Comic elaborado como tarefa do Equipo de Dinamización da Lingua Galega.

1. Xa ves,
quero
mercar un
vestido
Ola! Que
fas aquí?
Mais, non sabes que
nestas tendas a roupa
ten un prezo moi
elevado?
É igual. Eu teño
a carteira ben
chea.
Estamos bos!
Cando a crise é
máis profunda ti
dis que tes a
carteira ben chea.
Vaiche boa!
Agora resulta
que ti es o
meu pai!

2. Non, mais si son un
bo amigo e creo que
xa tes o armario ben
cheo.
Xa sei como está o
meu armario, pero
aínda desexo telo
máis cheo.
Non entendo
ese desexo de
amontoar
cousas cos
panoramas
existentes
hoxe en día.
Son consciente
desta situación
pero eu non
teño a culpa e
fago cos meus
cartos o que me
peta.
Así que para ti a
palabra
solidariedade
non ten cabida
no diccionario,
non é?
Eu creo que
este tipo de
conceptos son
arcaicos e
cada un nace
onde merece.

3. Realmente alucino
contigo, Barbie. Non
entendo tamaña clase
de indiferenza …
Bastantes
preocupacións teño
para decidir onde
pasar as vacacións
de Semana Santa …
… coma para
preocuparme
dos teus
arrebatos
solidarios.
Non son arrebatos
pois a calquera nos pode
tocar o pandote da crise e
quedar sen nada.
Agora quen alucina
son eu! Como es capaz de
decir tantas parvadas xuntas.
Eu nacín con boa estrela e
son inmune a calquera crise.

4. Non quero ningún mal
para ninguén pero non che
viría mal un pequeno
escarmento.
Non sei que mosca che
picou hoxe, pero estás
inaguantable.
Sabes que? Vou dar unha
volta e aquí quedas cos
teus vestidos …
Que che dean … Aproveita a
volta e coidado coa