PVDA - Politiek en Tactiek - Resolutie 1999

Van : Centraal Comité 07.08.1999
Aan : te.m. afgevaardigden provinciaal congres ______________11/ part.nr. 1760.899
Resolutie van het Centraal Comité over de verkiezingscampagne
1. Het is niet normaal dat wij vandaag stagneren, na dertig jaar permanente aanwezigheid op
het terrein, tien jaar na het hoogtepunt van de anticommunistische campagne, na de
belangrijkste massastrijdbewegingen die België in heel zijn geschiedenis kende, nadat wij
intens militeerden in alle strijdbewegingen en na wat waarschijnlijk de beste
verkiezingscampagne was uit onze geschiedenis. Daarom moeten we stellen dat de
verkiezingen een grote politieke nederlaag zijn voor de partij, waarin fouten tot uiting komen
die we al vele jaren meedragen.
2. Alle bilanpunten uit de verkiezingen staan al in Partij van de Revolutie. We moeten
analyseren waarom wij niet in staat waren te rectificeren en zelfs niet te assimileren wat een
Congres had beslist, op basis van de centralisatie van vele rapporten en nota's. Dat stelt het
probleem van de ideologische strijd voor de reële eenmaking doorheen de toepassing van de
beslissingen in de concrete praktijk.
3. Zijn de oorzaken van deze nederlaag vooral intern of extern? Ligt de voornaamste fout bij
de partij of is het probleem het bewustzijnsniveau van de massa's? Het resultaat heeft niets te
maken met de fouten van de partij, maar drukt de huidige politieke toestand van de massa's
uit.
4. Wij zijn het belangrijkste doelwit van alle burgerlijke, kleinburgerlijke en opportunistische
krachten.
Naar buiten uit, hebben wij er belang bij het volgende te onderstrepen : de eenheidspartij van
het grootkapitaal voert strijd tegen de eenheidspartij van de werkers.
5. Maar intern en op het niveau van de kaders moeten wij zeggen dat onze interne fouten de
belangrijkste zijn, want met deze zelfde vijanden, na al onze politieke activiteiten van de
voorbije vier jaar, hadden wij veel beter moeten kunnen doen. Franco D'Orazio: De nederlaag
van de PVDA is ernstig. Met alle leden die jullie hebben, betekent dergelijk resultaat dat jullie
een echt probleem hebben.
6. Zeggen dat ons slecht resultaat niets te maken heeft met de fouten van de partij , dat is z'n
kop in het zand steken, sectarisme, bureaucratisme en de onmacht om een simpele,
revolutionaire, begrijpelijke boodschap over te brengen, rechtvaardigen. Niet naar de grond
van de zaken gaan in de analyse van onze fouten is het grootste gevaar. Sinds het vijfde
congres zijn er jaren voorbijgegaan, en wij hebben erg weinig gerectifieerd.
7. De verkiezingen in het burgerlijk regime
8. Onder de dictatuur van de burgerij zijn de verkiezingen nooit democratisch , want de
wapens zijn te ongelijk tussen degenen die het behoud van het rijk van het grootkapitaal
verdedigen, en degenen die er een einde aan willen stellen om een arbeidersmaatschappij op
te richten. De controle over het staatsapparaat en de voordelen
die men daardoor kan uitdelen, het gebruik van de politiediensten met politieke doeleinden,
het gebruik door de grote burgerij van de media als permanente intoxicatie-instrumenten en
hun bijzonder gebruik in de verkiezingsperiode, de massa's geld die beschikbaar zijn voor de
campagnes : dat alles maakt het de burgerij mogelijk haar partijen te ondersteunen en te
verheerlijken, en de antikapitalistische partijen zwart te maken.

9. Bovendien oefent de parlementaire functie onder het burgerlijk regime een corruptie-effect
uit op de verkozenen en zelfs op de kandidaten, zuigt ze naar de burgerlijke legaliteit.
10. We moeten een principieel standpunt uitleggen aan de massa's. Geloof niet dat een
parlement jullie problemen gaat oplossen. De werkelijke macht behoort niet toe aan het
parlement, maar aan de grote monopolies en aan de repressiekrachten van de burgerij. De
besluiten worden voorbereid, niet in het parlement, maar in de patronale verenigingen, in de
patronale think-tanks, in de Internationale politiek- en militaire organisaties. We moeten
PVDA leden naar het parlement sturen om deze tribune te gebruiken om de eisen en de
strijdbewegingen van de werkers beter te propageren, om de misdaden van de burgerij beter te
kunnen aanklagen. Heb enkel vertrouwen in jullie strijdbewegingen om toegevingen te
bekomen van de kapitalisten en hun staat en om een andere maatschappij voor te bereiden.
11. Men moet deelnemen aan de verkiezingsstrijd om enkele antikapitalistische ideeën ingang
te doen vinden bij de massa's, om de burgerlijke partijen te ontmaskeren en om
sympathisanten te recruteren. Zij moeten helpen om de organisatie van komende klassenstrijd
voor te bereiden.
12. Politieke beoordeling van de verkiezingsresultaten
13. Hebben wij te maken met een positieve verandering in het bewustzijn bij een belangrijk
deel van de massa's?
"Er zijn enorme stemmenverschuivingen. Dat bewijst dat in tijden van crisis, het bewustzijn
van de massa’s op korte tijd grote veranderingen kan ondergaan." "Vele mensen zijn wakker
geworden, je mag het bewustzijnsniveau niet onderschatten." "De mensen hebben gestemd
voor de verandering, tegen het systeem.
Stemmen voor de groenen, dat is tegen de traditionele partijen, voor een andere
maatschappij."
14. Dat is allemaal fout. Het zijn verplaatsingen van stemmen binnen de eenheidspartij die
alle regels van het imperialisme en het kapitalisme aanvaardt. Geen enkel belangrijk
programmapunt onderscheidt de groenen van de sociaal-democraten. Van SP naar Agalev,
dergelijke stemmenverplaatsing is slechts een verplaatsing van illusies.
15. De twee heersende partijen van de grootburgerij, de CVP-PSC en de SP-PS, hebben slaag
gekregen. Daarin zit een positief aspect. Maar men kan niet spreken over een crisis van het
systeem, daarvoor zijn de burgerlijke partij het te grondig eens over de essentie. Het is waar
dat het systeem moeilijker te beheren zal zijn. De versnippering van de burgerlijke formaties
is toegenomen : in het Nederlandstalige gedeelte staan de CVP, de SP, de VLD, Agalev en de
fascisten bijna op hetzelfde niveau.
16. "De mensen hebben gestemd voor de verandering: Agalev, VLD en Vlaams Blok." Dat
bewijst enkel dat het woord "verandering" helemaal niets betekent en dat ons ordewoord niet
correct was. Van SP en CVP naar een andere sociaal-democratische formatie, naar liberaal,
extreemrechts en het fascisme, is veeleer een negatieve verandering.
17. In het Nederlandstalige landsgedeelte, hebben we een nieuwe zwarte zondag meegemaakt,
de fascisten hebben er meer stemmen behaald dan de sociaal-democraten.
18. In het Franstalige landsdeel bewijst de score van 4% die d'Orazio op sommige plaatsen
behaalt, dat er ruimte is voor een revolutionair alternatief.

19. Er is geen "laatste kaart" voor de burgerij. Als wij niet beter werken, zal er geen enkele
spontane evolutie zijn van Agalev-Ecolo naar de PVDA. De mensen kunnen van Agalev weer
terugkeren naar de SP of de CVP.
20. Wanneer de mensen hun stem voor Agalev beschouwen als een progressieve en
antifascistische stem, moeten wij daarmee rekening houden in onze tactiek. "De radio vraagt :
U verkiest dat ze voor Agalev stemmen in plaats van voor het Vlaams Blok? Ik heb
geprobeerd deze vraag te omzeilen, wat slecht wordt begrepen. lk had moeten zeggen dat de
mensen een stap vooruit hebben gezet, maar dat zij uiteindelijk zullen moeten vaststellen
dat Agalev geen echt alternatief heeft."
21.Er is een sterk verspreid ongenoegen, men heeft er genoeg van. Maar dat blijft in het kader
van de burgerlijke en parlementaire democratie. Stemmen voor de PVDA, is op zijn minst het
parlementarisme in vraag beginnen stellen.
22. Er is een basis voor een grotere aanhang van de PVDA. We moeten de juiste tactiek
vinden. 72% van de mensen geloven dat de partijen enkel geïnteresseerd zijn in hun stem, niet
in hun mening. 15% denken dat de politiekers rekening houden met hun mening. 73% denken
dat de politiekers veel beloven maar niets doen. Wij moeten een zin vinden, een slogan die het
mogelijk maakt dat gevoel in onze richting te draaien.
23. We moeten onze kiezers voornamelijk (her)winnen op Agalev, het Vlaams Blok en de SP
aan Nederlandstalige kant en op Ecolo, de PS en de PC aan de Franstalige kant.
24. Veel van onze potentiele kiezers hebben gestemd voor de groenen. Het is een uitdrukking
van sectarisme en dogmatisme als men stelt dat de groenen nu "gevaarlijker zijn dan de
sociaal-democraten en de fascisten". Het is maar als we intens politiek werken met de
progressieven die gestemd hebben voor de groenen, dat we kunnen vooruitgaan.
25. In het Nederlandstalige landsgedeelte, stemt een deel van onze kiezers nu voor het vlaams
Blok. We moeten een voordelige strijd voeren om hen te doen begrijpen deze partij een
stoottroep is van het grootkapitaal. Nagaan met welke argumenten en revelaties de arbeiders
zich makkelijker afkeren van de fascisten, voor alles hun zwakke punten zoeken in het
arbeidersmilieu en benaderingen zoeken die werken om in te gaan tegen hun sterke punten.
26. De campagne heeft onze grote lacunes op vlak van politiek en tactiek aan het licht
gebracht. "De campagne was apolitiek. We waren afwezig van het politieke strijdtoneel.
In Brussel hebben wij geen alternatief uitgewerkt voor SP-Agalev, wij hebben geen campagne
gevoerd tegen Demol-Vlaams Blok. Nochtans waren er voorstellen op dat vlak, maar ze zijn
zelfs niet besproken."
27. Het gebrek aan politiek leven in de campagne weerspiegelt een veel algemenere kwaal.
Het hoofdprobleem is het ontbreken van echt politiek werk, het werk van politieke leiding.
Bestuderen welke politieke problemen de massa's zich stellen. 0ns strategisch antwoord
formuleren. Het ingang doen vinden binnen de massa's op een overtuigende manier.
28. We moeten permanent strijd voeren tegen de burgerlijke partijen : CVP, VLD (23% van
de leerlingen van een middelbare school stemmen voor de VLD), SP, Agalev, Vlaams Blok,
Vivant, PC, Trots. Wij voeren er geen enkele.
In de debatten waren maar weinige van onze kaders in staat het gevecht te winnen tegen een
van deze partijen.

