สิทธิมนุษยชน

1. ปฏิสัญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
แห่งสหประชาชาติ ค.ศ.1948(พ.ศ.2491)
(Universal Declaration of Human Rights : UDHR)

2.  เป็นมาตรฐานกลางสาหรับทุกประเทศที่เป็นสมาชิกขององค์กร
สหประชาชาติ ได้ยึดถือเป็นกรอบแนวทางสาหรับคุ้มครองสิทธิมนุษยชน
ทั้งระดับสากล ระดับภูมิภาค และระดับภายในประเทศของแต่ละประเทศ
ความเป็นมาของปฎิญญาสากลฯ

3.  องค์การสหประชาชาติได้ร่วมมือกันจัดทาขึ้นเพื่อควบคุมสมาชิกให้
เคารพและปฏิบัติ
 โดยร่วมกันพิจารณาและลงมติรับรองสาส์นสิทธิดังกล่าว เมื่อวันที่
10 ธันวาคม พ.ศ. 2491 (ค.ศ. 1948) และเรียกชื่อว่าปฏิญญา
สากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน (The Universal Declaration of
Human Rights)
ความเป็นมาของปฎิญญาสากลฯ (ต่อ)

4. เรื่องน่ารู้
หลังจากที่องค์การสหประชาชาติประกาศปฏิสัญญาสากลว่าด้วยสิทธิ
มนุษยชนออกมาทาให้ประเทศต่างๆเกิดการตื่นตัวเรื่องนี้อย่างสูงซึ่ง
ประเทศไทยก็ได้ตื่นตัวในเรื่องนี้เช่นกันโดยได้เข้าเป็นภาคีของสนธิสัญญา
ระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนรวมทั้งสิ้น 7ฉบับคือ

5. 1.อนุสัญญาว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีในทุกรูปแบบ
2.อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก
3.กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิของพลเมืองและสิทธิทางการเมือง
4.กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรม

6. 5.อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติในทุกรูปแบบ
6.อนุสัญญาต่อต้านการทรมานและการปฏิบัติหรือการลงโทษที่โหดร้ายไร้มนุษยธรรม
7.อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิของคนพิการ

7. ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ ประกอบด้วย
การรับรองสิทธิมนุษยชนในด้านต่างๆจานวน 30 ข้อ
ซึ่งสามารถนามาจัดกลุ่มได้เป็น 4 กลุ่ม คือ
สิทธิมนุษยชนเบื้องต้น (ข้อที่ 1-3)
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง(ข้อที่4-23)
สิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม(ข้อที่ 24-27)
หน้าที่ความรับผิดชอบของทุกคนต่อระเบียบสังคม และการรับรองสิทธิ
มนุษยชนและเสรีภาพพื้นฐานระหว่างประเทศ(ข้อที่28-30)
ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนแห่ง
สหประชาชาติ

8. 1.มนุษย์ทั้งปวงเกิดมามีอิสระและเสมอภาคกันในศักดิ์ศรีและสิทธิต่างๆ
2.ทุกคนย่อมมีสิทธิและอิสรภาพตามที่กาหนดไว้ในปฏิญญาสากลนี้โดย
ปราศจากการแบ่งแย่งไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดๆ
3.มนุษย์ทุกคนมีสิทธิในการมีชีวิต เสรีภาพ และความมั่นคงแห่งบุคคล
สิทธิมนุษยชนเบื้องต้น

9. 4.บุคคลจะตกอยู่ในความเป็นทาส หรือสภาวะจายองไม่ได้
5.บุคคลจะถูกกระทาการทรมาน หรือการลงโทษที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม
6.ทุคนมีสิทธิที่จะได้รับการยอมรับทุกแห่งหนว่าเป็นบุคคลตามกฎหมาย
7.ทุกคนเสมอภาคกันตามกฎหมายและมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองทาง
กฎหมายอย่างเท่าเทียมกันโดยปราศจากการเลือกปฏิบัติ
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง

10. 8.มนุษย์ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการเยียวยาอันมีประสิทธิผลจากศาลต่อการ
กระทาอันล่วงละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานของตนตามรัฐธรรมนูญหรือกฎหมาย
9.บุคคลจะถูกจับกุม กักขัง ตามอาเภอใจไม่ได้
10.มนุษย์ทุกคนมีสิทธิในความเสมอภาคอย่างเต็มที่ จะได้รับการพิจารณา
คดีที่เป็นธรรมและเปิดเผยจากศาลที่อิสระไม่ลาเอียง
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (ต่อ)

