2. "Nou, zullen we dan maar gaan kijken?"
"Graag, ik ben erg benieuwd!" antwoord Christine.
"De verdere aankleding moet nog gebeuren, maar het huis heeft de ruimte voor spelende kinderen."
zegt Joey.

3. En ruimte is er zeker. Er is een grote woonkamer met lichte meubelen. In de hoek staat een wenteltrap
en aan de woonkamer zitten de studeerkamer en keuken.

4. Op de grond ligt een groot kleed met een speeltje voor Esmay erop.
"Zo, ga jij even lief spelen? Dan kunnen mama en papa de keuken bekijken."
Intussen loopt Christine al naar de keuken toe.

5. "Wat groot! Hier kunnen we makkelijk leven met rondrennende kinderen. Ruimte zat voor Esmay en
haar broertje of zusje om te spelen. En die tafel met stoelen vind ik ook erg mooi."
"Wow, inderdaad." zegt Joey. "Hier kunnen in de verre toekomst zelfs een aantal kleinkinderen bij ons
leven!"
"Doe jij eens rustig, je hebt nog niet eens een zoon." zegt Christine plagerig.

6. "Misschien binnenkort wel." zegt Joey en hij zoent Christine. "Ik bel nu even een taxi, want ik zou nog
kleding halen voor Esmay."
"Dan leg ik haar in bed en daarna ga ik ook lekker slapen."
"Slaap lekker."

7. Zo gezegd, zo gedaan.
Joey belt de taxicentrale en Christine neemt Esmay mee naar boven.

8. "Dan zien we zo jouw nieuwe kamer, Esmay!"
"Mijn kamer! Roze!" roept Esmay.
"Nou, dan gaan we maar kijken.” Christine doet de deur open en loopt naar binnen.

9. Roze is de kamer van Esmay zeker. Echt een kamer voor een meid.
“Zo, ga je lekker slapen in je nieuwe kamer?”
“Nee, ik wil niet slapen.”

10. Maar toch valt ze als een roosje in slaap. Ze hoort zelfs het getoeter buiten niet meer. Het toeteren
komt van de taxi. Joey staat direct op en wandelt naar buiten.

11. Boven stapt Christine op dat moment in bed.
Joey stapt in de taxi.
“Goedenavond, waar wilt u heen?”
“Naar de stadsbuurt.”

12. Het is lekker rustig op de weg en voor hij het weet loopt Joey de kledingzaak binnen.
„Dit is toch niks voor mij…‟
Bij het rek met kinderkleding weet hij niet wat te kiezen.

13. Uiteindelijk lukt het hem toch een paar dingen uit te zoeken waarvan hij denkt dat de meiden het wel
leuk zullen vinden. Hij rekent af en belt daarna weer een taxi.

14. „En nu de kleding opruimen en lekker slapen.‟ denkt Joey als hij weer thuis is. Uitgeput van alle
gebeurtenissen van de dag valt hij als een blok in slaap.

15. Vroeg in de ochtend wordt Christine wakker door het schoppen van de baby. Omdat ze niet meer
moe is, gaat ze bij Esmay kijken. Die zit geduldig op haar moeder te wachten.
“Wat ben je een grote meid! Netjes mama en papa laten slapen.”

16. “Ik plasje doen.” zegt Esmay.
Christine zet haar snel op het potje. Dan gaat ze zelf naar de badkamer, Esmay is niet de enige die
nodig moet.
Esmay vindt na haar plaspauze al snel haar nieuwe speeltjes. Vooral het konijntje vindt ze geweldig.

17. Na zich aangekleed te hebben gaat Christine iets te eten maken. Om de een of andere reden heeft
ze enorme trek in een karbonaadje. En omdat er toch niemand commentaar op kan hebben,
maakt ze er gewoon eentje klaar.
„Daar was ik aan toe…‟

18. Joey is ondertussen ook weer wakker. Hij is nog een beetje duf, maar de zenuwen gieren al door zijn lijf.
„Vandaag moet Christine bevallen… Maar ik moet ook werken. Straks komt ze er alleen voor te staan.
En wat nou als het geen zoon wordt? Zal ze dan nog wel een derde kindje willen?‟

19. Nog in gedachten verzonken loopt hij naar Esmay. Die draait zich vrolijk om naar haar vader.
“Wil je een flesje?”
“Ja, ja, flesje!”