29. Men moet wekelijks pertinente, korte, overtuigende kritieken publiceren in Solidair en
nagaan welke argumenten, welke aanvallen overtuigend zijn. Dossiers opbouwen op basis
daarvan.
30. "Het partijapparaat werkt soms als een machine die zijn eigen voeding garandeert, die
papier produceert maar de problemen van het werk aan de basis niet oplost." (PVDR, biz...)
Bureaucratisme en gebrek aan efficiëntie.
Kameraden besteden enorm veel tijd aan het samenstellen van het Persoverzicht. Maar wij
rentabiliseren dat werk niet, we halen er niet systematisch de argumenten uit voor de agitatie
tegen de burgerlijke en kleinburgerlijke partijen. Het materiaal in dat persoverzicht volstaat
ruimschoots om een scherpe verkiezingscampagne te voeren tegen onze tegenstanders.
31.Thesissen maken aan de universiteit over de recente geschiedenis van elk van deze
partijen: hun standpunten in alle belangrijke crisissen, hun voornaamste economische,
politieke, militaire stellingen.
32. De score van de PC is gedeeltelijk toe te schrijven aan een communistische traditie en aan
de steun van de burgerij en van de sociaal-democratie aan deze partij, om de PVDA te
bekampen. Maar haar score stelt, op een specifieke manier, onze eigen imago in vraag.
Mensen die een antikapitalistische stem willen uitbrengen, gaan zich eerder achter deze "
Communistische" kadavers stellen dan achter de PVDA, die hen veel te extremistisch
overkomt.
33. Twee leden van MLB aan de UCL hebben voor de PC gestemd en niet voor de PVDA,
omdat de PVDA stalinistisch is en de PC antikapitalistisch. Men kan niet beter zeggen dat wij
een imagoprobleem hebben, zelfs tot in onze eigen rangen! Wij slagen er niet in te doen
begrijpen dat het antistalinisme het lievelingswapen van de nazi's, de fascisten, van
Amerikaans en Europees extreemrechts is... Wij slagen er niet in te doen doordringen dat
wij absoluut de enige antikapitalistische kracht zijn in België en dat de PC dat op geen enkele
manier is.
34. Vele militanten van de PC staan erg open en staren zich niet blind , Hen enkele
toepasselijke teksten van de partij toesturen. Gecentraliseerde verzendingen van documenten
die hen toelaten het verschil te zien tussen communisme en revisionisme.
35. Persoonlijke banden met enkele van hun beste elementen om te zien wat er daar gebeurt.
36. "Sinds lange tijd is er een lijn van verzoening met het revisionisme. Wij hebben niet de
nodige inspanningen gedaan om de revisionisten die in 1995 met ons waren te overtuigen."
De essentiële documenten sinds 1988 verzamelen van het verrotte revisionisme van de PC en
een ML-kritiek maken op hun essentiële stellingen.
37. Tegen de multicolore eenheidspartij van het grootkapitaal, moeten wij overtuigende
argumenten vinden dat wij de enige partij van de werkers zijn met een echt alternatief.
" We moeten aantonen dat de andere partijen hetzelfde verdedigen. Dan zullen de mensen niet
meer denken dat de PVDA extremistisch is."
38. De politieke strijd is bijzonder intens de twee laatste weken voor de verkiezingen. De
burgerij heeft altijd plannen om de situatie te recupereren. Wij moeten enquêtes houden en
weten wat onze kiezers aangrijpt. De leiding moet een pamflet maken om de zaak te
rectificeren. Dat was al zo in 1995 met de campagne De SP is nodig, van de sociaal-
democratie.

39. De dioxine heeft ons duur gekost, deze crisis had ons kunnen opbrengen. De affaire stelt
het hart van het systeem in vraag : de winstzucht van de kapitalisten. Zij raakt ons sterkste
punt: de groepspraktijken, onze strijd tegen de dioxine en andere kankerverwekkende
produkten. De krant was actueel maar slecht vanuit het standpunt van de voordelige politieke
strijd tegen onze tegenstanders en vanuit het standpunt van de propaganda voor onze
standpunten en verwezenlijkingen.
40. De problemen van de leiding
41.Bij het maken van een beoordeling van de verkiezingscampagne, moeten wij rekening
houden met de toestand van de partijleiding, die onderbezet is.
42. Het is onverantwoord een hele reeks eisen te stellen aan de leiding, wanneer men weet dat
die materieel en fysiek niet te realiseren zijn. In andere omstandigheden kan dergelijke
houding de eenheid van de partij in gevaar brengen. De kaders zouden veeleer moeten denken
aan hun eigen plicht om meer taken van de hoogste leiding op te nemen en om een gezonde
sfeer in de leiding te behouden.
43. Anderzijds, toont de campagne fouten van de leiding aan die los staan van de situatie van
onderbezetting.
Deze fouten vermijden of verbeteren had het mogelijk gemaakt de gevolgen van de precaire
situatie te verzachten.
Deze fouten zijn niet specifiek voor deze campagne, maar hebben een meer algemeen
karakter. We moeten er dan ook lessen uit trekken voor de werking van de partij.
44. Het feit dat het aantal hoogste kaders erg beperkt is, verplicht hen ertoe zich enkel op de
essentiële kwesties te concentreren, die vitaal zijn voor de hele partij en voor de
verkiezingscampagne in het bijzonder. Men moet de andere kaders maximaal gebruiken en
alle andere taken naar hen delegeren. Niet enkel delegeren, maar hun kennis en bijdrage ook
respecteren.
45. "De leiding heeft niet geleid in de echte zin van het woord. Zij heeft zonder reden een
aantal verantwoordelijkheden van lagere gespecialiseerde organen overgenomen. Zij heeft
zonder reden Agitatie verhinderd bepaalde projecten te verwezenlijken die deze sector op een
correcte manier had opgesteld.
Voorstellen van Agitatie, die op een degelijke manier waren uitgewerkt, werden zonder
geldige reden geweigerd.
In plaats van te decentraliseren waar men het kon en moest, heeft de leiding zich zonder reden
overbelast met werk." "Wanneer bekwame kaders, gespecialiseerd voor hun terrein, een plan
of project uitwerken, moet de hoogste leiding hun werk echt au serieus nemen, goed luisteren
en hun argumenten bestuderen en er moeten echt grondige argumenten zijn om ze te
verwerpen."
46. Maar er zijn argumenten gebruikt om alles te centraliseren in plaats van alles te
decentraliseren. "Agitatie had de neiging de politieke oriëntatie van de campagne te bepalen.
De leiding moet beslissen over de thema’s en Agitatie doet de lay-out. Agitatie gaf een slogan
maar wij krijgen rapporten dat er ook dit en dat bij moet."
47. Een verkiezingscampagne voeren vereist professionele kennis. Men kan zich
professioneel vormen in scholen of boeken, en ook door de ervaring. De leiding moest meer
aandringen dat de kaders van Agitatie de zaak op professionele manier aanpakten en hun

professionele vorming controleren. Agitatie kan twee of drie geargumenteerde voorstellen
doen, met haar voorkeur erbij vermeld. Kameraden van de basis kunnen hun mening
geven en de leiding moet dat ook doen. Dan beslist men tijdens een vergadering van de
leiding en de afdeling.
48. "Er heerst een algemene incompetentie op het vlak van agitatie. Wij keuren een slogan
goed in augustus en verwerpen hem twee maand later. Eender welke specialist in publiciteit of
image building kan je vertellen dat dat absurd is. Idem voor ons logo dat varieert naargelang
de windrichting. Idem voor onze vlaggen. Onze agitatie moet herkenbaar zijn, uniform, geleid
met ijzeren hand, en dat ontbreekt totaal in Agitatie."
49. Agitatie moet ook de burgerlijke specialisten inzake verkiezingscampagnes bestuderen.
Op een dialectische manier : bepaalde aspecten van hun benaderingswijze worden bepaald
door het geld en de controle van de media, maar andere kunnen nuttig zijn voor ons.
50. Nogal vaak worden de discussies op het CC niet gecentraliseerd en gesystematiseerd, wat
betekent dat wij zelfs de juiste ideeën niet centraliseren op het hoogste niveau.
51. In het verslag van 12 december 1998, lezen wij : X : 'De Grieken vertrekken duidelijk van
het einddoel. Wat betekent dat ons motto moet zijn : Rode Kaart aan het systeem, aan het
kapitalisme. Wat overeenstemt met het gevoel dat het systeem slecht is, dat een ander systeem
nodig is. Hun minimumprogramma is wel overwogen: de eisen zijn goed uitgedacht, volledig,
concreet en samenhangend. In die zin is de Brief aan de progressieven eender wat, onder het
niveau dat we vroeger hadden."
52. Als we deze vergadering ernstig hadden bestudeerd en besluiten hadden geformuleerd,
hadden wij bepaalde fouten kunnen vermijden.
53. Veel steriel werk in kleine kring ondermijnt de ideologie van de leidende kaders. Men
raakt niet uit meningsverschillen en laat de zaken aanslepen. "We begonnen te twijfelen aan
de slogan 'Rode Kaart aan het systeem' We hadden een slogan nodig, maar welke? " Van bij
het begin hebben we 'aanknopingspunten' gezocht, maar we vonden er geen goede en de
leiding was verdeeld.
54. "Dat is bekampt, we waren verdeeld, er is getwijfeld”, dat wijst op ernstige problemen in
de leiding. Wij moeten geen fouten verantwoorden door te zeggen : "We hebben geen
wetenschappelijke methode om de massalijn te analyseren." De massalijn is juist op zich een
wetenschappelijke methode.
55. De eerste fout betreft het democratisch centralisme. Mao zei ooit dat het CC een
verwerkend bedrijf is waarvan de grondstoffen van de kaders en de massa's komen. Men moot
de kaders en de leden mobiliseren om de sleutelproblemen te ontdekken en, eens die door het
CC zijn vastgesteld, de kaders en de leden nogmaals mobiliseren om voorstellen te doen voor
oplossingen, die opnieuw gecentraliseerd en doorgehakt worden op de leiding.
56. De campagne heeft bewezen dat men zich te veel op zijn eigen kennis beroept en te
weinig op de collectieve wijsheid van de kaders in de eerste en de leden in de tweede plaats.
57. We hebben kaders die gespecialiseerd zijn in de propaganda, agitatie en marketing. Men
moet ernstig rekening houden met hun mening.
58. We hebben uitstekende kaders aan de basis, die gespecialiseerd zijn in een of ander
domein, die zich bijzonder voor een of andere kwestie interesseren. De leiding moet een
systeem van raadpleging invoeren waar deze kaders hun mening kunnen geven over bepaalde
vragen. We hebben 'wetenschappelijke' mogelijkheden die de burgerij niet heeft: een netwerk

van arbeiders en werkers die onder de massa's leven en kunnen beoordelen hoe de massa's
reageren. We moeten deze 'antennes' vastleggen en ze verplicht raadplegen. We kunnen
bijvoorbeeld via ene dringende procedure vragen aan twintig kameraden die ingeplant zijn in
de bedrijven, de vakbonden, de universiteiten, de scholen, de doplokalen, om een enquête te
doen over de affiche met de bulldozers.
59. De tweede fout betreft de strijd tussen twee lijnen om de juiste ideeën samen te brengen.
De leiding moet objectief analyseren wat, in de verschillende ideeën en voorstellen, rechts en
wat links' is ten opzichte van het huidige niveau van de massa's.
60. Eens de verschillende voorstellen zijn samengebracht, moet men de discussie op een
correcte manier leiden, voor elk voorstel de pro's en contra's beluisteren, bewust strijd voeren
tegen het rechts en het links' opportunisme en eens alle argumenten gegeven zijn, een
duidelijke en definitieve beslissing nemen.
61. Het gebrek aan beslissingen, de meningsverschillen die blijven bestaan zonder dat de
leiding een beslissing neemt, maken elke revolutionaire praktijk aan de basis onmogelijk.
Niet op tijd beslissen over de affiches, dat verlamt het werk aan de basis. Geen beslissing
nemen (slogan, thema, affiches, programma) verlamt de partij, verhindert dat er
gemeenschappelijke ervaringen worden opgedaan, dat er bilans van worden gemaakt en dus
vooruitgang wordt geboekt.
62. 0m op correcte manier leiding te geven en de juiste ideeën samen te brengen, moet men
een materialistische en dialectische houding aannemen. De leiding moet bewust haar
leidinggevende en een makende functie vervullen.
63. Er is een gebrek aan capaciteit om te centraliseren bij de leidinggevende kaders. We
hebben de neiging om vooral de nadruk te leggen op de dingen die we zelf belangrijk vinden.
Zo vervult men zijn functie van leider niet, die erin bestaat uit nota's, tussenkomsten en
rapporten alles te halen wat juist is en nuttig.
64. De partij leiding moet in zekere zin 'boven de dagdagelijkse beslommeringen' staan, zij
moet geen 'betrokken' houding aannemen en echt het algemene belang en de toekomst van de
partij vertegenwoordigen. Er zijn waardevolle rapporten gekomen die zonder geldige redenen
verworpen werden. De animositeit, de weigering om te luisteren verhindert dat men correct
leiding geeft.
65. De leiding moet iedereen aanmoedigen om te spreken en niemand de mond snoeren, alles
beluisteren zonder vooroordelen, elke zaak objectief evalueren, los van de auteur of de vorm
ervan, zij moet er de nuttige elementen uithalen, zelfs uit verkeerde standpunten.
66. Op deze basis zal zij een synthese maken die bewust in strijd is met links'- en rechts-
opportunistische standpunten, die op basis van duidelijke argumenten verworpen moeten
worden.
67. "Het gevaar bestaat dat de bekritiseerde kaders zich ingraven in lagere taken; en
uiteindelijk valt zelfs de legalisering van de peters onder de drie kaders die alles hebben
moeten doen."
68. De politieke passiviteit van bepaalde bekritiseerde kaders is ontegenzeggelijke een vorm
van sabotage van de partij. Als het rechts-opportunisme en het gauchisme zich in hun
standpunten verankeren, bereidt men het terrein voor op de uiteenspatten van de partij.
69. Maar we moeten ook erkennen dat er radicalistische kritieken zijn geweest die de
bekritiseerde kameraden overrompelen.

