PRESENTACIÓN DO TRABALLO REALIZADO POLO ALUMNADO DE 4º DE ED. PRIMARIA SOBRE O PRINCIPIÑO DENTRO DO PLAN LECTOR DO CENTRO

1. Plan lector: «O Universo»
O PRINCIPIÑO
Autor: Antoine de Saint – Exupéry
4º de Primaria do C.E.I.P. “Agro do Muíño”

2.  * Fomentar n@s alumn@s o interés pola lectura.
 * Potenciala comprensión lectora dende tódalas
áreas do currículo.
 *Desenvolver a capacidade lectora como medio
para a adquisición do hábito lector.
 * Descubrir a lectura como medio de ocio e
disfrute.
 * Apreciar o valor dos textos literarios e empregar a
lectura coma fonte de enriquecemento persoal.
 * Ollar o Universo dende unha perspetiva lúdica.
Obxectivos deste traballo:

3.  O principiño é unha historia moi bonita que fala da inocencia
dun neno e a súa inquietude por coñecer o exterior.
Esta historia ensínanos que existen cousas boas neste
planeta e que casi nunca sabemos aprecialas.
Tamén este libro ensínanos que este mundo está cheo de
persoas materialistas que buscan poder,caprichos, soberbia,
ou pracer, fama, diñeiro, vanidade, só se ocupan de vivir
económicamente ben,...e non se preocupan polo futuro do
mundo e de que de nós depende un futuro máis honesto
íntegro, con valores, sinceiro, máis humano, limpo e
decoroso.
As ensinanzas do Principiño

4. ANTOINE DE SAINT – EXUPÉRY
Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de
Saint-Exupéry1 (Lyon, 29 de Xuño do 1900
– Mar Mediterráneo, perto da costa de
Marseia, 31 de xullo de 1944) foi un
escritor e aviador francés, autor de O
principiño, nado nunha familia noble de
Lyon.
En 1935 tivo unha aterraxe forzoso no
deserto do Sahara.

5. Un aviador caído a terra, específicamente no
deserto do Sahara… Alí atópase cun neno moi
especial, que leva traxes coma de príncipe…
Este neno, formúlalle preguntas que semellan
obvias, e que despois faráno meditar…
(Proxectalo video El Principito - Proyecto Iedidut
(Macabi) – «La Rosa y El Zorro» ata o minuto 2: 54.)

6. Nome do video:
El Principito - Proyecto Iedidut (Macabi) – «La Rosa
y El Zorro»
Enlace do video:
http://youtu.be/fGTnQbxv5yM

7. O príncipiño atópase cun raposo. Este animal faralle
entender ao pequeño «neno» alguns aspectos
importantes da vida das persoas… A ver si os
descubres…
(Proxectalo video El Principito - Proyecto Iedidut (Macabi)
- "La Rosa y El Zorro« dende o minuto 2: 55. ata o min. 9, 09)
O «princípiño» e o raposo

8.  Considérase un libro infantil pola forma na que
está escrito e pola historia simple que se narra,
pero en realidade o libro é unha metáfora na que
se tratan temas tan profundos como o sentido da
vida, a amizade e o amor.
 Foi traducido a cento oitenta linguas e dialetos,
convertíndose nunha das obras máis recoñecidas
da literatura universal.
 É, para moitas persoas, un dos seus primeiros
libros lídos .
Alguns datos importantes acerca
deste conto

9.  Resposta oralmente as seguintes preguntas:
1) ¿Cres que hai algunha relación entre o
autor deste conto e o aviador co que se atopa O
Principiño?
2) ¿En qué persoa cres que está escrito este
conto e de qué maneira cres que inflúe esto na
comprensión do mesmo?
3) Polos fragmentos de video observados,
Cáles cres que son as mensaxes que nos deixa esta
obra literaria?
Anticipamonos á lectura

10. Vivín así, so, sen nadie con quen poder falar verdadeiramente, ata
cando fai seis anos tiven unha avería no deserto do Sahara. Algo
se estragara no motor. Como non levaba conmigo nin mecánico
nin pasaxeiro algun, dispúxeme a realizar, eu so, unha reparación
difícil. Era para mín unha cuestión de vida ou morte, pois apenas
tiña auga para beber uns oito días.
A primeira noite durmín sobre a area, a unhas mil millas de
distancia do lugar habitado máis próximo. Estaba máis aillado que
un náufrago nunha balsa no medio do océano. Imaxínense, pois, a
miña sorpresa cando ao mencer despertóume unha estrana
voceciña que dicía:
Fragmento do conto (previo á
lectura)

11. — Por favor... píntame un año!
—¿Eh?
—Píntame un año!
Púxenme de pe dun choute coma ferido polo raio. Freguei
os ollos. Miréi ao meu arredor. Vin a un extraordinario
raparigo que me miraba moi serio. Ahí teñen o mellor
retrato que máis tarde logrei facer dél, aínda que o meu
debuxo, certamente é menos encantador que o modelo.
Pero non é culpa miña. As persoas maiores
desanimaronme da miña carreira de pintor á idade de seis
anos e non aprendera a debuxar outra cousa que non foran
boas pechadas e boas abertas…

12. O Principiño

13. O Principiño co o aviador

14. O planeta do Principiño

15. O raposo vivía na terra
firme e foi quen lle ensinou
ao Principiño que non hai
que valorar ás persoas polo
seu aspecto físico senón
polos seus valores, pola
súa mentalidade e polo que
eran realmente na vida.
O Principiño
e o raposo

