2. Η ακολουθία των χρόνων
Στον πλάγιο λόγο ο χρόνος του
ρήματος της εξαρτημένης
πρότασης συχνά καθορίζεται από
τον χρόνο του ρήματος της
ανεξάρτητης πρότασης. Το
φαινόμενο αυτό λέγεται
ακολουθία των χρόνων.
3. Όταν το ρήμα της ανεξάρτητης
πρότασης είναι σε χρόνο ενεστώτα,
μέλλοντα ή παρακείμενο,
το ρήμα της εξαρτημένης πρότασης δεν αλλάζει.
Π.χ.
Λέει: « Η Σοφία είναι δασκάλα».
Λέει ότι η Σοφία είναι δασκάλα.
Το ρήμα της ανεξάρτητης πρότασης (λέει) είναι
στον ενεστώτα, γι’ αυτό το ρήμα της
εξαρτημένης πρότασης (είναι) δεν αλλάζει.
4. Όταν το ρήμα της ανεξάρτητης
πρότασης είναι σε χρόνο παρατατικό,
αόριστο ή υπερσυντέλικο,
Τότε:
Ο ενεστώτας γίνεται παρατατικός ή
αόριστος
Π.χ. Έλεγε: «Γράφω τις ασκήσεις μου».
Έλεγε ότι έγραφε τις ασκήσεις της.
Μπορεί να μείνει αμετάβλητος αν δηλώνει μια
συνεχιζόμενη κατάσταση ή μια γενική
αλήθεια.
5. Ο παρακείμενος γίνεται
υπερσυντέλικος ή μένει αμετάβλητος
Π.χ. Είπε: «Δεν έχω γράψει καλά στο τεστ».
Είπε ότι δεν είχε γράψει καλά στο τεστ.
Ο μέλλοντας μένει αμετάβλητος ή
μετατρέπεται σε θα +παρατατικό
Π.χ. Είπε: «Θα διαβάσω αργότερα».
Είπε ότι θα διάβαζε αργότερα
6. Ο αόριστος γίνεται υπερσυντέλικος ή
μένει αμετάβλητος
Π.χ. Είπε: « Αγόρασα καινούρια τσάντα».
Είπε ότι είχε αγοράσει καινούρια τσάντα.
Ο παρατατικός και ο υπερσυντέλικος
δεν αλλάζουν
Π.χ. Έλεγε: «Είχα διαβάσει πολύ».
Έλεγε ότι είχε διαβάσει πολύ.