70. Een eenzijdige en radicalistische houding brengt schade toe aan de partij. Men erkent geen
enkele verdienste meer bij de bekritiseerde kameraden. Zo duwt men ze verder de grond in,
verlamt men ze en dat schaadt de partij.
Het feit dat men weigert de positieve punten van deze kameraden te erkennen, verhindert de
partij ook om de juiste ideeën te concentreren.
71. Men begaat twee soorten fouten. Ten eerste bekritiseert men de kameraden niet grondig
genoeg, met behulp van rijke politieke en ideologische instrumenten, om ze te doen
vooruitgaan en om de andere kameraden de kans te geven uit deze kritieken te leren.
72. Men centraliseert hun juiste ideeën niet om het werk van heel de partij corrector te laten
gebeuren. Een kader met veel ervaring in verkiezingscampagnes zegt: " 60% van wat ik lees
in de bilans staat al in rapporten die ik drie maanden geleden maakte, maar waarmee men
geen rekening heeft willen houden. Door objectief de verschillende uitgewerkte standpunten
te bestuderen, had men veel problemen kunnen vermijden."
73. Het radicalisme schakelt het rechts-opportunisme niet uit, maar beschermt het. Aangezien
men de bekritiseerde kameraden niet helpt om hun fouten te herstellen, wachten deze enkel de
goede gelegenheid al om hun standpunten opnieuw te lanceren.
74. De leiding moet de zwakke punten van de bekritiseerde kaders goed kennen en
systematiseren, maar ook wat juist is bij hen naar waarde schatten en centraliseren, zij moet
hen helpen en aanmoedigen om vooruit te gaan, op die manier kan zij met gezag een halt
toeroepen aan elke terugkeer van de bekritiseerde opportunistische standpunten.
75. Kameraad X heeft het meeste ervaring in de verkiezingsstrijd. Men moet zijn ervaring
respecteren - wat niet betekent dat de gerechtvaardigde kritieken op verkeerde standpunten en
houdingen die terugkomen, niet moeten worden gemaakt. Maar men moet zijn verdiensten op
dit terrein naar waarde schatten, anders plakt men etiketten en begaat de partij fouten die
gemakkelijke vermeden hadden kunnen worden, gelet op de ervaring van de partij en van de
kameraad in het bijzonder.
76. Dat raakt de vitale kwestie van de eenmaking van de partij. Wij moeten voordelige
ideologische strijd voeren, dat wil zeggen ook de capaciteiten en de sterke punten erkennen
van de bekritiseerde kameraden en er alle voordeel uithalen voor de partij. Anders zullen
reformistische en gauchistische standpunten blijven bestaan en sterker worden en dat
bedreigt, op lange termijn, de eenheid.
77. De campagne
78. Dankzij de correcte oriëntaties en de tussenkomsten van de nationale leiding in
verschillende provincies, was de campagne de beste die ooit georganiseerd is. Er zijn
uitstekende resultaten inzake de recrutering van kandidaten, en meer in het bijzonder
kandidaten uit de immigratie, inzake het aantal medewerkers en inzake het militantisme,
ondermeer dankzij de krant aan 5 fr.
79. De goede ervaringen van deze campagne moeten gesystematiseerd en verbeterd worden
en zo goed mogelijk in het permanente werk van de partij geïntegreerd worden. Potentiele
kandidaten zoeken kan een aspect zijn van het permanente recruterings- en
eenheidsfrontwerk.
80. Men moet de goede ervaringen centraliseren en uitleggen hoe zij gerealiseerd zijn in strijd
met de oude gewoonten. In sommige eenheden is de oude opvatting van routine en inertie in
stand gehouden : enkele 'oude kaders' doen er alles.

81. De ervaring van de campagneteams van GVHV in Deurne en Luik. "Wij 1.000 panelen
met affiches gemaakt en opgehangen. Met 30 mensen waarvan 20 nieuwe medewerkers."
82. Flyers. De beste bijeenbrengen en besluiten formuleren. De beste ervaringen centraliseren
van het gebruik ervan. Gebruiken en aanvullen met ander materiaal?
83. Ervaring met de gadgets in de arbeiderscellen.
84. In elke provincie moeten we een (kort) officieel bilan van deze campagne hebben en een
(korte) beschrijving van de positieve ervaringen die in de toekomst veralgemeend kunnen
worden.
85. Deze goede ervaringen worden, na systematisatie en verbetering, opgenomen in het
richtlijnenpakket voor de volgende verkiezingen.
86. De kwaliteit van de campagne heeft ons gered van een nog grotere nederlaag. Dat moet
niet dienen om onze fouten te relativeren, in tegendeel, het bewijst dat de fouten groter zijn
dan wat de resultaten op zich laten doorschemeren.
87. De campagne toont ons ook de permanente mogelijkheden die er zijn en die wij niet
gebruiken. Zij bevat elementen om vooruit te gaan, met name op het vlak van militantisme en
recrutering.
88. We moeten ook vermijden om ons werk subjectief te beoordelen in de loop van deze
campagne. In Antwerpen was de mobilisatie in het verleden beter dan nu. Er waren
campagnes waarbij wij met open secretariaten werkten, waar wij veel mensen organiseerden
als bijzitter in de stemlokalen.
89. We kunnen de dingen niet nagaan en geen objectieve vergelijkingen maken, omdat er
geen officiële bilans waren van de vroegere campagnes.
90. X moet een (korte) synthesetekst maken van onze beste verkiezingservaringen uit het
verleden in Antwerpen, vanuit het standpunt van de planning, de mobilisatie, de agitatie, de
organisatie, het programma, het frontwerk, het werk naar de media enz.
91. Er de elementen hernemen uit het bilan van de verkiezingen van 1995 die niet in de
teksten van 1999 staan.
92. De systematisering van de ervaring uit het verleden en die van de recente campagne moet
resulteren in de gedetailleerde uitwerking van een campagneplan voor de verkiezingen.
Alle fazen moeten nauwkeurig bepaald worden voor wat de politieke taken, de vorming,
agitatie, organisatie enz. betreft, als een echt oorlogsplan.
93. Er moet een technisch secretariaat zijn om een aantal taken te vervullen die anders op de
politieke leiding terecht komen.
94. Een planning en fazen waar elk element goed is overwogen : bijv. Op welk ogenblik in de
campagne hebben de affiches de grootste impact? Dat betekent dat de discussie over de
inhoud en de vorm van de affiches twee maanden daarvoor moet beginnen.
95. De peterscampagne moet in de eerste plaats worden uitgedacht als een campagne om te
recruteren en nieuwe medewerkers te organiseren. Zij biedt unieke kansen die we enkel
grondig kunnen benutten als we ze zo snel mogelijk beginnen. Ze moet praktisch en politiek
in die zin worden uitgewerkt. Wij moeten dus een minimum pakket hebben, dat erg goed is
overwogen, voor al wie wil deelnemen. Een afspraak maken, telefoneren, pamfletten geven
om te verdelen...

96. Of nog : op welk moment welk soort enquête? Voor de kandidaten, voor de medewerkers.
Welke taken, welke vorming moet men op dat moment voorstellen? Wanneer beginnen we
een massaal een krant van 5 fr te verkopen die al gericht is op de verkiezingen?
97. Praktische geest. Het belang van het nummer werd onderschat : vele mensen hebben ons
niet op het scherm teruggevonden.
98. Slecht politiek beheer van de campagne, de essentiële dossiers om een goede politieke
campagne te voeren waren niet op tijd klaar. Het plan moet bepalen op welk moment wij de
thema's moeten vastleggen en de dossiers uitwerken.
99. Buiten de taken die moeten worden uitgevoerd en de vorming noodzakelijk om dat goed
te doen, moeten wij geen mensen organiseren. In de verschillende fazen van de campagne
moeten wij exact weten wat we op de verschillende terreinen kunnen voorstellen aan de
sympathisanten die wij willen integreren : een video bekijken, deelnemen aan een debat-
conferentie, aan de voorstelling van de kandidaten, een speciale krant verspreiden,
affiches plakken, een pamflet verspreiden, geld inzamelen, enz, Voor de verschillende fazen
moet het materiaal op tijd gepland en gerealiseerd worden.
100. We hebben een slechte politieke campagne gevoerd, niet omdat we niet genoeg politieke
lijn hadden, maar men kon zeggen : omdat we er te veel hadden, omdat we er niet in slagen
een beperkte politiek te voeren die tijdens een verkiezingscampagne kan begrepen worden.
Essentieel : een centraal ordewoord ; enkele politieke thema's ; enkele scherpe kritieken tegen
elk van onze tegenstanders; enkele dossiers die onze thema's ondersteunden ; een programma
waarin het voorgaande uitgewerkt terugkomt : een repliek op de actuele thema's tijdens de
laatste campagne weken.
101. Een kader zegt : "Er was de stelling dat we geen programma nodig hadden, zoals
D'Orazio. We gingen ons profileren met onze sterke punten. Dat heeft ons verhinderd ons
bezig te houden met de politieke problemen van de massa's." Dit wijst erop dat wij de
politieke eenmaking van de leiding slecht realiseren.
102. Een ander kader heeft erg vroeg het platform PVDA-AE bekritiseerd. Hij zei dat ons
platform van 95 beter was, dat het uitgewerkte platform te intern PVDA was, dat de mensen
weigerden bij ons te komen omdat zij de indruk hadden dat ze communist moesten zijn om bij
de Antikapitalistische Eenheid te kunnen aansluiten.
103. Het profiel van de partij
104. De PVDA moet een duidelijk en positiefprofiel hebben bij de progressieven. Op dit
ogenblik zijn wij niet onmiddellijk herkenbaar aan bepaalde ideeën, standpunten,
verwezenlijkingen en eisen die wij voortdurend op een verscheiden manier naar voor
schuiven. Wij laten de partij niet voortdurend identificeren met enkele punten die de
massa's op prijs stellen. Wij moeten zelf, bewust, ons imago opbouwen op basis van onze
sterke punten die de massa's al erkennen. Anders is het de burgerij die, doorheen haar
voortdurende campagnes, ons profiel vastlegt.
105. Onze beste troeven voor ons profiel tijdens de verkiezingscampagne gingen de mist in,
ondanks het besluit van het CC. "Rode Kaart voor het kapitalistisch systeem" "Doe de rijken
de crisis betalen ", eventueel verbeterd tot "Doe het grootkapitaal de crisis betalen" , plus de
uitleg met cijfers : "Er is 500 miljard voor werk en onderwijs"