20. Christine staat te twijfelen bij de nieuwe hersenpannen. „Zal het echt werken? De breinmelk van Esmay
heeft ook geholpen. Ach, ik probeer het gewoon.‟ Als ze hem heeft opgezet komt Joey
langslopen met Esmay.
“Heel mooi, lieverd. Je zet er misschien wel een trend mee!” zegt hij plagend. Snel loopt hij door,
voordat Christine iets terug kan zeggen.
„Nee, charmant is het niet, maar als het helpt is het toch erg handig. Dan zal hij zelf ook wel zo‟n ding
gaan dragen.‟ denkt Christine gniffelend.

21. Joey zet Esmay voorzichtig in de stoel.
“Nu de melk nog.”
„Ze vind die breinmelk erg lekker, dus waarom niet nog een flesje?‟
Gulzig drinkt Esmay het flesje leeg.

22. “Op!”
“Dat was snel, had je zo‟n trek?” Snel ruimt hij het flesje op. “Ga je weer mee naar boven? Naar je
mooie kamer?”
“Roze kamer, ja!”

23. “Dan zal ik je maar eens aankleden.” zegt Joey. “En hoe vind je de jurk?”
“Bloemetjes op.”
“Ja, bloemetjes. En vind je hem mooi?”
“Ja!”
Joey zet Esmay op de grond en gaat bij haar zitten. Hij wil haar graag een van de liedjes leren die zijn
moeder hem ooit geleerd heeft. Maar Esmay heeft daar niet zo‟n zin in.

24. Christine is erachter dat de hersenpan echt werkt. Het duurt niet lang voordat ze haar punt inzicht
binnen heeft. Dan zet ze de hersenpan weer weg.
„Daar wordt je toch moe van, dat leren. Maar nu kan ik na de zwangerschap tenminste promotie
maken.‟

25. “Lukt het een beetje?” vraagt Christine aan Joey wanneer ze boven is.
“Volgens mij begint ze het door te krijgen.”
“Mooi. Ik ga nog even slapen.”
“Welterusten.”

26. Even later heeft Esmay het echt door en zingt ze uit volle borst mee. “Goed zo, je kan het wel!”

27. Joey tilt Esmay op en knuffelt haar flink.
“Papa?” zegt ze dan. “Ik wil slapen.”
Joey kleedt haar om en stopt Esmay in haar bedje.
“Slaap lekker, prinsesje.”

28. Joey maakt in de keuken een omelet en eet die snel op. Hij wil graag even de tuin bekijken, want daar
heeft hij nog niet echt kans voor gehad. De tuin is netjes betegeld en er is een zwembad, een kas
en een bubbelbad.
„Misschien kunnen we binnenkort een klimrek of een schommel plaatsen.‟

29. Maar Joey wil nu eerst het zwembad proberen. Zelfverzekerd loopt hij de duikplank op. De duikplank
wiebelt een beetje en Joey vind het eigenlijk best eng. Snel draait hij zich om en loopt de
duikplank weer af.
„Ik ga wel met het trappetje…‟

30. Een tijdje zwemt hij heen en weer, maar warm is het niet. Hij is er dan ook snel weer uit.

31. Binnen hangt Joey nog een tijdje aan de telefoon, tot hij Esmay hoort.
“Sorry Clarence, ik moet hangen. De kleine schreeuwt om aandacht.”
“…”
“Ja, zal ik doen. Doei!”

32. “Papa, ik moet plasje doen!”
Snel zet hij Esmay op de grond, zodat ze naar het potje kan gaan.

33. Joey kleedt zich snel aan en gaat dan naar buiten, want de carpool is er.
„Hopelijk bevalt Christine pas als ik weer thuis ben…‟
Esmay speelt weer verder met haar konijn en heeft inmiddels al meerdere punten voor charisma
binnen.

34. Christine is ook weer wakker. Met haar dikke buik sleept ze zich naar de badkamer. „Een geweldig
idee, dat bad. Dat is nu toch een stuk makkelijker.‟

35. Daarna gaat ze naar Esmay en kleedt haar aan. “Heb je honger?”
“Nee, ik wil spelen. Niet eten.”
Christine zet haar dus maar weer neer. En Esmay gaat met haar blokken spelen.

