traballos sobre o viño

1. os
traballos
sobre
o
viño
5º A

2. A ADEGA CARLOS CASARES..............Anxo
A EXPOSICIÓN DO VIÑO................Cristian
A ADEGA....................................Daniel R.
O GABEXO........................................Inés
AS ADEGAS...................................Nicolás
A ADEGA..........................................Raúl
O CABAZO DA VENDIMA.................Tatiana
A EXPOSICIÓN SALVATERRA DE VIÑO....Lara
A EXPOSICIÓN...............................Antonio
ADEGA CEP CARLOS CASARES...........Daniel A.
EXPOSICIÓN SALVATERRA DE VIÑO........Sara

3. A ADEGA CEP CARLAS CASARES
O día 7 de outubro do ano 2015 o alumnado de 5ºA, 5ºB mais os profes fixemos
unha visita ás adegas que pertencen a Salvaterra de Miño.
Isto fíxose para levar a cabo unha exposición no colexio sobre as adegas
modernas e tradicionais e saber algo máis sobre elas.
A exposición tuvo lugar no salón de actos do colexio.
Os alumnos e profes foron traendo cousas e as adegas que visitamos tamén nos
deixaron algún material e o alcalde deixounos o seu mandil de cofrade, das Festas do
Viño de Salvaterra. Había cousas moi interesantes da adega moderna, pero a adega
antiga non se quedaba atrás, como as cabazas secas que antigamente se utilizaba
como cabazos, para sulfatadeiras ou para transportar o viño, xa que non había cabazos
de metal nin de inox.
O que mais me chamou a atención foi a diferenza da estrulladora antiga e a
eléctrica. A antiga era toda de madeira ata os rodetes, so tiña a roda de ferro para xirala
manualmente e darlle movemento aos rodetes estrullando os acios. A eléctrica é de inox,
cos rodetes de ferro e cun motor para non facer esforzos.
Tamén había unha parte de exposición adicada ao viño e aos premios que
acadaron.
Nas botellas podianse ler de que adega era, ata os cegos podían porque tamén
estaba en Braille.

4. Non podemos esquecer a exposición que había de cabazas xa que algunhas
representaban cousas relacionadas coa adega.
Hai que ver que facían antes para conseguir un grolo de viño, e agora toman unha
botella polo aire.
A prensa do viño ou lagareta é un dispositivo
usado para espremer o zume das uvas e para
producir o viño. Éste é un modelo chamado de
gaiola ,fabricado en aceiro inoxidable.Trátase dunha
gaiola de dubelas cunha tapa e un parafuso preso
na base. Funciona apretando a tapa por medio do
parafuso situado no centro que fai que o zume das
uvas saia polas ranuras das dubelas.
É un invento moi antigo e o diseño básico non
mudou en case 1.000 anos.

5. A EXPOSICIÓN DO VIÑO
Cristian Páramos López
5º A
Lingua Galega 24-12-2015

6. ÍNDICE
1. Elaboración do viño.
2. Instrumentos para a elaboración do viño.
3. Historia do viño.
4. Adega.
5. Descrición dun obxecto da exposición.
6. Datos de interese.

7. No colexio fixemos unha exposición sobre o viño, xa que este ano estamos
co proxecto de “Salvaterra de Viño”
1. ELABORACIÓN DO VIÑO
O primeiro paso para comezar a crear o noso viño é a “vendima”.
Córtanse os acios a man ou a máquina, dependendo dos criterios do viñedo ou
da adega. Xa recollida lévase á adega. Todas teñen unha entrada especial na
que se descarga mediante cintas transportadoras e se levan a “estrulladora”
que separa as uvas dos paos, follas…
Xa temos a uva limpa de follas e paos, comezará o proceso de
“fermentación”, que é o proceso biolóxico polo cal unha substancia
transfórmase noutras grazas á actividade de determinados microorganismos.
Para que este proceso entre en funcionamento hai que levar a uva ás tinas de
fermentación e comezará a “fermentación alcohólica” que transforma os
azucres do mosto en alcol etílico. Este proceso realizase grazas aos
“fermentos”, uns fungos microscópicos que se encontran no bagazo da uva.
Nas tinas fórmase o “sombreiro” que son todas as materias sólidas da uva que
soben á superficie; é como un sombreiro de restos.
Os bos enólogos vixían as temperaturas e o tempo de fermentación con
moito coidado e interese, é un paso moi importante e da súa boa realización
obteremos os mellores resultados. Para que non se estragen todos eses restos
efectúase o “remontado”: extraemos o mosto pola parte baixa da cuba e o
elevamos deixándoo caer enriba do sombreiro do bagazo da parte superior;
este proceso axuda á actividade dos fermentos.
Unha vez superado o tempo de fermentación prodúcese a “trasega”,
que consiste en separar o viño das materias sólidas (bagazo) que se van
depositando durante a fermentación, traspasando o viño dun depósito a outro.
Dependendo do enólogo temos dúas opcións:
- “Viño de prensa”: prénsase suavemente o bagazo para obter o resto do
viño que poida quedar e despois destínanse a fabricar oruxos e alcois.
- “Sangrado”: separase o viño do bagazo escurríndoo, o líquido cae e os
residuos sólidos sostéñense.

