SlideShare a Scribd company logo
1 of 14
Download to read offline
ฉบับที่ ๒ วันเสาร์ ที่ ๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๔

                                                                                        จากใจบรรณาธิการ
                                                                                                                     ปี ที่ ๑ ฉบับที๒ ตุลาคม ๒๕๕๔
                                                                                                                                    ่
                                                                                       สวัสดีคะ ฉบับนี ้เป็ นฉบับที่ 2 แล้ ว เนื ้อหาสาระยังครบถ้ วน และเป็ นประโยชน์ตอ
                                                                                               ่                                                                       ่
                                                                               เพื่อนๆคนพิการ และผู้ที่สนใจเหมือนเดิม อ่านวารสารฉบับนี ้จบ จะรู้วาชีวิตที่เป็ นสุข
                                                                                                                                                            ่
                                                                               มันเป็ นอย่างไร คนพิการมากมายที่ลาบาก เดือดร้ อน และดิ ้นรน จะหาความสุขได้ จริ ง
                                                                               หรื อ ลองอ่านดูแล้ วจะรู้ นอกจากนันยังมีบทความที่เป็ นประโยชน์อีกมากมาย ไม่วาจะ
                                                                                                                      ้                                              ่
                                                                               เป็ น พรบ.คนพิการ การเลือกรับประทานอาหาร กายอุปกรณ์ที่ทนสมัย รวมทังสกู๊ป
                                                                                                                                                      ั           ้
                                                                               ชีวิตที่นาสนใจ
                                                                                         ่
                                                                                        ขอชื่นชมในความกระตือรื อร้ นของสมาชิกทุกคนที่ชวยกันเขียนบทความ และ
                                                                                                                                               ่
                                                                               ค้ นหาข้ อมูลที่เป็ นประโยชน์มาลงในวารสาร จนแทบจะไม่มีที่วางให้ ลง นอกจากนี ้ต้ อง
                                                                                                                                                   ่
                                                                               ขอขอบพระคุณคุณพ่ออาจารย์ ดร.พิพฒน์ ที่ริเริ่ มกองทุน “บุญทันตา” เพื่อช่วยเหลือ
                                                                                                                           ั
                                                                               คนพิการด้ านต่างๆ โดยเฉพาะเรื่ องกายอุปกรณ์ ซึงเป็ นสิงจาเป็ นที่จะขาดเสียไม่ได้ ใน
                                                                                                                                       ่     ่
                                                                               ชีวิตประจาวัน ของคนพิการหลายๆคน จึงขอชวนเชิญทุกท่านที่มีจิตกุศลร่วมกันสมทบ
                                                                               เงินเข้ ากองทุน แล้ วท่านจะรู้ “บุญทันตา” เป็ นอย่างไร


วารสาร                                                                                                                                 ขอได้ รับความขอบคุณจากใจ

สารสัยคนพิการจังหวัดสงขลา
เครือข่า
         มพันธ์                                                                                                                                 ดุษฎี รามสูต


เหยื่อ
เมาแล้ วขับโรงพยาบาลหาดใหญ่
182 ถ.รัถการ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา 90110


