2. Bazen behin, zaldi miresgarri bat, goizetan inoiz ez
zuena etxeko atea garbitzen. Baina egun batean,
etxeko atea garbitzea erabaki zuen eta hori egiten ari
zela, txanpon distiratsu bat aurkitu zuen.

3. Txanpona aurkitu ondoren, zerbait erostea erabaki zuen:
- Bonboiak erosiko ditut? Ez, hortzak usteltzen dira eta.
Sagarrak? Ezta, berehala bukatzen dira eta.
..

4. Orduan, zerbait bururatu zitzaion:
-Badakit! Aulkia erosiko dut bizkarrean jartzeko.
Korriketan azokara joan zen eta aulki polit
bat erosi zuen.
Zaldia, orain dotoreagoa zegoen.

5. Zaldia sarri egoten zen bere aulkiarekin zelaian,
jendeak haren aulkia ikusteko.
-Egun on, eder hori!! -agurtzen zuten miresleek.

6. Ezkongaiak hasi zitzaizkion etxera joaten.
Lehenengo, astoak aitortu zion maitasuna. Baina
ez zuen atsegin haren arrantza zakarra eta
berehala bidali zuen pikutara.

7. Txerria ere, zeharo liluratuta, abesten hasi
zitzaion.
-Ixooo! Belarriko mina jartzen didazu eta!
-Zaldiak, bota zuen.

8. Lehoi beldurgarria ere berarekin ezkontzeko
eskatzera etorri zitzaion. Baina ezezkoa eman
zion zaldiak.
-Ezingo nuke lorik egin zure orro honekin!

9. Azeria ere ahalegindu zen eta hunkituta abestu
zion. Baina oso gaizki abesten zuela iruditu
zitzaion zaldiari.

10. Orro, txilo, arrantza eta kakaraz aspertuta,
haserre bidali zituen ezkongai guztiak, ez
baitzuten bakean uzten.

11. Orduan, tximinoa agertu zitzaion oso ezti eta
gozo:
- I-i-i... eta u-u-u....maite zuela aitortu zion zaldiari.

12. Zaldia liluratuta geratu zen ezkongai fin eta dotore
harekin.
Berehala maitemindu zen.

13. Orduan, zaldia eta tximinoa laster ezkondu
ziren...

14. Baina bakarrik gelditu zirenean, tximinoak eraso
egin zion zaldiari.
Ozta-ozta ihes egin zuen zaldiak bere etxera
negarrez. Eta tximinoa pozik, bere etxera joan
zen.

15. EGILEAK:
Noelia Marcos eta Ion Sanabria
Jatorrizko ipuina: Arratoitxo poxpolina.