Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Similar to Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα
Similar to Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (20)
Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα
- 1. Δημιουργική εργασία Β’ λυκείου Α’ Τετραμήνου Πρότζεκτ στα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα
- 2. Ηπατίτιδα Α
- 3. Περίληψη Η Ηπατίτιδα A (παλαιότερα γνωστή ως infectious hepatitis) είναι μια οξεία μολυσματική ασθένεια του ήπατος που προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας A (HAV). Πολλά κρούσματα παρουσιάζουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα, ειδικά σε νεαρές ηλικίες. Ο χρόνος μεταξύ μόλυνσης και συμπτωμάτων, σε όσους τα εξελίσσουν, κυμαίνεται μεταξύ δύο και έξι εβδομάδων. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, κατά κανόνα διαρκούν οκτώ εβδομάδες και ενδέχεται να συμπεριλαμβάνουν: αίσθημα ναυτίας, έμετο, διάρροια, ωχρό δέρμα, πυρετό και κοιλιακό άλγος. Περίπου 10–15% των ανθρώπων υποτροπιάζουν ως προς τα συμπτώματα κατά το εξάμηνο που ακολουθεί την αρχική μόλυνση. Σπάνια ενδέχεται να παρουσιαστεί οξεία ηπατική ανεπάρκεια, με μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιαστεί σε μεγαλύτερες ηλικίες.
- 4. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΊΑ Ύστερα από έρευνα που κάναμε μέσω του διαδικτύου εντοπίσαμε πληροφορίες σχετικά με την ηπατίτιδα Ά.
- 5. ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ ΤΗΣ ΗΠΑΤΊΤΙΔΑΣ Α; Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει τα ακόλουθα: Ίκτερο: Δεν εκδηλώνεται πάντοτε. Εμφανίζεται σε 50-80% των ενηλίκων με κίτρινη χροιά του δέρματος και των ματιών, ούρα με βαθύ κίτρινο χρώμα και κόπρανα που γίνονται περισσότερο άχρωμα. Στα παιδιά ο ίκτερος είναι σπάνιος. Κούραση και μυαλγίες Πόνο στην κοιλιά και ιδιαίτερα στην περιοχή του ήπατος (άνω δεξιό τμήμα της κοιλιάς) Ανορεξία Πυρετό Διάρροια Ναυτία και εμετούς Ηπατομεγαλία
- 6. ΠΏΣ ΕΚΔΗΛΏΝΕΤΑΙ (ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ) Η ΗΠΑΤΊΤΙΔΑ Α ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΆ; Στα παιδιά η ηπατίτιδα Α είναι μια αυτοπεριοριζόμενη νόσος (περνά από μόνη της) που εκδηλώνεται με μη ειδικά συμπτώματα όπως πυρετός, καταβολή, ανορεξία, πόνος στην κοιλιά, ναυτία, έμετος και διάρροια. Ο ίκτερος συνήθως συμβαίνει μια βδομάδα μετά την έναρξη των συμπτωμάτων και το παιδί μπορεί επίσης να παρουσιάσει σκοτεινόχρωμα ούρα που μοιάζουν με το κονιάκ και κόπρανα που μοιάζουν με στόκο (άσπρα) καθώς επίσης και κνησμό. Μόνο το 30% των παιδιών κάτω των 6 ετών έχουν συμπτώματα και το 90% δεν παρουσιάζουν ίκτερο. Όταν εμφανίσουν ίκτερο συνήθως διαρκεί λιγότερο από δύο βδομάδες και οι αμινοτρανσφεράσες (ένζυμα του συκωτιού) και η χολερυθρίνη επανέρχονται στο φυσιολογικό σε δύο έως τρεις μήνες. Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι ενήλικες παρουσιάζουν συνήθως συμπτώματα για αρκετές βδομάδες και το 70% παρουσιάζουν ίκτερο. Άλλες σπανιότερες εκδηλώσεις της νόσου είναι το εξάνθημα και οι αρθραλγίες και σπάνια η αγγειίτιδα, η οπτική νευρίτιδα, η εγκάρσια μυελίτιδα και η εγκεφαλίτιδα. Σπανιότατα η ηπατίτιδα Α υποτροπιάζει και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις εκδήλωσης αυτοάνοσης ηπατίτιδας σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα.
- 7. ΠΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ Α; Ο ιός της ηπατίτιδας Α μεταδίδεται με : > την κατανάλωση τροφής ή νερού που έχουν έρθει σε επαφή, κατά κάποιο τρόπο, με κόπρανα ατόμου που πάσχει από ηπατίτιδα Α. Αυτό εξηγεί τον όρο « κόπρανο - στοματική» οδός μετάδοσης της ηπατίτιδας Α και το γιατί η νόσος εμφανίζεται πιο συχνά σε περιοχές χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, με ανεπαρκές δίκτυο ύδρευσης- αποχέτευσης και σε ομάδες ατόμων με πτωχή ατομική υγιεινή > τη στενή επαφή με άτομο που έχει ηπατίτιδα Α ή με σεξουαλική (στοματο-πρωκτική) επαφή > σπανίως με αίμα (χρησιμοποίηση συριγγών σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών) κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της νόσου που ο ιός βρίσκεται για λίγες μέρες στο αίμα των ασθενών Η συνήθης κοινωνική επαφή στα πλαίσια της εργασίας ή στο σχολείο, δεν ενέχει κινδύνους για τη μετάδοση του ιού της ηπατίτιδας Α.
- 8. ΘΕΡΑΠΕΊΑ Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Η ηπατίτιδα Α έχει γενικά καλή πρόγνωση καθώς ουδέποτε χρονίζει. Οι περισσότεροι άνθρωποι που προσβάλλονται από ηπατίτιδα Α γίνονται καλά από μόνοι τους μετά από μερικές εβδομάδες. Γίνονται υποστηρικτικά μέτρα για τον πυρετό και τη διάρροια και χρειάζεται ανάπαυση. Δεν απαιτείται ειδική δίαιτα για τους ασθενείς με ηπατίτιδα Α εκτός και εάν παρουσιάσουν κεραυνοβόλο ηπατική ανεπάρκεια. Συστήνεται αποφυγή της κατανάλωσης ακεταμινοφαίνης και άλλων ηπατοτοξικών φαρμάκων (που προκαλούν βλάβη στο συκώτι) στα παιδιά με οξεία ηπατίτιδα Α. Νοσηλεία στο νοσοκομείο γίνεται μόνο εάν απαιτείται η παρακολούθηση της ηπατικής λειτουργίας, η αντιμετώπιση επιπλοκών όπως αιμορραγία, ενδοφλέβια ενυδάτωση και πολύ σπάνια μεταμόσχευση ήπατος. Αν κάποιος έχει την υποψία ότι μολύνθηκε από τον ιό της ηπατίτιδας Α πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως το γιατρό του. Υπάρχει ένας ειδικός ορός (γ- σφαιρίνη) που προφυλάσσει, αν γίνει έγκαιρα –μια βδομάδα το πολύ μετά τη μόλυνση. Η γ-σφαιρίνη συνιστάται σαν προληπτικό μέτρο μόνο στα παιδιά που είχαν πολύ στενή επαφή με τον άρρωστο. Μπορεί για την ηπατίτιδα Α να μην υπάρχει ειδική θεραπεία αλλά υπάρχει εμβόλιο. Ο εμβολιασμός αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό τρόπο πρόληψης της ηπατίτιδας Α και ενδείκνυται στις ακόλουθες περιπτώσεις (για άτομα ηλικίας δυο ετών και άνω): Άτομα που ταξιδεύουν σε περιοχές με υψηλή επίπτωση ηπατίτιδας Α. Ομοφυλόφιλοι άνδρες. Χρήστες ναρκωτικών ουσιών (ενδοφλέβιων και μη). Άτομα με διαταραχές παραγόντων πήξης (π.χ. αιμοφιλικοί). Άτομα με χρόνιες ηπατοπάθειες (π.χ. άτομα με χρόνια ηπατίτιδα B ή C).