                                                                                                                                                                           2
วันนี้เป็ นอีกครั้งที่ฉนได้ใช้เวลาว่างในการไปดู
                                                                                                                                                                                              ั
                  สารบัญ                                                         โดย: พรรณอุมา สีหะจันทร์
                                                                                                                                                       นิทรรศการ แต่คราวนี้ แตกต่างจากครั้งอื่นๆ คือ นิ ทรรศการนี้
                                                                                                                                           เป็ นนิ ทรรศการที่มองไม่เห็น หรื อ “Dialogue in the dark:
                                                                                                                              บทเรี ยนในความมืด”จัดที่จตุรัสวิทยาศาสตร์ จามจุรีสแควร์ ซึ่งเป็ นนิทรรศการที่
                                                                                                                                                             ั
      มาตาบอดกันใหม ?                         4                                                                     ฉันได้ยนคาโฆษณามาว่า “ไม่ตองใช้ตามอง” และนี่คือ “จุดขาย” ที่นิทรรศการนี้เป็ น
                                                                                                                            ิ                        ้
                                                                                                ก่อนเยียมชมนิทรรศการ เจ้าหน้าที่ได้แนะนาถึงวัตถุประสงค์ของงาน และการปฏิบติตว เจ้าหน้าที่บอกให้
                                                                                                          ่                                                                                       ั ั
      กองทุนบุญทันตา                          6                                  ฉันฝากข้าวของ สัมภาระไว้ในล็อกเกอร์ ส่ วนคนที่ใช้แว่นสายตาก็ไม่จาเป็ นต้องใช้ เพราะเมื่อเข้าไปยังนิ ทรรศการ
                                                                                 ข้างใน ทุกคนจะสายตาเท่ากัน!
                                                                                             “ทุกคนจะสายตาเท่ ากัน” เป็ นสิ่ งที่เจ้าหน้าที่บอก เพราะข้างในนั้นจะมืดมากจนมองไม่เห็น เราต้องใช้
      อคติ                                    9                                                                         ่                   ั
                                                                                 ประสาทสัมผัสอื่นๆ ที่มีอยูในการรับรู ้ เรี ยนรู ้กบประสบการณ์ครั้งนี้
                                                   ที่ปรึกษา                                 กว่า ๑ ชัวโมงกับการมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ทาให้ฉน “เห็น” อะไรบางอย่าง ฉันเห็นว่าไม่ใช่แค่
                                                                                                        ่                                                      ั
                                                   แพทย์หญิงรัตนา จิรกาลวิศลย์
                                                                           ั     “สายตา” เท่านั้นที่เรา (ในห้องนิทรรศการ) นั้นเท่ากัน แต่คือ “ศักดิ์ศรีความเป็ นมนุษย์ ” ที่เรามีเท่ากัน!
      คุณธรรมนาสุข                            10   นายแพทย์หาญชัย พินยกุลั                   ศักดิ์ศรี ฯ ที่เกิดจากการมองไม่เห็น การไม่ใช้สายตาด่วนตัดสิ น ว่าคนๆ นั้นเป็ นยังไง เพราะภายในห้องมืดๆ
                                                   ผศ.ดร.เนตรนภา คูพนธวี
                                                                    ่ ั          เหล่านั้น เราไม่รู้วาใครเป็ นใคร ฉันไม่รู้วาคนในกลุ่มที่เข้าไปพร้อมกับฉันเป็ นคนใหญ่คนโต เป็ นเจ้าคนนายคน
                                                                                                            ่                        ่
      สกูปพิ เศษ สุวิมล แซ่ว่อง
         ๊                                    14   นายแพทย์กรกช ศรี เกื ้อ       หรื อไม่ จะยากดีมีจน หรื อรวยล้นฟ้ าแค่ไหน
                                                   บรรณาธิการ                                                                          ่
                                                                                             ฉันไม่มีสายตามองเพื่อจะบอกได้วาคนนี้เป็ นยังไง สวยมั้ย หล่อมั้ย คนเหล่านั้นแต่งตัวด้วยเสื้ อผ้าอะไร ซื้ อ
                                                   คุณดุษฎี รามสูต               จากตลาดนัด หรื อหิ้วหลุยส์ วิตตอง ใช้โทรศัพท์จอขาวดา หรื อบีบี นันเพราะฉันมองไม่เห็น “ตัวเขา” สิ่ งที่ฉนรู ้มี
                                                                                                                                                                     ่                                          ั
      นวัตกรรมสาหรับผูพิการ
                     ้                       16                                               ่
                                                                                 เพียงแค่วาเขาเป็ นคนเหมือนกับฉัน อาจต่างไปบ้างที่มีท้ งเด็กและผูใหญ่  ั         ้
                                                   พิสูจน์ อักษร                                                                                                                                     ่
                                                                                             เมื่อฉันมองไม่เห็น ฉันจึงไม่มีสายตาไปตัดสิ นคนอื่น สายตาที่คอยสังการให้สมองรับรู ้วา คนนั้นฉันเห็นว่า
                                                                                                                                                                                 ่
                                                   คุณสุมาลี ดาอาไพ              เป็ นยังไง แต่สิ่งที่ฉนทาได้คือฉันต้องใช้ประสาทสัมผัสส่วนอื่นๆ ฉันต้องลองลูบคลาสิ่ งต่างๆ ที่อยูรอบตัว เพื่อรับรู ้
                                                                                                              ั                                                                                        ่
       ย่อยได้ไม่ดีต้นเหตุสารพัดโรค         17
                                                   กองบรรณาธิการ                 ว่าสิ่ งนั้นคืออะไร มีท้งนึ กออกบ้าง นึ กไม่ออกบ้าง แม้จะเคยเห็นมาก่อน แต่เมื่อได้สมผัส ฉันก็ไม่รู้วามันคืออะไร มัน
                                                                                                                  ั                                                                   ั                  ่
                                                   ดร.พิพฒน์ ทองฉิม
                                                           ั                     อาจจะเป็ นข่า ในขณะที่เพื่อนบอกว่าเป็ นขิง ต้องหัดฟังเสี ยงรถราที่วิ่งขวักไขว่บนท้องถนน เพื่อจะข้ามไปยังอีกฝั่งให้
      บอกกล่าวเล่าความ                       20    อ.หทัย วัฒนพันธ์                                                                            ่           ่
                                                                                 ได้ ฉันต้องดมกลิ่นที่ลอยมาปะทะจมูก เพื่อรับรู ้วาที่ๆ ยืนอยูตรงนี้ คือที่ไหน เป็ นสวนสาธารณะ หรื อท้องตลาด หรื อ
                                                   คุณพลพีร์ พรศิรธนานันต์                           ่                ่
                                                                                 กระทังพิสูจน์วาของที่อยูในมือมันบูดเน่าหรื อไม่
                                                                                         ่
                                                                                             และยิ่งกว่ านั้นคือการใช้ “ใจ” สัมผัส หากเราต้ องการจะรู้ จักหรื อเรี ยนรู้ ในมิตรภาพของคนเบืองหน้ าที่เขา     ้
      สุขทุกข์ เลือกได้                      23    คุณดวงดาว รัตนะ
                                                                                 อาจหยิบยื่นความปรารถนาดีมาให้ เช่ น พาขึนรถโดยสาร ลงสะพาน ข้ ามถนน ฯลฯ เพราะเราไม่ สามารถที่จะเอามือ
                                                                                                                                         ้
                                                   คุณนาบุญ นาวาบุญนิยม
                                                                                 ไปแค่ จับๆ แตะๆ “มิตรภาพ”ได้
      เก็บมาฝาก                              25    คุณยงยุทธ์ แสงพรหม
                                                                                             แม้กว่า ๑ ชัวโมงในห้องมืดจะทาให้เราเรี ยนรู ้การใช้ประสาทสัมผัสส่วนอื่นๆ ที่เรามักมองข้าม แต่สาหรับ
                                                                                                                ่
                                                   คุณธนชัย แตงไทย               บางคนมันยิงใหญ่กว่านั้น เขาต้องก้าวไปข้างหน้า แม้จะมองไม่เห็น เพื่อให้สามารถใช้ชีวิตต่อไปได้
                                                                                                  ่
                                                   คุณสุมาลี ดาอาไพ                          ฉันถาม “พี่อุดม” ผูซ่ ึงตาบอด และเป็ นไกด์นาทางพาเราเยียมชมตลอดทั้งนิทรรศการว่า อยากให้คนใน
                                                                                                                          ้                                        ่
      โครงการส่งเสริ มคุณภาพชีวิตคนพิ การ 26       ผู้ประสานงาน                  สังคมเข้าใจหรื อเรี ยนรู ้อะไรกับคนตาบอด เขาตอบฉันว่า “คนตาบอดไม่ ต้องการความสงสาร ความเห็นใจ เขาก็เป็ น
  ติดต่อ : ศูนย์ ประสานงานเครือข่ ายเหยื่อเมาแล้ วขับ
                                                   คุณมารุต ลอยผา                คนเหมือนกับเรา เท่ าเรา เขาขอเพียงได้ก้าวไปพร้ อมกับคนในสังคมเท่ านั้นก็พอ”
  182 ถ.รัถการ (รพ.หาดใหญ่) อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา 90110                                          ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันก็ได้แค่ครุ่ นคิดและหวังลมๆ แล้งๆ ว่า...
  เบอร์ โทร 084 9997446 /083 5333321 E-mail marut_loypha@hotmail.com                 ถ้ าคนในสังคม “ตาบอด” เหมือนกันทุกคน... ก็คงจะดี
3 www.hatyaihospital.go.th / www. songkhlahealth.org                                                                                                        ที่มา : http://www.teenpath.net                      4
เมื่อวันที่ 29 กันยายน 2554 ผมได้เจอกับพี่แดงหรื อ                                                                                  โดย มารุต ลอยผา
                                          ดร.พิพฒน์ ทองฉิม ซึ่งได้มาดูตวอย่างรถวีลแชร์ของกรมขนส่ง ที่
                                                     ั                        ั
รพ.หาดใหญ่ ก็ได้มีโอกาสพูดคุยถึงปั ญหาของการใช้กายอุปกรณ์ผมก็เลยได้เล่าเรื่ องที่ผมได้ใช้เวลา                      ก่อนจะมาเป็ น บุญทันตา ซ่อม ดัดแปลงกายอุปกรณ์ ก็ขออนุญาตเท้าความเดิมสักนิดนะครับ คือ
ว่างในการซ่อมรถวีลแชร์โดยเอาบ้านของผมเป็ นโรงซ่อมซะเอง ส่วนพวกเครื่ องมือก็ยมของ                 ื                                                              ั
                                                                                                              หลาย ๆ ครั้งที่ผมต้องเทียวหารถวีลแชร์ให้กบคนพิการทั้งภายนอกภายในหน่วยงานของ รพ.เอง
เพื่อนๆเอา ค่าอะไหล่ก็วากันไปพลางๆ ซึ่งก็ได้แต่ซ่อมแค่เล็กๆพื้นฐานไปก่อน หลังคุยไปคุยมาก็
                                  ่                                                                           การขอรับบริ จาคจากบุคคลทัวไป รวมถึงการขอรับจากมูลนิธิอนาถาซึ่งผูใช้ได้เสี ยชีวตไปแล้ว ผม
                                                                                                                                                   ่                                            ้         ิ
ได้พดคุยกันว่าน่าจะมีการตั้งกองทุนขึ้นมาเพื่อเป็ นที่รองรับในรู ปแบบกิจกรรมต่างๆ คุณพิพฒน์ก็
          ู                                                                                         ั                        ้                       ้ ั                                   ่่        ่
                                                                                                              มักจะถามผูมาขอเสมอว่า “ผูใช้น้ นตัวใหญ่หรื อตัวเล็ก” แต่ในใจก็รู้อยูวามีรถอยูสองแบบที่แจก คือ
เลยได้เล่าถึงคุณพ่ อแหล่ ง ทองฉิม ว่าเป็ นคนที่ชอบทาบุญ เหดี๋ยวจะกลับไปคุยกับคุณพ่อดู                         รถเด็กและรถมาตรฐานแค่น้ น ก็ดวยความเป็ นจริ งละครับ ขนาดของรถนั้นไม่ค่อยพอเหมาะกับคน
                                                                                                                                                 ั       ้
       พอตกเย็นคุณพิพฒน์ได้โทรกลับมาแล้วบอกผมว่า “ มารุ ต คุณพ่อ และคุณเตือนใจ จีระกุล จะ
                              ั                                                                               พิการสักเท่าไหร่ ใหญ่ไปบ้าง เล็กไปบ้าง หน่วยงานได้มาอย่างไรก็ให้ไปอย่างนั้น บริ ษทขายกาย        ั
ร่ วมบริ จาคเงินเพื่อซื้ออุปกรณ์เครื่ องมือให้นะครับ พรุ่ งนี้ผมจะนาเงินมาให้” ในช่วงบ่ายวันต่อมา             อุปกรณ์ต่าง ๆ ก็เชียร์แต่ของตัวเองคุณภาพเสป็ กขอให้ได้ใกล้เคียง แล้วอีกอย่างเราก็ติดกับในระบบ
คุณพิพฒและคุณพ่อได้มาถึงที่โรงพยาบาล ผมก็ได้บอกกับคุณพ่อแหล่ง ทองฉิ ม ว่าขออนุญาตตั้ง
                ั                                                                                             ทุน น่ าดีใจจัง...ได้ รถใหม่ ๆมาคันนึง นั่ง ๆ หลุด ๆ แถมทาให้ หลังคดอีกต่ างหาก สุดยอด..!!!.
ชื่อกองทุนครั้งนี้วา กองทุนบุญทันตา นะครับ เพื่อจะได้เป็ นสื่ อความหมายให้เห็นถึงการทาบุญที่
                          ่                                                                                        มีเรื่ องแปลกอีกอย่าง การจัดซื ้อจัดจ้ างของกายอุปกรณ์ คนที่ ใช้ จริ งกลับไม่ ได้ เลือกหรอกครับ ทั้ง
                                                                                ั
มีหลายช่องทางให้เลือกที่จบต้องได้และให้เป็ นสื่ อความหมายให้กบคุณพ่อที่ชอบในการทาบุญ
                                        ั                                                                                      ่ ่
                                                                                                              ๆ ที่วน ๆ นังอยูบนรถเข็นน่าจะเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญในการตัดสิ นใจแต่กลับเป็ นคนที่ไม่เคยใช้เป็ นผูเ้ ลือก
                                                                                                                      ั
       หลังจากนั้นก็ได้ทาพิธีมอบซึ่งผูอานวยการ รพ.ได้ติดภาระกิจจึงมอบหมายให้ คุณดุษฎี รามสูต
                                                   ้                                                          ตัดสิ นใจให้เอง….รวมถึงเราผูใช้รถก็เหมือนกัน แหม! ได้รถมาใหม่ ๆ ก็ดูแลอยูหรอก พอสักพักก็
                                                                                                                                                      ้                                                ่
เป็ นผูรับมอบแทน พอรับมอบเสร็ จแล้ว ช่วงที่กาลังเดินออกมา พี่ปั๋งชึ่งเป็ นพยาบาลที่คอยดูแล
             ้                                                                                                                                                                           ็
                                                                                                              ทิ้งขว้าง ลูกปื นล้อเสี ยนิดเสี ยหน่อยทิงเดี๋ยวค่อยขอใหม่….เอ๊ะ ! แต่กมีคาถามต่อว่า แล้วจะให้ทา
                                                                                                                                                              ้
เครื อข่ายเหยือมาโดยตลอดก็บอกผมว่า “มารุ ต อาจารย์ เนตร (ผศ.ดร.เนตรนภา คู่พนธวี) ฝากเงิน
                     ่                                                                         ั              อย่างไร จะไปซ่อมที่ใหน คิดตังค์มย แพงหรื อเปล่า แล้วจะพาไปซ่อมดัดแปลงได้อย่างไร…ฯลฯ
                                                                                                                                                           ั๊
มาให้เป็ นค่าใช้จ่ายในเครื อข่าย” ตอนนั้นในใจของผมก็ได้คิดถึงบุญทันตาขึ้นมาทันทีเลยละครับ…                         หลายๆคาถามที่กาลังรอคอยคาตอบ แต่บางคนก็ใช้แบบทนุถนอมซ่อมดัดแปลงแก้ไขเอง
                                               ่
            พออีกสองวัน น้องสุวมล แซ่วอง ซึ่งเป็ นสมาชิกพิการทางการเคลื่อนไหว เหยือเมาแล้วขับ
                                      ิ                                                    ่                  น่ายกย่องเป็ นยิงนัก….ที่เท้าความมาเสี ยยืดยาวนี้นะครับไม่มีผิดมีถูกหรอก แต่ปัญหามันอยูที่วาทุก
                                                                                                                                   ่                                                                            ่ ่
ของเราได้โทรมาบอกตอนเที่ยงเจอกันที่ช้ น ล่างนะพี่นองมีเรื่ องจะปรึ กษา ผมก็รีบลงมาคิดว่าคงมี
                                                           ั           ้                                      สิ่ งทุกอย่ างมีเสื่ อมแล้ วก็มีดับ
ปั ญหาการรักษาทางร่ างกาย….น้องได้หยิบซองส่งให้ ผมถามอะไร..นอ้งเอาเงินมาบริ จาดน้องรู ้วา                 ่   แล้วเราจะมีที่รองรับการเสื่ อมดับของรถวีลแชร์
