Hufterigheid speelt eerste viool in 2016. Hoffelijkheid naar het tweede plan. Touwtje van Jan Terlouw is goed voor de applausmachine, maar zal het ook niet redden in 2017.
1. Hufterigheid kreeg ondanks het touwtje van Terlouw weer volop aandacht in de media en de
politiek wist vervolgens niet hoe snel zij moesten reageren. Met als zure bijsmaak dat het echte
nieuws voor onze vereniging kwam uit een gesprek met een huisarts uit Haarlem, die mij
vertelde dat minimaal 50% van zijn patiënten taal onbekwaam is. Wij hebben het hier over
Nederland . Wij hebben hier een leerplicht.
Iedere dag worden we er aan herinnerd dat vrije en onafhankelijk pers een forse investering van ons
vergt. HOAX berichten moeten zich beperken tot een pratical joke op 1 april, waarbij je kunt afvragen
of het verstandig is als de zichzelf benoemde kwaliteitsjournalistiek meedoet aan het broodje-aap
verschijnsel, maar deze hype lijkt steeds grotesker te worden.
Meer, Meer, Meer; we zijn verslaafd geraakt aan likes, hartjes en andere digitale sieraden. Lekker
belangrijk kun je hierop zeggen, Selfie en vloggen lijken het dan ook te gaan winnen van de
traditionals. Een medium als Facebook wordt door vele mensen als primaire nieuwsbron gebruikt.
Hierover klagen heeft geen zin, want hier geldt: Journalisten weten dat er bij veel medicijnen
geen positieve effecten zijn en als men meerdere medicijnen tegelijkertijd gebruikt dat er dan
regelmatig zeer vervelende bijwerkingen zijn, maar dat gesteld kan worden dat alles volgens de
regels gaat. “Nieuw medicijnen worden vergeleken met een placebo en niet met reeds
bestaande medicijnen.
Vooral ouderen (Henk Krol ) , sociaal zwakkeren ( vrinden van links) zijn hiervan het
slachtoffer, maar ook onnodige zorgkosten (vrinden van rechts ) zijn het gevolg.
Dit is toch een ABC-tje voor de zorgprofessional om hier tegen op te treden. Niets is minder
waar.
Het klinkt dan wel als muziek in onze oren als bepaalde partijen zeggen dat ze het belangrijk
vinden dat het effectiviteit van de werking van sommige geneesmiddelen wordt getest, maar dit
is natuurlijk de wereld op zijn kop. Niet goed geld terug is misschien het ene uiterste, maar het
mag toch bekend zijn bij controlerende instanties wat de resultaten zijn van niet alleen de
geslaagde tests, maar ook van die mislukt zijn of voortijdig afgebroken. Het gaat hier niet om
een mislukte taart, maar om het leven van mensen.
Het lijkt ons dan ook logische dat de inspanningsverplichting plaatsmaakt voor de
prestatieverplichting. Bij (empirisch) onderzoek zit je in de fase dat de uitkomsten nog onzeker
zijn, wordt het een doorbraak of kunnen de uitkomsten van het onderzoek in het archief.
Wij vinden dan ook dat medicijnen die worden toegelaten door het CBG effect moeten hebben.
Het woord is aan u