1. Os Maios Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística CEP de Ventín Curso 2009/10
2. En Galicia houbo catro tipos de Maios. Ramos de maio ou Maios –ramos Maios humanos Maios figurados As maias Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
3. Ramos de maioou Maios-ramos Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
4. Eran ramos pequenos que os rapaces facían e que ofrecían á xente pedíndolle lambonadas en troco. Hoxe xa non perviven. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
5. Maios humanos Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
6. Neste caso o maio é unha persoa, normalmente un neno cuberto con fiúncho, xestas, espadanas, hedras, … e adornado con flores. Hoxe soamente se conservan na nosa Terra en Portomarín, aínda que se sabe que saían a primeiros de século en lugares como Santiago, A Coruña, Ribadeo, Viana do Bolo, Porto do Son, Betanzos, O Carballiño, Castro Caldelas, Cee, Celanova, Lugo, Mondoñedo, Monforte de Lemos, Muros, Noia, Pontedeume, As Pontes, Queiroga, Rianxo, Ribadavia, Verín, Vilalba, Viveiro,… Ten manifestacións parellas en Inglaterra, Austria, Cataluña ou Portugal. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
7. Maios Figurados Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
8. O maio está formado por unha figura cónica ou piramidal cuberta con ramallos e flores (Maios tradicionais). Considérase que constitúen unha evolución dos humanos, dos cales proceden. Ás veces tamén poden adoptar formas varias, como monumentos locais, personaxes populares, etc (Maios artísticos). Son especialmente coñecidos os de Pontevedra, Ourense, Redondela ou Marín. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
9. Os Maios en Pontevedra Na súa feitura empregan moito fiúncho para cubrir a armazón, e como adornos: flores, laranxas, cascas de ovos. Son poucos os que van sos, case sempre se acompaña dun fermoso e artístico ramo ou “coroa” floral que xeralmente vai separada. Antes, algúns levaban enriba unha “madamita” ou boneca, que simbolizaría a “raíña do maio”. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
10. Acompañan as cantigas con golpes rítmicos de paus. Segundo parece, o uso de palitroques débese a un concurso que se celebrou na praza de touros e como na area non podían petar entón acordouse usar dous paus curtos. O solista agachábase dentro da figura para cantar, mentres os do coro dan voltas arredor. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
11. Os Maios en Ourense A súa altura pode ir dos dous metros ata os cinco ou máis. A armazón é de paus, que cobren con arpilleira ou saco, ó que cosen musgo, pois é o vexetal máis empregado na actualidade. Os Maios antigos estaban feitos sobre todo de xesta e fiúncho. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
12. Xunto coas flores o elemento ornamental máis común son os carrabouxos ou bugallas dos carballos. Outra característica súa é que non acompañan as cantigas con golpes de paus, senón que dan voltas arredor da figura collidos todos de mans. As coplas de Ourense caracterízanse por contar con moitas estrofas. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
13. As maias Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
14.
15. Os cantares dos Maios Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
16. Dependen do tipo de maio. Si se trata de Maios humanos as cantigas que cantan os nenos carecen de crítica e as letras, as mesmas todos os anos, falan do rexurdir da natureza ou piden lambetadas e froitos, normalmente castañas. Este ramiño señora é, este ramiño mexa de pé. Quede de pé, quede sentado, este ramiño pide castañas. Os Maios “artísticos” ou “figurados” contan con coplas modernas, nas que os principais brancos adoitan ser os políticos, aínda que tampouco faltan nos seus repertorios as modas, os deportes, … A principal característica é que son novas todos os anos, feitas por persoas que coñecen moi ben o desenvolvemento da vida socio-política da vila. Nesta festa grande en flor e poesía pedimos comprensión e moita alegría. Este noso maio é para criticar e o que se pique que empece a rañar. ……………………………. Despois destes cantos que poden ser verdades pedimos boa intención ás autoridades. A ela e á xente que nos escoitou as grazas lle damos para quedar mellor. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
17. Como se fai un maio Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
18. Primeiro temos que pensar na figura que desexemos armar: se vai ser a tradicional cónica, piramidal ou outra calquera. Estas son algunhas das cousas que precisamos para elaborar un maio cónico : Agullas grandes Cordel Arame fino Varas longas Limóns Xestas Laranxas Fiúncho Pampillos Cartuchos Carrabouxos Cáscaras de ovos Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
19. Despois faise un armazón cos paus para logo darlle a forma, sen esquecer as andas con que levalo. A elaboración do armazón pode ter tantas variantes como se desexe. O único que hai que coidar é que se artelle unha figura cónica para colocar sobre ela o manto vexetal e que non se vexa unha vez rematado o maio. Varillas ou canas Andas Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
20. Unha vez rematada a estrutura xa está preparada para empezar a colocar o fiúncho. O fiúncho debe ser seleccionado segundo o tamaño da folla, utilizando aquelas máis grandes para as capas inferiores. Para cada capa vanse escollendo fiúnchos do mesmo tamaño e enfiándoos con arame delgado de lonxitude axeitada segundo o lugar en que vai a capa. As capas vanse colocando de abaixo arriba, unhas enriba das outras a xeito de tellas de modo que cada unha cubra os talos da capa inferior. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
21. Colocación dos adornos Fiando o cordel nas agullas grandes, con laranxas, pampillos, margaridas e ovos fanse colores de diferentes lonxitudes, que se irán colocando no maio facendo rodas, ondas, zigzag ou outras figuras. Ao final colocaranse os cartuchos, as rosas,... O maio pode ir rematado de moitas formas, senón leva a coroa facendo de remate pode levar un engadido a xeito de ramo, cruz ou outra forma. Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística- CEP de Ventín- Curso 2009/10