8. Xa temos o noso futuro viño limpo de po e palla polo que pasaremos a
seguinte fase: “a fermentación malolática” ou “fermentación secundaria”, que
consiste na transformación do acedo láctico, pola acción das bacterias lácticas.
Neste proceso despréndense anhídrido carbónico, se es un bodegueiro
afeccionado terás que ser prudente. Con este proceso logramos reducir a
acidez do viño.
Superada a malolática pasamos á segunda fase. Esta dependerá dos
intereses dos bodegueiros. Se queremos que madure e obter unha crianza ou
un reserva irá directo a unha barrica, onde durmirá o soño dos xustos ata que o
pasen a unha botella. Así atopámonos que, pasado o tempo previsto, o viño
debe pasar por distintos procesos:
- Clarificación: o seu obxetivo é obter un viño o máis limpo e claro. Realízase
de dúas formas: unha natural por sedimentación das partículas en
suspensión e con axuda, efectuando o “colado” engadindo claras de ovo,
albúminas, xelatinas…
- Coupage: consiste en mesturar viños co fin de unificar as súas cualidades,
superar defectos ou complementar as súas características. Faise con viños
da mesma partida ou diferentes colleitas ou crianzas.
- Tratamento en frío: o fin desta fase é estabilizar o viño aplicándolle frío,
todas as substancias que poidan terse sedimentado e son retiradas con
facilidade.
- Filtrado: consiste en separar todas as partículas que poidan quedar no viño
mediante un proceso de filtración.
Embotellado: co viño listo, embotellamos e pasa o mercado ou a crianza en
botella.
E así remata o proceso da elaboración do viño.

9. 2. INSTRUMENTOS PARA A ELABORACIÓN DO VIÑO
Andana: Na adega, fila de barricas ou botas aliñadas nas naves ou cavas de
crianza.
Barrica: Envase de madeira que se utiliza para criar os viños. A barrica
dordelesa (225 litros) é moi prezada para a crianza dos grandes viños de mesa.
Está composta polas doelas de madeira de Carballo, uns aros metálicos de
axuste e dúas tapas.
Bocoi: Bota-Tonel. Envase de madeira, maior que a barrica. Capacidade de
700 litros.
Criadeiras: Botas nas que se realiza a crianza dos viños de Xerez (Sherry)
polo sistema de soleiras. As criadeiras forman varios pisos, apilados sobre a
última andana que corresponde ás soleiras.
Doela: peza de madeira que forma a estructura da barrica.
Lagar: Recipiente onde antiguamente se pisaba a uva. Lugar da adega onde
están as prensas.
Rola: Tapón da botella.
Soleira: A fila inferior dunha escala de botas, onde se crían os viños máis
vellos.
Coitelos, navallas,tesouras: utensilios que se usan para cortar os acios.
Culeiros: Son uns cestos grandes, cilíndricos abaixo, ata altura duns 40 ou
50 centímetros, abren por riba, formando un tronco de cono, para recibir máis
uvas.
Os cestos tamén se chaman moñicos, berreleiros ou vendimos.

10. 3. HISTORIA DO VIÑO
A historia do viño entrelazouse coa historia doutras actividades humanas
como poida ser a agricultura, a gastronomía, as actividades lúdicas
das civilizacións, así como do devir do home mesmo. O viño é unha bebida
alcohólica fermentada procedente do zume da uva (Vitis vinifera) que
contén alcol etílico e que en cantidades moderadas provócanos a expresión
sincera de sentimentos, mentres que en grandes cantidades trátase
dun narcótico. A natureza humana estivo, desde os seus comezos, sedenta de
viño e isto provocou que sexa unha mercancía de valor en diferentes culturas.
Existen evidencias arqueolóxicas nas que se indica que as producións de
viño máis antigas proveñen dunha extensa área que
abarca Xeorxia (véxase: Viño de Xeorxia) e Irán (Montes Zagros), datando estes
comezos no período que vai desde o 6000 ao 5000 a.C. Os primeiros cultivos
da uva (vitis vinifera) ocorreron na Idade do Bronce en lugares próximos
ao Oriente Próximo, Sumeria e Antigo Exipto ao redor do terceiro milenio a. C.
A vide foise estendendo grazas ás súas características adaptativas desde a
especie eurasiática (vitis vinifera L. subsp. sylvestris), requiriu poucos cambios
xenéticos para adaptarse ao cultivo das diferentes zonas, posúe uns baixos
requirimentos de auga e minerais, crece en terras onde outros froiteiros non
crecerían, grazas á súa capacidade rexenerativa permite
unha recolección intensiva. Esta adaptabilidade foi unha das claves da súa
expansión ao longo de Europa, así como na maioría dos climas tépedos da
terra. Un dos maiores cambios que sufriu a vide foi cando, na antigüidade,
converteuse por selección artificial dunha variedade "salvaxe"
(de sexualidade dioica na súa maioría) a unha "domesticada" (hermafrodita),
descoñécesen hoxe en día as razóns deste cambio. Pronto se puido comprobar
que o viño era a suma dun conxunto de factores ambientais: clima, latitude,
altura, horas de luz etc.
Moitas das grandes culturas do mediterráneo así como Oriente Próximo
reclaman inventar eles mesmos o proceso de vinificación atribuíndo o seu
descubrimento a un heroelocal ou a unha divindade agraria. Pero o caso é que
o comercio e a expansión dalgunhas culturas e imperios fixo que o viño e o seu
cultivo se fose estendendo por diversas rexións da Terra, adoptando
novos sabores e aromas. O viño (do mesmo xeito que outros alimentos básicos)
aparece na cultura cargado de simbolismo. O viño aparece na Biblia (Libro do
Xénese) tras o Diluvio universal replantado por Noé (do que a tradición xudeu-
cristiá aclama como inventor do viño), aínda que pode establecerse un
paralelismo con Noé no personaxe do poema de Gilgamesh (narración de