พี่ตองไม่รับแน่ๆนอ้งตั้งใจมานานแล้วพี่ตองรับห้ามปฎิเสธเด็ดขาด ผมพูดอะไรไม่ออกพอดีคุณ
     ้                                                   ้                                                    ได้อย่างไร จะมีการซ่อมดัดแปลงได้ที่ใหน
หมอ รัตนา จิรกาลวิศลย์ เดินผ่านมาพอดีผมก็ได้เล่าเรื่ องวัตถุประสงค์ของน้องให้คุณหมอฟังคุณ
                                ั                                                                             และทาได้ขนาดไหน ในเบื้องต้นจะทา
หมอนิ่งไปสักพักหนึ่งกับน้ าใจงามๆของคนพิการคนหนึ่ง ถึงพิการกายแต่ไม่พิการใจ ผมขอให้คุณ                        ได้อย่างไรต่างหากละครับ
หมอเป็ นผูรับเงินเพื่อนาไปใส่ไว้ในกองทุนซึ่งเงินที่นองสะสมเอาไว้รวมเป็ นเงิน 1,400 บาท ผม
                   ้                                                 ้                                             ผมและกลุ่มกองทุนบุญทันตาก็คงทาได้
ได้บอกคุณหมอและน้องว่าเงินส่วนนื้ผมขอเก็บไว้เป็ นเงินขวัญถุงกองทุนบุญทันตายามฉุกเฉิ น                         แค่บางส่วนเท่านั้น คงต้องขอเชิญชวน
        ั                                                     ่ ่
ให้กบคนพิการ ซึ่งในสายตาผมนั้นมันช่างมีคายิงนัก…ก็ขออนุโมทนาบุญกับสิ่ งที่นองทาในการ         ้                ทุกท่านมาร่ วมทากิจกรรมบุญในครั้งนี้
               ้ ั
เป็ นผูให้กบเพื่อนมนุษย์ดวยกันทุกๆคน…สาธุ สรุ ป วันนั้นได้รับเงินบริ จาคจาก
                                    ้                                                                         ด้วยกัน
                       คุณพ่ อแหล่ ง ทองฉิม 10,000 บาท คุณ เตือนใจ จีระกุล 1,000 บาท                                ทั้งในรู ปแบบการบริ จาคกายอุปกรณ์ทุกสภาพเพื่อนาไปซ่อมดัดแปลงแก้ไข และการบริ จาคเป็ น
                        ผศ.ดร.เนตรนภา คู่พนธวี 1,200 บาท คุณสุ วมล แซ่ ว่อง 1,400 บาท
                                                 ั                          ิ                                 ตัวเงินจะได้นาไปเป็ นค่าใช้จ่ายต่างๆในการพัฒนากองทุน หรื อท่านใดที่มีความสามารถทางด้านช่าง
                                             รวมเป็ นเงิน 13,600 บาท                                          และองค์ความรู ้ในด้านต่างๆหากมีเป้ าหมายในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ดวยกัน ก็ขอเชิญชวนนะ
                                                                                                                                                                                              ้
                                                                                     ่
       ซึ่งเงินนี้จะเข้าในบัญชี กองทุนบุญทันตา เปิ ดบัญชีสองในสามตอนนี้อยูในขั้นตอนการรับรอง                  ครับมาร่ วมเป็ นจิตอาสาเพื่อมาช่วยกันขยับกองทุนบุญทันตาให้ขบเคลื่อนไปให้ได้อย่างมันคง
                                                                                                                                                                                 ั                          ่
   กองทุนของโรงพยาบาลครับ ครั้งนี้ก็ตองขออนุโมทนาในการร่ วมบุญแทนคนพิการทุก ๆ คนด้วย
                                                       ้
5                                                                                                                                                                                                                    6
                นะครับ
กองทุนนี้มีชื่อเต็ม ๆ ว่า กองทุน บุญทันตา                   จุดมุ่งหมายกองทุน                          วิธีปฏิบัติการซ่ อมและดัดแปลงกายอุปกรณ์
ภายใต้ โครงการส่ งเสิ รมความปลอดภัยทางท้องถนน บุญทันตา ทางด้ าน สุ ขภาวะ                               ผูมีความประสงค์สามารถขอรับแบบฟอรม์เพื่อรับความช่วยเหลือด้านการซ่อมการดัดแปลงกาย
                                                                                                         ้
โรงพยาบาลหาดใหญ่ (oftawa for health promotion)-ส่งเสริ มให้คนพิการและผูดูแล มี
                                                                       ้
                                                                                                       อุปกรณ์หรื ออื่นๆได้ที่ โรงพยาบาลหาดใหญ่ ศูนย์ประสานงานเครื อข่ายเหยือเมาแล้วขับ ชั้น 6
                                                                                                                                                                             ่
                                                             คุณภาพชีวตที่ดี สามารถดูแลตนเองได้
                                                                        ิ
                                                                                                       ตึกอุบติเหตุหรื อทางเวบไซด์ พร้อมรถเข็นและกายอุปกรณ์ที่ตองการซ่อม และยืนเรื่ องขอรถ
                                                                                                             ั                                                 ้               ่
                                                             - สนับสนุนด้านอาชีพเพื่อส่งเสริ มให้คน
 ความเป็ นมากองทุน                                                                                     สารองนากลับไปใช้ก่อนในระหว่างการซ่อม หรื อ ทาเรื่ องแจ้งซ่อมในพื้นที่ของท่าน โดยประสาน
                                                             พิการมีงานทา พึ่งพาตนเองได้
       กองทุน บุญทันตา เกิดจากการรวมตัวของคนพิการที่ -ส่งเสริ มด้านองค์ความรู ้เพื่อพัฒนา              กับหน่วยงานองค์กรให้นดแนะกับผูพิการในพื้นที่พร้อมส่งภาพถ่ายและอาการในส่วนที่ตองการ
                                                                                                                                 ั       ้                                              ้
 ได้รับผลกระทบจากอุบติเหตุและญาติของผูป่วยโดยได้ ศักยภาพตนเองแก่คนพิการ
                                ั               ้                                                      ซ่อมมาก่อนล่วงหน้าเพื่อจัดเตรี ยมหาอะไหล่และอุปกรณ์
 ตั้งชื่อกลุ่มว่า เครื อข่าย เหยือเมาแล้วขับ ในมูลนิธิเมาไม่ -เปิ ดตลาดผลิตภัณฑ์สินค้าผ่านทางเวบ
                                  ่                                                                    ใบสมัครจาเป็ นต้ องมีข้อมูลพืนฐาน ดังนี้
                                                                                                                                    ้
 ขับ ได้เริ่ มก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 25 กันยายน 2549         ไซด์ของเครื อข่าย                         •ชื่อคนพิการ หรื อ ผูป่วยที่ขอรับอุปกรณ์ในกรณี พิเศษ
                                                                                                                            ้
 โดยมีสมาชิกอยูในพื้นที่ต่างๆของจังหวัดสงขลา
                    ่                                        บุญทันตา ทางด้ านกายอุปกรณ์                      ่
                                                                                                       •ที่อยูของคนพิการ หรื อ ผูป่วยและผูดูแล
                                                                                                                                   ้          ้            ทางเข้ าศูนย์ฯ ซ.3 ถ.สัจกุล จากหน้ าซอย 100 ม.
 ส่วนมากมีความพิการทางการเคลื่อนไหวที่ตองใช้      ้          - รับบริ จาค เครื่ องมือ กายอุปกรณ์ ทุก   •หมายเลขโทรศัพท์ ทั้งผูป่วยและผูดูแล
                                                                                                                                 ้        ้
 เครื่ องมือกายอุปกรณ์ในการใช้ชีวตประจาวัน โดยมี
                                         ิ                   ประเภท ทุกสภาพ                            •ประเภทของอุปกรณ์ที่ตองการซ่อมหรื อดัดแปลง
                                                                                                                               ้
 ภารกิจหลักในการส่งเสริ มความปลอดภัยทางท้องถนน - ผลิต ซ่อม ดัดแปลงกายอุปกรณ์ให้
                                                                                                       •ในกรณี ที่ตองการดัดแปลงรถเข็นผูป่วยจะต้องมีการวัด
                                                                                                                      ้                     ้
 เช่นการ เป็ นวิทยากร การทากิจกรรมรณรงค์ในสถานที่ เหมาะสมกับคนพิการในแต่ละบุคคล
                                                                                                       ตัวเพื่อเตรี ยมขนาดของรถเข็น
                                                          ั
 ต่างๆ รวมถึงการส่งเสริ มด้านสุขภาพ ด้านอาชีพให้กบ - ค้นคว้า ดัดแปลง สร้างผลงานที่เป็ น
                                                                                                       •ประเภทของความพิการ                                        หน้ าศูนย์ ฯ เลขที่ 1
 สมาชิกทุกคน ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากโรงพยาบาล               ประโยชน์ต่องานด้านคนพิการ                 •สาเหตุของความพิการ
 หาดใหญ่มาโดยตลอด จนถึงปั จจุบนทางเครื อข่ายๆซึ่ง และผูสูงอายุ
                                             ั                      ้                                  •รู ปถ่ายปั จจุบนของคนพิการทั้งตัวและแขนขา ไม่รับ
                                                                                                                        ั
 กาลังเติบโตเข้มแข็งเพื่อให้บรรลุวตถุประสงค์ที่วางไว้จึง บุญทันตา ทางด้ านสังคม
                                           ั
                                                                                                       เฉพาะรู ปหน้า (ขนาด 4 x 6 นิ้ว )หรื อส่งทาง E-mail
 ได้จดเป็ นกองทุนขึ้นมาโดยใช้ชื่อว่า กองทุนบุญทันตา
        ั                                                    - สนับสนุน จิตอาสาที่มีความประสงค์        •สาเนาบัตรประชาชน
 เพื่อเป็ นที่รองรับการบริ จาคของผูมีจิตกุศลในรู ปแบบ
                                       ้                     จะช่วยเหลืองานด้านสังคมเพื่อความ          •สมุดคนพิการ หรื อ สาเนาบัตรทองคนพิการ บัตรรพ.
 ต่างๆ การให้คนพิการมีความสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ หลากหลายในมิติต่างๆให้กบคนพิการ        ั            หาดใหญ่
 นั้นจะเป็ นบุญกุศลอันยิงใหญ่ที่ทุกๆคนมีส่วนช่วยกันได้ -ส่งเสริ มสุขภาพเพื่อการมีชีวตที่มี
                              ่                                                             ิ
 ทุกเวลา                                                     คุณภาพและมีคุณธรรม รวมถึงการ              สถานทีซ่อม
                                                                                                             ่
                                                             ป้ องกันการเกิดความพิการในรู ปแบบ         เลขที่ 1 ซอย 3 ถ. สัจกุล อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ศูนย์ฯ งานด้ านวารสาร
                                                             ต่างๆ                                     90110
                                                             - เผยแพร่ ขอมูลข่าวสาร ทั้งทางด้านการ
                                                                          ้                            ประสารงาน มารุ ต ลอยผา
                                                             จัดทาวารสารและเวบไซด์                     โทร 084 9997446-083 5333321
                                                             บุญทันตา ส่ งเสริมความพอเพียง             fax.074 273264
                                                             - จัดทาโครงการแลกเปลี่ยนสิ นค้าที่ใช้     email.marut_loypha@hotmail.com
                                                             แล้วผ่านทางเวบไซด์ ของบุญทันตา
                                                                                                                                                     ศูนย์ฯ งานด้ านกายอุปกรณ์                      8
โดย: ธนพล ศักดิ์สมุทรานันท์
                                                                                                                                                                                                                          คุณธรรมนาสุ ข
       คณะวารสารศาสตร์ และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
“อคติ” แม้เป็ นเพียงคาเล็กๆ แต่ความหมายของมันดูไม่                   ใส่ เสื้ อผ้า เพื่อให้สภาพสุ ดท้ายของศพก่อนถูกเผานั้นเป็ น
                                                                                                                                            คุกชีวต
                                                                                                                                                  ิ                                                         ดวงดาว + นาบุญ
ค่อยน่ารักสักเท่าไร ก็แน่ล่ะ ใครถูกบอกว่าเป็ นจอมอคติก็              ภาพที่งดงามในสายตาญาติมิตรที่ยงมีชีวิตอยู่  ั
คงต้องสานึกไว้วาคุณอาจจะไม่ค่อยมีใครคบมากนัก
                     ่                                                            พระเอกของเรื่ องที่จาใจต้องรับงานนี้ เนื่ องจาก             ฟังและดูข่าวน้ าท่วมประเทศไทยในช่วงนี้ที่เป็ นเหตุวกฤตเกิดขึ้นในหลายจังหวัดแล้ว ก็ให้รู้สึก
                                                                                                                                                                                                   ิ
            แต่ ถึงกระนั้น อคติกมีอยู่ในตัวทุกคนทั้งเธอ
                                    ็                                ไม่มีงานทาก็ถูกรังเกียจจากผูคนรอบข้างว่าทางานกับศพ
                                                                                                           ้                             สงสารเห็นใจผูที่ประสบภัยคราวนี้เป็ นอย่างยิง น้ าปี นี้ช่างมีมามากจริ ง ๆ ทั้งที่โหราพยากรณ์วานาค
                                                                                                                                                           ้                           ่                                                        ่
ทั้งเขา ทั้งคุณ ทั้งผม                                               บ้าง หากินกับคนตายบ้าง ซึ่ งแน่นอนว่าพวกเขาเหล่านั้น                                                                       ่
                                                                                                                                         ให้น้ าน้อยแต่นาคเจ้ากรรมทาการผลิตน้ ามาบ่อย ๆ ที่วาน้อยจึงกลายเป็ นมากมายมหาศาล นาคที่วานี้                 ่
            บางคนอาจแย้งว่าไม่จริ ง ฉันนี่แหละเป็ นกลาง              ยังไม่เคยเห็นการทางานที่แท้จริ ง เพียงได้ยนว่าเป็ นงาน
                                                                                                                      ิ                  ก็คงจะได้แก่ พายุลูกแล้วลูกเล่าที่พดเข้ามาในภูมิภาคนี้ ซึ่งก่อตัวแล้วก็พดโหมมาถี่ ๆ ติด ๆ กัน เท
                                                                                                                                                                            ั                                            ั
ปราศจากความเบี่ยงเบน คุณกาลังเข้าใจผิด (หรื อเกิดอคติ                เกี่ยวกับศพ อคติในใจก็ก่อตัวขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
                                                                                                                                         ฝนลงมาให้เรื่ อย ๆ จนสะสมเป็ นมวลน้ ามหึ มา พากันโถมถังประดังประเดจนคาดคะเนไม่ได้ ผูคน
                                                                                                                                                                                                          ่                                       ้
ขึ้นมา) ว่าความอคติที่ผมหมายถึงคือความใจแคบ ซึ่ง                                  ทว่า แท้จริ งแล้วสิ่ งที่พระเอกทานั้นเป็ นงานที่เต็ม
จริ งๆ แล้วอคติเป็ นแค่กลไกทางความคิดหนึ่ งของคน                     ไปด้วยความทรงเกียรติ พิธีการจัดการศพนั้นดาเนิ นไป                   ส่วนใหญ่ซ่ ึงนอนใจไม่เตรี ยมการรับมือกันไว้ล่วงหน้า จึงต่างเผชิญกับชะตากรรมครั้งนี้อย่างไม่คาด
เท่านั้น                                                             ด้วยความสุขม เยือกเย็นและดูทรงพลัง ซึ่งต้องผ่านการ
                                                                                         ุ                                               ฝัน
                             ่
            ลองสมมติวาคุณขึ้นรถเมล์แล้วเหลือที่วางสองที่    ่        ฝึ กฝนและอดทนอย่างมาก เมื่อภรรยาและเพื่อนได้เห็น                                                                                   ั
                                                                                                                                              อาจจะเป็ นวิบากกรรมของคนเราที่เอาเปรี ยบธรรมชาติกนมานานแสนนาน ทั้งขุด โค่น ดูด เจาะ
    ่
ที่วางอันหนึ่งเป็ นที่นงข้างคนตัวใหญ่ๆ ดาๆ หน้าตาดูไม่
                               ั่                                    การทางานที่แท้จริ งของเขาแล้ว ความรู ้สึกด้านลบที่มีก็              สารพัดวิธีที่คนเห็นแก่ได้กอบโกยเอาไปจากธรรมชาติจึงถึงคราวที่ธรรมชาติจะเอาคืนบ้าง ก็ตอง               ้
ค่อยเต็มบาท แต่ก็พอดูออกว่าไม่อนตราย ส่วนอีกที่นงอยู่
                                       ั                      ่ั     ค่อยๆ หายไป                                                         ยอมรับไป
ข้างคนผิวขาว แต่งตัวภูมิฐาน หน้าตาค่อนข้างดี คิดว่าคุณ                            สิ่ งที่ผมต้องการจะบอกก็คืออคติน้ นอาจจะทาให้
                                                                                                                        ั
                                                                                                                                                                                                          อุทกภัยที่เกิดดูเหมือนจะมีแต่เพิ่มความ