16. A rosa viñera ó planeta do
Princípiño baixo a forma
dunha semente e non
poidera coñecer nada
doutros mundos. Humillada
ao deixarse sorprender na
preparación dunha inxenua
mentira, tuse duas ou tres
veces para poñer en falta
ao Princípiño
O Principiño e a rosa

17. O año do Princípiño
tiña que ser un año
ben cativo para coller
no seu pequeño
planeta.
O aviador despois de
debuxarlle varios años
distintos, acomodouse
á mentalidade do
Principiño e debuxou
un año dentro dunha
caixa chea de buratos.
O año do Principiño

18. A boa vivía no deserto
onde caeu o
Principiño e o único
que tiña de forte era o
seu veleno co cal
durmíu o Principiño ó
remate desta historia.
A boa do Princípiño

19. O rei era moi fantástico.
Gobernaba sobre todo e, o
mesmo que o Princípiño
séntiase moi so no seu
planeta, que tamén era moi
pequeño.
O Principiño e o rei

20. Era moi estrano xa
que coidaba que
todo o mundo o
adoraba pola súa
fermosura e que
todos ían estar aos
seus pés.
O fachendoso

21. Estaba sempre moi
borracho. Daba
pena velo nese
estado e rodeado
de tanto alcohol.
O bebedor

22. Este era un home
moi traballador e
endexamáis ollaba
para o seu planeta
ademáis estaba
agardando a un
explorador para
anotar as súas
observacións.
O xeógrafo

23. Era moi traballador
e non tiña en conta
ás persoas que o
rodeaban.
Este home non tiña
tempo para
divertirse nin para
descansar.
O home de negocios

24. O narrador conta que unha vez, cando era un neno, fixo un debuxo dunha boa que dixería a un elefante; sin
embargo, todos os adultos que vían o debuxo o interpretaban erróneamente coma un sombreiro. Cando o
narrador trata de correxir esta confusión, aconsellanlle que deixe de lado os debuxos e se adique a algo máis
produtivo. O narrador entón laiase da pouca comprensión que teñen os adultos pola creatividade.
Xa feito un adulto, o narrador convírtese en piloto e, un día, o seu avión sufre unha avería no deserto do
Sahara, lonxe da civilización. De súpeto, da nada xurde un pequeno neno ao que o narrador chama «O
principiño». Este , pídelle que lle debuxe un año, pero en su lugar, o narrador decide mostrarlle o seu vello
debuxo do elefante dentro da boa, que, para a súa sorpresa, o príncipiño interpreta corretamente. Despois de
varios intentos fallidos de elaborar un año, o narrador bastante frustrado, remata por debuxarlle unha caixa
explicándolle que o seu año atópase no interior; o principiño aceptao e dílle que eso era o que él quería…Co
paso dos días e mentras o narrador tenta arranxar o motor do seu avión, o principiño cóntalle a historia de cómo
chegou ata a Terra.Comeza describindo o seu pequeno planeta de orixe: un asteroide —o B 612, según o
narrador— un pouco máis grande que unha casa. As características máis destacadas do asteroide son os seus
tres pequenos volcáns, un deles inactivo, e os diferentes tipos de plantas. O príncipiño conta cómo pasa os días
no seu pequeno planeta: limpando moi ben os volcáns e quitando algunhas sementes , sobre todo as sementes
das árbores baobabs que non paran de medrar. Por eso, o principiño quería un año, para que se comera esas
plantas indesexables. O narrador cóntalle que un año tamén podería comerse unha rosa con espiñas. Ao
escoitar isto, o príncipiño fala do aprezo que ten por unha misteriosa rosa que empezou a crecer na superficie
do seu asteroide fai algún tempo. O cativo explicalle que coida e protexe a súa rosa cun biombo e unha cúpula
de cristal e aínda que estaba encantado con ela, de pronto empezou a sentir que se estaba aproveitando dél. Por
iso, decidiu abandoar o seu planeta e explorar o resto do universo. A pesar de que a rosa se disculpou por ter
sido tan caprichosa e de que ambos se reconciliaron, esta animouno a seguir adíante coa súa viaxe e así o
fixo.Dende entón, leva visitado seis planetas, cada un deles habitado por algún adulto de mente estreita. No
primeiro, atopase cun rei sen súbditos, máis adíante cun home fachendoso que se cría a persoa máis admirable
do seu desolado planeta. No terceiro, había un borracho que bebía para esquecer a vergoña de ser un borracho.
Noutro, coñece a un home de negocios que conta sin parar as estrelas e afirma ser o dono de todas elas. No
seguínte, atopase cun faroleiro que acende e apaga o seu faro cada minuto, e por último, chegou ao planeta dun
anciano xeógrafo que estaba tan centrado na teoría que en realidade nunca explorara o mundo que tanto dicía
coñecer. Cando o xeógrafo lle pedíu que describira a súa casa, o principiño mencionou a súa rosa, pero o ancián
explicoulle que non rexistraba cousas «efímeras» como as plantas. O príncipiño quedou sorprendido e doido por
esta revelación, xa que a rosa tiña moita importancia para él.Tras recuperarse, pidelle ao xeógrafo que lle
recomende outro planeta para visitar, e éste recomendálle a Terra.

25. AUTORES: 4º de Primaria
C.E.I.P. “Agro do Muíño”

27. FIN