θε 2 δρ 23

1. Η εξάπλωση του κηρύγματος του Παύλου
ΘΕ1 ΔΡ1 Βίκυ Ντορλή
ύμφωνα με το κείμενο η γλώσσα του Παύλου όταν λαλούσε
έφτανε σε όλα γοργότερα από τη φωτιά, τα πάντα
υποχωρούσαν και παραμέριζαν: όπως οι λατρευτικές
εκδηλώσεις και οι γιορτές και τα πανηγύρια και τα
πατροπαράδοτα έθιμα και η καταστρατήγηση των νόμων
και η οργή λαού και οι απειλές τυράννων και τα πονηρά
σχέδια συγγενών και οι κακές ενέργειες ψευδαποστόλων .
Ή καλύτερα το σκοτάδι φεύγει όταν έρχεται το φως, οι
ληστές φεύγουν μακριά και οι φονιάδες ζητούν καταφύγιο
,οι πειρατές απομακρύνονται και οι τυμβωρύχοι φεύγουν,
οι μοιχοί, οι κλέφτες, οι διαρρήκτες –επειδή πρόκειται να
φανερωθούν από το φως του ήλιου-από το φως του Θεου.
Έτσι όλα γίνονται φανερά και λαμπρά, και γη και θάλασσα,
γιατί ο ήλιος από ψηλά τα φωτίζει όλα: τα πέλαγα, τα
βουνά, τις χώρες, τις πόλεις∙ έτσι λοιπόν και τότε, όταν
παρουσιάστηκε το χριστιανικό κήρυγμα και ο Παύλος το
διέδωσε παντού, απομακρυνόταν η πλάνη και
ξαναφαινόταν η αλήθεια. Και όλα αυτά που γίνονταν στους
ειδωλολατρικούς ναούς και δεν είναι ωραίο ούτε να τα
αναφέρουμε, σταματούσαν και καταστρέφονταν, αφού
έλιωναν όπως ακριβώς το κερί στη φωτιά και καίγονταν
όπως ακριβώς τα άχυρα από τη φλόγα, η λαμπρή όμως
φλόγα της αλήθεια ανέβαινε ολοφώτεινη ψηλά στον
ουρανό.
Σ