2. Początki literatury polskiej wiążą się z piśmiennictwem łacińskim,
powstającym na ziemiach polskich już od przełomu X-XI w.Do
najważniejszych tekstów powstałych wówczas w języku łacińskimi
zaliczane są kroniki. Najstarszą z nich jest tzw. Kronika Polska
napisana przez Galla Anonima. Najbardziej znanym kronikarzem
jest Jan Długosz.
Wiersz 1 Wiersz 2 Wiersz 3 Wiersz 4
0
2
4
6
8
10
12
Kolumna 1
Kolumna 2
Kolumna 3
3. Dla rozwoju literatury pisanej w języku polskim duże znaczenie
miała twórczość literacka Mikołaja Reja ( 1505- 1569). Miano ojca
literatury polskiej Mikołaj Rej zawdzięczał autorskiemu posłaniu
zawartemu w zbiorze satyrycznych epigramatów : „A niechaj
narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język
mają.”
4. Wśród poetów polskich tego okresu za najważniejszego uznawany
jest Jan Kochanowski (1530- 1584), którego twórczość
przyczyniła się do rozwoju polskiego języka literackiego.
Kochanowski był autorem fraszek, pieśni, wierszy
okolicznościowych, trenów.Wszyscy Polacy znają słowa jego
fraszki: „Szlachetne zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż
się zepsujesz”.
5. Do najbardziej znanych twórców okresu romantyzmu ( 1822-1863)
należeli:
Adam Mickiewicz- autor
epopei narodowej pt. „Pan
Tadeusz”.
Juliusz Słowacki- autor
„Balladyny”.
Cyprian Kamil Norwid- twórca
dzieła pt. „W Weronie”.
6. Polscy laureaci nagrody Nobla w dziedzinie
literatury
1905r. - Henryk Sienkiewicz-
twórca takich dzieł
jak:”Ogniem i mieczem”
(1884), „Potop” (1886), „Pan
Wołodyjowski” (1888), „Quo
vadis”(1896), „Krzyżacy”
(1900) czy „W pustyni
i w puszczy”( 1912).