11. orixe sumerio) denominado Utnapishtim que igualmente planta viñas tras un
diluvio. Nas diversas culturas da terra existen outras bebidas fermentadas
similares, como pode ser a hidromel e a sidra dos pobos do Norte de Europa,
o kumis do Asia Central, os mesmos romanos fermentaron figos e dátiles para
facer bebidas alcohólicas. A capacidade adaptativa da uva a diferentes climas e
chans, o seu alto rendemento, é a única froita que retén na súa interior
cantidades dun inusual ácido denominado tartárico que favorece a acción
dos lévedos. Pódese dicir que hoxe en día a uva é a froita máis colleitada a nivel
mundial, sendo o 70% da mesma dedicado á produción de viño.
OS COMEZOS
A elaboración do viño ten unha historia que corre paralela á recolleita da
uva. É moi posible que os homes primitivos recolleran a uva como unha froita e
que a súa intención de almacenala dese lugar á fermentación, co conseguinte
descubrimento das propiedades eufóricas que producía a súa bebida.
É unha crenza xeneralizada que os comezos da elaboración do viño sitúanse
nunha extensa zona situada ao sur do Cáucaso: situado
entre Turquía, Armenia e Irán. A uva primixenia era a vitis vinifera sylvestris e
recolléronse numerosas evidencias arqueolóxicas nas inmediacións
de Turcomenistán, Uzbequistán e Taxiquistán datadas no que vai desde
o Neolítico ata comezos da época de Bronce. Existindo datacións anteriores
en Ohalo II (cerca do mar de Galilea) que o datan no 20.000 a.C. Xa
no Mioceno crecía a uva en Europa Occidental. Atopáronse evidencias de follas
pre-viníferas que crecían en estado salvaxe (vitis labrusca) en Montpelier,
en Castiona (nos arredores da cidade de Parma). No entanto as evidencias
arqueolóxicas sinalan que nos sitios arqueolóxicos de Hajji Firuz Tepe nos
Montes Zagros (Irán) xa se elaboraba viño debido á presenza de restos
analizados químicamente (mediante a aparición de trazas de ácido tartárico),
púidose determinar igualmente que se aromatizaba con resinas
de terebinto (Pistacia terebinthus). O problema de datar as orixes do viño
céntrase en resolver se as trazas obtidas de mostras arqueolóxicas
corresponden ao que se define por viño ou non, se foi fermentado de forma
natural ou artificial etc, a presenza de certos compostos como ácido tartárico,
ou tartratos é a forma máis común de resolver a cuestión. No entanto existen
outros métodos alternativos vineo-paleográficos.
É moi posible que estas primeiras froitas salvaxes de pre-vinifera fosen aos
poucos domesticándose, logrando finalmente o seu cultivo a medida que o
home abandonaba o nomadismo. A viña necesita de tres a cinco anos para
empezar a ser produtiva, o que fai supor máis que o seu cultivo empezou cando

