4. Vaak wegDagen niet thuisNiet meer genietenVan de rust in huis `T is hard werkEn al is het ook fijnEr zijn van die momentenDat ik o zo graag bij jou zou zijn
5. En dan ben je daarIk zie je gezichtBinnen in m`n ogenSchijnt een hemels licht
6. Je bent zo dichtbijEn zo levensgrootJe kijkt me aanEn lacht je tanden blootEn ik weet
7. Al is m`n wereld nog zo grauwIk vind altijd mijn troost bij jouDe hardste waarheid wordt verzachtAls jij maar naar me lachtAls jij maar naar me lacht
9. Ik moet doorAl gaat `t soms nietJuist op die momentenDat ik alles even niet meer zie
10. Dan ben je daarIk zie je gezichtBinnen in m`n ogenSchijnt een hemels licht
11. Je bent zo dichtbijEn zo levensgrootSchat je kijkt me aanEn lacht je tanden blootEn ik weet
12. Al is m`n wereld nog zo grauwIk vind altijd m`n troost bij jouDe hardste waarheid wordt verzachtAls jij maar naar me lachtAls jij maar naar me lacht
13. Mieke, Mara, Kevin, Rianne, Doortje, Damir en Dany {2} Trots kijkt Mieke naar Doortje die vrolijk langs waggelt. “het is echt een geweldig cadeautje van Mara, Rianne en Donna” denkt ze. “en natuurlijk van Doortje, Damir en Dany”
14. “Morgen worden ze al kinderen” denkt ze. Ze kijkt naar Doortje die ondertussen op het oor van een beer is gaan sabbelen. ‘Doortje! Niet doen’ zegt ze lachend. Lief kijkt Doortje haar aan en dan sabbelt ze door.
15. ‘Hallo schoonheid’ zegt Kevin lachend. Hij ploft op de bank en klopt naast zich. Als Mieke naast hem zit trekt hij haar zachtjes naar zich toe. Mieke kruipt tegen hem aan.
20. Mieke ploft weer op de bank en kruipt weer tegen Kevin aan. ‘Morgen worden ze alweer groot’ zucht ze. ‘Ja’ mompelt Kevin.
21. ‘Het komt wel goed lieverd’ mompelt Mieke. ‘Dat weet ik wel zeker’ zegt Kevin voordat hij Mieke een zoen geeft. ‘jullie slaapkamer is boven’ zucht Donna vanachter haar boek.
24. Donna, die net beneden komt, kijkt verbaasd naar haar kleine nichtje. ‘Hoor jij niet nog in je bedje te liggen?’ vraagt ze. Doortje kijkt haar brutaal aan ‘nee, ikke ging er zelf uit’ zegt ze trots en een beetje boos.
25. Daar is Donna het niet helemaal mee eens en ze pakt het kleine meisje op. Doortje protesteert wild en slaat om zich heen met haar armpjes. Donna kijkt haar lachend aan waardoor Doortje nog bozer wordt.
26. Donna neemt Doortje mee naar het roze prinsessenkamertje en houd haar voor zich. ‘eigenlijk moet je nog eventjes je bedje in maar voor deze keer, omdat je jarig bent, hoeft het niet’ Daar is Doortje het wel mee eens en ze kijkt haar tante blij aan.
27. Donna kleed Doortje aan en zet haar op de grond. Ze gaat voor haar zitten. ‘en nu eventjes lief spelen ja? Dan kan ik even douchen’ als Doortje knikt staat Donna op.
28. Een uurtje later word Doortje opgehaald door haar moeder. ‘Nee! Mamma stout! Nee! Water niet lief!’ gillend hangt ze boven het bad. Ze trappelt wild met haar voetjes waardoor Mieke’s gezicht helemaal nat word. ‘Doortje! Nu even gewoon doen! Het water doet je niks’ zegt ze boos.
29. ‘als je niet eens gewoon in bad wilt dan ga je maar even in de box’ zegt Mieke boos. Zielig kijkt Doortje naar haar tante die in de buurt staat maar Donna weet maar al te goed dat Doortje ontiegelijk vervelend kan zijn.
30. Die avond staan er in plaats van 3 peuters 3 kinderen in de woonkamer van het studentenhuis. ‘mam, mag ik mijn haar veranderen? Die vlechten kunnen echt niet meer hoor!’ vraagt Doortje aan haar moeder. Die knikt. Vrolijk loopt Doortje naar haar kamertje.
31. Even later staat er een totaal nieuwe Doortje in het slaapkamertje. ‘niet slecht’ mompelt Doortje als ze in de spiegel kijkt.
32. Een uur later kruipen alle drie de kinderen in hun bed.
