Teksten en liederen die geprojecteerd werden tijdens de aswoensdagviering. (B 2024) Ten Bos – Sint Amanduskerk Erembodegem. De teksten van onze vieringen zijn te vinden op de website: https://www.kerknet.be/parochie-aalst-hopparochie/inspiratie/vieringen-op-ten-bos

2. .
(Stufkens
Hein)
(Huub
Oosterhuis
/
Antoinne
Arbeau))
en achter al mijn woorden
ben ik zo sprakeloos,
en achter als mijn grootheid
zo klein, zo bijna broos.
en achter al mijn maskers
verschuilt zich mijn gezicht,
en achter al mijn duister
–vermoed ik toch- het licht.

3. .
(Stufkens
Hein)
en achter al mijn afweer
moet ongerept bestaan
een kind in mij vergeten —
wie roept het bij zijn naam?
want achter al mijn maskers
verschuilt zich mijn gezicht,
en achter al mijn duister
–vermoed ik toch- het licht
(Huub
Oosterhuis
/
Antoinne
Arbeau))

5. Neem mij aan zoals ik ben. Zuiver uit wie ik zal zijn. Druk uw kruisje op mijn ziel en leef in mij.
Neem mij aan zo-als ik ben. Wek in mij wie ik kan zijn. Druk uw kruis-je op mijn hart en leef in mij.

6. Neem mij aan zoals ik ben. Zuiver uit wie ik zal zijn. Druk uw kruisje op mijn ziel en leef in mij.
Neem mij aan zo-als ik ben. Wek in mij wie ik kan zijn. Druk uw kruis-je op mijn hart en leef in mij.

8. Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.
Veertig weken duurt het groeien
van het ongeboren kind
in de warme schoot van moeder
Volheid is een nieuw begin.
Veertig jaren van een leven
zijn naar mensenmaat een tijd
om te leren en te delen
daardoor worden mensen vrij.
Veertig dagen nog te gaan nu,
vragend gaan door de woestijn,
hoe je duister kunt verjagen
om met Pasen klaar te zijn.
Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.

9. Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.
Veertig weken duurt het groeien
van het ongeboren kind
in de warme schoot van moeder
Volheid is een nieuw begin.
Veertig jaren van een leven
zijn naar mensenmaat een tijd
om te leren en te delen
daardoor worden mensen vrij.
Veertig dagen nog te gaan nu,
vragend gaan door de woestijn,
hoe je duister kunt verjagen
om met Pasen klaar te zijn.
Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.

10. Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.
Veertig weken duurt het groeien
van het ongeboren kind
in de warme schoot van moeder
Volheid is een nieuw begin.
Veertig jaren van een leven
zijn naar mensenmaat een tijd
om te leren en te delen
daardoor worden mensen vrij.
Veertig dagen nog te gaan nu,
vragend gaan door de woestijn,
hoe je duister kunt verjagen
om met Pasen klaar te zijn.
Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.

11. Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.
Veertig weken duurt het groeien
van het ongeboren kind
in de warme schoot van moeder
Volheid is een nieuw begin.
Veertig jaren van een leven
zijn naar mensenmaat een tijd
om te leren en te delen
daardoor worden mensen vrij.
Veertig dagen nog te gaan nu,
vragend gaan door de woestijn,
hoe je duister kunt verjagen
om met Pasen klaar te zijn.
Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.

12. Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.
Veertig weken duurt het groeien
van het ongeboren kind
in de warme schoot van moeder
Volheid is een nieuw begin.
Veertig jaren van een leven
zijn naar mensenmaat een tijd
om te leren en te delen
daardoor worden mensen vrij.
Veertig dagen nog te gaan nu,
vragend gaan door de woestijn,
hoe je duister kunt verjagen
om met Pasen klaar te zijn.
Veertig jaren, weken, dagen,
wachtend voelen dat het moet
dat je soms iets nieuws moet wagen
durven schrappen, dat vraagt moed.

14. Goede God, zegen deze as,
deze verbrande palmtakjes van vorig jaar.
Kom dicht bij ons, God,
als een teken op ons voorhoofd,
als een kruispunt tussen verstand,
hart en handelen,
een kruispunt op de weg naar Pasen.
Doordring ons met het besef,
dat we ons kwetsbaar moeten opstellen,
sober worden en ruimte maken voor een
nieuw en beter leven. Amen