12. o home se fixo sedentario. O uso desta uva primitiva como froita, quizais dese
lugar a unha bebida azucarada procedente do seu zume obtida directamente
por aplastamento: o mosto. Esta forma de extraer o zume non se distingue
doutras froitas como poden ser as cereixas, as amoras etc. só que a uva
proporciona unha gran cantidade de zume en comparación con outras froitas.
Un cunco abandonado ou un recipiente pechado puido
haber fermentado dando un viño alcolico que producía euforia naqueles que
o bebían. Esta 'fermentación primixenia' (debida ás
propias Saccharomycetes que existen na pel da uva),
prodúcese espontaneamente tras o machucado da uva e o seu posterior
repouso nun recipiente pechado, a reacción de fermentación dura entre cinco
días ata cinco semanas como máximo (dependendo dunha serie de factores).
Outras teorías refugan a hipótese do recipiente debido a que a olería non
aparece ata o Paleolítico superior e mencionan a posibilidade de descubrir o
alcol no viño mediante a inxesta de uvas atacadas por un fungo gris
denominado botrytis cinerea (podremia nobre ou Oidium tuckeri).
Durante a época do Bronce o viño (así como o cultivo da uva) foise expandindo
en diversas direccións desde Europa Occidental alcanzando
a India, Persia grazas ao establecemento de rutas comerciais chegando
a China. Xa desde os comezos o viño supuxo ser unha das mercancías da
humanidade e isto favoreceu a súa expansión por Asia. Algunhas das primeiras
variedades de uva migraron a China no que se denominou "uvas de montaña"
como é a vitis thunbergii. A expansión do viño fixo que o viquingo Leif
Eriksson fixese unha crónica de plantacións de viñedo en América do
Norte no 1000 no que coñecemos hoxe en día como Massachusetts. Sobre a
expansión do viño en Asia, téñense referencias escritas polo xeneral Zhang
Qian que menciona como na dinastía Han facíanse cultivos da vide na zona que
corresponde á moderna Xinjiang, describindo ademais cuan popular era a
bebida entre os habitantes desta poboación. É moi posible que a ruta da
seda fixese de vía de transmisión da viticultura e que fixese que o viño se
coñecese con posterioridade na parte occidental do Éufrates.
Non se sabe a razón pola que a vitis vinifera se propagou por Eurasia en
detrimento ás veces de variedades locais. Un exemplo está en China, pronto se
diminuíu o cultivo da vitis amurensis vencida pola popularidade da uva
euroasiática (vitis vinfera).
Hai evidencias de que por outra banda na Península Ibérica había viñedos no
terceiro milenio a. C. xusto antes de que os fenicios entrasen na península e
establecesen colonias na rexión. No entanto a colonización procedente do leste
de Europa segue sendo unha das teorías máis aceptadas pola comunidade
científica.

13. 4.ADEGA
Unha adega, bodega ou cava é aquela parte dunha construción que se
dedica para gardar o viño e outras bebidas, polo xeral é subterránea, e por
extensión o establecemento onde se fabrica o viño. As adegas teñen a misión
de protexer a bebida de influencias externas, nun lugar escuro e cunha
temperatura constante. O viño consérvase en pipotes para que madureza e
posteriormente pode ser tamén conservado en botellas. As primeiras adegas
das que se ten noticia conservaban o viño en ánforas.
4. DESCRICIÓN DUN OBXECTO DA EXPOSICIÓN.
A min o instrumento que máis me gustou foi a: FILTRADORA.
A filtradora é un aparello que se utiliza para o proceso da filtración do viño,
que consiste en separar todas as partículas que poidan quedar no viño.

14. O seu tamaño non soe ser moi grande. Os filtros son como círculos e está
feita de metal inoxidable, por iso ten unha cor gris. Ten unha roda negra e
debaixo ten catro patas que suxeitan a filtradora.
5. DATOS DE INTERESE.
5.1 Tempo de fermentación
Na elaboración do viño, a temperatura e a velocidade da fermentación
son factores importantes, así como os niveis de osíxeno presentes no
mosto ao comezo da fermentación. O risco da fermentación detida e o
desenvolvemento de varios defectos do viño tamén poden ocorrer
durante esta etapa, que pode tardar de 5 a 14 días de fermentación
primaria e, potencialmente, outros 5 a 10 días para unha segunda
fermentación. A fermentación realízase en tanques de aceiro
inoxidable, que é común con moitos viños brancos como o Riesling,
nunha cuba de madeira aberta, dentro dun barril de viño e dentro da
botella de viño en si como na produción de moitos viños espumosos.
5.2 Rías Baixas
Os viñedos ocupan unha superficie de ao redor de 2.700 hectáreas, que
pertencen a 180 adegas. Esta denominación é a maior produtora galega,
xa que 55 das súas adegas producen máis de 25.000 litros e unhas vinte
superan os 75.000. A produción total supera os 10 millóns de litros.
Divídese en cinco subzonas: Val de Salnés, Condado de Tea, A Roseira,
Sotomaior e Ribeira do Ulla. A uva albariño é a súa produción
monovarietal de máis éxito. A produción é de baixa gradación, de viño
branco e sen crianza, e expórtase cara a mercados como os de Alemaña,
Estados Unidos, Reino Unido, Francia, Suíza, Xapón e Suecia, á parte do
resto de España.

