1. ५११) सं याकाळ - चंतन:
२०१६ वषाची आजची शेवटची सं याकाळ. आप या अनेक जणांचे अनेक कारचे , असं य ण (दु:खाचे,
अपमानाचे, रागाचे, आनंदाचे, पराभवाचे, बदला घेतला या समाधानाचे, काळजीचे, तणावाचे, आ चयाचे,
शांततेचे, हुरहूर लावणारे, प चातापाचे, वयोगाचे, वजयाचे, व न पूत चे, लोभाचे, भांडणाचे, शरमेचे, वेदनेचे,
ेमाचे, ल जेचे) पोटात घेऊन आजचा सूय आपला नरोप घेणार आहे.
सूय आप याला सांगत आहे क ामा णकपणे कम करत राहा, व-धमाचे पालन करा, कमकांडा या आहार जाऊ
नका हणजे तुमची व ने न क साकार होतील.
येक सं याकाळ वेगळे प घेऊन येते. वष अखेरची सं याकाळ सु ा या नयमाला अपवाद नाह . सं याकाळ
कधी तु हाला स न करते, कधी उदास करते. कधी जु या पुरा या आठवणी जागवते, कधी धीर देते, कधी रडवते,
कधी उ हास देते. खरेतर आपण जे हा सं याकाळ अनुभवतो ते हा जगा या पाठ वर कोठेतर र य पहाटेची चाहूल
लागलेल असते. नवी पहाट - नवा दवस उ हास घेऊन येत असतो. ह सगळी पे आप या मनात असतात.
आप या मनाचे खेळ असतात. नकळतपणे आपण ते खेळ खेळत असतो.
म ानो, फार वचार क नका. ह कातरवेळ अशीच असते. अशावेळी फ त वत:शी संवाद साधा. ई वराचे मरण
करा. देवापुढे दवा लावा आ ण हात जोडा. दोन म नटे डोळे बंद क न यान करा. द घ वास या आ ण परत एकदा
अनुभवा तीच सं याकाळ. कती छान वाटू लागेल बघा. अनुभव याच.
म ानो, बदल हा नसगाचा नयम आहे. कोणतीच गो ट संपत नाह - याचा शेवट होत नाह . याला आपण शेवट
हणतो ते हा या श दात नवीन सुरवाती या पाऊल खुणा दडले या असतात. बघा वचार क न.
पुढ ल वष व यानंतरची सव वष तु हाला आनंदाची, मन:शांतीची, सुखासमाधानाची जावोत, ह च ई वर चरणी
ाथना.
सुधीर वै य
३१-१२-२०१६
