exercitia Basados en el método de latín LLPSI de H. Oerberg

1. Frātrēs pugnantēs LINGUA LATINA per se illustrata H.OERBERG Santi Carbonell

2. Comple verba

3. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort vīllae lūdunt. Mārcus virg manū tenet clāmāns:

4. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virg manū tenet clāmāns:

5. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns:

6. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ H est pīlum meum.

7. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum.

8. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīl Rōmānus sum, ut avunculus noster.

9. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster.

10. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmān , pugnō.

11. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō.

12. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū host meus es, Quīnte.

13. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte.

14. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in host faciō!”

15. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!”

16. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!” Hoc dīcēns Mārcus virgam in Quīntum iacit, sed virga ante e ad terram cadit.

17. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!” Hoc dīcēns Mārcus virgam in Quīntum iacit, sed virga ante eum ad terram cadit.

18. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!” Hoc dīcēns Mārcus virgam in Quīntum iacit, sed virga ante eum ad terram cadit. Quīntus autem “Pīlum tuum lev ” inquit “nōn timeō.

19. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!” Hoc dīcēns Mārcus virgam in Quīntum iacit, sed virga ante eum ad terram cadit. Quīntus autem “Pīlum tuum leve” inquit “nōn timeō.

20. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!” Hoc dīcēns Mārcus virgam in Quīntum iacit, sed virga ante eum ad terram cadit. Quīntus autem “Pīlum tuum leve” inquit “nōn timeō. Mīles Rōmān ___ nōn modo pīlum, sed etiam scūtum grav et gladium brev fert.

21. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!” Hoc dīcēns Mārcus virgam in Quīntum iacit, sed virga ante eum ad terram cadit. Quīntus autem “Pīlum tuum leve” inquit “nōn timeō. Mīles Rōmānus nōn modo pīlum, sed etiam scūtum grav et gladium brev fert”.

22. Mārcus et Quīntus frātrēs in hort ō vīllae lūdunt. Mārcus virgam manū tenet clāmāns: “ Hoc est pīlum meum. Mīles Rōmānus sum, ut avunculus noster. Contrā Germānōs, hostēs Rōmānorum, pugnō. Tū hostis meus es, Quīnte. Impetum in hostem faciō!” Hoc dīcēns Mārcus virgam in Quīntum iacit, sed virga ante eum ad terram cadit. Quīntus autem “Pīlum tuum leve” inquit “nōn timeō. Mīles Rōmānus nōn modo pīlum, sed etiam scūtum grave et gladium brevem fert”.

23. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugn !” clāmat Mārcus, et c frātre pugnāre incipit. Quīntum pugn pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit.

24. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et c frātre pugnāre incipit. Quīntum pugn pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit.

25. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et cum frātre pugnāre incipit. Quīntum pugn pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit.

26. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et cum frātre pugnāre incipit. Quīntum pugnis pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit.

27. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et cum frātre pugnāre incipit. Quīntum pugnis pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit. Pugnōs tenet ante cap neque Mārcus faciem eius pulsāre pot . Tum puer improbus ventr ____ Quīntī pulsat! Quīntus stāre nōn potest, sed cadēns ped Mārcī capit eumque ad terram iacit.

28. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et cum frātre pugnāre incipit. Quīntum pugnis pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit. Pugnōs tenet ante caput neque Mārcus faciem eius pulsāre pot . Tum puer improbus ventr ____ Quīntī pulsat! Quīntus stāre nōn potest, sed cadēns ped Mārcī capit eumque ad terram iacit.

29. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et cum frātre pugnāre incipit. Quīntum pugnis pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit. Pugnōs tenet ante caput neque Mārcus faciem eius pulsāre potest. Tum puer improbus ventr ____ Quīntī pulsat! Quīntus stāre nōn potest, sed cadēns ped Mārcī capit eumque ad terram iacit.

30. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et cum frātre pugnāre incipit. Quīntum pugnis pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit. Pugnōs tenet ante caput neque Mārcus faciem eius pulsāre potest. Tum puer improbus ventrem Quīntī pulsat! Quīntus stāre nōn potest, sed cadēns ped ___ Mārcī capit eumque ad terram iacit.

31. “ Sī arma nōn habeō, pugnīs possum pugnare!” clāmat Mārcus, et cum frātre pugnāre incipit. Quīntum pugnis pulsat, sed ille nōn male sē dēfendit. Pugnōs tenet ante caput neque Mārcus faciem eius pulsāre potest. Tum puer improbus ventrem Quīntī pulsat! Quīntus stāre nōn potest, sed cadēns pedem Mārcī capit eumque ad terram iacit.

32. Māter fīliōs pugnantēs videt et vōc sevērā “Dēsinite, puerī!” inquit, “Hoc satis est. Surgite!” Fīliī mātr nōn pārent neque pugnāre dēsinunt. Tum māter īrāta virgam, qu in terrā iacet, sūmit atque fīli verberat.

33. Māter fīliōs pugnantēs videt et vōce sevērā “Dēsinite, puerī!” inquit, “Hoc satis est. Surgite!” Fīliī mātr nōn pārent neque pugnāre dēsinunt. Tum māter īrāta virgam, qu in terrā iacet, sūmit atque fīli verberat.

34. Māter fīliōs pugnantēs videt et vōce sevērā “Dēsinite, puerī!” inquit, “Hoc satis est. Surgite!” Fīliī mātri nōn pārent neque pugnāre dēsinunt. Tum māter īrāta virgam, qu in terrā iacet, sūmit atque fīli verberat.

35. Māter fīliōs pugnantēs videt et vōce sevērā “Dēsinite, puerī!” inquit, “Hoc satis est. Surgite!” Fīliī mātri nōn pārent neque pugnāre dēsinunt. Tum māter īrāta virgam, quae in terrā iacet, sūmit atque fīli verberat.

36. Māter fīliōs pugnantēs videt et vōce sevērā “Dēsinite, puerī!” inquit, “Hoc satis est. Surgite!” Fīliī mātri nōn pārent neque pugnāre dēsinunt. Tum māter īrāta virgam, quae in terrā iacet, sūmit atque fīlios verberat.