- 9. ΕΜΒΌΛΙΟ Το εμβόλιο χορηγείται στα παιδιά συνήθως μετά από την ηλικία των 2 ετών. Χρειάζονται 3 δόσεις του εμβολίου που γίνονται κατά τη διάρκεια ενός έτους. Στους ενήλικες γίνονται 2 έως 3 δόσεις σε χρονικό διάστημα από 6 έως 12 μήνες. Για να είναι αποτελεσματικό το εμβόλιο πρέπει να χορηγηθούν όλες οι δόσεις. Ο εμβολιασμός προσφέρει προστασία για 10 περίπου χρόνια. (Να σημειωθεί ότι δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση εάν το παιδί έχει έρθει σε επαφή με τον ιό και έχει προηγουμένως εμβολιαστεί με δύο δόσεις του εμβολίου).
- 10. ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ Α; Ο ακρογωνιαίος λίθος στην πρόληψη της ηπατίτιδας Α είναι η τήρηση των κανόνων υγιεινής και μπορείτε να προστατευθείτε εάν : πλένετε τα χέρια σας πριν την ετοιμασία και κατανάλωση τροφής, και μετά από κάθε χρήση τουαλέτας, αλλαγή πάνας σε παιδιά ή χρήσης προφυλακτικού, εάν βρεθείτε σε χώρες με αυξημένη ενδημικότητα, πίνετε εμφιαλωμένο νερό, μη χρησιμοποιείτε παγάκια και μην πλένετε φρούτα και λαχανικά με νερό βρύσης, αποφύγετε να μοιράζεστε τρόφιμα, ποτά και τσιγάρα με άλλους, σε περίπτωση φυσικών καταστροφών, όπου το δίκτυο ύδρευσης-αποχέτευσης μπορεί να έχει υποστεί ζημιές, συμβουλευτείτε τις τοπικές αρχές για την καταλληλότητα του πόσιμου νερού, ο ιός της ηπατίτιδας Α αδρανοποιείται στιγμιαία με το βρασμό του νερού και των τροφών, με παστερίωση και με τη χρήση οικιακής χλωρίνης (για επιφάνειες).
- 11. Συμπεράσματα Η γνώση του επιπέδου της ενδημικότητας μιας χώρας για την ηπατίτιδα Α είναι απαραίτητη για το σχεδιασμό στρατηγικών και στοχευμένων δράσεων για την προστασία της δημόσιας υγείας. Σε χώρες ενδιάμεσης ενδημικότητας ο καθολικός εμβολιασμός στην παιδική ηλικία μπορεί να αποτελέσει κατάλληλο μέτρο για την προστασία της υγείας των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων, ενώ σε χώρες χαμηλής ενδημικότητας συστήνεται ο εμβολιασμός των ομάδων υψηλού κινδύνου, όπως αυτές ορίζονται με βάση τα εθνικά και διεθνή επιδημιολογικά δεδομένα [7]. Τα δεδομένα της επιδημιολογικής επιτήρησης συνήθως υποεκτιμούν τη συχνότητα του νοσήματος λόγω του υψηλού ποσοστού ασυμπτωματικών περιπτώσεων [15], καθώς και της πιθανής υποδήλωσης. Για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων σχετικά με το επίπεδο ενδημικότητας μιας χώρας τα δεδομένα της επιτήρησης πρέπει να συνδυάζονται με δεδομένα κατάλληλα σχεδιασμένων οροεπιδημιολογικών μελετών σε εθνικό επίπεδο και σε αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού [16]. Στην Ελλάδα, ο αριθμός των οροεπιδημιολογικών μελετών είναι μικρός και οι μελέτες αυτές αφορούσαν συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού και ομάδες υψηλού κινδύνου [15,17]. Από την άλλη πλευρά, η πρόσφατη εισαγωγή του καθολικού εμβολιασμού έναντι της ηπατίτιδας Α το 2008 στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού, ενδεχομένως να έχει αλλάξει την επιδημιολογία του νοσήματος στη χώρα. Οι επιδημίες ηπατίτιδας Α που έχουν σημειωθεί κατά καιρούς σε καταυλισμούς αθίγγανων υποδεικνύουν τη σημασία λήψης στοχευμένων στον εν λόγω πληθυσμό μέτρων, όπως είναι η υλοποίηση βελτιωτικών παρεμβάσεων στα συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης των καταυλισμών αλλά και η εφαρμογή οργανωμένων εμβολιαστικών προγραμμάτων με δυνατότητα παρακολούθησης της ολοκλήρωσης του εμβολιαστικού σχήματος. Τέλος, απαραίτητη είναι η ενημέρωση του κοινού σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης του νοσήματος και τα γενικά μέτρα πρόληψής του, όπως είναι η αποφυγή κατανάλωσης ωμών οστρακοειδών, ο εμβολιασμός ατόμων που πρόκειται να ταξιδέψουν σε χώρες υψηλής ενδημικότητας για την ηπατίτιδα Α κτλ.
- 14. Ηπατιτιδα Β
- 15. ΠΕΡΙΛΗΨΗ • Η ηπατίτιδα Β είναι μια λοιμώδης και φλεγμονώδης ασθένεια του ήπατος η οποία οφείλεται στον ιό της ηπατίτιδας B (γνωστός και ως HBV), ο οποίος είναι ένας ιός με γενετικό υλικό DNA. Η οξεία ηπατίτιδα Β περιλαμβάνει συμπτώματα όπως φλεγμονή του ήπατος, εμετό, ίκτερο και σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
- 16. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ • Πυρετός • Κούραση • Ανορεξία • Ναυτία • Εμετοί • Πόνος στην κοιλιά • Τα ούρα έχουν πολύ σκούρο χρώμα • Τα κόπρανα αποχρωματίζονται, δηλαδή παίρνουν ένα χρώμα πολύ ανοικτό, όπως τη λάσπη • Πόνος στις αρθρώσεις • Ίκτερος, δηλαδή ο ασθενής παίρνει ένα κίτρινο χρώμα, στο δέρμα και το άσπρο των ματιών του, κιτρινίζει
- 17. ΤΡΟΠΟΙ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ • Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, χωρίς χρήση προφυλακτικού, με άτομο που έχει μολυνθεί με τον ιό, με την κοινή χρήση συριγγών ή άλλων εργαλείων για την προετοιμασία υλικού για τη χρήση ενδοφλεβίων ναρκωτικών, από μολυσμένη μητέρα σε παιδί κατά τον τοκετό (κάθετη μετάδοση), με την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων (ξυραφάκια, οδοντόβουρτσα, νυχοκόπτες), με τρύπημα με μολυσμένη βελόνα ή αιχμηρό αντικείμενο (π.χ. συνήθης τρόπος μετάδοσης σε προσωπικό νοσοκομείου ή κατά την εκτέλεση τατουάζ), με μεταγγίσεις αίματος ή παραγώγων του (εξαιρετικά σπάνια πια λόγω του συστηματικού ελέγχου στις αιμοδοσίες).