15. 5.3 Denominación de Orixe de Galicia
Ribeiro: É a comarca vinícola máis importante de Galicia, con viños de
gran tradición que xa se exportaban a Inglaterra no século XVI e levaban
ás viaxes a América. Actualmente está en proceso de reconversión dos
viñedos cara ás variedades autóctonas para conseguir viños con
características propias e alta calidade.
Os viños brancos teñen entre 9 e 13º, son fragantes, con aromas florais
e froiteiros, e unha acidez elevada. Os tintos teñen un grao alcohólico
de 9º a 13º, son de cor intensa (vermello escuro a morado),
substanciosos de corpo e acidez.
Valdeorras: Os viños de Valdeorras eran xa moi apreciados en tempos
dos romanos, do que dan fe algúns vestixios atopados na zona, como
lagares e inscricións.
Existe desde 1977 con denominación de orixe e comprende a zona do
Barco, A Rúa, O Bolo, Carballeda de Valdeorras, Larouco, Petín e Rubiá.
Cunha superficie dedicada ao viñedo de 1.500 Has. das que se obteñen
máis de 5 toneladas de uva.

16. Rías Baixas: O viño Albariño é o de maior importancia nas Rías Baixas. É
un viño seco de gran calidade, de cor amarela pálida e brillante, con
aromas florais e froiteiros típicos, de intensidade media a potente.
Resulta fresco e suave, con acidez equilibrada e amplos matices
gustativos.
Creada en 1988, a denominación de orixe "Rías Baixas" comprende as
comarcas do Salnés, O Rosal, O Condado e Soutomaior. Ten un censo de
4.500 viticultores que nunha superficie de 2.100 Has. producen máis de
8 Tm. de uva. O Salnés é a subzona máis importante. Acolle a máis da
metade das adegas, o 80% dos viticultores e produce máis de 6
Toneladas de uva.
Monterrei: Con denominación de orixe recoñecida pola Xunta de Galicia
en 1995, comprende os municipios de Verín, Monterrei, Oímbra e
Castrelo do Val. Cunha extensión próxima ás 3.000 Ha., ten un censo de
400 viticultores.
Ribeira Sacra: Considerada desde 1993 como zona produtora de viños
da terra é recoñecida como denominación de orixe en 1996.
Comprende 1.550 Has. repartidas en cinco zonas: Amandi, Chantada,
Quiroga, Ribeiras do Miño e Ribeira do Sil. Ten un censo de 3.500
viticultores que producen 1,5 toneladas de uva. O escarpado do terreo
supón unha dificultade engadida que os viticultores liquidan cunha
maior dedicación ao traballo e con grandes doses de enxeño.

17. 5.4 Clases de Uvas
Algunhas das variedades da vide son as seguintes:

20. A ADEGA
O nome da exposición é:SALVATERRA DE VIÑO
É unha exposición que trata do viño e das súas ferramentas tanto
antigas como modernas.Fíxose no magosto, no salón de actos.
Fixérona a malloria de familias é o pofesorado, para que un ano
máis poidamos disfrutar desta tradición que é tan nosa.
A exposión ten tres partes que son: parte moderna, parte antiga e
viño

21. O CABAZO
Na zona do Sur de Galiza,cabazo é unha medida de
capacidade que hoxe xa está en desuso. Pero en zonas como
o Baixo Miño aínda se usa. Un cabazo equivale a 15 litros
tamén temos pequenos barrís de 4 cabazos, de 60 litros que
se chaman barrilotes. Logo están as pipas ou barrís
grandes de 34 cabazos ou 510 litros, finalmente están os
bocois que normalmente son máis grandes que as pipas.

22. O GABEXO
Vou falar da exposición que houbo no noso colexio.O día do magosto no salón de
actos,fíxose unha exposición sobre o viño.Algúns alumnos levaron enseres e
utensilios,uns modernos e outros antigos.Habia unha lagareta,unha estrulladora,varios
barrís,botellas e moitos aparellos máis.Algunhas desas cousas cedérons adegas as que
fomos de excursión.Ensináronnos como se fai o viño e as salas onde se almacena.
No escenario do salón de actos estaba colocada a adega tradicional e ao
final do salón estaban colocados os aparellos da adega moderna.
A parte que máis foi a da adega tradicional,porque o meu avó fai o viño con
eses aparellos.Por exemplo,a estrulladora utilízase para estrullar as uvas e
sacarlles o zume para facer o viño.A lagareta é unha superficie na que se botan as
uvas trituradas para prensalas.
A continuacion vouvos falar do gabexo.
O gabexo é un recipiente de madeira utilizado para a crianza do viño.
Axuda a osixenar o viño lentamente e lle aporta textura e aroma para suavizar o
seu sabor.
Están feitas de madeira e aros de metal.A madeira ten que ter unhas
propiedades determinadas.
Entre os diferentes tipos de madeira,a mellor é a de carballo.
Para facer un gabexo seleccíonas e sécase coidadosamente a madeira con
estufas.Despois,córtanse listóns e cúrvanse para adaptalos á forma do
gabexo.Cando están os listóns preparados únense con aros metálicos ata

23. conseguir un gabexo sen fondo nin tapa,que serán postos ao final.
Cando están listos énchense co viño e almacénanse nas adegas durante
anos.

