2. JEST TO KIERUNEK W SZTUCE, W KTÓRYM
MATERIAŁEM I ŚRODKIEM EKSPRESJI JEST CIAŁO
ARTYSTY. NURT POJAWIŁ SIĘ PO RAZ PIERWSZY W
DRUGIEJ POŁOWIE LAT 60. XX W. W TAKICH
DZIAŁANIACH ARTYSTYCZNYCH, JAK PERFORMANCE
CZY HAPPENING.
4. PEWNĄ ODMIANĄ „SZTUKI CIAŁA” JEST ABJECT ART
(„SZTUKA WSTRĘTU”), GDZIE PRZEDMIOTEM
ZAINTERESOWANIA SĄ WSZELKIE NIECZYSTOŚCI I
WYDZIELINY CIAŁA, STANOWIĄCE JEGO
NATURALNĄ CZĘŚĆ FUNKCJONOWANIA.
PRZEDSTAWIA ONA CIAŁO SŁABE, PODATNE NA
OKALECZENIA, CHOROBY, KTÓRE STARZEJE SIĘ I
UMIERA.
5. NIEKTÓRZY Z NICH POWODOWALI NAWET W
TYM CELU SKRAJNE DOŚWIADCZENIA, TAK
JAK CHRIS BURDEN, KTÓRY PODCZAS JEDNEJ
Z AKCJI ARTYSTYCZNYCH DAŁ SIĘ
POSTRZELIĆ W RAMIĘ, CZY QI LI, KTÓRY
ZAMROZIŁ SIĘ NA ŚMIERĆ
7. W OBRĘBIE BODY ART POJAWIŁY SIĘ DWA NURTY:
PIERWSZY Z NICH SKŁANIAŁ SIĘ KU
METAMORFOZIE, ODWOŁUJĄC SIĘ DO FIKCYJNEJ
POSTACI ROSE SELAVY WYKREOWANEJ PRZEZ
DUCHAMPA, DRUGI NATOMIAST SIĘGAŁ DO
DZIAŁAŃ SADOMASOCHISTYCZNYCH, WYWOŁUJĄC
WSPÓŁCZUCIE LUB ODRAZĘ WIDZÓW.
11. W TRAKCIE SERII POKAZÓW PT. „REINKARNACJA ŚWIĘTEJ
ORLAN” Z 1990 ROKU FRANCUSKA ARTYSTKA ORLAN
ZMIENIAŁA SWOJĄ TWARZ PRZY POMOCY CHIRURGII
PLASTYCZNEJ. DZIĘKI OPERACJOM STARAŁA SIĘ UPODOBNIĆ
DO BOHATEREK ZACHODNICH DZIEŁ SZTUKI, KTÓRE
OKREŚLAJĄ IDEAŁ PIĘKNA, W TYM DO WENUS BOTTICELLEGO
I MONY LISY DA VINCIEGO. ORLAN BYŁA PIERWSZĄ ARTYSTKĄ,
KTÓRA UCZYNIŁA OPERACJE PLASTYCZNE ŚRODKIEM
WYRAZU ARTYSTYCZNEGO.
12.
13. PIERWSZE REFLEKSJE DOTYCZĄCE LUDZKIEJ CIELESNOŚCI POCHODZĄ ZE
STAROŻYTNEJ GRECJI. W SZTUCE KULTUR STAROŻYTNYCH CIAŁO BYŁO
PODSTAWOWYM, BYNAJMNIEJ NIE TYLKO WIZUALNIE, OPISYWANYM
ELEMENTEM, WRĘCZ TEJ SZTUKI CZYNNIKIEM KREATYWNYM. ARTYŚCI TEGO
OKRESU W ZNACZNEJ MIERZE CZERPALI INSPIRACJE Z IDEI GŁOSZONYCH
PRZEZ ÓWCZESNYCH IM FILOZOFÓW. WIARA GREKÓW W LICZBY ORAZ W
IDEALNE PIĘKNO PROWADZIŁA ICH DO CIĄGŁYCH POSZUKIWAŃ
NIESKAZITELNEJ FORMY ZAWARTEJ W CIELE CZŁOWIEKA A MAJĄCEJ SWÓJ
WYRAZ W SZTUCE.
14.
15. SZTUKA W ŚREDNIOWIECZU W CAŁOŚCIZOSTAŁA ZAREZERWOWANA DLA
RELIGII. DLATEGO OBRAZOWANIE CIAŁA LUDZKIEGO MIAŁO SWOJĄ ŚCIŚLE
OKREŚLONĄ FORMĘ. CHARAKTERYSTYCZNE DLA TEGO CZASU SĄ
DYSPROPORCJE W UKAZYWANEJ SYLWETCE LUDZKIEJ, POLEGAJĄCE NA
AKCENTOWANIU NIEKTÓRYCH CZŁONKÓW CZASEM W PRZESADNY SPOSÓB.
WYNIKAŁO TO Z ILUSTROWANIADOSŁOWNYCH FRAGMENTÓW PISMA
ŚWIĘTEGO, GDZIE STARANO SIĘ WYPRACOWAĆ KOMPOZYCJĘ CIELESNĄ
ADEKWATNĄ DO TREŚCI. NAGOŚĆ POJAWIAŁASIĘ JEDYNIE Z
PRZEDSTAWIENIACH ADAMA I EWY ORAZ GRZESZNIKÓW ŚWIADCZĄC O ICH
ZEPSUCIU. CIAŁO JAKO SIEDLISKO ZŁA I ROZPUSTY BYŁO SKRZĘTNIE
ZASŁANIANE, TO DUSZA MIAŁABYĆ PIELĘGNOWANA, ABY W
NIESKAZITELNEJ FORMIE ZOSTAĆ OFIAROWANĄ BOGU PO ŚMIERCI.
16.
17. DOPIERO RENESANS PRZYWRACA CIAŁU MIEJSCE W SZTUCE. NASTĘPUJE TU
ZWROT KU STAROŻYTNOŚCI. ISTOTNA ROLĘ ODGRYWA ROZWÓJ NOWEGO
PRĄDU UMYSŁOWEGO – HUMANIZMU, KTÓRY ZA NAJWYŻSZĄ WARTOŚĆ
UZNAJE CZŁOWIEKA. WIZERUNEK LUDZKIEGO CIAŁANIE ZALEŻY JUŻ OD
IDEALISTYCZNYCH WIZJI ALE, PODOBNIE JAK W STAROŻYTNEJ GRECJI, OD
WIEDZY ANATOMICZNEJ I WNIKLIWEJ OBSERWACJI LUDZKIEGO CIAŁA.NIE
SPOSÓB NIE DOSTRZEC WPŁYWU JAKI MIAŁASPUŚCIZNA PO STAROŻYTNEJ
GRECJI NA KSZTAŁTOWANIE SIĘ WIZERUNKU CIAŁAW SZTUCE. PATRZĄC NA
DZIEŁA PRZEDSTAWIAJĄCE CZŁOWIEKA DOSTRZEGAMY CHĘĆ UCHWYCENIA
PIĘKNA ORAZ UDOSKONALANIA NATURY