. De vaststelling is algemeen : "In deze campagne was er geen centraal ordewoord, geen rode
draad in wat we schreven." "Er was een centraal ordewoord nodig, verschillende
benaderingen in verschillende middens.
Bijvoorbeeld. Doe het grootkapitaal de crisis betalen. D'Orazio legt dat goed uit. 0m de 600
miljoen van de KB te recupereren, hebben zij niet de middelen, maar wel om een dopper om 6
uur 's morgens uit zijn bed te zetten."
106. Onze politiek moet vertaald worden in programmapunten waar de massa's zich kunnen
achter zetten. Het basisinkomen was het sterke punt van Vivant. Wij hebben de 500 miljard
die we hebben laten vallen om ze door niets te vervangen.
107. "Wij hebben niets over de tewerkstelling ". Maar we hebben een Handvest voorwerk
gemaakt. De oplossingen zijn te vinden in de tegenstelling tussen de opstapeling van enorme
rijkdommen aan de ene kant en de toename van miserie en werkloosheid aan de andere kant.
De werkloosheid is eerst en vooral terug te voeren tot de fundamentele tegenstellingen van het
kapitalisme. De werkloosheid bewijst, net als de oorlogen in de wereld, dat dit systeem niet te
verenigen is met de overleving van de mensheid.
108. Ondanks het bestaan van handvesten moeten vaststellen, als het erom gaat om een enkele
pertinente slogan te vinden voor de massa's, dat men niets heeft, dat is intellectualisme en
bureaucratisme. Men schrijft papieren zonder iets op te lessen. Men past de massalijn niet toe
in de partij : waarom moeten onze militanten, die werken onder de massa's, wachten tot de
verkiezingen om vast te stellen dat wij niets hebben dat 'overkomt'?
109. De leiding heeft een Handvest voor werk uitgewerkt dat klaarblijkelijk op geen enkele
manier de discussie stimuleert in de partij om antwoorden te vinden die 'werken'. De leiding is
verplicht de principes uit te leggen die zij wil toepassen om ordewoorden en eisen te vinden
die zowel antikapitalistisch als begrijpelijk zijn op het niveau van de massa's. Zij moet het
democratisch centralisme werkelijk toepassen, dat wil zeggen de basis stimuleren en
oriënteren en de collectieve wijsheid centraliseren.
110. Onze concrete eisen moeten de mensen leiden naar het in vraag stellen van het systeem.
De 'concrete eisen' moeten geen reformistische litanie worden. Voor de belastingen, de
veiligheid, tewerkstelling, vervoer, gezondheid, moeten wij duidelijke ordewoorden hebben.
111. "De krant over de dioxine moest onmiddellijke oplossingen voorstellen." In dit geval
moest men ten eerste de oorzaak aanpakken, de winstzucht inherent aan het kapitalisme ;
vervolgens onze praktijken van GVHV propageren en ten slotte voorstellen. D'Orazio heeft
een duidelijk profiel, niet omwille van een litanie van eisen, maar vooral door zijn
aanklachten en principiële standpunten, zijn houdingen.
112. We moeten voortdurend zoeken om ons profiel te verbeteren. Dit wil zeggen, nieuwe
ideeën, standpunten en eisen vinden die overeenstemmen met de verandering van de situatie.
Dat moet gebeuren in de krant en in het discussie- en enquêtewerk aan de basis, dat
vervolgens in de krant moet weerspiegeld worden. Alles condenseren in politieke resoluties
van het PB of het CC. Steeds in verkiezingscampagne zijn, dat wil zeggen het politiek
gevecht voeren tegen onze tegenstanders.
113. De krant moet elke week een voorbeeld zijn van politiek en tactiek , van de inhoud van
het partijprofiel overeenkomstig de besluiten die uit de verkiezingen komen. Elke week
moeten onze leden en sympathisanten kritisch oordelen wat wel en niet overkomt, wat een

efficiënte argumentatie is en wat intellectualistisch is. Onze campagne was vanuit politiek en
tactisch standpunt even goed of slecht als de krant.
114. De inefficiëntie tijdens de verkiezingen was verbonden met een verkeerde oriëntatie van
de krant tijdens het jaar. Dat is de oriëntatie: "journalisme, papiermolen". Wij moeten goede
artikels hebben, dat is de kant van de propaganda. Maar we moeten ook een efficiënt politiek
gevecht voeren, hard en herhaaldelijk doorhameren op concrete gevallen om onze boodschap
over te brengen, dat is de kant van de agitatie. Er zijn gebeurtenissen, standpunten, cijfers die
wij 50 keer moeten herhalen omdat onze essentiële boodschap op die manier overkomt.
Elk kader en elke redacteur moeten systematisch deze agitatiepunten zoeken.
115. De auteurs van artikels, evenals de leden die ze gebruiken, moeten deze zorg hebben :
wat slaagt er in van onze dagelijkse agitatie. Men verantwoordt het gebrek aan efficiëntie en
volharding in de strijd tegen onze tegenstanders als men zegt : "Er zijn 12 artikels geweest
over Agalev en Ecolo. Men moet oordelen wat daarin verkeerd is". Men zou veeleer aan de
hoogste kaders moeten vragen wat zij er hebben uit onthouden als efficiënt wapen in de
verkiezingscampagne aan de basis. Onze tactiek is de essentie verloren doen gaan in de
papiermolen. Een verkiezingscampagne voeren op basis van drie of vier argumenten die onze
tegenstanders echt ontwapenen en deze op verschillende manieren herhalen.
116. "Het is de vijand die ons imago maakt." De vijand voert een onophoudelijke
lastercampagne: geweldenaars, terroristen, aanstekers van migrantenrellen, voorstanders van
alle dictaturen. Maar wij onderschatten de fascisering van de publieke opinie en lenen ons te
vaak aan dergelijke aanvallen door tactische fouten. Wij zijn te sterk ingesloten in onze toren
waar ons eigen gelijk niet wordt betwijfeld, maar onderschatten de ideologische en politieke
veranderingen die de burgerij rondom ons teweegbrengt.
117. Wij kunnen niet meer toestaan dat een enkele lasterlijke aanval wordt gelanceerd, zonder
dat wij onmiddellijk en tactisch juist reageren. " Zich niet meer laten verslagen."
Ons in de media opdringen, ook door antwoorden op aanvallen en op verkeerde informatie,
door lezersbrieven. Zie ons recht op antwoord, dat we bekwamen op RTL.
Ons antwoord moet naar de grond duidelijk zijn, maar op gematigde manier worden
overgebracht, ervoor zorgen dat we het goede recht aan onze kant hebben.
118. Een deel van ons negatief imago is onvermijdelijk omdat het een uiting is van de
antagonistische klassentegenstellingen tussen het proletariaat en de burgerij. "Wat er in
Rusland is gebeurt, heeft een grote invloed op de arbeiders." Het is de invloed, niet van wat er
is gebeurd, maar van de leugens die de burgerij over het communisme verspreidt. We moeten
erop antwoorden, maar meer nadenken over de tactiek, welke gevechten zijn voordelig om te
voeren, op welke punten kunnen wij scoren, welke formuleringen zijn aanvaardbaar voor de
progressieven.
119. Het anticommunisme is de gemeenschappelijke ideologie geworden van alle burgerlijke
en kleinburgerlijke partijen, van de fascisten tot Ecolo en de trotskisten. De burgerij vindt
misdaden uit die zogenaamd door de communisten zijn gepleegd, om de aandacht af te leiden
van de reële misdaden van het kapitalisme. We moeten vooralles antwoorden door het
antikapitalisme te ontwikkelen als basis van een alternatieve ideologie.
Aantonen, op basis van voorbeelden wat de werkers hebben meegemaakt of vastgesteld, dat
het kapitalistisch systeem onefficiënt, onmenselijk, wreed, moorddadig is, dat het vernieling
en oorlog in zich draagt.

120. De grote lastercampagnes (Tien An Men, de rood - bruine Alliantie, terroristisch, niet
democratisch, enz.) via dewelke de burgerij ons imago kneedt, moeten pertinente politieke
antwoorden krijgen die permanent gebruikt worden.
Onze tegenstanders hameren hun leugens erin, herhalen ze tot ze een algemeen erkende
waarheid worden. Wij komen altijd mensen tegen die er door beïnvloed zijn.
121. Het weerleggen van anticommunistische lastercampagnes moet ook vertaald worden in
de agitatie: objectieve feiten die het mogelijk maken onze ideeën over te brengen. De thema's
vastleggen die in de huidige anticommunistische hysterie kunnen overkomen.
Wij moeten propageren wat klaarblijkelijk beter ging in de tijd dat het communisme bestond,
feiten die zelfs de massa's die door het anticommunisme zijn beinvloed, moeten erkennen.
Enkele mogelijke antwoorden : objectieve feiten over de verwezenlijkingen van de USSR
onder Stalin ; cijfers over de hallucinante catastrofe van vandaag ;
de boom van kinderprostitutie die in het socialisme niet bestaat; het anticommunisme van
Hitler als bron van heel het anticommunisme ; "Het was vroeger toch beter " ; waarom zeggen
zij zoveel kwaad over Stalin die een land heeft opgebouwd en die het fascisme heeft
overwonnen, en waarom zoveel goeds over Jeltsin die zijn land heeft verwoest en de
hergeboorte van het fascisme heeft mogelijk gemaakt? ; de USSR verhinderde de oorlog, nu
lanceert het Westen zich met gebogen hoofd in de oorlog.
122. "Wij zeggen niet concreet wat ons alternatief is. Men moet aantonen dat de werkers in
staat zijn om de maatschappij beter te besturen dan de bourgeois." Men moet niet in het
utopisme vervallen, dat komt niet over. Wij moeten voor alles de grote problemen aantonen
die het kapitalisme veroordelen: de private eigendom van de produktiemiddelen, een
repressieve anti populaire staat om door middel van wettelijk geweld de uitbuitende
klasse te beschermen die het leven voor de grote meerderheid onhoudbaar maakt. Er moet een
andere eigendom komen, een andere logica in de productie, een andere staat die dat mogelijk
maakt. De middelen bestaan om alle mensen een waardig leven te geven.
123. Betekenisvolle voorbeelden propageren van een andere manier om de socialistische
maatschappij te besturen, op dit ogenblik in Cuba, in het verleden in Oost-Duitsland en in
Tsjechoslowakije, twee geavanceerde landen die de vergelijking tussen socialisme en
kapitalisme concreter maken.
124. Het profiel van de partij hangt ook af van de voorbeeldige relaties die onze leden met
zoveel mensen hebben. Het gebrek aan profiel en het negatieve imago van de partij hangen
ook af van het feit dat wij te veel bezig zijn met onze interne discussies. Men moet meer tijd
nemen om onder de mensen te zijn, onze inplanting verbeteren en onze banden met de
massa's. Onze leden verlammen in hun relaties met de massa’s door te veel
interne discussies, en van daar de schrik om 'de juiste lijn' niet te verdedigen, dat draagt bij tot
ons negatief imago.
125. "Uw imago kan niet goed zijn indien de mensen u niet kennen, niet weten dat jullie
bestaan." De verworvenheden van het militantisme in de campagne moeten permanent
worden: "wij moeten permanent in 'verkiezingscampagne' zijn als wij ons willen opleggen
tegenover onze tegenstanders."
126. Enquêteren, nagaan onder de massa's hoe onze boodschap overkomt, hoe ze efficiënter
kan zijn. Onze inplanting en onze banden met de massa's hangen ook af van de kwaliteit van
de propaganda en agitatie. De tonnen papier die wij in dertig jaar tijd hebben verspreid

hebben ons niet geholpen om enkele essentiële politieke boodschappen over te brengen. Wij
besteden te veel tijd aan het schrijven en bediscussiëren van interne documenten. In het begin
van de partij was de regel dat elk pamflet besproken werd met goed ingeplante
arbeiders. Die gewoonte moeten we terug opnemen. Via e-mail en internet kunnen we
organiseren dat onze ontwerpen voor pamfletten en artikels worden bekritiseerd.
127. Op elk pamflet en elke publicatie, de uitwisseling organiseren. De mening van de
mensen vragen over bepaalde punten. Vragen om te reageren op bepaalde voorstellen.
Bestelbonnen. Reacties via e-mail. De antwoorden op elk pamflet bestuderen en er besluiten
uit trekken.
128. "Het profiel van een partij wordt ook gemaakt door het permanente werk van de leiders
van de partij met de massa's. Men moet figuren opleiden als Julien Lahaut die een grote
weerklank hebben."
129. De "herkenbare gezichten" van de partij verzorgen. Kameraden promoten die nationale
en provinciale boegbeelden kunnen worden. Vechten op een goed gekozen punt en een
kameraad toelaten zich een naam te maken. Lieve Seuntjens over het embargo, Jan VB over
de dioxine, Michel Collon over Joegoslavië en de oorlog.
130. Nagaan welke kameraden capaciteiten hebben politieke leider, boegbeeld te worden.
Iedereen heeft niet dezelfde capaciteiten. Wij moeten ook systematisch de kameraden zoeken
met dat talent. Het is een specifieke kunst. Hen een speciale vorming geven en de tijd en de
gelegenheid om bekend te worden, om de journalisten te leren kennen. Het voorbeeld
bestuderen van GVM die "populair" wordt op basis van het werk van Geneeskunde
voor het Volk dat wij doen! Geen valse bescheidenheid maar durven vechten op zich op te
dringen, omdat het gedeeltelijk op basis van de boegbeelden is dat de mensen zich met een
partij identificeren.
131. Een klein boekje over hen maken zoals "Sta op". Het boek over Geneeskunde voor het
Volk dat al 15 jaar wordt gevraagd, moet gemaakt worden voor de
gemeenteraadsverkiezingen. Ook een video. Thema: wat is een echte communist? Een boek
over Tiny, over Père Philippe, bij voorkeur in dialoog met iemand van de partij die zich op
hetzelfde terrein kan bekend maken.
132. Politiek en tactiek
133. De wereld evolueert snel en er zijn catastrofes op komst waarvan de massa's zich zelfs
nog niet bewust zijn: ernstige economische crisissen (zie Rusland en Zuidoost Azië), fascisme
(zie Algerije, Turkije) en oorlogen (zie Irak, Joegoslavië, Tsjetsjenië).
134. Het studie- en vormingswerk moet dus intenser worden en we moeten en authentiek
marxistisch leninistische strategische lijn uitwerken.
135. De massa's ondergaan een steeds meer afstompende propaganda, die in staat is ze te
winnen voor eender welke misdaad. De propaganda slaagt erin D'Orazio voor te stellen als
een gewelddadige maffioso, de PVDA als een terroristische organisatie en Joegoslavië als een
genocidaire ethnicistische staat.
136. Ons agitatiewerk moet radicaal gereoriënteerd worden in de zin die Roberto aangeeft.
137. We moeten een dubbele benadering hebben.
138. Vaak ontbreekt het ons aan een diepe overtuiging, maar we hebben ook te weinig
tactische capaciteiten om, op het gepaste moment, onze overtuiging stap voor stap door de
massa's te laten begrijpen. Er er is een band tussen de twee.