- 18. ΔΙΑΓΝΩΣΗ • Η διάγνωση τίθεται με την εξέταση αντισωμάτων έναντι του ιού της ηπατίτιδας Β ( anti-HBc IgM) με την τεχνική ELISA, σε δείγμα αίματος. Αυτό το είδος αντισώματος διακρίνει την οξεία από τη χρόνια λοίμωξη. Σε χρόνια νόσο έχουμε μόνο θετικά αντισώματα τύπου anti-HBc IgG. Και σε χρόνιες και σε οξείες λοιμώξεις, εντοπίζεται θετικό αυστραλιανό αντιγόνο, HBsAg. Σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα όμως μπορεί να καθυστερήσει η εμφάνιση των αντισωμάτων έως και 1 χρόνο, οπότε η διάγνωση μπορεί να γίνει με τεχνικές PCR, πάλι σε εξετάσεις αίματος.
- 19. ΕΜΒΟΛΙΟ • Ο μαζικός εμβολιασμός των βρεφών έναντι της ηπατίτιδας Β εφαρμόζεται στη χώρα μας από την 01/01/1998 μετά από απόφαση του ΥΥΠΚΑ(Υ1/Οικ.4543/10-9-97) [1]. Σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού χορηγούνται τρεις δόσεις εμβολίου από την πρώτη βρεφική ηλικία. Για την πρόληψη της περιγεννητικής μετάδοσης της ηπατίτιδας Β, με την ίδια απόφαση θεσπίστηκε ο έλεγχος όλων των εγκύων ως προς το HbsAg και η εφαρμογή παθητικής και ενεργητικής ανοσοπροφύλαξης στα νεογνά μητέρων-φορέων της ηπατίτιδας Β.
- 21. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ • Οι δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης στην ηπατίτιδα Β έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Η θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β γίνεται σήμερα με φάρμακα που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα στη μάχη του εναντίον του ιού (υποδόριες ενέσεις ιντερφερόνης άλφα) ή με φάρμακα που εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό του ιού (χάπια λαμιβουδίνης). Συχνά τα φάρμακα δεν εκριζώνουν τον ιό, αλλά καθυστερούν την εξέλιξη της ηπατικής νόσου αναστέλλοντας την ανάπτυξη κίρρωσης και ηπατοκ υτταρικού καρκίνου. Πιθανολογείται ότι στο άμεσο μέλλον οι συνδυασμοί φαρμάκων θα βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας
- 23. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ • http://www.healthyliving.gr/2013/02/11/hep atitida-b-symptomata-metadosh-therapeia/ • https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF %80%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF%8 4%CE%B9%CE%B4%CE%B1_%CE%9 • http://www.roche.gr/home/health/virology0/ virologyhepatitis.html • http://www.gastrenterologos.net/ipatitida-v/ • http://www2.keelpno.gr/blog/?p=1659
- 24. • ΤΕΛΟΣ • Σήφης Γαβριλάκης • Γιάννης Πανταλός
- 25. Ιός HIV
- 26. ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΑ 1. Ιστορική αναδρομή 2. Επιδημιολογία 3. Συμπτώματα 4. Στάδια 5. Αντιμετώπιση Ασθένειας 6. Πρόληψη και τρόποι προστασίας 7. Βιβλιογραφία
- 27. ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΑΝΑΔΡΟΜΉ Η εμφάνιση του AIDS συνοδεύτηκε από πολλές εικασίες για την προέλευσή του. Η θεωρία ότι προήρθε από έναν πράσινο πίθηκο στην Αφρική δε φαίνεται πολύ βάσιμη μπροστά στην επιστημονική ερευνά. Για χιλιάδες χρόνια το AIDS δεν ήταν μια ασθένεια για την όποια είχε γίνει διάγνωση ή κάποια περιγραφή των συμπτωμάτων της, και ξαφνικά έκανε την εμφάνιση του πριν από δυο δεκαετίες. Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι το AIDS είναι ένας ιός που φτιάχτηκε από τον άνθρωπο, και αν αυτό ισχύει, τότε η προέλευση του μπορεί εύκολα να βρεθεί στο δελτίο του 1972 του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας. Άλλα μπορεί επίσης να αναζητηθεί και στα κονδύλια του Αμερικανικού Υπέργειου Άμυνας του 1970,όταν είχαν δοθεί χρήματα στον αμερικανικό στρατό για έρευνες, δοκιμές και αξιολόγηση βιολογικών όπλων, συμπεριλαμβανομένου και ιών που προσβάλλουν άμεσα το ανοσοποιητικό σύστημα.
- 28. Ιός HIV
- 29. Επιδημιολογία
- 30. ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ 1. Πυρετός 2. Κόπωση 3. Πόνος στους μύες, τις αρθρώσεις και διογκωμένοι λεμφαδένες 4. Πονόλαιμος και πονοκέφαλος 5. Δερματικά εξανθήματα 6. Ναυτία, εμετός, διάρροια 7. Απώλεια βάρους 8. Ξηρός βήχας 9. Πνευμονία 10. Μύκητας Candida 11. Σύγχυση ή δυσκολία συγκέντρωσης 12. Απλός έρπητας ή έρπητας των γεννητικών οργάνων 13. Μυρμήγκιασμα και αδυναμία 14. Διαταραχές στον έμμηνο κύκλο
- 32. ΤΑ ΣΤΆΔΙΑ Το πρώτο στάδιο ονομάζεται οξεία λοίμωξη και ξεκινά συνήθως εντός δύο έως έξι εβδομάδων μετά τη μόλυνση. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν μία εβδομάδα ή δύο. Σε αυτό το στάδιο, τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της απλής γρίπης ή μπορεί να είναι παρόμοια με αυτά άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Στο δεύτερο στάδιο, που ονομάζεται ασυμπτωματική περίοδος, το ανοσοποιητικό σύστημα χάνει τη μάχη με τον ιό HIV και τα συμπτώματα υποχωρούν. Η περίοδος αυτή μπορεί να διαρκέσει 10 ή και περισσότερα χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου χωρίς συμπτώματα, ο HIV σκοτώνει αργά τα CD4 Τ- λεμφοκύτταρα και καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα. Στο τρίτο στάδιο, ο αριθμός των κυττάρων CD4 έχει μειωθεί κάτω των 200 και ένα άτομο με λοίμωξη από HIV, λέμε ότι νοσεί από AIDS.
- 34. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, η επιστήμη δε διαθέτει κατάλληλα και αποτελεσματικά μέσα αντιμετώπισης του HIV.Η ικανότητα του ιού να μεταλλάσσεται με ταχυτάτους ρυθμούς καθιστά αδύνατη την αντιμετώπιση του από το ανοσοβιολογικό σύστημα δυσκολεύει τη θεραπεία της νόσου. Η επιτυχία μας θεραπευτικής προσπάθειας εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση της νόσου. Υπάρχουν φάρμακα, όπως το AZT και το DCC, που παρεμποδίζουν την αντίστροφη μεταγραφή. Τα φάρμακα αυτά ωστόσο έχουν σοβαρές παρενέργειες και θα πρέπει να χορηγούνται από ειδικούς γιατρούς και σε εξειδικευμένα ιατρικά κέντρα. ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΣΘΈΝΕΙΑΣ
- 35. ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΡΌΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΊΑς Ο πιο σίγουρος τρόπος προστασίας είναι η χρήση προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή. Το προφυλακτικό πρέπει να το φοράει κάποιος σε κάθε είδους σεξουαλική επαφή και σε όλη τη διάρκεια αυτής, αλλάζοντάς το σε κάθε διαφορετική σεξουαλική πρακτική. Στην περίπτωση τατουάζ ή body piercing απαιτήστε αποστειρωμένα εργαλεία ή σετ εργαλείων μιας χρήσης. Με τον τρόπο αυτό θα αποκλείσετε το ενδεχόμενο να κολλήσετε τον ιό. Ένα ακόμη μέσο προφύλαξης, αποτελεί και ο προγεννητικός έλεγχος στην έγκυο γυναίκα, ο οποίος πρέπει να περιλαμβάνει και το ειδικό τεστ για τον HIV.