24. AS
ADEGAS

25. Este ano os nen@s do CEP Carlos Casares fixemos unha exposición
adicada ás Adegas. Empezamos a montar a exposición en setembro, cada
alumn@ tiña que traer algo relacionado coas adegas. Despois de semanas
traendo cousas para o cole, as profes organizaron a exposición no salón de
actos. A exposición estaba dividida tres partes:
Adega antiga, Adega moderna e Vinoteca.
-ADEGA ANTIGA: Os obxetos mais voluminosos
estaban situados no escenario, alí podiamos ver barrís ,tinallas, estrulladoras
funís, pinzas e cabazos. Na zona central había unha parte onde podiamos ver
moitas billas e ebillóns de todos os tamaño. Ádereita, estaban os garrafóns,
cestos e solfatadoras antigas. O que máis me gustou foron os cabazos e
cabaciñas. As profes contáronnos que se empregaban de medida.
A día de hoxe aínda escoito na casa dos meus avós que din “Ese barril ten 14
cabazos”

26. Adega antiga

27. Adega moderna: Nun recuncho da exposición había un barril, unha cuba,
U nha máuina embotelladora e unha gancha.
A diferenza da adega antiga na que se empregaban materiais como a madeira
Plastico, ferro e o vimbio.
Na adega moderna utilizan aceiro inoxidable.
Os utensilios da adega moderna facilítannos o traballo da vendima xa que
son máis limpos e evitan que teñamos, nalgúns casos, que facer esforzos físicos.
As grandes adegas son as principais consumidoras destes produtos.
O que máis me gustou desta parte da exposición foi unha laghareta porque
era moi parecida á antiga.

28. Haga clic en el icono para agregar
una imagen
ADEGA MODERNA

29. VINOTECA: As adegas das parroquias do alumnado do CEP Carlos
Casares axudaron á exposición aportando fotos, botellas, cadros,
embalaxes…
Algunhas adegas xa as coñeciamos pois fixemos excursións para
visitalas.

30. O utensilio da adega que mais me gustou foi O BARRILETE. As profes
contáronnos que está feito de madeira de carballo americano ou francés,
utilízase este tipo de madeiera porque lle aportan moitas propiedades
ao viño. Nos últimos anos o barrilete utilízase para facer vinagre xa que é
un barril con pouca capacidade. As partes do barrilete son:
COLO
DOELAS

31. A exposición pareceume fantástica.Gustoume todo o que había, a vinoteca
gustoume porque había moitos tipos de botellas de adegas importantes
como La val ou Pazos de Lusco. A Adega antigua gustoume porque hai moitos
obxectos que non sabía que existían e parecéronme moi interesantes. E por último,
a adega moderna gustoume porque son case as cousas da adega antiga
feitas en aceiro inoxidable.
SaImos no xornal !!!!

32. Esta exposición foi posible
GraZas AO alumnADO e o PROFESORADO
Do cep carlos casares. 5NICOLÁS ºA

33. AADEGA
En novembro,no colexio CEP Carlos Casares,fíxose unha exposición que trataba sobre as
adegas antiga e moderna grazas aos obxectos que trouxeron os alumnos do centro.O motivo disto
foi que os nenos estaban traballando nun proxecto chamado "Salvaterra de Viño"no que facían
cousas que tivesen que ver co viño.
Unha adega antiga é un lugar onde se fai o viño que se recolle no tempo de vendima .Na
adega antiga utilízanse obxetos como:Un barril,unha billa,un funil,un capacho,unha tinalla,unha
estrulladora,unha lagareta,un barcal,unha fondama...En fin,unha chea de cousas .Agora,tamén están
as adegas modernas .Nelas hai cousas máis avanzadas que ás da adega antiga,como por exemplo én
ver de utilizar barrís e cubas de madeira utilízanse cubas de aceiro inoxidable que poden chegar a
conter máis ou menos 2.000 litros de viño .Tamén están as desenpalilladoras que o que fan é
quitarlle o acio ás uvas para que só lle quede o froito.Ademais hai unha máquina moi grande
chamada embotelladora que o que fai é meter o viño en botellas de cristal e logo ponlles un corcho
e,por último,pegalles unha pegatina que conten información sobre o produto embotellado .
O que máis me gustou de toda a exposición foron os cabazos que había,de metal e cabaza.
Un cabozo é un obxecto que servía para medir o viño na antigüedade.Hai moitos anos os
cabazos facíanse a partir dunha cabaza ,uns anos despois empezaron a facerse de metal.Estes
obxectos adoitan ter a estrutura dun xarron dunha forma rara e dúas asas aos lados,unha máis arriba
que outra.Na actualidade xa non se utilizan os cabazos como medida para o viño,agora utilízanse os
litros.
DEFINICIÓNS
Bocoi,pipa,cuba,barril:Recipiente que serve para gardar e transportar o viño.
Estrulladora:Máquina que serve para estrullar o viño.
Lagar,lagareta,prensa:Artiluxio para quitarlle o viño ás uvas.
Barcal:Obxecto que se pon debaixo do lagar para coller o viño.
Tesoira:Obxecto para cortar as uvas da viña.
Gabexo:Recipiente grande.
Cunca:Obxecto para beber o viño.
Fondama:Tapa do barril.
Bagazo:Restos de uvas despois de ser pasadas pola estrulladora.
Funil:Obxecto que serve para encher un barril e que non bote por fóra.
Bago,acio:troco moi fino que suxeita as uvas na viña.

