2. Οι καλικάντζαροι έρχονται την παραμονή των
Χριστουγέννων από τον κάτω κόσμο τον Άδη.
Συνήθη μέρη που μένουν μετά τον ερχομό τους είναι
οι μύλοι, τα γεφύρια, τα ποτάμια και τα τρίστρατα
όπου παραμονεύουν μόνο κατά τη νύκτα και φεύγουν
με το τρίτο λάλημα του πετεινού.
Εκτός του Δωδεκαήμερου τον υπόλοιπο χρόνο μένουν
στα έγκατα της γης και πριονίζουν το δέντρο που
κρατά τη γη παραλλαγή του μυθικού Άτλαντα.
Βγαίνουν στην επιφάνεια κοντά στο τέλος της
εργασίας τους, από το φόβο μήπως τελικά η
ετοιμόρροπη γη τους πλακώσει : για να γιορτάσουν
πρόσκαιρα τη νίκη τους, όταν δε κατεβαίνουν
βρίσκουν το δέντρο ακέραιο και ξαναρχίζουν το
πριόνισμα. Το δέντρο των Χριστουγέννων συμβολίζει
αυτή ακριβώς την ακεραιότητα και τη Θεϊκή δύναμη
και προστασία με την παρουσία του Χριστού.
3. Σύμφωνα με την σύγχρονη δοξασία η
καλικάτζαροι εμφανίζονται κατά το
Δωδεκαήμερο (25 Δεκεμβρίου - 6
Ιανουαρίου). Οι καλικάντζαροι βγαίνουν από
τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και
να τους ανακατέψουν τα σπίτια, διότι είναι
άτακτοι και τους αρέσουν τα παιχνίδια. Αυτοί
ζουν στον κάτω κόσμο και τρέφονται με
φίδια, σκουλήκια , κτλ.