36. Dat Esmay boven bleef was misschien geen slecht idee. Want Christine heeft net een paar happen
van haar hamburger op als ze pijn in haar buik voelt. Ze moet het nu zonder Joey doen.

37. Gelukkig gaat het haar prima af. De pijn is meteen verdwenen als ze haar tweede kind vasthoudt.
“Wat ben je mooi…”

38. “Welkom in de familie, Luuk. Onze nieuwe stamhouder.”

39. “Wat zal je papa straks blij zijn…”
Christine legt Luuk in de direct aangepaste, tweede kinderkamer. In tegenstelling tot de kamer van
Esmay is de kamer van Luuk helemaal blauw.

40. Joey kom thuis met zijn inmiddels 8e promotie.
'Soms is de juiste mensen kennen wel heel handig.'
Hij had nog niet het aantal benodigde vrienden, maar 1 van zijn vrienden kent zijn baas. Dus die
promotie was geen probleem.

41. Binnen is het erg stil. Christine is namelijk Esmay in bed aan het stoppen.

42. Joey en Christine komen elkaar voor de kinderkamers tegen.
"Hallo, Chri-... Je buik! Ben je bevallen?"
"Kom maar mee."

43. "Kijk maar."
Joey valt helemaal stil. "Een... Een zoon?"
"Dit is inderdaad je zoon, Luuk."
"Luuk... De tweede stamhouder."

44. "Ik ben blij dat het een jongen is. Ik ben dol op zowel Esmay als Luuk, maar ik weet niet of ik nog een
derde kindje gewild zou hebben." zegt Christine. "En nu heb ik twee knappe kerels bij me in huis
wonen."
"Haha. Heeft hij zijn flesje al gehad?"
"Ja. Ik ga naar beneden."

45. Na nog even zijn zoontje bewonderd te hebben legt Joey Luuk in zijn bedje. Hij kijkt ook nog even bij
Esmay.
"Je wordt al groot. En nu ben je ook een grote zus."

46. Daarna gaat Joey de tuin in. De fruitboom moet goed verzorgd worden.
'Misschien moet ik morgen wat groenten zaaien. Dat is ook goed voor de kinderen.'

47. Als de boom weer netjes op orde is loopt Joey weer naar binnen, waar Christine naar de tv kijkt.
"Niet gaan lachen, maar ik ga het ook doen."
"Wat ga je doen?" vraagt Christine.
"Een hersenpan proberen.”
Ook Joey merkt dat het oefenen met een hersenpan sneller gaat.
'Maar lelijk dat zo'n hersenpan is...'

48. "Het staat jou ook beeldig." zegt Christine dan ook plagend.
Dan gaat Christine snel naar boven, want ze hoort Esmay.
"Hallo Esmay. Ga je mee, dan kan je Luuk zien, je broertje."
"Luuk?"
"Ja, Luuk."

49. "O, zo te ruiken heeft Luuk een vieze luier."
"Bah. Luuk stinken."
"Dan zal ik maar zorgen dat Luuk niet meer stinkt. Blijf jij even wachten?"
"Ja, Esmay is lief, ik niet stinken."

50. "Zo, jij ook weer opgefrist. Slaap maar lekker, jongen."
"Luuk is schoon. Niet meer bah."
"Vind je Luuk lief?
"Ja! Luuk lief! Mijn broertje."

51. Joey loopt naar zijn slaapkamer en hoort wat Esmay zegt.
'Gelukkig. Ik was bang dat ze boos zou zijn nu ze de aandacht moet delen. Maar zo te horen is dat tot
nu toe geen probleem.'
Joey gaat slapen en Christine stopt Esmay in bad.
'Gelukkig groeit ze bijna op, dan kan ze een hoop zelf...'

52. Ze is dol op de kinderen, maar het zorgen voor ze, is iets wat ze absoluut niet leuk vindt. Vooral omdat
ze daardoor minder tijd met Joey kan doorbrengen...

53. „We leven totaal langs elkaar heen. Ik ga nu slapen, en Joey zal zo wel weer wakker worden. Joey is
vandaag vrij, maar ik moet werken. Zo groeien we nog uit elkaar…‟
En ze krijgt gelijk, Christine is net in slaap wanneer Joey wakker wordt.

54. Hij gaat naar Esmay, die nog wakker is. “Moet jij niet slapen?”
“Nee, ik wil niet slapen. Ik spelen.”
Daar denkt Joey toch anders over.
“Slaap lekker, Esmay.”