16. Wakend weten
dat mensen zijn,
stof van de aarde;
klei in Gods handen.
(peter biesbrouck / taizé)

18. En todo amar y servir
Ignatius van Loyola)
in alles beminnen en dienen

22. Vrede voor jou,
Vrede voor jou,
Vrede voor jou,
(Tom Löwent

24. De vinger die je uitsteekt,
de dingen die je zegt,
gedachten die je koestert,
de zaak waarvoor je vecht,
de bloemen die je uitdeelt,
de blik op je gezicht,
’t bepaalt wat je teweegbrengt:
het duister of het licht.
REFR
En heel de schepping ademt
bij het goed dat je doet.
Het zit in kleine daden,
in elke lieve groet.
Want al dat kleine goede
is wat ons verbindt,
is hoe het ooit bedoeld is:
dat goddelijk begin.
't Berichtje op een website,
de koffie die je drinkt,
het ene glaasje minder,
het liedje dat je zingt,
het geld dat je wil geven,
’t persoonlijke gedicht,
’t bepaalt waar je naar toe gaat:
het duister of het licht.
De knipoog naar de kleuter,
het kopje thee op bed,
het pakje dat je opstuurt,
de mens waar jij op let,
de boel de boel te laten,
of 't volgen van je plicht,
’t bepaalt wat er gaat winnen:
het duister of het licht.
Het nodigen aan tafel,
het lachen om de trend,
het voeren van de eendjes,
het zijn zoals je bent,
het nee tegen het onrecht,
een daad zonder gewicht,
’t bepaalt de loop der dingen:
het duister of het licht.
De toegewijde aandacht,
’t vertrouwen dat je geeft,
de eenvoud van je hand'len,
het voelen dat je leeft,
het trilt in heel de kosmos;
het heeft echt veel gewicht
zorgt voor die andere wending:
het duister of het licht.

25. De vinger die je uitsteekt,
de dingen die je zegt,
gedachten die je koestert,
de zaak waarvoor je vecht,
de bloemen die je uitdeelt,
de blik op je gezicht,
’t bepaalt wat je teweegbrengt:
het duister of het licht.
REFR
En heel de schepping ademt
bij het goed dat je doet.
Het zit in kleine daden,
in elke lieve groet.
Want al dat kleine goede
is wat ons verbindt,
is hoe het ooit bedoeld is:
dat goddelijk begin.
't Berichtje op een website,
de koffie die je drinkt,
het ene glaasje minder,
het liedje dat je zingt,
het geld dat je wil geven,
’t persoonlijke gedicht,
’t bepaalt waar je naar toe gaat:
het duister of het licht.
De knipoog naar de kleuter,
het kopje thee op bed,
het pakje dat je opstuurt,
de mens waar jij op let,
de boel de boel te laten,
of 't volgen van je plicht,
’t bepaalt wat er gaat winnen:
het duister of het licht.
Het nodigen aan tafel,
het lachen om de trend,
het voeren van de eendjes,
het zijn zoals je bent,
het nee tegen het onrecht,
een daad zonder gewicht,
’t bepaalt de loop der dingen:
het duister of het licht.
De toegewijde aandacht,
’t vertrouwen dat je geeft,
de eenvoud van je hand'len,
het voelen dat je leeft,
het trilt in heel de kosmos;
het heeft echt veel gewicht
zorgt voor die andere wending:
het duister of het licht.

26. De vinger die je uitsteekt,
de dingen die je zegt,
gedachten die je koestert,
de zaak waarvoor je vecht,
de bloemen die je uitdeelt,
de blik op je gezicht,
’t bepaalt wat je teweegbrengt:
het duister of het licht.
REFR
En heel de schepping ademt
bij het goed dat je doet.
Het zit in kleine daden,
in elke lieve groet.
Want al dat kleine goede
is wat ons verbindt,
is hoe het ooit bedoeld is:
dat goddelijk begin.
't Berichtje op een website,
de koffie die je drinkt,
het ene glaasje minder,
het liedje dat je zingt,
het geld dat je wil geven,
’t persoonlijke gedicht,
’t bepaalt waar je naar toe gaat:
het duister of het licht.
De knipoog naar de kleuter,
het kopje thee op bed,
het pakje dat je opstuurt,
de mens waar jij op let,
de boel de boel te laten,
of 't volgen van je plicht,
’t bepaalt wat er gaat winnen:
het duister of het licht.
Het nodigen aan tafel,
het lachen om de trend,
het voeren van de eendjes,
het zijn zoals je bent,
het nee tegen het onrecht,
een daad zonder gewicht,
’t bepaalt de loop der dingen:
het duister of het licht.
De toegewijde aandacht,
’t vertrouwen dat je geeft,
de eenvoud van je hand'len,
het voelen dat je leeft,
het trilt in heel de kosmos;
het heeft echt veel gewicht
zorgt voor die andere wending:
het duister of het licht.