- 36. Χρησιμοποιείτε πάντα αποστειρωμένες βελόνες μιας χρήσεως. Μην μοιράζεστε τις βελόνες με κανέναν και χρησιμοποιείτε νέες κάθε φορά. Χρησιμοποιείτε πάντα εξοπλισμό ατομικής προστασίας σε περίπτωση που λόγω της φύσης της δουλειάς σας έρχεστε σε επαφή με άτομα που νοσούν ή είναι οροθετικοί. Οι επαγγελματίες της υγειονομικής περίθαλψης (και εκείνοι που ζουν με ανθρώπους που πάσχουν από AIDS ή είναι οροθετικοί), θα πρέπει να λαμβάνουν τις απαραίτητες προφυλάξεις για την αποφυγή της μετάδοσης του ιού, να χρησιμοποιούν γάντια και μάσκες προσώπου.
- 37. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ • Ιστορική αναδρομή: Anarchy press gr: https://anarchypress.wordpress.com/2012/09/30/%CE%B7- %CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85% CF%88%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-aids • Επιδημιολογία: Βικιπαίδεια: https://el.wikipedia.org/wiki/AIDS#.CE.93.CE.B5.CE.BD.CE.B9.C E.BA.CE.AE_.CF.80.CE.B5.CF.81.CE.B9.CE.B3.CF.81.CE.B1.CF.86.C E.AE • Συμπτώματα & εικόνα : onmed.gr: http://www.onmed.gr/ygeia/story/310005/aids-ta- sumptomata-pou-tha-prepei-na-sas-anisuchisoun?v6
- 38. • Αντιμετώπιση της ασθένειας: Αδαμαντιάδου Σμ., Γεωργάτου Μ., Γιαπιτζάκης Χ., Λάκκα Λ., Νοταράς Δ., Φλωρεντίν Ν., Χατζηγεωργίου Γ., Χαντηκώντη Ολ., βιβλίο βιολογίας Γ’ γενικού λυκείου Γενικής Παιδείας. • Πρόληψη και τρόποι προστασίας: http://www.pathfinder.gr/stories/4045882/aids -exelixeis-prolhpsh-kai-therapeia/
- 39. ΤΕΛΟΣ • Μουντάκη Άννα • Μαθιουδάκη Μαρία • Ξενικάκη Ρένια • Μιχελουδάκης Δημήτρης
- 42. • Τα χλαμύδια είναι το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ). Προκαλείται από ένα βακτήριο που είναι γνωστό ως Chlamydia trachomatis. • Η λοίμωξη από χλαμύδια είναι παρόμοια με εκείνη από την γονόρροια ως προς τα συμπτώματα και τον τρόπο μετάδοσης. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλοί άνθρωποι (άνδρες και γυναίκες), οι οποίοι έχουν μολυνθεί με χλαμύδια δεν έχουν συμπτώματα και μπορεί να μην γνωρίζουν ότι έχουν τη μόλυνση.
- 45. Συμπτώματα • Οι περισσότερες γυναίκες με χλαμύδια δεν έχουν σημάδια ή συμπτώματα της λοίμωξης και γι' αυτό πολλές φορές αυτή η λοίμωξη αναφέρεται και ως “σιωπηλή”. Η πιο κοινή εκδήλωση της λοίμωξης από χλαμύδια είναι φλεγμονή στον τράχηλο της μήτρας (τραχηλίτιδα) στις γυναίκες. Όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται, είναι πολύ παρόμοια με εκείνα που προκαλούνται από τη γονόρροια • Η μόλυνση της ουρήθρας μπορεί να παράγει τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ουρολοίμωξης, συμπεριλαμβανομένου του πόνου ή του “καψίματος” κατά την ούρηση, αίμα στα ούρα, ανάγκη για επιτακτική ούρηση και συχνοουρία.
- 46. Διάγνωση • Η εξέταση για την διάγνωση της ασθένειας γίνεται σε μικροβιολογικό εργαστήριο. Επειδή τα χλαμύδια είναι οργανισμοί που ζουν μέσα στα κύτταρα η λήψη και μεταφορά του δείγματος θέλει ειδική τεχνική στους άνδρες, γίνεται από το σπέρμα και από το ουρηθρικό υγρό, ενώ στις γυναίκες από τον έξω τράχηλο της μήτρας με ειδικό στυλεό
- 47. Θεραπεία • Όταν ένας από τους δύο σεξουαλικούς συντρόφους διαγνωστεί με τη νόσο, πρέπει οπωσδήποτε να κάνει εξετάσεις και ο άλλος, για να αποφευχθεί η επαναμόλυνση και η περαιτέρω εξάπλωση. • Τα χλαμύδια μπορεί εύκολα να θεραπευτούν με την κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία(αζιθρομυκίνη και δοξυκυκλίνη). Τα αντιβιοτικά μπορεί να χορηγηθούν ως εφάπαξ δόση ή σε βάθος μίας εβδομάδας. • Οι γυναίκες θα πρέπει να απέχουν από τη σεξουαλική επαφή κατά τη διάρκεια αυτών των 7 ημερών ή για 7 ημέρες μετά την αγωγή της μίας δόσης, προκειμένου να μην μεταδώσουν την μόλυνσης σε άλλους.
- 48. Τρόποι πρόληψης • Iσχυρό μέσο πρόληψης κατά των χλαμυδίων είναι η χρήση προφυλακτικού κατά την σεξουαλική επαφή, οπότε μειώνεται ο κίνδυνος μετάδοσης των χλαμυδίων (και των υπόλοιπων σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων) έως και 65% • Ένα σεξουαλικά ενεργό άτομο, για να μειώσει τις πιθανότητες του να νοσήσει καλό είναι: Να έχει μια μακροχρόνια αμοιβαίως μονογαμική σχέση με σύντροφο που έχει εξεταστεί και έχει αρνητικά αποτελέσματα στα τεστ σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
- 49. ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ
- 50. • H γονόρροια (ή βλεννόρροια)[1] είναι κοινό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημαπου οφείλεται σε λοίμωξη από το βακτήριο Ναϊσσέρια της γονόρροιας (Neisseria gonorrhoeae), , τα οποία μολύνουν τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες. Αυτοί οι κόκκοι είναι ενδοκυτταρικοί και εμφανίζονται συνήθως σε ζεύγη σε σχήμα κόκκων καφέ.