55. Na een korte douche gaat Joey naar buiten om tomatenzaadjes te planten. Zijn gedachten lijken erg
op die van Christine.
„We hebben nooit meer tijd voor elkaar. En we zijn romantieksims, dan kan dit zo niet lang goed gaan.
Misschien is het tijd iemand in dienst te nemen die niet alleen het schoonmaken van ons
overneemt. Financieel kan het makkelijk. Ja, dat doe ik.‟

56. Binnen belt hij dan ook direct de dienst op.
“Ja, ik wil graag iemand die het huishouden draaiende houdt.”
“…”
“Vandaag al? Dat is geweldig!”
“…”
“Oké, bedankt!”

57. Binnen een half uur staat Willem voor de deur.
“Kom binnen.”
Na een kort gesprek is Joey nog zekerder van zijn keuze. Dan komt Christine naar beneden.
“Lieverd, dit is Willem. Willem is onze butler.”
“Een butler? Meen je dat?”

58. “Ja, dat meen ik.”
“Als u het niet erg vindt, ga ik nu even boven kijken.” zegt Willem.
“Geen probleem, Willem. Wat vind je van deze verrassing?”
“Echt geweldig, Joey. Dank je.” zegt Christine en ze zoent Joey.
Dan moet ze echt gaan, de carpool toetert ongeduldig. “Tot vanmiddag, Joey.”
“Tot vanmiddag.”

59. Snel stapt Christine in de auto.
„Wat zal ik nu eens gaan doen… O ja, ik maak dat schilderij af. Dan kan het straks in Esmay‟s nieuwe
kamer opgehangen worden.‟
Enthousiast gaat hij aan het werk.

60. Willem is geweldig met de kinderen. Eerst vinden ze het wat vreemd, maar al snel zijn ze aan Willem
gewend.

61. Joey krijgt voor zijn schilderkunsten een lidmaatschap bij een kunststudio. Hij is er blij mee, maar hij is
nog gelukkiger dat het hem is gelukt het schilderij op tijd af te krijgen.

62. Intussen is Christine weer thuis. Ze is nogal chagrijnig. „Stom gedoe. Nu heeft die idioot promotie, terwijl
hij mijn soep heeft verpest.‟
Ze probeert het van zich af te zetten, en dat lukt wanneer ze bij Joey is.
“Hoe is het hier thuis?”
“Geweldig, de kinderen kunnen prima met Willem opschieten en het huis is netjes. Echt fantastisch.”
“Dus nu heb je wat tijd voor mij?” vraagt Christine met een ondeugende blik.
“Zeker.” zegt Joey en zoent haar.

63. Ze laten elkaar een tijd later pas weer los. Esmay trek de aandacht meteen naar haar toe.
“Mama, papa? Vandaag toch taart?”
“Ja, vandaag mogen jij en Luuk kaarsjes uitblazen, en dan mag je taart eten. Ik zal je eerst maar eens
gaan aankleden.”
“Geen slecht idee, dat ga ik ook maar eens doen.”

64. Omgekleed en wel komt Christine naar Joey en Esmay. “Misschien moet jij Luuk laten opgroeien. Hij is
tenslotte de tweede stamhouder.”
“Daar heb je gelijk in.” antwoord Joey.
Christine neemt Esmay over, en zij neemt haar mee naar beneden.
Joey haalt Luuk uit bed. “Je wordt zo een grote jongen.”

65. “We kunnen nu de kaarsjes uitblazen.” zegt Joey trots.
“Pffth…”

66. Als eerste gooit Joey Luuk in de lucht.
Hij vangt een leuk peutertje op.
“Maar die kleding kan echt niet.” zegt Christine direct.
“Ik zal hem zo iets anders aan doen. Eerst moet Esmay nog opgroeien.”

67. Zij staat inmiddels te wiebelen op haar benen. Plots vliegt ze de lucht in.
En ze komt als een kind weer neer.
“Mama, papa!”

68. “Kijk eens hoe groot ik ben!”
Esmay heeft vliegensvlug een stuk taart te pakken en zit dat lekker op te eten. Christine neemt ook wat
taart en komt bij haar zitten.
“Je moet zo maar eens in je kamer gaan kijken.” zegt Christine.
“Hoezo?”
“Nu je groter ben heb je ook andere spullen nodig. En papa heeft een schilderij voor je gemaakt, dat
hangt boven je bed.”

