1. WUJUDKAH PERLINDUNGAN KANAK-KANAK DI
MALAYSIA?
Written by admin
Wednesday, 31 March 2010 12:10
Kes perkahwinan kanak-kanak di bawah umur, yang kemudiannya
dilarikan oleh suaminya ke Batu Caves, sebagaimana yang disiarkan dalam
media massa beberapa minggu lalu, menimbulkan beberapa isu untuk
dibincangkan.
Kanak-kanak tersebut, Siti Nur Zubaidah yang berusia 10 tahun, telah
dinikahkan di sebuah surau di Machang pada 20 Februari dengan seorang
lelaki bernama Shamsuddin Ajaib, 41 tahun. Memang berdasarkan hukum
syarak, pernikahan seumpama itu adalah sah.
Tidak dapat dinafikan bahawa kanak-kanak perempuan yang telah baligh
dan lebih matang pemikirannya berbanding rakan-rakan sebayanya untuk
berkahwin. Lebih penting lagi apabila semua syarat dan keperluan
perkahwinan itu mematuhi hukum syarak dan undang-undang.
Seksyen 8, Akta Undang-Undang Keluarga Islam (Wilayah Persekutuan),
secara jelas menyatakan bahawa, sebarang perkahwinan tidak akan
dilakukan apabila ada antara lelaki yang berumur bawah 18 tahun atau
perempuan yang berumur bawah 16 tahun KECUALI dengan keizinan
bertulis Kadi Syariah dalam keadaan tertentu. Peruntukan yang sama juga
dinyatakan Enakmen Undang-undang Keluarga Islam 2002 Kelantan,
Seksyen 8, Bahagian II.
Dalam pada itu, terdapat pelbagai kes lain yang turut melibatkan kanak-
kanak. Antaranya kes rogol, buang anak, penderaan dan sebagainya.
Terdapat pihak yang berpendapat bahawa kes dera yang telah dilaporkan
hanya mewakili 10 peratus daripada jumlah keseluruhan kes dera yang
sebenarnya berlaku. Ada juga kes penderaan yang sehingga menyebabkan
kematian seperti adik Safiyah dan adik Hareswara.
Kes-kes yang berlaku ke atas kanak-kanak ini menimbulkan persoalan
tentang sejauh manakah kanak-kanak di Malaysia dilindungi? Bagaimana
pula aspek penguatkuasaan? Adakah wujud perlindungan ke atas kanak-
kanak sebagaimana peruntukan undang-undang sedia ada?.
Seolah-oleh seperti penularan wabak, hampir setiap hari media massa
menyiarkan tentang kes pembuangan kanak-kanak. Adakah mereka yang
terbabit dengan kes pembuangan kanak-kanak ini tidak mempunyai akal
atau perasaan?
Malaysia telah meratifikasi Konvensyen Kanak-Kanak pada 1995. Akta
Kanak-Kanak pula telah digubal dan diluluskan pada tahun 2001. Selain
itu, Malaysia juga mempunyai undang-undang perlindungan kanak-kanak
melalui Akta Kanak-Kanak dan Orang Muda, Akta Mahkamah Juvana
1947, Akta Perlindungan Wanita dan Gadis 1973 dan Akta Perlindungan

2. Kanak-Kanak pada 1991. Namun persoalannya, walaupun terdapat akta
dan peraturan ini, tetapi siapakah pihak-pihak yang bertanggunjawab
melaksanakannya?
Tindakan Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga
dan Masyarakat mewujudkan Pelan Tindakan Perlindungan Kanak-kanak
Negara amat wajar sekali. Semua pihak yang berkepentingan amat
berminat untuk mengetahui sejauh mana pelan tersebut akan dilaksanakan.
Begitu juga beberapa institusi dan agensi juga disenaraikan bagi
memastikan pelan ini berjaya dilaksanakan.
Apa yang lebih penting ialah kesedaran masyarakat sendiri terhadap
perlindungan kanak-kanak. Sekiranya terdapat kes pengabaian kanak-
kanak di sekeliling mereka, maka mereka hendaklah melaporkannya
dengan segera kepada pihak berwajib.
Perbincangan yang melibatkan semua pihak termasuklah kementerian,
ketua-ketua agama, polis, ahli akademik, NGO, pemimpin masyarakat dan
individu haruslah diadakan dalam memupuk kesedaran ini. Program-
program yang berkaitan turut diadakan di sekolah-sekolah bagi
menyediakan generasi masa depan ini tentang hak mereka di samping
menyemai kesedaran keperluan untuk menghormati hak setiap individu
yang lain. Kesedaran sahaja tidak bermakna jika tidak diikuti dengan
tindakan.
Tepuk dada tanya selera. Adakah kita akan masih bersikap tidak peduli,
lepas tangan dan menafikan apa yang berlaku?
Nor Azwani Abdul Rahman
Bahagian Hak Asasi Manusia
ERA Consumer Malaysia