จะเลือกที่นงไหน?
              ั่                                                     เราถูกปิ ดกั้นในการเข้าถึงข้อมูลบางอย่าง ซึ่งบางครั้งและ
                           ่
            ไม่บอกก็รู้วาคนส่ วนมากคงจะเลือกข้อสอง และ               หลายครั้งก็ทาให้เกิดผลเสี ยต่อตัวเองและความสัมพันธ์ที่                                                                   รุ นแรงและเพิ่มการกินพื้นที่ข้ ึนไปทุกครั้ง บาง
          ่
ถึงแม้วาคุณอาจจะยังไม่ทนฉุกคิดว่าจะเลือกที่นงไหน ผม
                                  ั                      ่ั          ดีได้                                                                                                                    พื้นที่เกิดซ้ าแล้วซ้ าอีก แต่คนก็ยงไม่ค่อย
                                                                                                                                                                                                                                     ั
ก็เชื่อว่า “บางอย่าง” คงดลใจให้คนเลือกที่นงแรกอยูดี
                                                  ั่             ่                ฉะนั้นแล้ วหากไม่ อยากให้ อคติค่อยๆ กัดกิน                                                                  รู ้สึกตัวว่าถูกธรรมชาติเอาคืน ยังคงเอาเปรี ยบ
                       ่
            จะเห็นได้วาสิ่ งเล็กๆ น้อยๆ ที่ดูเหมือนเป็ นแค่          จิตใจที่สวยงามของเราให้ เกิดริ ้วรอยด่ างดา ผมคิดว่ าสิ่ งที่                                                                              ั
                                                                                                                                                                                              ธรรมชาติกนต่อไปไม่หยุดหย่อน ต้องให้
อิสระในการเลือก แท้จริ งแล้วมันอาจซ่อนอยูดวยอคติ     ่ ้             ควรทาคือการ “รู้ ตัว”                                                                                                    ธรรมชาติลงโทษเสี ยให้เข็ด
จาง ๆ ของเราเอง ซึ่งอาจไม่ได้เป็ นเพราะใจแคบหรื อ                                 คนที่รู้ตวว่าเมามากแล้ว ย่อมไม่ดื่มเหล้าเพิม ซึ่ง
                                                                                            ั                                 ่                                                                                     ู้      ้          ั
                                                                                                                                                                                                          สังเกตดูผคนที่ตองทนทุกข์กบสภาวะน้ า
อยากกีดกันใคร แต่เป็ นเพราะเราผ่านการเรี ยนรู้จากสังคม               ไม่ต่างกัน หากเรารู ้ตวว่าเริ่ มเกิดอคติต่อสิ่ งไหนแล้ว เรา
                                                                                                ั
มามากมาย สุ ดท้ายเราตัดสิ นใจเลือกสิ่ งที่คิดว่าดีและ                อาจปรับจิตใจให้คลายความอคติน้ นลงได้ หากเราเชื่อว่า
                                                                                                               ั                                                                              ท่วมใหญ่ที่เห็นอยู่ ก็ทาให้นึกถึงเพลง ๆ หนึ่ง
ปลอดภัยต่อเรามากที่สุด ซึ่งในจุดนี้ก็อาจถือว่าเป็ นข้อดีก็           อคติเป็ นสิ่ งไม่ดี แต่หากรู ้ตวว่ากาลังมีอคติอยู่ แล้วยังคง
                                                                                                       ั                                                                                      ซึ่งชื่อว่า “คุกชีวต” ตึกรามบ้านช่องเรื อนชาน
                                                                                                                                                                                                                       ิ
ได้                                                                                                      ่
                                                                     มันไว้อย่างนั้น ผมคิดว่ามีอยูสองอย่างคือคุณยังไม่                   กลายเป็ นสถานกักขังผูคนให้ตองทนอยู่ จะออกไปไหนก็ลาบากเพราะมีน้ าล้อมไว้ บ้างก็ห่วงบ้าน
                                                                                                                                                                  ้      ้
            อย่างไรก็ตาม การบ่มเพาะอคติไว้ในจิตใจนั้น                “รู้ตว” หรื อไม่ก็ คุณเชื่ อว่า “อคติเป็ นสิ่ งที่ดี”
                                                                           ั                                                             ห่วงทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้จนไม่ยอมไปที่อื่น แม้จะมีผมาช่วยเหลือพาอพยพก็ไม่ยอมไป ขออยูใน
                                                                                                                                                                                                     ู้                                             ่
ไม่ใช่สิ่งที่ดีสกเท่าไรนัก เพราะมันเหมือนกับการสร้าง
                  ั                                                               ที่สงคมทุกวันนี้มีการแบ่งพรรคพวกเป็ นฝักเป็ น
                                                                                       ั                                                 คุกที่ตนเองสร้างเองเพื่อขังตัวเองเพราะผูกพันกับบ้านสมบัติที่แสนห่วงหวงนั้นตลอดไป
กาแพงที่มีลวดหนามกั้นตัวเองกับสิ่ งรอบข้าง ไม่ให้เรามี               ฝ่ าย ต่างไม่มีใครยอมรับใคร ผมเชื่ อว่าส่ วนหนึ่ งก็เป็ น
                                                                                                                                                                                     ่                                     ่ ั
                                                                                                                                              ผูที่ยอมอพยพออกจากบ้านของตนไปอยูที่อื่นที่เขาจัดไว้ให้ ก็ตองไปอยูกนอย่างแออัดยัดเยียด
                                                                                                                                                ้                                                                 ้
โอกาสได้ชะโงกดูชดๆ ว่าแท้จริ งแล้วสิ่ งนั้นมีรูปร่ าง
                         ั                                           เพราะอคติที่คนเรามีต่อกัน ฉะนั้นแล้วหากเรายอมลดคน
หน้าตาอย่างไร                                                        ละนิดคนละหน่อย บาดแผลจากความขัดแย้งก็น่าจะลด                                                     ่        ้                                                 ่
                                                                                                                                         เพราะสถานที่จากัดต้องอยูรวมกันกับผูอพยพรายอื่น ๆ เหมือนย้ายจากคุกเก่ามาอยูคุกใหม่ เครื่ อง
            ผมมีโอกาสได้ชมภาพยนตร์ญี่ปนเรื่ องุ่                     ความเจ็บปวดลงได้บาง          ้                                      อานวยความสะดวกในชีวตประจาวันที่เคยมีในบ้านของตนเองก็ขนเอามาด้วยไม่ได้ คุกใหม่จึงอยู่
                                                                                                                                                                    ิ
Okuribito หรื อชื่อสากลว่า The Departure                                       แม้ การเปิ ดประตูบ้านทิงไว้ จะไม่ ค่อยปลอดภัย แต่
                                                                                                             ้                           ยากลาบากกว่า ต้องคอยรอรับแต่ความช่วยเหลือจากภายนอกเท่านั้น ที่เคยมีสมบัติพสถานหรู หรา     ั
ที่เข้าฉายใน พ.ศ. ๒๕๕๑ ซึ่งว่าด้วยอาชีพที่เกี่ยวกับคน                ผมรับรองว่าการเปิ ดใจให้ กว้าง จะปลอดภัยกว่าปิ ดไว้                 ร่ ารวยก็ช่วยตัวเองแทบไม่ได้ ขัดสนไปเสี ยทุกอย่าง ไม่ต่างอะไรกับการถูกเพิ่มโทษในคุกชีวต            ิ
ตาย คือการจัดการร่ างของศพให้มีความเรี ยบร้อยที่สุด                  อย่างมหาศาลครับ                                                                ที่ตอง มาติดเพราะภัยธรรมชาติครั้งนี้
                                                                                                                                                        ้
9 ก่อนจะนาลงโลงเพื่อฌาปนกิจ ไม่วาจะแต่งหน้า เช็ดตัว
                                          ่                                ที่มา : http://www.teenpath.net                                                                                                                                          10
คิดดูดี ๆ แล้วก็ให้สะท้อนใจว่า คนเราจะเอาอะไรกันนักหนากับสมบัติบาที่พนธนาการตัวเอง
                                                                         ้ ั
                                                                                                                สื่อนี่หรือคือชะตา(กรรม)ชัยวุฒิ เกิดชื่น
 ให้ตองทนทุกข์ทรมานเหมือนต้องโทษจาคุกตลอดชีวต เช่นนี้ คาบาลีที่พระพุทธองค์ตรัสไว้วา
       ้                                           ิ                                    ่           สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้ชีวิตและชะตาถูกกาหนดด้ วยเวลา...เรามีชีวิตกับความสะดวกเหมือนพี่
  “ธนัง ปาเท ปุตโต คีเว ภริยา หัตเถ” ซึ่งหมายความว่า “ทรัพย์ รัดเท้ า ลูกรัดคอ ภรรยารัดมือ”    เลี้ยง ดั่งสมองที่มีโปรแกรมกากับจึงไม่ต้องคิดอะไรสาหรับคนสมัยใหม่ คิดปั๊บซื้อปุ๊ บ เงินเกลี้ยงปั๊บ
 เป็ นสัจธรรมที่ย้าเตือนให้คนคุกทุกคนควรลดราวาศอกลงเสี ยบ้างในการกอบโกย หอบหาม ห่วง            ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ยังจาได้ ว่าคนเก่าก่อนให้ “รู้ค่าของเวลา” วันนี้ผมไม่ม่นใจว่าจะมีใครสนใจ
                                                                                                                                                                               ั
 หวง สร้างสรรค์สะสม สมบัติบาทั้งหลายใส่ชีวต
                                  ้            ิ                                               หรือไม่ เพราะมีสินค้ าอนาคตเข้ าแทนที่ “ทาครีมนี่ซิคะ ผิวกระจ่างใสทันที” โอ้ โห...ผิวสว่างแบบ
      เพราะสมบัติบาเหล่านั้นนันแหละคือ “คุกชีวต” ที่ทุกคนต้องติดเพราะสร้างมันมาขังตัวเอง ดัง
                      ้         ่                ิ                                             ติดสปอตไลท์มันสว่างจนน่าตกใจ อันเนื่องจากอิทธิพลสื่อสาร ผมเลยขึ้นชื่อเรื่องไว้ ให้ คิด “สื่อนี่
                                                                                               หรือคือชะตา” นึกถึงเส้ นลายมือทุกคนกามือตัวเองไปให้ หมอดูกาหนดชะตาตามความเชื่อผ่านการ
 บทกวีที่ “ท่ านจันทร์ ” ประพันธ์ ไว้ ว่า
                                                                                               มองของเขา ดูแปลกแต่ทุกคนก็ทาอย่างนี้
                                                                                                     ถ้ าเราดูเส้ นลายมือของเรากับคนอื่นไม่ได้ ต่างกันเท่าไหร่ มันอยู่ท่คนแปลให้ เรารู้สึกเสียวซ่าน
                                                                                                                                                                        ี
                   โอ้ ว่า           ชีวติ              เหมือนติดคุก                           (เกี่ยวกันรึปล่าว)หรือตรงใจมากอย่างไร โดยเราอาจจะลืมคิดว่าต้ องทาให้ เต็มที่ก่อนนั้นล่ะ จึงจะเห็น
                                                                                               ความสาเร็จจากเส้ นวาสนา สตีฟ จอฟส์ อัจฉริยะแห่งแอปเปิ้ ล ฉูดฉาดละคมในการนาเสนองาน
                   เพราะหลงสุ ข      หลงสร้ าง          ทางสวรรค์
                                                                                               ของแอปเปิ้ ลถึงจากโลกนี้ไปแล้ ว คนทั้งโลกก็ร้ สึกได้ ในการสื่อสารของเขากับคนทั้งโลก นั้นคือกระชับ
                                                                                                                                                 ู
                   เพราะหลงรส        อร่ อยเอร็ด        รสเผ็ดรสมัน
                                                                                               ให้ เห็นภาพอนาคตของงานที่ทุกคนต้ องการ
                   หลงหมายมัน  ่     มันหมายใจ
                                       ่                ไม่ คลายมือ                                  ในงานของคนทางานเพื่อสังคมในจังหวัดสงขลา ร่วมหารือกันว่า ทาอย่างไรจะทาให้ เห็นภาพ
                   หลงว่ าสวย        หลงว่ างาม         ไปตามโลก                               อนาคต ที่ทุกคนอยากไปให้ ถึงจุดหมายมูลนิธชุมชนสงขลาคุณชาคริต โภชะเรือง ได้ เชิญทุกฝ่ าย
                                                                                                                                               ิ
                   อุปโลกน์          อะไรอะไร           ไว้ ยดถือ
                                                             ึ                                 หารือเพื่อวางแผนภาพใหญ่ที       ่มี “สงขลาพอเพียง” เป็ นภาพนามีท้งสงขลาเฉลิมพระเกียรติ 5
                                                                                                                                                                    ั
                   หลงชื่อเสียง      เกรียงไกร          ให้ คนลือ                              มหาวิทยาลัย โดยท่านบัญญัติ จันทเสนะ เป็ นประธานร่วมคิดวางการพัฒนาคนรองรับการพัฒนา
                   จึงอวดชื่อ        แอบชั่ว            มิกลัวเกรง                             วิสัยทัศน์จังหวัดสงขลาใน 8 ปี ข้ างหน้ า นอกจากนี้ยังเชิญประเด็นต่าง ๆ ร่วมจัดงาน Songkhla
                                                                                               Health Fair วันที่ 19-23 ต.ค. 2554 เป็ นการนาเสนองานด้ านสุขภาพอย่างรอบด้ าน พร้ อมทั้ง
                   เพียงมันหมาย
                          ่          ต้ องได้ มา        จึงผาสุ ก                              กาหนดงานปี หน้ าร่วมกันว่าจะมีทศทางอย่างไร ประเด็นที่สาคัญ คือ ภัยพิบัติ เพราะสงขลาวันนี้กาลัง
                                                                                                                                    ิ
                   จึงเกิดยุค        วัตถุนิยม          มุ่งข่ มเหง                            นั่งหนาว ๆ ร้ อน ๆ กับภัยนาท่วมที่กาลังอ่วมทั่วไทยและไม่แน่ใจว่าจะหนักกว่าปี ก่อน ๆ หรือไม่ ใน
                                                                                                                             ้
                   แย่ งเสนียด       เกียรติกนกาม
                                               ิ        ไปตามเพลง                              จังหวัดสงขลามีการตื่นตัว และตื่นใจไปทุกหย่อมหญ้ า มีองค์กรต่าง ๆ จับมือเพื่อหาทางจัดการกับ
                   ให้ ตวเอง
                        ั            สุ ขสันต์          เท่ านั้นพอ                            สถานการณ์นาท่วมเชิงรุกแต่สงสัยจะลุกไม่ข้ ึน เพราะนาไหลมาแล้ วทั่วไทย Climate Change
                                                                                                               ้                                         ้
                                                                                               โครงการโลกร้ อนที่มูลนิธร๊อคกี้เฟลเลอร์ลงมาคุย 2 เมืองนาร่องโดยมีหาดใหญ่อยู่ในเป้ าหมาย หลัง
                                                                                                                          ิ
                                                                                               ประชุมกันมา เริ่มเดินหน้ าด้ วยการสร้ างความรู้เข้ าสู่สังคมก่อน ใช้ โครงการ “การวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อ
                   อันความสุ ข       คือนิยาม           ของความโศก
                                                                                               ประเมินสถานการณ์อุทกภัยด้ วยตนเอง” โดยเริ่มแลกเปลี่ยนกับคณะครูและผู้ปกครองของโรงเรียน
                   เป็ นสัจจะ        ประจาโลก           นี่แหละหนอ
                                                                                               มอ.วิทยานุสรณ์จากนั้นจะเริ่มเดินสายแบบสายันต์ สัญญา ตามโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย , แสงทอง
                   จะหาสุ ข          หาเท่ าไร          หาไม่ พอ                               วิทยาและโรงเรียนต่าง ๆ เพราะเด็กมีเครื่องมือที่ทนสมัยและใช้ เป็ น เช่น การเข้ าดูเวบไซต์ , การดู
                                                                                                                                                    ั
                   จะยั้งยอ          หยุดอยาก           ก็ยากเย็น                              ฝนและพายุ เมื่อดูเป็ นก็จะบอกพ่อบอกแม่แลกเปลี่ยนกับเพื่อน เกิดชุดความรู้ ทาให้ เมื่อใกล้ ฝนมา
                                                                                               เยือนทุกปี เราจะได้ เห็นกลุ่มเด็กที่มีความสามารถเป็ นนัก...เพื่อสังคม จากปี นี้ไป คงได้ เห็นการตั้ง
                                                                                               รับของสังคมเพื่อช่วยดูแลซึ่งกันและกัน โดยเฉพาะ”คนเก่ากาลังแก่ แต่เด็กใหม่กาลังใสกระจ่างข่าว
                                                                                               เพื่อสังคม โอ้ โห...หน้ าใสเชียวนะน้ อง
11                                                                                                                                                                                               12
บุญทันตา เล่มที่ 2
บุญทันตา เล่มที่ 2
บุญทันตา เล่มที่ 2
บุญทันตา เล่มที่ 2
บุญทันตา เล่มที่ 2
บุญทันตา เล่มที่ 2
บุญทันตา เล่มที่ 2
บุญทันตา เล่มที่ 2

