52. Giza
Piramidy w Gizie – zaliczane są do Siedmiu Cudów Świata. Te wspaniałe
pomniki ludzkiej cywilizacji były wybudowane w latach 2600 – 2520 p.n.e.
przez faraonów Cheopsa, Chefrena i Mycerinusa.
•Wielka Piramida – piramida Cheopsa, drugiego faraona z IV dynastii,
wybudowana około roku 2550 p.n.e. Mierzy 137 m. wysokości.
Do budowy użyto prawie dwóch i pół miliona bloków skalnych,
z których każdy ważył średnio 2,5 tony.
•Piramida Chefrena – Ma wysokość 136 metrów (początkowo liczyła
143 metry), a podstawę o wymiarach 210 na 210 metrów.
•Piramida Mykerinosa – najmniejsza z zespołu zabytków w Gizie
(ma tylko 66 metrów wysokości, a podstawę 108 na 108 metrów).
Potężne piramidy otoczone są mniejszymi piramidami, świątyniami oraz
grobowcami szlachty i urzędników dworskich. Największą piramidą jest ta, w
której pochowany jest faraon Cheops. Przez ok. 3,5 tysiąca lat (prawdopodobnie)
nikt nie wszedł do Piramidy Cheopsa, ponieważ Egipcjanie bali się klątwy. W
pobliżu piramid znajduje się sławny Sfinks, czyli gigantyczny pomnik
przedstawiający postać lwa z głową faraona. Jest on zwrócony na
wschód, czyli w stronę Nilu, a u jego łap leży mała świątynia.
ENTER
53. Memfis - grecka nazwa jednego z najważniejszych miast starożytnego Egiptu,
stolicy w epoce Starego Państwa (III-VI dynastia).
Wedle Herodota miasto Memfis miało zostać założone przez Menesa, który
zjednoczył Dolny i Górny Egipt i stał się pierwszym władcą zjednoczonego Egiptu.
Menes miał wznieść tamę, by chronić miasto przed wylewami Nilu. Następca
Menesa polecił zbudować, jak pisze Herodot, pierwszy pałac w mieście.
Pozostałości Memfis znajdują na zachodnim brzegu Nilu, ok. 20 km na południe
od Kairu (w pobliżu wioski Mit Rahina). Dzisiaj z tego wielkiego w starożytności
miasta nie pozostało prawie nic. Wciąż dobrze widoczne ślady dawnej świetności
to jedynie kolosalne posągi Ramzesa II oraz alabastrowy sfinks, prawdopodobnie
tego samego władcy.
Sakkara
W Sakkarze znajduje się 13 najstarszych piramid. Miejscowość ta położona jest 24
km od centrum Kairu. Jest to rozległa, pustynna nekropolia zbudowana dla królów
i arystokratów Starego Państwa. Sakkara najbardziej znana jest z piramidy
schodkowej Dżosera, faraona III dynastii (2700 lat p.n.e.).Budowla ta jest najstarszą
piramidą na świecie i jedną z najstarszych znanych budowli kamiennych.Składa się z
sześciu nałożonych na siebie mastab. Jej architektem był Imhotep, wezyr Dżosera,
w Okresie Późnym czczony jako bóg.
ENTER
54. Dashur - nekropolia staroegipska z okresu Starego i Średniego Państwa, położona
około 3 km na południe od nekropoli w Sakkara. Zbudowano tu 5 piramid: dwie króla
Snofru (ojca Cheopsa) z IV dynastii, z okresu Starego Państwa, oraz trzy:
Amenemhata II, Senusereta III i Amenemhata III z XII dynastii, z okresu Średniego
Państwa. Piramidy owe zbudowane zostały z cegły mułowej jedynie z oblicowaniem
wapiennym, co po rozebraniu licówki spowodowało ich niemal całkowity rozpad.