139. Enerzijds moeten wij de diepgaande, doorleefde, overtuiging hebben dat alleen de
communistische partij de massa's naar hun bevrijding kan leiden en dat enkel de socialistische
revolutie een oplossing biedt aan de problemen van het kapitalisme.
140. Anderzijds moeten wij objectiefluisteren naar de huidige overtuiging van de massa's,
enquêteren wat hun reële standpunten zijn, wat hen raakt en dan standpunten en voorstellen
bepalen die het ons mogelijk maken hun vertrouwen te winnen die hen in staat stellen een stap
in onze richting te zetten.
141. Er ontbreekt ons een essentieel element van de dialectiek.
142. We moeten tegelijkertijd juister, strikter, meer marxistisch-leninistisch zijn binnen de
partij en tactischer en soepeler naar buiten toe.
143. Een voorbeeld. Wij zijn niet strikt en marxistisch-leninistisch genoeg geweest om snel
een resolutie van de partij op te stellen over de agressie-oorlog tegen Joegoslavië, die
revolutionair en volledig is, die onze militanten wapent en onze sympathisanten kan
overtuigen. Dat is rechts-opportunisme.
144. Anderzijds hebben wij niet de nodige soeplesse en zin voor tactiek aan de dag gelegd
naar buiten toe.
Dat is "links" opportunistisch en sectair. X is iemand met een sterke inplanting in de
democratische middens, een sympathisant die een cyclus volgt. Hij heeft op 24 mei de moeite
gedaan om een gedetailleerde en goed geargumenteerde tekst te schrijven van 5 bladzijden
tegen onze tactiek ten overstaan van het Front. Wij hebben zijn standpunten, die een ernstige
discussie verdienden vanuit het standpunt van onze tactiek, gewoon van tafel geveegd. Het
was toen nog mogelijk te rectificeren voor de betoging van 6 juni.
145. Als marxist-leninisten hebben wij onze eigen fundamentele principes en standpunten,
een eigen logica gebaseerd op gezamenlijk aanvaarde wetenschappelijke premisses.
146. Eerst moeten we correcte marxistisch-leninistische standpunten en analyses uitwerken.
Wij zijn te vaak intellectualistisch, in de zin dat wij te veel en te oppervlakkig schrijven,
zonder grondig te werk te gaan, zonder alle aspecten van een probleem te bekijken. Het
intellectualisme komt ook tot uiting in het gebrek aan bekommernis om de ontwikkelde
standpunten te doen bespreken en te verbeteren, om ze correcter te maken.
147. Voor de politieke uitwerking moet men vertrekken van de strikte klassenanalyse van het
fundamentele materiaal. Dat is het essentiële aspect. De werkwijze voor de uitwerking van de
tactiek staat daar tegenover.
148. Maar, wanneer je de fundamentele politiek uitwerkt, is het nuttig ook de thema's die de
massa's vandaag het meest beïnvloeden in je achterhoofd te houden. Onze analyses moeten
diepgaander, meer marxistisch-leninistisch zijn, maar zij moeten ook gemaakt worden om uit
te monden in een praktijk om de massa's te veroveren. Zij moeten uitmonden op eenvoudige
ideeën die we in het hoofd van de mensen kunnen hameren.
149. De fout is dus dubbel. Enerzijds zijn onze analyses niet grondig genoeg om uit te komen
bij een juiste politieke oriëntatie. En je mag het analysewerk in geen geval minachten onder
het norm dat het "in ieder geval intellectualistisch is, en buiten de klassenstrijd en de praktijk
staat...".
150. Anderzijds zijn wij niet genoeg gericht op de gewone praktijk onder de massa's.
Aangezien iedereen niet alle kwaliteiten kan hebben, moeten de kaders die meer met de
tactiek op het terrein geconfronteerd zijn, degenen die de lijn uitwerken verplichten om

concreet antwoord te geven op hun bekommernissen. Voor de tactische uitwerking moet je
eerst vertrekken van de opvatting die de massa's over de gebeurtenissen hebben.
151. De uitwerking van onze tactiek vertrekt niet van een wetenschappelijke analyse, een
klassenanalyse van een gebeurtenis, maar van een analyse van wat de massa's werkelijk
denken over deze gebeurtenis. Wij moeten antwoorden op enkele essentiële vragen, een
voordelige strijd voeren, dat wil zeggen : ideeën en feiten verspreiden die inslaan, waar de
massa's kunnen achterstaan. We moeten niet meer spreken tot de massa's, om hen heel onze
waarheid te zeggen, maar we moeten vertrekken van onze politieke lijn om een of twee
waarheden te schrijven die de massa's kunnen begrijpen en ze positief naar ons toe kunnen
laten evolueren.
152. We moeten weten op welke ideeën die leven onder de massa's we ons moeten baseren,
op welke ideeën we onze aanvallen moeten richten en rond dewelke we de frontale aanval
moeten vermijden.
153. We "gieten" te vaak onze stellingen en standpunten uit over de massa's, zonder erbij stil
te staan wat zij ervan overhouden. De mensen besluiten daaruit dat wij nog altijd
extremistisch zijn, te radicaal, met een zwart-wit visie.
154. De uitwerking van de tactiek vereist een correcte toepassing van het democratisch
centralisme binnen de partij en van de massalijn buiten de partij, het vereist dat je de wil hebt
om objectief alle standpunten te beluisteren.
155. Er zijn nog veel kleinburgerlijke tendenzen in de partij.
156. Nogal wat kameraden zijn niet fier over ons werk, over onze overtuiging, over ons
programma; theoretisch zijn zij overtuigd van de juistheid van onze standpunten, maar zij
geloven niet in wat zij doen, zij geloven niet dat het ooit gerealiseerd zal kunnen worden.
Het idee dat we vaak horen bij de massa's, komt onder een andere vorm voor in de partij zelf:
wat de PVDA zegt is toch niet realiseerbaar.
157. Dat komt tot uiting in een sectaire discours, vol clichés en standpunten die voor de
mensen buiten de partij onbegrijpelijk zijn. Het interne gelijk wordt het eerste criterium.
"Iedereen heeft te veel schrik om afte wijken, men wordt snel bestempeld als een links' of
rechts-opportunist. Dat verlamt de partij." Wat wij in een pamflet zetten, is dat conform aan
onze interne waarheid? Dat is een voorbeeld van sectair te werk gaan. Het eerste criterium
moet zijn: zijn wij erin geslaagd een deel van onze boodschap over te brengen bij de massa's?
158. Lenin zegt dat de kleinburgerij de gewoonte heeft zich te laten doen en te klagen.
Aangezien hetgeen wij aan de massa's zeggen vaak boven hun hoofd gaat, zijn wij niet zeker
dat wat wij zeggen echt waar is en hebben wij er geen vertrouwen in dat de massa's ons gaan
volgen. Het gevolg is dat wij ons vaak laten afmaken. Er is in de partij ook helemaal geen
reflex om, van top naar basis, voordelig te antwoorden op elke aanval en op elke leugen.
159. Tijdens deze verkiezingen vinden wij het "normaal" dat bijzitters die sympathisanten die
voor de partij willen stemmen moeten "helpen" zeggen: "Maar dat zijn communisten, wil je
echt voor hen stemmen?" "Je kunt voor het FN stemmen, dat is hetzelfde". Het is niet normaal
dat wij niet meer verontwaardigd zijn over dergelijke feiten, die ons niet onmiddellijk worden
meegedeeld, waarop wij niet onmiddellijk reageren.
160. Het is alleen in woorden dat wij "ons niet meer laten doen". "Wij moeten ons niet laten
marginaliseren. Wij moeten vechten voor onze plaats. Wij moeten vechten om onze plaats te
krijgen in de media. Het persoonlijke contact met journalisten is belangrijk. Het is sectair te

geloven dat zij allemaal ideologen van de burgerij zijn. Er zijn vele tegenstellingen onder de
journalisten. Wij slagen er niet in daar voordeel uit te halen, door ons sectarisme en onze
politieke passiviteit."
161. Massalijn
162. Objectief evalueren wat er gebeurt onder de massa's, wanneer men vecht om een doel te
bereiken. "Het is erg voor een voorhoedepartij dat zij de reële politieke stromingen onder de
massa's niet heeft voelen aankomen. In Brussel hebben wij de terugval, in plaats van de
vermenigvuldiging van ons stemmenaantal met drie, niet voelen aankomen."
"Er waren al duidelijke en cijfermatige voortekenen: op 1 mei verwachtten wij 1000
deelnemers meer, er waren er 200 minder. Dat bewees dat onze organisatiecapaciteit niet
vergroot was." "In Luik hebben wij niet objectief gesystematiseerd wat er onder de massa's
leefde. Ik had standpunten gehoord van mensen die me zegden dat ze toch Ecolo zouden
stemmen. Ik vond dat niet belangrijk om te centraliseren omdat het niet positief was." "Vele
leden en kaders waren voldoende onder de massa's aanwezig om hun geestesgesteldheid te
kennen. Maar dat is niet gecentraliseerd."
163. Daaruit volgend twee tactische fouten. Wij hebben nagelaten op een verantwoordelijke
manier te waarschuwen tegen een overmatig optimisme. Wij waren niet voorbereid op alle
mogelijkheden, ook die van een nederlaag. Nochtans hebben we al ervaring met dit soort
toestanden. We moesten ons voorbereiden op het moreel van de troepen hoog te houden, ook
in geval van een nederlaag.
164. Wij vertrekken te veel van onszelf, van onze eigen revolutionaire ideeën. "Hoe de
massa's denken, dat interesseert ons niet echt. Wij zijn opgesloten in onze kleine kring en
bestuderen niet hoe voorhoede-elementen of de massa's erin slagen te komen tot juiste
standpunten." Wij willen geen rekening houden met de remmen die reëel aanwezig zijn onder
het volk, met het niveau waar de massa zich echt bevindt. Wij hebben gezegd dat er zich
rond Clabecq een revolutionaire stroming bestond, maar wij willen het reële niveau van deze
stroming niet bestuderen. Wij projecteren er onze ideeën in en besluiten dat we het thema "de
revolutie is de enige oplossing" kunnen populariseren. Maar daarmee breken wij onze nek op
het niveau van de massa's.
165. De afwezigheid van massalijn komt ook tot uiting in het sectarisme, een weigering om te
steunen op de mensen, ze te organiseren. "Ontslagen bij Monsanto. Wij delen een pamflet uit
dat in zekere zin de delegees aanvalt. Wij hebben met de hoofd delegees geen discussie
gehad, hij is nochtans een sympathisant!"
166. 0m zich met de massa's te verbinden moet men durven strijden en durven overwinnen.
Als we geen hoge objectieven hadden vastgelegd tijdens de campagne, dan was onze impact
op de massa's veel minder geweest. De mensen organiseren zich niet zoals de intellectuelen,
om na te denken en te praten. Zij organiseren zich om te vechten en duidelijke eisen te
bekomen. Voor de werklozen zijn dat punten zoals de vernietiging van artikel 80 of
huiszoekingen bij de werklozen. In de fabrieken profileren wij ons niet meer rond eisen die
wij effectief helpen afdwingen. In de chemie is er geen enkele eis meer die wij goed in
handen hebben genomen: veiligheid, CAO of ontslagen.
167. Gedurende lange perioden vechten voor bepaalde zaken en eisen die de mensen nauw
aan het hard liggen.