More Related Content

Viewers also liked

จิตวิทยาการเรียนรู้231
จิตวิทยาการเรียนรู้231จิตวิทยาการเรียนรู้231
จิตวิทยาการเรียนรู้231Anny Hotelier
 
จิตรวิทยาการเรียนรู้
จิตรวิทยาการเรียนรู้จิตรวิทยาการเรียนรู้
จิตรวิทยาการเรียนรู้maymymay
 
จิตวิทยาการเรียนรู้2
จิตวิทยาการเรียนรู้2จิตวิทยาการเรียนรู้2
จิตวิทยาการเรียนรู้2hadesza
 
จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้Natida Boonyadetwong
 
จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้
จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้
จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้yuapawan
 
ทฤษฎีการเรียนรู้
ทฤษฎีการเรียนรู้ทฤษฎีการเรียนรู้
ทฤษฎีการเรียนรู้masaya_32
 

Viewers also liked (8)

จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้
 
จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้
 
จิตวิทยาการเรียนรู้231
จิตวิทยาการเรียนรู้231จิตวิทยาการเรียนรู้231
จิตวิทยาการเรียนรู้231
 
จิตรวิทยาการเรียนรู้
จิตรวิทยาการเรียนรู้จิตรวิทยาการเรียนรู้
จิตรวิทยาการเรียนรู้
 
จิตวิทยาการเรียนรู้2
จิตวิทยาการเรียนรู้2จิตวิทยาการเรียนรู้2
จิตวิทยาการเรียนรู้2
 
จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้จิตวิทยาการเรียนรู้
จิตวิทยาการเรียนรู้
 
จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้
จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้
จิตวิทยาการเรียนรู้ของแท้
 
ทฤษฎีการเรียนรู้
ทฤษฎีการเรียนรู้ทฤษฎีการเรียนรู้
ทฤษฎีการเรียนรู้
 

More from Kasidit Pathomkul

กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55
กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55
กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55Kasidit Pathomkul
 
บุณทันตา ฉบับ 5
บุณทันตา ฉบับ 5บุณทันตา ฉบับ 5
บุณทันตา ฉบับ 5Kasidit Pathomkul
 
คู่มือ…คนพิการรู้ทัน
คู่มือ…คนพิการรู้ทันคู่มือ…คนพิการรู้ทัน
คู่มือ…คนพิการรู้ทันKasidit Pathomkul
 
บุญทันตา ฉบับ 4
บุญทันตา ฉบับ 4บุญทันตา ฉบับ 4
บุญทันตา ฉบับ 4Kasidit Pathomkul
 
บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3 บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3 Kasidit Pathomkul
 
บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3Kasidit Pathomkul
 

More from Kasidit Pathomkul (6)

กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55
กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55
กิจกรรม ม ค ก พ มี ค 55
 
บุณทันตา ฉบับ 5
บุณทันตา ฉบับ 5บุณทันตา ฉบับ 5
บุณทันตา ฉบับ 5
 
คู่มือ…คนพิการรู้ทัน
คู่มือ…คนพิการรู้ทันคู่มือ…คนพิการรู้ทัน
คู่มือ…คนพิการรู้ทัน
 
บุญทันตา ฉบับ 4
บุญทันตา ฉบับ 4บุญทันตา ฉบับ 4
บุญทันตา ฉบับ 4
 
บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3 บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3
 
บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3บุญทันตา ฉบับ 3
บุญทันตา ฉบับ 3
 