11. 11.ทุกคนที่ถูกกล่าวหาว่ากระทาผิดทางอาญามีสิทธิที่จะได้รับการสันนิษฐานไว้ก่อน
ว่าบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิดตามกฎหมาย
12.บุคคลจะถูกแทรกแซงความเป็นส่วนตัว ครอบครัว ที่อยู่อาศัย การสื่อสาร หรือ
จะลบหลู่เกียรติยศและชื่อเสียงไม่ได้
13.ทุคนมีสิทธิอิสรภาพแห่งการเคลื่อนย้ายและการอยู่อาศัยภายในพรมแดนของแต่
ละรัฐ เละมีสิทธิที่จะออกนอกประเทศตนเองหรือกลับสู่ประเทศของตนได้
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (ต่อ)

12. 14. ทุกคนมีสิทธิที่จะแสวงหาที่ลี้ภัยในประเทศอื่นจากการประหัตประหารได้ แต่สิทธินี้
จะยกขึ้นกล่าวอ้างจากความผิดในประเด็นการเมือง หรือจาการกระทาอันขัดต่อ
วัตถุประสงค์และหลักการของสหประชาชาติไม่ได้
15. ทุกคนมีสิทธิชนการถือสัญชาติและสามารถเปลี่ยนแปลงสัญชาติของตนเองได้
16. ครอบครับเป็นหน่วยธรรมชาติทางพื้นบานสังคม เพราะฉะนั้นย่อมมีสิทธิที่จะ
ได้รับความคุ้มครองจากสังคมและรัฐ และชายหญิงที่มีอายุครบบริบูรณ์ตามกฎหมาย
แล้วทุกคน มีสิทธิที่จะสมรถและสร้างครอบครัวของตนเองได้
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (ต่อ)

13. 17. ทุกคนมีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของทรัพย์สิน ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินของตนเอง
หรือทรัพย์สินที่อยู่ร่วมกับผู้อื่น
18. ทุคนมีสิทธิในการเปลี่ยนศาสนาหรือความเชื่อ และมีอิสรภาพในการ
แสดงออกทางศาสนาหรือความเชื่อของตนในชุมชนหรือในพื้นที่สาธารณะ
19. ทุกกคนมีสิทธิในการแสดงความคิดเห็น แสวงหาข้อมูลข่าวสาร และ
สามารถรับส่งข่อคิดเห็นต่างๆผ่านสื่อใดๆก็ได้โดยปราศจากการแทรกแซง
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (ต่อ)

14. 20. ทุคนมีสิทธิในการชุมนุมและการสมาคมโดยสันติ
21. ทุกคนมีสิทธิที่จะมีส่วนร่วมในการปกครองประเทศของตน
22. สมาชิกทุกคนของสังคมมีสิทธิในการเข้าถึงหลักประกันทางด้านเศรษฐกิจ สังคม
และวัฒนธรรม
23. ทุกคนมีสิทธิในการทางาน สามารถเลือกงานได้โดนอิสระและมีการคุ้มครองใน
การได้รับค่าจ้างและเมื่อว่างงาน
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (ต่อ)

15. 24. ทุกคนมีสิทธิในการพักผ่อนและผ่อนคลายยามว่าง โดยจะต้องได้รับค่าจ้าง
25. ทุกคนมีสิทธิในมาตรฐานการครองชีพ เช่นอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย การดูและ
รักษาทางการแพทย์ และบริการทางสังคมที่จาเป็น
26. ทุกคนมีสิทธิได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐานจากรัฐโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น
27. ทุกคนมีสิทธิที่เข้าร่วมในวัฒนธรรมของชุมชนอย่างอิสระ และทุกคนมีสิทธิได้รับการ
คุ้มครองผลประโยชน์อันเกิดจากการประดิษฐ์
สิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม

16. 28. ทุกคนมีสิทธิการจัดระเบียบทางสังคมระหว่างประเทศ
29. การใช้สิทธิและอิสรภาพของทุกคนต้องอยู่ภายใต้ข้อจากัด เพียงเท่าที่มีกาหนดไว้
ตามกฎหมายเท่านั้นตลอดจนสิทธิและอิสรภาพเหล่านี้จะไม่ขัดต่อวัตถุประสงค์และ
หลักการของสหประชาชาติไม่ว่ากรณีใดๆ
30. ไม่มีบทใดในปฏิญญานี้ที่อาจตีความได้ว่าเป็นการให้สิทธิใดแก่รัฐ กลุ่มคน หรือ
บุคคลใดในการดาเนินกิจกรรมใด หรือกระทาการอันมุ่งทาลายสิทธิและอิสรภาพที่
กาหนดไว้ ณ ที่นี้
หน้าที่ความรับผิดชอบของทุกคนต่อระเบียบสังคม และการ
รับรองสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพพื้นฐานระหว่างประเทศ