Een ding ten gronde realiseren, politiek en organisatorisch consolideren. Tegen het
spontaneïsme, tegen het "strovuurtje". Aan de Antwerpse haven, hebben wij in vijfjaar tijd
niets gerealiseerd. Nu hebben we, samen met 100 dokwerkers het initiatief genomen voor een
proces. We hebben een actie gevoerd met mensen die voor het Vlaams Blok stemden. Ook
nationaal moeten er campagnes komen van lange duur, en in detail uitgewerkt op het
niveau van de massa's.
168. We moeten concreet vechten voor de eisen van de massa's en terzelfdertijd hun
bewustzijn ontwikkelen.
Maar dikwijls voeren wij een economistische praktijk en ontwikkelen wij een dogmatische
propaganda, onze zuivere waarheid. De communisten moeten vechten voor eisen die de
massa's voorstellen en tegelijkertijd een of twee ideeën naar voor schuiven die deel uitmaken
van hun politiek profiel. Hetzelfde principe geldt voor ons frontwerk.
169. Het probleem stelt zich bijzonder intens voor de jeugd, die zeer sterk onderworpen is aan
de indoctrinatie van de bourgeoisie. Bijvoorbeeld: men kan een goed voorbereide, langdurige
campagne voeren voor de toegang van alle jongeren in de dancings. Goed nadenken welke
antikapitalistische ideeën wij kunnen doen doordringen, te beginnen bij die van Objektief.
Goed nadenken hoe wij de activisten grondiger kunnen vormen (maar niet te hoog
grijpen voor iedereen).
170. Het werk naar de jongeren toe is op vele plaatsen onbestaande. Onze jongeren hebben de
neiging zich terug te plooien op hun "kleine club" en zijn niet onder de massa's als vissen in
het water. Zij zoeken ook niet welke thema's ze kan mobiliseren tegen essentiële aspecten van
het systeem en volgens welke tactiek wij een deel van onze boodschap kunnen doen ingang
vinden.
171. Een fundamentele rectificatie betreffende ons imago, tactiek en benadering van de
massa's
172. Er bestaan diepgaande tegenstellingen over de stelling: "De partij moet verenigd zijn
rond een strikt marxistisch-leninistisch programma of analyses, die naar de grond van de
zaken gaan; maar in haar werk onder de massa's moet de partij veel aandacht besteden aan de
tactiek, aan de massalijn, aan het bestuderen hoe onze boodschap "overkomt", aan niet alles
over de massa's uitgieten, maar een of twee essentiële punten scoren in een
gegeven situatie".
173. Wij moeten weten of er al dan niet eenheid is over het (interne) bilan van deze
verkiezingen. Onze resultaten vormen een grote nederlaag, niet van onze politiek, maar van
onze tactiek. Na de grootste golf volksbewegingen, na een massale, voorbeeldige, opgemerkte
aanwezigheid van onze militanten in deze bewegingen, bekomen wij de slechtste scores van
ons bestaan, behalen wij maar 50% van het minimum vooropgestelde cijfer van 70.000
stemmen. Wij staan voor een immens probleem en moeten al wat ons, ondanks de toewijding
en het militantisme van onze kaders en militanten, heeft verhinderd om de massa's te
overtuigen, de massa's aan de partij te verbinden, in vraag durven stellen.
174. "Er zijn fundamentele kritieken te maken op heel onze werkstijl en niet enkel op de
campagne. Er is een fundamenteel probleem met de massalijn. Wij komen er niet toe de
gedachten, de gevoelens, de ervaringen van de syndicalisten te centraliseren. De ideeën van
rechts en extreem-rechts winnen veld onder de massa's. Wij hebben schatten aan menselijke
contacten, maar zijn niet in staat te centraliseren, wij onderschatten de mensen.

Wij discuteren te veel "onder ons", wij moeten werken met de mensen, dag na dag,
jarenlang".
175. Er zijn standpunten die weigeren te erkennen dat wij ernstige problemen hebben met de
massalijn. "Men moet de massa's hun ervaring laten opdoen. In afwachting moeten wij blijven
wie we zijn, zoals het ons vele sympathisanten vragen."
176. Er is verwarring tussen politiek en tactiek. In de grond moeten wij "blijven wie we zijn"
voor onze politieke lijn, maar om die lijn over te brengen naar de massa's, moeten wij onze
tactiek radicaal veranderen.
177. Er is de politiek, maar ook de tactiek. Wij hebben als fundamentele politiek de
socialistische revolutie, het revolutionaire geweld, de omverwerping van de dictatuur van de
bourgeoisie, de dictatuur van het proletariaat.
Maar de tactiek moet aangeven wat, in de huidige omstandigheden, op het niveau van de
massa's kan worden overgebracht en wat zij dichter bij onze politiek brengt. Een kameraad
schrijft: "lk ben fier over onze acties: Said Charki, Mimoun, Irak, Vrede". Wij moeten fier
zijn over onze strategische politieke lijn, maar niet over onze tactiek in deze zaken! Welnu, de
verkiezingen zetten ons met de neus op de ernstige problemen van tactiek.
178. De zin aanvaarden "lk ben fier over onze acties. Said Charki, Mimoun, Irak, Vrede",
komt erop neer te ontkennen dat wij een fundamenteel probleem hebben, onze onmacht om te
argumenteren op het niveau van de massa's ontkennen en om voor elke actie, in een klimaat
van fascisering, de twee of drie punten te ontdekken die kunnen overkomen. Op basis van
onze politiek die in het begin is uitgewerkt, moet de tactiek de twee of drie punten aangeven
die op dit ogenblik, op het niveau van de massa's punten kunnen overbrengen die ze dichter
bij onze politieke lijn brengt.
179. Men moet ermee ophouden zijn kop in het zand te steken, en de kameraden die het meest
gauchistische en sectaire houdingen hebben verdedigd tov de massa's, zouden de eersten
moeten zijn om bepaalde gewoonten in de partij in vraag te stellen. De nederlaag bij de
verkiezingen moet ze ten minste verplichten na te denken. Welnu, het tegendeel gebeurt, er is
maar heel weinig "activisme" om onze fouten en zwakheden uit te diepen. In tegendeel, men
gaat terug tot de aanval over met de verdediging van een benadering die al bewezen heeft dat
hij faalt. "Men mag dergelijke punten niet naar voor brengen. Dat men ons vertelt welke
tactische fouten wij hebben begaan!" "Omwille van onze rol in de affaire Charki, hebben wij
veel sympathie gewonnen onder de migranten".
"Het is eenzijdig te stellen dat er dingen moeten veranderen in de partij. Wij zullen altijd
gediaboliseerd worden door de burgerij".
180. Dat wij altijd gediaboliseerd zullen worden rechtvaardigt nog niet de gauchistische
fouten op het vlak van de tactiek. D'Orazio wordt ook gediaboliseerd, maar op het vlak van de
tactiek, van de capaciteit om de massa’s zoals zij vandaag zijn, begrepen te worden, staat hij
ver voor ons.
181. Spreken over de massalijn en over leren van D'Orazio, zijn holle woorden als wij niet
onmiddellijk veranderen, als wij weigeren in alle objectiviteit na te denken over sommige
kritieken van Roberto. Hij heeft niet in alles gelijk, maar wanneer hij na rijp beraad spreekt,
hebben wij er belang bij dat ernstig te onderzoeken.
182. Over de affaire Charki, heeft Roberto gezegd : De burgerij wacht jullie op op dit terrein.
Het zijn provocaties. En jullie hebben niet de krachtsverhouding, jullie moeten onvermijdelijk

in de provocatie trappen. Soms moet men een laag profiel aannemen, enquêtes doen, niets
zeggen. Jullie bekomen een oppervlakkige en erg relatieve sympathie van de migranten, maar
laten jullie afmaken door de Belgische werkers. Jullie zijn tevreden wanneer jullie je met de
juiste lijn hebt laten zien, maar jullie bekommeren je niet om de manier waarop zij bij de
massa's overkomt. In Anderlecht lieten jullie je opmerken, jullie zeggen dat de jongeren
sympathie hadden. Maar toen ik een meeting hield heb ik gezien dat daar niets van aan was,
dat erg weinig mensen uit de wijken aanwezig waren. De flikken werken in het milieu van de
jonge migranten. Jullie moeten eerder achter de schermen werken. En wanneer jullie een met
succes een grote actie hebben gevoerd, zoals Objektief, dan geef je die op een gouden
schaaltje door aan de reformisten, in plaats van ze zelf tot op het bot en permanent uit te
buiten.
183. In alle moeilijke problemen moeten wij twee dingen doen: bepalen wat de voordelige
benadering is, waar wij punten kunnen scoren; volhardend zijn, een affaire verderzetten tot
het einde toe in plaats van ergens voorbij te komen als een strovuurtje, er alle politieke en
organisatorische vruchten van plukken.
184. Voor Irak hebben wij drie sterke punten : 1. Het humanitaire, de vreselijke misdaden van
het embargo die volledig worden verborgen door de burgerlijke media; 2. De liquidatie van
het internationaal recht door de Verenigde Staten; 3. Een oorlog en interventies voor de olie.
Onze hoofdfout hier was dat we geen standpunt hebben ingenomen op lange termijn, door
deze campagne gedurende vele jaren te voeren. We hebben gesproken over een honderdjarige
oorlog zonder dit ordewoord au serieus te nemen.
185. Mimoun was een gevecht waar alle voordeel aan onze kant lag. Wij hadden deze zaak
ten gronde moeten uitwerken, ze longe tijd gebruiken in de scholen en wijken, bepaalde
ideeën binnenbrengen, mobiliseren tot het einde.
186. De oorlog van Joegoslavië heeft ons vele stemmen gekost. De partij moet een
fundamentele, marxistisch-leninistische resolutie opstellen in dergelijke kwestie, maar ook
een tactische lijn voor het werk onder de massa's die rekening houdt met het burgerlijk
ideologisch offensief. Het was : Neen aan de oorlog, deze oorlog bereidt er andere voor tegen
Rusland, Europa installeert zich in de oorlog, hij kan bij ons komen. de oorlog brengt grote
winsten mee voor de monopolies, betekent altijd een 'uitweg' voor diepgaande crisissen. De
voornaamste aanvallen van de burgerij tactisch in twijfel trekken. Twijfel zaaien, dat kan wel
overkomen; zeggen dat Milosevic geen etnische zuiveringen doet sluit voor ons alle deuren.
Op de moeilijkste punten, vaak terugkomen op de argumenten en de feiten die het doen ".
187. "Wij worden als te extremistisch aangevoeld. Het extremisme en het communisme
maken bang." "Wij worden altijd geïdentificeerd met een houding van alles of niets." Hier is
er een deel anticommunisme dat onze
leden en kaders kan beïnvloeden en ze op politiek vlak naar het rechts-opportunisme duwen.
Maar deze opmerkingen kunnen ook een deel waarheid bevatten, in de zin dat onze tactiek
niet is uitgewerkt om door de massa's te worden begrepen. Wij brengen vaak op het niveau
van de massa's naar voor wat juist en essentieel is voor ons- Maar omdat dat vaak de punten
zijn waarop de burgerij het meest doorhamert, komt het niet over. Daar waar de burgerij
aanvalt, moeten wij niet " ons gelijk " propageren, maar fouten zoeken bij de vijand, zoeken
waar wij positief punten kunnen scoren.