Pod względem wielkości zajmują trzecie i czwarte miejsce po piramidach Cheopsa
i Chefrena. Często określa się je mianem: Czerwonej i Łamanej.
ENTER
55. Jean-Léon Gérôme
Wyprawa Napoleona do Egiptu rozpoczęła się 19 maja 1798 roku,
kiedy flota Bonapartego wypłynęła z Tulonu, a trwała do października 1801 roku, gdy
ostatnie oddziały francuskie opuściły Egipt. Francuzom udało się pokonać Mameluków,
w znanej bitwie pod piramidami, przed którą Napoleon wypowiedział słynne słowa:
"40 wieków patrzy na was ze szczytu tych piramid".
ENTER
56. 'Osły i uczeni do środka!' Wraz z oddziałami Napoleona do Egiptu przybyła
również w 1798 roku duża grupa badaczy. Stworzyli oni ogólny obraz tego kraju
a zebrane informacje opublikowali we wspaniałym 12- tomowym dziele pt.
"Description de l` Egypte" w latach 1809- 1822. Duży wkład w rozszerzenie
powszechnej wiedzy miał Dominik Vivant Denon. Sztuka Starożytnego Egiptu w tej
oficjalnej publikacji Instytutu Francuskiego była fragmentem pracy poświęconej także
geografii, hydrografii, zoologii i innym zagadnieniom ówczesnego Egiptu.
Wielkie korzyści w dziedzinie archeologii przyniosło odkrycie, podczas wyprawy
napoleońskiej, Kamienia z Rosetty, który posłużył Jean`owi François Champollion`owi
(1822) oraz do Thomas’owi Young’owi (1823) do odczytania hieroglifów. Warto
również wspomnieć, iż w wyprawie uczestniczył Polak, adiutant Napoleona, Józef
Sułkowki, który wspomnienia z ekspedycji zapisał w "Notes l`expedition d`Egyte". Po
podpisaniu pokoju z Anglią w 1815 roku część zabytków przywiezionych do Francji z
Egiptu przekazano British Museum do Londynu (w tym też Kamień z Rosetty). Dzięki
wyprawie z 1798 roku Europa zainteresowała się kulturą kraju nad Nilem. Rozpoczęły
się pierwsze wykopaliska, rysowanie i opisywanie znalezisk. Jednak oprócz
pozytywnych stron tego rozkwitu były też te złe. Zaczęto masowo wywozić zabytki i
rozwinął się handel starożytnościami. Zasługi poznawcze na terenie Egiptu wyprawy
francuskiej zapoczątkowały napływ ekspedycji archeologicznych różnych krajów, w
tym także Polski.
ENTER
57. Kamień z Rosety jest to czarna
kamienna (bazaltowa) płyta
o wysokości maksymalnej 114,4 cm,
szerokości 72,3 cm i grubości 27,9 cm
oraz wadze 762 kg. Na kamieniu
wyryty został tekst dwujęzyczny w
trzech wersjach – po egipsku pismem
hieroglificznym i demotycznym oraz po
grecku. Górna część z hieroglifami jest
Hieroglify
uszkodzona, środkowa demotyczna
zachowała się najlepiej, w dolnej
greckiej brakuje prawego rogu, a więc
zakończenia tekstu.Tekst zapisany
greką został bardzo szybko odczytany
przez filologów. Był to ten sam tekst,
który został zapisany w trzech
wersjach i dwóch językach, aby był
zrozumiały zarówno przez rodowitych
Egipcjan, jak i przez Greków. Jego
treścią jest dekret wydany 27 marca
roku 196 p.n.e. przez kapłanów
egipskich w Memfis dla uczczenia
Pismo demotyczne
faraona Ptolemeusza V. ENTER
ENTER
58. Naukowcy oglądają Kamień z Rosetty
podczas Międzynarodowego Kongresu Orientalistów w 1874
(Congress of Orientalists ILN 1874)
www.rotfl.com.pl ENTER BG