- 51. Επιδημιολογία • O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα περίπου 62 εκατομμύρια περιπτώσεις λοίμωξης από γονόρροια κάθε χρόνο.[3] Το 2010 προκάλεσε περίπου 900 θανάτους, σε σχέση με τους 1.100 το 1990.[4] Στις Η.Π.Α. το κέντρο ελέγχου νοσημάτων υπολογίζει ότι κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα 820.000 νέα περιστατικά, από τα οποία 570.000 στις ηλικίες 15 με 24. Το 2011, καταγράφηκαν στις ΗΠΑ 321.849 περιστατικά.[5] Είναι το δεύτερο συχνότερο βακτηριακό σεξουαλικώς μεταδιδομένο νόσημα μετά τα χλαμύδια. Μετά την επιβολή προγράμματος ελέγχου της γονόρροιας την δεκαετία του 1970, η επίπτωση γονόρροιας μειώθηκε κατά 74% (περίοδος 1974-1997).[6]
- 52. Συμπτώματα • Συμπτώματα γονόρροιας στις γυναίκες: • -Πρασινοκίτρινες ή λευκές εκκρίσεις υγρών από τον κόλπο • -Πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα ή την πυελική περιοχή • -Αίσθημα "καψίματος" κατά την ούρηση • -Επιπεφυκίτιδα (ερυθρότητα και φαγούρα στα μάτια) • -Αιμορραγία μεταξύ των περιόδων εμμήνου ρύσεως • -Διόγκωση του αιδοίου (κολπίτιδα) • Πρασινοκίτρινες ή λευΠόνος ή πρήξιμο στους όρχειςκές εκκρίσεις υγρών από το πέοςΣτους άνδρες, τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μέσα σε 2 έως 14 ημέρες μετά την μόλυνση. • Συμπτώματα γονόρροιας στους άνδρες: • -Πρασινοκίτρινες ή λευκές εκκρίσεις υγρών από το πεος • Πόνος ή πρήξιμο στους όρχεις
- 53. Γονόρροια: Επιτακτική η έγκυρη διάγνωση • Τις περισσότερες φορές, δείγμα ούρων δίδεται για καλλιέργεια και έτσι εξετάζεται για το μικρόβιο της γονόρροιας. Επιπρόσθετα, αν είχατε στοματικό ή/και πρωκτικό σεξ, μπορεί να παρθεί δείγμα εκκρίματος από τα σημεία του λαιμού/πρωκτού για να εξεταστεί. • Σε κάποιες περιπτώσεις εξετάζεται και δείγμα εκκρίματος από την ουρήθρα του άνδρα ή τον τράχηλο της μήτρας της γυναίκας.
- 54. Θεραπεία • Η γονόρροια θεραπεύεται με την κατάλληλη αγωγή. Αντιβίωση σε μια μόνο δόση χορηγείται αν ο γονόκοκκος είναι το αποκλειστικό αίτιο της λοίμωξης. Συνήθως προτείνονται κεφαλοσπορίνες, όπως η κεφτριαξόνη σε εφάπαξ ενδομυϊκή χορήγηση. Σε περίπτωση που δεν έχει αποκλειστεί η μόλυνση από χλαμύδια, τότε μπορεί να χορηγηθεί αζιθρομυκίνη από το στόμα.
- 55. Τρόποι πρόληψης • Μην παραμελείτε τη χρήση προφυλακτικού. • Μην έχετε σεξουαλικές επαφές με συντρόφους που παρουσιάζουν ασυνήθη συμπτώματα, όπως αίσθημα καύσου κατά την ούρηση ή εξανθήματα στα γεννητικά όργανα.
- 57. • Η σύφιλη είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum ή ωχρά σπειροχαίτη. Η βασική οδός μετάδοσης είναι μέσω της σεξουαλικής επαφής. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί από την μητέρα στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή κατά τον τοκετό, που έχει ως αποτέλεσμα την συγγενή σύφιλη. Άλλες ανθρώπινες νόσοι που προκαλούνται από την συγγενική ωχρά σπειροχαίτη περιλαμβάνουν το τροπικό θήλωμα, την πίντα, και την ενδημική σύφιλη.
- 58. Επιδημιολογία Υπολογίζεται ότι 12 εκατομμύρια άνθρωποι μολύνθηκαν από σύφιλη το 1999, ενώ τουλάχιστον το 90% των περιπτώσεων έλαβαν χώρα στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Η σύφιλη ήταν πολύ διαδεδομένη στην Ευρώπη κατά τον 18ο και 19ο αιώνα. Στις αρχές του 20ού αιώνα, στον αναπτυγμένο κόσμο ο αριθμός των μολύνσεων παρουσίασε ραγδαία μείωση λόγω της ευρείας χρήσης των αντιβιοτικών, μέχρι τη δεκαετία του 1980 και του 1990.Από το 2000 και ύστερα, τα ποσοστά σύφιλης έχουν αρχίσει να αυξάνονται στις ΗΠΑ, τον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αυστραλία και την Ευρώπη, κυρίως μεταξύ ανδρών που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες. Εντούτοις, κατά το διάστημα αυτό τα ποσοστά της σύφιλης μεταξύ των αμερικανών γυναικών έχουν παραμείνει σταθερά και τα ποσοστά στις γυναίκες του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν αυξηθεί, αλλά με ρυθμό μικρότερο από αυτά των ανδρών.Στην Κίνα και τη Ρωσία παρουσιάζεται αύξηση των ποσοστών σύφιλης από τη δεκαετία του 1990. Αυτό καταλογίζεται σε επισφαλείς σεξουαλικές πρακτικές, όπως το σεξ με πολλούς συντρόφους, η πορνεία και η μειωμένη χρήση προφυλακτικών φραγμάτων.
- 59. Συμπτώματα • Η συφιλη ξεκινάει με μία ανώδυνη πληγή στα γεννητικά όργανα, το ορθό έντερο ή το στόμα, και εξελίσσεται σε στάδια. Η νόσος έχει τρία ενεργά στάδια και ένα ανενεργό στάδιο που ονομάζεται λανθάνουσα σύφιλη. Τα συμπτώματα ποικίλλουν σε κάθε στάδιο. • Στάδιο πρώτο ή πρωτογενής σύφιλη. Στο πρώτο στάδιο εμφανίζονται πληγές στο σημείο όπου το βακτήριο εισχώρησε στο σώμα, συνήθως στα γεννητικά όργανα, στην περιγεννητική περιοχή, στο ορθό (ειδικά σε ομοφυλόφιλους άνδρες) ή στο στόμα 10 ημέρες έως 6 εβδομάδες από την έκθεση στο μικρόβιο. Γενικά οι αλλοιώσεις αυτές είναι ανώδυνες (δεν υπάρχει πόνος), αλλά πολύ μολυσματικές. Πόνος εμφανίζεται, αν η πληγή μολυνθεί με άλλα βακτήρια. • Στάδιο δεύτερο ή δευτερογενής σύφιλη. Το δεύτερο στάδιο αρχίζει από μία εβδομάδα έως 6 μήνες μετά το πρώτο στάδιο. • Μέσα σε μερικές βδομάδες από την επούλωση της αρχικής πληγής, μπορεί να εκδηλωθεί ένα κόκκινο εξάνθημα σε οποιαδήποτε επιφάνεια του σώματος, συνήθως αρχικά στον κορμό και στη συνέχεια σε όλο το σώμα, ακόμα και στις παλάμες των χεριών ή τα πέλματα των ποδιών. Μπορεί επίσης να έχετε συμπτώματα γρίπης – πονοκέφαλο και πόνο στα κόκαλα και στις αρθρώσεις. • Λανθάνουσα σύφιλη (ασυμπτωματικό στάδιο). Αν ο ασθενής δεν ακολουθήσει κάποια θεραπεία στο δεύτερο στάδιο ή δεν υπήρχε σωστή αντιμετώπιση, τότε η ασθένεια περνάει από τη δευτερογενή στη λανθάνουσα φάση, όπου περιέργως παύουν να υπάρχουν συμπτώματα. Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια (ακόμα και 25 χρόνια). Τα προηγούμενα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν ποτέ ξανά, αλλά η νόσος μπορεί να περάσει τώρα στο τριτογενές στάδιο όπου παρουσιάζονται νέα συμπτώματα.