27. De vinger die je uitsteekt,
de dingen die je zegt,
gedachten die je koestert,
de zaak waarvoor je vecht,
de bloemen die je uitdeelt,
de blik op je gezicht,
’t bepaalt wat je teweegbrengt:
het duister of het licht.
REFR
En heel de schepping ademt
bij het goed dat je doet.
Het zit in kleine daden,
in elke lieve groet.
Want al dat kleine goede
is wat ons verbindt,
is hoe het ooit bedoeld is:
dat goddelijk begin.
't Berichtje op een website,
de koffie die je drinkt,
het ene glaasje minder,
het liedje dat je zingt,
het geld dat je wil geven,
’t persoonlijke gedicht,
’t bepaalt waar je naar toe gaat:
het duister of het licht.
De knipoog naar de kleuter,
het kopje thee op bed,
het pakje dat je opstuurt,
de mens waar jij op let,
de boel de boel te laten,
of 't volgen van je plicht,
’t bepaalt wat er gaat winnen:
het duister of het licht.
Het nodigen aan tafel,
het lachen om de trend,
het voeren van de eendjes,
het zijn zoals je bent,
het nee tegen het onrecht,
een daad zonder gewicht,
’t bepaalt de loop der dingen:
het duister of het licht.
De toegewijde aandacht,
’t vertrouwen dat je geeft,
de eenvoud van je hand'len,
het voelen dat je leeft,
het trilt in heel de kosmos;
het heeft echt veel gewicht
zorgt voor die andere wending:
het duister of het licht.

28. De vinger die je uitsteekt,
de dingen die je zegt,
gedachten die je koestert,
de zaak waarvoor je vecht,
de bloemen die je uitdeelt,
de blik op je gezicht,
’t bepaalt wat je teweegbrengt:
het duister of het licht.
REFR
En heel de schepping ademt
bij het goed dat je doet.
Het zit in kleine daden,
in elke lieve groet.
Want al dat kleine goede
is wat ons verbindt,
is hoe het ooit bedoeld is:
dat goddelijk begin.
't Berichtje op een website,
de koffie die je drinkt,
het ene glaasje minder,
het liedje dat je zingt,
het geld dat je wil geven,
’t persoonlijke gedicht,
’t bepaalt waar je naar toe gaat:
het duister of het licht.
De knipoog naar de kleuter,
het kopje thee op bed,
het pakje dat je opstuurt,
de mens waar jij op let,
de boel de boel te laten,
of 't volgen van je plicht,
’t bepaalt wat er gaat winnen:
het duister of het licht.
Het nodigen aan tafel,
het lachen om de trend,
het voeren van de eendjes,
het zijn zoals je bent,
het nee tegen het onrecht,
een daad zonder gewicht,
’t bepaalt de loop der dingen:
het duister of het licht.
De toegewijde aandacht,
’t vertrouwen dat je geeft,
de eenvoud van je hand'len,
het voelen dat je leeft,
het trilt in heel de kosmos;
het heeft echt veel gewicht
zorgt voor die andere wending:
het duister of het licht.

29. De vinger die je uitsteekt,
de dingen die je zegt,
gedachten die je koestert,
de zaak waarvoor je vecht,
de bloemen die je uitdeelt,
de blik op je gezicht,
’t bepaalt wat je teweegbrengt:
het duister of het licht.
REFR
En heel de schepping ademt
bij het goed dat je doet.
Het zit in kleine daden,
in elke lieve groet.
Want al dat kleine goede
is wat ons verbindt,
is hoe het ooit bedoeld is:
dat goddelijk begin.
't Berichtje op een website,
de koffie die je drinkt,
het ene glaasje minder,
het liedje dat je zingt,
het geld dat je wil geven,
’t persoonlijke gedicht,
’t bepaalt waar je naar toe gaat:
het duister of het licht.
De knipoog naar de kleuter,
het kopje thee op bed,
het pakje dat je opstuurt,
de mens waar jij op let,
de boel de boel te laten,
of 't volgen van je plicht,
’t bepaalt wat er gaat winnen:
het duister of het licht.
Het nodigen aan tafel,
het lachen om de trend,
het voeren van de eendjes,
het zijn zoals je bent,
het nee tegen het onrecht,
een daad zonder gewicht,
’t bepaalt de loop der dingen:
het duister of het licht.
De toegewijde aandacht,
’t vertrouwen dat je geeft,
de eenvoud van je hand'len,
het voelen dat je leeft,
het trilt in heel de kosmos;
het heeft echt veel gewicht
zorgt voor die andere wending:
het duister of het licht.