2. Katu-ama basoko etxetxoan bizi zen zazpi
katukumeekin. Txakurra haien zelatan egoten zen
beti, katukumeen haragi samurraz gogoratu eta
ezpainak miazkatzen zituen.

3. Ama azokara joan behar zen eta katukumeei esan
zien:
-Kontuz txakurrarekin! Ez zabaldu atea, bestela jan
egingo zaituzte eta.
Txakurrak ama irtetzen ikusi zuen eta eskuak igurtzi
zituen pozik.

4. Laster katukumeei atea jo eta ahots fin-finez esan
zuen:
-Zabaldu, maiteok, ama naiz!

5. Baina katukumeak txakurraren larru ilunaz ohartu
ziren.
-Ez, ez zara ama! Alde hemendik, txakur gaizto hori-
bota zion ausartenak.

6. Eskuak irinez zuritu zituen txakurrak . Berriro atea jo
eta eskua erakutsi zien. Horrela engainatuta, ama
zela uste izan zuten katukumeek.

7. Fidatu eta atea zabaldiu zieten.Gainera salto egin eta
txakurrak banan-banan irentsi zituen, oso- osorik
lehenago bukatzeko.

8. Txikiena bakarik atera zen onik, ohe azpian gorde
baitzen.
Han aurkitu zuen amak, negar batean eta erabat
izututa.

9. Guraizeak, haria eta jostorratza hartu eta txakurraren
bila joan ziren ama-alabak.Txakurra,sabela ondo
beteta,lo zegoen ibaiertzean.

10. Amak txakurrari tripa zabaldu zion guraizeez, eta
katukumeak bizirik eta pozik atera ziren kanpora.
Txakurrari lurrez bete zioten tripa.

11. Txakurrak zurrungaka jarroitzen zuen eta amak tripa
josi zion.
-Hau egarria! - esan zuen txakurrak esnatzean. Eta
uretara hurbildu zen edateko.

12. Baina sabeleko lurra hain astuna zenez, txakurra
uretara erori eta ito egin zen.

13. Eta aurrerantzean ama eta zazpi katukumeak lasai eta
zoriontsu bizi izan ziren.

14. Ipuin originala:Zazpi antxumeak eta otsoa.
Marrazkiak: Internetetik.
Benetazko egilea: Anonimoa.
Gure ipuina:Zazpi katuak eta txakurra.
Egileak:Andoni eta Ibai.