บุญทันตา เล่มที่ 2

  • 1. ฉบับที่ ๒ วันเสาร์ ที่ ๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๔ จากใจบรรณาธิการ ปี ที่ ๑ ฉบับที๒ ตุลาคม ๒๕๕๔ ่ สวัสดีคะ ฉบับนี ้เป็ นฉบับที่ 2 แล้ ว เนื ้อหาสาระยังครบถ้ วน และเป็ นประโยชน์ตอ ่ ่ เพื่อนๆคนพิการ และผู้ที่สนใจเหมือนเดิม อ่านวารสารฉบับนี ้จบ จะรู้วาชีวิตที่เป็ นสุข ่ มันเป็ นอย่างไร คนพิการมากมายที่ลาบาก เดือดร้ อน และดิ ้นรน จะหาความสุขได้ จริ ง หรื อ ลองอ่านดูแล้ วจะรู้ นอกจากนันยังมีบทความที่เป็ นประโยชน์อีกมากมาย ไม่วาจะ ้ ่ เป็ น พรบ.คนพิการ การเลือกรับประทานอาหาร กายอุปกรณ์ที่ทนสมัย รวมทังสกู๊ป ั ้ ชีวิตที่นาสนใจ ่ ขอชื่นชมในความกระตือรื อร้ นของสมาชิกทุกคนที่ชวยกันเขียนบทความ และ ่ ค้ นหาข้ อมูลที่เป็ นประโยชน์มาลงในวารสาร จนแทบจะไม่มีที่วางให้ ลง นอกจากนี ้ต้ อง ่ ขอขอบพระคุณคุณพ่ออาจารย์ ดร.พิพฒน์ ที่ริเริ่ มกองทุน “บุญทันตา” เพื่อช่วยเหลือ ั คนพิการด้ านต่างๆ โดยเฉพาะเรื่ องกายอุปกรณ์ ซึงเป็ นสิงจาเป็ นที่จะขาดเสียไม่ได้ ใน ่ ่ ชีวิตประจาวัน ของคนพิการหลายๆคน จึงขอชวนเชิญทุกท่านที่มีจิตกุศลร่วมกันสมทบ เงินเข้ ากองทุน แล้ วท่านจะรู้ “บุญทันตา” เป็ นอย่างไร วารสาร ขอได้ รับความขอบคุณจากใจ สารสัยคนพิการจังหวัดสงขลา เครือข่า มพันธ์ ดุษฎี รามสูต เหยื่อ เมาแล้ วขับโรงพยาบาลหาดใหญ่ 182 ถ.รัถการ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา 90110 2
  • 2. วันนี้เป็ นอีกครั้งที่ฉนได้ใช้เวลาว่างในการไปดู ั สารบัญ โดย: พรรณอุมา สีหะจันทร์ นิทรรศการ แต่คราวนี้ แตกต่างจากครั้งอื่นๆ คือ นิ ทรรศการนี้ เป็ นนิ ทรรศการที่มองไม่เห็น หรื อ “Dialogue in the dark: บทเรี ยนในความมืด”จัดที่จตุรัสวิทยาศาสตร์ จามจุรีสแควร์ ซึ่งเป็ นนิทรรศการที่ ั มาตาบอดกันใหม ? 4 ฉันได้ยนคาโฆษณามาว่า “ไม่ตองใช้ตามอง” และนี่คือ “จุดขาย” ที่นิทรรศการนี้เป็ น ิ ้ ก่อนเยียมชมนิทรรศการ เจ้าหน้าที่ได้แนะนาถึงวัตถุประสงค์ของงาน และการปฏิบติตว เจ้าหน้าที่บอกให้ ่ ั ั กองทุนบุญทันตา 6 ฉันฝากข้าวของ สัมภาระไว้ในล็อกเกอร์ ส่ วนคนที่ใช้แว่นสายตาก็ไม่จาเป็ นต้องใช้ เพราะเมื่อเข้าไปยังนิ ทรรศการ ข้างใน ทุกคนจะสายตาเท่ากัน! “ทุกคนจะสายตาเท่ ากัน” เป็ นสิ่ งที่เจ้าหน้าที่บอก เพราะข้างในนั้นจะมืดมากจนมองไม่เห็น เราต้องใช้ อคติ 9 ่ ั ประสาทสัมผัสอื่นๆ ที่มีอยูในการรับรู ้ เรี ยนรู ้กบประสบการณ์ครั้งนี้ ที่ปรึกษา กว่า ๑ ชัวโมงกับการมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ทาให้ฉน “เห็น” อะไรบางอย่าง ฉันเห็นว่าไม่ใช่แค่ ่ ั แพทย์หญิงรัตนา จิรกาลวิศลย์ ั “สายตา” เท่านั้นที่เรา (ในห้องนิทรรศการ) นั้นเท่ากัน แต่คือ “ศักดิ์ศรีความเป็ นมนุษย์ ” ที่เรามีเท่ากัน! คุณธรรมนาสุข 10 นายแพทย์หาญชัย พินยกุลั ศักดิ์ศรี ฯ ที่เกิดจากการมองไม่เห็น การไม่ใช้สายตาด่วนตัดสิ น ว่าคนๆ นั้นเป็ นยังไง เพราะภายในห้องมืดๆ ผศ.ดร.เนตรนภา คูพนธวี ่ ั เหล่านั้น เราไม่รู้วาใครเป็ นใคร ฉันไม่รู้วาคนในกลุ่มที่เข้าไปพร้อมกับฉันเป็ นคนใหญ่คนโต เป็ นเจ้าคนนายคน ่ ่ สกูปพิ เศษ สุวิมล แซ่ว่อง ๊ 14 นายแพทย์กรกช ศรี เกื ้อ หรื อไม่ จะยากดีมีจน หรื อรวยล้นฟ้ าแค่ไหน บรรณาธิการ ่ ฉันไม่มีสายตามองเพื่อจะบอกได้วาคนนี้เป็ นยังไง สวยมั้ย หล่อมั้ย คนเหล่านั้นแต่งตัวด้วยเสื้ อผ้าอะไร ซื้ อ คุณดุษฎี รามสูต จากตลาดนัด หรื อหิ้วหลุยส์ วิตตอง ใช้โทรศัพท์จอขาวดา หรื อบีบี นันเพราะฉันมองไม่เห็น “ตัวเขา” สิ่ งที่ฉนรู ้มี ่ ั นวัตกรรมสาหรับผูพิการ ้ 16 ่ เพียงแค่วาเขาเป็ นคนเหมือนกับฉัน อาจต่างไปบ้างที่มีท้ งเด็กและผูใหญ่ ั ้ พิสูจน์ อักษร ่ เมื่อฉันมองไม่เห็น ฉันจึงไม่มีสายตาไปตัดสิ นคนอื่น สายตาที่คอยสังการให้สมองรับรู ้วา คนนั้นฉันเห็นว่า ่ คุณสุมาลี ดาอาไพ เป็ นยังไง แต่สิ่งที่ฉนทาได้คือฉันต้องใช้ประสาทสัมผัสส่วนอื่นๆ ฉันต้องลองลูบคลาสิ่ งต่างๆ ที่อยูรอบตัว เพื่อรับรู ้ ั ่ ย่อยได้ไม่ดีต้นเหตุสารพัดโรค 17 กองบรรณาธิการ ว่าสิ่ งนั้นคืออะไร มีท้งนึ กออกบ้าง นึ กไม่ออกบ้าง แม้จะเคยเห็นมาก่อน แต่เมื่อได้สมผัส ฉันก็ไม่รู้วามันคืออะไร มัน ั ั ่ ดร.พิพฒน์ ทองฉิม ั อาจจะเป็ นข่า ในขณะที่เพื่อนบอกว่าเป็ นขิง ต้องหัดฟังเสี ยงรถราที่วิ่งขวักไขว่บนท้องถนน เพื่อจะข้ามไปยังอีกฝั่งให้ บอกกล่าวเล่าความ 20 อ.หทัย วัฒนพันธ์ ่ ่ ได้ ฉันต้องดมกลิ่นที่ลอยมาปะทะจมูก เพื่อรับรู ้วาที่ๆ ยืนอยูตรงนี้ คือที่ไหน เป็ นสวนสาธารณะ หรื อท้องตลาด หรื อ คุณพลพีร์ พรศิรธนานันต์ ่ ่ กระทังพิสูจน์วาของที่อยูในมือมันบูดเน่าหรื อไม่ ่ และยิ่งกว่ านั้นคือการใช้ “ใจ” สัมผัส หากเราต้ องการจะรู้ จักหรื อเรี ยนรู้ ในมิตรภาพของคนเบืองหน้ าที่เขา ้ สุขทุกข์ เลือกได้ 23 คุณดวงดาว รัตนะ อาจหยิบยื่นความปรารถนาดีมาให้ เช่ น พาขึนรถโดยสาร ลงสะพาน ข้ ามถนน ฯลฯ เพราะเราไม่ สามารถที่จะเอามือ ้ คุณนาบุญ นาวาบุญนิยม ไปแค่ จับๆ แตะๆ “มิตรภาพ”ได้ เก็บมาฝาก 25 คุณยงยุทธ์ แสงพรหม แม้กว่า ๑ ชัวโมงในห้องมืดจะทาให้เราเรี ยนรู ้การใช้ประสาทสัมผัสส่วนอื่นๆ ที่เรามักมองข้าม แต่สาหรับ ่ คุณธนชัย แตงไทย บางคนมันยิงใหญ่กว่านั้น เขาต้องก้าวไปข้างหน้า แม้จะมองไม่เห็น เพื่อให้สามารถใช้ชีวิตต่อไปได้ ่ คุณสุมาลี ดาอาไพ ฉันถาม “พี่อุดม” ผูซ่ ึงตาบอด และเป็ นไกด์นาทางพาเราเยียมชมตลอดทั้งนิทรรศการว่า อยากให้คนใน ้ ่ โครงการส่งเสริ มคุณภาพชีวิตคนพิ การ 26 ผู้ประสานงาน สังคมเข้าใจหรื อเรี ยนรู ้อะไรกับคนตาบอด เขาตอบฉันว่า “คนตาบอดไม่ ต้องการความสงสาร ความเห็นใจ เขาก็เป็ น ติดต่อ : ศูนย์ ประสานงานเครือข่ ายเหยื่อเมาแล้ วขับ คุณมารุต ลอยผา คนเหมือนกับเรา เท่ าเรา เขาขอเพียงได้ก้าวไปพร้ อมกับคนในสังคมเท่ านั้นก็พอ” 182 ถ.รัถการ (รพ.หาดใหญ่) อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา 90110 ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันก็ได้แค่ครุ่ นคิดและหวังลมๆ แล้งๆ ว่า... เบอร์ โทร 084 9997446 /083 5333321 E-mail marut_loypha@hotmail.com ถ้ าคนในสังคม “ตาบอด” เหมือนกันทุกคน... ก็คงจะดี 3 www.hatyaihospital.go.th / www. songkhlahealth.org ที่มา : http://www.teenpath.net 4
  • 3. เมื่อวันที่ 29 กันยายน 2554 ผมได้เจอกับพี่แดงหรื อ โดย มารุต ลอยผา ดร.พิพฒน์ ทองฉิม ซึ่งได้มาดูตวอย่างรถวีลแชร์ของกรมขนส่ง ที่ ั ั รพ.หาดใหญ่ ก็ได้มีโอกาสพูดคุยถึงปั ญหาของการใช้กายอุปกรณ์ผมก็เลยได้เล่าเรื่ องที่ผมได้ใช้เวลา ก่อนจะมาเป็ น บุญทันตา ซ่อม ดัดแปลงกายอุปกรณ์ ก็ขออนุญาตเท้าความเดิมสักนิดนะครับ คือ ว่างในการซ่อมรถวีลแชร์โดยเอาบ้านของผมเป็ นโรงซ่อมซะเอง ส่วนพวกเครื่ องมือก็ยมของ ื ั หลาย ๆ ครั้งที่ผมต้องเทียวหารถวีลแชร์ให้กบคนพิการทั้งภายนอกภายในหน่วยงานของ รพ.เอง เพื่อนๆเอา ค่าอะไหล่ก็วากันไปพลางๆ ซึ่งก็ได้แต่ซ่อมแค่เล็กๆพื้นฐานไปก่อน หลังคุยไปคุยมาก็ ่ การขอรับบริ จาคจากบุคคลทัวไป รวมถึงการขอรับจากมูลนิธิอนาถาซึ่งผูใช้ได้เสี ยชีวตไปแล้ว ผม ่ ้ ิ ได้พดคุยกันว่าน่าจะมีการตั้งกองทุนขึ้นมาเพื่อเป็ นที่รองรับในรู ปแบบกิจกรรมต่างๆ คุณพิพฒน์ก็ ู ั ้ ้ ั ่่ ่ มักจะถามผูมาขอเสมอว่า “ผูใช้น้ นตัวใหญ่หรื อตัวเล็ก” แต่ในใจก็รู้อยูวามีรถอยูสองแบบที่แจก คือ เลยได้เล่าถึงคุณพ่ อแหล่ ง ทองฉิม ว่าเป็ นคนที่ชอบทาบุญ เหดี๋ยวจะกลับไปคุยกับคุณพ่อดู รถเด็กและรถมาตรฐานแค่น้ น ก็ดวยความเป็ นจริ งละครับ ขนาดของรถนั้นไม่ค่อยพอเหมาะกับคน ั ้ พอตกเย็นคุณพิพฒน์ได้โทรกลับมาแล้วบอกผมว่า “ มารุ ต คุณพ่อ และคุณเตือนใจ จีระกุล จะ ั พิการสักเท่าไหร่ ใหญ่ไปบ้าง เล็กไปบ้าง หน่วยงานได้มาอย่างไรก็ให้ไปอย่างนั้น บริ ษทขายกาย ั ร่ วมบริ จาคเงินเพื่อซื้ออุปกรณ์เครื่ องมือให้นะครับ พรุ่ งนี้ผมจะนาเงินมาให้” ในช่วงบ่ายวันต่อมา อุปกรณ์ต่าง ๆ ก็เชียร์แต่ของตัวเองคุณภาพเสป็ กขอให้ได้ใกล้เคียง แล้วอีกอย่างเราก็ติดกับในระบบ คุณพิพฒและคุณพ่อได้มาถึงที่โรงพยาบาล ผมก็ได้บอกกับคุณพ่อแหล่ง ทองฉิ ม ว่าขออนุญาตตั้ง ั ทุน น่ าดีใจจัง...ได้ รถใหม่ ๆมาคันนึง นั่ง ๆ หลุด ๆ แถมทาให้ หลังคดอีกต่ างหาก สุดยอด..!!!. ชื่อกองทุนครั้งนี้วา กองทุนบุญทันตา นะครับ เพื่อจะได้เป็ นสื่ อความหมายให้เห็นถึงการทาบุญที่ ่ มีเรื่ องแปลกอีกอย่าง การจัดซื ้อจัดจ้ างของกายอุปกรณ์ คนที่ ใช้ จริ งกลับไม่ ได้ เลือกหรอกครับ ทั้ง ั มีหลายช่องทางให้เลือกที่จบต้องได้และให้เป็ นสื่ อความหมายให้กบคุณพ่อที่ชอบในการทาบุญ ั ่ ่ ๆ ที่วน ๆ นังอยูบนรถเข็นน่าจะเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญในการตัดสิ นใจแต่กลับเป็ นคนที่ไม่เคยใช้เป็ นผูเ้ ลือก ั หลังจากนั้นก็ได้ทาพิธีมอบซึ่งผูอานวยการ รพ.ได้ติดภาระกิจจึงมอบหมายให้ คุณดุษฎี รามสูต ้ ตัดสิ นใจให้เอง….รวมถึงเราผูใช้รถก็เหมือนกัน แหม! ได้รถมาใหม่ ๆ ก็ดูแลอยูหรอก พอสักพักก็ ้ ่ เป็ นผูรับมอบแทน พอรับมอบเสร็ จแล้ว ช่วงที่กาลังเดินออกมา พี่ปั๋งชึ่งเป็ นพยาบาลที่คอยดูแล ้ ็ ทิ้งขว้าง ลูกปื นล้อเสี ยนิดเสี ยหน่อยทิงเดี๋ยวค่อยขอใหม่….