- 60. Διάγνωση • Η σύφιλη είναι δύσκολο να διαγνωσθεί κλινικά στην αρχή της εμφάνισής της.Η επιβεβαίωση γίνεται είτε μέσω αιματολογικών εξετάσεων είτε με την χρήση άμεσης οπτικής εξέτασης μικροσκοπική εξέταση. Οι αιματολογικές εξετάσεις χρησιμοποιούνται συχνότερα, καθώς είναι ευκολότερο να γίνουν.Τα διαγνωστικά τεστ ωστόσο δεν είναι δυνατό να ξεχωρίσουν τα στάδια της ασθένειας.
- 61. Θεραπεία Προτιμώμενη θεραπεία για απλές περιπτώσεις σύφιλης παραμένει μία ενδομυϊκή δόσηπενικιλίνης G ή μία δόση αζιθρομυκίνης μέσω στοματικής χορήγησης.Η δοξυκυκλίνη και η τετρακυκλίνη αποτελούν εναλλακτικές επιλογές. Ωστόσο, λόγω του κίνδυνου να έχουν επιπτώσεις στην κύηση, αντενδείκνυται η χρήστη τους από έγκυες γυναίκες. Ορισμένα στελέχη έχουν αναπτύξει αντίσταση σε διάφορους τύπους αντιβιοτικών όπως οι μακρολίδες, η κλινδαμυκίνη και η ριφαμπικίνη. Η θεραπεία με το αντιβιοτικό κεφτριαξόνη, μία κεφαλοσπορίνη τρίτης γενιάς, μπορεί να είναι το ίδιο αποτελεσματική όσο και η πενικιλίνη
- 62. Τρόποι πρόληψης Η μετάδοση της σύφιλης μπορεί να προληφθεί αν: • Απέχετε από το σεξ ή είστε μονογαμικοί. Η αποχή από το σεξ είναι αναμφίβολα ο ασφαλέστερος τρόπος πρόληψης της σύφιλης. Η επόμενη ασφαλέστερη μέθοδος είναι μία ερωτική σχέση στην οποία και οι δύο σύντροφοι είναι μονογαμικοί. • Κάνετε χρήση προφυλακτικού από λάτεξ σε κάθε επαφή. Τα προφυλακτικά μπορούν να περιορίσουν τον κίνδυνο της μόλυνσης, αρκεί να καλύπτουν τις πληγές της σύφιλης. • Αποφεύγετε τα αλκοολούχα ποτά και άλλες ουσίες. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή τοξικών ουσιών μπορεί να θολώσει την κρίση και να οδηγήσει σε μη- ασφαλείς σεξουαλικές πρακτικές. • Υποβάλλεστε σε σχετικές εξετάσεις πριν από μία εγκυμοσύνη. Αν σκοπεύετε να αποκτήσετε παιδί, συστήνεται να υποβληθείτε σε έλεγχο σύφιλης και άλλων σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων πριν προχωρήσετε στη σύλληψη.
- 63. Βασσάλου Γαρυφαλιά Κοσκινά Αιμιλία Λαγουδάκη Φερενίκη Μανωλιούδη Γεωργία
- 65. Περιληψη • Οι ιοί του έρπητα αποτελούν μια μεγάλη οικογένεια ιών με πολλά γένη και πάνω από 150 μέλη. Μολύνουν σχεδόν όλα τα ζωικά είδη. Πρόκειται για ιούς που φέρουν δίκλωνο DNA ως γενετικό υλικό, περιβάλλονται από φάκελο και το μέγεθός του κυμαίνεται μεταξύ 120-300 nm
- 66. Συπτωματα • Αρκετοί άνθρωποι με μόλυνση δεν είχαν ποτέ τις πληγές, ή έχουν πολύ ήπια συμπτώματα που δεν φαίνονται ή τα συγχέουν με τσιμπήματα εντόμωνή ακόμη και με άλλες δερματικές καταστάσεις. · Άλλη ασθένεια (πνευμονία κλπ) ή χειρουργική επέμβαση · Ανοσοκαταστολή (πχ. ασθενείς με AIDS ή άτομα που λαμβάνουν χημειοθεραπεία) • Οι εμφανίσεις έρπη μπορούν να επαναληφθούν τόσο σπάνια όπως μία φορά το χρόνο, ή τόσο συχνά ώστε τα συμπτώματα να φαίνονται συνεχή. Οι επαναλαμβανόμενες μολύνσεις στους άνδρες είναι γενικά ηπιότερες και πιο σύντομες από εκείνες στις γυναίκες.
- 67. Συμπτώματα • Όταν οι φουσκάλες ανοίξουν, αφήνουν ρηχά έλκη που είναι πολύ επίπονα. Αυτά τα έλκη σχηματίζουν μια " κρούστα" και τελικά θεραπεύονται σε 7 - 14 ή ακόμα και παραπάνω ημέρες
- 68. Διάγνωση • Οι εξετάσεις μπορούν να γίνουν στις πληγές ή τις φουσκάλες στο δέρμα για να εντοπιστεί ο έρπης. Αυτές οι δοκιμές πραγματοποιούνται συχνότερα όταν κάποιος έχει ένα πρώτο ξέσπασμα. Στις έγκυες γυναίκες εμφανίζονται συμπτώματα στα γεννητικά όργανα. • Η καλλιέργεια του υγρού από μια φουσκάλα ή μια ανοικτή πληγή μπορεί να είναι θετική για το μονοκατευθυντικό τύπο έρπη. Είναι πιο χρήσιμη κατά τη διάρκεια του πρώτου ξεσπάσματος.
- 69. Θεραπεία • Ο έρπης των γεννητικών οργάνων δεν μπορεί να θεραπευτεί. Τα αντιϊκά φάρμακα μπορούν να ανακουφίσουν από τον πόνο και την ταλαιπωρία και να θεραπεύσουν τις πληγές γρηγορότερα. Αυτά τα φάρμακα βοηθούν κατά τη διάρκεια των πρώτων εμφανίσεων του έρπη και λιγότερο τις επόμενες φορές. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνταιγιανα θεραπεύσουν τον έρπη είναι η ακυκλοβίρη, η φαμσικλοβίρη, και η βαλασικλοβίρη.
- 70. Πρόγνωση • Μόλις μολυνθείτε, ο ιός μένει στο σώμα σας για το υπόλοιπο της ζωής σας. Μερικοί άνθρωποι δεν εμφανίζουν ποτέ έρπη ενώ άλλοι έχουν συχνά ξεσπάσματα. Στους ανθρώπους με καλό ανοσοποιητικό σύστημα, ο έρπης των γεννητικών παραμένει ως μια εντοπισμένη και ενοχλητική μόλυνση, αλλά είναι σπάνια απειλητική για τη ζωή.
- 71. Τα συμπτώματα
- 72. Προγνωση • Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε το έρπη στα γεννητικά όργανα είναι να αποφύγετε τη σεξουαλική επαφή, συμπεριλαμβανομένου του στοματικού έρωτα. Οι μονογαμικές - μακροχρόνιες σχέσεις με σύντροφο που έχει εξετασθεί και βρεθεί αρνητικός στον έρπη των γεννητικών οργάνων μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού.
- 73. Πρόληψη Τα προφυλακτικά παραμένουν ο καλύτερος τρόπος προστασίας από τη μετάδοση του έρπη κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής από κάποιον που είναι μολυσμένος. Η σωστή χρησιμοποίηση ενός προφυλακτικού θα βοηθήσει στην αποτροπή της εξάπλωσης της ασθένειας. Ένα προφυλακτικό από λατέξ πρέπει να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια όλης της σεξουαλικής επαφής, ακόμα κι αν το πρόσωπο που έχει τον έρπη δεν έχει οποιεσδήποτε πληγές ή φουσκάλες εκείνη την περίοδο. . Τα εμβόλια ενάντια στον έρπη είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο.