69. Joey is ondertussen met Luuk naar boven gegaan.
“Dan zal ik je maar iets aandoen wat je moeders goedkeuring wel krijgt. Is dat mooi?”
“Ja!”

70. Esmay rent vol spanning de trap op.
„Wauw, een eigen make-uptafel! En een grote kledingkast. En een prikbord, en een mooi bureau…‟

71. „Een prinsessenbed! O, wat een mooi schilderij heeft papa gemaakt!‟
Ze is dolgelukkig met de kamer. En ook met de kleding in de kast is ze erg gelukkig.
„Nu even kijken hoe het staat.‟

72. Esmay vindt de jurk geweldig staan en gaat verder met het bekijken van de spulletjes in haar kamer.
„Een boek. Eens even kijken…‟
Ondertussen heeft Joey Luuk op het potje laten gaan.
“Goed zo, Luuk. Zo moet dat. En nu je pyjama aan.”

73. Pas wanneer Christine haar kamer binnenkomt, houdt Esmay op met lezen.
"Hoe vind je de kamer?"
"Ik vind hem prachtig, mama. Wat kunnen jij en papa trouwens goed schilderen!"
"Jij en Luuk zullen ook best wel creatief zijn, want je vader en ik zijn dat ook."

74. "Denk je dat ik ooit zo goed als jij en papa zal zijn?"
"Misschien zelfs beter! Maar morgen ga je voor het eerst naar school, dus ga je nu lekker slapen?"
"Ja hoor, tot morgen, mama." en ze geeft haar moeder een knuffel.
Ondertussen stopt Joey Luuk in bed. “Slaap lekker.”

75. Dan loopt hij naar zijn slaapkamer en gaat op bed liggen. Niet veel later komt Christine naast hem
liggen
“Dat is een tijd geleden, zoveel rust in het huis.”
“Inderdaad. Maar nu slapen ze allebei. En dus hebben wij wat tijd voor onszelf…” zegt Christine met
een knipoog.

76. “Kom dan eens hier jij.”
Een flinke tijd later vallen ze samen in slaap.

77. Het is nog erg vroeg als Luuk weer wakker wordt. Hij schreeuwt tot iemand hem komt halen.
Even later tilt Joey Luuk uit zijn bed.
“Heb je honger? Gil je daarom zo?”

78. “En nu even rustig wachten, papa komt zo met een flesje.”
„Eens kijken wat Luuk van de breinmelk vindt.‟ Ook Luuk vindt de breinmelk erg lekker. „Nu maar hopen
dat het bij hem ook zo goed werkt.‟

79. “Blijven zitten.”
Dat doet Luuk prima. Alleen was zijn blaas niet vol genoeg om direct zindelijk te worden.
“Ga jij even spelen? Dan kan ik douchen en een ontbijt maken.”

80. Dat laat Luuk zich geen twee keer zeggen. Hij gaat meteen met de blokken spelen.

81. Esmay wordt niet veel later wakker. Ze kleedt zich snel aan en gaat met Luuk aan de speeltafel spelen.

82. Gapend komt Christine de slaapkamer uit. “Goe-oe-oedemorgen.”
“Hallo mama. Luuk, je moet de blokjes op elkaar zetten, niet in je mond stoppen.”
“Ja, zo ja.”
„Gezellig dat ze nu samen kunnen spelen, voor allebei.‟ denkt Christine.

83. Joey heeft pannenkoeken gemaakt.
“Esmay, Christine, het ontbijt is klaar!” roept hij naar boven.
“Wat ga jij vandaag doen?” vraagt Joey aan Christine.
“Ik denk dat ik nog wat aan mijn vaardigheden ga werken. Ik wil toch wel graag promotie.”

84. “De volgende keer zal het je wel lukken.”
“Ik hoop het.”
“En Esmay, een beetje zenuwachtig?”
“Een beetje. Maar ik vind het toch ook heel leuk.”

85. Na het eten gaat Joey naar boven om met Luuk het lopen te oefenen. Maar Luuk vindt kruipen veel
handiger.

86. Esmay heeft het schaakbord gevonden, en daarmee haar favoriete hobby. Ze is duidelijk gek op
spelletjes, net als haar moeder.