34. Evillón:Obxecto que serve para sacar o viño do barril.
Capacho:Cesto onde se botan as uvas na vendima.
Tinalla:Cesto que serve para pisar as uvas.
Billa,billón:Obxecto para baleirar o barril de viño.
Cabazo:Obxecto para medir o viño.

35. O CABAZO
DA
VENDIMA
TATIANA BERNÁRDEZ ALFAYA 5ºA

36. No mes de outubro no salón de actos houbo unha exposición
que trataba sobre os distintos obxectos que hai nunha adega
moderna e nunha antiga.
Os alumnos de 5º baixamos para tomar apuntes da exposición.
Algúns dos instrumentos que había eran:
- A lagareta: máquina onde se pon o bagazo para espremelo e
facer o viño.
- O barcal: aparello que se coloca debaixo do barril para que
non verta o viño.
- A estrulladora: superficie onde se bota o viño para
espremelo.
- O bagazo: restos da uva que se utilizan para facer augardente.
- O funil: obxecto que se utiliza para meter o viño nun recipiente
sen votar por fora.
Gustoume moito porque explicaban as cousas que hai nas adegas.
O que máis me chamou a atención foi un gran garrafón de cristal,
porque nunca vira un ta grande.
O obxecto que vou a describir é un
cabazo de cabaza,chamase así porque
foi feito polos restos dunha cabaza.
A forma de facelo era: plantábase a
semilla, unha vez que o coco medraba
cotábase,dábaselle a forma de
cabazo, limpábase, secábase e
despois dábaselle o seu uso.
O cabazo tiña varias utilidades.
Unha delas era pasar o viño da
lagareta ao gabexo, outro uso era medir o viño equivalente a 16
litros.

37. A EXPOSICIÓN SALVATERRA DE VIÑO
A exposición faise todos os anos,e este ano o tema central era o viño porque temos
un proxecto do viño co IES de Salvaterra de Miño .
O material da exposición foi aportado polos alumnos,alumnas e algunha que outra
adega.
A exposición faise no colexio porque así,o día do magosto,a xente vai alí a visitar a
exposición,e a pasalo ben.
A entrada da exposición hai un cartel onde pon escrito ''a Adega Carlos
Casares''.Alí explicáronos que a Festa do Viño no noso concello chamábase Festa da
Vendima.Tamén aprendimos que o lugar onde se vende o viño chámase vinoteca e os
especialistas en viño chámanse enólogos.Grazas á exposición sabemos cales son os
pasos para facer o viño:1.Vendimar as uvas/2.Estrullar/3.Separar o mosto do
bagazo/4.Fermentar o viño/5.Depurar/6.Trosegar.E logo.....!A BEBER O VIÑO¡ Algo moi
interesante que aprendimos e que antes o viño medíase por cabazos en vez de por litros
como hoxe en dia.
Na parte da exposición da vinoteca hai dous diplomas e os dous son do avó de
Miguel de 5ºB,un é do 1977 e outro da 1972 .E tamén hai unha medalla pertencente á
mesma persoa .Ese medalla é do ano 1977 igual que un dos diplomas.
Se te fixas,todo o material moderno donouno Industrias Céspedes.
No mundo da vinoteca as etiquetas non soen estar escritas en galego.E das que temos na
exposición estan escritas en galego:
a de ''Luz de Estrelas'',a de ''Viño Araujo'' e algunhas máis.O curioso é que a botella de
''Pazos de Lusco'' está escrito en Braile.
A min pareceume incrible e ademais había un montón de cousas,a maioría
,prestadas polos alumnos e alumnas do colexio,deixoume impresionada .E aínda por riba
saimos na prensa.Que loucura!!!

