t. de gewenste wijzigingen in de bestuurscultuur is er één aspect dat onvoldoende aandacht krijgt, maar dat wel heel bepalend is voor het herstel van vertrouwen. Graag vraag ik uw aandacht daarvoor. Aangezien u het heel erg druk zult hebben met tijdelijk twee functies zal ik het heel kort houden en beperken tot de kern. Wat je meet, daar stuur je op en waar je op stuurt krijg je ook. Het is dan ook belangrijk om bij metingen erbij aan te geven wat wordt gemeten en hoe dit wordt gemeten. Zie ter illustratie hiervan het recente artikel over de verschillende metingen m.b.t. de kloof tussen arbeid en kapitaal in Mejudice: https://www.mejudice.nl/artikelen/detail/de-kloof-tussen-arbeid-en-kapitaal Nogmaals, wat je meet, daar stuur je op en waar je op stuurt krijg je ook. Door structureel te meten hoe arm we huishoudens moeten maken om zoveel mogelijk "banen" te creëren, creëren we structureel armoede. De gevolgen daarvan zien we de laatste jaren steeds scherper in de maatschappij aftekenen, met steeds meer onvrede tot gevolg. Het behoeft geen toelichting dat armoede weer grote gevolgen heeft voor gezondheid en leefbaarheid. De CPB doorrekeningen leiden de verwachte economische groei af aan het aantal gecreëerde banen en het aantal te creëren banen wordt afgeleid van hoe armer de huishoudens worden, hoe meer er gewerkt gaat worden. Gezien bovenstaande is het mijn inziens onmogelijk om het vertrouwen in de overheid en de politiek te herstellen zonder dat de modellen die gebruikt worden voorzien zijn van een publiekelijk toegankelijke bijsluiter waarin staat welke theorieën en data ten grondslag liggen aan de uitkomsten en hoe deze uitkomsten wel of juist niet gebruikt mogen worden. Uiteraard ben ik bereid om nadere informatie te verstrekken, mocht bovenstaande toch “te kort door de bocht” blijken te zijn. Met vriendelijke groet, Martijn Hofman | Ing. M.M. Hofman MBA www.martijnhofman.nl