สมบัติวิเศษ

1. สมบัติวิเศษ
ในเช้าวันที่อากาศแจ่มใส คุณครูนกฮูก อนุญาตให้นักเรียนออกมาบินเล่นในสนามได้ โดยให้เหตุผลว่า แสงแดดมีประโยชน์ ช่วยให้ กระดูกปีกแข็งแรง ทาให้สามารถบินได้เป็นระยะทางไกล ครุฑน้อยกับนกพิราบขาวบินเล่นจนเหนื่อยจึงไปเกาะพักที่กิ่งไม้กิ่งหนึ่งทั้งสองพบ ม้วนกระดาษ ที่เป็นลายแทงสมบัติ ในลายแทงบอกว่า มีสมบัติวิเศษอยู่ทางทิศเหนือ ถ้าใครอยากได้ให้มาตามลายแทง ลงชื่อครุฑเขียวน้อย ทั้งสองตกลงว่าจะไปตามหาสมบัติ โดยจะไปขอวามช่วยเหลือจากลุงครุฑเขียว ซึ่งเป็นญาติ ของ ครุฑน้อยพูดทั้งสองไปขออนุญาตพ่อแม่ กับ คุณครูนกฮูกก่อนออกเดินทางไปทิศเหนือเพื่อไปตามหาสมบัติวิเศษ ทั้งสองตื่นตาตื่นใจกับธรรมชาติอันสวยงามที่ได้พบเห็น ทั้งภูเขา น้าตก ทุ่งหญ้า และทุ่งดอกไม้ ค่าที่ไหนก็นอนที่นั่น หิวก็กิน เหนื่อยก็พัก ซึ่งทาให้ทั้งสองมีความสุขมาก ทั้งสองเดินทางมาหลายวันจนกระทั่งพบ กับครุฑเขียว ซึ่งกาลังเลี้ยงดูบุตรอยู่ในรังบนต้นไม้ใหญ่ บอกพร้อมกับยื่นลายแทงสมบัติให้ครุฑเขียวดูที่นั่นคงไม่มีสมบัติวิเศษอยู่จริงๆ หรอกเพราะที่นั่นถูกมนุษย์ประกาศให้เป็นเขตพัฒนาพิเศษน่ะสิ ป่านนี้ธรรมชาติคงถูกทาลายไปมาก พิราบขาวพูดก่อนจะออกเดินทางครุฑ น้อยกับพิราบขาวบินมาจนเหนื่อย จึงแวะพักที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง จะมาทาลายธรรมชาติไปถึงไหน ไม่ต้องมาพัฒนาที่นี่หรอก ออกไป ออกไป”
ทั้งสองช่วยกันมองหาเจ้าของเสียงลึกลับพวกเรามาตามลายแทงสมบัติของครุฑเขียวน้อย ไม่ได้มาทาลายธรรมชาติหรอก พวกเราเป็นมิตร”
“และฉันคิดว่าเธอก็เป็นสมบัติวิเศษของพ่อเธอด้วย เรากลับบ้านกันเถอะครุฑเขียวน้อย” พิราบขาวกล่าวในที่สุด
แล้วทั้งสามก็บินไปพร้อมกันเมื่อมาถึงต้นไม้ใหญ่ ครุฑเขียวกับครุฑเขียวน้อยก็โผกอดกันอย่างมีความสุข ลูกคือสมบัติที่วิเศษที่สุดสาหรับ พ่อจากนั้นทั้งหมดก็กล่าวลากัน แล้วทั้งสองก็บินกลับบ้านด้วยกัน อย่างมีความสุข

3. เช้าวันหนึ่ง อากาศแจ่มใส คุณครูนกฮูก อนุญาตให้นักเรียนออกมาบินเล่นในสนามได้
โดยให้เหตุผลว่า แสงแดดมีประโยชน์ ช่วยให้กระดูกปีกแข็งแรง ทาให้สามารถบินได้ระยะทางไกล
นักเรียนนกทั้งหลายส่งเสียง เฮ ! ด้วยความดีใจ แล้วบินไปทั่วทั้งสนาม

