2. Ο τόπος που κατάγομαι είναι ένα
παραθαλάσσιο χωριό της
Αμφιλοχίας, το Σπάρτο, που
βρίσκεται στο νομό
Αιτωλοακαρνανίας.
3. Το Πάσχα αποτελεί τη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας.
Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, αλλά κυρίως τη Μεγάλη
Εβδομάδα (ή Εβδομάδα των Παθών), συνηθίζεται να
πραγματοποιούνται τα παραδοσιακά ήθη και έθιμα σε όλες τις
περιοχές της Ελλάδας.
Βέβαια σε πολλές περιοχές της χώρας υπάρχουν και
αναβιώνουν κάποια ιδιαίτερα τοπικά έθιμα τις μέρες αυτές.
4. Όπως συμβαίνει λοιπόν και σε πολλές περιοχές της χώρας, έτσι
και στο χωριό μου υπάρχουν, κάποια ιδιαίτερα τοπικά έθιμα.
Τη Μεγάλη Τρίτη εκτός από την παρασκευή
παραδοσιακών κουλουριών και τσουρεκιών, οι
νοικοκυρές φροντίζουν και για το άσπρισμα των
αυλών τους.
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί μετά την ακολουθία της πρώτης
Ανάστασης, οι πιστοί βγαίνουν στα μπαλκόνια και στις αυλές
των σπιτιών τους και πετούν πολλά γυάλινα μπουκάλια
δημιουργώντας πολύ μεγάλο θόρυβο.
5. Σε κάποιες κοντινές στο χωριό μου περιοχές υπάρχουν και
αναβιώνουν εξίσου ιδιαίτερα τοπικά έθιμα.
Στο Αγρίνιο αναβιώνει το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής ο
«χαλκουνοπόλεμος». Ειδικότερα, όταν ολοκληρωθεί η
περιφορά των Επιταφίων της κάθε ενορίας, οι
«χαλκουνάδες» συγκεντρώνονται στην πλατεία Δημοκρατίας
και τότε αρχίζει ο χαλκουνοπόλεμος.
Τα χαλκούνια είναι αυτοσχέδιες κατασκευές, που
αποτελούνται από ένα μεγάλο κύλινδρο γεμάτο με ένα
μείγμα μπαρουτιού και φυτίλι.
Στη Βόνιτσα αναβιώνει κάθε χρόνο των έθιμο των
«Αγραπνιών» ή «Αγρυπνιών». Ειδικότερα, καθ΄ όλη την
διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας οι «αγρυπνιστές»
συγκεντρώνονται κάθε βράδυ πίσω από το ιερό του ναού
των Αγίων Αποστόλων και βάζουν φωτιά σε σωρό από
ξύλα, τραγουδώντας άσματα που έχουν να κάνουν με το
θείο δράμα, αλλά και τα κοινωνικά δρώμενα.