87. “Goed zo, nu verder lopen. Kom naar papa. Gelukt! Je kan het wel.”

88. En even later heeft Luuk het lopen totaal door.
Op het potje gaan is ook geen probleem meer.

89. Maar dan is Luuk uitgeput van al het leren en wordt door Joey in zijn bed gestopt.

90. “Mama, ik ga. De bus is er.”
“Veel plezier vandaag.”
“Tot vanmiddag.”
Na Esmay te hebben uitgezwaaid gaat Christine schaken voor haar inzicht.

91. Joey gaat de plantjes verzorgen. Het onkruid groeit nog sneller dan de plantjes zelf.
Daarna hangt hij weer aan de telefoon. Voor de volgende promotie heeft hij heel veel vrienden nodig.
Maar hij vindt het ook gewoon gezellig.

92. En dan is het volgens Joey‟s maag alweer etenstijd.
“Moet ik wat voor u klaarmaken, meneer?” vraagt Willem.
“Nee, bedankt, Willem. Ik heb nog pannenkoeken.”

93. Even later komt er geschreeuw van boven.
“Ik ga uw zoon wel halen, meneer.”
“Is goed. En noem me toch niet de hele tijd meneer, ik heet gewoon Joey.”
“Ik zal er proberen aan te denken, me- Joey.”
Joey heeft net zijn bord in de vaatwasser gezet wanneer Willem met Luuk binnenkomt.
“Bedankt, Willem. Dan kan ik nu even gaan slapen, hij heeft me vanmorgen heel vroeg wakker
gemaakt.”

94. Christine is klaar met oefenen en loopt naar de keuken om Luuk te halen, maar die komt al op haar af
gewandeld.
“Ben je nog steeds in pyjama? Kom, dan kleed ik je aan.”

95. Om 15.00 komt Esmay weer thuis. School vond ze geweldig. Ze leert nieuwe dingen, ze kan spelen met
andere kinderen, prachtig allemaal. Het enige wat ze iets minder vindt is het huiswerk.

96. Maar huiswerk kan later ook nog, want eerst gaat ze met Tamara kletsen, een meisje uit haar klas.
“Hij is lief, ja. En hij probeert zijn blokjes op te eten.” vertelt Esmay.
“Wat schattig zeg!”
“Heb jij nog broers of zussen?”
“Nee. Mijn ouders willen geen kinderen meer. Ik zou best wel een hoop broertjes en zusjes willen
hebben. En jij?”

97. “Ik heb dan wel een broertje, maar een zusje zou ik ook wel leuk vinden.”

98. Boven zit Christine Luuk te leren praten.
“Zeg maar; Flesje.”
“Flesje.”
“Goed zo! En nu; Mama.”
“Mama! Jij!”
“Ja!”

99. Esmay en Tamara zitten te smullen. Ze vinden de tosti‟s die Willem heeft gemaakt erg lekker.
“Maar als die stippen niet zijn om te laten zien hoe oud ze zijn, waar zijn ze dan voor?”
“Weet ik ook niet. Dan vragen we dat morgen toch aan de juf?”
“Dat doen we. Het wordt trouwens best wel donker. Hoe laat moet je naar huis?”
“Na het eten moet ik gaan.”

100. Voordat ze weggaat geeft Tamara Esmay nog een dikke knuffel.
“Bedankt dat ik mocht komen. Tot morgen!”
“Tot morgen.”

101. Boven komt Esmay haar vader tegen, die net uit bed is.
“Papa, wil je me helpen met mijn huiswerk?”
Dat vindt Joey geen probleem om te doen.

102. Na het maken van haar huiswerk kruipt Esmay haar bed in.
Joey brengt Luuk naar bed. Voor hem is het ook tijd geweest.

103. Christine ligt ook al te slapen en dus is het best stil in huis. Joey gaat de plantjes maar verzorgen, want
er staat alweer onkruid.
„De sinaasappels zijn al rijp. Laat ik ze maar plukken. Dit is mijn eerste oogst.‟

104. Van zijn wenspunten schaft Joey twee geldboompjes aan.
„De breinmelk en hersenpannen werken echt. Dus waarom dit niet? Er zit zelfs al geld aan! Het is niet
erg veel, maar toch handig.