- 75. ΤΕΛΟΣ • Καλλέργης Γιώργος • Αλεφαντινός Πέτρος • Γεραρχάκης Μανώλης • Ψωμάς Μάριος
- 76. HPV (Human papilloma virus, Ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων) Γενικό Λύκειο Περάματος, Σχολικό έτος 2017 – 2018.
- 77. Περίληψη Όποιος έχει ή είχε στο παρελθόν σεξουαλική επαφή είναι δυνητικά σε κίνδυνο. Είναι τόσο κοινή λοίμωξη που σχεδόν όλοι οι σεξουαλικά ενεργοί άνδρες και γυναίκες πέρασαν την HPV λοίμωξη σε κάποιο σημείο της ζωής τους. Αυτό ισχύει ακόμα και για άτομα που είχαν ένα μόνο σεξουαλικό σύντροφο στη ζωή τους. Από μελέτη που έγινε στις Η.Π.Α. φάνηκε ότι η πιθανότητα μιας νέας γυναίκας να μολυνθεί από HPV είναι υψηλότερη σε εκείνες που καταναλώνουν αλκοόλ περισσότερες από τέσσερις φορές το μήνα και έχουν τακτικές (τουλάχιστον 2- 6/εβδομάδα) σεξουαλικές επαφές και αυξάνει ανάλογα με τον αριθμό των πρόσφατων σεξουαλικών συντρόφων αλλά και ανάλογα με τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων που είχε στο παρελθόν ο σύντροφος τους.
- 78. Εισαγωγή • Οι HPV (Human Papilloma Viruses – Ιοί των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων) είναι μια μεγάλη οικογένεια ιών που προσβάλλουν γυναίκες και άνδρες. Έχουν περιγραφεί περισσότεροι από 100 διαφορετικοί γονότυποι HPV. Κατατάσσονται με βάση τη διαφορετικότητα στο DNA τους και ονομάζονται με αριθμούς (πχ HPV6, HPV11, HPV16 κλπ).
- 81. Ερωτηματολόγιο. • Σύμφωνα με την μεθοδολογία που έπρεπε να ακολουθήσουμε για την υποποίηση αυτής της εργασίας μας ανατέθηκε η πραγμάτωση μιας συνέντευξης στα πλαίσια των σχολικών ωρών. Έτσι, περάσαμε από όλες τις τάξεις και ρωτήσαμε όλα τα κορίτσια του σχολείου αν έχουν υποβληθεί σε αυτήν την απαραίτητη διαδικασία.
- 82. Αποτελέσματα. Σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Λύκειο Περάματος, τέθοντας την ερώτηση πόσες έφηβες υποβλήθηκαν στην διαδικασία της υλοποίησης του εμβολίου του τραχήλου της μήτρας, βάση των αποτελεσμάτων, στις 94 έφηβες οι 79 έχουν κάνει το εμβόλιο αυτό. Το ποσοστό που προήλθε από την έρευνα αυτή είναι το 84%.
- 83. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ • Συνήθως δεν έχει κανένα σύμπτωμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί δεν το γνωρίζουν, ακριβώς επειδή δεν είχαν κανένα σύμπτωμα. Από αυτούς που έχουν μολυνθεί μόνο λίγοι θα εκδηλώσουν αλλοιώσεις που φαίνονται με το γυμνό μάτι. Οι εμφανείς αλλοιώσεις είναι: τα οξυτενή κονδυλώματα, ένα μέρος των προκαρκινικών αλλοιώσεων του αιδοίου και οι διηθητικοί καρκίνοι. Τα οξυτενή κονδυλώματα προεξέχουν από το δέρμα, είναι εμφανή και συνήθως ψηλαφώνται. Οι γυναίκες εντοπίζουν τα κονδυλώματα που βρίσκονται στο εφήβαιο, το αιδοίο, το περίνεο και την περιπρωκτική περιοχή. Δεν μπορούν να ξέρουν αν υπάρχουν κονδυλώματα στον κόλπο, στον τράχηλο της μήτρας, όπως και μέσα στον πρωκτικό σωλήνα. Αυτά εντοπίζονται στην εξέταση από το γιατρό. Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις στον τράχηλο της μήτρας δεν φαίνονται με το γυμνό μάτι. Πρέπει να τις αναζητήσουμε με το κολποσκόπιο για να τις εντοπίσουμε. Συνήθως αυτό γίνεται μετά από ανεύρεση ύποπτων κυττάρων στο τεστ Παπανικολάου ή μετά από θετικό HPV .
- 84. Συμπεράσματα. Τα τρέχοντα δεδομένα είναι αρκετά ισχυρά για να συμπεράνουν ότι ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) μπορεί να μεταδοθεί τόσο σεξουαλικά, όσο και με άλλους τρόπους. Η συζήτηση σχετικά με τις λοιμώξεις από HPV συνεχίζεται, αλλά εστιάζεται πλέον περισσότερο στην επίπτωση των λοιμώξεων, παρά στους τρόπους μετάδοσης.
- 85. Αναστοχασμός Στην έρευνα μας ήταν αρκετά ικανοποιητικά τα αποτελέσματα καθώς απαντήθηκαν όλα τα ερωτήματα μας. Έπειτα ήταν εύκολη η εύρεση πληροφοριών εφόσον το διαδίκτυο πλέον σου παρέχει οτιδήποτε επιθυμείς να μάθεις. Επίσης, όλα τα κορίτσια του σχολείου μας ήταν ιδιαίτερα πρόθυμες να μας απαντήσουν στις ερωτήσεις.
- 86. Αναφορές Συμπτώματα + εισαγωγή: www.mortakis.hpvinfocenter.gr/index Συμπεράσματα: www.gaiamaternity.gr/el/content Επιδημιολογία,στάδια τραχήλου μήτρας: www.eurocytology.eu
- 87. Βάλια Μαρή Ελευθερία Οικονομάκη Μαρία Κλάδου Χρήστος Μιχελάκης
- 88. Candida Albicans
- 89. Ορισμός και πληροφορίες Candida Albicans είναι ένας μύκητας που υπάρχει στον οργανισμό μας, ο οποίος φυσιολογικά ελέγχεται από το σύστημα και από την βακτηριακή χλωρίδα που υπάρχει στο έντερό μας. Η υπερ ανάπτυξη της Candida Albicans σε κατά τόπους περιοχές, προκαλεί άλλες εμφανείς υποτροπιάζουσες και επίμονες λοιμώξεις, όπως είναι η καντιντίαση και οι μυκητιάσεις του στόματος. Η αιδοιοκολπίτιδα μοιάζει παθομορφολογικά με τη στοματική προσβολή. Το δέρμα προσβάλλεται κυρίως στα υγρά και θερμά μέρη του.