188. Men moet de problemen aanpakken die de massa's het meest beroeren (en er niet vor
vluchten omdat dat delicaat is...) door standpunten te formuleren die zij kunnen begrijpen. Als
de mensen volledig op het probleem van de veiligheid zijn gericht, moeten wij er alles op
zetten om alle antwoorden te vinden die werken. Dat punt werd besproken op de vergadering
van maart. De betrokkenheid van rijkswachters en politie bij alle grote misdaden. De
grootste criminaliteit is die die in de hoogste milieus voorkomt. Werk en waardigheid voor
alle jongeren. Populaire initiatieven om de drugs en de kleine criminaliteit te stoppen.
189. Organisatie
190. Wij moeten sommige van onze opvattingen over de voorhoede partij herzien, ze duwen
ons, in de huidige omstandigheden, naar sectarisme en dogmatisme, dat wil zeggen naar erg
zuivere opvattingen, die ons van de progressieve massa's afsnijden, die potentieel bij ons
zouden kunnen komen. Dat houdt verband met het onevenwicht tussen ons intern werk, dat
"erg juist is vanuit ML-standpunt" en onze beperkte politieke impact en organisatorische
greep op de massa's.
191. " In de partij zoals die vandaag is opgebouwd en werkt, is er een groot probleem van
bureaucratie, men houdt zich niet bezig met de mensen, de sympathisanten, de potentiele
leden. Men registreert honderden medewerkers, maar dat heeft geen enkele implicatie op de
praktijk. Wij zijn niet in staat de mensen duurzaam te omkaderen."
192. " Wij zijn als een strovuurtje, komen voorbij, verkopen onze krant, maken medewerkers,
en dan niets meer." Activisme, in plaats van opbouw van een organisatie met de mensen zoals
ze zijn. Activisme van onze kant die het de mensen niet mogelijk maakt zich stap voor stap te
engageren voor de revolutie.
193. "De sekte-opvatting is diep verankerd, een houding van geen vertrouwen hebben in de
massa's". Men behoudt het imago van een partij voor 'supermensen' : nieuwe kameraden
mogen niet alleen van deur tot deur gaan. Geen bekommernis om de nieuwe mensen te
omkaderen om hen zo vlug mogelijk te leren op een 'doenbaar' niveau te militeren. " En men
klaag dat men alles zelfmoet doen! ".
194. Dat is tegelijkertijd een houding van geen vertrouwen in de partij, omdat men niet
gelooft dat de partij goed kan overkomen bij de massa's. Dat is de organisatorische implicatie
die volgt uit het niet verstaan van de verhouding tussen politiek en tactiek. Indien onze tactiek
juister is, zullen onze leden zich gemakkelijker verbinden met de progressieven.
195. Alles zal op papier blijven staan indien wij het bureaucratisme en het sectarisme, die diep
ingeworteld zijn in de partij, niet diepgaand bekritiseren. "Het werk met de medewerkers is
een routine, de verantwoordelijken interesseren zich niet echt voor de mensen, wat nochtans
de eerste kwaliteit moet zijn van een communist. Zij kennen de mensen achter de fiches niet,
werken niet met hen, helpen de cel leiders niet zich op hen te steunen.
196. " In Charleroi hebben we veel medewerkers gehad in 1995, veel mensen met Nieuwjaar.
Wij waren niet in staat dat te consolideren. Onze inplanting is veel kleiner geworden. Geen
AIB meer, geen antiracistisch werk, geen werk meer onder de jongeren, weinig propaganda,
weinig aanwezigheid in de straat, weinig syndicaal werk, weinig enquêtes. Nochtans zijn de
mogelijkheden enorm, zie de resultaten van Debout."
197. Er moeten aangepaste scenario's zijn voor de massa medewerkers. Eenvoudige
campagnes, die de mensen interessant en belangrijk vinden, met de middelen die zij kunnen
gebruiken. Met begeleiding, politieke steun 'van lage intensiteit': eenvoudige teksten, video's.

198. "Het sectarisme brengt ravages aan, routine, defaitisme en de geest van de kleine partij.
We laten ons als kleine kinderen isoleren in de fronten. Geen werk op lange termijn om de
linkerzijde bij ons te brengen, het centrum te winnen, de rechterzijde te isoleren. Men is
tevreden met kleine vergaderingen van overtuigden. De wil om zich systematisch en voor
alles afte bakenen."
199. "De campagne kende een uitzonderlijk organisatorisch succes, we hebben het aantal
medewerkers verdubbeld, tot 4000. Maar... als we dat de komende vier weken niet serieus in
handen nemen, zullen we veel mensen verliezen. Een doorbraak op het niveau van de
medewerkers. Maar de kwaliteit van het werk met de medewerkers is middelmatig. Er is geen
betekenisvolle uitbreiding van de troepen. "
200. Het dringendste punt is de consolidatie van de medewerkers. Men moet ze eerst politiek
consolideren met een juist standpunt om onze slechte resultaten te doen verteren.
201. Hoe de medewerkers politiek consolideren? Welke voorstellen voor de onmiddellijke
toekomst? Vooral: welke voorhoede-voorbeelden van consolidatie zijn er? Welke praktische
taken, waarvan zij het nut zien, willen de medewerkers opnemen? Welke vorming van 'lage
intensiteit' kan men ze geven? Zonder vooruitgang, zelfs met kleine stappen, blijven de
mensen niet.
202. Te veel militanten zonder basis, die zelfs geen net van 5 personen hebben. De inplanting
op de werkplaatsen, in de wijk leiden, het politiek werk in de vrienden- en familiekring.
Eenvoudige voorbeelden, die binnen ieders bereik liggen, centraliseren.
203. De verhouding tussen intern werk en inplantingswerk onder de massa's echt omgooien.
204. De krant nog eenvoudiger maken, een objectieve studie maken van wat onze basis leden
en sympathisanten lezen. Eens per maand kranten, die een groter agitatiekarakter hebben,
verkopen aan de produktie prijs: 5 of 10 fr. Mogelijkheid om bijlagen te maken, substantiëlere
documenten onder de vorm van gekopieerde dossiers.
205. Permanent gebruik van oude documenten en video's die altijd essentieel zijn om een
communistische visie te verwerven. Tegen de werkoverlast met intern werk die tien keer min
of meer dezelfde teksten maken die tien keer ongebruikt blijven. De efficiëntie en de
rentabiliteit van al wat wij produceren strikt meten. Elke productie moet in het begin zijn
rentabiliserend plan hebben en op het einde zijn rentabiliteitsbilan. Bestelbon : op
materialistische wijze de impact van elk pamflet of elke publicatie afmeten.
206. De sector van de gemeente, de werklozen, de patiënten ontwikkelen.
207. Wijk- of gemeentelijke comités creëren. In Sint-Gillis hebben wij een echt dynamisch
gemeentelijk comité. De ervaring beschrijven en analyseren.
208. Zich inplanten in de wijk, aan het doplokaal. Zich inplanten in de bestaande massa
organisaties : in de wijk, alfabetisering, radio's, derdewereld organisaties.
209. "Men moet veel concrete projecten hebben, strijdprojecten op het terrein. Men moet
concrete zaken realiseren." Wij moeten ook de wil van onze nieuwe leden beschermen om
zaken te realiseren, dicht bij de mensen te staan, hun zorgen en hun strijd. De inflatie van
vergaderingen en papieren en van juiste lijnen mag onze leden niet verlammen.
210. Voor het werk in migrantenmiddens : welke wegen bieden een brede toegang tot de
massa? Voorbeeld : organisatie van de pioniers; werk in de bestaande organisaties, zoals
degene die zich bezighouden met huiswerkklassen, radio's.

211. Patiënten comités oprichten. Ophouden met de werkstijl die meent dat de activiteiten van
de patiënten nooit hoog genoeg zijn. Het vertrouwen in de patiënten heeft als resultaat gehad
de oprichting van verkiezingssecretariaten. Na bijna dertig jaar GVHV hebben wij geslaagde
concrete ervaringen van politiek werk
onder de patiënten en met de patiënten die we elders kunnen veralgemenen.
212. Eenheden oprichten voor het werk met de werkloezen.
213. Zich inplanten onder de progressieven. De Groene heeft een Poëtisch Aperitief-feest met
60 mensen. Niemand van EPO of de partij. Onze sectaire en gauchistische politiek tov het
front tegen de oorlog van de NAVO die progressieve organisaties groepeert.
214. Tijdens deze campagne de goede ervaringen en de fouten systematiseren met de
eenvoudige basiscellen.
215. Een laag leden creëren die gewoon een partijkaart kopen om lid te zijn op het meest
elementaire niveau.
Een kleine brochure die uitlegt wat de partij van hen verwacht, wat zij van de partij kunnen
verwachten. Hen een heel rudimentaire opvoeding geven via heel eenvoudige politieke
artikels, video's. Een of twee lage vormen van engagement
216. Men kan een kaart krijgen voor 400 fr per jaar, wat recht geeft op een solidair per maand.
Aan elke abonnee en medewerker stellen wij voor een partijkaart te nemen.
217. Een elementair werk naar deze buitenste laag leden: uitnodigingen op open activiteiten,
uitnodigingen voor partij bijeenkomsten; uitnodigingen, publicatielijsten voor de massa
organisaties ; praktisch werk ; verkoop en verspreiding van de krant. Vrij aanvaarde
engagementen.
218. Het rechts-opportunisme vermijden dat alle mensen automatisch op het laagste niveau
klasseert! Men moet de voorwaarden om 'volwaardig' lid te zijn uitleggen, de brochures geven
die er de basis en de regels van uitleggen. Men legt de gegrondheid, de noodzaak uit. Een
discussie vragen over volwaardig lidmaatschap.
219. De lidkaart is ook een wapen tegen het liberalisme. Men moet de mensen in de partij
trekken en duwen en niet passief afwachten.
220. Snel een lidkaart voorstellen laat ons toe te weten wat de werkers echt denken. Linkse
delegees van het ACV-CSC zijn naar Clabecq gegaan. Het is pas na de verkiezingen dat wij
vaststellen dat ze voor Agalev hebben gestemd!
221. De overgrote meerderheid van de (proef)abonnees en medewerkers geeft ons de toelating
hun persoonlijke gegevens en interessepunten te verwerken in een fichier. Deze fichier is het
essentiële instrument van een efficiënte organisatiepolitiek. Men moet radicaal een einde
stellen aan het amateurisme. De kameraden die de fichiers beheren moeten een grondige
vorming krijgen die hen in staat stelt technisch het maximum uit dit instrument te halen. Men
moet de nodige tijd vrijmaken voor vorming en beheer. De tijd nodig om de basis in staat
te stellen te weten wat zij moet doen in functie van de fichier en hoe zij dat moet doen.
222. Daarnaast moeten we fichiers opmaken met publieke gegevens van alle progressieven op
de verschillende terreinen: proffen en assistenten, vredesbewegingen, derde wereld
bewegingen, syndicalisten het domein van de cultuur, dokters, sportlui. Regelmatige
mailingen met Solidair, bepaalde projecten enz. De leiding moet een concept hebben voor het
gebruik van deze adressen van hoog naar laag in de partij.