105. Zoals gewoonlijk is Luuk weer vroeg wakker. Met enorme honger. Joey haalt hem gauw uit bed en zet
hem in de kinderstoel.
“En nu nog een bordje pap.”
Christine is ook wakker. „Lekker, nog een rustig dagje vrij. Ik hoef gelukkig morgen pas te werken.‟

106. “Goedemorgen. Hoe is het met mijn mannen?”
“Prima. Luuk heeft zelfs al gegeten, nietwaar Luuk?”
“Ja! Luuk pap op.”

107. “Als jij Luuk weer naar boven brengt, maak ik wel een ontbijtje.” zegt Christine na een vlugge zoen.
“Deal!” lacht Joey.
“Roep je dan ook Esmay meteen? Anders is ze nog te laat voor de bus.”
“Kom Luuk, dan gaan we je zus uit bed halen.”

108. “We hoeven Esmay niet eens wakker te maken, ze staat al onder de douche.”
“Ik nu met blokken spelen?”
“Ja, ga maar spelen.”

109. Joey en Christine zitten samen aan het ontbijt, want Esmay heeft geen honger. Ze gaat liever nog een
uurtje schaken.

110. Na het eten ruimt Christine op.
“Ik ga nog even een uurtje slapen voordat de carpool komt.”
“Slaap lekker.”

111. “Moet jij niet ontbijten?”
“Nee mama, ik heb geen honger.”
“Is het goed als ik meedoe?”
“Graag!”

112. “Mama? Krijg ik nog een broertje of zusje?”
“Nee lieverd. Ik vind twee kinderen genoeg, en je vader ook. Dus er komt geen kindje meer bij.”
“Jammer…”

113. “Daar is de schoolbus. Veel plezier, Esmay.”
“Bedankt mama. Tot vanmiddag.”

114. Zuchtend loopt Esmay de schoolbus binnen.
“Wat is er?” vraagt de buschauffeur.
“Ach, ik vind het jammer dat er niet meer kinderen in de buurt wonen, gister duurde het een tijdje
voordat er iemand anders de bus in kwam.”
“Vandaag zal dat anders zijn. Er is nog iemand die hier in de buurt woont. We gaan haar nu ophalen.”
“Echt waar? Cool!”

115. Een uurtje later stapt Joey zijn bed uit. Hij kleedt zich snel om, en dat is maar goed ook, want de
carpool komt er al aan.
“Goedemorgen. Leuke auto!”
“Dank je.”

116. Christine stopt Luuk weer in bed, want hij is alweer doodop. Na een vlugge douche gaat ze de
rekeningen betalen. Gelukkig is dat nooit een probleem.

117. De dag vliegt voorbij en de carpool en schoolbus staan alweer voor het huis.
“En? Heb je promotie?”
“Nog niet, maar ik zit er dicht tegenaan. Dat zei de baas tenminste.”

118. “Hoe was het op school?” vraagt Christine aan Esmay. Die vliegt haar moeder in de armen.
“Het was super! Er is een nieuw meisje, een beetje jonger dan ik, maar ze is heel lief.”
“Waarom heb je haar niet meegenomen dan?”
“Ze wilde naar huis, want haar mama is zwanger. En ze wil er zijn als haar broertje of zusje komt.”
“Dat is te begrijpen.” zegt Joey. “Zal ik je weer helpen met je huiswerk?”
“Graag.”

119. Samen lopen ze de trap op. Met de hulp van haar vader is Esmay zo klaar met haar huiswerk. Dan kan
ze met haar poppenhuis spelen.

120. Joey gaat naar buiten, het bubbelbad in. Even later komt Christine bij hem zitten.

121. “Joey, weet je dat ik heel veel van je hou?”
“Niet zoveel als ik van jou, want dat is niet mogelijk.”
“O nee? Weet je dat wel zeker?”
“Ik zal het je bewijzen.”
Samen verdwijnen ze onderwater.

122. Na het „bubbelbadavontuur‟ gaat Christine slapen. Joey wil nog even zwemmen. Hij komt alleen
nogal verkeerd terecht. De lol is er meteen vanaf en hij gaat met een pijnlijke buik het water uit.

123. In huis is het stil, de anderen slapen allemaal. Joey gaat dus ook maar slapen.

124. De volgende morgen haalt Christine Luuk uit bed. “Hallo, grote jongen. Hoe is het met jou?”
“Goed! Mag is spelen?”
“Ja hoor, natuurlijk.”
Dan gaat Christine aan het ontbijt.