5. ครุฑน้อยกับนกพิราบบินเล่นจนเหนื่อยจึงไปเกาะพักที่กิ่งไม้กิ่งหนึ่ง
“วันนี้สนุกมากเลย ฉันอยากให้คุณครูนกฮูกใจดีทุกวัน ฉันจะได้บินเล่นทุกวัน” ครุฑน้อยชวนคุย
“ถ้ามัวแต่เล่นทุกวัน เราก็ไม่ได้เรียนหนังสือน่ะสิ” นกพิราบพูด
“ เอ๊ะ ! นั่นม้วนกระดาษอะไร วางอยู่ที่โคนต้นไม้ เรารีบไปดูกันดีกว่า” ครุฑน้อยชวน

7. “นี่มันลายแทงสมบัตินี่นา” ครุฑน้อยพูดหลังจากแกะม้วนกระดาษออกดู
“ลายแทงบอกว่า มีสมบัติวิเศษอยู่ทางทิศเหนือ ถ้าใครอยากได้ให้มาตามลายแทง ลงชื่อครุฑเขียวน้อย”
พิราบขาวอ่านข้อความที่เขียนไว้ในลายแทง
“เราไปตามหาสมบัติกันเถอะ ฉันมีญาติอยู่ทางทิศเหนือ ชื่อลุงครุฑเขียว”
“ฉันคิดว่าต้องมีความเกี่ยวข้องกับครุฑเขียวน้อยแน่เลย” ครุฑน้อยพูด
“แต่เราต้องไปขออนุญาตพ่อแม่ กับคุณครูก่อนนะ ฉันไม่อยากขาดเรียนไปเฉยๆ” นกพิราบพูด
“ตกลง” ครุฑน้อยรับคา

9. เช้าวันรุ่งขึ้น ทั้งสองจึงมาพร้อมกันที่หน้าโพรงพักคุณครูนกฮูก
“พ่อแม่ฉันอนุญาต” ครุฑน้อยพูด
“พ่อแม่ฉันก็อนุญาตเหมือนกัน เราไปหาคุณครูนกฮูกกันเถอะ” นกพิราบพูด
“สวัสดีครับ คุณครูนกฮูก สวัสดีค่ะ คุณครูนกฮูก” ทั้งสองกล่าวพร้อมกัน
“สวัสดีจ๊ะ เด็กๆ มาหาครูแต่เช้าเลยนะ มีธุระอะไรหรือเปล่า” คุณครูนกฮูกทักทาย
“พวกเราจะมาขออนุญาตคุณครูไปตามหาสมบัติวิเศษทางทิศเหนือกันครับ” ครุฑน้อยบอก
ก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณครูนกฮูกฟัง
“ครูขออวยพรให้พวกเธอ โชคดี เดินทางโดยปลอดภัย แล้วรีบกลับมานะ” คุณครูนกฮูกอวยพร

11. เมื่อขออนุญาตคุณครูนกฮูกเสร็จแล้ว ครุฑน้อยกับนกพิราบก็ออกบินมุ่งหน้าสู่ทิศเหนือทันที
ทั้งสองตื่นตากับธรรมชาติอันสวยงามที่ได้พบเห็น ทั้งภูเขา น้าตก ทุ่งหญ้า และทุ่งดอกไม้
ค่าที่ไหนก็นอนที่นั่น หิวก็กิน เหนื่อยก็พัก ซึ่งทาให้ทั้งสองมีความสุขมาก
“ถึงแม้เราจะไม่พบสมบัติวิเศษ ฉันก็ไม่เสียใจเลย” นกพิราบพูด
“ทาไมล่ะ” ครุฑน้อยถาม
“เพราะธรรมชาติที่สวยงามก็เป็นสมบัติวิเศษสาหรับฉันแล้ว” นกพิราบตอบ
ครุฑน้อยได้แต่ยิ้มแล้วบินต่อไป

13. ทั้งสองเดินทางมาหลายวันจนพบกับครุฑเขียว ซึ่งกาลังเลี้ยงดูบุตรอยู่ในรังบนต้นไม้ใหญ่
“สวัสดีครับ ลุงครุฑเขียว นี่พิราบขาวเพื่อนของผมครับ” ครุฑน้อยทักทาย พร้อมแนะนาเพื่อนให้ลุงรู้จัก
“สวัสดีจ๊ะหลานๆ บินกันมาไกล คงเหนื่อยมากสินะ พักให้หายเหนื่อยกันก่อนเถอะ” ครุฑเขียวเอ่ยชวน
“ผมมีอะไรบางอย่างจะให้คุณลุงดูครับ” ครุฑน้อยบอกพร้อมกับยื่นลายแทงสมบัติให้ครุฑเขียวดู
“นี่มันลายมือครุฑเขียวน้อย ลูกชายของลุงนี่นา” ครุฑเขียวพูด ก่อนจะนั่งลงฟังเรื่องราวทั้งหมด