เอ๊ะ ! แต่กมีคาถามต่อว่า แล้วจะให้ทา ้ เครื อข่ายเหยือมาโดยตลอดก็บอกผมว่า “มารุ ต อาจารย์ เนตร (ผศ.ดร.เนตรนภา คู่พนธวี) ฝากเงิน ่ ั อย่างไร จะไปซ่อมที่ใหน คิดตังค์มย แพงหรื อเปล่า แล้วจะพาไปซ่อมดัดแปลงได้อย่างไร…ฯลฯ ั๊ มาให้เป็ นค่าใช้จ่ายในเครื อข่าย” ตอนนั้นในใจของผมก็ได้คิดถึงบุญทันตาขึ้นมาทันทีเลยละครับ… หลายๆคาถามที่กาลังรอคอยคาตอบ แต่บางคนก็ใช้แบบทนุถนอมซ่อมดัดแปลงแก้ไขเอง ่ พออีกสองวัน น้องสุวมล แซ่วอง ซึ่งเป็ นสมาชิกพิการทางการเคลื่อนไหว เหยือเมาแล้วขับ ิ ่ น่ายกย่องเป็ นยิงนัก….ที่เท้าความมาเสี ยยืดยาวนี้นะครับไม่มีผิดมีถูกหรอก แต่ปัญหามันอยูที่วาทุก ่ ่ ่ ของเราได้โทรมาบอกตอนเที่ยงเจอกันที่ช้ น ล่างนะพี่นองมีเรื่ องจะปรึ กษา ผมก็รีบลงมาคิดว่าคงมี ั ้ สิ่ งทุกอย่ างมีเสื่ อมแล้ วก็มีดับ ปั ญหาการรักษาทางร่ างกาย….น้องได้หยิบซองส่งให้ ผมถามอะไร..นอ้งเอาเงินมาบริ จาดน้องรู ้วา ่ แล้วเราจะมีที่รองรับการเสื่ อมดับของรถวีลแชร์ พี่ตองไม่รับแน่ๆนอ้งตั้งใจมานานแล้วพี่ตองรับห้ามปฎิเสธเด็ดขาด ผมพูดอะไรไม่ออกพอดีคุณ ้ ้ ได้อย่างไร จะมีการซ่อมดัดแปลงได้ที่ใหน หมอ รัตนา จิรกาลวิศลย์ เดินผ่านมาพอดีผมก็ได้เล่าเรื่ องวัตถุประสงค์ของน้องให้คุณหมอฟังคุณ ั และทาได้ขนาดไหน ในเบื้องต้นจะทา หมอนิ่งไปสักพักหนึ่งกับน้ าใจงามๆของคนพิการคนหนึ่ง ถึงพิการกายแต่ไม่พิการใจ ผมขอให้คุณ ได้อย่างไรต่างหากละครับ หมอเป็ นผูรับเงินเพื่อนาไปใส่ไว้ในกองทุนซึ่งเงินที่นองสะสมเอาไว้รวมเป็ นเงิน 1,400 บาท ผม ้ ้ ผมและกลุ่มกองทุนบุญทันตาก็คงทาได้ ได้บอกคุณหมอและน้องว่าเงินส่วนนื้ผมขอเก็บไว้เป็ นเงินขวัญถุงกองทุนบุญทันตายามฉุกเฉิ น แค่บางส่วนเท่านั้น คงต้องขอเชิญชวน ั ่ ่ ให้กบคนพิการ ซึ่งในสายตาผมนั้นมันช่างมีคายิงนัก…ก็ขออนุโมทนาบุญกับสิ่ งที่นองทาในการ ้ ทุกท่านมาร่ วมทากิจกรรมบุญในครั้งนี้ ้ ั เป็ นผูให้กบเพื่อนมนุษย์ดวยกันทุกๆคน…สาธุ สรุ ป วันนั้นได้รับเงินบริ จาคจาก ้ ด้วยกัน คุณพ่ อแหล่ ง ทองฉิม 10,000 บาท คุณ เตือนใจ จีระกุล 1,000 บาท ทั้งในรู ปแบบการบริ จาคกายอุปกรณ์ทุกสภาพเพื่อนาไปซ่อมดัดแปลงแก้ไข และการบริ จาคเป็ น ผศ.ดร.เนตรนภา คู่พนธวี 1,200 บาท คุณสุ วมล แซ่ ว่อง 1,400 บาท ั ิ ตัวเงินจะได้นาไปเป็ นค่าใช้จ่ายต่างๆในการพัฒนากองทุน หรื อท่านใดที่มีความสามารถทางด้านช่าง รวมเป็ นเงิน 13,600 บาท และองค์ความรู ้ในด้านต่างๆหากมีเป้ าหมายในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ดวยกัน ก็ขอเชิญชวนนะ ้ ่ ซึ่งเงินนี้จะเข้าในบัญชี กองทุนบุญทันตา เปิ ดบัญชีสองในสามตอนนี้อยูในขั้นตอนการรับรอง ครับมาร่ วมเป็ นจิตอาสาเพื่อมาช่วยกันขยับกองทุนบุญทันตาให้ขบเคลื่อนไปให้ได้อย่างมันคง ั ่ กองทุนของโรงพยาบาลครับ ครั้งนี้ก็ตองขออนุโมทนาในการร่ วมบุญแทนคนพิการทุก ๆ คนด้วย ้ 5 6 นะครับ
  • 4. กองทุนนี้มีชื่อเต็ม ๆ ว่า กองทุน บุญทันตา จุดมุ่งหมายกองทุน วิธีปฏิบัติการซ่ อมและดัดแปลงกายอุปกรณ์ ภายใต้ โครงการส่ งเสิ รมความปลอดภัยทางท้องถนน บุญทันตา ทางด้ าน สุ ขภาวะ ผูมีความประสงค์สามารถขอรับแบบฟอรม์เพื่อรับความช่วยเหลือด้านการซ่อมการดัดแปลงกาย ้ โรงพยาบาลหาดใหญ่ (oftawa for health promotion)-ส่งเสริ มให้คนพิการและผูดูแล มี ้ อุปกรณ์หรื ออื่นๆได้ที่ โรงพยาบาลหาดใหญ่ ศูนย์ประสานงานเครื อข่ายเหยือเมาแล้วขับ ชั้น 6 ่ คุณภาพชีวตที่ดี สามารถดูแลตนเองได้ ิ ตึกอุบติเหตุหรื อทางเวบไซด์ พร้อมรถเข็นและกายอุปกรณ์ที่ตองการซ่อม และยืนเรื่ องขอรถ ั ้ ่ - สนับสนุนด้านอาชีพเพื่อส่งเสริ มให้คน ความเป็ นมากองทุน สารองนากลับไปใช้ก่อนในระหว่างการซ่อม หรื อ ทาเรื่ องแจ้งซ่อมในพื้นที่ของท่าน โดยประสาน พิการมีงานทา พึ่งพาตนเองได้ กองทุน บุญทันตา เกิดจากการรวมตัวของคนพิการที่ -ส่งเสริ มด้านองค์ความรู ้เพื่อพัฒนา กับหน่วยงานองค์กรให้นดแนะกับผูพิการในพื้นที่พร้อมส่งภาพถ่ายและอาการในส่วนที่ตองการ ั ้ ้ ได้รับผลกระทบจากอุบติเหตุและญาติของผูป่วยโดยได้ ศักยภาพตนเองแก่คนพิการ ั ้ ซ่อมมาก่อนล่วงหน้าเพื่อจัดเตรี ยมหาอะไหล่และอุปกรณ์ ตั้งชื่อกลุ่มว่า เครื อข่าย เหยือเมาแล้วขับ ในมูลนิธิเมาไม่ -เปิ ดตลาดผลิตภัณฑ์สินค้าผ่านทางเวบ ่ ใบสมัครจาเป็ นต้ องมีข้อมูลพืนฐาน ดังนี้ ้ ขับ ได้เริ่ มก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 25 กันยายน 2549 ไซด์ของเครื อข่าย •ชื่อคนพิการ หรื อ ผูป่วยที่ขอรับอุปกรณ์ในกรณี พิเศษ ้ โดยมีสมาชิกอยูในพื้นที่ต่างๆของจังหวัดสงขลา ่ บุญทันตา ทางด้ านกายอุปกรณ์ ่ •ที่อยูของคนพิการ หรื อ ผูป่วยและผูดูแล ้ ้ ทางเข้ าศูนย์ฯ ซ.3 ถ.สัจกุล จากหน้ าซอย 100 ม. ส่วนมากมีความพิการทางการเคลื่อนไหวที่ตองใช้ ้ - รับบริ จาค เครื่ องมือ กายอุปกรณ์ ทุก •หมายเลขโทรศัพท์ ทั้งผูป่วยและผูดูแล ้ ้ เครื่ องมือกายอุปกรณ์ในการใช้ชีวตประจาวัน โดยมี ิ ประเภท ทุกสภาพ •ประเภทของอุปกรณ์ที่ตองการซ่อมหรื อดัดแปลง ้ ภารกิจหลักในการส่งเสริ มความปลอดภัยทางท้องถนน - ผลิต ซ่อม ดัดแปลงกายอุปกรณ์ให้ •ในกรณี ที่ตองการดัดแปลงรถเข็นผูป่วยจะต้องมีการวัด ้ ้ เช่นการ เป็ นวิทยากร การทากิจกรรมรณรงค์ในสถานที่ เหมาะสมกับคนพิการในแต่ละบุคคล ตัวเพื่อเตรี ยมขนาดของรถเข็น ั ต่างๆ รวมถึงการส่งเสริ มด้านสุขภาพ ด้านอาชีพให้กบ - ค้นคว้า ดัดแปลง สร้างผลงานที่เป็ น •ประเภทของความพิการ หน้ าศูนย์ ฯ เลขที่ 1 สมาชิกทุกคน ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากโรงพยาบาล ประโยชน์ต่องานด้านคนพิการ •สาเหตุของความพิการ หาดใหญ่มาโดยตลอด จนถึงปั จจุบนทางเครื อข่ายๆซึ่ง และผูสูงอายุ ั ้ •รู ปถ่ายปั จจุบนของคนพิการทั้งตัวและแขนขา ไม่รับ ั กาลังเติบโตเข้มแข็งเพื่อให้บรรลุวตถุประสงค์ที่วางไว้จึง บุญทันตา ทางด้ านสังคม ั เฉพาะรู ปหน้า (ขนาด 4 x 6 นิ้ว )หรื อส่งทาง E-mail ได้จดเป็ นกองทุนขึ้นมาโดยใช้ชื่อว่า กองทุนบุญทันตา ั - สนับสนุน จิตอาสาที่มีความประสงค์ •สาเนาบัตรประชาชน เพื่อเป็ นที่รองรับการบริ จาคของผูมีจิตกุศลในรู ปแบบ ้ จะช่วยเหลืองานด้านสังคมเพื่อความ •สมุดคนพิการ หรื อ สาเนาบัตรทองคนพิการ บัตรรพ. ต่างๆ การให้คนพิการมีความสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ หลากหลายในมิติต่างๆให้กบคนพิการ ั หาดใหญ่ นั้นจะเป็ นบุญกุศลอันยิงใหญ่ที่ทุกๆคนมีส่วนช่วยกันได้ -ส่งเสริ มสุขภาพเพื่อการมีชีวตที่มี ่ ิ ทุกเวลา คุณภาพและมีคุณธรรม รวมถึงการ สถานทีซ่อม ่ ป้ องกันการเกิดความพิการในรู ปแบบ เลขที่ 1 ซอย 3 ถ. สัจกุล อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ศูนย์ฯ งานด้ านวารสาร ต่างๆ 90110 - เผยแพร่ ขอมูลข่าวสาร ทั้งทางด้านการ ้ ประสารงาน มารุ ต ลอยผา จัดทาวารสารและเวบไซด์ โทร 084 9997446-083 5333321 บุญทันตา ส่ งเสริมความพอเพียง fax.074 273264 - จัดทาโครงการแลกเปลี่ยนสิ นค้าที่ใช้ email.marut_loypha@hotmail.com แล้วผ่านทางเวบไซด์ ของบุญทันตา ศูนย์ฯ งานด้ านกายอุปกรณ์ 8
  • 5. โดย: ธนพล ศักดิ์สมุทรานันท์ คุณธรรมนาสุ ข คณะวารสารศาสตร์ และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ “อคติ” แม้เป็ นเพียงคาเล็กๆ แต่ความหมายของมันดูไม่ ใส่ เสื้ อผ้า เพื่อให้สภาพสุ ดท้ายของศพก่อนถูกเผานั้นเป็ น คุกชีวต ิ ดวงดาว + นาบุญ ค่อยน่ารักสักเท่าไร ก็แน่ล่ะ ใครถูกบอกว่าเป็ นจอมอคติก็ ภาพที่งดงามในสายตาญาติมิตรที่ยงมีชีวิตอยู่ ั คงต้องสานึกไว้วาคุณอาจจะไม่ค่อยมีใครคบมากนัก ่ พระเอกของเรื่ องที่จาใจต้องรับงานนี้ เนื่ องจาก ฟังและดูข่าวน้ าท่วมประเทศไทยในช่วงนี้ที่เป็ นเหตุวกฤตเกิดขึ้นในหลายจังหวัดแล้ว ก็ให้รู้สึก ิ แต่ ถึงกระนั้น อคติกมีอยู่ในตัวทุกคนทั้งเธอ ็ ไม่มีงานทาก็ถูกรังเกียจจากผูคนรอบข้างว่าทางานกับศพ ้ สงสารเห็นใจผูที่ประสบภัยคราวนี้เป็ นอย่างยิง น้ าปี นี้ช่างมีมามากจริ ง ๆ ทั้งที่โหราพยากรณ์วานาค ้ ่ ่ ทั้งเขา ทั้งคุณ ทั้งผม บ้าง หากินกับคนตายบ้าง ซึ่ งแน่นอนว่าพวกเขาเหล่านั้น ่ ให้น้ าน้อยแต่นาคเจ้ากรรมทาการผลิตน้ ามาบ่อย ๆ ที่วาน้อยจึงกลายเป็ นมากมายมหาศาล นาคที่วานี้ ่ บางคนอาจแย้งว่าไม่จริ ง ฉันนี่แหละเป็ นกลาง ยังไม่เคยเห็นการทางานที่แท้จริ ง เพียงได้ยนว่าเป็ นงาน ิ ก็คงจะได้แก่ พายุลูกแล้วลูกเล่าที่พดเข้ามาในภูมิภาคนี้ ซึ่งก่อตัวแล้วก็พดโหมมาถี่ ๆ ติด ๆ กัน เท ั ั ปราศจากความเบี่ยงเบน คุณกาลังเข้าใจผิด (หรื อเกิดอคติ เกี่ยวกับศพ อคติในใจก็ก่อตัวขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ฝนลงมาให้เรื่ อย ๆ จนสะสมเป็ นมวลน้ ามหึ มา พากันโถมถังประดังประเดจนคาดคะเนไม่ได้ ผูคน ่ ้ ขึ้นมา) ว่าความอคติที่ผมหมายถึงคือความใจแคบ ซึ่ง ทว่า แท้จริ งแล้วสิ่ งที่พระเอกทานั้นเป็ นงานที่เต็ม จริ งๆ แล้วอคติเป็ นแค่กลไกทางความคิดหนึ่ งของคน ไปด้วยความทรงเกียรติ พิธีการจัดการศพนั้นดาเนิ นไป ส่วนใหญ่ซ่ ึงนอนใจไม่เตรี ยมการรับมือกันไว้ล่วงหน้า จึงต่างเผชิญกับชะตากรรมครั้งนี้อย่างไม่คาด เท่านั้น ด้วยความสุขม เยือกเย็นและดูทรงพลัง ซึ่งต้องผ่านการ ุ ฝัน ่ ลองสมมติวาคุณขึ้นรถเมล์แล้วเหลือที่วางสองที่ ่ ฝึ กฝนและอดทนอย่างมาก เมื่อภรรยาและเพื่อนได้เห็น ั อาจจะเป็ นวิบากกรรมของคนเราที่เอาเปรี ยบธรรมชาติกนมานานแสนนาน ทั้งขุด โค่น ดูด เจาะ ่ ที่วางอันหนึ่งเป็ นที่นงข้างคนตัวใหญ่ๆ ดาๆ หน้าตาดูไม่ ั่ การทางานที่แท้จริ งของเขาแล้ว ความรู ้สึกด้านลบที่มีก็ สารพัดวิธีที่คนเห็นแก่ได้กอบโกยเอาไปจากธรรมชาติจึงถึงคราวที่ธรรมชาติจะเอาคืนบ้าง ก็ตอง ้ ค่อยเต็มบาท แต่ก็พอดูออกว่าไม่อนตราย ส่วนอีกที่นงอยู่ ั ่ั ค่อยๆ หายไป ยอมรับไป ข้างคนผิวขาว แต่งตัวภูมิฐาน หน้าตาค่อนข้างดี คิดว่าคุณ สิ่ งที่ผมต้องการจะบอกก็คืออคติน้ นอาจจะทาให้ ั อุทกภัยที่เกิดดูเหมือนจะมีแต่เพิ่มความ จะเลือกที่นงไหน? ั่ เราถูกปิ ดกั้นในการเข้าถึงข้อมูลบางอย่าง ซึ่งบางครั้งและ ่ ไม่บอกก็รู้วาคนส่ วนมากคงจะเลือกข้อสอง และ หลายครั้งก็ทาให้เกิดผลเสี ยต่อตัวเองและความสัมพันธ์ที่ รุ นแรงและเพิ่มการกินพื้นที่ข้ ึนไปทุกครั้ง บาง ่ ถึงแม้วาคุณอาจจะยังไม่ทนฉุกคิดว่าจะเลือกที่นงไหน ผม ั ่ั ดีได้ พื้นที่เกิดซ้ าแล้วซ้ าอีก แต่คนก็ยงไม่ค่อย ั ก็เชื่อว่า “บางอย่าง” คงดลใจให้คนเลือกที่นงแรกอยูดี ั่ ่ ฉะนั้นแล้ วหากไม่ อยากให้ อคติค่อยๆ กัดกิน รู ้สึกตัวว่าถูกธรรมชาติเอาคืน ยังคงเอาเปรี ยบ ่ จะเห็นได้วาสิ่ งเล็กๆ น้อยๆ ที่ดูเหมือนเป็ นแค่ จิตใจที่สวยงามของเราให้ เกิดริ ้วรอยด่ างดา ผมคิดว่ าสิ่ งที่ ั ธรรมชาติกนต่อไปไม่หยุดหย่อน ต้องให้ อิสระในการเลือก แท้จริ งแล้วมันอาจซ่อนอยูดวยอคติ ่ ้ ควรทาคือการ “รู้ ตัว” ธรรมชาติลงโทษเสี ยให้เข็ด จาง ๆ ของเราเอง ซึ่งอาจไม่ได้เป็ นเพราะใจแคบหรื อ คนที่รู้ตวว่าเมามากแล้ว ย่อมไม่ดื่มเหล้าเพิม ซึ่ง ั ่ ู้ ้ ั สังเกตดูผคนที่ตองทนทุกข์กบสภาวะน้ า อยากกีดกันใคร แต่เป็ นเพราะเราผ่านการเรี ยนรู้จากสังคม ไม่ต่างกัน หากเรารู ้ตวว่าเริ่ มเกิดอคติต่อสิ่ งไหนแล้ว เรา ั มามากมาย สุ ดท้ายเราตัดสิ นใจเลือกสิ่ งที่คิดว่าดีและ อาจปรับจิตใจให้คลายความอคติน้ นลงได้ หากเราเชื่อว่า ั ท่วมใหญ่ที่เห็นอยู่ ก็ทาให้นึกถึงเพลง ๆ หนึ่ง ปลอดภัยต่อเรามากที่สุด ซึ่งในจุดนี้ก็อาจถือว่าเป็ นข้อดีก็ อคติเป็ นสิ่ งไม่ดี แต่หากรู ้ตวว่ากาลังมีอคติอยู่ แล้วยังคง ั ซึ่งชื่อว่า “คุกชีวต” ตึกรามบ้านช่องเรื อนชาน ิ ได้ ่ มันไว้อย่างนั้น ผมคิดว่ามีอยูสองอย่างคือคุณยังไม่ กลายเป็ นสถานกักขังผูคนให้ตองทนอยู่ จะออกไปไหนก็ลาบากเพราะมีน้ าล้อมไว้ บ้างก็ห่วงบ้าน ้ ้ อย่างไรก็ตาม การบ่มเพาะอคติไว้ในจิตใจนั้น “รู้ตว” หรื อไม่ก็ คุณเชื่ อว่า “อคติเป็ นสิ่ งที่ดี” ั ห่วงทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้จนไม่ยอมไปที่อื่น แม้จะมีผมาช่วยเหลือพาอพยพก็ไม่ยอมไป ขออยูใน ู้ ่ ไม่ใช่สิ่งที่ดีสกเท่าไรนัก เพราะมันเหมือนกับการสร้าง ั ที่สงคมทุกวันนี้มีการแบ่งพรรคพวกเป็ นฝักเป็ น ั คุกที่ตนเองสร้างเองเพื่อขังตัวเองเพราะผูกพันกับบ้านสมบัติที่แสนห่วงหวงนั้นตลอดไป กาแพงที่มีลวดหนามกั้นตัวเองกับสิ่ งรอบข้าง ไม่ให้เรามี ฝ่ าย ต่างไม่มีใครยอมรับใคร ผมเชื่ อว่าส่ วนหนึ่ งก็เป็ น ่ ่ ั ผูที่ยอมอพยพออกจากบ้านของตนไปอยูที่อื่นที่เขาจัดไว้ให้ ก็ตองไปอยูกนอย่างแออัดยัดเยียด ้ ้ โอกาสได้ชะโงกดูชดๆ ว่าแท้จริ งแล้วสิ่ งนั้นมีรูปร่ าง ั เพราะอคติที่คนเรามีต่อกัน ฉะนั้นแล้วหากเรายอมลดคน หน้าตาอย่างไร ละนิดคนละหน่อย บาดแผลจากความขัดแย้งก็น่าจะลด ่ ้ ่ เพราะสถานที่จากัดต้องอยูรวมกันกับผูอพยพรายอื่น ๆ เหมือนย้ายจากคุกเก่ามาอยูคุกใหม่ เครื่ อง ผมมีโอกาสได้ชมภาพยนตร์ญี่ปนเรื่ องุ่ ความเจ็บปวดลงได้บาง ้ อานวยความสะดวกในชีวตประจาวันที่เคยมีในบ้านของตนเองก็ขนเอามาด้วยไม่ได้ คุกใหม่จึงอยู่ ิ Okuribito หรื อชื่อสากลว่า The Departure แม้ การเปิ ดประตูบ้านทิงไว้ จะไม่ ค่อยปลอดภัย แต่ ้ ยากลาบากกว่า ต้องคอยรอรับแต่ความช่วยเหลือจากภายนอกเท่านั้น ที่เคยมีสมบัติพสถานหรู หรา ั ที่เข้าฉายใน พ.ศ. ๒๕๕๑ ซึ่งว่าด้วยอาชีพที่เกี่ยวกับคน ผมรับรองว่าการเปิ ดใจให้ กว้าง จะปลอดภัยกว่าปิ ดไว้ ร่ ารวยก็ช่วยตัวเองแทบไม่ได้ ขัดสนไปเสี ยทุกอย่าง ไม่ต่างอะไรกับการถูกเพิ่มโทษในคุกชีวต ิ ตาย คือการจัดการร่ างของศพให้มีความเรี ยบร้อยที่สุด อย่างมหาศาลครับ ที่ตอง มาติดเพราะภัยธรรมชาติครั้งนี้ ้ 9 ก่อนจะนาลงโลงเพื่อฌาปนกิจ ไม่วาจะแต่งหน้า เช็ดตัว ่ ที่มา : http://www.teenpath.net 10
  • 6. คิดดูดี ๆ แล้วก็ให้สะท้อนใจว่า คนเราจะเอาอะไรกันนักหนากับสมบัติบาที่พนธนาการตัวเอง ้ ั สื่อนี่หรือคือชะตา(กรรม)ชัยวุฒิ เกิดชื่น ให้ตองทนทุกข์ทรมานเหมือนต้องโทษจาคุกตลอดชีวต เช่นนี้ คาบาลีที่พระพุทธองค์ตรัสไว้วา ้ ิ ่ สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้ชีวิตและชะตาถูกกาหนดด้ วยเวลา...เรามีชีวิตกับความสะดวกเหมือนพี่ “ธนัง ปาเท ปุตโต คีเว ภริยา หัตเถ” ซึ่งหมายความว่า “ทรัพย์ รัดเท้ า ลูกรัดคอ ภรรยารัดมือ” เลี้ยง ดั่งสมองที่มีโปรแกรมกากับจึงไม่ต้องคิดอะไรสาหรับคนสมัยใหม่ คิดปั๊บซื้อปุ๊ บ เงินเกลี้ยงปั๊บ เป็ นสัจธรรมที่ย้าเตือนให้คนคุกทุกคนควรลดราวาศอกลงเสี ยบ้างในการกอบโกย หอบหาม ห่วง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ยังจาได้ ว่าคนเก่าก่อนให้ “รู้ค่าของเวลา” วันนี้ผมไม่ม่นใจว่าจะมีใครสนใจ ั หวง สร้างสรรค์สะสม สมบัติบาทั้งหลายใส่ชีวต ้ ิ หรือไม่ เพราะมีสินค้ าอนาคตเข้ าแทนที่ “ทาครีมนี่ซิคะ ผิวกระจ่างใสทันที” โอ้ โห...ผิวสว่างแบบ เพราะสมบัติบาเหล่านั้นนันแหละคือ “คุกชีวต” ที่ทุกคนต้องติดเพราะสร้างมันมาขังตัวเอง ดัง ้ ่ ิ ติดสปอตไลท์มันสว่างจนน่าตกใจ อันเนื่องจากอิทธิพลสื่อสาร ผมเลยขึ้นชื่อเรื่องไว้ ให้ คิด “สื่อนี่ หรือคือชะตา” นึกถึงเส้ นลายมือทุกคนกามือตัวเองไปให้ หมอดูกาหนดชะตาตามความเชื่อผ่านการ บทกวีที่ “ท่ านจันทร์ ” ประพันธ์ ไว้ ว่า มองของเขา ดูแปลกแต่ทุกคนก็ทาอย่างนี้ ถ้ าเราดูเส้ นลายมือของเรากับคนอื่นไม่ได้ ต่างกันเท่าไหร่ มันอยู่ท่คนแปลให้ เรารู้สึกเสียวซ่าน ี โอ้ ว่า ชีวติ เหมือนติดคุก (เกี่ยวกันรึปล่าว)หรือตรงใจมากอย่างไร โดยเราอาจจะลืมคิดว่าต้ องทาให้ เต็มที่ก่อนนั้นล่ะ จึงจะเห็น ความสาเร็จจากเส้ นวาสนา สตีฟ จอฟส์ อัจฉริยะแห่งแอปเปิ้ ล ฉูดฉาดละคมในการนาเสนองาน เพราะหลงสุ ข หลงสร้ าง ทางสวรรค์ ของแอปเปิ้ ลถึงจากโลกนี้ไปแล้ ว คนทั้งโลกก็ร้ สึกได้ ในการสื่อสารของเขากับคนทั้งโลก นั้นคือกระชับ ู เพราะหลงรส อร่ อยเอร็ด รสเผ็ดรสมัน ให้ เห็นภาพอนาคตของงานที่ทุกคนต้ องการ หลงหมายมัน ่ มันหมายใจ ่ ไม่ คลายมือ ในงานของคนทางานเพื่อสังคมในจังหวัดสงขลา ร่วมหารือกันว่า ทาอย่างไรจะทาให้ เห็นภาพ หลงว่ าสวย หลงว่ างาม ไปตามโลก อนาคต ที่ทุกคนอยากไปให้ ถึงจุดหมายมูลนิธชุมชนสงขลาคุณชาคริต โภชะเรือง ได้ เชิญทุกฝ่ าย ิ อุปโลกน์ อะไรอะไร ไว้ ยดถือ ึ หารือเพื่อวางแผนภาพใหญ่ที ่มี “สงขลาพอเพียง” เป็ นภาพนามีท้งสงขลาเฉลิมพระเกียรติ 5 ั หลงชื่อเสียง เกรียงไกร ให้ คนลือ มหาวิทยาลัย โดยท่านบัญญัติ จันทเสนะ เป็ นประธานร่วมคิดวางการพัฒนาคนรองรับการพัฒนา จึงอวดชื่อ แอบชั่ว มิกลัวเกรง วิสัยทัศน์จังหวัดสงขลาใน 8 ปี ข้ างหน้ า นอกจากนี้ยังเชิญประเด็นต่าง ๆ ร่วมจัดงาน Songkhla Health Fair วันที่ 19-23 ต.ค. 2554 เป็ นการนาเสนองานด้ านสุขภาพอย่างรอบด้ าน พร้ อมทั้ง เพียงมันหมาย ่ ต้ องได้ มา จึงผาสุ ก กาหนดงานปี หน้ าร่วมกันว่าจะมีทศทางอย่างไร ประเด็นที่สาคัญ คือ ภัยพิบัติ เพราะสงขลาวันนี้กาลัง ิ จึงเกิดยุค วัตถุนิยม มุ่งข่ มเหง นั่งหนาว ๆ ร้ อน ๆ กับภัยนาท่วมที่กาลังอ่วมทั่วไทยและไม่แน่ใจว่าจะหนักกว่าปี ก่อน ๆ หรือไม่ ใน ้ แย่ งเสนียด เกียรติกนกาม ิ ไปตามเพลง จังหวัดสงขลามีการตื่นตัว และตื่นใจไปทุกหย่อมหญ้ า มีองค์กรต่าง ๆ จับมือเพื่อหาทางจัดการกับ ให้ ตวเอง ั สุ ขสันต์ เท่ านั้นพอ สถานการณ์นาท่วมเชิงรุกแต่สงสัยจะลุกไม่ข้ ึน เพราะนาไหลมาแล้ วทั่วไทย Climate Change ้ ้ โครงการโลกร้ อนที่มูลนิธร๊อคกี้เฟลเลอร์ลงมาคุย 2 เมืองนาร่องโดยมีหาดใหญ่อยู่ในเป้ าหมาย หลัง ิ ประชุมกันมา เริ่มเดินหน้ าด้ วยการสร้ างความรู้เข้ าสู่สังคมก่อน ใช้ โครงการ “การวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อ อันความสุ ข คือนิยาม ของความโศก ประเมินสถานการณ์อุทกภัยด้ วยตนเอง” โดยเริ่มแลกเปลี่ยนกับคณะครูและผู้ปกครองของโรงเรียน เป็ นสัจจะ ประจาโลก นี่แหละหนอ มอ.วิทยานุสรณ์จากนั้นจะเริ่มเดินสายแบบสายันต์ สัญญา ตามโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย , แสงทอง จะหาสุ ข หาเท่ าไร หาไม่ พอ วิทยาและโรงเรียนต่าง ๆ เพราะเด็กมีเครื่องมือที่ทนสมัยและใช้ เป็ น เช่น การเข้ าดูเวบไซต์ , การดู ั จะยั้งยอ หยุดอยาก ก็ยากเย็น ฝนและพายุ เมื่อดูเป็ นก็จะบอกพ่อบอกแม่แลกเปลี่ยนกับเพื่อน เกิดชุดความรู้ ทาให้ เมื่อใกล้ ฝนมา เยือนทุกปี เราจะได้ เห็นกลุ่มเด็กที่มีความสามารถเป็ นนัก...เพื่อสังคม จากปี นี้ไป คงได้ เห็นการตั้ง รับของสังคมเพื่อช่วยดูแลซึ่งกันและกัน โดยเฉพาะ”คนเก่ากาลังแก่ แต่เด็กใหม่กาลังใสกระจ่างข่าว เพื่อสังคม โอ้ โห...หน้ าใสเชียวนะน้ อง 11 12