1. Boletín do Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística
CEIP de Randufe Nº 36 novembro de 2012
O día que Galicia perda a
súa lingua deixa de ser Galicia
para ser outra cousa calquera.
2. MENOS... QUE, MENOS... DO QUE ou MENOS... CA?
Vía EDELINGUA, Blogue do EDLG do IES O Mosteirón, Sada.
As comparacións de inferioridade constrúense co adverbio MENOS precedendo ó adxectivo, e CA, QUE
ou DO QUE introducindo o segundo elemento da comparación:
[menos + adxectivo + ca / que / do que + segundo elemento]
- DO QUE: obrigatorio diante de verbo conxugado: Hoxe levamos menos atraso do que é habitual.
- CA: obrigatorio diante de pronome persoal tónico: Teu irmán é menos alegre ca ti.
- Nos demais casos podemos escoller entre CA e QUE: Antón é menos falangueiro ca / que Xurxo.
As comparacións de superioridade constrúense do mesmo xeito que as de inferioridade. Só se cambiará
o adverbio MENOS polo adverbio MÁIS:
Con esas zapatillas corría máis rápido ca ti. Atopei o teu pai máis recuperado do que esperaba.
Gústame bailar máis que/ca cantar.
- A partícula ca contrae co artigo determinado, aínda que tamén se admite sen contraer.
ca + o: có (O cinema está máis vivo có / ca o teatro). ca + a: cá (A televisión é menos inmediata cá / ca a radio).
ca + os: cós (Estas lámpadas alumean menos cós / ca os focos halóxenos).
ca + as: cás (As rosquillas caseiras son máis saborosas cás / ca as industriais).
- Debemos ter en conta que a conxunción ca non contrae coa preposición a: Apreciouna máis a ela ca a ti.
Tampouco contrae cando xa hai unha contracción de preposición + artigo: Vai de mellor gana ao museo ca ao centro cultural.
- É importante non confundir as contraccións da partícula ca coas contraccións da preposición con:
con + o: co (Atopeime co meu xefe no ascensor). con + a: coa (Roberto foi coa túa irmá ao concerto).
con + os: cos (Fun cos meus amigos ao parque). con + as: coas (Alicia xoga coas cadelas da súa veciña).
A camisola estampada é
máis bonita que a ver- Esa nena ten o ca-
de, e tamén é máis cara belo máis longo ca
do que pensaba. min.
![MENOS... QUE, MENOS... DO QUE ou MENOS... CA?
Vía EDELINGUA, Blogue do EDLG do IES O Mosteirón, Sada.
As comparacións de inferioridade constrúense co adverbio MENOS precedendo ó adxectivo, e CA, QUE
ou DO QUE introducindo o segundo elemento da comparación:
[menos + adxectivo + ca / que / do que + segundo elemento]
- DO QUE: obrigatorio diante de verbo conxugado: Hoxe levamos menos atraso do que é habitual.
- CA: obrigatorio diante de pronome persoal tónico: Teu irmán é menos alegre ca ti.
- Nos demais casos podemos escoller entre CA e QUE: Antón é menos falangueiro ca / que Xurxo.
As comparacións de superioridade constrúense do mesmo xeito que as de inferioridade. Só se cambiará
o adverbio MENOS polo adverbio MÁIS:
Con esas zapatillas corría máis rápido ca ti. Atopei o teu pai máis recuperado do que esperaba.
Gústame bailar máis que/ca cantar.
- A partícula ca contrae co artigo determinado, aínda que tamén se admite sen contraer.
ca + o: có (O cinema está máis vivo có / ca o teatro). ca + a: cá (A televisión é menos inmediata cá / ca a radio).
ca + os: cós (Estas lámpadas alumean menos cós / ca os focos halóxenos).
ca + as: cás (As rosquillas caseiras son máis saborosas cás / ca as industriais).
- Debemos ter en conta que a conxunción ca non contrae coa preposición a: Apreciouna máis a ela ca a ti.
Tampouco contrae cando xa hai unha contracción de preposición + artigo: Vai de mellor gana ao museo ca ao centro cultural.
- É importante non confundir as contraccións da partícula ca coas contraccións da preposición con:
con + o: co (Atopeime co meu xefe no ascensor). con + a: coa (Roberto foi coa túa irmá ao concerto).
con + os: cos (Fun cos meus amigos ao parque). con + as: coas (Alicia xoga coas cadelas da súa veciña).
A camisola estampada é
máis bonita que a ver- Esa nena ten o ca-
de, e tamén é máis cara belo máis longo ca
do que pensaba. min.]()