15. “ลุงว่าที่นั่นคงไม่มีสมบัติวิเศษอยู่จริงๆ หรอก อย่าไปเลยนะ” ครุฑเขียวพูดหลังจากนิ่งฟังอยู่นาน
“ทาไมล่ะครับ” ครุฑน้อยถาม
“เพราะที่นั่นถูกมนุษย์ ประกาศให้เป็นเขตพัฒนาพิเศษน่ะสิ ป่านนี้ธรรมชาติคงถูกทาลายไปมากแล้ว”
ครุฑเขียวบอก
“อีกอย่าง ครุฑเขียวน้อยก็คงจะตายไปแล้ว เพราะถ้ายังไม่ตายก็คงจะกลับมาหาลุงบ้าง” ครุฑเขียวพูดต่อ
“ถ้าพวกเราได้พบกับครุฑเขียว พวกเราจะชวนเขากลับมาหาคุณลุงค่ะ” นกพิราบพูดก่อนจะออกเดินทาง

17. ครุฑน้อยกับนกพิราบบินมาจนเหนื่อย จึงแวะพักที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง
“นั่นใครน่ะ มาทาอะไรที่นี่ จะทาลายธรรมชาติไปถึงไหน ไม่ต้องมาพัฒนาที่นี่หรอก ออกไป ออกไป”
ทั้งสองช่วยกันมองหาเจ้าของเสียงลึกลับ
“ฉันคือครุฑน้อย นี่คือพิราบขาวเพื่อนของฉัน พวกเรามาตามลายแทงสมบัติของครุฑเขียวน้อย
ไม่ได้มาทาลายธรรมชาติหรอก พวกเราเป็นมิตร” ครุฑน้อยตะโกนตอบไป
ทันใดนั้น ก็มีบางอย่างพุ่งลงมาจากยอดไม้อย่างรวดเร็ว แล้วมาเกาะอยู่ที่กิ่งไม้ข้าง ๆ

19. “ฉันคือ ครุฑเขียวน้อย เจ้าของลายแทงสมบัติ” ครุฑเขียวน้อยแนะนาตัวเอง
จากนั้นทั้งสามก็พูดคุยกันถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น
“ฉันว่า ฉันพบสมบัติวิเศษแล้วล่ะ” พิราบขาวพูดพลางอมยิ้ม
“ไหน อยู่ไหน อยู่ที่ไหน” ครุฑน้อยกับครุฑน้อยเขียวถามพร้อมกัน
“ก็เธอทั้งสองนี่อย่างไรล่ะ เธอเป็นมิตรของฉัน เธอจึงเป็นเหมือนสมบัติวิเศษของฉัน” พิราบขาวกล่าว
“และฉันคิดว่าเธอก็เป็นสมบัติวิเศษของพ่อเธอด้วย เรากลับบ้านกันเถอะครุฑเขียวน้อย” พิราบขาวชวน
“ใช่เรากลับบ้านกันเถอะ” ครุฑน้อยเอ่ยชวนอีกครั้ง
“ตกลง ฉันจะกลับบ้านพร้อมพวกเธอ” ครุฑเขียวน้อยกล่าว แล้วทั้งสามก็บินไปพร้อมกัน

21. เมื่อมาถึงต้นไม้ใหญ่ ครุฑเขียวกับครุฑเขียวน้อยก็โผกอดกันอย่างมีความสุข
“ครุฑเขียวน้อย ลูกคือสมบัติที่วิเศษที่สุดสาหรับพ่อ” ครุฑเขียวกล่าวทั้งน้าตา
“พ่อก็เป็นสมบัติที่วิเศษที่สุดของผมครับ” ครุฑเขียวน้อยกล่าวทั้งน้าตาเช่นกัน
“ลุงขอขอบใจหลานทั้งสองด้วย ที่พาครุฑน้อยเขียวกลับมาบ้าน” ครุฑเขียวกล่าวขอบใจ
“เธอเป็นมิตรแท้ของฉัน และเป็นสมบัติวิเศษของฉัน” ครุฑเขียวน้อยกล่าว
“เราจะไม่ลืมเธอเลยครุฑน้อยเขียว” พิราบขาวพูด
จากนั้นทั้งหมดก็กล่าวลากัน
แล้วครุฑน้อยกับพิราบขาวก็บินกลับบ้านด้วยกัน อย่างมีความสุข