223. Idem voor wat betreft de progressieve kandidaten op de andere lijsten. Voor het
eenheidsfrontwerk en informatie. Er zijn zelfs progressieven op de lijsten van de CVP! Een
sympathisant in Brussel, die in 95 op onze lijst stond, was nu kandidaat voor de CVP.
224. Een organisatiebulletin publiceren met de voorhoede-ervaringen op het vlak van de
recrutering, de organisatie, agitatie, vorming. Het organisatiebulletin moet de goede
ervaringen bundelen van de verschillende niveaus in de partij : het laagste niveau : leden ;
basiscel leden ; cel bureaus van basiscellen ; cellen, enz.
225. Op elk niveau : Wat vragen we hen? Wat geven we hen? Wat stellen we hen voor?
Hoe op elk niveau een aangepaste vorming garanderen: video's, eenvoudige teksten, krant,
uiteenzettingen en discussies. Welke propaganda- en agitatietaken: krant, pamfletten, video's.
Welke organisatietaken?
226. Voor elk niveau: hoe zo snel mogelijk de overgang naar het hogere niveau garanderen,
om te verhinderen dat de mensen te lang op een te laag niveau blijven waar ze niet het beste
van zich zelf kunnen geven?
227. Voor elk niveau een of twee kaders voorzien die ook nationale verantwoordelijkheden
opnemen : aan de partij leren na te denken in functie van veel leden van de laagste niveaus
van de partij; alle campagnes en al het materiaal op hun niveau vertalen (of bepaalde zaken
selecteren en andere laten vallen) ; de beste ervaringen centraliseren.
228. Algemene besluiten
0m de aandacht te vestigen op de belangrijkste punten ait de tekst vatten we hierna de
concrete besluiten samen.
229. Op basis van de voornaamste besluiten van de verkiezingen, een planning van 14
maanden opmaken, tot na de gemeenteraadsverkiezingen. We moeten de partij reorganiseren
in functie van de doelstellingen voor de komende 14 maanden.
230. Een lijst maken van alle problemen die we in de loop van deze periode willen oplossen
en van de problemen waarvan we de oplossing enkel gaan voorbereiden.
231. Vertrekken van een objectief zicht op alle organen, organisaties, instrumenten,
initiatieven, fronten enz. die in de partij en de massa organisaties bestaan. Zie de bestaande
tabel van de partij, die kan herwerkt worden.
232. Op basis van een zicht op het geheel moeten we de prioriteiten vastleggen om te kunnen
beslissen over de bekwame kaders en het geld.
233. We moeten maatregelen nemen om de bureaucratisering te doorbreken, de 'centrale
papiermolen', die bijna werkt zonder verband met het reële gebruik van deze produktie door
de basis.
234. De verhouding tussen intern werk en inplantingswerk onder de massa's werkelijk
doorbreken.
235. Maximaal gebruik van het 'oude' efficiënte materiaal (boeken, brochures, documenten,
video's); niet meer hetzelfde opnieuw 'herschrijven'. Oude teksten verbeteren, uitdiepen,
indien nodig. Voor elk nieuw document: zijn functie verantwoorden, bepalen tot waar het
verspreid wordt, het rendement bepalen, mechanismen om het rendement over een lange
periode op te meten. Wanneer men oud of nieuw materiaal in omloop brengt, moet daarbij een
efficiënt plan gevoegd worden voor het gebruik en de rentabilisering. Elk product moet een
becijferd eindbilan krijgen. Aan de hand van de bestelbonnen, de impact van elk pamflet of
elke publicatie afmeten.

236. Groepen oprichten van nieuwe medewerkers, geleid door een kader, om dit materiaal te
beoordelen.
237. Meer krachten op de provincies concentreren, de nationale kaders verplichten om
doorbraken te realiseren in de provincies, op basis van de reële problemen van de militanten
en de massa's, om realistischer te zijn in onze plannen en meer belang te hechten aan de
verwezenlijking van voorhoede-ervaringen en de centralisatie van goede ervaringen van onze
militanten. 'Een permanente dagelijkse structuur van STAA-nationaal is niet nodig'.
238. De essentiële taken voor een jaar vastleggen. Er een deel van verdelen onder de nationale
kaders die in de provincies gaan werken en de provinciale kaders die, steunend op hun eigen
ervaring, zullen leren leiding te geven op nationaal vlak. 'Sterke punten' opbouwen in een
provincie, die dienen om de partij in haar geheel op nationaal niveau te leiden. In plaats van
een nationale antiracisme afdeling: Brabant specialiseert zich daarin, vormt een ploeg, doet
ervaring op en leidt het nationale werk. Idem voor het werk onder de werklozen.
239. E-mail gebruiken om het aantal nationale vergaderingen te beperken. E-mail moet
dringend het communicatiemiddel bij uitstek worden tussen de verschillende partijleidingen
en met name de provinciale leidingen! De uitwisseling van ervaringen kan onmiddellijk
gebeuren, men moet niet wachten tot er een PSV doorgaat. Vb : voor de verkiezingen, voor de
grote strijdbewegingen.
240. Bij elke taak moet een naam en een tijdsduur staan. Elk kader moet een realistische
'spanwijdte' hebben.
241. Sneller verantwoordelijkheid geven aan lagere kaders en ze helpen om continu
vooruitgang te maken.
242. Een gepland en getrapt vormingssysteem garanderen op de verschillende niveaus van de
kaderploeg.
243. Voorstellen voor reorganisatie voorbereiden, met alternatieven, en vervolgens een
conclaaf organiseren met alle betrokkenen over de taken en de nieuwe verdeling van het
personeel. Garanderen dat er een politieke, ideologische en organisatorische eenheid is over
de reorganisatie. Vermijden dat kameraden binnen een jaar komen zeggen dat wij geen
rekening hebben gehouden met bepaalde omstandigheden om oplossingen op te leggen die
niet konden werken.
244. Het fundamenteel programma uitstellen naar later, vastleggen welk voorbereidend werk
moet en kan gedaan worden tijdens deze periode. In de onmiddellijke toekomst is het niet het
gebrek aan een samenhangende visie op het kapitalisme en het imperialisme vandaag of een
revolutionair strijdprogramma voor de komende tien jaar, dat ons het meest blokkeert. Het is
wel degelijk de vertaling van de grote hoeveelheid ML-analyses waarover wij beschikken in
agitatie en propaganda die op het niveau staan van de arbeiders en werkers.
245. Twee commissies oprichten, onderverdeeld in subgroepen.
246. De commissie politieke partijen systematiseert de essentiële standpunten en besluiten,
alsook de propaganda en het verkiezingsprogramma van onze tegenstanders van de laatste
jaren, met als doel agitatie: 'gewone' werkers overtuigen. In volgorde van belangrijkheid:
Agalev-Ecolo, Vlaams Blok-FN, PS-SP, PC-KP, Trotskisten POS en Militant, VLD-PRL,
CVP-PSC.
247. De commissie economische analyse van België en Europa. Doelstellingen : Bewijzen dat
de echte beslissingsmacht in de 'democratie' bij de monopolies ligt en niet in het parlement.

Cijfers, feiten en eisen vinden die de werkers tegen hun echte vijand opzetten. Bewijzen dat
het een systeem is dat vanuit economisch standpunt niet 'werkt', bewijzen dat het
noodzakelijkerwijze werkt tegen de belangen van zij die de rijkdommen creëren,
bewijzen dat het noodzakelijkerwijze naar steeds gewelddadigere crisissen leidt en naar
oorlog ; een antikapitalistisch bewustzijn creëren.
248. De twee commissies produceren een nieuwe rood-groene brochure van zodra het
regeringsprogramma klaar is.
249. Drie grote campagnes in het komende werkjaar: TV van het volk; sociale verkiezingen
en gemeenteraadsverkiezingen. Een grote campagne uitwerken voor een heel schooljaar voor
de jongeren.
250. Elke campagne krijgt een verantwoordelijke die ze met gezag op alle vlakken moet
leiden. (waarbij men bepaalde specialisten en kaders moet raadplegen).
251. Onmiddellijk beginnen met de voorbereiding voor de sociale en
gemeenteraadsverkiezingen.
252. Van onze groepspraktijken modellen maken van massale recrutering, van organisatie,
agitatie en toepassing van de massalijn en van de praktijk van enquêtes en informatie-
winning. Er de nodige krachten op concentreren.
253. Een beperkt aantal nieuwe pamfletten publiceren die beantwoorden aan de essentiële
noden van onze praktijk onder de massa's en die een of twee maanden kunnen worden
gebruikt. Voorleggen aan de beoordeling van arbeiders en jongeren. De goede en slechte
voorbeelden centraliseren, ze gebruiken als vormingsmateriaal. Objectieven qua rentabiliteit
en bilan. Op elk pamflet of publicatie : interactie organiseren. De mening van de mensen
vragen, vragen om te reageren. Bestelbonnen. Reacties via e-mail!
254. Permanent ons profiel verbeteren: nieuwe ideeën, standpunten en eisen vinden die
overeenstemmen met de veranderingen in de situatie. Dit onderzoek centraliseren in de krant.
De krant moet elke week in 'verkiezingscampagne' zijn, ons profiel opbouwen en op
voordelige manier onze tegenstanders aanvallen.
255. De krant nog eenvoudiger maken, een objectieve studie maken van wat onze basisleden
en sympathisanten lezen. Eens per maand een krant met een meer uitgesproken agitatie-
karakter, te verkopen aan de prijs van 5 of 10 fr. Mogelijkheid om 'bijlagen' te maken,
uitgebreidere documenten onder de vorm van gekopieerde dossiers.
256. Geen enkele lasterlijke aanval meer laten passeren zonder een reactie van onze kant.
Zich niet meer laten doen. Ons opleggen in de media, ook door antwoorden op aanvallen en
valse informatie, via lezersbrieven. Zie ons recht op antwoord bekomen op RTL. Ons
antwoord moet naar de inhoud vastberaden zijn, maar gematigd van toon, het goede recht aan
onze kant hebben.
257. We moeten onze kiezers vooral van Agalev, het Vlaams Blok en SP terugwinnen aan
Nederlandstalige kant en van Ecolo, PS en PC aan Franstalige kant.
258. Aan de uniefthesissen maken over de recente geschiedenis van elk van deze partijen :
hun standpunten in alle belangrijke crisissen, hun voornaamste economische, politieke,
militaire standpunten.
259. Het persoverzicht rentabiliseren voor de agitatie in de krant, voor dossiers tegen de
burgerlijke en kleinburgerlijke partijen.

260. Regelmatig essentiële documenten of teksten sturen naar de leden van de PC die open
staan voor onze standpunten, zodat zij het verschil tussen communisme en revisionisme
kunnen vatten.
261. De voornaamste documenten van het revisionisme van de PC sinds 1988 bijeenbrengen
en op hun essentiële standpunten een ML-kritiek maken.
262. Snel het probleem van de medewerkers oplossen. Hoe de medewerkers politiek
consolideren? Welke voorstellen om ze onmiddellijk aan het werk te zetten? Vooral: enkele
voorhoede-ervaringen voor consolidatie.
Welke praktische taken, waarvan zij het nut zien, willen de medewerkers opnemen? Welke
lage drempel' vorming kunnen we hen geven? Zonder vooruitgang, hoe klein ook, blijven de
mensen met bij ons.
263. Een verkiezingscampagne voeren vereist professionele kennis. We moeten op
dialectische manier de kennis van de burgerij bestuderen op het vlak van de marketing, de
publiciteit, het management van een verkiezingscampagne, de voorstelling, enz.
264. We moeten antennes vastleggen (arbeiders, sympathisanten, kaders), die verplicht
geraadpleegd moeten worden. E-mail gebruiken voor raadplegingen en beoordeling. Via e-
mail en internet de kritiek organiseren op onze voorstellen voor pamfletten en artikels.
265. Het boek over Geneeskunde voor het Volk, dat al 15 jaar wordt gevraagd, moet voor de
gemeenteraad verkiezingen klaar zijn.
266. De goede ervaringen van deze campagne systematiseren en verbeteren en zoveel
mogelijk integreren in het permanente werk van de partij.
267. In elke provincie een (kort) officieel bilan van deze campagne opmaken met een(korte)
beschrijving van de positieve ervaringen die in de toekomst moeten veralgemeend worden.
268. Deze goede ervaringen, na systematisatie en verbetering, zullen ze richtlijnen worden
verwerkt voor de volgende campagne worden opgenomen.
269. X moet een (korte) synthesetekst maken van onze beste verkiezingservaringen uit het
verleden in Antwerpen, vanuit het standpunt van de planning, de mobilisatie, de agitatie, de
organisatie, het programma, het frontwerk, het werk naar de media, enz.
270. De systematisering van de voorbije ervaring en die van de recente campagne moet
resulteren in de gedetailleerde uitwerking van een Plan voor de verkiezingscampagne.
271. De sector van de gemeentelijke cellen, de wijkcellen, doppers- en patiënten cellen
uitbreiden.
272. Een laag leden vormen die een partijkaart kopen om lid' te zijn op het meest elementaire
niveau.

PVDA - Politiek en Tactiek - Resolutie 1999

Recommended

Recommended

More Related Content

Similar to PVDA - Politiek en Tactiek - Resolutie 1999

Similar to PVDA - Politiek en Tactiek - Resolutie 1999 (20)

PVDA - Politiek en Tactiek - Resolutie 1999