125. Tijdens het opdienen komt Esmay binnen.
“Hallo mama. Papa zei dat ik moest zeggen dat hij eraan komt. Hij is eerst nog met Luuk aan het
knuffelen.”
“Is goed, ga maar vast zitten.”
“Oké.”
Met zijn drieën eten ze het ontbijt. Esmay en Christine met een beetje tempo.

126. Want even later worden ze opgehaald. Esmay door de schoolbus en Christine door de carpool. En een
uur later wordt ook Joey opgehaald.

127. Luuk maakt er geen probleem van. Zolang hij zijn blokken maar heeft. En Willem zorgt er wel voor dat
hij op tijd in bed ligt.

128. Om 15.00 komt iedereen thuis. En het is een top dag. Ten eerste heeft Joey promotie en daarmee de
top van zijn carrière en zijn levenswens. Ten tweede heeft Esmay een 10 op haar rapport.

129. En ten derde heeft ook Christine promotie gemaakt.

130. “Gefeliciteerd Joey. Je levenswens gehaald!”
“Jij ook gefeliciteerd met je promotie.”
“En ik dan? Ik heb een 10!” roept Esmay blij.
“Dat is geweldig! Wat knap zeg.” zegt Christine.
“We zijn trots op je.” beaamt Joey.

131. Esmay gaat naar binnen om nog een beetje te oefenen met schaken. Ze wil zo goed mogelijk worden,
want ze vindt het absoluut niet leuk om spelletjes te verliezen. Christine gaat achter de computer
om met haar vriendinnen te kletsen.

132. Esmay krijgt een lidmaatschapskaart voor een hobbykavel.
“Dan kan ik misschien een keer samen met mama gaan. Zij heeft ook een lidmaatschap.”
“Je mag ook vrienden en familie op die kaart meenemen.”
“Cool!”

133. Boven staat Joey bij Luuk.
“Zo Luuk, dan zal ik jou maar eens gaan aankleden. Vandaag is een grote dag.”
Dan neemt hij Luuk mee naar beneden.
“Meiden, komen jullie? Dan kan Luuk opgroeien.”

134. Esmay is erg blij dat haar broertje jarig is. Ze kunnen dan beter spelen en ze krijgen weer taart.
“Kom op Luuk, je kan het!” roept ze dan ook enthousiast.

135. Samen met zijn vader blaast Luuk de kaarsjes uit.
“Gewoon springen! Kijk, zo!”
Luuk wiebelt een beetje op zijn benen, maar springt dan de lucht in.

136. Wanneer hij neerkomt roept hij blij; “Kijk, nu ben ik ook groot!”
Natuurlijk neemt hij snel een groot stuk taart.

137. Even later zit het hele gezin aan tafel.
“Mag Luuk morgen ook mee naar school?”
“Ja, hij mag morgen ook naar school." antwoord Christine. "Heb je er zin in?”
“Heel erg. Alleen het huiswerk niet.”
“Helaas hoort dat er wel bij. Er ligt trouwens kleding in je nieuwe kledingkast. Je kan iets uitzoeken wat
je mooi vind.” zegt Christine.
“Ik ga meteen kijken.”

138. Hij rent snel de trap op en zijn kamer in.
“Wauw.”
„Geweldig. Echt mooi. Even andere kleding zoeken.‟

139. Na iets anders te hebben aangetrokken kijkt Luuk verder in zijn kamer.
„Wat een groot bed, helemaal voor mij alleen.‟
Luuk loopt de gang op om zijn zus te roepen, maar die staat al boven.
“Je bent al hier. Kom je in mijn kamer kijken?”
“Natuurlijk, ik wil graag weten hoe het eruit ziet.”

140. “Hoe vind je het?”
“Heel mooi. Echt iets voor jou.”
Dan komt Christine binnen.
“Esmay, Luuk, gaan jullie slapen? Morgen moeten jullie weer op tijd opstaan.”
“Ja mama, we gaan slapen.”

141. “Welterusten broertje. Ik zie je morgen weer.”
“Tot morgen.”
Iedereen stapt zijn of haar bed in en het wordt stil in huis.

142. - Einde Hoofdstuk 1.3 -