23. คำศัพท์
คำอ่ำน
ควำมหมำย
อากาศ
อา – กาด
ที่ว่าง ลม
อนุญาต
อะ – นุ – ยาด
ยินยอม ยอมให้
เหตุผล
เหด – ผน
เหตุและผล
สามารถ
สา – มาด
มีคุณสมบัติที่จะทาได้
กระดาษ
กระ – ดาด
สิ่งที่มีอยู่ประจาชีวิตคน ตั้งแต่เกิดมา
สมบัติ
สม – บัด
ความถึงพร้อม หมายถึงทรัพย์สิน
วิเศษ
วิ – เสด
ยอดเยี่ยม เลิศลอย
ญาติ
ยาด
คนในวงศ์วานที่ยังนับรู้กันได้ทางเชื้อสาย
ทิศ
ทิด
ข้าง ทาง เบื้อง
ธรรมชาติ
ทา – มะ – ชาด
ภาพภูมิประเทศ
บุตร
บุด
ลูก
มนุษย์
มะ – นุด
คน
ประกาศ
ประ –กาด
ป่าวร้อง แจ้งให้ทราบ
พัฒนา
พัด – ทะ – นา
ทาให้เจริญ
หมำยเหตุ คาศัพท์เรียงตามลาดับเหตุการณ์ในเรื่อง

24. คำชี้แจง ให้นักเรียนเลือกคาจากนิทานมาเติมลงในช่องว่างให้ได้เนื้อเรื่องที่สมบูรณ์
ในเช้าวันที่....................แจ่มใส คุณครูนกฮูก....................ให้นักเรียนออกมาบินเล่นในสนามได้ โดยให้....................ว่า แสงแดด มี....................ช่วยให้กระดูกปีกแข็งแรง ทาให้....................บินได้ระยะทางไกล ....................น้อยกับนกพิราบขาวบินเล่นจนเหนื่อยจึงไป เกาะพักที่กิ่งไม้กิ่งหนึ่งทั้งสองพบม้วน.................... ที่เป็นลายแทง.................... ในลายแทงบอกว่า มี.................... อยู่ทาง....................เหนือ ถ้าใครอยากได้ให้มาตามลายแทง ลงชื่อ....................เขียวน้อย ทั้งสองตกลงว่าจะไปตามหา....................โดยจะไปขอวามช่วยเหลือจาก ลุง....................เขียว ซึ่งเป็น....................ทั้งสองไปขอ....................พ่อแม่ กับคุณครูนกฮูกก่อนออกเดินทางไป....................เหนือ เพื่อไปตาม หา....................ทั้งสองตื่นตาตื่นใจกับ....................อันสวยงามที่ได้พบเห็น ทั้งภูเขา น้าตก ทุ่งหญ้า และทุ่งดอกไม้ ค่าที่ไหนก็นอนที่นั่น เหนื่อยก็พัก ซึ่งทาให้ทั้งสองมีความสุขมาก ทั้งสองเดินทางมาหลายวันจนกระทั่งพบกับ....................เขียว ซึ่งกาลังเลี้ยงดู....................อยู่ใน รังบนต้นไม้ใหญ่ แต่ลุง....................เขียวบอกว่าที่นั่นคงไม่มี....................อยู่จริงๆ หรอกเพราะที่นั่นถูก.................... ....................ให้เป็น .................... ....................น่ะสิ ป่านนี้....................คงถูกทาลายไปมาก ....................น้อยกับพิราบขาวบินมาจนเหนื่อย จึงแวะพักที่ต้นไม้ต้น หนึ่ง แล้วก็ได้ยินเสียงตะโกนว่าจะมาทาลาย....................ไปถึงไหน ไม่ต้องมา....................ที่นี่หรอก ทั้งสองช่วยกันมองหาเจ้าของเสียง ลึกลับ แล้วตะโกนกลับไปว่า พวกเรามาตามลายแทง....................ของ....................เขียวน้อย ไม่ได้มาทาลาย....................หรอก พวกเราเป็น .................... จากนั้นทั้งหมดก็บินกลับรัง ทั้งสามบินไปจนถึงต้นไม้ใหญ่ ....................เขียวกับ....................เขียวน้อยก็โผกอดกันอย่างมี ความสุข จากนั้นทั้งหมดก็กล่าวลากัน แล้วทั้งสองก็บินกลับบ้านด้วยกัน อย่างมีความสุข