- 90. Παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη λοιμώξεων από Candida 1. Χορήγηση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος 2. Ορμονοθεραπεία 3. Παρατεταμένη θεραπεία με κορτικοειδή 4. Υπεργλυκαιμία - οξέωση 5. Χρήση ενδοφλεβίων καθετήρων 6. Αντινεοπλασματική χημειοθεραπεία 7. Ακτινοθεραπεία 8. Ουδετεροπενία 9. Βαριές χειρουργικές επεμβάσεις 10. Βακτηριαιμία 11. Αιμοκάθαρση
- 91. Συμπτώματα Στις γυναίκες: 1. Κνησμό και ερεθισμό του κόλπου και του αιδοίου 2. Αίσθημα καύσου κατά τη διάρκεια της συνουσίας, ή της ούρησης 3. Ερυθρότητα και οίδημα του αιδοίου 4. Πόνος στον κόλπο 5. Παχύρευστη, λευκή, άοσμη κολπική έκκριση με εικόνα σαν αυτή του τυριού cottage Στους άνδρες: Γύρω από τη βάλανο (κεφάλι του πέους): 1. Κόκκινο δέρμα 2. Πρήξιμο 3. Ερεθισμός και πόνος 4. Φαγούρα 5. Δυσοσμία 6. Δυσκολία να τραβηχτεί προς τα πίσω το δέρμα/πετσάκι (μερική φίμωση)
- 92. Τρόποι πρόληψης 1. Τρώγοντας γιαούρτι 2. Επιλογή σωστών εσώρουχων 3. Προσοχή στα προϊόντα καθαρισμού 4. Όχι στα πολλά γλυκά. 5. Χρήση προφυλακτικού 6. Στους άνδρες χρειάζεται πλύσιμο με αντισηπτικό σαπούνι του άκρου του πέους και καλό στέγνωμα. Στη συνέχεια μπορούν να τοποθετηθούν ανάλογες αντιμυκητιακές κρέμες.
- 93. Συμβατικά μέτρα θεραπείας Ως θεραπεία χρησιμοποιούνται χημικά αντιμυκητιασικά φάρμακα, ανάλογα με τη σοβαρότητα της καντιντίασης, στα οποία περιλαμβάνονται: νυστατίνη, κλοτριμοξαζόλη, αμφοτερικίνη Β, φλουκοναζόλη, κετοκοναζόλη.
- 94. Δίαιτα για την καταπολέμηση της Candida Albicans Τι δεν πρέπει να τρώτε: 1. Ξύδι, Τουρσί, Καπνιστά, Ελιές, Τυρί, Ντρέσινγκ, Σος, Μαγιονέζα, Αλλαντικά 2. Μαγιά, Ψωμί, Φρυγανιά, Ζυμαρικά, Πίττες, Πίτσες κλπ. 3. Ζάχαρη & υποκατάστατα, Μέλι, Γλυκά, Καραμέλες, Τσίχλες, Σοκολάτα, Παγωτό και ότι γενικά περιέχει ζάχαρη. 4. Συντηρητικά, Αναψυκτικά, Κονσέρβες, Κουτιά ντομάτα πελτέ, Κύβο Κνορ, Αμίτα κτλ. 5. Καφέ & υποκατάστατα, Τσάι, Αλκοόλ, Μπύρα, Κρασί κτλ. 6. Ξερά φρούτα, Σταφύλια φρέσκα, Σύκα φρέσκα κτλ 7. Μανιτάρια 8. Γαλακτοκομικά Τι θα τρώτε: 1. Όλα τα λαχανικά: αρακά, πατάτα, ντομάτα, φασόλια, κρεμμύδια, μελιτζάνα. χόρτα κτλ. (εκτός από αυτά που σας προκαλούν ενοχλήσεις). 2. Όλα τα φρούτα: εκτός από σταφύλια και σύκα. 3. Όλα τα όσπρια: φασόλια, φακές, φάβα κτλ. 4. Όλα τα κρέατα, ψάρια, κοτόπουλο και αυγά. 5. Όλα τα δημητριακά: κουάκερ, νιφάδες από σόγια ή σίκαλη κλπ. 6. Ρύζι, πλιγούρι. 6. 7. Ξηρούς καρπούς μόνο σε τσόφλι: καρύδια, φουντούκια και αμύγδαλα (τα καθαρισμένα συχνά έχουν μούχλα). 8. Νερό εμφιαλωμένο. 9. Όλα τα προϊόντα φρέσκα. 10. Γιαούρτι και βούτυρο.
- 95. ΤΕΛΟΣ • Αγκουριδάκη Ελένη • Παπαδάκη Παναγιώτα
- 96. ΤΡΙΧΟΜΟΝΑΔΑ
- 97. ΤΡΙΧΟΜΟΝΑΔΑ • Η μόλυνση από τριχομονάδες, η τριχομονίαση, είναι μια από τις συχνότερες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Επηρεάζει τις γυναίκες και τους άνδρες όμως τα συμπτώματα είναι συχνότερα στις γυναίκες. Η μόλυνση από τριχομονάδες είναι η συχνότερη μόλυνση σε νεαρές γυναίκες σεξουαλικά ενεργές η οποία μπορεί να ιαθεί και που μεταδίδεται από το σεξ. • Η τριχομονίαση προκαλείται από το παράσιτο Trichomonas vaginalis. Στις γυναίκες η συχνότερη εστία μόλυνσης είναι ο κόλπος ενώ στους άνδρες είναι η ουρήθρα.
- 98. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ • Στους άνδρες η μόλυνση από τριχομονάδες δεν αναγνωρίζεται εύκολα. Στους περισσότερους η προσβολή από τις τριχομονάδες δεν προκαλεί συμπτώματα. Το μικρόβιο χωρίς θεραπεία, παραμένει στους άνδρες συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω μετάδοση της νόσου, όταν κάνουν σεξ. • Το παράσιτο ευθύνεται για μια συχνή νόσο που μεταδίδεται με το σεξ. • Στις γυναίκες προκαλεί σημεία και συμπτώματα, όπως κολπικές απεκκρίσεις με άσχημη μυρωδιά, πόνο κατά τη διάρκεια της ούρησης ή της συνουσίας, ερεθισμό ή φαγούρα στα γεννητικά όργανα και πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς
- 99. ΠΡΟΛΗΨΗ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ • Η θεραπεία της μόλυνσης από τριχομονάδες, περιλαμβάνει το φάρμακο μετρονιδαζόλη το οποίο χορηγείται από το στόμα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και το ανάλογο φάρμακο τινιδαζόλη. • Η μετρονιδαζόλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εγκύους γυναίκες. Όμως υπάρχουν γιατροί που δεν αισθάνονται ασφάλεια για να χορηγήσουν το φάρμακο κατά τους πρώτους 3 μήνες της εγκυμοσύνης. Μετά το τέλος του πρώτου τριμήνου, οι πλείστοι ειδικοί συμφωνούν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για το παιδί. • Κατά τη διάρκεια θεραπείας με μετρονιδαζόλη όπως επίσης και 48 ώρες μετά, δεν επιτρέπεται η κατανάλωση αλκοόλ. Το αλκοόλ μαζί με τη μετρονιδαζόλη, μπορεί να προκαλεί αναγούλες και εμετούς. • Τα συμπτώματα της τριχομονίασης σε μολυσμένους άνδρες, μπορεί να υποχωρήσουν σε μερικές εβδομάδες ακόμη χωρίς θεραπεία. Όμως ένας άνδρας που δεν είχε ποτέ παρουσιάσει συμπτώματα λόγω τριχομονάδων ή που τα συμπτώματα του υποχώρησαν από μόνα τους, είναι σε θέση να μολύνει ή να ξαναμολύνει την ή τις γυναίκες με τις οποίες έχει σεξουαλική επαφή. Η δυνατότητα που έχει να τις μολύνει διακόπτεται μόνο όταν λάβει θεραπεία. • Για τους λόγους αυτούς, ο ένας ή οι τυχόν περισσότεροι ερωτικοί σύντροφοι του ατόμου που έχει διαγνωσθεί με μόλυνση από τριχομονάδες, πρέπει να λαμβάνουν ταυτόχρονα θεραπεία για να εξαλειφθεί το παράσιτο. Άτομα που λαμβάνουν θεραπεία για τριχομονίαση, πρέπει να αποφεύγουν το σεξ μέχρι που τα ίδια και οι ερωτικοί τους σύντροφοι συμπληρώσουν τη θεραπεία τους και δεν έχουν άλλα συμπτώματα ή σημεία.