De kerstboodschap van koning Filip was slecht. Niet zozeer qua inhoud. De tekst wordt toch niet door hem geschreven (maar door zijn kabinetschef) en vervolgens goedgekeurd door de regering. De kerstboodschap was slecht omdat we opnieuw een onwennige kroonprins Filip zagen. Vooral de boodschap in het Frans, toch de ‘moedertaal’ van de koning, was erbarmelijk. Filip is nooit bevriend geweest met de camera maar hier stond hij als een onwennige schooljongen te staren in de lens. Zijn zenuwachtigheid spatte van het scherm. Hij slikte voortdurend tussen de zinnen, een teken van stress. Hij friemelde met zijn papiertjes. De boodschap in het Frans kwam zelfs slechter over dan deze in het Nederlands. Houterig, stijf. De stoethaspel van weleer is helemaal terug. Zelfs zijn (op maat gemaakte) pak zat slecht. Filip straalde vooral weinig vertrouwen uit. Sommige Coburgers zijn goede toneelspelers, Filip is dat zeker niet. En dat heeft hij van zijn moeder.