25. คำชี้แจง ให้นักเรียนเลือกคาที่กาหนดให้เติมลงในช่องว่างให้ถูกต้อง แล้วฝึกอ่าน
๑. เราควรอยู่ในที่ที่มี ....................... ถ่ายเทได้สะดวก ( อากาศ อากาส )
๒. นักเรียนควรขอ ............................. คุณครูก่อนออกนอกห้องเรียน ( อนุญาติ อนุญาต )
๓. ฉันซื้อ ........................ มาทารายงาน ( กระดาศ กระดาษ )
๔. คุณครูให้นักเรียนเล่นเกมตามล่าหา ............................ ( สมบัติ สมบัศ )
๕. ฉันไปทางาน ................................ เพื่อเก็บเงินซื้อของขวัญวันปีใหม่ ( พิเษศ พิเศษ )
๖. บ้านของฉันอยู่ทาง ............................. ตะวันออกเฉียงเหนือ ( ทิศ ทิส )
๗ . คุณพ่อของฉันมี......................... สามคน ( บุต บุตร )
๘. คุณครู ........................ ให้นักเรียนมาเข้าแถว ( ประกาศ ประกาด )
๙. ประเทศไทยมี ..................................... ที่สวยงาม ( ธรรมชาด ธรรมชาติ )
๑๐. นักเรียนร่วมกัน …………… โรงเรียนให้สวยงาม ( พัฒนา พัธนา )
ตัวอย่ำง นักเรียนควรหา โอกาส ทบทวนบทเรียน ( โอกาส โอกาส )

26. นางทิมาพร นุธรรมโชติ ตาแหน่ง ครู โรงเรียนบ้านหัวคลอง
อาเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส
สังกัด สานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส เขต ๒
บธ.บ. การบัญชี มหาวิทยาลัยรังสิต
ประกาศนียบัตรบัณฑิต วิชาชีพครู
นางสาวอุษา มากอินทร์ ตาแหน่ง ครู โรงเรียนน้ารอบวิทยา
อาเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี
สังกัด สานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต ๑๑
ศษ.บ. ศิลปศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
ศษ.ม. การบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

27. หนังสือนิทาน ชุด สี่สหายผจญภัย ที่จัดทาขึ้นเพื่อพัฒนาความสามารถการเขียนสะกดคาที่ไม่ตรงตามมาตรา
ตัวสะกด ของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 2 โรงเรียนบ้านหัวคลอง ครั้งนี้ มีด้วยกันทั้งหมด 6 เล่ม คือ
1. ทหารหาญ มาตราตัวสะกด แม่กน
2. วานรขาวเจ้าปัญญา มาตราตัวสะกด แม่กน
3. วิหคสีรุ้ง มาตราตัวสะกด แม่กก
4. สมบัติวิเศษ มาตราตัวสะกด แม่กด
5. ครุฑน้อยกับมะเขือเทศพิษ มาตราตัวสะกด แม่กด
6. ยีราฟกลับใจ มาตราตัวสะกด แม่กบ
หนังสือนิทานชุดนี้ เล่าเรื่องราวของสี่สหาย คือ วานรขาว วิหคสีรุ้ง ครุฑน้อย และยีราฟคอยาว โดยได้นาคาที่สะกด
ไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด ที่ปรากฏอยู่ในบัญชีคาพื้นฐานสาหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 มาผูกเรื่องเป็นนิทาน
ขนาดสั้น ภาษาที่ใช้เป็นภาษาง่ายๆ เหมาะกับระดับชั้นของผู้เรียน หวังเป็นอย่างยิ่งว่า หนังสือนิทานชุดนี้ จะมอบความ สนุกสนานเพลิดเพลิน ให้ผู้อ่านจนอ่านและเขียนสะกดคาที่ไม่ตรงตามมาตราตัวสะกดได้อย่างถูกต้องโดยไม่ทันได้รู้ตัว
ขอขอบพระคุณ
ทิมาพร นุธรรมโชติ