38. E por último elexín un obxecto para definilo,o cesto de botellas.
DEFINICION:Un cesto de botellas é algo que se sosten con mimbre ,e nel podes
gardar o viño para conservalo durante todo un ano sen que se estrage.
LARA DE 5ºA curso: 2015/2016

39. Fai uns días visitamos a exposición do cole. Trataba sobre o viño e tiña moitos aparellos
relacionadoscon el. Como a lagareta e a estrulladora .
Hai dous tipos de viño: o branco e o tinto. Había moitas botellas de adegas que visitamos
como"La Val","Pazos de Lusco""San Mauro"ou "Señorío de Sobral".
Na exposición había dous tipos de adegas, a moderna e a antiga onde moitos traballos se facían a
man
Explicáronnos como se facía o viño. Había intrumentos que xa coñecía como a estrulladora,
a lagareta, a encorchadora, a billa, o cincel,... , e outros que non como o cortacápsulas.
A festa do viño de Salvaterra de Miño empezou a facerse no 1959.
Os bocois facíaos un carpinteiro especializado e antes da vendima tíñan que limparse moi ben.
Para quitar a borra había que pasalo de cuba a cuba. Os intrumentos modernas de agora están
feitos de aceiro inoxidable.
Vou falar dos cabazos.
Hai cabazos feitos de cabaza e de ferro.
Os cabazos chámanse así porque antes facíanse con cabazas. Tamén antes un cabazo utilizábase
como medida, un cabazo son aproximadamente 16 litros.
Antonio 5ºA

40. Adega CEP Carlos Casares
A finales do mes de outubro de 2015 o CEP Carlos Casares montou unha
exposición adicada ás adegas que foi visitada polos pais e nais en novembro durante a
xornada de portas abertas do centro.
Creouse para recordar como eran os aparellos naqueles tempos.Había dúas partes
da adega,moderna e a antiga.Todo o da moderna era claramente de metal e a outra,a
antiga de madeira,cabaza etc e gustóume moito.O que mais me chamou a atención foi a
embotelladora, que serve para embotellar, e un unha máquina con catro patas para
sosterse e con unha planca para tirar e que embotelle a botella que se pon no oco do
medio,para min e unha máquina moi simple.O segundo aparello que mais me chamou a
atención foi a estrulladora (lagareta) que serve para estrullar as uvas, e como un mini
barril de metal con unha palanca.
O VIÑO
Para facer o viño primeiro tense que vendimar as uvas despois se estrullan e por ultimo
se garda durante moito tempo.Hay dous tipos de viño viño branco e viño negro.En fin o
viño e zumo de uva gardado moito tempo.
As uvas
Hai dous tipos de uvas, brancas e negras entre eses tipos de uvas hai diferentes nombres
por ejemplo de fresa.
DEFINICIÓNS
Estrulladora:aparello que serve para estrullar as uvas.
Embotelladora:serve para embotellar as botellas.
Cabazo:aparello que serve para medir o viño.
Barrilete:serve para gardar e transportar o viño.

42. Exposición. Salvaterra de viño
Este ano no noso colexio fixemos unha exposición sobre o viño. Na exposición
había información sobre a Festa do Viño de Salvaterra e tamén trebellos de adegas
antigas e modernas.
A festa do viño de Salvaterra antes chamábase "Festa da Vendima" e empezou a
facerse no ano 1959.
Entre os trebellos que había podemos atopar bocois, estrulladoras, funís, piazás,
cabazos...
O bocoi serve para almacenar o viño e hainos de moitos tipos e tamaños
diferentes. O número e tamaño dos bocois servía para indicar a riqueza das casas da
aldea.
A estrulladora é unha máquina que se coloca enriba do bocoi e serve para quitarlle
o zume ás uvas. Cando non había estrulladora esmagábanse as uvas cos pés.
Os funís seven para introducir un líquido nun recipiente sen que saia por fóra.
Para limpar o bocoi por dentro, antes de enchelo de novo con viño, emprégase as
piazás.
Cos restos do bagazo que saen da estrulladora faise a augardente.
Segundo a variedade das uvas que se empregue pódemos facer viños de moitos
tipos, na nosa zona destacamos en brancos: o Condado e o Albariño.
O viño véndese en adegas tradicionais, adegas modernas e vinotecas. Nas

43. tradicionais véndese sobre todo viño embotellado e con etiqueta que procede das adegas
modernas.
Persoalmente a exposición gustoume bastante, porque apendín cousas novas e
interesantes.
Fíxose a partires de trebellos que prestamos os alumnos e profesores, tamén
cousas cedidas polas adegas da nosa contorna. Paseino moi ben participando na
vendima, na miña casa, para facer as fotos.
O obxecto da exposición que escollín para describir é o cabazo.
Chámase así porque os primeiros que se fixeron eran cabazas secas e baleiras.
Usáronse as cabazas xa que ao secar eran resistentes.
O cabazo era unha medida equivalente a 16 l. A parte de abaixo era redondeada e
por arriba tiña un bico estreito.
Na actualidade, os cabazos son de metal e teñen dúas asas aos lados para `poder
suxeitalos.
Sara F R